Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tropes" wg kryterium: Temat


Tytuł:
W gąszczu filozoficznych rozróżnień. Pawła Rojka systematyzacja podstawowych zagadnień dotyczących tropów i uniwersaliów
In the Maze of Philosophical Distinctions: Paweł Rojek’s Systematization of the Basic Issues Concerning Tropes and Universals
Autorzy:
Luc, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909315.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
paweł rojek
tropes
universals
Opis:
This paper reviews Paweł Rojek’s book Tropy i uniwersalia: Badania ontologiczne (Tropes and Universals: Ontological Investigations). The subject of the book are the titular notions of tropes (i.e., abstract particulars) and universals. The first three chapters contain conceptual clarifications and the remaining three chapters are devoted to the interpretation of particular philosophers (Roman Ingarden, Thomas Aquinas, Hegel, and George Frederick Stout) in the light of the previously introduced distinctions. The review summarizes each chapter and discusses some objections to the author’s theses.
Źródło:
Filozofia Nauki; 2020, 28, 2; 99-111
1230-6894
2657-5868
Pojawia się w:
Filozofia Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Onomastique et parodie dans la saga bédéïque "Crepúsculon"
Autorzy:
Fournet-Pérot, Sonia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195595.pdf
Data publikacji:
2020-11-03
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
onomastics
parody
Spanish comics
linguistics
rhetorical tropes
onomastique
parodie
BD espagnole
linguistique
tropes rhétoriques
Opis:
Le mythe du vampire a inspiré de nombreuses créations littéraires et audio-visuelles qui ont, pour certaines, cherché à atteindre un public adolescent. C’est le cas de la saga cinématographique Twilight (adaptation des romans de Stephenie Meyer) que les quatre BD espagnoles du cycle Crepúsculon s’emploient à parodier. Nous aborderons Crepúsculon en adoptant une approche exclusivement linguistique, et, en particulier, dans le cadre de cet article, onomastique, par le biais des tropes rhétoriques.
The myth of the vampire inspired many literary and audio-visual creations. Some of them tried to seduce a young audience. This is the case of the Twilight saga films (adaptation of the Stephenie Meyer novels), that the four Spanish comics of the cycle Crepúsculon want to parody. We will study Crepúsculon adopting an exclusively linguistic approach and more precisely, in this article, an onomastic approach, through rhetorical tropes.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2020, 8; 63-73
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Circle or a Spiral? The Primeval, Tropological Scheme Identified in the Structure of Truth Theories
Autorzy:
Cirillo, Giulia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234074.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
Truth
tropes
Hayden White
Giambattista Vico
figuration
Opis:
Applying linguistic tropes to the deep structure which underlay the 19th century historical imagination Hayden White derived from the vault of philosophical richness contained in Giambattista Vico’s La Scienza Nuova. Now the treasure trove becomes a source of one more illuminating analogy. The following study demonstrates how metaphor, metonymy, synecdoche and irony can be identified with five major theories of truth: the correspondence, pragmatic, coherence, deflationary and the semantic one. Theories are evoked on the basis of texts by philosophers themselves (Bertrand Russell, Charles Sanders Peirce, Brand Blanshard et al.). Moreover, a numerical mismatch between them and the four tropes should be seen as everything but unwanted. The concept of irony has multiple interpretations, and so mapping it onto the semantic theory will expose the relation between truth accounts and the principle of their development. In the end, there emerges a pattern in the shape of a circle or a spiral—two models of infinity along which runs the human quest for meaning of truth.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2022, 10; 173-185
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tropological space: the imaginary space of figuration
Autorzy:
Chrzanowska-Kluczewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634653.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
microtropes, macrotropes, mega (meta)tropes, tropological space
Opis:
The paper is devoted to the concept of tropological space, introduced by Michel Foucault in 1966 and alluded to in Hayden White’s tropics of discourse (1973, 1978, 2000), but never described in any detail in literary semantics or linguistic stylistics. The author presents her theory of a triple functional subdivision of stylistic figures and, consequently, of tropes (micro-, macro- and mega (meta)-level of description) and relates it to a gradually expanding tropological space of particular figures, their chains and groupings within a text. The author postulates that tropological space, the imaginary space created through figuration, is a sub-space of the Wittgensteinian logical space as well as a sub-space of textual / discursive space. Although the discussion refers mostly to literary texts, tropology – a branch of stylistics / poetics / rhetoric makes generalizations valid for the study of all kinds of texts / discourses. Figuration is assumed here to be an inherent feature of conceptual and linguistic expression. Finally, the author raises a methodological query as to the ontological status of tropological space, opting for the approach which treats it as a peculiar kind of semantic space rather than a mere metaphoric term. The discussion is based mostly on the Anglo-American studies on figuration (K. Burke, H. White, P. de Man, J. Hillis Miller, G. Hartman) that are rooted in the neo-classical rhetoric and writings of G. Vico. This line of thinking draws its philosophical inspiration from the European hermeneutics of P. Ricoeur, the Foucaultian theory of discourses and the Derridean deconstructionist ideas on the operation of language. The author brings additionally into consideration the conception of artistic space propagated by the Russian semiotic tradition and V. N. Toporov (1983/2003) in particular.
Źródło:
Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis; 2010, 127
2083-4624
Pojawia się w:
Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Montaigne, czyli o wielkości małych słów
Montaigne, or On Grandeur of Little Words
Autorzy:
Ryczek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040968.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Montaigne
rhetoric
amplification
elocution
figuration
tropes
figures
Opis:
The main aim of this paper is to propose a new Polish translation one of the well-known Michel de Montaigne’s essays, De la vanité des paroles (On the Vanity of Words, I 51). For the humanist, rhetoric delimited only to elocution responsible for linguistic adornments becomes the subject for critical investigation. In a short introduction to the essay, the author takes into consideration the rhetoric of Montaigne’s discourse on ‘the vanity of words’ with a particular attention to two rhetorical forms: amplification and figuration. Raising questions about lack of temperance in amplifying and adorning words with tropes and figures, the humanist attempted to revalorize linguistic and stylistic simplicity. Therefore, to find the proper words for various things, emotions and experiences are the central concern of an essay, a new literary genre invented by Montaigne.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 35; 442-454
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeczownik barwa i jego synonimy w dziejach języka polskiego
Noun barwa (colour) and its synonyms in the history of Polish language
Autorzy:
Białoskórska, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595524.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
life of words
tropes
caesuras
życie wyrazów
przekształcenia semantyczne
cezury
Opis:
On the basis of fi ve synonymous nouns of different roots that generally name phenomena like barwa, farba, krasa, kolor, maść (colour, dye), historic modifi cations of shift in meanings in these words were traced. The analysis touched upon simple, underivatized forms, in which semantic changes were made under the infl uence of non-linguistic reality. These changes happened at different times and with different intensity. Therefore, illustrated there mechanisms of functioning and semantic changes of nouns barwa, farba, kolor, maść, krasa give testimony of complexity of processes that had place in non-linguistic reality. They can also serve as an example of the infl uence that social, cultural and scientifi c transformations had on the development of lexical and semantic stock of written Polish over the ages.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2014, 13; 7-27
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tropowane „Gloria” z mszy „De Beata Virgine” w Mszale Jagiellonów z Jasnej Góry. Przyczynek do badań śpiewów postgregoriańskich
Tropes in Gloria from the Mass „de Beata Virgine” in the Jagiellonian Missal from Jasna Góra. A Monograph on the Research on Postgregorian Chant
Autorzy:
Wiśniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495629.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
chorał gregoriański
śpiewy postgregoriańskie
tropy
Gregorian chant
postgregorian chant
tropes
Opis:
A study of liturgical music codexes proves that, apart from the fact that they contain typical Gregorian chants, a considerable significance is attached in them to later chants, based on Gregorian patterns as well as to the ones defined by medievalists as “post-gregorian” by. Plausible examples here are the so-called tropes which constitute additions of new texts and music to the pre-existing compositions. The issue raised in the present paper refers to one of such chants (Gloria from the mass de Beata Virgine) noted down in Missale Paulinorum in the beginning of the 16th century. Troping of this Gloria consists in inserting in the original text six additional short texts. The fact that the trope appeared in the Jagiellonian Missal proves that the so-called Marian Gloria was very popular. Although its use in the liturgy was banned, long after the Council of Trent it still had to be reminded that singing Marian Gloria on the feasts of the Mother of God was forbidden and that only the chants accepted by the Roman liturgy were allowed.
Studium ksiąg liturgiczno-muzycznych dowodzi, iż klasycznego repertuaru gregoriańskiego ważne miejsce zajmują śpiewy postgregoriańskie, a wśród nich m.in. tropy, stanowiące dodatki tekstowe i melodyczne do kompozycji oryginalnych. Podjęte w artykule zagadnienie dotyczy jednego z tego rodzaju śpiewów, zawartego w Missale Paulinorum z początku XVI w. Notuje go hymn Gloria z mszy De Beata Virgine. Jego tropowanie polega na rozbudowaniu oryginalnego tekstu o sześć krótkich fraz. Obecność tego tropu w Mszale Jagiellonów potwierdza jednak fakt, iż tzw. Gloria maryjne było niezwykle popularne. Mimo, iż spotkało się ono ze zdecydowanym zakazem stosowania w liturgii, to jednak jeszcze przez długi czas po Soborze Trydenckim przypominano, iż w święta Matki Bożej nie wolno posługiwać się Gloria maryjnym, tylko przyjętym przez liturgię rzymską. Tego typu średniowieczna monodia stanowi niezbity dowód na to, iż w każdej epoce istniała silna potrzeba tworzenia nowych śpiewów na użytek konkretnej liturgii. Dzięki tego rodzaju twórczości można jednak dziś odtworzyć po części obraz tego, co wykonywano w liturgii późnego średniowiecza, czy jeszcze w następnych wiekach. Mszał Jagiellonów jest w tym zakresie ważnym źródłem wiedzy.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 2; 155-162
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paternal Structures of the Romance
Autorzy:
Malinowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700577.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
the romance
female pleasure
paternal tropes of care
patriarchy
Opis:
The paper is a critical analysis of romance fiction in relation to parental structures visible in patriarchal codes and paternal tropes romance novels pivot around. As such, it provides an insight into the narrative patterns the romance uses to sustain patriarchy as well as recreate the father‑daughter‑like relationship at the center of cultural practices of love.
Źródło:
Romanica Silesiana; 2017, 12
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Körper und Temperaturen: Figurationen des kolonialen Begehrens in der deutschsprachigen Gegenwartsliteratur
Body and Temperature: Configurations of Colonial Desire in Contemporary German Literature
Autorzy:
Acharya, Swati
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/929340.pdf
Data publikacji:
2015-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Temperature
tropes
sun-worship
nudity
German colonies
post-colonial literature
Opis:
The central argument of this essay is gathered from two historical novels published around same time and revolving around the same historical figure August Engelhardt. High temperature, in particular the tropical heat finds its metaphorical expression in the sun and then the fever as two prototypical colonial phantasies and/or fears and weaves the narrative around the temperature driven intricacies. Marc Buhls Das Paradies des August Engelhardt (2011) and Christian Krachts Imperium (2012) form the primary sources for the discussion within the topic of colonial desire with reference to the temperature as a significant indicator of either appreciation or devaluation underlining the colonial mentality. My paper concentrates on the overlapping sites within German speaking literature from post-colonial perspective. Along with the works of Marc Buhl and Christian Kracht, I cursorily touch upon Ilija Trojanows novel Der Weltensammler (2006), since it deals with the figure of a historical British colonial officer, Richard Francis Burton. The common thread running through all three works is not only the fact that they deal with scurrile biographies from the pages of colonial history in India and Africa, but that they develop the narrative on another common indicator – the Tropes and their Temperatures.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2015, 36; 29-40
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cicho o Szoa. Tropy pamięci w wierszach Piotra Sommera
Silence about the Shoah. Tropes of Memory in Piotr Sommer’s Poetry
Autorzy:
Goczał, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699564.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Piotr Sommer
Zagłada
trauma
postpamięć
tropy pamięci
Holocaust
postmemory
tropes of memory
Opis:
The article is devoted to sui generis tropology of memory of the Shoah that can be discovered in Piotr Sommer’s poetry. In the works by the author of Pamiątki po nas, such memory is coded by means of discrete literary devices, but it seems to be an important source of experience written down in the texts. The author endeavours to construct a dynamic, internally varied model of the Sommerian “memorial poem”; her arguments are supported with notions taken from the theories of memory and its representation influential in contemporary humanities.
Artykuł poświęcony jest swoistej tropologii pamięci o Zagładzie, jaką odkryć można w poetyce Piotra Sommera. W twórczości autora Pamiątek po nas pamięć ta kodowana jest za pomocą dyskretnych zabiegów literackich, ale zdaje się stanowić ważne źródło zapisanego w tekstach doświadczenia. Autorka próbuje skonstruować dynamiczny, wewnętrznie zróżnicowany model Sommerowskiego „wiersza memorialnego”, precyzując wywód pojęciami zaczerpniętymi z istotnych dla współczesnej humanistyki teorii pamięci i jej reprezentacji.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 325-348
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medieval Chant and Digital Technology: A Website for Liturgical Prosulas
Średniowieczny śpiew i technologia cyfrowa: Strona internetowa dla prosul liturgicznych
Autorzy:
Nardini, Luisa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146634.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prosulae
tropi
manuskrypty benewenckie
Digital Humanities
etyczna współpraca
prosulas
tropes
Beneventan manuscripts
ethical collaboration
Opis:
Chants Hypertexts is a companion website for a forthcoming book that is a study and edition of a substantial body of liturgical music from medieval southern Italy, that of the prosulas of the Proper of the Mass included in the so-called Beneventan manuscripts. This repertory is significant under many points of view. It allows us to detect the many multicultural influences of an area with a highly diversified population. Romans, Byzantines, Lombards, Normans, Franks, Jews, and Muslim were present in the region at different times and with different political roles. They all left their marks on its cultural production, including the liturgical music used for the rites of the Latin Church and women, in particular nuns, were active participants in this musical and liturgical production.In addition to addressing the issue of female creativity, the website also tackles the questions of “ethical collaboration” by being fully transparent about its contributors. This way the website will show its commitment to give full voice to the artists of the past and to the scholars and technicians of today.
Chants Hypertexts to strona internetowa towarzysząca oczekiwanej książce, która jest studium i edycją znaczącego korpusu muzyki liturgicznej ze średniowiecznych południowych Włoch, prozopli mszalnych zawartych w tzw. manuskryptach benewenckich. Repertuar ten jest znaczący z wielu punktów widzenia. Pozwala nam na wykrycie wielu wielokulturowych wpływów na obszarze o bardzo zróżnicowanej populacji. Rzymianie, Bizantyjczycy, Lombardowie, Normanowie, Frankowie, Żydzi i muzułmanie byli obecni w tym regionie w różnym czasie, pełniąc różne role polityczne. Wszyscy oni odcisnęli swoje piętno na jego produkcji kulturowej, w tym na muzyce liturgicznej używanej w obrzędach Kościoła łacińskiego, a kobiety, a w szczególności zakonnice, były aktywnymi uczestniczkami tej muzycznej i liturgicznej produkcji.Poza podjęciem tematu kobiecej kreatywności, strona porusza również kwestię „etycznej współpracy” poprzez pełną przejrzystość w odniesieniu do współpracowników. W ten sposób strona pokaże swoje zaangażowanie w oddanie pełnego głosu artystom z przeszłości oraz dzisiejszym naukowcom i technikom.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2021, 19; 93-104
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem metalepsy. Od tropu do konceptu
The Issue of Metalepsis: From Trope to Concept
Autorzy:
Pawelec, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407698.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
metalepsa
narratologia
dekonstrukcjonizm
tropy główne
odwrócenie chronologiczne
metalepsis
narratology
deconstruction
master tropes
chronological reversal
Opis:
Pojęcie metalepsy odrodziło się w dyskursie teoretycznym oraz krytycznoliterackim jako efekt recepcji publikacji Gérarda Genette’a z 1972 r. O swoistej modzie na ten trop mogłaby świadczyć liczba publikacji, w językach angielskim, francuskim czy niemieckim, szczególnie po rozwinięciu przez Genette’a swojego konceptu w roku 2004. W istocie mówimy w tym wypadku o zastosowaniu – „aneksji” przez narratologię pojęcia z zakresu retoryki.W tym samym czasie termin jest rzadko używany poza tym obszarem. Leksykony i słowniki albo go pomijają, albo definiują, dość pobieżnie, w ślad za jednym z nurtów wykładni retorycznej, jako odmianę metonimii. Niemal równolegle z Genette’em wprowadzili metalepsę do swojego dyskursu, inspirowani filozofią języka Friedricha Nietzschego, przedstawiciele dekonstrukcjonizmu: Paul de Man, Harold Bloom i Joseph Hillis Miller. Ich pomysły teoretyczne oraz interpretacje sięgające po pierwotny, retoryczny sens metalepsy, demonstrujące jej niezależną, a nawet dominującą pozycję w systemie tropów, jako „figury figur” i jednego z master tropes, okazały się zdecydowanie mniej wpływowe od konceptu narratologicznego. Autor artykułu, analizując zmienne w czasie dzieje pojęcia, spychanego na marginesy typologii z racji przypisywanej mu funkcji „figury granicznej”, stawia tezę o wciąż niewykorzystanym retorycznym potencjale tego tropu. Podążanie tą zaniedbaną ścieżką prowadzi do metalepsy jako oryginalnej procedury poznawczej, w której, w ślad za niedostrzeganym dotąd modelem asocjacji umysłowej, typem wyobraźni, możemy opisać szczególną dyspozycję podmiotu i strukturę świadomości.
The notion of metalepsis was revived in theoretical and literary criticism as a result of the reception of Gérard Genette’s publication (1972). Its popularity was indicated by the number of publications issued in English, French or German which appeared with greater intensity especially after Genette developed his concept in 2004. In fact, what we are talking about in this case is somewhat of an ‘annexation’ of the rhetorical term by narratology. At that point, the term was rarely used outside this area of study. Lexicons and dictionaries either ignored it or most often defined it, rather superficially, following one of the rhetorical traditions, as a variant of metonymy. Almost simultaneously with Genette, critics of deconstruction (Paul de Man, Harold Bloom, and Joseph Hillis Miller), inspired by the philosophy of Friedrich Nietzsche’s language, introduced metalepsis into their discourse. Their theoretical ideas and interpretations, deriving from the primary rhetorical sense of metalepsis, demonstrating its independent and even dominant position in the system of tropes as the ‘figure of figures’ and one of the master tropes, were much less influential than the narratological concept. Analysing historical transformations of the concept, which is pushed to the margins of typology due to the assigned function of a ‘border figure,’ the author of the article makes a thesis on the unused rhetorical potential of this trope that is still neglected. This underexplored path leads to the concept of metalepsis as the original cognitive procedure in which, following a disregarded model of mental association, and a type of imagination, we can describe subject’s particular disposition and the structure of consciousness.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 17-31
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mowa figuryczna. Stanisław Kostka Potocki o tropach i figurach retorycznych
Autorzy:
Ryczek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636495.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
the Enlightenment, rhetoric, elocutio, tropes, rhetorical figures, figurative language, metaphor, Staniław Kostka Potocki, style
Opis:
Figurative language. Stanisław Kostka Potocki on tropes and rhetorical figures In this paper, the author presents a critical edition of three chapters on rhetorical de-vices excerpted from the treatise O wymowie i stylu (On Eloquence and Style, Warsaw 1815) written by Stanisław Kostka Potocki (1755–1821), an enlightened man of letters. He begins with a brief introduction to a reading of Potocki’s text on some figurative uses of language. The author explains the circumstances in which Potocki wrote his rhetorical manual (the request of the Warsaw Society of Friends of Learning) and discusses its most important sources, both classic (Aristotle’s On Rhetoric, Cicero’s On the Ideal Orator, Quintilian’s Institutions of Oratory) and modern (César Chesneau Dumarsais’ Traité des Tropes, Paris 1730, Hugh Blair’s Lectures on Rhetoric and Belles Lettres, Dublin, Edinburgh 1783). With a few explanatory remarks on the three chapters presenting the nature of figurative language (in particular metaphor, personification, hyperbole and apostrophe) the author examines the connection between the rhetorical considerations on style and the Enlightenment philosophy of language. According to Stanisław Kostka Potocki, the tropes and rhetorical figures, being almost natural expressions of emotions, passions and imagination, should be regarded as the primordial origin of the human language. Thus the Enlightenment, the triumph of analytical (‘pure’) reason over imagination tinged with emotionality, is a period when authors intentionally limited the use of figurative language (although never totally rejected it) in order to reach the simplicity of the linguistic expression.
Źródło:
Terminus; 2014, 16, 2(31)
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metaphor, Metonymy and Metalepsis: Three Tropes in Contemporary Slovak Documentary
Autorzy:
Ferencuhova, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/919729.pdf
Data publikacji:
2014-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slovak contemporary documentary
theory of meaning
rhetoric of documentary
figures and tropes
metaphor
metalepsis
Opis:
This paper presents the films of three Slovak contemporary documentary filmmakers of the younger generation from a rhetorical and poetic perspective. Through their authorial films, Peter Kerekes, Marko Skop and Juraj Lehotsky call into question the widespread conception of documentary as recorded reality. Meanwhile, Peter Kerekes uses metaphor in a sophisticated way to structure his film Cooking History (2009), and presents various analogies between war and food, and cooking and historiography, Marko Skop uses more subtle figures to creatively treat the actuality. In Osadne, uses spatial metaphors and a large number of symbols to represent the small Slovak village of Osadne within the European Union. He also transforms a seemingly linear narration into a thread of analepses and prolepses. Finally, Juraj Lehotsky in his Blind Loves involves fiction in actuality, by representing his own ideas of blind peoples’ visions and fantasies, creating a metaleptical documentary chronotope. In accordance with George Lakoff and Mark Johnson’s cognitive theory of meaning, the paper presents metaphor, but also other figures and tropes as means that help to understand one kind of experience in terms of another kind of experience. At the same time, the paper demonstrates that metaphorical, but also metonymical and meta- leptical thinking by the filmmaker transforms recorded reality and provides a new, personal outlook on the world - an outlook that the spectator can not only understand, but sometimes even adopt. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 27-40
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tropowane ordinarium missae w rękopiśmiennym graduale paulińskim ms. R659/III-913
Troped ordinarium missae in the Pauline Manuscript Gradual ms. R659/III-913
Autorzy:
Wiśniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036996.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chorał gregoriański
śpiewy postgregoriańskie
tropy
graduał
ordinarium missae
Gregorian chant
postgregorian chant
tropes
Opis:
Ukształtowany w VIII wieku chorał gregoriański szybko stał się niewystarczający do potrzeb ówczesnej liturgii. Z chwilą wprowadzenia go na teren państwa Franków okazał się on dla tamtejszych duchownych, przyzwyczajonych do rozbudowanych śpiewów, mało przydatny. W wyniku podjętych decyzji administracyjnych nie można było jednak odstąpić od rytuału rzymskiego. Zbytnia ogólnikowość śpiewów rzymskich wywołała ich zdecydowaną niechęć do adaptacji nowych obrzędów. Zaczęli oni w związku z tym, jako pierwsi, uzupełniać przejęte śpiewy retorycznymi ozdobnikami, tzw. tropami. Cieszyły się one od samego początku bardzo dużą popularnością. Funkcjonowały w liturgii aż do Soboru Trydenckiego, który nakazał ich całkowite usunięcie z liturgii. Wiele ksiąg zachowało część tych dodatków, m.in. graduał pauliński z końca XVI w. Celem artykułu jest wydobycie tych tropów, omówienie ich warstwy tekstowej i melodycznej oraz wskazanie na ewentualne wzorce. Dowiedziono, iż pochodzą one albo z rozłożenia gregoriańskich melizmatów (Kyrie), albo z kopiowania (Gloria) lub parafrazowania melodii tekstu głównego (Sanctus). Nie wprowadzają elementów muzycznie nowych, nie odbiegają też od stylu melodii gregoriańskich i są dostosowane do kontekstu, w którym występują. Zostały one zaimportowane z innych wcześniejszych kodeksów liturgiczno-muzycznych.
Gregorian chant, formed in the 8th century, soon became inadequate for the needs of the liturgy of that time. When Gregorian chant was introduced into the Kingdom of the Franks, the local clergymen, accustomed to more sophisticated chants, considered it little useful. However, due to the administrative decisions which had been taken, the Roman ritual could not be abandoned. Roman chants, being too general, made the churchmen unwilling to adapt the new rites. Therefore, they were the first to add to the adopted chants the embellishments called tropes. They were very popular from the very beginning. They were used in the liturgy until the Council of Trent which ordered to remove them completely from the liturgy. Some of these additions were preserved in numerous manuscripts, for example, in the Pauline gradual from the end of the 16th century. The aim of this article is to extract these tropes, analyse their text and music and indicate their possible origins. It has been proved that they derive from the distribution of Gregorian melismas (Kyrie), from copying (Gloria) or from paraphrasing the melody of the main text (Sanctus). They neither introduce new musical elements nor depart from the style of Gregorian chants. They are adjusted to the context in which they appear. They were adopted from other earlier liturgical music codexes.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 13; 137-148
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies