Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mielniczuk, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Fungi infecting the roots and stem base of winter rye (Secale cereale L.) grown in the Lublin region (Poland)
    Grzyby porażające korzenie i podstawę źdźbła żyta ozimego (Secale cereale L.) uprawianego w województwie lubelskim
    Autorzy:
    Mielniczuk, E.
    Kiecana, I.
    Cegielko, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27153.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    This study was carried out in the period 2001-2005 in 10 winter rye plantations located in the Lublin region. The percentage of winter rye stems with necrosis symptoms on the lower internodes ranged from 32.5% to 71% in 2001, 38% to 68% in 2002, 21.5% to 56.5% in 2003, 35% to 70% in 2004, and 36% to 88% in 2005. The mean values of the disease index ranged from 7.5 to 46.75 and they differed significantly. The results of mycological analysis showed that the main pathogens infecting the roots and stem base of rye were the species Fusarium avenaceum (24% of all isolates) and F. culmorum (25% of all isolates).
    Badania przeprowadzono w latach 2001-2005 na 10 plantacjach produkcyjnych żyta ozimego zlokalizowanych w województwie lubelskim. Udział źdźbeł żyta ozimego z objawami nekrozy na dolnych międzywęźlach wahał się od 32,5% do 71% w 2001, od 38% do 68% w 2002, od 21,5% do 56,5% w 2003, od 35% do 70% w 2004 i od 36% do 88% w 2005. Średnie wskaźniki chorobowe wahały się od 7,5 do 46,75 i różniły się istotnie. Wyniki analizy mykologicznej wykazały, że głównymi patogenami porażającymi korzenie i podstawę źdźbła żyta były gatunki Fusarium avenaceum (24% ogółu wyosobnień) i F. culmorum (25% wszystkich izolatów).
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2012, 65, 3
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The occurrence of Fusarium poae (Peck) Wollewn. on oat (Avena sativa L.) panicles and its harmfulness
    Występowanie Fusarium poae (Peck) Wollewn. na wiechach owsa (Avena sativa L.) i jego szkodliwość
    Autorzy:
    Kiecana, I.
    Cegielko, M.
    Mielniczuk, E.
    Perkowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27500.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Field observations of oat panicles carried out in the fields of Danko Plant Breeding Company in the period 2006–2007 and in the fields of Strzelce Plant Breeding Company in 2008 showed the occurrence of panicles with Fusarium head blight symptoms in each growing season. In 2006 the percentage of such panicles ranged from 0.25 to 1.5%, in 2007 from 2.0 to 9.0%, whereas in 2008 from 0.5 to 8.0%. The species Fusarium poae was the main causal agent of Fusarium head blight. A study on inoculation of panicles of 12 genotypes of oats with Fusarium poae strain no. 35, which was conducted in 2008 in experimental fields near the city of Zamość, determined the number of kernels per panicle, grain yield from 40 panicles (4×10 panicles), and 1000-kernels weight (TKW) after the harvest of the crop at full grain maturity. Compared to the control, the lowest reduction in the number of kernels per panicle was found in the case of the cultivar ‘Krezus’ (88.69% of the control), while the highest one in ‘Szakal’ (22.46% of the control). As a result of inoculation of panicles with F. poae, the breeding line STH 8107 was characterized by the lowest decrease in kernels yield (69.76% of the control), whereas the highest decrease was found in the breeding line CHD 1430/02 (14.26% of the control). Compared to the control, the lowest reduction in TKW was observed in the breeding line STH 8107 (96.46% of the control), whereas the highest one in the breeding line CHD 1430/02 (45.06% of the control). The presence of secondary metabolites of F. poae and group A trichothecene compounds: HT-2 toxins (from 0 to 0.013 mg × kg-1), diacetoxyscirpenol (DAS) (from 0 to 0.002 mg × kg-1), T-2 tetraol (from 0.001 to 0.014 mg x g-1), and scirpentriol (from 0.008 to 0.074 mg × kg-1), was found in infected oat kernels. Group B trichothecenes: nivalenol (from 0 to 0.157 mg × g-1), deoxynivalenol (DON) (from 0 to 0.127 mg × kg-1) as well as its acetylated derivatives: 3-AcDON (from 0 to 0.059 mg × kg-1) and 15-Ac DON (from 0 to 0.288 mg × kg-1), were also present in oat kernels obtained from panicles artificially infected with Fusarium poae.
    Obserwacje polowe wiech owsa przeprowadzone w latach 2006–2007 na polach Hodowli Roślin Danko i w 2008 roku na polach Hodowli Roślin Strzelce, wykazały w każdym sezonie wegetacji występowanie wiech z objawami fuzariozy. W 2006 roku odsetek takich wiech wynosił od 0,25 do 1,5%, w 2007 roku od 2,0 do 9,0%, zaś w 2008 roku od 0,5 do 8,0%. Głównym sprawcą fuzariozy wiech był gatunek Fusarium poae. W badaniach ze sztucznym zakażaniem wiech 12 genotypów owsa szczepem nr 35 Fusarium poae, przeprowadzonych w 2008 roku na polach doświadczalnych koło Zamościa, po zbiorze roślin w fazie dojrzałości pełnej ziarna określano liczbę ziarniaków w wiesze, plon ziarna z 40 wiech (4 × 10 wiech) oraz masę 1000 ziaren (MTZ). Najmniejszą redukcję liczby ziarniaków w wiesze w porównaniu do kontroli zanotowano w przypadku odmiany Krezus (88,69% kontroli), największą zaś u odmiany Szakal (22,46% kontroli). Najmniejszą obniżką plonu ziarna w wyniku inokulacji wiech przez F. poae charakteryzował się ród hodowlany STH 8107 (69,76% kontroli), największą zaś ród hodowlany CHD 1430/02 (14,26% kontroli). Najmniejszą redukcję MTZ w porównaniu do kontroli stwierdzono w przypadku rodu hodowlanego STH 8107 (96,46% kontroli), największą natomiast u rodu hodowlanego CHD 1430/02 (45,06% kontroli). W porażonych ziarniakach owsa stwierdzono obecność drugorzędowych metabolitów wtórnych F. poae, związków trichotecenowych z grupy A: HT-2 toksyny (od 0 do 0,013 mg × kg-1), diacetoksyscirpenolu (DAS) (od 0 do 0,002 mg × kg-1), T-2 tetraolu (od 0,001 do 0,014 mg × g-1) i scirpentriolu (od 0,008 do 0,074 mg × kg-1). W ziarnie owsa pochodzącym z wiech sztucznie zakażanych Fusarium poae były również obecne trichoteceny z grupy B: niwalenol (od 0 do 0,157 mg × g-1), deoksyniwalenol (DON) (od 0 do 0,127 mg × kg-1) oraz jego acetylowe pochodne 3- AcDON (od 0 do 0,059 mg × kg-1) i 15-Ac DON (od 0 do 0,288 mg × kg-1).
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2012, 65, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The occurrence of Fusarium spp. on oat (Avena sativa L.) and susceptibility of seedlings of selected genotypes to infection with Fusarium graminearum Schwabe
    Występowanie Fusarium spp. na owsie (Avena sativa L.) i podatność siewek wybranych genotypów na porażenie przez Fusarium graminearum Schwabe
    Autorzy:
    Kiecana, I.
    Mielniczuk, E.
    Cegielko, M.
    Pastucha, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28142.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    Fusarium
    occurrence
    oat
    Avena sativa
    susceptibility
    seedling
    genotype
    plant infection
    Fusarium graminearum
    Opis:
    The present study was carried out in the years 2010–2012 in the fields of the Strzelce Plant Breeding Company Ltd., belonging to the Plant Breeding and Acclimatization Institute in Radzików, and it included 39 oat genotypes. At the six-week seedling stage, the percentage of plants with root and leaf sheath necrosis symptoms was evaluated. In 2010 the percentage of seedlings with disease symptoms ranged from 6.5% to 25%, in 2011 it ranged from 17% to 34.5%, whereas in 2012 from 10% to 25%. In 2010 the disease index ranged from 1.4 to 5.7, in 2011 from 4.5 to 8.8, while in 2012 it was between 2.0 and 5.4. Mycological analysis showed that large numbers of Fusarium spp. colonies were obtained both from the roots and leaf sheaths. Isolates of these fungi accounted for 63.48% of the total fungi isolated from seedlings. Seedlings grown under the conditions of central Poland were damaged by the species F. culmorum, F. avenaceum, and F. solani. The investigation of the susceptibility of 15 oat genotypes to infection with two Fusarium graminearum strains – Tz 56 and Tk 235 – was carried out under growth chamber conditions at a temperature of 22–23oC and relative air humidity of 85%. The F. graminearum strain Tz 56 proved to be the most pathogenic to seedlings of the breeding lines STH 0.9403 and POB 1316/08, for which the disease index was 80.5 and 75.5, respectively. The lowest pathogenicity of the a.m. strain was recorded in the case of the genotype DC 1832/05, for which the disease index was 26.5. The F. graminearum strain Tk 235 proved to be the most pathogenic to the genotypes STH 0.9403 and STH 0.9423, for which the disease index was 70.5 and 70.0, respectively, whereas this strain was least pathogenic to the breeding line DC 2112/05, in the case of which the disease index was 25.5.
    Badania przeprowadzono w latach 2010–2012 na polach Hodowli Roślin Strzelce Sp. z o. o., Grupa IHAR, objęto nimi 39 genotypów owsa. W fazie 6-tygodniowych siewek oceniano udział roślin z objawami nekrozy korzeni oraz pochew liściowych. Udział siewek z objawami chorobowymi wynosić w 2010 roku od 6,5% do 25%, w 2011 roku od 17% do 34,5%, zaś w 2012 roku od 10,0% do 25,0%. Wartości wskażnika chorobowego wahały się w 2010 roku od 1,4 do 5,7, w 2011 roku od 4,5 do 8,8, zaś w 2012 roku od 2.0 do 5,4. Analiza mykologiczna wykazała, że zarówno z korzeni jak i z pochew liściowych licznie uzyskiwano kolonie Fusarium spp. Izolaty tych grzybów stanowi- ły 63,48% ogółu grzybów wyosobnionych z siewek. Przyczyną uszkodzenia siewek owsa uprawianego w warunkach centralnej Polski były gatunki: F. culmorum, F. avenaceum i F. solani. Badania podatności siewek 15 genotypów owsa na porażenie przez dwa szczepy Fusarium graminearum - Tz 56 i Tk 235 przeprowadzono w warunkach fitotronowych, w temperaturze 22–23oC i wilgotności względnej powietrza 85%. Szczep F. graminearum Tz 56 okazał się najbardziej patogeniczny w stosunku do siewek rodów hodowlanych STH 0.9403 oraz POB 1316/08, dla których warto ści wskażnika chorobowego wynosiły odpowiednio 80,5 oraz 75,5. Najmniejszą szkodliwość w/w szczepu zanotowano w przypadku genotypu DC 1832/05, dla którego wartość wskaźnika chorobowego wynosi ła 26,5. Szczep F. graminearum Tk 235 okazał się najbardziej patogeniczny dla genotypów STH 0.9403 i STH 0.9423, dla których wartości wskażnika chorobowego wynosiły odpowiednio: 70,5 i 70,0, zaś w/w szczep był najmniej patogeniczny dla rodu hodowlanego DC 2112/05, w przypadku którego wartość wskaż- nika chorobowego wynosiła 25,5.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2014, 67, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pollen viability of Salix myrtilloides L. - an endangered species in Poland
    Żywotność pyłku wierzby borówkolistnej (Salix myrtilloides) L. - gatunku zagrożonego w Polsce
    Autorzy:
    Pogorzelec, M.
    Serafin, A.
    Banach-Albinska, B.
    Szczurowska, A.
    Parzymies, M.
    Bronowicka-Mielniczuk, U.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27426.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Salix myrtilloides L. (swamp willow) is the most endangered species among the boreal Salix species in Poland. The number and size of its population have been decreasing constantly since the 1990s. The main aim of the study was to determine the viability of collected S. myrtilloides pollen and optimal conditions for its in vitro germination. The pollen of S. myrtilloides was collected from 25 male individuals from a population growing in the mid-forest peat bog Dekowina (Sobibór Landscape Park) in May 2014. Two methods were applied to estimate the viability of fresh and stored pollen: staining pollen with 2% acetocarmine solution and in vitro germinability. Various temperature (11°C, 23°C) and light conditions as well as different concentrations of glucose (1%, 2.5%, 5%, or 7.5%) were tested for the optimization of in vitro germination. We documented relatively high S. myrtilloides pollen viability. Pollen tube growth was found to be largely affected by both glucose content in the medium and thermal conditions during germination. Fresh pollen germinated most effectively on the medium with 2.5% glucose (stored pollen – in 5% glucose), at 23°C and in the presence of light. We conclude that pollen viability of S. myrtilloides does not seem to be a limiting factor for reproductive success. Moreover, the pollen is not sterile even after storage for 12 months. The S. myrtilloides individuals from the Dekowina peat bog produce viable pollen grains that are able to germinate and therefore it can be used to pollinate other populations present in the Polesie Lubelskie region for gene pool enrichment.
    Salix myrtilloides L. (wierzba borówkolistna) jest najbardziej zagrożonym gatunkiem spośród borealnych gatunków z rodzaju Salix występujących w Polsce. Liczba i wielkość populacji S. myrtilloides maleje nieprzerwanie od 1990 roku. Głównym celem pracy było określenie żywotności oraz optymalnych warunków dla kiełkowania ziaren pyłku S. myrtilloides, zarówno świeżych jak i przechowywanych przez okres 12 miesięcy. Pyłek S. myrtilloides pozyskano z 25 osobników męskich, z populacji rosnącej na śródleśnym torfowisku Dekowina (w Sobiborskim Parku Krajobrazowym) w maju 2014 roku. Potencjał pyłku do zapylenia określono na podstawie (i) żywotności pyłku określanej metodą barwienia 2% roztworem acetocarminu oraz (ii) na podstawie zdolności kiełkowania. Zdolność kiełkowania testowano in vitro w zróżnicowanych warunkach termicznych (11°C, 23°C) świetlnych, oraz na pożywkach z 1%, 2.5%, 5% i 7.5% stężeniem glukozy. Udokumentowano stosunkowo wysoką żywotności pyłku S. myrtilloides. Stwierdzono, że na wzrost łagiewki pyłkowej w znacznym stopniu wpływa zarówno zawartość glukozy w pożywce jak i temperatura. Świeży pyłek kiełkował najlepiej na pożywce z 2.5% roztworem glukozy (pyłek przechowywany – z 5% roztworem glukozy), w temperaturze 23°C i w obecności światła. Żywotność pyłku nie powinny być czynnikiem ograniczającym sukces reprodukcyjny osobników S. myrtilloides. Pyłek nie był sterylny, nawet po okresie przechowywania go przez 12 miesięcy. Osobniki S. myrtilloides rosnące na torfowisku Dekowina wytwarzają żywotne ziarnka pyłku, które są zdolne do kiełkowania. Pyłek ten może być wykorzystany do sztucznego zapylania osobników z innych populacji na Polesiu Lubelskim, w celu wzbogacania ich pul genowych.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2016, 69, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies