Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wszczęcie postępowania" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Moment wszczęcia postępowania w sprawie praktyk ograniczających konkurencję – w chwili wydania czy doręczenia postanowienia o wszczęciu postępowania? Wyrok SOKiK z 6 czerwca 2018 r., XVII AmA 48/15
    Autorzy:
    Żochowska-Sychowicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2168012.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    doręczenie
    postanowienie
    postępowanie antymonopolowe
    wszczęcie postępowania
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 4; 135-139
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy zawsze po uzyskaniu informacji o możliwości popełnienia przestępstwa, należy wszczynać karne postępowanie sądowe, lub administracyjne, dla realizacji sankcji karnej?
    Does one always have to initiate a judicial or administrative proceedings after obtaining information of possibility of committing crime to execute a penalty sanction?
    Autorzy:
    Jakubiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372588.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    wszczęcie postępowania karnego
    kara
    przedawnienie
    initiation of the criminal proceedings
    penalty
    prescription
    Opis:
    The intention of the legislator is to apply penalties in the Church as rarely as possible. Before instigating the punishment for the criminal, one should use all other means of pastoral or legal nature. This is because the entire activity of the Church should be subordinated to the highest principle stated in the final canon of the Canon Law. According to it, the salvation of souls must always be the supreme law in the Church (can. 1755 CIC). The ordinary, who is responsible for the discipline in the community entrusted to him, must advocate for the rights of the canon law theologically, not only formally. Even the decision on the initiation of the criminal proceedings on the criminal or administrative way, is to help the accused to enter the path of salvation. Due to prescription a criminal action, in many cases the application of penalty is impossible.
    Życie dostarcza wielu sytuacji, w których sprawą publiczną jest fakt naruszenia przez wiernego ustawy karnej, do której została dołączona obligatoryjna sankcja karna. W związku z tym konieczne staje się ustalenie, czy zawsze po uzyskaniu informacji o możliwości popełnienia przestępstwa, za które ustawodawca przewiduje obligatoryjne wymierzenie kary (albo karę latae sententiae) należy wszczynać karne postępowanie sądowe – lub administracyjne – dla realizacji sankcji karnej?  Aby odpowiedzieć na to pytanie, autor artykułu analizując cele kary kościelnej ukazuje, że intencją ustawodawcy jest, by stosowanie kar w Kościele było zjawiskiem rzadkim. Zanim przystąpi się do ukarania przestępcy, należy wyczerpać wszelkie inne środki natury duszpasterskiej, czy prawnej. Dzieje się tak dlatego, że cała działalność Kościoła powinna być podporządkowana najwyższej zasadzie wyrażonej w ostatnim kanonie Kodeksu prawa kanonicznego. Według niej, zbawienie dusz winno być zawsze w Kościele najwyższym prawem (por. kan. 1752 KPK). W realizacji tego celu – jakim jest zbawienie dusz – muszą uczestniczyć wszyscy, którzy działają w imieniu Kościoła. Ordynariusz – odpowiedzialny za karność kościelną w powierzonej mu wspólnocie – musi być rzecznikiem prawa kościelnego pojętego teologicznie, a nie tylko formalnie. Nawet decyzja o wszczęciu postępowania karnego na drodze procesowej lub administracyjnej ma pomóc oskarżonemu wejść na drogę zbawienia. Podejmując decyzję o odstąpieniu od drogi procesu karnego, należy jednak pamiętać, że środki pozakarne mogą okazać się niewystarczające, jeśli za karą przemawia ciężar przestępstwa oraz zasada słuszności i sprawiedliwości, rozpatrzona w kontekście potrzeby społecznej. Na to, że dany czyn nie będzie ukarany na drodze postępowania procesu karnego bądź administracyjnego – może wpłynąć również fakt przedawnienia skargi karnej.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 119-131
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legal nature of the time limit for verification activities (Article 307 § 1 Criminal Procedure Code)
    Autorzy:
    Koper, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1338719.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-02
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    czynności sprawdzające
    termin
    proces karny
    wszczęcie postępowania karnego
    verification activities
    time limit
    criminal proceedings
    institution of criminal proceedings
    Opis:
    The article concerns the issue of verification activities which precede the institution of criminal proceedings and are aimed at determining legitimacy or admissibility of the criminal proceedings. The author focuses on the presentation of this problem from the viewpoint of the legal nature of the time limit for the said proceedings. The article adopts a dogmatic and legal method. The existing regulation has been analysed, its defects identified and amendments proposed. The general goal of the discussion is to postulate the development of solutions that would result from proper balancing of protected interests of the administration of justice and the necessity to respect human rights.
    Artykuł jest poświęcony zagadnieniu czynności sprawdzających poprzedzających wszczęcie postępowania karnego, służących ustaleniu zasadności lub dopuszczalności wszczęcia procesu. Autor analizuje tę problematykę z punktu widzenia kwestii dotyczącej charakteru prawnego terminu prowadzenia wspomnianych czynności. W opracowaniu przyjęto metodę dogmatyczno-prawną. Dokonano oceny obowiązującej regulacji normatywnej i sformułowano propozycje zmian. Całość rozważań ujętych w artykule jest podporządkowana postulatowi kreowania takich rozwiązań, które stanowią rezultat odpowiedniego zbilansowania ochrony dobra wymiaru sprawiedliwości oraz potrzeby poszanowania praw człowieka.
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 2; 89-104
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sposoby inicjowania postępowania prywatnoskargowego
    Methods of initiating private prosecution proceeding
    Autorzy:
    Markiewicz, Tymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046935.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    postępowanie prywatnoskargowe
    wszczęcie postępowania
    prywatny akt oskarźenia
    skarga na Policji
    private prosecution proceeding
    initiation of proceeding
    private indictment
    complaint at the Police
    Opis:
    Z uwagi na konieczność realizacji celu procesu karnego w postaci konieczności zakończenia postępowania w rozsądnym terminie, zasadne wydaje się być możliwie najczęstsze stosowanie instytucji dot. uproszczonych form orzekania o odpowiedzialności karnej, w tym przepisów o postępowaniach szczególnych. Niniejszy tekst zawiera opracowanie dwóch możliwości wszczęcia postępowania prywatnoskargowego, a mianowicie prywatnego aktu oskarżenia oraz ustnej lub pisemnej skargi składanej na Policji. Autor przedstawia problemy zarówno natury faktycznej, jak i prawnej, z uwzględnieniem możliwości ich praktycznego zastosowania.
    In view of the need to achieve the objective of the criminal proceeding in the form of the need to terminate the proceedings within a reasonable time, it would seem reasonable to use the institution of simplified forms of criminal responsibility, including special proceedings. This article presents two options for initiating private prosecution proceeding, namely private indictment and oral or written complaint filed with the Police. The author presents problems of both – factual and legal – nature, taking into account the possibility of their practical application.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2018, 1; 97-111
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Środki przeciwdziałające przewlekłości postępowania arbitrażowego
    Measures to counteract delay in the arbitration proceedings
    Autorzy:
    Janik, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596084.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    arbitration
    delay in the arbitration proceedings
    initiating the arbitration proceedings
    schedule/plan of procedure
    limitation of evidences in the arbitration
    arbitraż
    przewlekłość postępowania arbitrażowego
    wszczęcie postępowania arbitrażowego
    harmonogram postępowania
    prekluzja dowodowa w arbitrażu
    Opis:
    Sprawność postępowania jest podstawową zachętą do wyboru arbitrażowej drogi rozstrzygania sporów. Doświadczenia praktyczne wskazują jednak, że jest to raczej postulat niż stan. To z kolei aktualizuje potrzebę identyfikacji przyczyn przewlekłości postępowania jak również rozważenia środków temu przeciwdziałających. Pojawiają się one już na etapie wszczęcia postępowania oraz kompletowania składu orzekającego wykazujących specyfikę nieobecną w jurysdykcji sądów powszechnych. Komplikacje związane z wszczęciem postępowania arbitrażowego mogą sprawić, że podstawowy skutek przerywający bieg przedawnienia staje się problematyczny. Może to udaremnić sens postępowania. Najistotniejsze ryzyko przewlekłości towarzyszy postępowaniu dowodowemu. Jest to pole dla szczególnej inicjatywy i konsekwencji składu orzekającego – aż do pominięcia spóźnionych wniosków dowodowych stron – w celu realizacji przyjętych ram czasowych postępowania. Poza tymi ramami znajduje się z natury rzeczy perspektywa sądowej kontroli wyroku arbitrażowego w następstwie skargi o jego uchylenie. Perspektywa ta nie może być modyfikowana umownie. Potencjał przewlekłości związanej z postępowaniem kontrolnym może być zredukowany jedynie poprzez wysoki standard samego wyroku arbitrażowego i właściwej procedury poprzedzającej jego wydanie.
    The efficiency of the proceedings constitutes basic incentive for the choice of the arbitration way of disputes settlement. The practical experience indicates that it is rather a postulate than a reality. This again requires the identification of reasons of delay in the proceedings and the consideration of the counteractive measures. The reasons occur already in the stage of the proceedings initiating and of the completion of the arbitration panel – both showing specifics not present in the jurisdiction of state courts. The difficulties relating to initiating of the proceedings may involve problems of breaking the prescription period and therefore impair the sense of the proceedings. The most substantial risks of delay occur in the hearing of evidence. It is the area for special initiative and determination of the arbitrators – up to rejection of the delayed evidence applications of the parties – in order to keep the time framework of the proceedings. Obviously beyond that framework there is the perspective of judicial control of the arbitration award executed upon a claim for setting aside thereof. That perspective cannot be modified contractually. The related risk of delay may be reduced only through a high standard of the arbitration award itself as well as the fair procedure of the trial.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2018, 23, 3; 97-112
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KOMUNIKACJA ELEKTRONICZNA W FUNKCJONOWANIU ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
    Electroniccommunication in the functioning of public administration
    Autorzy:
    Nowicka, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443811.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    administracja
    organy administracji publicznej
    wszczęcie postępowania
    komunikacja elektroniczna
    doręczenia elektroniczne
    zasada pisemności postępowania
    elektroniczne środki komunikacji
    administration
    public administration bodies
    initiation of proceedings
    electronic communication
    electronic delivery
    principle of written procedure
    electronic means of communication
    Opis:
    W artykule przedstawiono problematykę komunikacji elektronicznej w funkcjonowaniu organów administracji publicznej. Autorka interpretuje artykuły kodeksu postępowania administracyjnego poświęcone wszczęciu postępowania administracyjnego za pomocą środków komunikacji elektronicznej oraz doręczeniom elektronicznym. Pierwsze dotyczą wnoszenia pism przez wnioskodawcę do organu administracji publicznej (art. 61 i 63), drugie – przekazywania pism przez organ administracji publicznej (art. 39 i 46). E- -podania i e-doręczenia mają na celu ułatwienie, usprawnienie i przyspieszenie procedur w komunikacji pomiędzy obywatelem a organami administracji publicznej oraz obniżenie ich kosztów. Tym niemniej nadal wiele przepisów pozostaje niedopracowanych. Autorka stara się zwrócić uwagę na te problemy.
    The article presents the issues of electronic communication in the functioning of public administration bodies. The author analyzes the provisions of the Code of Administrative Procedureregarding the initiation of administrative proceedings by means of electronic communication and electronic delivery. The first concerns the submission of letters by the applicant to a public administration body (Art. 61 and 63), the second concerns the transmission of letters by a public administration body (Art. 39 and 46). E-applications and e-deliveries serves to facilitate, streamline and accelerate procedures in communication between a citizen and public administration bodies, and reducetheircosts. Nevertheless, many provisions remain underdeveloped. The author drawsattention to these problems.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2019, specjalny, XIX; 203-220
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przerwa biegu przedawnienia roszczeń stwierdzonych bankowym tytułem egzekucyjnym. Nowe spojrzenie
    Autorzy:
    Misztal-Konecka, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664324.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    limitation
    bank enforcement order
    application for an enforcement clause
    application for the institution of execution proceedings.
    przedawnienie
    bankowy tytuł egzekucyjny
    wniosek o nadanie klauzuli wykonalności
    wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.
    Opis:
    Summary Te fact that banks have lost their right under Polish law to issue bank enforcement orders does not mean that there have been no cases connected with claims confirmed by such orders in current Polish judicial decisions. Te system which has been revoked concerned the issue of enforcement orders which could constitute the grounds for execution if a court granted an enforcement clause. Claims for restitution orders for debts due to a bank acquired by way of assignment from non-bank entities are still very common in Polish courts. Certain decisions handed down by the Supreme Court have given rise to a now generally recognised approach, whereby a non-bank entity which has acquired a claim for a bank debt cannot resort to options available to a bank which are performed on the grounds of a bank enforcement order, such as application for an enforcement clause, or application for the institution of execution proceedings. This is a welcome standpoint, and the article presents arguments to support it.
    Usunięcie z polskiego sytemu prawnego uprawnienia banków do wystawiania bankowych tytułów egzekucyjnych, które po nadaniu im klauzuli wykonalności przez sąd mogły stanowić podstawę egzekucji, nie oznacza, że w aktualnym orzecznictwie sądowym brak spraw związanych z roszczeniami stwierdzonymi takimi tytułami. Niezwykle często pojawiają się pozwy o zasądzenie należności bankowych nabytych w drodze cesji przez podmioty niebędące bankami. W orzecznictwie Sądu Najwyższego za ugruntowane należy obecnie uznać stanowisko co do tego, że nabywca wierzytelności bankowej niebędący bankiem nie może powoływać się na czynności banku (złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego) dokonane z wykorzystaniem bankowego tytułu egzekucyjnego. Pogląd ten zasługuje na aprobatę, zaś w artykule przedstawiono argumentację go wspierającą.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 2
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies