Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "plant distribution" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    The effect of tillage simplifications and mineral fertilisation level on the number and distribution of weed seeds in soil
    Wpływ uproszczeń uprawy roli i poziomu nawożenia mineralnego na liczbę i rozmieszczenie nasion chwastów w glebie
    Autorzy:
    Bujak, K.
    Frant, M.
    Budzynska, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26847.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    tillage simplification
    mineral fertilization
    fertilization level
    weed number
    weed
    plant distribution
    weed seed
    seed
    soil
    crop rotation
    tillage
    weed seed bank
    Opis:
    In the present paper, results of a study on the effect of a reduction in the number of ploughings in a crop rotation on the seed weed bank in the soil are presented. The study was carried out in the second and fourth year of a crop rotation (potato– spring wheat– pea– winter wheat). A reduction in the number of ploughings to three in the crop rotation decreased weed infestation of the plough layer, whereas when only one ploughing was made there was clearly more weed diaspores in the soil than after plough tillage. In the fi rst period of the study, the mineral fertilisation level did not differentiate the weed seed bank in the soil, whereas after the end of the rotation its signifi cant increase was noted as a result of more intensive fertilisation. In all the experimental treatments, diaspores of Chenopodium album, Viola arvensis, Galinsoga sp. and Apera spica-venti occurred in greatest numbers.
    W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem ograniczenia liczby orek w rotacji płodozmianu oraz poziomu nawożenia mineralnego na kształtowanie się zapasu nasion chwastów w glebie. Badania przeprowadzono w drugim i czwartym roku rotacji płodozmianu (ziemniak – pszenica jara – groch siewny – pszenica ozima). Ograniczenie liczby orek do trzech w rotacji płodozmianu zmniejszało zachwaszczenie warstwy ornej, a po wykonaniu tylko jednej orki było wyraźnie więcej diaspor chwastów w glebie niż po uprawie płużnej. Poziom nawożenia mineralnego w pierwszym terminie badań nie różnicował zapasu nasion chwastów w glebie, zaś po zakończeniu rotacji odnotowano znaczny jego wzrost w wyniku intensywniejszego nawożenia. Na wszystkich obiektach doświadczenia najliczniej występowały diaspory: Chenopodium album, Viola arvensis, Galinsoga sp. i Apera spica-venti.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spatial analysis of plant species distribution among small water bodies in a agricultural landscape
    Przestrzenna analiza rozmieszczenia gatunków roślin wśród małych zbiorników wodnych w krajobrazie rolniczym
    Autorzy:
    Bosiacka, B.
    Pacewicz, K.
    Pienkowski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27178.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    spatial analysis
    plant species
    species distribution
    small water body
    agricultural landscape
    species list
    Opis:
    Due to their small size (0.02-1.0 ha), distinct boundaries, and conditions highly contrasting with those in the surrounding area, midfi eld water bodies are regarded as the so-called habitat islands. Their effective conservation calls for knowledge on their inhabitants’ dispersal potential. However, direct empirical data are available for very few species only, but dispersal potential of a species may be inferred indirectly, from its distribution. The study addressed the question whether there is spatial autocorrelation in the distribution of plant species in midfi eld water bodies, or if the distribution is random. Spatial distribution of the midfi eld water bodies surveyed was analysed using the CrimeStat software, while spatial autocorrelation in distribution of 29 species was explored with the joincount.test routine of R CRAN software. Explorative spatial data analysis (ESDA) involving join-count statistics showed the presence of positive spatial autocorrelation in the distribution of ten hydro- and helophytic species. In their case, ESDA made it possible to reject the random distribution hypothesis, which opens up an avenue for exploring spatial patterns. Activities promoting the occurrence of species with limited dispersal potential should take into account their preferences in terms of shorter distances between neighbouring sites. This should make it possible to plan conservation of midfi eld water bodies not only as refuges, but also as stepping stone habitats facilitating migrations of wild species growing in an agricultural landscape.
    Śródpolne oczka wodne ze względu na małe rozmiary (0,02-1,0 ha), wyraźnie zaznaczone granice oraz duży kontrast warunków wobec otaczającego je tła, zaliczane są do tzw. wysp środowiskowych. W krajobrazie rolniczym pełnią one wiele ważnych funkcji bio- i fizjocenotycznych. Ich skuteczna ochrona wymaga znajomości możliwości dyspersyjnych zasiedlających je organizmów, jednak bezpośrednie dane empiryczne znane są dla bardzo niewielu gatunków. O możliwościach rozprzestrzenienia się danego gatunku można jednak wnioskować pośrednio na podstawie jego rozmieszczenia. Celem pracy jest odpowiedź na pytanie czy istnieje przestrzenna autokorelacja w rozmieszczeniu gatunków roślin między śródpolnymi oczkami wodnymi, czy też rozmieszczenie to jest losowe? Analizę rozkładu przestrzennego oczek wodnych wykonano w programie CrimeStat, zaś analizę autokorelacji przestrzennej w rozmieszczeniu 29 gatunków przeprowadzono w programie R CRAN, w komendzie joincount. test. Przeglądowa analiza danych przestrzennych (ESDA) z wykorzystaniem statystyk joincount wykazała istnienie pozytywnej autokorelacji przestrzennej w rozmieszczeniu dziesięciu gatunków hydrofitów i helofitów. Na podstawie wniosków z ESDA można w ich przypadku odrzucić hipotezę o przestrzennej losowości, co otwiera drogę do poszukiwania reżimów przestrzennych. Działania protegujące występowanie gatunków o ograniczonych możliwościach dyspersyjnych powinny uwzględniać ich wymogi co do odpowiednio mniejszych odległości między sąsiadującymi siedliskami. Pozwoli to planować ochronę śródpolnych oczek wodnych nie tylko jako ostoi, ale także jako siedlisk pomostowych, sprzyjających przemieszczaniu się gatunków dziko rosnących w krajobrazie rolniczym.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of natural and anthropogenic factors on the distribution of xerothermic plants in the lower San river valley (SE Poland)
    Wpływ naturalnych i antropogenicznych czynników na rozmieszczenie gatunków kserotermicznych w dolinie dolnego Sanu
    Autorzy:
    Krawczyk, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27092.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    vascular flora
    natural factor
    anthropogenic factor
    distribution
    xerothermic plant
    San River
    river valley
    Polska
    river regulation
    plant association
    Opis:
    The aim of the present study was to describe the distribution of xerothermic species of vascular plants in the lower San River valley and the relationship between their density and the intensity of selected environmental (natural and anthropogenic) factors. Xerothermic species occurred more frequently in the present valley floor compared to the glacial terrace. Within the present valley, the highest density was observed in the floodplain. The examined species also occurred more often on steep slopes of the valley, at the margins of the present valley terraces, and in the area of occurrence of aeolian sands. Moreover, a positive correlation has been found between the number of xerothermic species and the area of polyhemeroby ecosystems. The distribution of xero- and thermophilous species is determined by natural edaphic and geomorphological factors as well as anthropogenic ones (land use, lowering of the groundwater level as a result of river regulation).
    Celem badań była charakterystyka rozmieszczenia kserotermicznych gatunków roślin w dolinie dolnego Sanu oraz określenie zależności pomiędzy ich zagęszczeniem a nasileniem wybranych czynników środowiskowych. Materiał do analizy został zebrany podczas kartowania flory naczyniowej w latach 2002- 2008. Kartowanie przeprowadzono w siatce kwadratów o boku 1 km. Badania objęły teren o powierzchni 366 km2 (odcinek Ulanów-ujście Sanu). Do badań wytypowano 106 taksonów przywiązanych do siedlisk ciepłych i suchych. Relacje pomiędzy florą a czynnikami środowiskowymi oceniono metodami wizualno-porównawczą i statystyczną (współczynnik korelacji rang Speramana). Gatunki kserotermiczne występowały znacznie częściej na obszarze współczesnego dna doliny w porównaniu z terasą glacjalną. W obrębie współczesnej doliny największe zagęszczenie obserwowane było na obszarze terasy łęgowej. Badane gatunki częściej występowały również na stromych zboczach doliny, w strefie krawędziowej holoceńskiego dna doliny oraz na obszarze występowania piasków eolicznych. Stwierdzono ponadto dodatnią korelację pomiędzy liczbą gatunków kserotermicznych a powierzchnią ekosystemów polihemerobowych. Rozmieszczenie badanych gatunków uwarunkowane jest zarówno czynnikami naturalnymi (podłoże glebowe, rzeźba terenu) jak i antropogenicznymi (sposób użytkowania terenu, obniżenie poziomu wód gruntowych w wyniku regulacji rzeki).
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2012, 65, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Distribution and structure of internal secretory reservoirs on the vegetative organs of Inula helenium L. [Asteraceae]
    Rozmieszczenie i struktura wewnetrznych zbiornikow wydzielniczych w organach wegetatywnych Inula helenium L. [Asteraceae]
    Autorzy:
    Sulborska, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27685.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    plant anatomy
    vegetative organ
    rhizome
    Compositae
    structure
    secretory cavity
    stem
    distribution
    plant morphology
    botany
    leaf
    Inula helenium
    internal secretory reservoir
    Opis:
    The aim of the study was to investigate the structure and topography of endogenous secretory tissues of Inula helenium L. By using light and electron microscopy, morphological and anatomical observations of stems, leaves and rhizomes were made. It was shown that in the stems secretory cavities were situated in the vicinity of phloem and xylem bundles. The number of the reservoirs reached its maximum value (34) at shoot flowerig termination, whereas the cavities with the largest diameter were observed at full flowering stage (44.6 µm). In the leaf petioles and midribs, the reservoirs also accompanied the vascular bundles, and their number and size increased along with the growth of the assimilation organs. Observations of the cross sections of the rhizomes revealed the presence of several rings of secretory reservoirs. The measurements of the cavities showed that as a rule the reservoirs with a larger dimension were located in the phelloderm, whereas the smallest ones in the xylem area. The secretory cavities located in the stems and leaves developed by schizogenesis, whereas the rhizome reservoirs were probably formed schizolisygenously. The cells lining the reservoirs formed a one - four-layered epithelium. Observed in TEM, the secretory cells of the mature cavities located in the rhizomes were characterised by the presence of a large central vacuole, whereas the protoplast was largely degraded. Fibrous elements of osmophilic secretion and numerous different coloured vesicles could be distinguished in it. The cell walls formed, from the side of the reservoir lumen, ingrowths into the interior of the epithelial cells. Between the cell wall and the plasmalemma of the glandular cells, a brighter periplasmatic zone with secretory vesicles was observed.
    Celem pracy było zbadanie struktury i topografii endogennych tkanek wydzielniczych Inula helenium L. Wykorzystując mikroskopię świetlną i elektronową przeprowadzano obserwacje morfologiczno-anatomiczne łodyg, liści i kłączy. Wykazano, że w łodygach zbiorniki wydzielnicze usytuowane były w sąsiedztwie wiązek łyko-drzewnych. Liczebność rezerwuarów osiągała maksimum (34) w fazie przekwitania pędów, zaś zbiorniki o największej średnicy obserwowano podczas pełni kwitnienia (44,6 µm). W ogonkach i nerwach głównych liści rezerwuary towarzyszyły również wiązkom przewodzącym a ich liczba i średnica wzrastała wraz z rozwojem organów asymilacyjnych. Obserwacje przekrojów poprzecznych kłączy ujawniły obecność kilku pierścieni rezerwuarów wydzielniczych. Pomiary zbiorników pokazały, że z reguły rezerwuary o największej średnicy zlokalizowane były w felodermie, najmniejsze zaś na obszarze ksylemu. Zbiorniki wydzielnicze usytuowane w łodygach i liściach powstawały na drodze schizogenezy, rezerwuary kłączowe zaś prawdopodobnie formowały się schizolizygenicznie. Komórki wyścielające rezerwuary tworzyły 1-4-warstwowy epitel. Oglądane w TEM komórki wydzielnicze dojrzałych zbiorników zlokalizowanych w kłączach, cechowały się obecnością dużej centralnej wakuoli, protoplast zaś był w znacznym stopniu zdegradowany. Można było wyróżnić w nim fibrylarne elementy osmofilnej wydzieliny oraz liczne, różnobarwne pęcherzyki. Ściany komórkowe tworzyły od strony luki ekskretów wpuklenia do wnętrza komórek epitelialnych. Pomiędzy ścianą komórkową a plazmolemą komórek gruczołowych obserwowano jaśniejszą strefę peryplazmatyczną z pęcherzykami wydzielniczymi.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The structure of the ovule of Sida hermaphrodita (L.) Rusby after pollination
    Struktura anatomiczna zalążka Sida hermaphrodita (L.) Rusby po zapyleniu
    Autorzy:
    Chudzik, B.
    Szczuka, E.
    Domaciuk, M.
    Pavlov, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26672.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    ovule
    ovule structure
    Sida hermaphrodita
    pollination
    flower
    energetic plant
    arabinogalactan protein
    Malvaceae
    protein distribution
    development stage
    Opis:
    The anatomical structure and the distribution of arabinogalactan proteins were investigated in the ovule of an energetic plant Sida hermaphrodita (L.) Rusby after pollination. Material was collected from an experimental field of the University of Life Sciences in Lublin (Felin). After embedding for immunoflurescence, semi-thin sections were stained with toluidine blue or incubated with JIM 13 or MAC 207 monoclonal antibodies for immunolabeling of arabinogalactan proteins. The structure of the ovule showed some differences in comparison to other representatives of the Malvaceae family. Conversely, the distribution of arabinogalactan proteins did not differ significantly from their distribution in the ovules of other angiosperms at the investigated stage of development.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The structure and distribution of glandular trichomes on the stems and leaves of drug eyebright (Euphrasia stricta D. Wolff ex. J.F.Lehm.)
    Struktura i rozmieszczenie włosków wydzielniczych na łodygach i liściach świetlika wyprężonego (Euphrasia stricta D. Wolff ex. J.F.Lehm.)
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Matysik-Wozniak, A.
    Sadowska, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28167.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    structure
    distribution
    glandular trichome
    stem
    leaf
    drug
    eyebright
    Euphrasia stricta
    Scrophulariaceae
    medicinal plant
    biologically active substance
    Opis:
    Euphrasia stricta is a medicinal plant being one of the ingredients of “Herba Euphrasiae”. Many studies have been devoted to the identification of biologically active substances in the herb of eyebright, but much less research has been done on the constitution of glandular structures of this taxon. This paper relates to glandular trichomes located on the stems and leaves of E. stricta. The trichome structure was examined using light and scanning electron microscopy. It was shown that the stems of E. stricta were mainly covered by non-glandular trichomes, whereas glandular trichomes were rarely found on them. However, clusters of short capitate trichomes were found to occur in specific epidermal regions on both surfaces of the leaf blades and bracts. On the adaxial leaf surface, glandular trichomes grew only in the grooves above the vascular bundles, while on the abaxial surface in the depressions located in the expanded part of the teeth. The glandular hairs consisted of 1-2 cells of the stalk and a two-celled head. Trichomes with 3- or 4-celled heads were found sporadically. The glandular trichomes functioned non-synchronously, since they differed in head size and the colour of cell protoplasts. The presence of a light secretion was found on the surface and around the trichomes in both fresh and dry plant material.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A revision of distribution and historical analysis of preferred hosts of Orobanche ramosa (Orobanchaceae) in Poland
    Rewizja rozmieszczenia i historyczna analiza preferowanych żywicieli Orobanche ramosa (Orobanchaceae) w Polsce
    Autorzy:
    Piwowarczyk, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26833.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    distribution
    historical analysis
    preferred host
    host
    Orobanche ramosa
    Orobanchaceae
    Polska
    taxonomy
    yarrow broomrape
    parasitic plant
    branched broomrape zob.yarrow broomrape
    habitat preference
    phytocoenosis
    new locality
    Opis:
    The Polish localities of Orobanche ramosa L., branched broomrape, are either extinct or have not been confirmed for many years. This paper presents two new localities of O. ramosa in Poland from the Pła skowyż Proszowicki plateau (Wyżyna Małopolska upland) and the Nizina Nadwiślańska lowland (Kotlina Sandomierska basin). Habitat preferences and the abundance at the sites are described. A revised map of the distribution and a historical analysis of preferred hosts in Poland are included. The taxonomy, biology, ecology and control methods of O. ramosa are also discussed.
    Orobanche ramosa, zaraza gałęzista, znana była od dawna w Europie Centralnej, jako pasożyt upraw konopi i tytoniu, i nie miała dotychczas poważniejszego znaczenia gospodarczego. Jednak w ostatnich latach staje się agresywnym chwastem, adaptuje się do nowych żywicieli i powoduje znaczne straty w uprawach. W Polsce należy do gatunków o rzadkich lub od dawna nie potwierdzonych stanowiskach. Pierwsze udokumentowane wzmianki o pojawieniu się zarazy gałęzistej w Polsce pochodzą z początku XIX w., głównie z upraw konopi, gdzie miała optimum występowania, a także z tytoniu i ziemniaków. Preferowane siedliska to uprawy okopowe z udziałem gatunków żywicielskich, w zbiorowiskach należących do rzędu Polygono-Chenopodetalia (klasa Stellarietea mediae). W latach 2008-2010, gatunek ten stwierdzono tylko na dwóch stanowiskach w kraju: w uprawie tytoniu w okolicy Zysławic (Płaskowyż Proszowicki) oraz koło wsi Szewce (Nizina Nadwiślańska), w uprawie pomidorów. Populacje liczyły od kilkuset do ponad 1 000 pędów. O. ramosa jak dotąd, nie powodowała i nie powoduje znacznych szkód w uprawach, jest gatunkiem ginącym w Polsce. Jednak z uwagą należy obserwować ten gatunek, zwłaszcza w okolicy Sandomierza, jednego z największych regionów upraw warzywniczych w Polsce.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2012, 65, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies