Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "indicator species" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Macromycetes indicator species for xerothermic grasslands of the Checiny district
Wskaźnikowe gatunki macromycetes dla muraw kserotermicznych Okręgu Chęcińskiego
Autorzy:
Jaworska, J.
Luszczynski, J.
Luszczynska, B.
Tomaszewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28491.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
xerothermic grassland
Checiny district
macromycete
Festuco-Brometea class
Cirsio-Brachypodion alliance
plant association
Thalictro-Salvietum pratensis association
thermophilous fungi
Agaricus bernardii
Camarophyllus virgineus
Conocybe sienophylla
Entoloma incanum
Hygrocybe konradii
Hygrocybe persistens
Hygrocybe reae
Lepiota alba
Leucopaxillus lepistoides
Opis:
In the Chęciny district, xerothermic grasslands developed on deforested slopes of limestone hills, truncated folds, and mounds. Their origin is directly connected with agricultural and pastoral farming of man. Xerothermic grassland belongs to the class Festuco-Brometea, and the alliance Cirsio-Brachypodion. The plant association Thalictro-Salvietum pratensis is the most widespread in this area. The xerothermic grasslands have their own characteristic biota of macromycetes. The following steppe, xerothermic, and thermophilous fungi deserve special attention: Agaricus bernardii, Camarophyllus virgineus, Conocybe sienophylla, Entoloma incanum, Hygrocybe konradii, H. persistens, H. reae, Lepiota alba, and Leucopaxillus lepistoides. As a result of the xerothermic swards being progressively overgrown by shrubs and trees, among others, by Pinus sylvestris, one can find fungi species accompanying this tree: Suillus collinitus, also fungi producing underground fruit bodices Rhizopogon obtextus and Rh. roseolus. The main factors threatening xerothermic grasslands of the Chęciny district are, among others, the devastation and disappearance of natural habitats, often as a result of inappropriate human land management as well as the pollution of air, water, and soil. The effective protection of rare, threatened, and also legally protected fungi species is only possible by protecting their natural habitats as a whole.
W Okręgu Chęcińskim murawy kserotermiczne rozwinęły się na odlesionych zboczach wapiennych wzgórz, skib i pagórków. Ich powstanie związane jest ściśle z rolniczą i pasterską gospodarką człowieka. Murawy te należą do klasy Festuco-Brometea i związku Cirsio-Brachypodion. Najbardziej rozpowszechniony na tym terenie jest zespół Thalictro-Salvietum pratensis. Murawy posiadają własną dla nich charakterystyczną biotę grzybów wielkoowocnikowych. Na uwagę zasługują grzyby stepowe, kserotermiczne i ciepłolubne: Agaricus bernardii, Camarophyllus virgineus, Conocybe sienophylla, Entoloma incanum, Hygrocybe konradii, H. persistens, H. reae, Lepiota alba, Leucopaxillus lepistoides. W związku z postępującym zarastaniem muraw krzewami i drzewami, między innymi Pinus sylvestris, odnotowuje się gatunki grzybów, które towarzyszą temu gatunkowi sosny: Suillus collinitus oraz wytwarzające owocniki podziemne: Rhizopogon obtextus i Rh. roseolus. Do głównych czynników zagrażających murawom kserotermicznym Okręgu Chęcińskiego należą między innymi: zanikanie i dewastacja siedlisk naturalnych, spowodowane często poprzez niewłaściwą gospodarkę człowieka oraz zanieczyszczenie powietrza, wody i gleby. Skuteczna ochrona rzadkich, zagrożonych, a także prawnie chronionych gatunków grzybów możliwa jest tylko poprzez ochronę naturalnych ich siedlisk traktowanych jako całość.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amino acid content and biomass productivity of selected weed species as an indicator of their response to herbicide stress
Zawartość aminokwasów i produktywność biomasy wybranych gatunków chwastów jako wskaźnik ich reakcji na stres herbicydowy
Autorzy:
Kieloch, R.
Sadowski, J.
Domaradzki, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28246.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Biomass reduction and amino acid content in plants of Papaver rhoeas L. and Stellaria media L. were investigated to evaluate response of these species to herbicide stress under various temperature (25/16 and 8/2 oC) and relative humidity (50 and 75%) regimes. Weeds were treated with tribenuron methyl (15 g × ha-1), a mixture of 2.4-D with florasulam (180 + 3.75 g × ha-1), and a mixture of 2.4-D with dicamba (1252.5 + 97.5 g × ha-1). The fresh weight of weeds and the content of free branched-chain amino acids (valine, leucine and isoleucine) in plant tissue were recorded. Tribenuron methyl was the herbicide that most limited biomass productivity, regardless of weed species and climate conditions. S. media was more sensitive to herbicides than P. rhoeas. Weed response to herbicides was dependent on temperature, but not on relative humidity. Tribenuron methyl applied to both weed species under various temperature regimes caused significant amino acid deficiency. The reduction in amino acid content in plants of P. rhoeas was greater at warm temperature compared to the cold regime due to stronger reaction to tribenuron methyl applied under these conditions. In most of cases, the mixture of 2.4-D + dicamba induced overproduction of amino acids.
W pracy określono redukcję biomasy oraz zawartość aminokwasów w roślinach Papaver rhoeas L. i Stellaria media L. w celu oceny reakcji tych gatunków na stres herbicydowy w zróżnicowanych warunkach temperatury (25/16 i 8/2 oC) i względnej wilgotności powietrza (50 i 75%). Rośliny potraktowano tribenuronem metylu (15 g × ha-1), mieszaniną 2,4-D z florasulamem (180 + 3,75 g × ha-1) i mieszaniną 2,4-D z dikambą (1252,5 + 97,5 g × ha-1). Określono świeżą masę chwastów i zawartość wolnych aminokwasów o łańcuchach rozgałęzionych (waliny, leucyny i izoleucyny) w ich tkankach. Herbicydem najsilniej ograniczającym produktywność biomasy był tribenuron metylu, niezależnie od gatunku chwastu oraz czynnika klimatycznego. S. media była bardziej wrażliwa na herbicydy niż P. rhoeas. Reakcja chwastów była zależna od temperatury, natomiast nie była zależna od wilgotności powietrza. Tribenuron metylu zastosowany w zróżnicowanych warunkach temperaturowych spowodował znaczący ubytek zawartości aminokwasów w obu gatunkach chwastów. Redukcja zawartości aminokwasów w roślinach P. rhoeas była większa w warunkach ciepłych w porównaniu z chłodnymi, z powodu silniejszej reakcji na tribenuron metylu aplikowany w tych warunkach. W większości przypadków, mieszanina 2,4-D + dikamba wywoływała zwiększoną produkcję aminokwasów.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies