Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "August Potocki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Dynamika polskiej rewolucji : obrady Sejmu Wielkiego i ich międzynarodowy kontekst (1788-1791)
Autorzy:
Waszczuk, Rafał.
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 5, s. 18-21
Data publikacji:
2021
Tematy:
Stanisław August Poniatowski (król Polski ; 1732-1798)
Potocki, Stanisław Kostka (1755-1821)
Sejm (1788-1792)
Konstytucja Polski (1791)
Konstytucja
Reforma
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Tematem artykułu jest sytuacja Rzeczypospolitej w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XVIII wieku oraz pojęcie „rewolucji”, szczególnie w wymiarze politycznym. Autor omawia przykłady rewolucji, przywoływane przez historyków (m.in. zamach stanu przeprowadzony przez króla Gustawa III w 1772 roku). Polską sytuację w głównej mierze określała zależność od Rosji. W tekście omówiono politykę wewnętrzną prowadzoną wówczas przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, a także działania Stanisława Kostki Potockiego w celu utworzenia monarchii konstytucyjnej oraz okoliczności spisania Konstytucji 3 maja, dzięki czemu wypracowano kompromisowy, a zarazem rewolucyjny w polskich warunkach ustrój.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Domy kwarantanny : walka z zagrożeniem epidemicznym na wschodnich kresach Rzeczypospolitej w XVIII wieku
Autorzy:
Danowska, Ewa.
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 11, s. 44-47
Data publikacji:
2020
Tematy:
Stanisław August Poniatowski (król Polski ; 1732-1798)
Potocki, Szczęsny (1752-1805)
Epidemie
Choroby zakaźne ludzi
Leczenie
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
W ówczesnej Polsce miało miejsce blisko 20 epidemii, jak obliczono trwających łącznie pół wieku. Nosicielami często byli żołnierze walczący podczas wojny północnej (1700-1720) na terenie Polski, Szwecji, Litwy, Ukrainy, a pod koniec wieku Podola. Tak rozprzestrzeniała się dżuma, dur brzuszny, czarna ospa, tyfus plamisty i czerwonka. Pierwsze zachorowania odnotowano na Ukrainie, potem we Lwowie, Zamościu i Opatowie. Do 1712 zaraza opanowała całe terytorium Korony i Litwy. Próby zapobiegania rozwojowi epidemii przez organizację kordonów sanitarnych czy domów kwarantanny (ok. 42 dni) w Austrii i Prusach nie skutkowały. Zarazę przenosili też kupcy, roznoszący zarazki na jarmarkach i targowiskach. Apogeum epidemii dżumy nastąpiło w latach 1770-1771 na Wołyniu i Podolu w związku z wojną rosyjsko-turecką i konfederacją barską. W marcu zaraza wygasła po mroźnym lutym, ale straty wśród ludności obliczano na blisko 200 tys. osób. Z braku budynków chorzy leżeli na słomie pod gołym niebem, ogrodzeni drutami i pilnowani przez żołnierzy. Wielu magnatów nie czekając pomocy państwa, budowało domy kwarantanny na własny koszt, a pierwszym był wojewoda ruski Stanisław Szczęsny Potocki. W tym czasie powstały też szczegółowe przepisy dotyczące leczenia, zasad kwarantanny i sposobu pochówku osób zakażonych. Ostatecznie wzmożone starania obywateli i władz Rosji i Polski, w tym wzrost higieny, spowodowały, że liczba epidemii zmalała.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies