Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Herr." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
„Herr Wirsibanth derselben Ilzen vater” — znowu o kręgu rodzinnym starosty generalnego Wielkopolski Wierzbięty z Palowic
“Herr Wirsibanth derselben Ilzen vater”: Once More on the Family Circle of the Starost General of Wielkopolska Wierzbięta from Palowice
„Herr Wirsibanth derselben Ilzen vater“ — noch einmal zum Familienkreis von Wierzbięta aus Palowice, dem Oberlandeshauptmann Großpolens
Autorzy:
Zawadzki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25721035.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Wierzbięta aus Palowice
Oberlandeshauptmann Großpolens
Nikolaus Bolz
Herzogtum von Schweidnitz-Jauer
Wierzbięta z Palowic
generalny starosta wielkopolski
Mikołaj Bolz
księstwo świdnicko-jaworskie
Wierzbięta from Palowice
starost general of Wielkopolska
the Duchy of Świdnica-Jawor
Opis:
W 1367 roku generalny starosta wielkopolski Wierzbięta z Palowic poświadczony został na dworze księcia świdnicko-jaworskiego Bolka II Małego. Cel jego wizyty nie jest znany, aczkolwiek podejrzewać można, że miał on charakter polityczny. Wierzbiętę łączyły z księstwem świdnicko-jaworskim również inne kontakty. W granicach księstwa, w okolicach Jawora, posiadał majątek, a także wydał tam za mąż swą córkę Elżbietę. Jej mężem został rycerz Mikołaj Bolz, kuchmistrz Bolka II Małego, następnie ochmistrz wdowy po nim, księżnej Agnieszki Habsburskiej. Mikołaj należał do elity politycznej i finansowej w księstwie świdnicko-jaworskim. Przypuszczalnie znajomość ze swym teściem nawiązać mógł podczas jego pobytu na dworze świdnickim. Obaj dostojnicy poznać mogli się jednak także za sprawą obracania się w kręgu wspólnych znajomych — Falkenhainów i Samborowiców.
Im Jahre 1367 wurde der Oberlandeshauptmann Großpolens — Wierzbięta aus Palowice, am Hof des Herzogs von Schweidnitz-Jauer, Bolko II. des Kleinen, ausgewiesen. Der Grund seines Besuchs ist nicht bekannt, obwohl es sich vermuten lässt, dass er politisch bedingt war. Wierzbięta stand auch durch andere Beziehungen mit dem Herzogtum von Schweidnitz-Jauer in Verbindung. Er besaß ein Landgut innerhalb der Grenzen des Herzogtums, und zwar in der Nähe von Jauer, und verheiratete dort seine Tochter Elisabeth. Ihr Ehemann war Ritter Nikolaus Bolz, der Küchenmeister von Bolko II. dem Kleinen und der spätere Hofmeister seiner Witwe — Herzogin Agnes von Habsburg. Nikolaus gehörte zur politischen und finanziellen Elite des Herzogtums. Man kann nicht ausschließen, dass er die Bekanntschaft mit seinem Schwiegervater während dessen Aufenthalts am Hof von Schweidnitz angeknüpft hat. Die beiden Würdenträger könnten sich aber auch über ihre gemeinsamen Bekannten — Herren von Falkenhain und Tschammer, kennengelernt haben.
In 1367, the general starost of Greater Poland, Wierzbięta from Palowice, was certified at the court of the prince of Świdnica-Jawor, Bolko II the Small. The purpose of his visit is not known, although it can be suspected that it was political. Wierzbięta was also connected with the Duchy of Świdnica-Jawor by other contacts. Within the borders of the duchy, in the vicinity of Jawor, he owned property and married his daughter Elżbieta there. Her husband was the knight Nicholas Bolz, the chef of Bolko II the Small, and subsequently the steward of the widow, Princess Agnes of Austria. Nicholas belonged to the political and financial elite in the Duchy of Świdnica-Jawor. Presumably, he could have made acquaintance with his father-in-law during his stay at the Court of Świdnica. However, both dignitaries could also get to know each other thanks to their circle of mutual friends, the families of Falkenhain and Samborowic. 
Źródło:
Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2022, 14; 149-159
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:
Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The King and His Retainers. Some Notes on Interpolations in the Flateyjarbók Version of Óláfs saga Tryggvasonar en mesta
Der König und seine Gefolgsleute. Einige Anmerkungen zu den Interpolationen in der Flateyjarbók-Version der Óláfs saga Tryggvasonar en mesta
Król i jego świta. Kilka uwag na temat interpolacji w Óláfs saga Tryggvasonar en mesta we Flateyjarbók
Autorzy:
Krakow, Annett
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666118.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Óláfr Tryggvason
altnordische Literatur
þættir
Textvarianten
Herr‑ scherbild
Herr‑scherbild
literatura staronordycka
warianty tekstu
obraz władców
Opis:
W artykule badane są interpolacje w Óláfs saga Tryggvasonar en mesta (największej sa‑ dze o Olafie Tryggvasonie) w rękopiśmie Flateyjarbók, dotyczące tych mężczyzn w świcie kró‑ la Olafa Tryggvasona, którzy z nim walczyli w bitwie morskiej pod Svǫlðr. Najpierw przedsta‑ wione są źródła oraz różne redakcje sagi. Punktem wyjścia do analizy jest lista świty Olafa na okręcie królewskim Ormrinn langi w starszej redakcji sagi. Tylko niektórzy z tych mężczyzn pojawiają się również w innych częściach sagi. Modyfikacje we Flateyjarbók obejmują zarów‑ no interpolacje imion w liście świty, jak i dodatkowe opowieści w bloku narracyjnym przed bitwą. W ten sposób modyfikacje intensyfikują koherencję i narracyjną wielowarstwowość w sadze o Olafie Tryggvasonie.
Im Artikel werden die Interpolationen in der Óláfs saga Tryggvasonar en mesta (der größ‑ ten Saga über Óláfr Tryggvason) in der Handschrift Flateyjarbók untersucht, die jene Männer im Gefolge von König Óláfr Tryggvason betreffen, die mit ihm in der Seeschlacht zu Svǫlðr kämpfen. Zuerst werden die Quellen und die unterschiedlichen Redaktionen der Saga vorge‑ stellt. Den Ausgangspunkt für die Analyse bildet die Liste der Gefolgsleute von Óláfr auf dem königlichen Schiff Ormrinn langi in der älteren Redaktion der Saga. Von diesen Männern tre‑ ten nur wenige auch in anderen Teilen der Saga auf. Die Modifikationen in der Flateyjarbók umfassen sowohl die Interpolation von Namen in der Liste über die Gefolgsleute als auch zu‑ sätzliche Erzählungen im Erzählblock vor der Schlacht. Dadurch intensivieren die Modifikatio‑ nen die Kohärenz und narrative Vielschichtigkeit in der Saga über Óláfr Tryggvason.
Źródło:
Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2019, 11; 25-50
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:
Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies