Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "scanning electron" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Nectary structure and nectar secretion of Echium russicum J.F.Gmel. flowers
Budowa nektarnikow i sekrecja nektaru w kwiatach Echium russicum J.F.Gmel.
Autorzy:
Chwil, M
Weryszko-Chmielewska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27065.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
epidermis
nectar secretion
botany
scanning electron microscopy
flower
nectary structure
Boraginaceae
Echium russicum
Opis:
In this study, the micromorphology of nectaries in Echium russicum J. F. Gmel. flowers was determined by using scanning electron microscopy (SEM) and their anatomy by using light microscopy (LM). The rate of nectar production of flowers and sugar concentration in nectar were investigated. The nectary gland is located below the ovary of the pistil. It is composed of 4 parts corresponding to the parts of the ovary. The widest regions of the nectar-producing tissue are situated by the furrows separating the adjacent parts of the ovary. Nectar is secreted through anomocytic stomata, located only in the lower part of the nectary. The stomata were distributed evenly or they formed clusters of 2-3. The average number of stomata on the surface of the whole nectary was 184. At the nectar secretion stage, open and closed, as well as not fully mature stomata were observed. The orientation of most of the stomata was parallel to the nectary base. The cuticle surface of the cells of the upper and lateral part of the nectary was smooth, whereas in the region producing stomata it showed various folds facilitating the retention of nectar. The flowers produced nectar throughout the flowering period. The weight of nectar secreted throughout the lifetime of ten flowers was, on the average, 20 mg, with the concentration of sugars of 58% and their weight reaching 17 mg.
W przeprowadzonych badaniach określono mikromorfologię nektarników w kwiatach Echium russicum J. F. Gmel. przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) oraz anatomię przy zastosowaniu mikroskopu świetlnego (LM). Zbadano obfitość nektarowania kwiatów i koncentrację cukrów w nektarze. Gruczoł nektamikowy położony jest poniżej zalążni słupka. Składa się z 4 części odpowiadających członom zalążni. Najszersze strefy tkanki nektaronośnej znajdują się przy bruzdach, oddzielających sąsiednie części zalążni. Wydzielanie nektaru odbywało się przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone tylko w dolnej części nektarnika. Szparki były rozmieszczone równomiernie lub tworzyły skupienia po 2-3. Średnia liczba aparatów szparkowych na powierzchni całego nektarnika wynosiła 184. W fazie sekrecji nektaru obserwowano zarówno otwarte, jak i zamknięte oraz nie w pełni dojrzałe aparaty szparkowe. Orientacja większości aparatów szparkowych była równoległa do podstawy nektamika. Powierzchnia kutykuli komórek górnej i bocznej części nektarnika była gładka, natomiast w strefie wytwarzającej szparki wykazywała różne pofałdowania, ułatwiające zatrzymywanie nektaru. Kwiaty nektarowały przez całą długość kwitnienia. Masa nektaru wydzielana przez całe życie dziesięciu kwiatów wynosiła średnio 29 mg, o koncentracji cukrów 58% i masie cukrów osiągającej 17 mg.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flowering pattern, the structure of nectary surface and nectar secretion in two varieties of Ocimum basilicum L.
Autorzy:
Chwil, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27488.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
pollen grain
nectar secretion
stoma
nectary
Lamiaceae
Ocimum basilicum
scanning electron microscopy
flowering pattern
flower
flowering
cuticle
Opis:
The studies conducted in the years 2003-2004 covered two varieties of Ocimum basilicum L.: var. purpurascens Benth. and var. lactucaefolium I. The flower lifetime, daily flowering pattern, morphology of pollen grains and the abundance of nectar secretion of flowers were compared. The surface of the nectaries of O. basilicum var. lactucaefolium was observed using scanning electron microscopy (SEM). The automorphic nectaries of basil formed the following parts: a flat part from the side of the upper lip and a convex part with three protrusions on the opposite side. On the top of two outer protrusions, stomatal areas were located, responsible for nectar secretion. The stomata occurred at the level of other epidermal cells. On the average, nectar contained 42% of sugars. The sugar yield of flowers of var. lactucaefolium was 36% higher than this feature in var. purpurascens. In terms of their size, the pollen grains were rated as medium-sized. Their viability ranged 88-96%. The shape of the pollen grains was described as oblate and suboblate.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of secretory tissue of the stigma and septal nectaries as well as nectar secretion of flowers of Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae)
Autorzy:
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26646.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
tissue structure
secretory tissue
stigma
septal nectary
nectary
nectar secretion
flower
Hosta fortunei
Funkiaceae
flowering
scanning electron microscopy
Opis:
A study of Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae) flowers was conducted in the years 2007 – 2008. The flower life span and flowering duration as well as the nectar production rate were determined. The structure of the tissues of the stigma and nectary was investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy (SEM). The plants flowered over a period of five weeks. Flowers of H. fortunei lived two days, on the average. Developed a pistil with an elongated ovary terminating in a discal stigma. On the surface of the stigma, unicellular glandular trichomes grew densely, composed of a stalk with a length of 113 – 213 μm and a head which was characterised by a large diameter range of 54 – 96 μm. The cuticle on the apical surface of a part of the trichomes was smooth, whereas it was striated on the stalk. Their protoplast was characterised by dense cytoplasm and weak vacuolisation. In the head of the trichomes fatty substances were accumulated. Septal nectaries occurred in the ovary of the superior pistil. Nectar was exuded onto the surface through three openings, situated in the upper part of the ovary of the pistil. At these places, epidermal cells formed a smooth or slightly wrinkled cuticle. The outer walls of the cells of the epidermis covering the duct accumulating nectar were thick. The glandular tissue of the nectary was made up of 2 layers of different-shaped, thin-walled cells and a deeply stained protoplast. They contained dense cytoplasm and a large, frequently lobate nucleus. At the final stage of secretion, fine vacuoles were observed in the cytoplasm of the glandular cells. Nectar secretion was abundant. In its initial stage, secretion droplets, increasing during the activity of the glandular tissue, were observed on the epidermis surface around the nectar openings. The weight of nectar from 10 flowers was 92.41 mg. The sugar concentration in the nectar was within a range of 23% – 30%, with an average value of 26%. Sugar yield was 23.83 mg/from 10 flowers.
W latach 2007 – 2008 przeprowadzono badania kwiatów Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae). Określono długość życia kwiatu i kwitnienia roślin oraz obfitość nektarowania. Strukturę tkanek znamienia i nektarnika badano przy użyciu mikroskopii stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej (SEM). Rośliny kwitły przez okres pięciu tygodni. Kwiaty H. fortunei żyły średnio dwa dni. Wykształcały słupek z wydłużoną zalążnią i długą szyjką zakończoną tarczowatym znamieniem. Na powierzchni znamienia wyrastały gęsto jednokomórkowe włoski gruczołowe, zbudowane z trzonka o długości 113 – 213 μm i główki, która charakteryzowała się dużą rozpiętością średnicy (54 – 96 μm). Kutykula na powierzchni szczytowej części włosków była gładka, natomiast na trzonku prążkowana. Ich protoplast charakteryzował się gęstą cytoplazmą i słabą wakuolizacją. W główce włosków gromadziły się substancje tłuszczowe. W zalążni górnego słupka występowały nektarniki przegrodowe. Nektar wypływał na powierzchnię przez trzy ujścia, usytuowane w górnej części zalążni słupka. Komórki epidermy tworzyły w tych miejscach gładką lub lekko zmarszczoną kutykulę. Zewnętrzne ściany komórek skórki okrywającej kanał gromadzący nektar były zgrubiałe. Tkankę gruczołową nektarnika tworzyły 2 warstwy komórek o zróżnicowanym kształcie, cienkich ścianach i intensywnie barwiącym się protoplaście. Zawierały gęstą cytoplazmę i duże, często płatowate jądro. W końcowej fazie sekrecji w cytoplazmie komórek gruczołowych obserwowano drobne wakuole. Sekrecja nektaru była obfita. W jej pierwszej fazie obserwowano na powierzchni epidermy wokół ujść nektaru krople wydzieliny, powiększające się podczas aktywności tkanki gruczołowej. Masa nektaru z 10 kwiatów wynosiła 92,41 mg. Koncentracja cukrów w nektarze wahała się w przedziale 23% – 30% ze średnią wartością 26%. Wydajność cukrowa wynosiła 23,83 mg/z 10 kwiatów.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The comparison of nectaries structure of some varieties of ornamental apple
Porownanie struktury nektarnikow wybranych odmian jabloni ozdobnych
Autorzy:
Konarska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27625.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
surface structure
plant anatomy
anatomical parameter
ornamental apple tree
apple tree
floral nectary
selected cultivar
scanning electron microscopy
apple tree cultivar
nectary structure
Opis:
The study of floral nectary structures of thirteen ornamental apple cultivars examined using light microscope (MS) and scanning electron microscope (SEM) was performed. It was found that nectary glands in the selected cultivars were located in the upper part of the flower receptacle, between the ovary of the pistil and the base of stamen filaments, and they generally belonged to the epimorphic or transitoric type. The nectary surface area, its thickness, the number of glandular tissue layers, the height of epidermal cells of the nectary and the thickness of the outer wall of the epidermis, together with the cuticle, were determined by light microscope. By using SEM, the structure of the surface of nectaries in four ornamental apple cultivars was observed. The epidermis of the upper part of the nectaries was composed of elongated cells of which outer cell wall was covered with a striated cuticle. The remaining part of the nectary was characterised by cells of similar arrangement and shape, but their surface was marked by a thinner and smoother layer of cuticle. Closed or opened stomata were generally situated at the level of the epidermal cells. Their pores were often filled with granular or plate-shaped structures.
Badano dotyczyły struktury nektarników kwiatowych kilkunastu odmian jabłoni ozdobnych, przy zastosowaniu mikroskopii świetlnej (MS) oraz skaningowej elektronowej (SEM). Stwierdzono, że gruczoły nektarnikowe wybranych odmian położone były w górnej części dna kwiatowego, między zalążnią słupka, a podstawą nitek pręcikowych i należały z reguły do typu epimorficznego lub tranzytorycznego. W mikroskopie świetlnym określono pole powierzchni nektarnika, jego miąższość (grubość), liczbę warstw tkanki gruczołowej, wysokość komórek epidermy nektarnika oraz grubość zewnętrznej ściany epidermy łącznie z kutykulą. W SEM obserwowano strukturę powierzchni nektarników czterech odmian jabłoni ozdobnych. Epiderma górnej części nektarników zbudowana była z wydłużonych komórek, których zewnętrzna ściana komórkowa pokryta była prążkowaną kutykulą. Pozostała część nektarnika charakteryzowała się komórkami o podobnym ułożeniu i kształcie, ale ich powierzchnia odznaczała się cieńszą i gładką warstwą kutykuli. Zamknięte lub otwarte aparaty szparkowe leżały z reguły na poziomie komórek skórki. Ich pory często wypełnione były ziarnistymi lub płytkowatymi strukturami.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diversity of the floral nectaries surface of four Crataegus L. species
Zroznicowanie powierzchni nektarnikow kwiatowych czterech gatunkow z rodzaju Crataegus L.
Autorzy:
Chwil, M
Konarska, A
Weryszko-Chmielewska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26759.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
scanning electron microscope
nectary surface
Crataegus crus-galli
stoma
cuticle
Crataegus curvisepala
diversity
floral nectary
epidermis
Crataegus coccinea
nectary
Crataegus
Crataegus prunifolia
Rosaceae
Opis:
The performed studies focused on the surface structure of floral nectaries of four species from the following genus: C. coccinea L , C. crus-galli L, C. curvisepala Lindm and C. prunifolia (Poiret) Pers. The observations of the epidermis area were made in a scanning electron microscope (SEM). A nectary appears to be shaped like a slightly curved disk situated between the pistil style and the basal part of the stamens filaments. The nectary area of the studied species differed substantially as regards the cuticle sculpture and stomata number. The nectary secretion in Crataegus flowers proceeds through the stomata located below a level of the other epidermis cells, in the deep indents of the secretory tissue. The highest stomata number in 1 mm² nectary epidermis was recorded in C. crus-galli, C. coccínea, C. prunifolia and finally, C. curvisepala. Analyzing the nectary cuticular structure in respect of its increasing complexity (absence or presence of stripes), the investigated taxons can be ordered as following: Crataegus curvisepala, C. coccinea, C. crus-galli and C. prunifolia.
Przeprowadzone badania dotyczyły budowy powierzchni nektarników kwiatowych czterech gatunków z rodzaju Crataegus: C. coccínea L., C. crus-galli L., C. curvisepala Lindm. i C. prunifolia (Poiret) Pers. Obserwacje epidermy przeprowadzono w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM). Nektarnik ma kształt lekko wygiętego dysku leżącego między szyjką słupka, a nasadową częścią nitek pręcikowia. Powierzchnia epidermy nektarników badanych gatunków różniła się znacznie urzeźbieniem kuty kuli i liczbą aparatów szparkowych. Sekrecja nektaru w kwiatach Crataegus odbywała się przez aparaty szparkowe, które były położone poniżej poziomu pozostałych komórek skórki, w głębokich obniżeniach tkanki wydzielniczej. Największą liczbę szparek w mm² epidermy nektarnika stwierdzono u C. crus-galli, a następnie C. coccínea, C. prunifolia i C. curvisepala. Analizując kutykularną strukturę nektarników pod względem wzrastającego stopnia skomplikowania budowy (brak lub obecność prążków) badane taksony można uporządkować następująco: Crataegus curvisepala, C. coccínea, C. crus-galli i C. prunifolia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies