Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stage design" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Postantropocentryczna niepewność „Życie seksualne dzikich” jako spektakl ekologiczny
Post-Anthropocentric Uncertainty: The Sexual Life of Savages as an Ecological Play
Autorzy:
Guzy, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/889535.pdf
Data publikacji:
2020-02
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Wasilkowska
Morton
hyperobjects
ecocriticism
stage design
Opis:
The article, which is a part of the author’s B.A. thesis, analyzes the Island by Aleksandra Wasilkowska, a scenic object used in Krzysztof Garbaczewski’s famous performance The Sexual Life of Savages. The author juxtaposes the design of the Island and its impact with Timothy Morton’s theory of hyperobjects, focusing his reflections on the possibility of an ecocritical reading of the play. In doing so, he tries to answer the question whether The Sexual Life of Savages, contrary to the reviewers’ interpretations and the creators’ declarations, can be seen in retrospect as a project anticipating the ecological tendencies evident in the latest Polish theatre.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 155; 1-23
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy sceną a galerią obrazów. O niezrealizowanych projektach scenograficznych Jadwigi Pożakowskiej (z problematyki badań nad dziełem scenografa)
Between the Stage and Gallery of Paintings. On Jadwiga Pożakowska's Unaccomplished Stage Design Projects (On the Problems of Research on the Stage Designer's Work)
Autorzy:
Piechówka, Anna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944050.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
scenografia
dzieło scenografa
niezrealizowane scenografie
projekt scenograficzny
Jadwiga Pożakowska
screenwriting
stage design work
unaccomplished stage designs
stage design project
Opis:
The sketch “Between the Stage and Gallery of Paintings: On Jadwiga Pożarowska's Unaccomplished Stage Design Projects (On the Problems of Research on the Stage Designer's Work) is based on the writing of Jadwiga Pożakowska (1928-2006). It brings home to us one of the aspects of theatre research work on the stage designer's work concerned with this part of his output that includes his unaccomplished stage design projects. The first research are is composed by those stage designs which have not been staged. The second area consists of other stage design solutions, but they decisively go beyond the frameworks of introductory sketches. In the third area we have projects without any concrete theatrical order. They are treated as artistic challenges and struggles with a stage design theme as such. For each group of projects there are different basic contexts to analyse and interpret, the common are area being individual plastic thinking and the screenwriter's sensitivity. This sketch is also an attempt to restore the rank of unaccomplished studies that additionally shed light on the overall artistic output of their author.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 1; 239-261
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Images at large i.e. on art in three-dimensional space, on the example of Leszek Mądzik’s art
Autorzy:
Łarionow, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179727.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teatr
scenografia
sztuka
Leszek Mądzik
Theater
stage design
art
Opis:
Artykuł omawia twórczość Leszka Mądzika, skupiając się głównie na jego działalność w ramach autorskiego teatru Scena Plastyczna KUL. Działa on od lat 70. w ramach struktur administracyjnych lubelskiej katolickiej uczelni. Teatr Mądzika przetrwał wszystkie kryzysy ekonomiczne lat 70. i 80. oraz społeczne związane z okresem transformacji ustrojowej lat 90 XX wieku. Artysta pracował cały czas, tworząc spektakle o niezwykle spójnej estetyce. Realizowane przez niego widowiska cechują się brakiem warstwy słownej, uprzedmiotowieniem aktora i niezwykłą umiejętnością kreacji przestrzeni przy użyciu prozaicznych elementów jak: papier pakowy, liny czy z wykorzystaniem różnej waloryzacji oświetlenia jaką artysta uzyskuje przy użyciu dużej ilości reflektorów punktowych. Autorka stara się wykazać jak działalność Mądzika, która przez większość krytyków sytuowała się zawsze poza głównym nurtem estetyki teatru polskiego przełomu XX i XXI wieku, tak naprawdę, okazuje się być w wielu wypadkach prekursorska względem m.in. użycia nowych mediów w teatrze czy konstrukcji bezimiennego współczesnego bohatera, Everymana nowego millenium.
This article discusses the work of Leszek Mądziek, focusing mainly on his activities within the framework of the author’s theater of the Artistic Stage of KUL. It has been operating since the 1970s within the administrative structures of the Lublin Catholic University. Mądzik Theater has survived all the economic crises of the 70s and 80s and the social connected with the period of political transformation of the 90s. The artist worked all the time, creating performances with extremely consistent aesthetics. His performances are characterized by a lack of verbal layer, an objectification of the actor and unusual ability to create space using prosaic elements such as wrapping paper, ropes or using different valorisation of the lighting he gains using a large number of spotlights. The author tries to show how the activity of Mądzika, which most critics always placed outside the mainstream of the aesthetics of the Polish theater of the twentieth and twenty-first century, in fact, turns out to be in many cases precursors to, inter alia, the use of new media in the theater or construction of the nameless contemporary hero – an Everyman of new millennium.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 1; 21-34
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ways to approach the auteur theatre
Autorzy:
Koecher-Hensel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179730.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teatr
scenografia
sztuka
Leszek Mądzik
Theater
stage design
art
Opis:
W artykule opisano rozwój polskiego teatru awangardowego w okresie lat 50, 60 i 70 XX wieku. Omówione zostały główne nurty artystyczne w twórczości teatralnej tego okresu. Twórczość teatralna Leszka Mądzika zaprezentowana ostała jako naturalna kontynuacja i zwieńczenie wielu teoretycznych koncepcji i poszukiwań eksperymentatorów artystycznych tego okresu. W artykule omówione wspólne poszukiwania twórców opisywanej epoki, które w sposób bardzo wyrazisty zogniskowane zostały w plastycznej formie teatru Leszka Mądzika.
The article describes the development of Polish avant-garde theater in the 50s, 60s and 70s of the 20th century. The major artistic trends in theatrical art this period were discussed. Leszek Mądzika's theater was presented as a natural continuation and culmination of many theoretical ideas and explorations of artistic experimenters of this period. This article discusses the exploration of the theater authors of the described epoch which in a very expressive way were focussed in the plastic form of the Leszek Mądzik theater.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 1; 11-20
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja scenografii w Polsce wczoraj i dziś
Autorzy:
Żarinow, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630743.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Polish stage design
artistic education
artistic institutions
festivals
publications on stage design
polska scenografia
edukacja artystyczna
instytucje artystyczne
festiwale
publikacje o scenografii
Opis:
This article aims to create an outline of the trends in contemporary scenography in Poland. The perception of today’s stage design has been formed through the combined effect of the state of researched descriptions, education, institutions, and special-events development.The results are far from satisfactory, as some shortcomings in terms of documenting works are apparent. A similar situation can be observed in the case of scientific and critical publications. Limitations are also placed on the funding of institutions whose main task is to protect and preserve our scenographic heritage. On the positive side, the development of education, though not dynamic, gives opportunities for individual growth through contact with masters. Continuing master-student relationships (which were not interrupted even by the War) are contributing to the unique character of stage design in the context of post-war Polish art.
Artykuł jest próbą stworzenia zarysu tendencji w recepcji współczesnej scenografii w Polsce. Za pośrednictwem sumarycznego opisu stanu badań, rozwoju szkolnictwa, instytucji i wydarzeń okazjonalnych takich jak festiwale portretowany jest wizerunek współczesnej scenografii. Wynik nie jest zadowalający, ponieważ widać braki w postaci dokumentowania powstałych dzieł, tworzenia zbiorów i kolekcji powiększających dorobek kulturowy. Podobnie jest w zakresie publikacji naukowych i krytycznych. Scenografia marginalizowana jest w badaniach teatrologicznych. Ograniczony jest również wkład finansowy dla instytucji mających na celu dbanie o dorobek scenograficzny jak np. Centrum Scenografii Polskiej. Krzepiący jest jednak rozwój szkolnictwa, który nie przebiega w sposób dynamiczny, ale daje możliwość indywidualnego rozwoju poprzez kontakty z mistrzami. Nieprzerwana (nawet wojną) kontynuacja relacji mistrz-uczeń czyni scenografię wyjątkową w kontekście powojennej polskiej sztuki.
Źródło:
Acta Humana; 2018, 9
2082-4459
Pojawia się w:
Acta Humana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The theatre and the camera. On cinematic meetings with the theatre of Leszek Mądzik
Autorzy:
Ziółkowska-Kurczuk, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179725.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teatr
scenografia
sztuka
film
Leszek Mądzik
Theater
stage design
art
Opis:
Artykuł porusza problem filmowości spektakli „Sceny Plastycznej KUL”. Z drugiej strony podejmuje problem filmowego zapisu dzieł teatralnych Leszka Mądzika. Autorka pisze o tym z perspektywy reżysera filmowego, a także badacza analizującego sztuki wizualne. Odnosi się do psychologicznych i poststukturalnych teorii filmowych, obecnych zwłaszcza w nauce francuskiej. W artykule odnaleźć można również osobiste refleksje dotyczące zapisów filmowych dzieła teatralnego. Autorka próbuje dać też odpowiedź na pytanie, w jaki sposób obecność kamery przekształca spektakle.
The article deals with the problem of filmmaking of the theatrical performances created by the Artistic Stage of KUL. On the other hand, concerns the issue of the film recording of Leszek Mądzik's stage works. The authoress writes about it from the perspective of a film director and as a researcher analyzing visual arts. It refers to psychological and post-structural film theories, especially in french science. In the article can be also find personal reflections on the film recordings of theatrical work. The authoress tries to give an answer to how the presence of the camera transforms the performances.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 1; 35-48
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysław Hasior: od rzeźby do performansu
Władysław Hasior: from Sculpture to Performance
Autorzy:
Figzał-Janikowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830700.pdf
Data publikacji:
2021-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Władysław Hasior
visual arts performance
ephemeral action
stage design
theatre of the elements
Opis:
The aim of this article is to draw attention to the theatrical and performative aspect of visual works by Władysław Hasior. The Zakopane artist is presented not only as an acknowledged sculptor, creator of assemblages and banners, but above all, as a performer, stage designer, director of a peculiar “theatre of the elements”, and the author of open-air shows with complex dramaturgy and precisely defined course. The author of the article attempts to indicate the sources of Hasior’s theatrical interests and their development. The issue of theatricality is examined in relation to the way in which the artist’s works are displayed, and to his scenographic projects or his own artistic performances. These activities reveal the Hasior’s fascination with theatrical means of expression and the idea of a collective gathering of ceremonial nature. The ephemerality of the Hasior’s open-air shows means that they have been the area least explored by researchers to date.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 165; 53-80
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pocztówki z piekła: Stanisław Ignacy Witkiewicz w Paryżu 1908
Postcards from Hell: Stanisław Ignacy Witkiewicz in the Paris of 1908
Autorzy:
Sztaba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520131.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Witkacy
Polish drama 1918-1939
cabaret
stage design
dramat polski 1918-1939
kabaret
scenografia
Opis:
Niewiele wiemy o pobycie Witkacego w Paryżu wiosną 1908 roku; nie znamy listów do ojca, w których zapewne relacjonował to, co tam przeżył, a listy ojca zawierają nieliczne ślady takich relacji. Ślady pobytu trafiły jednak do jego dzieł literackich: wrażenia ze spotkania z nowym malarstwem opisał w 622 Upadkach Bunga, natomiast Sonata Belzebuba zawiera ślady jego wizyt w paryskich kabaretach, zwłaszcza w L'Enfer i Le Néant. Dramaturg sugeruje, że piekło z aktów 2 i 3 ma przypominać kabaret paryski w Paryżu – i trochę budapesztański – lub w Rio (Salon di Gioja), ale przede wszystkim paryski, co powtarza w sztuce wielokrotnie, w tym otwierających didaskaliach, w których podkreśla, co ważne, ogólną atmosferę demonicznej tandety takich lokali rozrywkowych. Czytając współczesne relacje oraz oglądając stare pocztówki i fotografie wnętrz kabaretów, można sobie wyobrazić atmosferę, do jakiej dążył Witkacy w scenografii Sonaty Belzebuba. Znając zamiłowanie Witkacego do makabry, można się domyślać, że odwiedził teatr Grand-Guignol i Musée Grévin. Podczas pobytu Witkacego w Paryżu Teatr Antoine dał dwa popołudniowe przedstawienia Króla Ubu Jarry'ego z Firminem Gémierem, które zostały szeroko nagłośnione. Dwadzieścia lat później wzmianka o Królu Ubu pojawiła się, być może jako reminiscencja z Paryża, w liście Witkacego do Edmunda Wiercińskiego.
We know little about Witkacy’s stay in Paris in the spring of 1908; we do not know the letters to his father where he probably reported what he experienced there, and the correspondent letters by his father contain few traces of such reports. Traces of the stay have, however, made their way to his literary works: he recounted his impressions of his encounter with the new painting in The 622 Downfalls of Bungo, whereas The Beelzebub Sonata contains evidence of his visits to Paris cabarets, particularly to L’Enfer and Le Néant. The playwright suggests that the Hell of Acts 2 and 3 is to resemble a cabaret in Paris—and a little Budapestian—or in Rio (Salon di Gioja), but mostly Parisian, which he repeats in the play on numerous occasions, including the opening-scene stage directions where he emphasizes, importantly, the general atmosphere of demonic tackiness of such entertainment establishments. Reading contemporary reports and looking at old postcards and photographs of the cabarets’ interiors one can imagine an atmosphere Witkacy strove for in the stage setting for The Beelzebub Sonata. Knowing Witkacy’s penchant for the macabre, one can guess that he visited the Grand-Guignol Theatre and the Musée Grévin. While Witkacy stayed in Paris, the Antoine Theatre gave two afternoon performances of Ubu Roi by Jarry with Firmin Gémier, which were widely publicized. Twenty years later, Ubu Roi cropped up, perhaps as a reminiscence from Paris, in Witkacy’s letter to Edmund Wierciński.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 4; 55-70
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reliability design of power transmission
Autorzy:
Ivanovic, G.
Popovic, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/243221.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych
Tematy:
power transmission
stage of design
reliability design
design of a power transmission
Opis:
With the worldwide competition so strong, it is essential for motor vehicles, regarding to power transmission, to have high reliability. The reliability design is one of the ways to reach this objective. The stage of design is the most important one in the life cycle of a power transmission. Reliability design, within the designing stage, correlates directly with the power transmission reliability. The problem of a practical power transmission, design has been solved by developing of a methodology suited to the purpose. The basis of the developed design represents a contemporary approach to designing, comprising the phases of conceptual, preliminary and detail designs, with applying of the reliability design method within these phases. Approach to technical system design, the algorithms of the developed vehicle design from market-users by reliability preliminary design, detailed reliability design to manufacturing, reliability block diagram are presented in the paper. The developed and applied methodology enables reliability design of the vehicle and its elements, with the objective of obtaining a reliable vehicle which is one of the main requirements for the competitiveness in the market of automotive vehicles.
Źródło:
Journal of KONES; 2007, 14, 2; 201-208
1231-4005
2354-0133
Pojawia się w:
Journal of KONES
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy, farsze i prawa syntezy, czyli „Chemia związków jakości teatralnych” według Witkacego
Forms, Falsehoods, and Laws of Synthesis, or “the Chemistry of Theatrical Quality Complexes” According to Witkacy
Autorzy:
Stacewicz-Podlipska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520136.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Witkacy
reception of Witkacy
Theory of Pure Form
stage design
recepcja twórczości Witkacego
Teoria Czystej Formy
scenografia
Opis:
Problem recepcji Witkacego sprowadza się do wykrawania z wieloskładnikowego obszaru ściśle skorelowanych z sobą treści pasujących do danego zadania fragmentów. Najwięcej zamieszania wynikało z błędnego rozumienia pojęcia Forma, które, zrośnięte ze swoimi historycznymi definicjami i zastosowaniami, generowało piętrzące się nieporozumienia. Gdyby pojęcie to było analizowane w całej złożoności, jaką przewidział dla niego Witkacy, a zwłaszcza w szerszych ramach konceptualnych jego myśli, o nieporozumieniach nie mogłoby być mowy. Najbliższe terminologicznie odpowiedniki Witkacowskiej Formy należą do rodziny słów opisujących jednię: stop, amalgamat czy synteza. W Formie mieścić się miało wszystko to, co po odpowiedniej „obróbce”, a więc po przejściu procedury amalgamacji właśnie, stanowiło pierwotną materię Sztuki. To, czego chciał Witkacy dla teatru, kryło się zatem nie tyle w profuzji plastyki – w samym, jak pisał, „«umalarzeniu» teatru”, czy eliminacji treści na rzecz formy, lecz w tajemnicy konstrukcji, w procesie chemicznego, czy alchemicznego Form-owania, w magicznym akcie przyoblekania w kształt. Właśnie to misterium Formy wraz z całą kłopotliwą metafizyką Witkiewicza było z uporem pomijane przez jego samozwańczych i mianowanych spadkobierców. Tych błędów nie ustrzegli się także reprezentanci rozmaitych odmian „teatrów narracji plastycznej” (określenie Zbigniewa Taranienki), od przedwojennego Teatru Cricot po grupę, którą Konstanty Puzyna nazwał „Witkacoplastyką”. Dopóki jednak teatr narracji wizualnej zajęty był rozwiązywaniem problemów wynikających z aporii modernizmu, dopóty odwołania do Witkacego pozostawały mniej lub bardziej zasadne. W rozkochanej we fragmencie, relatywizującej wartości i anihilującej wszelkie stałe punkty odniesienia ponowoczesności ten trop gubi się, a Teoria Czystej Formy mutuje w praktykę „formy otwartej”, oddalając się coraz bardziej od dezyderatów Witkiewicza.
The reception of Witkacy’s work can be reduced to acts of cutting pieces that happen to fit one’s purpose out of a whole that contains many other qualities and ingredients. Misconstructions of the concept of Form which, fused with its other historical definitions and uses, generated more and more misunderstandings was what added most to the confusion. Had the concept been analyzed in all of its complexity that Witkacy intended, and particularly, within the larger conceptual framework of his thought, there would have been no room for ambiguity. The closest terminological associates of Witkacy’s “Form” belong to the family of words referring to unity, namely: “alloy,” “amalgam,” or “synthesis.” Form was meant to contain all that, having been “processed,” i.e. having undergone amalgamation, constituted the primordial matter of Art. Therefore, what Witkacy wanted for the theatre was not profusion of visual qualities, not to “make theatre ‘painterly’”, not to eliminate content in favor of form. Instead, he wanted the theatrical work to be composed mysteriously, in the process of chemical, or alchemical, Formation, in a magical act of giving shape. It is precisely this mystery of Form, with all its perplexing and embarrassing metaphysics that has been persistently and pointedly ignored by Witkiewicz’s self- or otherwise appointed inheritors. And representatives of various types of “the theatre of visual narration” (term coined by Zbigniew Taranienko), from the pre-war Cricot Theatre to the group that Puzyna dubbed “Witkacoplastic theatre” (Witkacoplastyka), did err in this respect as well. Just as long, however, as the theatre of visual narration was preoccupied with resolving the problems stemming from aporias of Modernism, references to Witkacy were more or less warranted. But postmodernism that loves the fragmentary, makes values relative and annihilates all stable points of reference misses the point completely, and the Theory of Pure Form transmogrifies into the practice of “open form” that leaves Witkiewicz’s major postulates further and further behind.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 4; 71-90
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From painted decoration to the screen. The turn in stage illusion in the late 20th and early 21st century
Od malowanej dekoracji do ekranu. Zwrot w iluzji scenicznej na przełomie XX I XXI wieku
Autorzy:
Raszewska, Magdalena
Łarionow, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593806.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
disillusion
illusion
projection
screen
space in the theatre
stage design
theater
turn
deziluzja
ekran
iluzja
projekcja
przestrzeń teatralna
scenografia
teatr
zwrot
Opis:
The painted decoration discovered in the Renaissance dominated the European stage for almost 300 years. In the second half of the nineteenth century, the so-called Great Reforms theater challenged this tradition, but it has survived in various guises until the present day. Today we perceive this form as anachronistic, as a quote from the past or an awkwardness of the set designer. Changing the perception of reality on the screen has also led to a change in the treatment of illusion and stage space. The screen has become not only an element of decoration, but it also shows or in extreme cases replaces reality. The impact of the new media on theatre today results not only from the introduction of technology, but also from the entrance into theater of artists from the world of the media. The new relationship leads in extreme situations to the denial of the basic definition of theater as an interaction between the creator and the recipient. The purpose of the paper is to show the interrelationships between the actor and the spectator, illusion and disillusionment. It seems that the described change will determine the direction of further development of theater. It remains an open question how the relationships between all of the participants in the interaction will be impacted by the use of screens and other electronic media. Describing and naming the attempts at qualitative change in the structure of the stage is important for the formation of new methodology for analyzing theatrical reality.
System malowanych dekoracji, wynaleziony w późnym renesansie, zdominował sceny europejskie na 300 lat. Co prawda w II połowie XIX wieku zjawisko tzw. Wielkiej Reformy Teatru zanegowało tę tradycję, jednak przetrwała ona w różnych odsłonach aż po dzień dzisiejszy. Współcześnie mamy zdecydowane poczucie anachronizmu tej formy, wręcz odczuwamy ją jako cytat z przeszłości lub nieporadność scenografa. Zmiana sposobu postrzegania świata z realnego na oglądany za pośrednictwem ekranu spowodowała również zwrot w traktowaniu iluzji i przestrzeni scenicznej. Ekran stał się nie tylko nośnikiem dekoracji, ale również realnym elementem świata przedstawiającego lub w skrajnych przypadkach go zastępuje. Zwrot multimedialny dokonuje się dziś nie tylko dzięki obecności techniki, ale również poprzez wejście do teatru twórców ze świata mediów. Nowa zależność w skrajnej sytuacji doprowadza do zanegowania podstawowych definicji spektaklu teatralnego rozumianego jako współobecność twórcy i odbiorcy. Celem naszego tekstu będzie pokazanie zwrotu, jaki zachodzi w relacji aktor/widz, iluzja/deziluzja. Wydaje się, że ta zmiana wyznaczy kierunek dalszego rozwoju teatru. Otwarta pozostanie kwestia, jaką relację interpersonalną pomiędzy wszystkimi uczestnikami widowiska wytworzą ekrany czy inne media elektroniczne. Opisanie i próba nazwania przemiany jakościowej w strukturze dzieła scenicznego jest istotna dla kształtowania się nowych metodologii analizy rzeczywistości teatralnej.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 291-307
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estimation of main engine power of seagoing ship at preliminary design stage
Autorzy:
Charchalis, A.
Krefft, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/247536.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych
Tematy:
seagoing ships
container vessels
preliminary design stage
ship's propulsion
main engine power
Opis:
Permanent growth of the container shipbuilding has led to the need of research - developing activities with references to design and ship building process. The requirements for the container vessels have been modified and changed compared with the ships built in the eighties of the past century. The ships capacity have been increased up to and even above 10 000 twenty feet containers (TEU) with the service speed above 25 knots. For such a giant sea going vessels with the overall length above 300 meters and draught above 10 meters the ship hull resistance characteristics have been modified. Those conditions bring to the situation where the propulsion power for the seagoing ships reached 80 MW. The estimation of the main engine power relation in the preliminary design stage is the main aim of the paper. The problem is such important as in that stage the most important design decisions with relatively low investment costs are determined. Moreover, the preliminary design stage distinguishes that the designer possesses just a few design parameters given by the ship owner of the future vessel. That is why the correct choice of the main engine power is difficult to determine. Determination of the main propulsion power impacts the electric and heat energy amount and the production way of both energy forms. The main engine equation has been determined based on the container ship's parameters for the entire range of container vessels load capacity (TEU). The values of the design parameters have came from author 's data base for the contemporary container vessels.
Źródło:
Journal of KONES; 2010, 17, 4; 89-95
1231-4005
2354-0133
Pojawia się w:
Journal of KONES
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Searching of the ways of definition of the rational configuration of divisions of the car-repair facilities on the basis of the flexible stream on the design stage
Poisk putejj opredelenija racional'nojj komponovki podrazdelenijj vagonoremontnogo predprijatija, ispol'zujushhego gibkijj potok, na stadii ego projektirovanija
Autorzy:
Myamlin, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/792202.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Komisja Motoryzacji i Energetyki Rolnictwa
Tematy:
car-repair
enterprise
flexible stream
operation cost
rational configuration
modern enterprise
repair method
design stage
Źródło:
Teka Komisji Motoryzacji i Energetyki Rolnictwa; 2013, 13, 4
1641-7739
Pojawia się w:
Teka Komisji Motoryzacji i Energetyki Rolnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modelling of seakeeping ability of FPSO vessels
Modelowanie właściwości morskich statków FPSO
Autorzy:
Cepowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/360073.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Morska w Szczecinie. Wydawnictwo AMSz
Tematy:
FPSO
offshore
projektowanie
wstępny etap projektowania
właściwości morskie
zalewanie pokładu
sleming
nurzania
design
preliminary stage of design
seakeeping ability
green water loading
slamming
heaving
Opis:
Problems concerning preliminary design of FPSO vessels are presented in view of their seakeeping ability. The article analyzes the presently applied approach in which seakeeping quality of FPSO vessels is taken into consideration and discusses possibilities of using this approach at the preliminary stage of design. Besides, the current approach used for predicting such phenomena as heaving, slamming and green water loading is discussed.
W artykule przedstawiono problematykę projektowania wstępnego statków FPSO, biorąc pod uwagę właściwości morskie tych statków. W artykule przeanalizowano aktualnie stosowane podejście, dotyczące uwzględniania właściwości morskich statków FPSO i możliwości wykorzystania tego podejścia na wstępnym etapie projektowania. W artykule przedstawiono aktualnie stosowane podejście do prognozowania m.in. nurzań, slemingu i zalewania pokładu statków FPSO.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Szczecinie; 2011, 25 (97); 13-20
1733-8670
2392-0378
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Szczecinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum Sztuki Nowoczesnej Według Założeń Mariana Bogusza
Premises for a Museum of Modern Art by Marian Bogusz
Autorzy:
Zagrodzki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424393.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Marian Bogusz
Kolekcja Galerii Krzywe Koło
projekty scenograficzne Mariana Bogusza
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Koszalinie
Collection of The Krzywe Koło Gallery
Marian Bogusz stage design
Museum of Modern Art in Koszalin
Opis:
Artykuł odnosi się do ważnej inicjatywy twórczej Mariana Bogusza (1920-1980) utworzenia Muzeum Sztuki Nowoczesnej na wzór zorganizowanej w 1931 r., przez Władysława Strzemińskiego i grupę „a.r.” Międzynarodowej Kolekcji zdeponowanej w muzeum łódzkim. Przygotowania do tego projektu artysta rozpoczął natychmiast po uwolnieniu z obozu koncentracyjnego w Mauthausen (1945) i powołaniu w Warszawie Klubu Młodych Artystów i Naukowców (1947). Okres socrealizmu przerwał kolekcjonowanie sztuki nowoczesnej. Dopiero powstanie Klubu Krzywego Koła i prowadzonej przez Bogusza autonomicznej Galerii (1956) umożliwiło powrót do tych idei. Bogusz chciał utworzyć kolekcję dzieł artystów skupionych w międzynarodowym ruchu Phases i innych wystawianych w Galerii Krzywe Koło oraz utworzyć z nich stale eksponowany, rozszerzający się zbiór. Początkowo prowadził rozmowy z Muzeum Sztuki w Łodzi. Powstał zespół dzieł (13 obrazów) artystów działających w Paryżu, które przyjęło łódzkie muzeum, odrzucając jednak projekt powstania odrębnego Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Kolejna I Kolekcja Galerii Krzywe Koło, dzieł z lat 1957-1961 (35 obrazów), trafiła jako dar do Muzeum Narodowego w Warszawie (1963), ale i tam nie była eksponowana. W latach sześćdziesiątych głównym miejscem aktywności Bogusza stał się Koszalin. Pierwsze ekspozycje sztuki nowoczesnej odbywały się w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym, a następnie w Muzeum w Koszalinie. Bogusz miał nadzieję stworzyć odrębne Muzeum Sztuki Nowoczesnej, właśnie do tego muzeum przekazał (w 1963 r.) Kolekcje II (13 obrazów) i III (29 gwaszy, rysunków i grafik). Rozwój przyszłego muzeum miały zapewnić coroczne Spotkania Artystów i Naukowców w Osiekach pod Koszalinem (od 1963 r.), na które zapraszano wybitnych artystów. Warunkiem uczestnictwa w spotkaniach było ofiarowanie jednego z dzieł do zbiorów muzeum. W 1965 r. realizacja projektu Bogusza została przerwana. Decyzją administracyjną zlikwidowano w koszalińskim muzeum dział sztuki. Muzeum Sztuki Nowoczesnej organizowane od czerwca 1963 r., fizycznie przestało istnieć. Idea nowego muzeum nakreślona przez Bogusza, wiążąca poezję, teatr i muzykę z malarstwem i rzeźbą, zasługuje na szczególną uwagę. Światowe dokonania sztuki początku lat sześćdziesiątych XX wieku, w których poważny udział mieli artyści polscy, w dotychczas przygotowywanych ekspozycjach nie znalazły właściwego miejsca, istnieją tylko wirtualnie. Rozproszone zbiory Muzeum Sztuki Nowoczesnej, zebrane według założeń Bogusza, dalej czekają na odbiorców świadomych ich znaczenia.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 15-27
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies