Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zapalenie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 493
Tytuł:
Antybiotykoterapia ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych i ucha środkowego u dorosłych
Autorzy:
Paź, Aleksandra
Arcimowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399777.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
antybiotyki
lekooporność
ostre zapalenie jam nosowych zatok
ostre zapalenie gardła
ostre zapalenie krtani
ostre zapalenie ucha środkowego
Opis:
Szacuje się, że co najmniej 50% antybiotyków zlecanych w lecznictwie otwartym jest nieuzasadnione. Za większość ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych odpowiedzialne są wirusy. Zakażenia te mają często charakter samoograniczający się i skutecznym pozostaje wyłącznie leczenie objawowe. Tylko w niewielkim odsetku zakażeń w tym obszarze w etiologii uczestniczą bakterie. W przypadku uzasadnionego lub udokumentowanego podejrzenia zakażenia bakteryjnego, wskazane może być zastosowanie antybiotykoterapii. W oparciu o polskie „Rekomendacje postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego 2016”, przedstawiamy wskazania, zasady wyboru, właściwy sposób dawkowania i czas trwania terapii w najczęściej występujących zakażeniach górnych dróg oddechowych u dorosłych. Wdrożenie zaprezentowanych zaleceń dotyczących polskiej sytuacji epidemiologicznej, pozwoli na zmniejszenie tendencji do nadużywania antybiotyków, a co za tym idzie wpłynie na ograniczenie rozprzestrzeniania się drobnoustrojów lekoopornych.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 1-7
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapalenie kości skroniowej jako powikłanie wysiękowego zapalenia ucha środkowego – opis przypadku
Autorzy:
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Elżbieta
Karchier, Emilia
Niemczyk, Kazimierz
Sokołowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399973.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
wysiękowe zapalenie ucha
zapalenie kości skroniowej
postepowanie operacyjne
Opis:
Autorzy przedstawili przypadek 15-letniej pacjentki z zapaleniem kości skroniowej w przebiegu wysiękowego zapalenia ucha środkowego. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego jest rzadką przyczyną rozwoju zapalenia piramidy kości skroniowej. Zapalenie piramidy kości skroniowej sporadycznie występuje u dzieci, w większości w starszej grupie wiekowej. Podejrzenie zapalenia kości skroniowej wymaga wykonania badań radiologicznych: RM, TK. W przypadku rozwiniętych objawów zapalenia kości wyłącznie leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne. Niezbędne jest leczenie operacyjne z zastosowaniem różnych dostępów chirurgicznych, zapewniających radykalne usunięcie zmian zapalnych, w tym dojścia przez środkowy dół czaszki.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 55-59
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reumatologiczne manifestacje pierwotnych niedoborów odporności
Rheumatologic manifestations of primary immunodeficiency diseases
Autorzy:
Ziętkiewicz, Marcin
Zdrojewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034441.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
autoimmunizacja
pierwotny niedobór odporności
toczeń układowy rumieniowaty
zapalenie naczyń
zapalenie skórno-mięśniowe
zapalenie stawów
Opis:
Primary immunodeficiency (PID) constitutes the group of over 300 disorders of varied clinical picture. It is estimated that there might be approximately six million people suffering from PID worldwide. In the course of primary immunodeficiency not only recurring infections may occur, but also autoimmune disorders. This group also includes a number of diseases which are of interest for rheumatologists, such as connective tissue diseases (e.g. systemic lupus erythematosus). Moreover, the increased proneness to infections might be the cause of the occurrence of septic or reactive arthritis. In the course of several PID no recurring infections occur. In the light of the data published in 2017, based on the analysis of the fortunes of 2183 French patients suffering from primary immunodeficiency, rheumatic diseases might constitute the fourth largest group in terms of the disorders which are the most frequent in the course of PID. The only more frequent groups are autoimmune cytopenia, digestive system diseases and skin diseases (with the exception of vasculitis). The thesis presents the connections between the occurrence of systemic lupus erythematosus, arthritis, vasculitis and dermatomyositis, and the selected primary immunodeficiencies.
Pierwotne niedobory odporności (PNO) stanowią grupę ponad 300 jednostek o zróżnicowanym obrazie klinicznym. Szacuje się, że na świecie może żyć około sześć milionów ludzi z PNO. W przebiegu pierwotnych niedoborów odporności mogą występować nie tylko nawracające infekcje ale również schorzenia o podłożu autoimmunologicznym. Do tej grupy zalicza się również szereg chorób będących w kręgu zainteresowań reumatologów takich jak układowe choroby tkanki łącznej (np. toczeń układowy rumieniowaty). Dodatkowo zwiększona skłonność do zakażeń może być przyczyną występowania septycznych bądź odczynowych zapaleń stawów. W przebiegu niektórych PNO w ogóle nie występują nawracające zakażenia. W świetle opublikowanych w 2017 roku danych, opracowanych na podstawie analizy losów 2183 francuskich pacjentów z pierwotnymi niedoborami odporności, choroby reumatyczne mogą stanowić czwartą pod względem częstości występowania grupę schorzeń występujących w przebiegu PNO. Częściej występowały tylko cytopenie o podłożu autoimmunologicznym, choroby przewodu pokarmowego oraz skóry (z wyłączeniem zapaleń naczyń). W pracy przedstawiamy związki pomiędzy występowaniem tocznia układowego rumieniowatego, zapaleniami stawów, zapaleniem naczyń i zapaleniem skórno-mięśniowym a wybranymi pierwotnymi niedoborami odporności.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2018, 23, 1; 40-45
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasyfikacja morfologiczna zapaleń płuc u zwierząt
Morphological classification of pneumonias in animals
Autorzy:
Sapierzynski, R.
Jonska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/859834.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
zwierzeta domowe
choroby zwierzat
zapalenie pluc
klasyfikacja morfologiczna
odoskrzelowe zapalenie pluc
srodmiazszowe zapalenie pluc
zatorowe zapalenie pluc
ziarniniakowe zapalenie pluc
objawy chorobowe
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 04
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół PFAPA u 2-letniej dziewczynki – prezentacja przypadku i przegląd piśmiennictwa
PFAPA syndrome in a 2-year-old girl: a case report and literature review
Autorzy:
Haracz, Jakub
Tadla, Monika
Fleszar, Grzegorz
Postępski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034993.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aftowe zapalenie jamy ustnej
gorączka
pediatria
zapalenie gardła
zapalenie węzłów chłonnych szyi
Opis:
PFAPA syndrome is the most common periodic fever syndrome in our geographic zone. It usually develops in children under 5 years of age and is classified as an autoinflammatory disease. PFAPA syndrome is characterised by episodes of high fever (>39°C) accompanied by aphthous stomatitis, pharyngitis, and cervical lymphadenopathy, which occur cyclically at 25–35-day intervals and last between 3 and 6 days. Patients experience no symptoms between these episodes. The disease resolves with age. The cause of PFAPA and the predisposing factors remain unknown. The paper presents a clinical case of a 2-year-old girl diagnosed in the Department of Paediatric Pulmonology and Rheumatology of the Medical University of Lublin due to recurrent fever episodes. After exclusion of other causes, PFAPA syndrome was diagnosed. Corticosteroid treatment was used and good therapeutic response was achieved. The paper also presents a literature review on the current diagnosis and treatment modalities in PFAPA.
Zespół PFAPA to najczęstszy zespół gorączki nawrotowej w naszej strefie geograficznej. Występuje przeważnie u dzieci poniżej 5. roku życia. Zalicza się go do chorób autozapalnych. Zespół PFAPA charakteryzują pojawiające się cyklicznie co 25–35 dni trwające od 3 do 6 dni epizody wysokiej gorączki (>39°C) z towarzyszącym aftowym zapaleniem jamy ustnej, zapaleniem gardła oraz powiększeniem węzłów chłonnych szyi. Pomiędzy tymi epizodami pacjenci nie mają żadnych dolegliwości. Choroba ma tendencję do wygasania wraz z wiekiem. Przyczyna PFAPA oraz czynniki usposabiające pozostają nieznane. W niniejszej pracy omówiono przypadek kliniczny 2-letniej dziewczynki diagnozowanej w Klinice Chorób Płuc i Reumatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie z powodu nawrotowych epizodów gorączki. Po wykluczeniu innych przyczyn ustalono rozpoznanie zespołu PFAPA, zastosowano leczenie glikokortykosteroidami i stwierdzono dobrą odpowiedź terapeutyczną. W pracy zamieszczono również przegląd piśmiennictwa na temat aktualnej diagnostyki oraz metod leczenia PFAPA.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 1; 88-95
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostic imaging of psoriatic arthritis. Part II: magnetic resonance imaging and ultrasonography
Diagnostyka obrazowa łuszczycowego zapalenia stawów. Część II: rezonans magnetyczny i ultrasonografia
Autorzy:
Sudoł-Szopińska, Iwona
Pracoń, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1052454.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
łuszczycowe zapalenie stawów
Opis:
Plain radiography reveals specific, yet late changes of advanced psoriatic arthritis. Early inflammatory changes are seen both on magnetic resonance imaging and ultrasound within peripheral joints (arthritis, synovitis), tendons sheaths (tenosynovitis, tendovaginitis) and entheses (enthesitis, enthesopathy). In addition, magnetic resonance imaging enables the assessment of inflammatory features in the sacroiliac joints (sacroiliitis), and the spine (spondylitis). In this article, we review current opinions on the diagnostics of some selective, and distinctive features of psoriatic arthritis concerning magnetic resonance imaging and ultrasound and present some hypotheses on psoriatic arthritis etiopathogenesis, which have been studied with the use of magnetic resonance imaging. The following elements of the psoriatic arthritis are discussed: enthesitis, extracapsular inflammation, dactylitis, distal interphalangeal joint and nail disease, and the ability of magnetic resonance imaging to differentiate undifferentiated arthritis, the value of whole-body magnetic resonance imaging and dynamic contrast-enhanced magnetic resonance imaging.
Radiografia klasyczna pozwala na uwidocznienie szeregu charakterystycznych zmian w przebiegu łuszczycowego zapalenia stawów. Ujawniają się one jednak na radiogramach dopiero w zaawansowanym etapie choroby. Wczesne zmiany zapalne w obrębie stawów obwodowych, pochewek ścięgien i entez widoczne są w badaniu metodą rezonansu magnetycznego oraz w ultrasonografii. Ponadto rezonans magnetyczny umożliwia ocenę zmian zapalnych stawów krzyżowo-biodrowych oraz kręgosłupa. W tej części artykułu przedstawiono aktualne doniesienia dotyczące diagnostyki łuszczycowego zapalenia stawów w badaniu metodą rezonansu magnetycznego i ultrasonografii, charakterystyczne obrazy tej choroby oraz hipotezy związane z jej etiopatogenezą. Omówiono następujące elementy łuszczycowego zapalenia stawów: patologie entez, zapalenie tkanek miękkich przystawowych, zapalenie palca, spektrum zmian na poziomie stawu międzypaliczkowego dalszego i paznokcia. Ponadto przedstawiono przydatność badania metodą rezonansu magnetycznego w diagnostyce różnicowej niezróżnicowanych zapaleń stawów, w tym badania całego ciała oraz badania dynamicznego metodą rezonansu magnetycznego.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 65; 163-174
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena dolegliwości ze strony układu mięśniowo-szkieletowego wśród pacjentów z łuszczycą
Assessment of musculoskeletal symptoms in patients with psoriasis
Autorzy:
Brzezińska, Olga
Łuczak, Anita
MaŁecki, Dawid
KobiaŁka, Diana
Lewandowska-Polak, Anna
Poznańska-Kurowska, Katarzyna
Makowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034467.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
zapalenie stawów
Opis:
Introduction. Psoriasis is a chronic autoimmune disease of skin which may affect around 2% of population and 20-40% of psoriatic patients develop psoriatic arthritis (PsA). It is estimated that cutaneous symptoms are present for about 10 years ahead of the musculoskeletal symptoms. Early diagnosis of arthritis and implementation of treatment are crucial for achieving remission and improved prognosis. Aim. The aim of the study was to assess the musculoskeletal symptoms in patients with psoriasis. Material and methods. 180 subjects with psoriasis of the skin and/ or nails were enrolled in the study. The screening questionnaire was developed to assess the frequency of musculoskeletal symptoms and their character. The symptoms reported by the patients were compared with the CASPAR classification criteria and with the screening questionnaire PEST. Results. More than 90% of respondents declared complaints from musculoskeletal system. In 70% of the surveyed, the symptoms were present at the time of completing the questionnaire and in 40% the reported symptoms fulfilled the criteria of inflammatory arthritis. 43% of the surveyed patients reported Achilles tendon pain and 42% reported dactylitis. The examined patients rarely reported back pain of inflammatory character (11%). In the study group nearly 40% of the patients were diagnosed with psoriatic arthritis. About 23% respondents (16/70) who reported symptoms fulfilling the criteria for psoriatic arthritis had not been previously diagnosed with rheumatic disease, and in patients reporting inflammatory back pain this figure amounted to 55% (10/18). Conclusions. Musculoskeletal complaints are frequent among patients with psoriasis. The significant percentage of patients treated by dermatologists do not have any diagnosis of inflammatory joint disease despite the presented symptoms.
Wprowadzenie. Łuszczyca jest przewlekłą chorobą zapalną dotyczą- cą około 2% populacji. Spośród pacjentów z łuszczycą skóry 20-40% choruje na łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS). U większości osób zmiany skórne wyprzedzają objawy stawowe nawet o 10 lat. Wczesne rozpoznanie zapalenia stawów i zastosowanie leczenia jest kluczowe dla osiągnięcia remisji choroby i poprawy rokowania. Cel pracy. Celem pracy była ocena objawów ze strony układu mię- śniowo-szkieletowego wśród pacjentów z łuszczycą. Materiał i metody. Do badania włączono 180 osób z łuszczycą skóry i/lub paznokci. Opracowano ankietę oceniającą częstość występowania dolegliwości stawowych, a także ich natężenie i charakter. Zgłaszane przez chorych objawy zestawiono z kryteriami klasyfikacyjnymi CASPAR oraz ankietą przesiewową PEST. Wyniki. Ponad 90% osób ankietowanych zgłaszało dolegliwości bó- lowe ze strony układu mięśniowo-szkieletowego, u 70% występowały one w momencie badania, a u prawie 40% osób spełniały kryteria bólu zapalnego stawów. Ból przyczepu ścięgnistego (ścięgna Achillesa) zgłaszało 43% pacjentów, a zapalenie palca 42% respondentów. Dość rzadko pacjenci zgłaszali dolegliwości o charakterze zapalnym ze strony kręgosłupa (11% pacjentów). W grupie badanej blisko 40% osób miało zdiagnozowane łuszczycowe zapalenie stawów. Około 23% (16/70) osób zgłaszających dolegliwości spełniające kryterium bólu zapalnego stawów, nie posiadało dotychczas diagnozy choroby reumatycznej, pośród chorych zgłaszających ból zapalny kręgosłupa odsetek ten wynosił aż 55% (10/18). Wnioski. Dolegliwości ze strony układu mięśniowo-szkieletowego są powszechne wśród pacjentów chorujących na łuszczycę. Istotny odsetek chorych pozostających pod opieką lekarza dermatologa i spełniających kryteria dolegliwości o charakterze zapalnym nie posiada rozpoznania choroby stawów mimo prezentowanych objawów.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2018, 23, 1; 46-53
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego – opis przypadku
Malignant Otitis Externa – case report
Autorzy:
Lepka, Paulina
Katkowska, Anna
Barnaś, Szczepan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033526.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
Pseudomonas aeruginosa
cukrzyca
zapalenie ucha zewnętrznego
złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
Opis:
Malignant Otitis Externa is a rare infection in the external auditory canal, involving the temporal bone, that can be life-threatening for the patient. Immunocompromised elderly patients with diabetes are especially prone to the condition. Mortality rate used to be nearly 50%, whereas nowadays, due to long-term antibiotic therapy including fluoroquinolones, third and fourthgeneration cephalosporins, gentamicin and topical therapy, it has been reduced to about 15%. Diagnosis is based on laboratory tests, imaging studies and microbiological testing. The main etiological factor inducing the development of malignant external otitis is Pseudomonas aeruginosa. The paper presents a case report of a 71-year-old man with uncontrolled diabetes and malignant otitis externa. We describe the way an accurate diagnosis was established, together with the process of treatment, which was completed with clinical improvement, both systemic and local. The patient remains under care of the ENT, endocrine and neurological department. This report summarises information about the malignant otitis externa.
„Złośliwe” zapalenie ucha zewnętrznego (malignant external otitis) jest rzadko występującym zakażeniem przewodu słuchowego zewnętrznego i kości podstawy czaszki mogącym zagrażać życiu chorego. Schorzenie to występuje głównie u osób starszych z zaburzeniami odporności oraz cukrzycą. Śmiertelność wynosiła niegdyś około 50%, aktualnie dzięki stosowaniu wła- ściwej, długotrwałej antybiotykoterapii m.in fluorochinolonów, cefalosporyn III i IV generacji, gentamycyny i dzięki leczeniu miejscowemu wynosi około 15%. Rozpoznanie opiera się na badaniach laboratoryjnych, obrazowych i mikrobiologicznych. Czynnikiem etiologicznym izolowanym najczęściej jest Pseudomonas aeruginosa. Przedstawiono przypadek procesu diagnostycznego u 71-letniego pacjenta z niewyrównaną cukrzycą, ze złośliwym zapaleniem ucha zewnętrznego oraz proces terapeutyczny u tego chorego, zakończony poprawą stanu ogólnego i miejscowego. Pacjent pozostaje pod kontrolą w poradniach ambulatoryjnych: laryngologicznej, endokrynologicznej, neurologicznej. Niniejsze opracowanie będzie podsumowaniem wiadomości o złośliwym zapaleniu ucha zewnętrznego.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 3; 118-123
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radiosynowektomia w chorobach reumatycznych
Radiosynovectomy in rheumatic diseases
Autorzy:
Ćwikła, Jarosław B.
Żbikowski, Piotr
Kwiatkowska, Brygida
Buscombe, John R.
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057870.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
arthritis
osteoarthritis
radiosynovectomy
reumatoidalne zapalenie stawu
rheumatoid arthritis
synovitis
choroba zwyrodnieniowa
radiosynowektomia
zapalenie błony maziowej
zapalenie stawu
Opis:
Radiosynovectomy is a safe and repeatable treatment method of chronic synovitis with synovial overgrowth and refractory chronic or acute inflammatory joint effusion. It consist in the intraarticular administration of a radioactive isotope in the form of a colloid causing the extinguishing of active synovitis. The radiocolloid causes permanent irradiation of the synovium with beta ray electron beams, which ultimately leads to its fibrosis and extinguishes the inflammatory process destroying the joint. The main indications for radiosynovectomy include chronic and acute arthritis in the course of systemic diseases, intraarticular bleeding in hemorrhagic diatheses (hemophilia), selected cases of osteoarthritis, recurrent effusions following surgery, e.g. arthroplasty, or other iatrogenic post-surgery complications causing arthritis. Radiosynovectomy is also performed in pigmented villonodular synovitis and crystal synovitis. The most common method used to determine the eligibility for radiosynovectomy is an ultrasound, which shows the location and activity of the thickened synovium. The administration of a radiocolloid into the joint, sheath or bursa should also be performed under the control of the ultrasound image, as this ensures a precise location of the puncture needle and full control of the isotope administration process. Clinical efficacy of radiosynovectomy depends on the proper qualification of patients for the procedure. The success rate of radiosynovectomy in common indications is 65–80%. It is confirmed by the visualization of avascular (fibrotic) synovium in follow-up ultrasound tests. The aim of this article is to present techniques and indications for the radiosynovectomy treatment.
Radiosynowektomia jest bezpiecznym i powtarzalnym zabiegiem, polegającym na podaniu do jamy stawu lub pochewki ścięgnistej preparatu zawierającego izotop promieniotwórczy w formie radiokoloidu, powodujący wygaszenie aktywnego zapalenia błony maziowej. W następstwie trwałej inkorporacji radiokoloidu dochodzi do ciągłego napromieniowania błony maziowej strumieniami elektronów promieniowania beta, co w końcowym efekcie terapeutycznym prowadzi do jej zwłóknienia i tym samym zatrzymania procesu zapalnego, który jest przyczyną niszczenia stawu. Głównymi wskazaniami do radiosynowektomii są przewlekłe i ostre zapalenia stawów w przebiegu chorób układowych, krwawienia dostawowe w skazach krwotocznych, niektóre przypadki choroby zwyrodnieniowej stawów, nawracające wysięki po zabiegach operacyjnych, m.in. alloplastyce stawów, czy inne jatrogenne powikłania zabiegów operacyjnych powodujące zapalenie stawu. Radiosynowektomię wykonuje się także w przypadku barwnikowego kosmkowo-guzkowego zapalenia błony maziowej i zapaleń stawu wywołanych kryształami. Z reguły metodą kwalifikującą do radiosynowektomii jest ultrasonografia, obrazująca lokalizację i aktywność pogrubiałej błony maziowej. Również podawanie radiokoloidu do stawu, pochewki lub kaletki powinno być wykonywane pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego, zapewnia to bowiem dokładną lokalizację igły punkcyjnej i pełną kontrolę procesu podawania izotopu. Skuteczność kliniczna radiosynowektomii zależy od właściwej kwalifikacji pacjentów do zabiegu; w typowych wskazaniach metoda ta umożliwia osiągnięcie znacznej poprawy u 65–80% chorych. Jej potwierdzeniem jest uwidocznienie w kontrolnym badaniu ultrasonograficznym nieunaczynionej (zwłókniałej) błony maziowej. Artykuł ma na celu przybliżenie czytelnikom techniki oraz wskazań do leczenia za pomocą radiosynowektomii.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 58; 241-251
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hospitalizacja dzieci w Polsce z powodu wybranych chorób układu oddechowego w latach 2012-2017 w szpitalach o różnym stopniu referencyjności
Hospitalization of children in Poland due to selected respiratory diseases in hospitals with different reference levels in years 2012-2017
Autorzy:
Góra, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033415.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
dzieci
infekcje dróg oddechowych
zapalenie oskrzeli
zapalenie płuc
Opis:
Introduction. Respiratory tract infections are among the most frequent reasons for parents and children reporting to a GP and are one of the most frequent reasons for children being referred to hospital. Aim. The aim of the study was to assess the frequency and structure of hospitalization of children with the most common respiratory diseases in the years 2012-2017 in hospitals with different levels of reference. Materials and methods. Statistical data on the number of hospitalized children aged 0-18 years in 2012-2017 were obtained, with the consent of the management, from three pediatric hospitals, differing in their reference levels and the number of pediatric beds. The analysis included the following diagnoses: hypertrophy of the pharyngeal tonsil, hypertrophy of the palatine tonsils, pneumonia, bronchitis, bronchial asthma, rhinosinusitis. Results. In the university hospital, with the highest level of reference, more than half of hospitalizations were admissions due to hypertrophy of the pharyngeal tonsil. Over the years, an increase in the percentage of children hospitalized due to pneumonia has been observed in this hospital. In the provincial hospital no such evident changes were observed. The dominant disease entity was also hypertrophy of the pharyngeal tonsil, followed by bronchitis. In contrast, in a small pediatric hospital, SPZOZ, more than half of hospitalizations were bronchitis. In recent years, hospitalization has also increased significantly due to the hypertrophy of the pharyngeal tonsil and bronchial asthma. Conclusions. The structure of hospitalization due to selected respiratory diseases in children differs depending on the hospital’s reference level, and their number is subject to fluctuations over the years. The increase in hospitalization in recent years due to asthma requires further observation.
Wprowadzenie. Zakażenia dróg oddechowych należą do najczęstszych przyczyn zgłaszania się rodziców z dziećmi do lekarza pierwszego kontaktu oraz są jednym z częstszych powodów kierowania dzieci do szpitala. Cel. Ocena częstości i struktury hospitalizacji dzieci z powodu wybranych chorób układu oddechowego na przestrzeni lat 2012-2017 w szpitalach o różnych poziomach referencyjności. Materiały i metody. Dane statystyczne dotyczące liczby hospitalizowanych dzieci w wieku od 0 do 18 lat w latach 2012-2017 uzyskano, za zgodą dyrekcji, z trzech szpitali pediatrycznych, różniących się między sobą poziomami referencyjności oraz liczbą łóżek pediatrycznych. W analizie uwzględniono nastę- pujące rozpoznania: przerost migdałka gardłowego, przerost migdałków podniebiennych, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, astmę oskrzelową oraz zapalenie zatok przynosowych. Wyniki. W szpitalu uniwersyteckim ponad połowę hospitalizacji stanowiły przyjęcia z powodu przerostu migdałka gardłowego. Na przestrzeni lat obserwowano wzrost odsetka dzieci hospitalizowanych z powodu zapaleń płuc. W szpitalu wojewódzkim nie obserwowano tak ewidentnych zmian. Dominującą jednostką chorobową był również przerost migdałka gardłowego, a następnie w kolejności – zapalenie oskrzeli. Natomiast w małym szpitalu pediatrycznym SPZOZ ponad połowę hospitalizacji stanowiły zapalenia oskrzeli. W ostatnich latach znacząco zwiększyła się hospitalizacja z powodu przerostu migdałka gardłowego. W obu szpitalach, uniwersyteckim i wojewódzkim, liczba przyjęć dzieci do szpitala ogółem zmniejszyła się odpowiednio o 15% i 20%. Wnioski. Struktura hospitalizacji z powodu wybranych chorób dróg oddechowych u dzieci różni się w zależności od poziomu referencyjności szpitala, a ich częstość podlega fluktuacjom na przestrzeni lat. Systematyczna obserwacja hospitalizacji dzieci chorujących na choroby dróg oddechowych jest ważnym elementem kształtowania polityki zdrowia publicznego.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 1; 20-28
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropień podokostnowy okolicy skroniowej - rzadkie powikłanie złośliwego zapalenia ucha zewnętrznego
Autorzy:
Amernik, Katarzyna
Paradowska-Opałka, Beata
Kawczyński, Maciej
Jaworowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401641.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
powikłanie
zapalenie ucha zewnętrznego
Opis:
Celem niniejszego badania było przedstawienie przypadku 59-letniego mężczyzny z zapaleniem ucha zewnętrznego powikłanego ropniem podokostnowym z destrukcją części łuskowej kości skroniowej. Mężczyzna lat 61, leczony od kilku dni z powodu zapalenia ucha zewnętrznego, został przyjęty do Kliniki Otolaryngologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu nasilonych dolegliwości bólowych okolicy skroniowej po stronie lewej. Pacjent skarżył się na silny ból ucha, upośledzenie słuchu oraz gorączkę wynoszącą 38°C. Przez okres tygodnia chory był leczony ciprofloksacyną doustnie oraz miejscowo, ale objawy uległy nasileniu. W dniu przyjęcia do szpitala stwierdzono obrzęk i tkliwość okolicy skroniowej po stronie lewej, szczękościsk oraz masywny obrzęk skóry przewodu słuchowego zewnętrznego lewego, z pogrubieniem i przekrwieniem błony bębenkowej, bez cech perforacji. Audiometria tonalna wykazała niedosłuch przewodzeniowy z rezerwą ślimakową wynoszącą 50-60 dB. W tomografii komputerowej uwidoczniono ropień tkanek miękkich okolicy skroniowej, z destrukcją części łuskowej kości skroniowej wielkości 18x10 mm. Wykonano zabieg chirurgiczny - nacięcie ropnia z mastoidektomią. Podczas operacji stwierdzono uszkodzenie tylno-górnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego, która komunikowała się z jamą ropnia. Ubytek kości oraz oponę pokryto fragmentem chrząstki. W okresie pooperacyjnym uzyskano szybką poprawę stanu ogólnego i miejscowego. Wyniki badań bakteriologicznych były ujemne. Pacjent był diagnozowany w kierunku cukrzycy lub innego rodzaju niedoborów odporności, ale odchyleń nie stwierdzono. W kontrolnej audiometrii tonalnej uzyskano całkowite zamknięcie rezerwy ślimakowej. Pacjent został wypisany ze szpitala w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. W toku obserwacji nie stwierdzono żadnych stanów zapalnych ucha.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 45-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie ultrasonograficzne w diagnostyce ręki reumatoidalnej
Usefulness of sonography in the diagnosis of rheumatoid hand
Autorzy:
Zaniewicz‑Kaniewska, Katarzyna
Sudoł‑Szopińska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058731.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bursitis
rheumatoid arthritis
rheumatoid hand
sonography
synovitis
tenosynovitis
reumatoidalne zapalenie stawów
ręka reumatoidalna
zapalenie błony maziowej jam stawu
zapalenie kaletki
zapalenie pochewki
badanie ultrasonograficzne
Opis:
Ultrasound examination is becoming more and more common in patients with rheumatoid diseases. Above all, it enables the assessment of articular soft tissues and constitutes a non-invasive examination. In a rheumatologist’s everyday practice, it is conducted at the stage of initial diagnosis as well as to monitor the treatment and to confirm the remission if the clinical picture is ambiguous. The first sign of arthritis (including rheumatoid arthritis) that is visible on ultrasound examination is the thickening of the synovial membrane of the joint cavities, tendon sheaths or bursae. It is frequently accompanied by the exudate in the joint, sheath or bursa. In a subsequent stage, in Doppler examination, enhanced vascularization of the synovial membrane is observed. Sometimes, the inflammatory process of the tendon sheaths also affects the tendons, which might lead to their damage. Moreover, ultrasound examination also reveals erosions and inflammatory cysts (geodes) which attest to the advancement of the disease. A dynamic ultrasound examination enables to diagnose the capsule-ligamentous contracture of the interphalangeal joints, which occurs due to the lack of rehabilitation that should begin at the moment of the commencement of the inflammation. The ultrasound image does not allow for the differentiation between various rheumatoid entities, including those encompassing the joints in the hand, wrist. The observed changes, i.e. thickening of the synovial membrane, hyperemia, effusions, erosions or tendon damage, may accompany various rheumatoid entities. The purpose of the ultrasound examination is to recognize these irregularities, determine their localization and advancement and, finally, to monitor the course of treatment. Furthermore, ultrasound scan enables to assess the joints and tendons in a dynamic examination in relation to local ailments of the patient as well as to monitor the biopsy, aspiration and medicine administration. Sonography is used for a US-guided administration of radioisotope substances for synoviorthesis.
Badanie ultrasonograficzne jest coraz powszechniej wykonywane u pacjentów z chorobami reumatycznymi. Umożliwia ocenę przede wszystkim tkanek miękkich stawów. Ma nieinwazyjny charakter. W codziennej praktyce reumatologa przeprowadza się je na etapie diagnozy, monitorowania leczenia oraz w celu potwierdzenia remisji, jeżeli obraz kliniczny nie jest jednoznaczny. Pierwszym objawem zapalenia stawów (w tym reumatoidalnego zapalenia stawów) widocznym w badaniu ultrasonograficznym jest pogrubienie błony maziowej jam stawów, pochewek lub kaletek. Często towarzyszy mu wysięk w stawie, pochewce lub w kaletce. W kolejnym etapie w badaniu dopplerowskim obserwowane jest wzmożone unaczynienie błony maziowej. Niekiedy proces zapalny pochewek ścięgnistych obejmuje także ścięgna, co może prowadzić do ich uszkodzenia. W badaniu ultrasonograficznym widoczne są ponadto nadżerki i geody, będące dowodem zaawansowania choroby. Dynamiczne badanie ultrasonograficzne pozwala na rozpoznanie przykurczu struktur torebkowo‑więzadłowych stawów międzypaliczkowych, najczęściej z powodu braku rehabilitacji, która powinna być rozpoczęta w momencie wystąpienia zapalenia stawu. Obraz ultrasonograficzny nie pozwala na różnicowanie poszczególnych jednostek reumatycznych, w tym obejmujących stawy ręki, także nadgarstka. Obserwowane zmiany, tj. pogrubienie błony maziowej, jej przekrwienie, wysięki, nadżerki, uszkodzenia ścięgien, towarzyszą wielu jednostkom reumatycznym. Celem badania ultrasonograficznego jest rozpoznanie tych nieprawidłowości, określenie ich lokalizacji i zaawansowania, wreszcie monitorowanie w trakcie leczenia. Badanie ultrasonograficzne umożliwia ponadto ocenę stawów i ścięgien w badaniu dynamicznym, w konfrontacji z dolegliwościami punktowymi pacjenta, monitorowanie biopsji, aspiracji, podawania leków. Pod kontrolą ultrasonografii podawane są do stawów radioizotopy w celu synowiortezy radioizotopowej.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 329-336
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 493

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies