Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Michałojc, Z." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Decorative values and the nutritional status of some Magnolia L. species under the climatic conditions of Lublin (Poland). Part I. Decorative values of the plants
Walory dekoracyjne oraz stan odżywiania wybranych gatunków Magnolii L. w warunkach klimatycznych Lublina. Część I. Wartość dekoracyjna roślin
Autorzy:
Michalojc, Z.
Jarosz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27611.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Six species of Magnolia L., growing in the Botanical Garden of the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin which is located on the north-western outskirts of the city of Lublin, were studied during the period 2006-2008. The aim of this study was to determine the dynamics of leaf and flower development in these Magnolia species under the climatic and soil conditions of Lublin as well as to evaluate the size of their leaves and long shoots. The present study included the following species: M. acuminata L., M. kobus DC, M. liliiflora Desr., M. salicifolia Siebold et Zuch, M. x soulangiana Soul.- -Bod., and M. tripetala L. The magnolia trees were planted in 1968-1989 on grey-brown podzolic soil derived from loess. The study area is affected by the continental climate which is characterized by large annual amplitude of temperatures, long summers as well as long and cold winters. The long-term average annual air temperature for this region is 8.1oC, while the long-term average annual rainfall reaches 541.6 mm. The obtained results showed that, among the Magnolia species studied, M. salicifolia flowered earliest under the climatic and soil conditions of Lublin, while M. tripetala was the last to bloom. Full leaf development, on average for the study period, was recorded earliest in M. salicifolia and M. liliiflora, whereas it occurred latest in M. tripetala. The leaves of M. tripetala were characterized by the greatest length and width, while the smallest leaves were recorded in M. kobus. M. liliiflora was found to show the smallest annual shoot increments and the lowest number of leaves.
W latach 2006-2008 badano sześć gatunków magnolii Magnolia L. rosnących na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS, zlokalizowanego na północno- zachodnich obrzeżach Lublina. Celem badań było określenie dynamiki rozwoju liści i kwiatów wybranych gatunków magnolii w warunkach klimatyczno- glebowych Lublina oraz ocena wielkości liści i długopędów. Badaniami objęto M. acuminata L., M. kobus DC, M. liliiflora Desr., M. salicifolia Siebold et Zuch, M. x soulangiana Soul.-Bod. oraz M. tripetala L. Drzewa posadzono w latach 1968-1989 na glebie płowej pochodzenia lessowego. Na terenie badań uwidacznia się wpływ klimatu kontynentalnego, charakteryzującego się dużą roczną amplitudą temperatur, długim latem oraz długą i chłodną zimą. Średnioroczna wieloletnia temperatura powietrza dla tego regionu wynosi 8.1oC natomiast średnioroczna wieloletnia suma opadów atmosferycznych osiąga 541.6 mm. Uzyskane wyniki wykazały, iż spośród badanych gatunków magnolii w warunkach klimatyczno- glebowych Lublina najwcześniej kwitnie M. salicifolia, a najpóźniej M. tripetala. Pełne rozwinięcie liści, w ujęciu średnim ze wszystkich lat badań, odnotowano najwcześniej u M. salicifolia oraz M. liliiflora a najpóźniej u M. tripetala. Największą długością i szerokością charakteryzowały się liście M. tripetala natomiast najmniejsze liście odnotowano u M. kobus. Najkrótsze przyrosty roczne pędów. oraz najmniejszą liczbę liści wykazano u M. liliiflora.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of different fertilization on the growth and nutrition of azalea (Rhododendron L.)
Wpływ zróżnicowanego nawożenia na wzrost i odżywianie azalii wiekokwiatowej (Rhododendron L.)
Autorzy:
Michalojc, Z.
Koter, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26869.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
A study on azalea (Rhododendron L.), ’Kilian’ and ‘Persil‘, was conducted in 2009–2010. Plants were grown in pots in the open air, in a peat substrate with a pH of 4.8. The effect of the following fertilization methods was studied: I – traditional fertilization (single fertilizers were applied in 2 rates); II – a slow-release fertilizer (Hortiform pH); III – combined fertilization (¼ of the rate of nutrients was applied in the form of single fertilizers and ¾ in the form of Hortiform pH). The slow-release fertilizer Hortiform pH and combined fertilization were applied once in each study year when filling the pots with growing medium. Fertilizers were applied at the basic rate (D1) and at a twice higher rate (D 2). In the first year of cultivation, the study showed no significant effect of fertilization method on shoot length in both azalea cultivars, whereas in the second year the longest shoots were found after application of the slow-release fertilizer Hortiform pH. In both years of the study, significantly longer shoots were found in the cultivar ‘Persil’ after application of the lower fertilizer rate (D1) than after application of the higher fertilizer rate (D2). On the other hand, the study showed that the fertilizer rate had no effect on shoot length in ‘Kilian’. After application of the higher fertilizer rate, a higher content of nitrogen and potassium as well as a lower content of phosphorus, calcium, and magnesium were determined in the leaves of both cultivars. The study found the following percentages to be the optimal nutrient content in azalea leaves: 1.88 – 2.20% N; 1.0 – 1.7% K; and 0.60% – 1.20% Ca, while the phosphorus content of 0.09 – 0.25% and the magnesium content of 0.14 – 0.25% were shown to be the lower limit for optimal plant nutrition. After the end of the growing season, a low content of all nutrients in the medium was found in both study years, irrespective of the applied fertilizer rate and fertilization method.
Badania dotyczące azalii (Rhododendron L.) odmiany ‘Kilian’ oraz ‘Persil’ przeprowadzono w latach 2009–2010. Rośliny uprawiano w doniczkach na terenie otwartym, w podłożu torfowym o pH 4,8. Badano wpływ sposobu nawożenia: I – tradycyjny (pojedyncze nawozy zastosowano w 2 dawkach); II – nawóz o spowolnionym działaniu (Hortiform pH); III – nawożenie łączone (¼ dawki składników pokarmowych w postaci nawozów pojedynczych oraz ¾ w postaci Hortiformu pH. Nawóz o spowolnionym działaniu Hortiform pH oraz nawożenie łączone zastosowano jednorazowo podczas napełniania wazonów podłożem w każdym roku badań. Nawozy zastosowano w dawce podstawowej (D1) oraz dwukrotnie większej (D 2). W pierwszym roku uprawy u obydwu odmian azalii stwierdzono brak istotnego wpływu sposobu nawożenia na długość pędów. Natomiast w drugim roku najdłuższe pędy wykazano po zastosowaniu nawozu o spowolnionym działaniu Hortiform pH. W obydwu latach badań po zastosowaniu mniejszej dawki nawozów (D1) stwierdzono istotnie dłuższe pędy u odmiany ‘Persil’ niż po zastosowaniu większej dawki nawozów (D2). Wykazano natomiast brak wpływu dawek nawozów na długość pędów u odmiany ‘Kilian’. W liściach obydwu odmian po zastosowaniu większej dawki nawozów oznaczono większą zawartość azotu i potasu, a mniejszą zawartość fosforu, wapnia i magnezu. Jako optymalną zawartość składników pokarmowych w liściach azalii uznano: 1,88 – 2,20% N, 1,0 – 1,7% K i 0,60% – 1,20% Ca, a zawartość fosforu 0,09 – 0,25 % i magnezu 0,14 – 0,25 jako dolny zakres optymalnego odżywiania roślin. Po zakończonym okresie wegetacji w obydwu latach badań wykazano niską zawartość wszystkich składników pokarmowych w podłożu niezależnie od zastosowanej dawki nawozów i sposobu nawożenia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomical features of leaves of sweet pepper (Capsicum annuum L.) fed with Calcium using foliar nutrition
Cechy anatomiczne liści papryki słodkiej (Capsicum annuum L.) dokarmianej pozakorzeniowo wapniem
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27509.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
anatomical feature
leaf
sweet pepper
pepper
Capsicum annuum
calcium fertilization
foliar fertilization
Opis:
The effect of three foliar-applied Ca-containing preparations on the anatomical features of leaves of sweet pepper (Capsicum annuum L.) was studied. The following preparations were used: Ca(NO3)2, Librel Ca and Wapnowit, applied at the respective concentrations of 0.5%, 1%, 1%, which corresponded to a content of 2000 mg Ca dm-3. Light and scanning electron microscopy were used in the study. It was demonstrated that in amphistomatic bifacial pepper leaves numerous specialised cells occurred which accumulated calcium oxalate crystals in the form of crystalline sand. Anisocytic stomata were found with a much greater density in the abaxial epidermis. They were characterized by very well-developed outer cuticular ledges. It was found that in the leaves of the plants sprayed with the nutrient supplements with increased Ca content there was a much smaller number of epidermal cells per 1 mm2 than in the control plants. These cells were distinguished by an increased size. In the case of the application of the nutrient supplements Librel Ca and Wapnowit, the number of stomata also decreased. However, the application of the calcium supplements resulted in an increase in the value of the stomatal index compared to the control, which is attributable to a significant reduction in the number of epidermal cells not belonging to the stomata. The plants additionally supplied with Ca were marked by a larger number of colenchyma layers and an increased volume of leaf parenchyma cells. In the case of pepper leaves, the thin cuticle and the outer cell wall are not a major barrier to the Ca-containing preparations applied for spray treatment. Nevertheless, the decrease in the number of stomata may restrict the possibility of Ca uptake by this way, which compensates the increase in surface area of particular epidermal cells that will be the main way of Ca penetration into the internal leaf tissues.
Ca stosowanych drogą dokarmiania dolistnego na cechy anatomiczne liści papryki słodkiej (Capsicum annuum L.). Wykorzystano: Ca(NO3)2, Librel Ca oraz Wapnowit stosowane odpowiednio w stężeniach) 5%, 1%, 1%, co odpowiadało zawartości 2000 mg Ca x dm-3. Do badań wykorzystano mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Wykazano, że w amfistomatycznych, bifacjalnych liściach papryki wystepują liczne wyspecjalizowane komórki gromadzące kryształy szczawianu wapnia w postaci piasku krystalicznego. Anizocytyczne aparaty szparkowe wystepowały w znacznie większym zagęszczeniu w epidermie abaksjalnej. Charakteryzowały się bardzo dobrze rozwiniętymi zewnętrznymi listwami kutykularnymi. Stwierdzono, że w liściach roślin spryskiwanych preparatami ze zwiększoną zawartością Ca występowała znacznie mniejsza liczba komórek epidermy w 1 mm2 niż u roślin kontrolnych. Komórki te odznaczały się zwiększonymi rozmiarami. W przypadku zastosowania preparatów Librel Ca i Wapnowit nastąpiło także zmniejszenie liczby aparatów szparkowych. Natomiast aplikacja preparatów z Ca wpłynęła na zwiększenie wartości indeksu stomatalnego w porównaniu z kontrolą, co wynika ze znacznego zmniejszenia się liczby komórek epidermy nie należących do aparatów szparkowych. Rośliny zaopatrzone dodatkowo w Ca odznaczały się większą liczbą warstw sklerenchymy i powiększoną objętością komórek parenchymy liścia. W przypadku liści papryki cienka kutykula i zewnętrzna ściana komórkowa nie stanowią dużej bariery dla zastosowanych do oprysku preparatów z Ca. Jednakże zmniejszenie się liczby aparatów szparkowych może ograniczyć możliwości pobierania Ca tą drogą, co rekompensuje powiększenie powierzchni poszczególnych komórek epidermy, które będą stanowiły główną drogę przenikania Ca do wewnętrznych tkanek liścia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomical traits of sweet pepper (Capsicum annuum L.) fruit
Cechy anatomiczne owoców papryki słodkiej (Capsicum annuum L.)
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28017.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The micromorphology of the epidermis as well as the anatomy of the pericarp and fruit pedicle in Capsicum annuum L., cv. ‘Red Knight F1’, were studied using light and scanning electron microscopy. The pericarp was found to consist of an epidermis with strongly thickened outer walls, several layers of tangential and angular collenchyma as well as multi-layered parenchyma composed of cells of varying size in which very large lobed nuclei were observed. Chromoplasts were found in the cells of the above-mentioned tissues. The inner epidermis of the pericarp was characterized by thick cell walls and numerous straight pits. Among the tissues of the fruit pedicle, we observed epidermis with numerous stomata, collenchyma, chlorenchyma with very large intercellular spaces, small clusters of sclerenchyma, secondary phloem and xylem as well live and dead cells of the pith which were characterized by the presence of thin walls with numerous pits. The structural traits of the pericarp of the red pepper cultivar under study show adaptations to significantly reduced transpiration, which is an important feature during storage. At the same time, the strongly thickened and cutinized walls of the fruit contribute to a reduction in its digestibility and impede nutrient penetration in non-root feeding.
Przy zastosowaniu mikroskopii świetlnej oraz skaningowej elektronowej badano mikromorfologię epidermy oraz anatomię owocni i szypułki owoców Capsicum annuum L. cv. ‘Red Knight F1’. Stwierdzono, że owocnię tworzy epiderma o silnie zgrubiałych ścianach zewnętrznych, kilka warstw kolenchymy płatowej i kątowej oraz wielowarstwowa parenchyma o zróżnicowanych pod względem wielkości komórkach, w których obserwowano bardzo duże płatowate jądra. W komórkach wymienionych tkanek występowały chromoplasty. Wewnętrzna epiderma owocni wyróżniała się grubymi ścianami komórek oraz licznymi jamkami prostymi. Wśród tkanek szypułki obserwowano epidermę z licznymi aparatami szparkowymi, kolenchymę, chlorenchymę z bardzo dużymi przestworami międzykomórkowymi, niewielkie skupienia sklerenchymy, wtórny floem i ksylem oraz martwe komórki rdzenia, które charakteryzowały się obecnością cienkich ścian z licznymi jamkami. Cechy budowy owocni badanej odmiany papryki wskazują na przystosowania do znacznego ograniczenia transpiracji, co stanowi ważną cechę w czasie przechowywania. Równocześnie silnie zgrubiałe i skutynizowane ściany owoców przyczyniają się do zmniejszenia ich strawności.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decorative values and the nutritional status of some Magnolia species under the climatic conditions of Lublin (Poland). Part II. Evaluation of the nutritional status of the plants
Walory dekoracyjne oraz stan odżywiania wybranych gatunków magnolii w warunkach klimatycznych Lublina. Cz. 2. Ocena stanu odżywiania roślin
Autorzy:
Michalojc, Z.
Jarosz, Z.
Bartnik, K.
Konopinska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26902.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The present study was conducted on six Magnolia species in the period 2006-2008 in the Botanical Garden of the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin. The soil and leaves from the locations of the following species of Magnolia were subjected to evaluation: cucumber tree (Magnolia acuminata L.), Kobushi magnolia (Magnolia kobus DC), purple lily magnolia (Magnolia liliiflora L.), Japanese willow-leaf magnolia (Magnolia salicifolia Siebold et Zucc. Maxim.), saucer magnolia (Magnolia x soulangiana Soul.-Bod.), and umbrella magnolia (Magnolia tripetala L.). The studied plants were planted during the period 1968-1989 on grey-brown podzolic soil derived from loess. The significantly lowest content of phosphorus, potassium and magnesium as well as the lowest pH were recorded in the soil from the location occupied by the purple lily magnolia (M. liliiflora). The other sites were characterized by an optimal range of pH, high soil phosphorus and magnesium availability as well as medium potassium availability. An optimal content of nitrogen and calcium was found in the leaves of the cucumber tree (M. acuminata), of phosphorus and magnesium in the leaves of the Kobushi magnolia (M. kobus), and of potassium in the leaves of the Japanese willow-leaf magnolia (M. salicifolia). A low content of nitrogen and calcium was shown in the leaves of the purple lily magnolia (M. liliiflora), of phosphorus in the leaves of the saucer magnolia (M. x soulangiana), and of potassium in the indicator parts of the cucumber tree (M. acuminata). The study found that among the studied species the cucumber tree (M. acuminata) could be a good biostabilizer of nitrogen, while the Kobushi magnolia (M. kobus) a good biostabilizer of phosphorus and magnesium. In spite of significant differences in soil nutrient availability and clear variations in macronutrient contents in the indicator parts of the investigated plants, no visual symptoms of nutrient deficit were found in the Magnolia species under study.
Badania przeprowadzono w latach 2006-2008 na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie na sześciu gatunkach magnolii. Ocenie poddano glebę oraz liście ze stanowisk magnolii drzewiastej (Magnolia acuminata L.), magnolii japońskiej (Magnolia kobus DC), magnolii purpurowej (Magnolia liliiflora L.), magnolii wierzbolistnej (Magnolia salicifolia Siebold et Zucc. Maxim.), magnolii pośredniej (Magnolia x soulangiana Soul.-Bod.) oraz magnolii parasolowatej (Magnolia tripetala L.). Badane rośliny posadzono w latach 1968-1989 na glebie płowej pochodzenia lessowego. Istotnie najmniejszą zawartość fosforu, potasu i magnezu oraz najniższy odczyn odnotowano w glebie na stanowisku zajmowanym przez magnolię purpurową (M. liliflora). Pozostałe stanowiska charakteryzowały się optymalnym zakresem pH oraz wysoką zasobnością gleby w fosfor i magnez, a średnią w potas. Odnotowano optymalną zawartość azotu oraz wapnia w liściach magnolii drzewiastej (M. acuminata), fosforu i magnezu w liściach magnolii japońskiej (M. kobus), natomiast potasu w liściach magnolii wierzbolistnej (M. salicifolia). Wykazano niską zawartość azotu i wapnia w liściach magnolii purpurowej (M. liliflora), fosforu w liściach magnolii posredniej (M. x soulangeana), potasu w częściach wskaźnikowych magnolii drzewiastej (M. acuminata). Stwierdzono, iż spośród badanych gatunków dobrymi biostabilizatorami azotu może być magnolia drzewiasta (M. acuminata), fosforu i magnezu magnolia japońska (M. kobus). Pomimo istotnych różnic w zasobności gleby oraz wyraźnie zróżnicowanej zawartości makroskładników w częściach wskaźnikowych badanych roślin nie stwierdzono żadnych wizualnych objawów deficytu pierwiastków na badanych gatunkach magnolii.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies