Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "common" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Differentiation of morphological traits of common tansy (Tanacetum vulgare L.) originating from different stands
Zróżnicowanie cech morfologicznych wrotycza pospolitego (Tanacetum vulgare L.) pochodzącego z różnych stanowisk
Autorzy:
Kesik, T.
Wojciechowska, A. E.
Pitura, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27176.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
differentiation
morphological trait
common tansy
tansy
Tanacetum vulgare
stand
soil
chemical composition
Opis:
The aim of the study was to determine the effect of pH and soil chemical composition on morphological traits of common tansy (Tanacetum vulgare L.). A two-year study was conducted based on observations, measurements and analyses of material collected from 24 stands in the following regions: Równina Włocławska (Włocławek Plain), Wyżyna Lubelska (Lublin Upland), Padół Zamojski (Zamość Depression), Działy Grabowieckie (Grabowiec Divide) Płaskowyż Suchedniowski (Suchedniów Plateau), Wysoczyzna Siedlecka (Siedlce High Plain) and Niecka Połaniecka (Połaniec Basin). Morphological traits of tansy shoots were determined: number of plants per clump, stem length, number of leaves per plant, total leaf length, petiole length, number of branches from the main stem, number of flower heads per corymb and fl ower head diameter. A soil analysis was performed determining the content of magnesium, potassium and phosphorus available for plants. The soil pH was also determined. The collected results indicate significant differentiation of the investigated samples, both in terms of morphological traits of the shoots and the chemical composition of the soils. A negative correlation was found between soil pH and number of leaves per shoot as well as number of branches per corymb. A positive correlation was noted between soil pH and total leaf length as well as between magnesium content and number of flower heads per corymb. The increased content of available phosphorus in the soil was associated with petiole shortening. A growth trend in the tansy shoot length was observed at larger amounts of available magnesium in the soil. On soils with low nutrient availability and a low pH, a reduced population density of the species in question was observed.
Celem pracy było określenie wpływu odczynu i składu chemicznego gleby, na cechy morfologiczne wrotyczu pospolitego (Tanacetum vulgare L.). Dwuletnie badanie zostały przeprowadzone na podstawie obserwacji, pomiarów i analiz materiału pobranego z 24 stanowisk rejonów: Równiny Włocławskiej, Wyżyny Lubelskiej, Padołu Zamojskiego, Działów Grabowieckich, Płaskowyżu Suchedniowskiego, Wysoczyzny Siedleckiej oraz Niecki Połanieckiej. Oznaczono cechy morfologiczne pędów wrotyczu: liczbę roślin w kępie, długość łodygi, liczbę liści na roślinie, długość całkowitą liści, długość ogonka liściowego; liczbę rozgałęzień od głównego pędu, liczbę koszyczków w podbaldachu oraz średnicę koszyczków. Wykonano analizę gleby określając zawartość dostępnego dla roślin magnezu, potasu i fosforu. Oznaczono również pH gleby. Zebrane wyniki wskazują na znaczne zróżnicowanie badanych prób zarówno pod względem cech morfologicznych pędów jak i składu chemicznego gleb. Stwierdzono ujemny związek pomiędzy odczynem gleby a liczbą liści na pędzie oraz liczbą rozgałęzień w podbaldachu. Dodatnią korelację odnotowano pomiędzy pH gleby a długością całkowitą liści, a także między zawartością magnezu, a liczbą koszyczków w podbaldachu. Zwiększona zawartość dostępnego fosforu w glebie wiązała się ze skróceniem ogonka liściowego. Zaobserwowano tendencję wzrostową dla długości pędów wrotyczu przy większej ilości przyswajalnego magnezu w glebie. Na glebach mało zasobnych i o niskim pH zauważono ograniczoną liczebność występowania populacji omawianego gatunku.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fungi colonizing shoots of common yew [Taxus baccata L.] in the Jagiellonian University Botanic Garden in Cracow
Grzyby zasiedlajace pedy cisa pospolitego [Taxus baccata L.] w Ogrodzie Botanicznym UJ w Krakowie
Autorzy:
Mirski, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26767.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
needle
Taxus baccata
common yew
branch
disease symptom
fungi
yew
plant
Botanical Garden in Krakow
Opis:
The aim of the investigations was determination the reasons of dying down of needles and branches of common yew (Taxus baccata L.) in the park collection of Botanic Garden of Jagiellonian University in Cracow. The disease changes of infectious nature were observed on the examined plants’ parts. The changes’appearance, its location and extent were described in details. At fi rst the spots were brown colour with distinct hem. Then the needle and branch tissues were dying down. From end of May to July mass falling down of infesteted needles was observed. Mycological analysis of diseased tissues showed 34 fungi species. To the dominant species belonged: Alternaria alternata, Colletotrichum gloeosporioides, Fusarium spp., Pestalotiopsis guepinii, Phomopsis juniperivora and Zythiostroma pinastri. Common yew pathogens: Phomopsis juniperivora and Sclerophoma pityophila were found among the isolated fungi.
Badania miały na celu określenie przyczyn zamierania igieł i gałązek cisa pospolitego (Taxus baccata L.) w kolekcji Ogrodu Botanicznego UJ w Krakowie. Na badanych częściach roślin występowały zmiany chorobowe o charakterze infekcyjnym. Opisywano szczegółowo ich wygląd, zlokalizowanie i zasięg. Początkowo były to plamy brązowawo zabarwione z wyraźną obwódką. Następnie tkanki igieł i gałązek zamierały. Obserwowano też masowe opadanie porażonych igieł w okresie od końca maja do lipca. Przeprowadzona analiza mikologiczna chorych tkanek wykazała w nich obecność 34 gatunków grzybów, wśród których dominowały: Alternaria alternata, Colletotrichum gloeosporioides, Fusarium spp., Pestalotiopsis guepinii, Phomopsis juniperivora oraz Zythiostroma pinastri. W populacji wyizolowanych grzybów stwierdzono obecność patogenów cisa pospolitego, tj.: Phomopsis juniperivora i Sclerophoma pityophila.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of Aegilops species in the origin and improvement of common wheat
Udział gatunków Aegilops w powstaniu i doskonaleniu pszenicy zwyczajnej
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27054.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Some Aegilops species participated in wheat evolution playing a major role in wheat domestication and therefore the genus Aegilops represents a big part of the additional gene pool determining important traits of wheat. Breeders have been using these genes for many years to produce improved cultivars. Wide crosses between its wild relatives are sources of desirable characteristics for genetic improvement of common wheat. Triticum aestivum evolution and methods for transfer of alien material into wheat, briefly reviewed in this article, include incorporation of the whole genomes, single chromosomes, small chromosomal segments, single genes and cytoplasm substitution in wheat.
Niektóre gatunki Aegilops brały udział w ewolucji pszenicy zwyczajnej, odgrywając ważną rolę w jej udomowieniu, dlatego rodzaj Aegilops stanowi dużą część dodatkowej puli genów warunkujących ważne cechy użytkowe dla pszenicy. Hodowcy od lat wykorzystują te geny do tworzenia nowych doskonalszych odmian pszenicy. Krzyżowania oddalone napotykają na szereg barier niekrzyżowalności, które należy pokonać, aby uzyskać mieszańce, a następnie wyselekcjonować z nich linie charakteryzujące się pożądanymi cechami dzikich krewniaków pszenicy. W artykule przedstawiono doniesienia na temat ewolucji pszenicy zwyczajnej oraz główne metody i techniki umożliwiające transfer materiału genetycznego gatunków Aegilops do pszenicy, w tym dodawanie całych genomów, pojedynczych chromosomów, fragmentów chromosomów, pojedynczych genów oraz substytucję cytoplazmy w pszenicy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in weed infestation of common bean (Phaseolus vulgaris L.) under conditions of strip intercropping and different weed control methods
Zmiany w zachwaszczeniu fasoli zwyczajnej (Phaseolus vulgaris L.) w warunkach uprawy współrzędnej pasowej i różnych metod odchwaszczania
Autorzy:
Glowacka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26705.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
weed infestation
common bean
bean
Phaseolus vulgaris
strip cropping
weed control method
bentazon
trifluralin
quizalofop-p-butyl
Opis:
The experiment was conducted in the years 2004-2006 in a private farm in the village of Frankamionka in Zamość district. There were two experimental factors: I. Cultivation methods – sole cropping and strip intercropping; and II. Tending methods – mechanical, mechanical-chemical, and chemical weed control. The subject of the study was weed infestation of the Mela variety of common bean. Beans were sown between 30 April and 5 May. Weed infestation was assessed in the last week before harvesting by determining its floristic composition and the frequency of occurrence of particular weed species, as well as the air-dry weight of weeds. The dominant weed species were Galinsoga parviflora, Echinochloa crus-galli, Chenopodium album, and Amaranthus retroflexus, which comprised 84.7% of the total number of weeds. Strip intercropping markedly reduced the number of weeds per unit area (by 50%), as well as the dry weight of their aerial parts. The most effective method of weed control was the mechanical-chemical method, which resulted in the lowest occurrence of weeds. It also significantly reduced the weight of weeds.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphology of uredinia and urediniospores of the fungus Melampsora larici-epitea Kleb. a damaging pathogen of common osier (Salix viminalis L.) in Poland
Morfologia urediniów i urediniospor grzyba Melampsora larici-epitea Kleb. - groźnego patogena wierzby wiciowej (Salix viminalis L.) w Polsce
Autorzy:
Ciszewska-Marciniak, J.
Jedryczka, M.
Jezowski, S.
Przyborowski, J.
Wojciechowicz, K.
Zenkteler, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26940.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
morphology
uredinium
urediniospore
fungi
Melampsora larici-epitea
pathogen
common osier
Salix viminalis
Polska
Opis:
Rust (Melampsora spp.) is a damaging disease of willows (Salix spp.), including common osier (S. viminalis L.). So far, the pathogens of this species found in Europe were identified as M. larici-epitea Kleb. or M. ribesii-viminalis Kleb. Moreover, a stem infecting form (SIF), deprived of a sexual stage in its life cycle was reported. The aim of this study was to find out which species of the rust fungi cause disease symptoms on common osier in Poland. The isolates from common osier were compared to the ones originating from its putative hybrids with trembling aspen (Populus tremula L.) and Simon’s poplar (P. simonii Carr.). Fungal isolates were obtained in 2008–2010 from 15 different genotypes of willows, including seven varieties of common osier (4 Swedish and 3 Polish), two landraces of common osier and six putative hybrids with poplars. Fungal isolates originated from three experiment sites, including west (Wielkopolska and Lubuskie) and north-east (Warmia) regions of Poland. To ensure the genetic uniformity, the isolates were derived from single uredinia, obtained from natural infection conditions. In all collected samples the position of uredinia was always hypophyllous. The diameter of uredinia was measured by Sigma Scan Pro software, after inoculation of four standard genotypes, including two common osier and two willow hybrids. The studies proved that the main cause of common osier rust is Melampsora larici-epitea f. typica. All studied isolates, including the ones obtained on putative hybrids, were very similar according to the size of uredinia and the size and morphology of urediniospores. The average size of a uredinium was 1.1 mm diameter and slightly differed between the isolates (from 0.9 to 1.3 mm), depending on willow genotype, the quality of plant material used for artificial inoculations and infection conditions. The average size of a typical urediniospore was 12.4 x 10.5 μm, but the sizes varied from 9.8 to 13.2 μm. Urediniospores from common osier were slightly bigger and more oval (12.5 x 10.4 μm) as compared to spores from the putative hybrids Salix x Populus (12.3 x 10.6 μm), but the differences were statistically insignificant. The spores were ovoid, globoid or angular, evenly echinulated. The size of uredinia, as well as the size and morphology of urediniospores were in full agreement with literature data for M. larici-epitea f. typica.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of yield quality and weed infestation of common valerian (Valeriana officinalis L.) in dependence on weed control method and forecrop
Ocena jakości plonu oraz zachwaszczenia kozłka lekarskiego (Valeriana officinalis L.) w zależności od sposobu odchwaszczania i przedplonu
Autorzy:
Kwiatkowski, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28288.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
yield quality
weed infestation
common valerian
valerian
Valeriana officinalis
dependence
weed control method
forecrop
biometric trait
essential oil
valerenic acid
mechanical weed control
chemical weed control
Opis:
A field experiment involving the cultivation of common valerian was conducted on loess soil in Abramów (Lublin region) in the period 2007-2009. Qualitative parameters of herbal raw material obtained from this plant as well as in-crop weed infestation were evaluated depending on the protection method and forecrop. Hand-weeded plots, in which a hand hoe was used, were the control. In the other treatments, weeds were controlled using various herbicides and a mechanical implement (brush weeder). Potato and winter wheat + field pea cover crop were the forecrops for common valerian crops. A hypothesis was made that the use of a brush weeder and herbicides not registered for application in valerian crops would have a positive effect on this plant’s productivity and weed infestation in its crops. It was also assumed that the introduction of a cover crop would allow the elimination of differences in the forecrop value of the crop stands in question. The best quantitative and qualitative parameters of common valerian raw material as well as the largest reduction of incrop weed infestation were recorded after the application of the herbicides which were not type approved. The use of the brush weeder in the interrows also had a beneficial effect on productivity of the plant in question, but secondary weed infestation at the end of the growing season of common valerian turned out to be its disadvantage. Traditional crop protection methods used in common valerian crops were less effective in weed infestation reduction and they resulted in lower plant productivity and raw material quality. Potato proved to be a better forecrop for common valerian than winter wheat + field pea; however, this positive effect was not confirmed statistically. The following annual weeds: Chenopodium album, Galinsoga parviflora, Stellaria media, were predominant in the common valerian crop. Traditional weed control methods resulted in the dominance of some dicotyledonous weeds, such as Viola arvensis, Galium aparine, Capsella bursa-pastoris.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodiversity of weed communities in common wheat and spelt following various forecrops
Bioróżnorodność zbiorowisk chwastów w pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz w uprawie po różnych przedplonach
Autorzy:
Wanic, M.
Parzonka, M.
Zaluski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28344.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Environmentally-friendly solutions are increasingly often applied in crop cultivation technologies. These include, among others, the return of old crops (e.g., spelt wheat) and crop rotation. Ensuring a proper forecrop is essential, especially in the cultivation of winter wheat, which is susceptible to infestation by weeds. However, there is only sparse information on infestation by weeds in the cultivation of winter spelt. In this study, it was assumed that this crop is invaded by weeds to a lesser extent than wheat, especially after unfavorable forecrops. The study was based on a field experiment conducted in the east part of Poland. The aim was to compare the weed infestation of common wheat and spelt wheat grown after peas, oilseed rape, and after itself. Analyses of weed infestation were conducted in 2014–2016. The weed species composition and population size were determined as well as their dry weight. The following indices were calculated: index of species richness, Simpson’s domination index, Shannon–Wiener index of species diversity, and Pielou’s index of evenness. The weed infestation of spelt wheat was higher than that of common wheat during the tillering stage. It was similar in both species during the heading stage. The lowest weed infestation in both cereals was observed on a field where peas had grown. Growing after oilseed rape and after themselves contributed to an increase in weed infestation. Biomass of weeds in a field of spelt was similar after all forecrops, unlike that in wheat, where more biomass was observed after oilseed rape and wheat. A greater share of Apera spica-venti and Viola arvensis was observed in common wheat and spelt grown after oilseed rape and after themselves. Weed communities in spelt were more diverse than in wheat. The forecrops did not differentiate the species diversity in either crop.
W technologiach uprawy roślin coraz częściej stosuje się rozwiązania przyjazne dla środowiska. Są nimi m. in. powrót do uprawy dawnych roślin (np. pszenicy orkisz), czy też stosowanie rotacji. Zapewnienie odpowiedniego przedplonu jest szczególnie ważne dla pszenicy ozimej, która jest rośliną podatną na zachwaszczenie. Niewiele informacji znajdujemy natomiast na temat za chwaszczenia orkiszu ozimego. W pracy założono, że zboże to w mniejszym stopniu niż pszenica ulegnie inwazji chwastów, zwłaszcza po niekorzystnych dla niego przedplonach. Podstawę badań stanowiło doświadczenie polowe, realizowane w stacji badawczej Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie. Celem badań było porównanie zachwaszczenia pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz uprawianych po przedplonach: grochu siewnym, rzepaku ozimym i po sobie. Analizy zachwaszczenia przeprowadzono w latach 2014–2016 w fazach rozwojowych pszenic: krzewienie (BBCH 22–29) i kłoszenie (BBCH 55–59). Oznaczano skład gatunkowy i liczebność gatunków chwastów, a w fazie kłoszenia także ich suchą masę. Wyliczono też wskaźniki: bogactwa gatunkowego (S), dominacji Simpsona (λ), różnorodności gatunkowej Shannona–Wienera (H') oraz równomierności Pielou (J'). Pszenica orkisz odznaczała się większym zachwaszczeniem od pszenicy zwyczajnej w fazie krzewienia (o prawie 20%). W fazie kłoszenia zachwaszczenie obu pszenic było podobne. W przypadku pszenicy i orkiszu najmniejsze zachwaszczenie stwier dzono w uprawie po grochu. Uprawa po rzepaku ozimym i po sobie prowadziła do wzrostu zagęszczenia chwastów. Biomasa chwastów w łanie orkiszu po wszystkich przedplonach była podobna, w przeciwieństwie do pszenicy, gdzie większą biomasę stwierdzono po rzepaku i pszenicy. W pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz uprawianych po rzepaku ozimym i po sobie odnotowano większy udział Apera spica-ventii Viola arvensis. Zbiorowiska chwastów w orkiszu były bardziej różnorodne niż w pszenicy. Przedplony nie różnicowały bogactwa gatunkowego chwastów w obu zbożach.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2018, 71, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identification of powdery mildew resistance genes in Polish common oat (Avena sativa L.) cultivars using host-pathogen tests
Identyfikacja genów odporności na mączniaka prawdziwego w owsie zwyczajnym (Avena sativa L.) za pomocą testów żywiciel-patogen
Autorzy:
Okon, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26979.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The aim of the present study was to characterize and identify powdery mildew resistance genes in Polish common oat cultivars using host-pathogen tests. A differential set of six Blumeria graminis f.sp. avenae isolates virulent or avirulent to four cultivars and one line that has known resistance to powdery mildew were used. Among the investigated cultivars, only four of them (13.3%) had resistance patterns similar to genotypes belonging to the differential set. The resistance of OMR group 1 was found in the cultivar ‘Dragon’, while that of OMR2 in the cultivar ‘Skrzat’. The cultivars ‘Deresz’ and ‘Hetman’ showed a resistance pattern that corresponded with OMR group 3. The resistance corresponding to OMR4 was not found, which suggests that until now this gene has not been used in Polish oat breeding programmes. The cultivar ‘Canyon’ had a different pattern of resistance than the genotypes that have already known OMR genes, which indicates that the resistance of this cultivar is determined by a new gene or a combination of known genes.
Celem prezentowanych badań była identyfikacja genów odporności na mączniaka prawdziwego w polskich odmianach owsa zwyczajnego. Testy żywiciel- patogen przeprowadzono wykorzystując 6 izolatów mączniaka prawdziwego różnicujących odmiany i linie owsa z udokumentowaną wcześniej odpornością na mączniaka prawdziwego. W grupie 30 badanych odmian zidentyfikowano jedynie cztery, których odporność na zakażenie izolatami mączniaka prawdziwego pokrywała się z odpornością genotypów posiadających znane geny odporności. Odporność grupy 1 (OMR1) stwierdzono w odmianie ‘Dragon’, zaś OMR2 w odmianie ‘Skrzat’. Odmiany ‘Deresz’ i ‘Hetman’ charakteryzowały się odpornością grupy 3 (OMR3). Wśród analizowanych odmian nie zidentyfikowano genotypów posiadających odporność charakterystyczną dla grupy 4 (OMR4), co może wskazywać na to, iż nie jest on wykorzystywany w polskich programach owsa zwyczajnego. Odmiana Canyon była odporna na wszystkie użyte izolaty mączniaka prawdziwego, co wskazuje, że zwiera ona dotychczas nieopisany gen odporności na tego patogena lub kombinację znanych genów, które nadają jej specyficzną odporność.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioroznorodnosc gatunkowa grzybow mikroskopowych trzciny pospolitej [Phragmites australis [Cav.] Trin.ex Steud.] w zbiorowiskach szuwarowych Jeziora Glinno
Species biodiversity of microscopic fungi of common reed [Phragmites australis [Cav.] Trin. ex Steud.] in the rush communities of Lake Glinno
Autorzy:
Mazurkiewicz-Zapalowicz, K
Janowicz, K
Wolska, M
Slodownik, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27792.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
zasiedlanie
zbiorowiska roslinne
sklad gatunkowy
zbiorowiska szuwarowe
jezioro Glinno
Phragmites australis
trzcina pospolita
roznorodnosc biologiczna
mikroorganizmy
grzyby mikroskopowe
fungi colonizing reed
plant community
species composition
rush community
Lake Glinno
West Pomeranian voivodship
common reed
biodiversity
microorganism
microscopic fungi
Opis:
The studies were carried out on common reed (Phragmites australis) growing on the shores of Lake Glinno and forming rush communities of the alliance Phragmition. 10 plants with disease symptoms were gathered from each of five sites. The isolation and marking of pathogens were performed twice from fragments of leaf and blade tissues with disease symptoms. First, directly after collecting the plants incubated in sterile humid chambers and microorganism cultures on CDA and PDA medium, and then phytopathogen and saprotroph species occurring on dried green material were identified for 2-A months. The occurrence of 31 species of microscopic fungi overall was observed on the leaves, blades and inflorescences of P. australis, including 2 mycelia of Mycelia sterilia. The most frequently occurring species, present at all sites of Phragmites australis are: Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, C. herbarum, Doratomyces stemonitis and Puccinia phragmitis, P. magnussiana and two mycelia of Mycelia sterilia. The most common species occurring on blades and inside them are: Acremoniella atra, Acremonium alternatum and Fusarium sambucinum. Sporadically, Ustilago grandis was also observed inside blades. Tiny necrotic stains on leaves and blades were caused by the presence of three species of the genus Leptoshaeria: L. culmifraga, L. eustoma and L. fuckelli. The occurrence of the sclerote of Claviceps microcephala was found in inflorescences.
Badania prowadzono na trzcinie pospolitej (Phragmites australis) porastającej brzegi wokół jeziora Glinno (woj. zachodniopomorskie) i tworzącej zbiorowiska szuwarowe ze związku Phragmition. Z pięciu stanowisk zbierano po 10 roślin z objawami chorobowymi. Izolację i oznaczanie patogenów wykonano dwukrotnie z fragmentów tkanek liści i źdźbeł z symptomami chorobowymi. Najpierw bezpośrednio po zbiorze roślin inkubowanych w sterylnych wilgotnych kamerach i hodowli mikroorganizmów na podłożach CDA i PDA, a następnie przez 2-4 miesiące identyfikowano gatunki fitopatogenów i saprotrofów pojawiające się na ususzonym materiale zielnikowym. Na liściach, źdźbłach i kwiatostanach P. australis stwierdzono łącznie występowanie 31. gatunków grzybów mikroskopowych, w tym dwóch grzybni Agonomycetes (Mycelia sterilia). Najczęściej występującymi gatunkami, obecnymi na wszystkich stanowiskach P. australis są: Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, C. herbarum, Doratomyces stemonitis oraz Puccinia phragmitis, P. magnussiana i dwie grzybnie Mycelia sterilia. Na źdźbłach oraz w ich wnętrzu najpowszechniej występującymi gatunkami są: Acremoniella atra, Acremonium alternatum i Fusarium sambucinum. Sporadycznie zanotowano także obecność Ustilago grandis we wnętrzu źdźbeł. Drobne nekrotyczne plamistości na liściach i źdźbłach spowodowała obecność trzech gatunków rodzaju Leptoshaeria: L. culmifraga, L. eustoma oraz L. fuckelli. W kwiatostanach stwierdzono obecność sklerocjów Claviceps microcephala.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 2; 359-367
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of row spacing on herb yield of common chamomile (Chamomilla recutita (L.) Rausch.) as well as seed yield and quality
Wpływ rozstawy rzędów na plon ziela rumianku pospolitego [Chamomilla recutita (L.) Rausch.] oraz plon i jakość nasion
Autorzy:
Surmacz-Magdziak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27744.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The experiment consisted of three single row spacings (every 25, 40 and 50 cm) and four double and triple row spacings (40-25-40 cm, 40-25-25-40 cm, 50-25-50 cm, 50-25-25- 50 cm). The aim of the present experiment was to compare the influence of varying spacing on yields and quality of chamomile seeds. Among the row spacings under comparison, the highest seed and herb yields were achieved from the triple row spacing. 1000-seed weight was proportional to seed yield, and the seed germination capacity was not differentiated due to row spacings used. Plants growing in single rows every 25 cm formed the lowest number of branches terminated by flower heads, thus the herb and seed yields were the lowest.
W doświadczeniu polowym zastosowano trzy rozstawy rzędów rozmieszczonych pojedynczo (co 25, 40, 50 cm) oraz cztery rozstawy w pasowym układzie rzędów podwójnych i potrójnych (40-25-40 cm, 40-25-25-40 cm, 50-25-50 cm, 50-25-25-50 cm). Celem przeprowadzonego doświadczenia było porównanie wpływu zróżnicowanej rozstawy rzędów na plonowanie oraz jakość nasion rumianku pospolitego. Spośród zastosowanych rozstaw rzędów najwyższy plon nasion oraz ziela otrzymano z rozstaw pasowych potrójnych. Masa tysiąca nasion była proporcjonalna do plonu nasion, zaś zdolność kiełkowania nie różniła się w zależności od zastosowanych rozstaw rzędów. Rośliny rosnące w rozstawie co 25 cm tworzyły najmniej rozgałęzień zakończonych koszyczkami, a w związku z tym uzyskany z tej rozstawy plon ziela i nasion był najniższy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Methyl jasmonate vapors affect the composition and peroxidation of major fatty acids in common buckwheat seedlings
Wpływ par jasmonianu metylu na skład i peroksydację głównych kwasów tłuszczowych w siewkach gryki zwyczajnej
Autorzy:
Klocek, J.
Szwed, M.
Koczkodaj, D
Mitrus, J.
Saniewski, M.
Horbowicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27026.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The effect of methyl jasmonate (MJ) vapors on the composition and peroxidation of major fatty acids in the organs of common buckwheat seedlings was investigated. The composition of fatty acids in the hypocotyl and cotyledons of seedlings changed significantly under exposure to MJ vapors in closed jars. Four-day exposure to MJ led to a significant reduction in the concentrations of stearic, linoleic, and linolenic acids in the hypocotyl, whereas oleic acid levels increased approximately 3.5-fold. A decrease in stearic acid levels and an increase in the content of linolenic acid were noted in cotyledons, whereas oleic acid levels decreased in roots. Seven-day exposure to MJ vapor caused a further reduction in stearic acid content and an increase in oleic acid and linoleic acid levels in the hypocotyl. At the same time, the linoleic acid content of roots and linolenic acid levels in cotyledons were doubled, but a 5-fold reduction in linolenic acid concentrations was observed in roots. Methyl jasmonate intensified fatty acid peroxidation in cotyledons after 4 and 7 days and in roots after 4 days of exposure. Peroxidation was inhibited in the hypocotyl and roots after 7 days. The noted changes in the composition and peroxidation of fatty acids are probably indicative of senescence in buckwheat seedlings under the influence of MJ. Senescence seems to proceed faster in cotyledons than in other organs of buckwheat seedlings.
Badano wpływ par jasmonianu metylu (MJ) na skład głównych kwasów tłuszczowych i stopień ich peroksydacji w siewkach gryki zwyczajnej (Fagopyrum esculentum ‘Hruszowska’). MJ powodował duże zmiany w składzie kwasów tłuszczowych w poszczególnych tkankach siewek. I tak, 4-dniowe traktowanie MJ doprowadziło do dużych spadków zawartości kwasów: stearynowego, linolowego i linolenowego w hipokotylu siewek gryki, zaś zawartość kwasu oleinowego wzrosła ok. 3.5-krotnie. W przypadku liścieni wykazano obniżenie zawartości kwasu stearynowego oraz podwyższenie poziomu kwasu linolenowego, natomiast w tkankach korzeni stwierdzono obniżenie zawartości kwasu oleinowego. Dłuższe, 7-dniowe traktowanie również prowadziło do obniżenia zawartości kwasu stearynowego i wzrostu poziomu kwasu oleinowego w hipokotylu, lecz wówczas zawartość kwasu linolowego wzrosła. W tym samym czasie zawartości kwasów linolowego w korzeniach oraz linolenowego w liścieniach uległy podwojeniu, ale wystąpiło 5-krotne obniżenie poziomu kwasu linolenowego w korzeniach. MJ powodował wzrost peroksydacji kwasów tłuszczowych w liścieniach po 4 i 7 dniach stosowania, zaś w przypadku korzeni jedynie po 4 dniach. W hipokotylu i korzeniach 7-dniowe stosowanie MJ powodowało zahamowanie procesu peroksydacji. Zmiany składu kwasów tłuszczowych oraz stopnia ich peroksydacji są zapewne objawem procesów starzenia siewek gryki pod wpływem MJ. Wydaje się, że proces starzenia zachodzi szybciej w liścieniach, niż w pozostałych organach siewek gryki.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2016, 69, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weed infestation of spring common wheat (Triticum aestivum L.) grown in monoculture depending on the cover crop and weed control method
Zachwaszczenie formy jarej pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum L.) uprawianej w monokulturze w zależności od międzyplonu i sposobu odchwaszczania
Autorzy:
Gaweda, D.
Kwiatkowski, C.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27683.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The aim of this 3-year field study was to evaluate the effect of some stubble crops and in-crop weed control methods on the species composition, number and air-dry weight of weeds in a wheat crop grown in short-term monoculture. The study was conducted in the period 2009-2011 in the Uhrusk Experimental Farm on mixed rendzina soil classified as very good rye soil complex. It included various types of stubble crops ploughed in each year (control treatment without cover crop, white mustard, lacy phacelia, a mixture of legumes – narrow-leaf lupin + field pea) and methods of weed control in spring wheat (mechanical, mechanical and chemical, chemical weed control). On average during the study period, all stubble crops used reduced the air- -dry weight of weds in the treatments with mechanical weed management relative to the control treatment. Irrespective of the weed control method, the number of weeds in the wheat crop was significantly lower only after the ploughing in of white mustard. Mechanical weed management proved to be less effective in reducing the number and dry weight of weeds compared to other weed control methods. The white mustard and legume mixture cover crops had a reducing effect on the number of weed species in relation to the treatment without cover crops. The highest floristic diversity of weed communities was found in the spring wheat crop in which only mechanical weeding alone was used.
Celem trzyletnich badań polowych była ocena wpływu wybranych międzyplonów ścierniskowych i sposobu odchwaszczania zasiewów na skład gatunkowy, liczbę oraz powietrznie suchą masę chwastów w łanie pszenicy jarej uprawianej w krótkotrwałej monokulturze. Badania realizowano w latach 2009-2011 w Gospodarstwie Doświadczalnym Uhrusk, na rędzinie mieszanej zaliczanej do kompleksu żytniego bardzo dobrego. Uwzględniono w nich rodzaje przyorywanych corocznie międzyplonów ścierniskowych (bez międzyplonów – obiekt kontrolny, gorczyca biała, facelia błękitna, mieszanka strączkowych – łubin wąskolistny + groch siewny pastewny) oraz sposób odchwaszczania pszenicy jarej (pielęgnacja mechaniczna, mechaniczno- -chemiczna i chemiczna). Średnio za okres badań na obiektach z mechaniczną pielęgnacją zasiewów wszystkie zastosowane międzyplony ścierniskowe ograniczyły powietrznie suchą masę chwastów względem obiektu kontrolnego. Niezależnie od sposobu odchwaszczania liczba chwastów w łanie pszenicy była istotnie mniejsza jedynie po przyoraniu gorczycy białej. Mechaniczna walka z chwastami okazała się mniej skuteczna w redukcji liczby i powietrznie suchej masy chwastów w porównaniu do pozostałych sposobów pielęgnacji. Międzyplony z gorczycy białej oraz mieszanki roślin strączkowych wpłynęły ograniczająco na liczbę gatunków chwastów w odniesieniu do obiektu bez międzyplonów. Największą różnorodność florystyczną zbiorowisk chwastów stwierdzono w łanie pszenicy jarej odchwaszczanej wyłącznie mechanicznie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in leaf tissues of common horse chestnut (Aesculus hippocastanum L.) colonised by the horse-chestnut leaf miner (Cameraria ochridella Deschka and Dimic)
Zmiany w tkankach liści kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum L.) zasiedlonych przez szrotówka kasztanowcowiaczka (Cameraria ochridella Deschka and Dimic)
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Haratym, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28372.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The present study, conducted during the period 2010- 2011, involved morphological observations and anatomical investigations of horse chestnut (Aesculus hippocastanum L.) leaves with symptoms of damage caused by feeding of larvae of the horse-chestnut leaf miner (Cameraria ohridella Deschka& Dimić). Leaves were collected from trees growing in the city of Lublin (Poland). Microscopic slides were prepared from fresh and fixed plant material. Leaf anatomical features were examined by light microscopy in order to determine the mechanical barrier for feeding pests. Changes were also observed during the progressive damage of the leaf tissues caused by the larvae. Selected developmental stages of the pest are presented in the paper. It has been shown that very thin blades of the mesomorphic leaves of Aesculus hippocastanum produce a poorly- -developed mechanical barrier in which the following elements can be included: the presence of collenchyma and idioblasts with druses of calcium oxalate, few non-glandular trichomes found close to the leaf veins as well as relatively thin outer walls of the epidermal cells. The cells containing tannins and the oil cells found in the mesophyll may form a physiological barrier. However, foraging leaf miner larvae feed only on the palisade and spongy parenchyma cells, leaving undamaged the cells with tannins as well as the idioblasts with calcium oxalate crystals and oils. The feeding of the pest in the leaf mesophyll leads to the death of the epidermis on both sides of the lamina and to drying of the parts of the leaves in the area of the mines.
W latach 2010-2011 przeprowadzono obserwacje morfologiczne i badania anatomiczne liści kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum L.) z oznakami uszkodzeń spowodowanymi żerowaniem larw szrotówka kasztanowcowiaczka (Cameraria ohridella Deschka& Dimić). Liście pobierano z drzew rosnących na terenie Lublina (Poland). Preparaty mikroskopowe wykonano ze świeżego i utrwalonego materiału roślinnego. W mikroskopie świetlnym analizowano cechy anatomiczne liścia w celu określenia bariery mechanicznej dla żerujących szkodników. Obserwowano również zmiany w czasie postępujących uszkodzeń tkanek liści przez larwy. Przedstawiono wybrane stadia rozwojowe szkodnika. Wykazano, że bardzo cienkie blaszki mezomorficznych liści Aesculus hippocastanum wytwarzają słabo rozwiniętą barierę mechaniczną, do której możemy zaliczyć obecność kolenchymy, idioblastów z druzami szczawianu wapnia, nieliczne włoski mechaniczne występujące przy nerwach oraz stosunkowo cienkie ściany zewnętrzne komórek epidermy. Barierę fizjologiczną mogą tworzyć komórki zawierające garbniki oraz występujące w mezofilu komórki olejkowe. Jednakże żerujące larwy szrotówka żywią się tylko komórkami parenchymy palisadowej i gąbczastej, pozostawiając nieuszkodzone komórki z garbnikami oraz idioblasty z kryształami szczawianu wapnia oraz olejkami. Postępujące żerowanie szkodnika w mezofilu liścia doprowadza do obumierania epidermy po obu stronach blaszki liściowej i zasychania fragmentów liści w obrębie min.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A study on the effects of foliar feeding under different soil fertilization conditions on the yield structure and quality of common oat (Avena sativa L.)
Badanie wpływu dolistnego dokarmiania w warunkach zróżnicowanego nawożenia doglebowego na strukturę plonu i jakość owsa zwyczajnego (Avena sativa L.)
Autorzy:
Chwil, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27142.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The present study was conducted based on a field experiment established on very acidic medium soil (silt loam). The experimental design included 4 soil fertilization treatments: O, NPK, NPK + MgSO4. 7H2O, NPK + CaO + MgO, and 3 foliar feeding treatments: O(H2O), Insol PK + 5% urea solution, Ekosol U. The test plant was the oat cultivar ‘Kwant’. The aim of this study was to characterize in detail the response of oats to foliar feeding under the conditions of different soil fertilization with calcium and magnesium compounds. The experimental factors applied increased the yield parameters and differentiated the nutrient content in oat grain and straw. Soil fertilization had a greater effect on the quality parameters of primary yield than the foliar fertilizers used in the study. The best production and quality effects in growing oats were obtained after the application of MgSO4 and magnesium lime. Foliar feeding also affected beneficially the quantitative and qualitative characteristics of the yield. Among the fertilizers used, Insol PK showed a better effect than Ekosol U, in particular on the yield structure and the amino acid composition of proteins.
Badania przeprowadzono w oparciu o doświadczenie polowe, założone na glebie średniej (pył gliniasty), bardzo kwaśnej. Schemat doświadczenia obejmował 4 warianty nawożenia doglebowego: O, NPK, NPK + MgSO4 × 7H2O, NPK + CaO + MgO oraz 3 obiekty dokarmiania dolistnego: O(H2O), Insol PK + 5% roztwór mocznika, Ekosol U. Rośliną testową był owies odmiany ‘Kwant’. Celem badań była szczegółowa charakterystyka reakcji owsa na dolistne dokarmianie w warunkach zróżnicowanych wariantów nawożenia gleby związkami wapnia i magnezu. Zastosowane czynniki doświadczenia zwiększały wskaźniki plonowania oraz różnicowały zawartość składników w ziarnie i słomie owsa. Nawożenie doglebowe w większym stopniu kształtowało parametry jakościowe plonu głównego niż stosowane w badaniach nawozy dolistne. Najlepsze efekty produkcyjne i jakościowe w uprawie owsa uzyskano po zastosowaniu MgSO4 i wapna magnezowego. Dolistne dokarmianie również korzystnie wpłynęło na cechy ilościowe i jakościowe plonu. Z zastosowanych nawozów Insol PK wykazywał lepsze działanie niż Ekosol U, szczególnie w kształtowaniu struktury plonu i składu aminokwasowego białka.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deriving isolates of powdery mildew (Blumeria graminis DC. f.sp. avenae Em. Marchal.) in common oat (Avena sativa L.) and using them to identify selected resistance genes
Wprowadzenie izolatów mączniaka prawdziwego owsa (Blumeria graminis) i wykorzystanie ich do inentyfikacji wybranych genów odporności (Avena sativa L.)
Autorzy:
Okon, S.
Kowalczyk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27464.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Powdery mildew in common oat is caused by Blumeria graminis DC. f.sp. avenae Em. Marchal. Host-pathogen tests are commonly used to identify and locate resistance genes to powdery mildew in cereals. The aim of the study was to determine the virulence of powdery mildew isolates obtained from powdery mildew populations harvested in Poland and to identify OMR1, OMR2 and OMR3 resistance genes to powdery mildew in F2 populations of inter-cultivar hybrids of common oat: Bruno × Fuchs, Jumbo × Fuchs and Mostyn × Fuchs. On the basis of the analysis conducted, isolates enabling division of the studied populations into groups of resistant and susceptible plants were selected. M10 and M14 isolates were chosen for the population which was obtained from crossbreeding of ‘Bruno’ with ‘Fuchs’; these isolates demonstrated avirulence to Bruno cultivar containing OMR1 gene. In order to divide population obtained from crossbreeding of ‘Jumbo’ with ‘Fuchs’, M13 and M16 isolates were chosen; they demonstrated avirulence to the cultivar Jumbo containing the OMR2 gene. On the basis of the tests conducted, it was impossible to select isolates characterised by avirulence to the OMR3 gene. In the F2 population of Bruno × Fuchs and Jumbo × Fuchs hybrids, a division was made into resistant and susceptible plants. The obtained results were verified by the 2 test; the proportion in the dispersion matching model was found to be 3 resistant plants: 1 sensitive plant both in the Bruno × Fuchs and Jumbo × Fuchs populations. Such dispersion indicated that the resistance to powdery mildew in the studied cultivars Bruno and Jumbo was conditioned by single dominant genes.
Mączniak prawdziwy owsa powodowany jest przez Blumeria graminis DC. f.sp. avenae Em. Marchal. Do identyfikacji i lokalizacji genów odporności na mączniaka prawdziwego u zbóż wykorzystywane są powszechnie testy żywiciel-patogen. Celem prezentowanej pracy była ocena wirulencji izolatów mączniaka prawdziwego uzyskanych z populacji mączniaka zebranych na terenach Polski oraz identyfikacja genów odporności n mączniaka prawdziwego OMR1, OMR2 i OMR3 w populacjach F2 mieszańców międzyodmianowych owsa zwyczajnego: Bruno × Fuchs, Jumbo × Fuchs i Mostyn × Fuchs. Na podstawie przeprowadzonych analiz do testów żywiciel-patogen wybrano izolaty umożliwiające podział badanych populacji segregujących na grupy roślin odpornych i podatnych na porażenie mączniakiem prawdziwym. Dla populacji powstałej z krzyżowania odmiany Bruno z odmianą Fuchs wybrano izolaty M10 i M14, które wykazały awirulencję dla odmiany Bruno zawierającej gen OMR1. W celu podziału populacji powstałej z krzyżowania odmiany Jumbo z odmianą Fuchs wybrano izolaty M13 i M16 odznaczające się awirulencją w stosunku do odmiany Jumbo, zawierającej gen OMR2. Na podstawie przeprowadzonych testów niemożliwa była selekcja izolatów odznaczających się awirulencją w odniesieniu do genu OMR3. W pokoleniu F2 mieszańców Bruno × Fuchs i Jumbo × Fuchs uzyskano segregację roślin na odporne i podatne na porażenie przez wybrane izolaty mączniaka prawdziwego. Po weryfikacji otrzymanych wyników za pomocą testu 2 zarówno w populacji Bruno × Fuchs jak i Jumbo × Fuchs stwierdzono proporcję rozszczepień pasującą do modelu 3 rośliny odporne / 1 roślina wrażliwa. Takie rozszczepienie wskazuje na to, że odporność na mączniaka w badanych odmianach Bruno i Jumbo warunkowana jest przez pojedyncze dominujące geny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies