Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "species structure" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Nectary structure in Symphyglossum sanguineum [Rchb.f.] Schltr. [Orchidaceae]
Autorzy:
Stpiczynska, M
Davies, K L
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27228.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Symphyglossum sanguineum
ornithophilous orchid
Orchidaceae
orchid species
pollination
nectary structure
Opis:
Ornithophily occurs in a great number of orchid species but despite this, researchers have largely neglected to investigate their nectaries. The aim of this study is to describe the nectary structure of Symphyglossum sanguineum, a species presumed to be pollinated by hummingbirds. The nectary is located at the free margins of auricles, which form a channel for the passage of nectar. The nectary, which consists of a single-layered epidermis and 2-3 layers of subepidermal cells, is supplied by collateral, vascular bundles. The nectary cells of S. sanguineum, like those of other ornithophilous orchids, have thick cellulose cell walls. A remarkable feature of these nectary cells is the dissolution of the middle lamella and the subsequent separation of epidermal cells. It is possible that this latter process facilitates the flow of the nectar to the nectary surface. The cuticle covering the nectary epidermis has micro-channels, but unlike the other species of ornithophilous orchids studied to date, it neither becomes disrupted nor detached from the epidermal cells. Abundant mitochondria, lipid droplets and smooth endoplasmic reticulum (SER) with an osmiophilic material are present in the cytoplasm of nectary cells. Some plastids with few lamellae contain numerous vesicles and osmiophillic globules whereas others accumulate starch. SER lamellae are often closely associated with plastids and the contents of the former organelles closely resemble osmiophillic globules. Secretory vesicles are common, especially near the outer, tangential wall indicating that granulocrine secretion possibly occurs in S. sanguineum.
Ornitofilia występuje u wielu Orchidaceae, lecz nektarniki storczyków zapylanych przez ptaki rzadko są przedmiotem badań. Celem niniejszej pracy było zbadanie struktury nektarników Symphyglossum sanguineum, gatunku przypuszczalnie zapylanego przez kolibry. Nektarnik w kwiatach S. sanguineum znajduje się na wolnych krawędziach auriculi, które są wytworem warżki. Auricule tworzą kanal, przez który przesącza się nektar na powierzchnię labellum. Nektarnik zbudowany jest z jednowarstwowej epidermy i 2-3 warstw komórek subepidermalnych. Jest on zaopatrywany przez kolateralne wiązki przewodzące. Komórki nektarnika S. sanguineum mają grube celulozowe ściany komórkowe. Charakterystyczną cechą nektarnika jest rozpuszczenie blaszek środkowych w ścianach niektórych komórek epidermy wydzielniczej, co powoduje ich rozsunięcie. Przypuszczalnie proces ten ułatwia przesączanie się nektaru na powierzchnię nektarnika. Kutykula pokrywająca komórki epidermy wydzielniczej ma mikrokanaliki, lecz w przeciwieństwie do komórek nektarników innych dotąd badanych ornitofilnych storczyków, nie pęka ani też nie tworzy uwypukleń pod wpływem wydzielanego nektaru. Cytoplazma komórek wydzielniczych zawiera liczne mitochondria, krople lipidowe i gładkie retikulum endoplazmatyczne (SER) wypełnione osmofilnym materiałem. Niektóre plastydy w komórkach nektarnika mają nieliczne tylakoidy i pęcherzyki oraz osmofilne globule, podczas gdy w innych plastydach znajdują się ziarna skrobi. Błony SER są w kontakcie z plastydami, a osmofilny materiał zawarty w SER przypomina ciemno wybarwione globule w plastydach. Liczne pęcherzyki wydzielnicze w sąsiedztwie ściany komórkowej wskazują na możliwość sekrecji pęcherzykowej.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flowering biology and pollen production of four species of the genus Rosa L.
Biologia kwitnienia i produkcja pyłku czterech gatunków z rodzaju Rosa L.
Autorzy:
Zuraw, B.
Sulborska, A.
Stawiarz, E.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26998.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
flowering biology
pollen production
plant species
Rosa
flower
functional morphology
petal structure
scent emission
pollen mass
pollen load
Opis:
Wild growing rose species are of great importance as a source of pollen for insects. Oil extracted from the petals of various Rosa species is used in perfumery, cosmetic industry, and therapeutics. In our study, we compared the flowering duration and flower lifespan, the number of stamens and pistils, the mass and size of pollen grains as well as the anatomical features of the petals of four Rosa species: R. canina, R. ×damascena, R. gallica, and R. rugosa. Moreover, we examined the pollen loads collected by bumblebees foraging on rose flowers in order to determine the attractiveness of pollen of this genus to insects. We showed the flower lifespan to vary (3.5–8 days) in the roses studied and revealed high variation in the number of stamens (82–260) and pistils (17–65) as well as in the mass of pollen produced. The flowers of R. rugosa produced the highest amount of pollen (26.7 mg per flower), while the flowers of R. canina the least (3.3 mg per flower), which is associated with differences in the number of stamens developed in the flowers between these species. The largest pollen grains were found in R. ×damascena and R. gallica. We demonstrated that R. ×damascena produces the thickest petals and that scent-emitting papillae found on the adaxial surface of the petals differ in size and shape in the rose species investigated.
Dziko rosnące gatunki z rodzaju róża (Rosa) mają duże znaczenie jako źródło pyłku dla owadów. Uzyskiwany z płatków olejek znalazł zastosowanie w perfumerii, przemyśle kosmetycznym i lecznictwie. W pracy porównano długość okresów kwitnienia, długość życia kwiatów, liczbę pręcików i słupków, masę i wielkość ziaren pyłku oraz cechy anatomiczne płatków czterech gatunków z rodzaju Rosa: R. canina, R. ×damascena, R. gallica i R. rugosa. Wykazano różną długość życia kwiatów badanych róż (3.5–8 dni) oraz duże zróżnicowanie w liczbie pręcików (82–260) i słupków (17–65), a także w masie produkowanego pyłku. Najwięcej pyłku wytwarzają kwiaty R. rugosa (26.7 mg/kwiat), najmniej kwiaty R. canina (3.3 mg/kwiat), co jest związane w dużej mierze z różną pomiędzy gatunkami liczbą pręcików w kwiatach. Największe ziarna pyłku stwierdzono u R. ×damascena i R. gallica. Wśród badanych gatunków róż najgrubsze płatki wytwarza R. ×damascena, a występujące na doosiowej powierzchni płatków papille emitujące zapach różnią się wielkością i kształtem. Udział pyłku Rosa w obnóżach pyłkowych zebranych przez trzmiele oblatujące kwiaty róż jest dominujący i wynosi >90%.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2015, 68, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies