- Tytuł:
-
Content and uptake of microelements (Cu, Zn, Mn, Fe) by maize (Zea mays L.) and accompanying weeds
Zawartość oraz pobranie mikroelementów (Cu, Zn, Mn, Fe) przez kukurydzę pastewną (Zea mays L.) oraz towarzyszące chwasty - Autorzy:
- Glowacka, A.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/27387.pdf
- Data publikacji:
- 2012
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Botaniczne
- Opis:
-
A field experiment was conducted in the years 2008–
2010 at the Research Station of the Faculty of Agricultural
Sciences, University of Life Sciences in Lublin, on brown soil
with slightly acidic pH and average abundance of copper, zinc,
manganese, and iron. The experiment was set up in a randomized
split-plot design with four replications, with two methods
for controlling weed infestation: I. mechanical – weeding of inter-
rows twice; II. chemical – the herbicide Afalon Dyspersyjny
450 SC, directly after sowing (a.i. linuron, 900 g × ha-1).
Next, the copper, zinc, manganese and iron content
were determined in the maize and dominant weed species. Nutrient
uptake from an area of 1 ha and the species specificity
coefficient (SSC) were also calculated. All the weed species
examined contained more copper in their biomass than maize,
but their percentage share in total uptake was small, on average
1.7%. The content of zinc in maize biomass and in the segetal
species was similar, except for Cirsium arvense L. which accumulated
considerably less zinc than maize as well as the other
weed species. The percentage share of weeds in zinc uptake was
only 1.4 % of total uptake of this nutrient by the maize crop.
Competitiveness of weeds in the accumulation of manganese
and iron showed high species specificity. Chenopodium album
L. and Galinsoga parviflora Cav. were the most competitive
in accumulating manganese, while Cirsium arvense L. showed
high ability to accumulate iron, considerably much higher than
maize and other weeds species. The share of weeds in total
manganese uptake was relatively large, on average 7.2% for the
experiment.
Eksperyment polowy przeprowadzono w latach 2008–2010, w Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Rośliny rosły na glebie brunatnej, o odczynie lekko kwaśnym oraz średniej zasobności w miedź, cynk, mangan i żelazo. W doświadczeniu założonym w układzie losowanych podbloków, w czterech powtórzeniach uwzględniono dwie metody regulacji zachwaszczenia kukurydzy: I. mechaniczna – dwukrotne opielanie międzyrzędzi; II. chemiczna – herbicyd Afalon Dyspersyjny 450 EC bezpośrednio po siewie (s.a. linuron, w dawce 900 g × ha-1). W kukurydzy i dominujących gatunkach chwastów oznaczono zawartość miedzi, cynku, manganu i żelaza. Wyliczono również pobranie składników z 1 ha oraz współczynnik specyfiki gatunkowej (WSG). Wszystkie badane gatunki chwastów zawierały w biomasie więcej miedzi niż kukurydza, ale ich udział w całkowitym pobraniu mikroelementu był niewielki, średnio 1,7%. Zawartość cynku w biomasie kukurydzy i gatunkach segetalnych była zbliżona, z wyjątkiem Cirsium arvense L., który gromadził znacznie mniej cynku niż kukurydza oraz pozostałe taksony chwastów. Pobranie cynku przez dominujące gatunki chwastów stanowiło tylko 1,4% ogólnego pobrania mikroelementu przez łan kukurydzy. Konkurencyjność chwastów w kumulacji manganu i żelaza wykazywała dużą specyfikę gatunkową. Chenopodium album L. i Galinsoga parviflora Cav. były najbardziej konkurencyjne w gromadzeniu manganu, zaś Cirsium arvense L. wykazał dużą zdolność do akumulacji żelaza, znacznie większą niż kukurydza oraz pozostałe gatunki chwastów. Udział chwastów w całkowitym pobraniu manganu był stosunkowo duży i wynosił średnio dla doświadczenia 7,2%. - Źródło:
-
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 4
0065-0951
2300-357X - Pojawia się w:
- Acta Agrobotanica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł