Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tradycja kanoniczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Rituals of the Tantric Traditions of South India – the Text (Canon, Rule) versus the Practice
Autorzy:
Czerniak-Drożdżowicz, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641051.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
indyjska tradycja tantryczna, literature kanoniczna, religijne praktyki, zmiany i kontrowersje
Opis:
The text concerns the Tantric traditions of India, especially the South Indian Vaiṣṇava Pāñcarātra. It addresses some issues connected with the relationship between canonical literature and actual religious practice as well as the reasons for doctrinal and ritualistic changes. Among these reasons were the activity of the great religious teachers and philosophers, but also the changing historical, social and economic situation of the community of followers and of the region in which the tradition was developing. Other reasons for these changes were the controversies as well as the rivalry of the groups representing different sects and priests’ families active in the temples
Źródło:
Studia Religiologica; 2014, 47, 4
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanoniczny status misji sui iuris na przykładzie misji w Uzbekistanie
Canonical status of the sui iuris mission on the example mission in Uzbekistan
Autorzy:
Kawa, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1797345.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the structure of the Church
sui iuris mission
apostolic prefecture
Uzbekistan
canonical tradition
struktura Kościoła
misja sui iuris
prefektura apostolska
tradycja kanoniczna
Opis:
The aim of this article is to explain the canonical status of the sui iuris mission. The Code of Canon Law of 1983 does not make reference to this original but independent Church territorial base of a temporary nature, which is a preliminary stage of an existence of the particular Church in areas, where the number of Catholics is not large, and political situation of the area is uncertain. As an example for the presentation of the functioning of this Church structure, sui iuris mission in Uzbekistan has been presented, which existed in 1997-2000, and next has been promoted to the rank of an apostolic administration.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 137-152
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiek rozeznania w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan. 891 i 989) w świetle tradycji kanonicznej
Age of Discretion in the Code of Canon Law (Can. 891, Can. 989) in the Light of Canonical Tradition
Autorzy:
Dohnalik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938859.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiek rozeznania
przyjmowanie sakramentów
bierzmowanie
spowiedź
pierwsza Komunia święta
tradycja kanoniczna
age of discretion
receiving sacraments
confirmation
confession
First Communion
canonical tradition
Opis:
Studium dotyczy pojęcia wieku rozeznania, które pojawia się w dwóch przepisach obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego (kan. 891 oraz 989). To sformułowanie, występujące dzisiaj w dwóch łacińskich wersjach: aetas discretionis i ad annos discretionis, jest zakorzenione w średniowiecznym prawie kanonicznym. Zgodnie z zasadą interpretacyjną zawartą w kan. 6 § 2, w tym przypadku w celu wyjaśnienia znaczenia dzisiejszego ustawodawstwa należy sięgnąć do kanonicznej tradycji. W pierwszej części artykułu zostaje ukazane znaczenie wyrażenia aetas discretionis w świetle Konstytucji 21 Soboru Laterańskiego IV i średniowiecznych glosatorów. W drugiej części zostaje omówione zagadnienie wieku rozeznania w dekrecie Quam singulari oraz w Kodeksie pio-benedyktyńskim. W trzeciej części zostaje naszkicowana problematyka wieku bierzmowania od kan. 788 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. do kan. 891 obecnego Kodeksu, który nadal przewiduje jako najbardziej odpowiedni do przyjęcia tego sakramentu wiek rozeznania, chyba, że konferencja biskupów zdecyduje inaczej. Czwarta część koncentruje się na wieku rozeznania potrzebnym do spowiedzi według kan. 989, z odniesieniem do wieku pierwszej Komunii świętej. Dzięki przeprowadzonemu studium można lepiej zrozumieć pojęcie wieku rozeznania, obecnego także w obowiązujących normach dotyczących bierzmowania. Konsekwencją powinno być zastanowienie się nad naszymi duszpasterskimi programami dotyczącymi przyjmowania sakramentów wtajemniczenia. W tej refleksji nie powinno się tracić z oczu minimalnego wieku rozeznania obecnego w kanonach obowiązującego Kodeksu.
The study refers to the notion of age of discretion, that is mentioned in two norms of the present Code of Canon Law (can. 891, can 989 CIC). This phrase appears nowadays in two latin versions aetas discretionis and ad annos discretionis. Since it is rooted in medieval Canon Law, according to the rule of interpretation stipulated by can. 6 § 2, in order to explain the meaning of the current legislation it is advisable to reach for canonical tradition. In the first part of the article there is touched upon the sense of expression aetas discretionis in the context of the Constition 21 of the Lateran IV and medieval glossators. The second part discusses the issue as presented in the decree Quam singulari and the Pio Benedictine Code. In the third part the author reviews the problem of confirmation age, from can. 788 of the 1917 Code of Canon Law to can. 788 of the 1983 Code. Also in the current legislation there is valid the notion of age of discretion for the confirmation, unless the episcopal conference decides otherwise. The forth part focuses on age of discretion needed for confession according to can. 989, with reference to the age of the First Holy Communion. This study allows to better understand the notion of age of discretion, present both in the current legislation regarding Confirmation as welrecs First Confession and Communion. Consequently we should reflect on the pastoral programs regarding the sacraments of initiation. It’s highly recommended not to overlook the minimarecge of discretion provided by the canons of the current Code.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 1; 153-172
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia niezmienności spuścizny kanonicznej Kościoła w kontekście współczesnych wyzwań
The Issue of the Immutability of Church Canonical Law in the Context of Contemporary Challenges
Autorzy:
Kostiuczuk, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595035.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
contemporary moral issues
canonical legacy
dogmas
tradition
Kościół
współczesne problemy moralne
spuścizna kanoniczna
dogmaty
tradycja
Opis:
Today we face a number of ethical issues that cause controversy in their assessment. Some of them had already existed in history, other have arisen as a result of the development of modern technologies. Problems that had existed before are in large part addressed in the canonical legacy of the Church. However, they are now subject to the new evaluation. This involves the question of immutability of canonical law. Since the canons relate to dogmatic teaching, they cannot be changed in matters of doctrine. Dogmas express what is unchangeable in Revelation, whereas canons express what is variable in the historical forms. Canons therefore should not be dogmatized. History shows that some canons in the changing historical conditions became obsolete, also the new ones were formed. In some cases – although a few only – canons were changed. But this always happened in order to help a man in the pursuit of salvation. Therefore theologians developed different opinions on the concept of the immutability of canons. Despite the enormous canonical legacy, in case of new challenges there is not always a specific normative designation. According to the ancient practice, the Church should as soon as possible give answers to the burning issues to eliminate ambiguous and incorrect assessment of new phenomena. All this proves that the canonical works cannot be considered completed.
Współcześnie spotykamy się z wieloma problemami natury etycznej, które wywołują kontrowersje w ich ocenie. Jedne z nich istniały w historii, inne powstały w wyniku rozwoju nowoczesnych technologii. Problemy, które istniały wcześniej, mają w większości swoje określenie w spuściźnie kanonicznej Kościoła. Mimo to poddawane są nowej ocenie. Wiąże się to z kwestą niezmienności prawa kanonicznego. O ile kanony związane są z nauką dogmatyczną, nie mogą one podlegać zmianie w kwestiach doktrynalnych. Dogmaty wyrażają to, co niezmienne w Objawieniu, kanony natomiast to, co zmienne w formach historycznych. Kanonów nie należy więc dogmatyzować. Historia pokazuje, że niektóre kanony w zmieniających się uwarunkowaniach historycznych stawały się nieaktualne, powstawały też nowe. W niektórych przypadkach – choć jest ich tylko kilka – kanony zmieniały się. Dokonywało się to jednak zawsze po to, by pomagać człowiekowi w dążeniu do zbawienia. W opiniach teologów powstały więc różne koncepcje na temat niezmienności kanonów. Mimo ogromnej spuścizny kanonicznej, w przypadku nowych wyzwań nie zawsze istnieje konkretne określenie normatywne. Zgodnie ze starożytną praktyką Kościół powinien jak najszybciej dawać odpowiedź na palące problemy, by eliminować niejednoznaczną i niepoprawną ocenę nowych zjawisk. Wszystko to świadczy, że twórczość kanoniczna nie może być uważana za zakończoną.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 453-466
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Księga wspólnoty” czy „wspólnota księgi”? Problem lokalizacji autorytetu teologicznego
Autorzy:
Sanecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950774.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Kanon biblijny
krytyka kanoniczna
kryteria kanoniczności
tradycja
wspólnota wiary
Biblical canon
canonical criticism
criteria of canonicity
tradition
community of faith
Opis:
The article concerns the relationship between the Holy Scripture and the community of faith. The interaction of the community on the Scripture and that of the Scripture on the community are analyzed. First the elements of interaction during the period of formation of various scriptures are described. Already then we can talk about a kind of theological and existential dialogue between Scripture and community. Thanks to this dialogue both the community and the Scripture can develop. The same dialogue continues in the second period too, when the biblical canon is formed. At this stage a special role play so called ‘criteria of canonicity’, which operate within the community. Finally, we can recognize the contemporary modality of this never-ending dialogue in the process of actualization of Bible in the Church. What can be helpful in this contemporary process of actualization is the hermeneutical attitude identified in the previous stages of that dialogue.
Artykuł dotyczy relacji istniejącej pomiędzy Pismem Świętym a wspólnotą wiary. Analizowane jest wzajemne oddziaływanie wspólnoty na Pismo oraz Pisma na wspólnotę. Najpierw zostają ukazane elementy wzajemnego oddziaływania na etapie formowania się poszczególnych pism. Już wtedy można mówić o swoistym teologicznym i jednocześnie egzystencjalnym „dialogu” rozwijanym w historii wspólnoty wiary, który z jednej strony służy wzrostowi samej wspólnoty, z drugiej natomiast doprowadza do rozwoju literatury biblijnej. Dialog ten kontynuowany jest na następnym etapie, kiedy to formuje się biblijny kanon. Szczególną rolę na tym etapie odgrywają tzw. kryteria kanoniczności funkcjonujące wewnątrz wspólnoty. Współczesnym, w końcu, obliczem tego nieustannego dialogu jest proces aktualizacji słowa Bożego w obecnej sytuacji Kościoła. W aktualizacji tej może okazać się pomocną postawa hermeneutyczna możliwa do zauważenia w dwóch poprzednich etapach wyżej wymienionego dialogu.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
Data publikacji:
2022-07-26
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
reinterpretacja Dei verbum
mowa Ducha Świętego
Logos Wcielony
słowo Boże
natchnienie
objawienie Boże
prawda biblijna
analogia inkarnacyjna
uniżenie słowa Bożego
wywyższenie słowa Bożego
historia objawienia
hermeneutyka biblijna
egzegeza kanoniczna
żywa Tradycja Kościoła
reinterpretation of Dei verbum
the Holy Spirit’s speech
the Word of God
the Logos incarnate
inspiration
divine revelation
biblical truth
incarnational analogy
humiliation of the word of God
exaltation of the word of God
history of revelation
biblical hermeneutics
canonical exegesis
living Tradition of the Church
Opis:
W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzegeza teologiczna w świetle opracowań Międzynarodowej Komisji Teologicznej
Theological Exegesis in the Light of the International Theological Comissions Documents
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601930.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pismo św.
egzegeza
interpretacja
egzegeza teologiczna
hermeneutyka wiary
„hermeneutyka chalcedońska”
egzegeza kanoniczna
żywa Tradycja Kościoła
analogia wiary
metoda historyczno-krytyczna
wiara
nauka
Jezus Chrystus
Duch Święty
Kościół
Międzynarodowa Komisja Teologiczna
Joseph Ratzinger
zmysł wiary
chrystologia
pneumatologia
eklezjologia
Holy Scripture
exegesis
interpretation
theological exegesis
hermeneutics of faith
“Chalcedonian hermeneutics”
canonical exegesis
the living Tradition of the Church
the analogy of faith
historical-critical method
faith
science
Jesus Christ
Holy Spirit
Church
the International Theological Commision
the sense of faith
Christology
Pneumatology
Ecclesiology
Opis:
Katolicką interpretację Pisma św. charakteryzuje współistnienie zasad teologicznych i metod naukowych. Tak rozumiana egzegeza teologiczna sama z kolei wymaga uzasadnienia teologicznego. W jego poszukiwaniu autor artykułu sięgnął do dokumentów Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W tekście ukazany został teologiczny fundament zarówno dla tzw. wielkich zasad interpretacji Biblii, jak i konieczności stosowania metody historyczno-krytycznej. W zakończeniu przedstawiono propozycje godne uwagi w interpretacji biblijnej. Spośród nich najbardziej interesująca wydaje się przede wszystkim niemożliwa do zdefiniowania dwubiegunowość procesu egzegezy.
The Catholic interpretation of the Holy Scripture is characterised by coexistence of theological principles and scientific methods. Theological exegesis so understood itself requires theological justification. In search of the latter the author of the article referred to the International Theological Commission’s documents. A theological basis for both the so-called “great principles of the interpretation” of the Bible and the necessity to apply the historical-critical method are presented in the text. The conclusion deals with suggestions worthy to be considered in the Biblical interpretation. Bipolarism of the exegesis process that is impossible to be defined is first of all to be heeded.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 125-151
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies