Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "podloza" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Ocena zdolności wybranych szczepów grzybów z gromady Basidiomycota do syntezy lipaz oraz esteraz
Assessment of ability of selected fungal strains in Basidiomycota phylum to synthesize lipases and esterases
Autorzy:
Mizielinska, M.
Jankowska, P.
Bien, A.
Lopusiewicz, L.
Bartkowiak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825795.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
Basidiomycota
grzyby
podloza hodowlane
lipaza
esterazy
zrodla wegla
Opis:
Do głównych producentów lipaz o komercyjnym znaczeniu należą grzyby rodzaju: Aspergillus, Candida, Mucor, Rhizomucor, Rhizopus i Penicillum. Szacuje się, że dotychczas scharakteryzowano jedynie 1 ÷ 2 % całej populacji grzybów. Istnieje więc duże prawdopodobieństwo możliwości odkrycia nowych szczepów grzybów, mających właściwości lipolityczne. Celem pracy było sprawdzenie czy wybrane gatunki grzybów należących do gromady Basidomycota wykazują zdolność do syntetyzowania lipaz oraz esteraz. Analizowano także wpływ wybranych źródeł węgla na aktywność lipolityczną badanych grzybów. Materiał do badań stanowiło 30 szczepów należących do gromady grzybów podstawkowych Basidiomycota. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że gatunki: A. citrina, A. vulgare, C. cornea, C. striatus, H. lateritium, K. mutabilis, L. amethystina, L. camphoratus, L. vellerus, M. konradii, P. involutus, P. impudicus, Ramaria sp., R. turci, S17 Mycena sp., S. citrinum, S. hirsutum, Strobilurus sp., S. variegatus i T. sulphureum wykazywały zdolność do produkcji lipaz. Wykazano, że rodzaj źródła węgla dodanego do podłoża hodowlanego miał istotny wpływ na aktywność lipolityczną grzybów podstawkowych. Gatunki: G. lucidum, R. butyracea, S. citrinumi L. edodes nie syntetyzowały esteraz.
Amidst the major producers of commercially important lipases are the following genera of fungi: Aspergillus, Candida, Mucor, Rhizomucor, Rhizopus, and Penicillium genus. It is estimated that only 1 to 2 % of the entire population of fungi have, by now, been characterized. Therefore, there is a high probability that new fungal strains having lipolytic properties might be discovered. The objective of the research study was to verify whether or not some selected species of fungi belonging to the Basidomycota phylum have the ability to synthesize lipases and esterases. Also, the effect was analyzed of some selected sources of carbon on the lipolytic activity of the fungi studied. The research material consisted of 30 strains of fungi from a Basidiomycota phylus. Based on the research results, it was found that the genera of A. citrina, A. vulgare, C. cornea, C. striatus, H. lateritium, K. mutabilis, L. amethystina, L. camphoratus, L. vellerus, M. konradii, P. involutus, P. impudicus, Ramaria sp., R. Turci, S17 Mycena sp., S. citrinum, S. hirsutum, Strobilurus sp., S. variegatus, and T. sulphureum had the ability to produce lipases. It was proved that the type of a carbon source added to the culture medium had a significant effect on the lipolytic activity of the Basidomycota fungi. The G. lucidum, R. butyracea, S. citrinum, and L. edodes genera did not synthesize esterases.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2016, 23, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinetyka wzrostu biomasy oraz biosyntezy enzymów amylolitycznych przez drożdże Saccharomycopsis fibuligera podczas hodowli w bioreaktorze
Kinetics of growth and amylase biosynthesis of Saccharomycopsis fibuligera during cultivation in bioreactor
Autorzy:
Nowak, D.
Nowak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828352.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
Saccharomycopsis fibuligera
drozdze
hodowla mikroorganizmow
podloza hodowlane
podloza indukcyjne
skrobia ziemniaczana
skrobia tapiokowa
skrobia modyfikowana
amylazy
bioreaktory
Opis:
Celem pracy była ocena wpływu zastosowania różnych źródeł węgla w podłożu indukcyjnym na przebieg biosyntezy enzymów amylolitycznych podczas hodowli drożdży Saccharomycopsis fibuligera, prowadzonej w bioreaktorze. Podłoża indukcyjne zawierały 2 % skrobi: ziemniaczanej natywnej, ziemniaczanej zmodyfikowanej lub tapiokowej. W trakcie hodowli w próbkach mierzono gęstość optyczną (OD), plon biomasy oraz aktywność amylaz metodą biochemiczną Bernfelda. Największy przyrost biomasy (14 gs.s./dm3) oraz najwyższą aktywność enzymów amylolitycznych w podłożu hodowlanym (35 μmol maltozy/(cm3·min)) uzyskano, gdy źródłem węgla w medium hodowlanym była natywna skrobia ziemniaczana.
The objective of this paper was to estimate the effect caused by the application of various sources of carbon in culture medium on the biosynthesis of amylase enzymes during cultivation of Saccharomycopsis fibuligera yeast in a bioreactor. In the inductive media, starch content constituted 2 % and consisted of native potato starch, modified potato starch, or native tapioca starch. During cultivation, optical density (OD), biomass yield, and amylase activity were measured in the samples collected. The Bernfeld method was used to determine the amylase activity. The highest biomass gain (14 gd.m./dm3) and the highest amylase activity (35 µmol maltose/(cm3 min) in the culture medium were obtained when the native potato starch was a source of carbon in the culture medium.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena in vitro aktywności przeciwgrzybowej niektórych suszonych przypraw ziołowych
In vitro assessment of antifungal activity of some dried herbs
Autorzy:
Wojcik-Stopczynska, B.
Jakubowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826633.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
przyprawy ziolowe
bazylia
oregano
rozmaryn
tymianek
wlasciwosci przeciwgrzybicze
susze roslinne
podloza hodowlane
Opis:
W pracy oceniono skład chemiczny oraz aktywność przeciwgrzybową suszonych ziół przyprawowych – bazylii, oregano, rozmarynu i tymianku. Susze zakupiono w sieci handlowej w opakowaniach jednostkowych. W wymieszanym i rozdrobnionym materiale oznaczono zawartość: suchej masy, białka ogółem, cukrów ogółem, polifenoli ogółem i olejków eterycznych. Do oceny aktywności przeciwgrzybowej użyto 12 szczepów grzybów: Alternaria alternata., Aspergillus flavus, A. fumigatus, A. niger, Cladosporium herbarum, Fusarium oxysporum, Penicillium cyclopium oraz Eurotium amstelodami, E. chevalieri, E. herbariorum, E. repens, E. rubrum. W przypadku grzybów z rodzaju Eurotium stosowano podłoże Agar DG18, a w pozostałych – Malt Extract Agar. Na podłożach zawierających dodatek suszu (1 %) prowadzono doświadczalne hodowle grzybów, a na podłożach bez suszu – hodowle kontrolne. Próbę kontrolną pozytywną stanowił benzoesan sodu (0,05 %). W 3. 6. i 9. dobie inkubacji mierzono średnice kolonii doświadczalnych oraz kontrolnych i obliczano procentową inhibicję wzrostu grzybów powodowaną przez susze. Stwierdzono, że aktywność przeciwgrzybowa była zróżnicowana w zależności od rodzaju suszu, gatunku grzyba i czasu inkubacji. W 9. dniu doświadczenia susz z oregano odznaczający się największą zawartością olejku (2,40 % s.m.) i dużą zawartością polifenoli (4,06 % s.m.) powodował istotnie największe średnie zahamowanie wzrostu zarówno grzybów Eurotium ssp. (95,5 %), jak i pozostałych grzybów (90,2 %). Susz bazyliowy o najmniejszej zawartości olejku i polifenoli, a największej – białka ogółem stymulował wzrost części grzybów. Badane susze powodowały największe zahamowanie wzrostu kolonii A. fumigatus, A. alternata i E. amstelodami, a najmniejsze – A. niger i E. rubrum. Hamowanie wzrostu grzybów malało wraz z czasem inkubacji, ale różnice między średnim zahamowaniem wzrostu grzybów w 6. i 9. dniu hodowli były nieistotne. Susze z oregano, tymianku i rozmarynu efektywniej hamowały wzrost kolonii grzybów niż benzoesan sodu.
In the study, there were assessed the chemical composition and the antifungal activity of some dried herbs, i.e. basil, oregano, rosemary, and thyme. The individually prepackaged dried herbs were purchased in a retail network. In the mixed and powdered samples, there were determined the contents of dry matter, total protein, total sugars, total polyphenols, and essential oils. To study the antifugal activity of herbs, twelve strains of fungi were used, i.e.: Alternaria alternata., Aspergillus flavus, A. fumigaus, A. niger, Cladosporium herbarum, Fusarium oxysporum, Penicillium cyclopium and Eurotium amstelodami, E. chevalieri, E. herbariorum, E. repens, and E. rubrum. As for the Eurotium ssp. fungi, a Dichloran Glycerol (DG-18) Agar Base was used, and for the other fungi: a Malt Extract Agar Base. The experiment included fungal cultures grown on the media with the dried herbs added (1 %) and control cultures grown on the media without the dried herbs. Sodium benzoate (0.05 %) was used as a positive control sample. On the 3rd, 6th, and 9th day of the experiment, the diameters of the analysed and the control colonies were measured and a percent rate was computed of the fungal growth inhibition caused by the dried herbs. It was found that the antifungal activity varied depending on the type of dried herbs, the fungus species, and the incubation time. On the ninth day of the experiment, the dried oregano containing the highest level of essential oil (2.40 % d.m.) and a lot of polyphenols (4.06 % d.m.) caused the growth of both the Eurotium ssp. fungi and the other fungi to be inhibited at the significantly highest mean rate (95.5 and 90.2 %, respectively). The dried basil containing the lowest amounts of oil and polyphenols and the highest amount of total proteins stimulated the growth of some part of the fungi. The dried herbs studied caused the strongest growth inhibition of the cultures of A. fumigatus, A. alternata, and E. amstelodami fungi and the weakest growth inhibition of A. niger and E. Rubrum. The growth inhibition of the fungi decreased with the time of incubation but the differences between the mean percent rates of growth inhibition on the 6th and the 9th day of the incubation period were insignificant. The dried oregano, thyme, and rosemary inhibited the growth of fungal colonies more effectively than the sodium benzoate.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw dodatku mleczanu wapnia na rozwoj bakterii fermentacji mlekowej w bulionie MRS i w mleku
Autorzy:
Ziarno, M
Wieclawski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825805.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wzbogacanie zywnosci
bulion MRS
podloza hodowlane
wapn
rozwoj bakterii
mleko
mleczan wapnia
bakterie kwasu mlekowego
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 4; 110-119
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw kwasu winowego na paleczki Salmonella w podlozach mikrobiologicznych i w tuszkach indyczych
Effect of tartaric acid on Salmonella spp. in microbiological media and in turkey carcasses
Autorzy:
Mikolajczyk, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827093.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
podloza mikrobiologiczne
tuszki indycze
Salmonella
kwas winowy
hamowanie rozwoju mikroorganizmow
bezpieczenstwo zywnosci
bakterie
zagrozenia zdrowia
Opis:
Celem badań było określenie wpływu stężenia kwasu winowego na pałeczki Salmonella w podłożach mikrobiologicznych i w tuszkach drobiowych. Średnie liczby bakterii w próbkach kontrolnych bez dodatku kwasu winowego wynosiły w przypadku S. Enteritidis 1,8 x10⁸, S. Anatum 1,1 x10⁸, S. Typhimurium 2,0 x 10⁸. Kwas winowy w podłożu agarowym o stężeniu 0,1 % całkowicie hamował wzrost wszystkich badanych szczepów Salmonella. Przy stężeniu 0,05 % i 0,03 % liczba bakterii S. Anatum i S. Enteritidis w porównaniu z próbą kontrolną zmniejszyła się o jeden cykl logarytmiczny, natomiast S. Typhimurium rosła w liczbach mieszczących się w tym samym przedziale logarytmicznym co w badaniu kontrolnym. Wyniki badań uzyskane po zanurzeniu elementów tuszek indyczych w kwasie winowym wskazują, że wykrycie pałeczek Salmonella z próbek zależy od liczby tych bakterii na powierzchni tuszki drobiowej. Przy kontaminacji 10¹ jednostek tworzących kolonie (jtk) pałeczek Salmonella na powierzchni elementu tuszki indyczej i zanurzeniu jej na 15 min w wodnych roztworach 1,5 % i 2 % kwasu winowego nie stwierdzono pałeczek Salmonella, natomiast przy zanieczyszczeniu 10² jtk zaobserwowano zmniejszenie się liczby próbek, w których wykryto pałeczki Salmonella, w stosunku do liczby próbek kontrolnych. Hamujący wpływ kwasu winowego na pałeczki Salmonella w podłożach bakteryjnych może mieć również miejsce w przypadku tuszek drobiowych. Niekorzystne działanie tego związku względem bakterii Salmonella było silniejsze w podłożach bakteryjnych niż w tuszkach drobiowych.
The objective of the investigations was to determine the effect of tartaric acid concentration on Salmonella spp. in microbiological substrates and poultry carcasses. The average bacteria counts in the control samples without tartaric acid were: as for S. Enteritidis: 1.8×10⁸; as for S. Anatum: 1.1×10⁸; and 2.0×10⁸ in the case of S. Typhimurium. tartaric acid in 0.1 % concentration agar substrate totally inhibited the growth of all the Salmonella strains studied. With the concentration of 0.05 % and 0.03 % of tartaric acid, the count of S. Anatum and S. Enteritidis decreased by one logarithmic cycle if compared to the control sample. However, the count of S. Typhimurium grew by the numbers from the same logarithmic range as in the control investigation. The results of the investigations obtained after the turkey carcass elements were immersed in the tartaric acid prove that the fact whether or not the Salmonella spp. are detected in the samples depends on the inoculum of these bacteria on the surface of poultry carcasses. Salmonella spp. were not found when the surface of turkey carcass element was contaminated with 10¹ Salmonella spp. colony-forming-units (cfj) and immersed for 15 minutes in aqueous solutions of 1.5 % and 2 % tartaric acid. However, it was found that the contamination of 10² cfj resulted in a reduced number of samples, in which Salmonella spp. were detected compared to the number of control samples. The inhibiting impact of tartaric acid on Salmonella spp. in bacterial substrates can also occur in the case of poultry carcasses. The unfavourable effect of this compound on Salmonella bacteria was stronger in the microbiological media than in the poultry carcasses.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 1; 105-113
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw dodatku surowcow pochodzenia naturalnego na wydajnosc biosyntezy kwasu cytrynowego metoda hodowli w podlozu stalym
Autorzy:
Gasiorek, E
Lesniak, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825967.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
surowce roslinne
kwas cytrynowy
skrobia kukurydziana
melasa
podloza hodowlane
biosynteza
wyslodki buraczane
tapioka
podloza stale
Aspergillus niger
otreby pszenne
otrzymywanie
plant raw material
citric acid
corn starch
molasse
culture medium
biosynthesis
beet pulp
tapioca
solid medium
wheat bran
obtaining
Opis:
W pracy badano wpływ dodatku naturalnych surowców pochodzenia roślinnego na biosyntezę kwasu cytrynowego, prowadzoną metodą hodowli w podłożu stałym z użyciem pleśni Aspergillus niger. W tym celu do głównego surowca, wysłodków buraczanych, dodawano różne ilości tapioki, skrobi kukurydzianej, otrąb pszennych i żytnich, wycierki ziemniaczanej oraz melasy buraczanej i trzcinowej. Wydajność kwasu cytrynowego wahała się, w zależności od stosowanego surowca, od 68 g/kg s.s., w przypadku otrąb pszennych do 160 g/kg s.s., przy zastosowaniu wycierki ziemniaczanej oraz do ponad 200 g/kg s.s., w przypadku dodania tapioki lub melasy trzcinowej.
A solid state fermentation method was developed for citric acid production from different substrates by culturing Aspergillus niger S. A Sugar beet pulp was applied as the main substrate; it was enriched by raw materials such as: tapioca, beet or cane molasses, corn starch, wheat bran, and potato waste pulp. The yield of citric acid varied depending on the type of different substrates added; it ranged from 68 g/kg d.s. for wheat bran added, to 160 g/kg d.s. as for potato waste pulp, and up to more than 200 g /kg d.s. as for the addition of tapioca and cane molasses.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 1; 48-58
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości wykorzystania surowców odpadowych w procesie fermentacji propionowej
Possibilities of wastes utilization in the propionic acid fermentation process
Autorzy:
Kosmider, A.
Drozdzynska, A.
Czaczyk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826512.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
fermentacja propionowa
glicerol
odpady poprodukcyjne
wykorzystanie odpadow
serwatka
kwas propionowy
bakterie
Propionibacterium freudenreichii ssp.shermanii
hodowla mikroorganizmow
podloza hodowlane
Opis:
Stały wzrost zdolności produkcyjnych biodiesla w Polsce, szacowany na ok. 1 mln ton w roku 2010, spowoduje nagromadzenie ok. 300 tys. ton glicerolu odpadowego (odpadu poprodukcyjnego) rocznie, którego zbyt będzie miał wpływ na cenę tego biopaliwa. Rozwiązaniem tej sytuacji może być wykorzystanie surowego bądź częściowo oczyszczonego glicerolu jako składnika podłoży do hodowli drobnoustrojów, których metabolity są użyteczne przemysłowo. W niniejszej pracy zbadano możliwości wykorzystania czystego glicerolu, glicerolu odpadowego i serwatki (odpadu z przemysłu mleczarskiego), jako źródła węgla w procesie biosyntezy kwasu propionowego przez bakterie Propionibacterium freudenreichii ssp. shermanii i porównanie efektywności procesu z hodowlą prowadzoną na standardowym podłożu do hodowli bakterii propionowych. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że najwięcej kwasu propionowego (13,7 g/l) uzyskano na podłożu, w którym jako źródło węgla zastosowano czysty glicerol. W przypadku zastosowania pozostałych źródeł węgla: glicerolu odpadowego, serwatki oraz glicerolu w połączeniu z serwatką produkcja kwasu propionowego była zbliżona do wyników uzyskanych z wykorzystaniem tradycyjnego źródła węgla - glukozy i wynosiła średnio 10,5 g/l. Stwierdzono, że przy wykorzystaniu surowców odpadowych nastąpiło wydłużenie czasu trwania procesu fermentacji. W tych warunkach zaobserwowano również zmianę profilu syntetyzowanych kwasów organicznych.
The constant growth of the bio-diesel production potential in Poland, estimated to be ca. 1 MM tones in 2010, will result in the accumulation of ca. 300,000 tonnes of waste glicerol (as waste product) per year; when selling it, the price of bio-diesel will be impacted. A solution to this problem could be to apply a crude or partially refined glicerol as a component of the medium for micro-organisms producing commercially useful metabolites. In this paper, the potential was studied of utilizing pure glycerol, crude glycerol, and whey (a dairy industry waste) as a source of carbon in the biosynthesis process of propionic acid run by Propionibacterium freudenreichii ssp. shermanii. Furthermore, the efficiency of the process with a culture on standard medium was compared with the process with a propionic bacteria culture. Based on the analysis performed, it was found that the highest concentration of propionic acid (13.7 g/l) was obtained when a medium with pure glycerol as a source of carbon was applied. With other carbon sources applied: crude glycerol, whey, and their combination, the propionic acid production level was similar to the results obtained using a conventional source of carbon, i.e. glucose, and amounted to 10.5 g/l on average. It was also found that with the waste sources used, the fermentation time was extended. Under those conditions, a change in the profile of organic acids being synthesised was reported, too.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 6
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedź bakterii fermentacji mlekowej na stres - stadium VBNC
Responses of lactic acid bacteria to stress - VBNC state
Autorzy:
Olszewska, M.
Laniewska-Trokenheim, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827631.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
bakterie
komorki bakterii
podloza mikrobiologiczne
stadium VBNC
bakterie kwasu mlekowego
czynniki stresowe
przezywalnosc mikroorganizmow
czlowiek
przewod pokarmowy
temperatura
opornosc na antybiotyki
Opis:
Stadium VBNC (ang. viable but nonculturable) oznacza populację żywych komórek bakteryjnych, niewykazującą wzrostu na podłożach mikrobiologicznych. Stan ten wśród bakterii fermentacji mlekowej mogą wywołać: zmienne warunki temperaturowe, obniżone pH środowiska, obecność soli żółci i innych substancji bakteriostatycznych. Populacji zachowującej stadium VBNC nie można badać tradycyjnymi metodami z uwagi na ograniczające kryterium, jakim jest zdolność wzrostu bakterii na podłożach mikrobiologicznych. Stosowanie technik, które służą badaniu różnych anatomicznych lub/i fizjologicznych parametrów komórek, niezależnie od ich zdolności do wzrostu na podłożach hodowlanych, jest uzasadnione w aspekcie oceny bakterii fermentacji mlekowej pod względem przydatności, funkcjonalności i bezpieczeństwa.
A VBNC state (viable but nonculturable) is referred to the population of living bacterial cells that are nonculturable in culture media. This state of lactic acid bacteria can be caused by: variable temperature conditions, a decreased pH value of the environment, or the presence of bile salts and other bacteriostatic agents. A population to retain a VBNC state cannot be analysed using traditional methods because of a limiting criterion, which is the culturability of bacteria on microbiological media. The application of the techniques, which analyse different anatomical and/or physiological parameters of cells regardless of their ability to grow on culture media, is justified when assessing lactic acid bacteria in terms of usability, functionality, and safety.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 5
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw ekstraktow ziolowych na wzrost wybranych szczepow drozdzy Saccharomyces cerevisiae
Autorzy:
Tuszynski, T
Makarewicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827381.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
drozdze piekarskie
wzrost drozdzy
drozdze piwowarskie
podloza hodowlane
drozdze gorzelnicze
ekstrakty ziolowe
Saccharomyces cerevisiae
baker's yeast
yeast growth
brewery yeast
substrate
herbal extract
Opis:
Badano wpływ wodnych ekstraktów z wybranych roślin na wzrost kolonii drożdży Saccharomyces cerevisiae. Jako podłoże hodowlane stosowano brzeczkę piwną zestaloną agarem z dodatkiem 1 cm3 odpowiedniego wyciągu ziołowego. Po inkubacji (30°C, 48h) określono wielkość wyrosłych kolonii drożdży. Stwierdzono dodatni wpływ ekstraktów z szałwii i rdestu na wzrost badanego szczepu drożdży piwowarskich - zwiększenie średnicy kolonii w granicach 45 - 75%. Wykazano także korzystne oddziaływanie ekstraktów z szałwii i tataraku na drożdże piwowarskie. Wyciągi z aloesu, tataraku i tymianku posiadały statystycznie istotny wpływ hamujący na wzrost drożdży gorzelniczych (redukcja średnicy kolonii od 21 do 62%). Jedynie ekstrakty tymiankowe oddziaływały negatywnie na rozwój kolonii wszystkich trzech badanych ras drożdży. Stosowane w doświadczeniach handlowe susze ziołowe (mięta, rdest, rumianek i arcydzięgiel) były skażone mikrobiologiczne, głównie florą bakteryjną (39 do 93∙104 kolonii/1 g).
The studies were conducted to determine the effect of water extracts of selected herbs on the growth of yeast (Saccharomyces cerevisiae) colonies. The medium was brewery wort solidified with agar and enriched with 1 cm3 of herbal extract. The growth of colonies was measured after incubation at 30°C for 48 h. The salvia and polygonum extracts had positive effect on the growth of colonies of brewery yeast, increasing their diameter by 45 - 75%. The same was true for the effects of salvia and calamus extracts on the growth of bakery yeast. In contrast, the extracts obtained from aloe, calamus, and thyme, had strong and statistically significant inhibitory effect on the growth of distillery yeast, reducing the diameter of colonies by 21 - 62%. The commercially available dry herbs (mint, polygonum, camomile and angelica) showed microbial contamination, mainly with bacterial microflora (39 - 93∙104 colonies /1 g).
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 1; 37-44
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwas oleinowy zrodlem wegla o wlasciwosciach hydrofobowych w biosyntezie zwiazkow powierzchniowo czynnych przez szczep Candida bombicola
Autorzy:
Gumienna, M
Lasik, M
Roszyk, H
Czarnecki, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827500.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
kwas oleinowy
przemysl spozywczy
podloza hodowlane
biosynteza
wlasciwosci hydrofobowe
Candida bombicola
substancje powierzchniowo czynne
wegiel
biosurfaktanty
oleic acid
food industry
culture medium
biosynthesis
hydrophobic property
surfactant
carbon
biosurfactant
Opis:
W pracy przebadano szczep drożdży Candida bombicola ATCC 22214 pod względem możliwości syntezy związków powierzchniowo czynnych na podłożu zawierającym kwas oleinowy jako źródło węgla hydrofobowego. Do hodowli wprowadzano zamiennie źródła azotu pochodzące z ekstraktu drożdżowego, chlorku amonu i wodorofosforanu (V) amonu. Kwas oleinowy okazał się doskonałym materiałem do syntezy glikolipidów. Najlepszą wydajność biosurfaktantów 85 g/l uzyskano na podłożu wzrostowym zawierającym: glukozę, kwas oleinowy i ekstrakt drożdżowy. Najefektywniejsze do biosyntezy okazało się wzbogacanie podłoża w czasie hodowli glukozą (14,4 g/l/dobę) i kwasem oleinowym (10 g/l/dobę).
Candida bombicola ATCC 22214 produced glycolipids up to 85 g/l using glucose and oleic acid in culture. It was profoundly also influenced by the concentration of nitrogen sources (yeast extract, ammonium chloride, hydrogen phosphate ammonium). A high concentration of biosurfactants was obtained when the initial medium consisted of 10% glucose, 1% oleic acid, and only 0,5% yeast extract. The best surface active yield was obtained after continues glucose and oleic acid addition during cultivation in quantity 14,4 g/l/day and 10 g/l/day respectively. Composition of glycolipids was characterized by TLC.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2002, 09, 2; 43-53
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies