Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "women’s autobiography" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    „Opowiadanie o życiu kobiety jest bezczelnością”
    „The story of the life of a woman is insolence”. A fragment of a conversation by Inga Iwasiów with Agnieszka Graff on her book I am from here…
    Autorzy:
    Iwasiów, Inga
    Graff, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2078811.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    feminism
    women’s movement
    women’s autobiography
    academic education
    feminizm
    ruch kobiecy
    autobiografia kobieca
    edukacja akademicka
    Opis:
    Artykuł jest fragmentem rozmowy Ingi Iwasiów z Agnieszką Graff o książce Graff. Jestem stąd, która odbyła się 5 grudnia 2014 roku w Bibliotece Pedagogicznej im. Heleny Radlińskiej w Szczecinie. Fragment dotyczy gestu pisania autobiografii przez kobiety, a także dochodzenia do postawy feministycznej pod wpływem doświadczeń studiów w USA. Zarysowane zostają indywidualne i wspólnotowe rysy autobiografii oraz różnice systemów kształcenia i kanonów lektur, wpływające na wybory intelektualne oraz postawy życiowe.
    The following text is a fragment of the dialogue between Inga Iwasiów and Agnieszka Graff about the book Graff. Jestem stąd [Graff. I am from here]. The conversation took place on 5 December 2014 at the Helena Radlińska Pedagogical Library in Szczecin. The main topics discussed are women’s autobiographical gesture and its ‘audacity’ and the author’s process of coming to feminist consciousness during her studies in the USA. The dialogue also concerns individual and collective aspects of autobiography, different approaches to education and the canon, and the ways these affect intellectual choices and attitudes.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2014, 3, 2; 93-100
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kobiecy głos w męskocentrycznym świecie. Dwór sułtański we wspomnieniach córek Abdülhamida II
    A Female Voice in a Male-centric World. The Sultan’s Court in the Memories of Daughters of Abdülhamid II
    Autorzy:
    Zając, Grażyna
    Filipowska, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36855261.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    kobieca autobiografia
    harem
    autonarracja
    Ayşe Osmanoğlu
    Şadiye Osmanoğlu
    women’s autobiography
    self-narration
    Opis:
    Artykuł przedstawia życie na dworze sułtana osmańskiego Abdülhamida II na przełomie XIX i XX w., opisane z punktu widzenia jego dwóch córek: Şadiye Osmanoğlu (1886–1977) i Ayşe Osmanoğlu (1887–1960). Obie, niezależnie od siebie, opublikowały wspomnienia w latach 50. i 60. XX w., najpierw w prasie, później w formie książkowej. Ostatecznie ich autobiografie ukazały się pod tym samym tytułem: Babam Abdülhamid [Mój ojciec Abdülhamid]. Analiza literaturoznawcza autobiografii dotyczyła kategorii autonarracji. Księżniczki spisały swe wspomnienia jako siedemdziesięcioletnie kobiety, mające za sobą doświadczenie wygnania z kraju i wieloletniej tułaczki, wymagającej dużej niezależności i samodzielności. Mimo to relacjonując swą młodość, spędzoną w sułtańskim haremie, przyjęły perspektywę młodych dziewczyn, zależnych w pełni od woli ojca i wierzących w wyznawane przez niego wartości. Deklarując zadowolenie z życia w tym męskocentrycznym świecie, traktowały jako naturalny porządek oparty na hierarchii, podporządkowując się pałacowej etykiecie. Dopiero miejsca przemilczane i niedomówienia, szczególnie dotyczące sfery emocji, wydobyte w procesie analizy autobiografii, pokazały, że autonarracja Şadiye i Ayşe Osmanoğlu, choć starannie kreowana, nie zawsze była spójna. Wpojone w dzieciństwie zasady, pragnienie obrony świata wartości porzuconego w czasach Republiki oraz zwykła tęsknota za wygodną i bezpieczną młodością w haremie sprawiły, że księżniczki nie zdecydowały się na to, by ich głos wybrzmiał mocniej.
    This article presents life at the court of Ottoman Sultan Abdülhamid II at the turn of the 20th century, described from the point of view of his two daughters, Şadiye Osmanoğlu (1886–1977) and Ayşe Osmanoğlu (1887–1960). Both, independently of each other, published their memoirs in the 1950s and 1960s, first in the press and later as books. Finally, their autobiographies were published under the same title: Babam Abdülhamid [My Father Abdülhamid]. The literary analysis of the autobiographies focused on the category of selfnarration. The princesses wrote down their memoirs around the age of 70, with the experience of exile from their country and years of nomadic existence, requiring a lot of independence and self-reliance. Nevertheless, reporting on their youth, spent in the Sultan’s harem, they adopted the perspective of young girls, fully dependent on their father’s will and believing in his values. Declaring themselves to be content with life in this male-centric world, they considered a hierarchy-based order as natural. Only the passed over issues and omissions, especially regarding the emotional sphere, brought out in the process of analysing the autobiography, showed that Şadiye and Ayşe Osmanoğlu’s selfnarration, although carefully created, was not always coherent. The principles instilled in childhood, the desire to defend a world of values discarded in the era of the Republic and the plain nostalgia for a comfortable and secure youth in the harem resulted in the decision of the princesses not to make their voices resound more strongly.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 161-178
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Private and professional life in autobiographies of Lithuanian women writers
    Autorzy:
    Daugirdaité, Solveiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1376052.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    mid-twentieth century literature
    women writers
    writers’ autobiography
    women’s autobiography
    self-representation in autobiography
    literatura drugiej połowy XX wieku
    pisarki
    autobiografie pisarzy
    autobiografia kobieca
    Opis:
    The article analyzes women's autobiographies published in the most recent edition of Soviet Lithuanian writers' autobiography collection Tarybinių Lietuvos rašytojų auobiografijos (Autobiographies of Soviet Lithuanian writers, ed. Aldona Mickienė, Vol. I and II, 1989). Due to their professional careers, the Soviet Lithuanian female writers were part of the patriarchal and normative elite of the society, and thus acted as secondary characters of the said elite. In order to be treated as equals, the female writers, just like their male counterparts, primarily tried to present themselves as professionals, hence their autobiographies are dominated by public activities. On the other hand, the autobiography as a secondary genre, served well to express personal observations that were not considered fit for other, more official genres. The article aims to highlight the complex connection between personal traits of an individual and his or her living conditions the way it is reflected in autobiographies. It is then helpful to review the women's autobiographies written during that timeframe by relying on both, the research traditions of women autobiographies as well as the documentary studies of the Soviet society.
    Materiał badawczy niniejszego artykułu został zaczerpnięty z biografii litewskich pisarek, opracowanych i zebranych w publikacji Tarybinių Lietuvos rašytojų auobiografijos [Autobiografie pisarek radziecko-litewskich t. 1-2, red. Aldona Mickienė, Wilno 1989]. W artykule zwrócono uwagę na to, co, zdaniem pisarek, należało mówić o sobie i co - na podstawie tej narracji - można sądzić o standardach społecznych narzucanych kobietom. Pisarki były częścią patriarchalnego, normatywnego społeczeństwa, w którym ich rola była drugorzędna. Pragnąc dorównać mężczyznom, starały się kłaść nacisk na swoje życie zawodowe, dlatego dominującym tematem ich autobiografii jest działalność społeczna. Z drugiej strony autobiografia, jako gatunek marginalny, stanowiła wygodny pretekst do wyrażenia osobistych przekonań, co w innych gatunkach literackich nie było wówczas możliwe. Celem artykułu jest ukazanie złożonego związku pomiędzy indywidualnymi cechami osobowościowymi i specyfiką życia w czasach sowieckich. Autobiografie stanowią zarówno bogate źródło badań pisarstwa kobiecego, jak i studium dokumentalistyki społeczeństwa w czasach sowieckich.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 4, 1; 61-72
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powlekać rosnące Joanny Mueller – wiwisekcja macierzyństwa
    Powlekać rosnące (Coating the growing) by Joanna Mueller – vivisection of motherhood
    Autorzy:
    Sołtys-Lewandowska, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1385979.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    essay
    motherhood
    women’s creativity
    autobiography
    esej
    macierzyństwo
    twórczość kobiet
    autobiografia
    Opis:
    Artykuł interpretuje esej Powlekać rosnące Joanny Mueller w autobiograficznej ramie, udowadniając, że najważniejszym tematem książki jest rozliczenie się z własnym i stereotypowym macierzyństwem. Zbiór esejów eksplikuje strach przed zatraceniem własnego „ja” wśród narzucanych kobiecie ról. Pełni funkcję autoterapeutyczną i konsolacyjną.
    The article interprets the essay Powlekać rosnące (Cover the growing) by Joanna Mueller in an autobiographical frame, proving that the most important topic of the book is to settle your own and stereotypical motherhood. The collection of essays exposes the fear of losing one’s self in the roles imposed on a woman. It has an autotherapeutic and consolatory function.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2018, 10, 1; 51-61
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pamięć i niepamięć. Pamięć historyczna a indyjskie narracje autobiograficzne
    Remembering and Forgetting or Narratives of History and Autobiography in India
    Autorzy:
    Browarczyk, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/577932.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
    Tematy:
    autobiography
    autobiographical narrative
    India
    life writings
    narrative self
    dalits’ writings
    women’s writings
    Opis:
    The article investigates the relations between historical and autobiographical narratives in India with special attention to the Hindi language. In the early stage of autobiographical studies some Western researchers of the subject, like Gusdorf and Lejeune, emphasized the absence of the autobiography in the Orient. This approach was criticised as ethnocentric by post-colonial, subaltern and feminist scholars thus fostering a new theoretical perspective that led to a re-definition of autobiography, which was from then on perceived not exclusively as a written literary narrative but any narrative of life expressed through a variety of mediums (fine arts, performing arts, music, cinema etc.). In this paper the use of autobiographical narratives as a source for research on historical memory is discussed with focus on certain specific limitations of biographical writings. The autobiography is also explored as an expression of choice for the socially marginalised, in particular the dalits and women.
    Źródło:
    Przegląd Orientalistyczny; 2016, 1-2; 45-55
    0033-2283
    Pojawia się w:
    Przegląd Orientalistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Laboratorium prywatnych konfiguracji. Natalia Gałczyńska w (auto)biografiach rodzinnych Kiry Gałczyńskiej
    Laboratory of private configurations. Natalia Gałczyńska in family (auto)biographies of Kira Gałczyńska
    Autorzy:
    Grzemska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398627.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    autobiography of the family
    illness
    women’s literature
    Gałczyński family
    (auto)biografia rodzinna
    choroba
    literatura kobiet
    Gałczyńscy
    Opis:
    Artykuł dotyczy relacji rodzinno-artystycznych, zwłaszcza związku matka–córka, w (auto)biografiach rodzinnych Kiry Gałczyńskiej. Kategorią badawczą, na której opierają się badawcze rozpoznania, jest choroba (matki i ojca). Zbadany został jej wpływ zarówno na twórczość Natalii Gałczyńskiej (tłumaczki, pisarki), jak i na narracje wspomnieniowe Kiry Gałczyńskiej. W artykule poddano analizie również to, w jaki sposób w (auto)biografiach rodzinnych córka stworzyła obraz matki, umieszczając jej biografię i pisarstwo w przestrzeni intelektualno-artystycznej oraz nadając jej miejsce w historii literatury i życia literackiego, nie tylko jako żony sławnego męża-poety.
    The article is about family and artistic relationships, especially between mother and daughter, in family (auto)biographies of Kira Gałczyńska. The main research category in the article is illness (of mother and father). The author analyse impact of illness on the process of creating the narrations of Natalia Gałczyńska (translator, writer) and the memory narrations of Kira Gałczyńska. The article shows how in the family (auto)biographies the daughter created a figure of the mother by placing her biography and writing in the intellectual and artistic space. In this way daughter gave mother a place in the history of literature and literary life, not only as the wife of her husband, who was famous Polish poet, but as the talented writer and translator.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2018, 11, 2; 47-58
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies