Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wiedza Chrystusa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Poznanie Adama i wiedza Chrystusa a intelekt możnościowy i czynny. Ujęcie Tomasza z Akwinu
    The Cognition of Adam and Knowldege of Christ in the Context of Potential and Agent Intellect
    Autorzy:
    Zembrzuski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2078915.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Tomasz z Akwinu
    intelekt możnościowy i czynny
    wiedza Chrystusa
    wiedza Adama
    Thomas Aquinas
    potential intellect
    agent intellect
    knowledge of Christ
    knowledge of Adam
    Opis:
    Thomas Aquinas anthropology is related to the description of human nature, which was established at the beginning, before original sin, as well as taking into account all its effects, and the nature that was united with God. The distinction of two intellects adopted by Aristotle - a potential and active intellect - for Aquinas was helpful in showing the unique character of the knowledge that Adam and Christ had. Adam as the one who was appointed as teacher of people, had perfect knowledge and did not have a potential intellect that would be an unwritten tablet. His potential intellect had the habits of knowledge, by which he had a perfect knowledge of everything that can be embraced in any field of cognition by the power of the first principles of knowledge. The perfection of Christ's knowledge was incomparably greater than knowledge of Adam and every other human being – it was result of unification with the Word, but not the mixing of two natures. Christ had knowledge which have blessed (saved), infused knowledge (resulting from union with the Word) and had experiential knowledge appropriate to age and time. Christ developed in knowledge and wisdom because he grew in human experience.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 123-138
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wiedza wlana Chrystusa
    The Infused Science of Christ
    Autorzy:
    White, Thomas Joseph
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1992050.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Christ’s self-understanding
    acquired knowledge
    supernatural insight
    Thomas Aquinas
    Christ’s beatific vision
    Christ’s
    human mind
    Chalcedonian Christology
    infused science/knowledge
    samoświadomość Chrystusa
    wiedza nabyta Chrystusa
    poznanie profetyczne Chrystusa
    Tomasz z Akwinu
    widzenie uszczęśliwiające Chrystusa
    ludzki umysł Chrystusa
    chalcedońska doktryna chrystologiczn
    wiedza wlana Chrystusa
    Opis:
    Contemporary theological debate about the historical human knowledge and self-understanding of Christ is wide ranging. In this essay I explore Aquinas’ account of the relationship between the ordinary acquired knowledge of Christ and his “infused science” or supernatural understanding and prophetic insight. Iargue that Aquinas’ account of the acquired learning of Christ can provide helpful resources for the consideration of Jesus’ communication and self-understanding when considered in its historical and cultural linguistic context. However, this emphasis on his ordinary human situatedness is rightly complemented by the acknowledgement of his graced understanding of his own identity, mission, and soteriological significance. Aquinas’ treatment of the infused science of Christ allows us to acknowledge a habitual capacity for prophetic insight in Jesus, such that he would know all he needed to for the sake of his mission. At the end of the essay I explore ways that the affirmation of this latter infused science is also compatible with the traditional Catholic claim that Christ did not have the theological virtue of faith but instead possessed an economic mode of the beatific vision. I consider why one might hold to a distinction and compatibility of infused science and immediate, beatific intuition in the human mind of Christ.
    Współczesna debata teologiczna szeroko omawia ludzkie poznanie i samozrozumienie Chrystusa w kontekście historycznym. W niniejszym artykule analizowane jest rozróżnienie dokonane przez Akwinatę między zwykłą nabytą wiedzą Chrystusa a Jego „wiedzą wlaną” lub nadprzyrodzonym zrozumieniem i poznaniem profetycznym. To rozróżnienie w odniesieniu do nabytej wiedzy Chrystusa dostarcza materiału do rozważań na temat przekazu i samozrozumienia Jezusa rozpatrywanych w historycznym i kulturowym kontekście językowym. Nacisk na zwykłe ludzkie uwarunkowania Chrystusa jest jednakże słusznie uzupełniony o wynikające z łaski zrozumienie własnej tożsamości, misji i soteriologicznego znaczenia. Święty Tomasz z Akwinu traktuje o wiedzy wlanej Chrystusa w taki sposób, aby umożliwić nam uznanie w Jezusie habitualnej zdolności do profetycznego poznania, dzięki której wiedziałby on wszystko, czego potrzebował dla dobra swojej misji. Ostatnia część artykułu jest poświęcona badaniu, w jaki sposób afirmacja wiedzy wlanej jest również zgodna z tradycyjnym katolickim twierdzeniem, że Chrystus nie miał teologicznej cnoty wiary, tylko w pewnym stopniu widzenie uszczęśliwiające. Końcowe rozważania dotyczą rozróżnienia i kompatybilności wiedzy wlanej oraz bezpośredniej, uszczęśliwiającej intuicji w ludzkim umyśle Chrystusa.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 2; 93-119
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrona integralnego człowieczeństwa Chrystusa przeciw apolinaryzmowi w dziełach Epifaniusza z Salaminy
    Defence of the integrity of Christ’s human nature against Apollinarism in the writings of Epiphanius of Salamis
    Autorzy:
    Pancerz, Roland Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612938.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Epifaniusz z Salaminy
    chrystologia
    apolinaryzm
    natura ludzka Chrystusa
    ludzkie uczucia i wiedza Chrystusa
    jedność Wcielonego Słowa
    Epiphanius of Salamis
    Christology
    Apollinarism
    Christ’s human nature
    the human feelings and knowledge of Christ
    unity of the incarnate Logos
    Opis:
    Epiphanius of Salamis was one of the Church Fathers, who reacted resolutely against incorrect Christology of Apollinaris of Laodicea. The latter asserted that the divine Logos took the place of Christ’s human mind (noàj). In the beginning, the bishop of Salamis tackled the problem of Christ’s human body, since – as he told himself – followers of Apollinaris, that arrived in Cyprus, put about incorrect doctrine on the Saviour’s body. Among other things, they asserted it was consubstantial with his godhead. Beyond doubt, this idea constituted a deformation of the original thought of Apollinaris. Anyway, Epiphanius opposing that error took up again expressions, which had been employed before by the Apostolic Fathers and Apologists in the fight against Docetism. Besides, Epiphanius told that some followers of Apollinaris denied the existence of Christ’s human soul (yuc»). Also in this matter, in all probability, we come across a deformation of the original doctrine of the bishop of Laodicea. A real controversy with Apollinaris was the defence of the human mind of the Saviour. Epiphanius emphasized that He becoming man took all components of human nature: “body, soul, mind and everything that man is”, in accordance with the axiom “What is not assumed is not saved” (Quod non assumptum, non sanatum). A proof of the integrity of human nature was the reasonable human feelings the Saviour experienced (hunger, tiredness, sorrow, anxiety) as well as knowledge he had to gain partly from experience, which was witnessed by Luke 2, 52. In the latter question, the bishop of Salamis was a forerunner of contemporary Christology. The fact that Epiphanius admitted a complete human nature in Christ didn’t bring dividing the incarnate Logos into two persons. Although the bishop of Salamis didn’t use technical terms for the one person of Jesus Christ, he outlined nonetheless the idea of the hypostatic union in his own words, as well as through employing the rule of the communicatio idiomatum. The ontological union of the divine Logos with his human nature assured Christ’s holiness, too.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 253-269
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies