Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "occupational contact dermatitis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Occupational exposure to propranolol: A rarely recognised cause of allergic contact dermatitis
Autorzy:
Ali, Faisal R.
Shackleton, David B.
Kingston, Timothy P.
Williams, Jason D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177357.pdf
Data publikacji:
2015-05-13
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
allergic contact dermatitis
occupational contact dermatitis
propranolol
beta blocker
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2015, 28, 3; 639-640
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Occupational allergic and irritant contact dermatitis in workers exposed to polyurethane foam
Autorzy:
Kieć-Świerczyńska, Marta
Świerczyńska-Machura, Dominika
Chomiczewska-Skóra, Dorota
Nowakowska-Świrta, Ewa
Kręcisz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178820.pdf
Data publikacji:
2014-05-17
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
polyurethanes
isocyanates
4’-diphenylmethane diisocyanate (MDI)
diaminodiphenylmethane (MDA)
occupational contact dermatitis
Opis:
Objectives: To evaluate sensitization to chemicals present in work environment after an outbreak of contact dermatitis in workers of vehicle equipment factory, exposed to polyurethane foam, based on 4,4'-diphenylmethane diisocyanate (MDI). Material and Methods: From among 300 employees, 21 individuals reporting work-related skin and/or respiratory tract symptoms underwent clinical examination, patch testing, skin prick tests, spirometry and MDI sIgE measurement in serum. Patch tests included isocyanates series, selected rubber additives, metals, fragrances, preservatives, and an antiadhesive agent. Results: Clinical examination revealed current eczema in the area of hands and/or forearms in 10 workers. Positive patch test reactions were found in 10 individuals, the most frequent to diaminodiphenylmethane and 4-phenylenediamine (7 persons). Reactions to an antiadhesive agent were assessed as irritant (5 workers). Except for sensitization to common aeroallergens, no significant abnormalities were found in the remaining tests. Occupational allergic contact dermatitis was diagnosed in 7 workers, irritant contact dermatitis in 10 and coexisiting allergic and irritant contact dermatitis in 3 workers. Conclusions: In workers manufacturing products from polyurethane foam, attention should be paid to the risk of developing contact dermatitis. Skin problems in our study group were attributable probably to insufficient protection of the skin.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2014, 27, 2; 196-205
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola środków ochrony skóry w profilaktyce zawodowego kontaktowego zapalenia skóry
Skin protection measures in prevention of occupational irritant contact dermatitis
Autorzy:
Kurpiewska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142570.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
kontaktowe zapalenie skóry
środki ochrony skóry
krem barierowy
contact dermatitis
barrier creams
occupational contact dermatitis
Opis:
Kontaktowe zapalenie skóry stanowi 70% do 95% zgłaszanych przypadków chorób skóry i jest spowodowane kontaktem z czynnikiem drażniącym i/lub alergizującym w miejscu pracy lub w domu. Problem ten można ograniczyć lub zminimalizować przez stosowanie środków ochrony skóry. W artykule opisano zawody i substancje mogące spowodować wystąpienie kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia (KZSP). Podane przykłady potwierdzają tezę, że stosowanie środków ochrony skóry zapobiega lub zmniejsza intensywność objawów KZSP. Należy jednocześnie pamiętać, aby preparatów ochronnych nie używać jako podstawowego zabezpieczenia przed substancjami wysokiego ryzyka. Bardzo ważny jest staranny dobór odpowiednich środków ochrony skóry w zależności od czynników narażenia.
Irritant contact dermatitis (ICD) is a common skin disease caused by various irritants in the workplace and at home. High-risk occupations for chronic ICD and the major irritants are presented in this article. Skin protection products may help people to prevent or reduce the intensity of skin irritation. It should be remembered that these products can not be used as a protection against high-risk substances and very important is selection of the measure appropriate to exposure.
Źródło:
Chemik; 2015, 69, 2; 95-101
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Occupational contact allergy to omeprazole and ranitidine
Autorzy:
Herrera-Mozo, Inmaculada
Sanz-Gallen, Pere
Martí-Amengual, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164096.pdf
Data publikacji:
2017-05-16
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
occupational exposure
occupational contact dermatitis
proton pump inhibitors
ranitidine
omeprazole
active pharmaceutical ingredients
Opis:
Omeprazole is a proton pump inhibition and ranitidine is an H2 histamine receptor antagonist widely used in the treatment of gastroesophageal reflex disease, peptic ulcer disease, Zollinger-Ellison syndrome and as a protector of the gastric mucosae. We report a case of occupational contact allergy to omeprazole and ranitidine. A 48-year-old man, with no pre-existing history of atopy or lifestyle factors. He neither had any medical history of consumption of drugs such as ranitidine and omeprazole. He worked for 19 months in the pharmaceutical company that manufactured ranitidine base. He presented rash in the face and eczema on the dorsum of the hands with itching. The study by prick tests with ranitidine gave negative response. Patch testing with ranitidine base and ranitidine hydrochloride gave positive response. A month later, when the patient was asymptomatic he returned to the pharmaceutical company, being switched from this previous job to the reactor manufacturing omeprazole. A few days after that, he presented erythematous eruptions involving face and neck with itching. Prick tests, path tests and in vitro laboratories studies with omeprazole gave positives. In this case the patient presented hypersensitivity type I at omeprazole and hypersensitivity type IV at omeprazole and ranitidine. Our aportation indicates the importance of careful analysis of the occupational exposure histories of patients with the suspected type I or type IV hypersensitivity to allergens, to determine whether work exposure is the cause. Med Pr 2017;68(3):433–435
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 3; 433-435
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Severe facial reaction to thiurams in surgeons
Autorzy:
Coppeta, Luca
Papa, Francesca
Pietroiusti, Antonio
De Zordo, Ludovico M.
Perrone, Stefano
Barone, Silvia
Magrini, Andrea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162627.pdf
Data publikacji:
2019-02-28
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
occupational dermatitis
allergy
contact dermatitis
concomitant contact sensitization
occupational allergens
thiurams
Opis:
Contact dermatitis is a major problem in the healthcare environment and in other sectors. Healthcare professionals may be exposed to a large number of chemical agents, including the accelerators for rubber vulcanization process. The prevalence of allergic contact dermatitis among operators in the sector ranges 13–30%. This paper describes the case of a 46-year-old male cardiac surgeon affected by a severe skin reaction localized on the face in the absence of hand dermatitis, presumably resulting from the use of a surgical patch applied to the face. Patch tests were performed and the result was negative for latex and positive (+++) for thiuram mix. A thiuram-free tape was prescribed and the operator’s dermatitis improved significantly. Thus, it would be very important to pay attention to skin disorders in health workers and thiuram as an occupational allergen. Med Pr. 2019;70(1):121–4
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 1; 121-124
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Direct and airborne contact dermatitis in a beekeeper from the Małopolska region
Autorzy:
Basista, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2180078.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
allergic contact dermatitis
propolis
beekeepers
occupational diseases
occupational allergy
airborne contact dermatitis
Opis:
The paper describes an atypical case of simultaneous airborne and direct contact dermatitis in a beekeeper from the Małopolska region. This is the third such case described in a beekeeper in the world and the fi rst in Poland. I suggest that propolis should be regarded as both a direct and airborne contact allergen in beekeepers.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2012, 25, 4; 499-500
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Survey of Work-Related Skin Diseases in Different Occupations in Poland
Autorzy:
Kurpiewska, J.
Liwkowicz, J.
Benczek, K.
Padlewska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/90443.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
occupational skin diseases
contact dermatitis
prevalence of contact dermatitis
Opis:
Occupational skin disorders, in particular inflammations, dryness and erythema, in 80% of cases affect the skin of hands. The most frequent diagnosis, in over 90% of cases of occupational skin diseases, points to an irritant or allergic contact dermatitis. Our aim was to study the prevalence of self-reported skin symptoms on hands and forearms in different populations. The study was conducted on 581 healthcare workers, 61 hair stylists, 149 beauticians, 90 food services workers, 90 cleaners, 181 metal factory workers and 69 textile workers. Healthcare workers had greatest exposure. Eighty-six percent of dentists, 67% of midwives, 51% of nurses and 41% of physicians reported skin disorders. Problems with latex gloves were declared by 30% of healthcare workers. Thirty-four percent of food services workers, 24% of textile workers, 30% of metal factory workers, 21% of hair stylists and beauticians, and 64% of cleaners reported skin manifestations during the time of employment, which they thought could be work-related.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2011, 17, 2; 207-214
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Airborne contact dermatitis and asthma in a nail art operator
Autorzy:
Vaccaro, Mario
Guarneri, Fabrizio
Barbuzza, Olga
Cannavò, Serafinella P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178806.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
occupational asthma
acrylates
airborne allergic contact dermatitis
nail art
Opis:
Nail art (creation and decoration of artificial nails) is a growing fashion trend. Proportionally to its popularity, the number of allergic reactions to the materials used has recently increased. We report the case of a nail art operator who developed occupational allergy to acrylates, manifested with the unusual simultaneous presence of asthma and dermatitis. Cutaneous lesions only affected areas not covered by individual protection devices or clothes, even if such areas were not in direct contact with acrylates, suggesting airborne allergic contact dermatitis. While respiratory problems were solved with the correct use of a mask at the workplace, facial dermatitis proved impossible to avoid or control and, for this reason, the patient had to change her work.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2014, 27, 1; 137-140
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Molecular profile of sensitization in subjects with short occupational exposure to latex
Autorzy:
Lamberti, Monica
Buonanno, Rosaria
Ritonnaro, Chiara
Giovane, Giancarlo
Crispino, Vincenzo
Feola, Antonia
Medici, Nicola
Sannolo, Nicola
Di Carlo, Angelina
Di Domenico, Marina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177165.pdf
Data publikacji:
2015-07-17
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
occupational exposure
ImmunoCAP
natural rubber latex
skin prick test
contact dermatitis
gloves
Opis:
Objectives We examined the prevalence of latex allergy in subjects with occupational exposure to latex allergens for less than 5 years, determining the disease spectrum in symptomatic workers. We identified the most frequent molecular allergens by Immuno- CAP (ICAP), correlating the findings with skin prick test (SPT) results. Material and Methods Seven hundred twenty-three healthcare students using latex gloves on a regular basis were invited to participate in a baseline questionnaire screening. An ICAP serum test was performed only when a possible latex allergy was indicated by the questionnaire. Results The total number of participants responding to the baseline survey was 619. Glove-related symptoms were indicated by 4% (N = 25) of the students. The most common symptom was contact dermatitis (N = 18, 72%). In 12 subjects, ICAP revealed a real sensitization to latex, with a recombinant latex allergen profile showing a high frequency for rHev b 6.01 specific immunoglobulin E (sIgE) (N = 9, 67%). In these individuals, skin symptoms were more prevalent than other types (88%). Conclusions The combined positivity for rHev b 6.01, rHev 8 and rHev b 5 determined by ICAP identified 92% of latex-allergic subjects with short-term exposure to latex.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2015, 28, 5; 841-848
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konserwanty jako istotne czynniki etiologiczne alergicznego kontaktowego zapalenia skóry
Preservatives as important etiologic factors of allergic contact dermatitis
Autorzy:
Kręcisz, Beata
Chomiczewska-Skóra, Dorota
Kieć-Świerczyńska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165387.pdf
Data publikacji:
2015-07-02
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
metyloizotiazolinon
alergiczne kontaktowe zapalenie skóry
konserwanty
testy płatkowe
zawodowe zapalenie skóry
methylisothiazolinone
allergic contact dermatitis
preservatives
patch tests
occupational dermatitis
Opis:
Wstęp Konserwanty zawarte w kosmetykach i wielu innych produktach przemysłowych mogą być przyczyną alergicznego kontaktowego zapalenia skóry. Celem pracy było określenie częstości uczulenia na wybrane konserwanty u kolejnych pacjentów Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi diagnozowanych z powodu kontaktowego zapalenia skóry oraz ustalenie, czy osoby uczulone na formaldehyd reagują jednocześnie na donory formaldehydu. Materiał i metody U 405 osób (308 kobiet, 97 mężczyzn), diagnozowanych w latach 2011–2013, przeprowadzono serię testów płatkowych z 13 środkami konserwującymi (mieszanina parabenów, formaldehyd, Quaternium 15, mieszanina chlorometyloizotiazolinon/metyloizotiazolinon, metyloizotiazolinon, metylodibromo- glutaronitryl, diazolinydylomocznik, imidazolidynylomocznik, DMDM hydantoina, 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol, butylokarbaminian jodopropynylu, chlorek benzalkonium, pirosiarczan sodowy – prod. Chemotechnique Diagnostics, Szwecja). Wyniki U 405 pacjentów stwierdzono 74 dodatnie wyniki testów płatkowych, w tym 52 u kobiet. Uczulenie na przynajmniej jeden z badanych konserwantów zaobserwowano u 47 osób (11,6%), w tym 34 kobiet (11%) i 13 mężczyzn (13,4%). Najczęściej uczulał metyloizotiazolinon (4,7%, w tym 5,2% kobiet, 3,1% mężczyzn), a najrzadziej parabeny, 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol i imidazolidynylomocznik (0,2%). Czternaście osób (3,4%), w tym 10 kobiet (3,2%) i 4 mężczyzn (4,1%), było uczulonych na formaldehyd lub/i donory formaldehydu. Aż u 11 z nich (78,6%) uczulenie miało charakter jednoważny. U 13 osób (3,2% ogółu badanych) uczulenie na konserwanty mogło mieć charakter zawodowy. Wnioski Środki konserwujące, szczególnie pochodne izotiazolinonu, są istotnymi czynnikami przyczynowymi alergicznego kontaktowego zapalenia skóry, w tym o pochodzeniu zawodowym. Osoby uczulone na formaldehyd mogą reagować jednocześnie na niektóre donory formaldehydu, ale reakcja ta zachodzi stosunkowo rzadko. Med. Pr. 2015;66(3):327–332
Background Preservatives present in cosmetics and other industrial products can cause allergic contact dermatitis. The aim of the study was to assess the frequency of allergy to selected preservatives in consecutive patients examined due to contact dermatitis in the Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, and to establish whether individuals sensitized to formaldehyde react simultaneously to formaldehyde releasers. Material and Methods A group of 405 patients (308 females and 97 males) was examined in 2011–2013. In all participants patch tests with a series of 13 preservatives (paraben mix, formaldehyde, Quaternium 15, chloromethylisothiazolinone/methylisothiazolinone mix, methyldibromoglutaronitrile, diazolidinyl urea, imidazolidinyl urea, DMDM hydantoin, 2-bromo-2-nitropropane-1,3-diol, iodopropynyl butylcarbamate, benzalkonium chloride, sodium metabisulfite, produced by Chemotechnique Diagnostics, Sweden) were performed. Results Of the 405 patients 74 (including 52 females) showed positive results of patch tests. Contact allergy to at least 1 preservative was noted in 47 (11.6%) patients, including 34 (11%) females and 13 (13.4%) males. Methylisothiazolinone proved to be the most frequent sensitizer – 4.7% (5.2% females, 3.1% males) while parabens, 2-bromo-2-nitropropane-1,3-diol and imidazolidinyl urea (0.2%) were found to be the least frequent. Fourteen (3.4%) participants, 10 women and 4 men, were allergic to formaldehyde and/or formaldehyde releasers. In 11 (78.6%) of them monovalent hypersensitivity was observed. In 13 (3.2% of the examined group) patients allergy to preservatives might have been of occupational origin. Conclusions Preservatives, particularly isothiazolinones, are significant causal factors of allergic contact dermatitis, including occupational cases. Individuals sensitized to formaldehyde may react simultaneously to formaldehyde releasers, however, such reactions are relatively rare. Med Pr 2015;66(3):327–332
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 3; 327-332
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tiuram – pyły
Thiram
Autorzy:
Struciński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138324.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
tiuram
disulfid tetrametylotiuramu
narażenie zawodowe
alergia skóry
inhibicja dehydrogenazy aldehydowej
najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS)
thiram
tetramethylthiuram disulfide
occupational exposure
allergic contact dermatitis
aldehyde dehydrogenase inhibition
maximum allowable concentration (occupational exposure limit)
Opis:
Tiuram (disulfid tetrametylotiuramu) jest związkiem chemicznym należącym do grupy ditiokarbaminianów występującym w postaci bezbarwnego lub żółtawego proszku. Jest stosowany przede wszystkim w przemyśle chemicznym jako tzw. przyspieszacz wukanizacji przy produkcji gumy oraz w rolnictwie jako składnik preparatów grzybobójczych (fungicydów). Ma on również wiele innych zastosowań, m.in. jako: składnik antyseptycz-nych mydeł i aerozoli, środek przeciwświerzbowy, dodatek do farb i lakierów oraz aktywator w produkcji tworzyw sztucznych czy chemosterylant w opatrunkach i plastikowych urządzeniach medycznych. Z dostępnych danych wynika, że tiuram nie jest produkowany w Polsce, niemniej jednak jest on wykorzystywany w krajowym przemyśle chemicznym (głównie gumowym) oraz jako składnik formułowanych w kraju chemicznych środków ochrony roślin. W dostępnym piśmiennictwie doniesienia na temat toksycznego działania tiuramu u ludzi są bardzo nieliczne, nie ma też danych umożliwiających ustalenie zależności dawka-efekt u osób narażonych zawodowo. Obserwowane skutki narażenia ostrego obejmują: bóle głowy, nudności i wymioty, zaburzenia rytmu serca, podrażnienie górnych dróg oddechowych i oczu, a podczas narażenia przewlekłego dochodzą też objawy neurologiczne. Czę-to w następstwie zatrucia pojawiają się objawy zapalenia skóry, pokrzywka i wypryski skórne. W badaniach dodatkowych stwierdza się uszkodzenie wątroby. Tiuram jako metylowy analog disulfiramu blokuje metabolizm alkoholu etylowego, prowadząc do powstania objawów, tzw. „szoku disulfiramowego”. W ostatnich latach coraz więcej uwagi przywiązuje się do wywoływania przez tiuram alergii skóry oraz oczu na skutek narażenia inhalacyjne-go, a także kontaktu z przedmiotami wykonanymi z tworzyw zawierających tiuram (np. rękawiczki lateksowe). Tiuram jest związkiem wykazującym stosunkowo niewielką toksyczność ostrą, niezależnie od drogi podania. Wartości LD50 przy podaniu per os dla szczurów i myszy sięgają nawet 4000 mg/kg m.c. Koty i owce są znacz-nie bardziej wrażliwe na toksyczne działanie pojedynczych dawek tiuramu niż gryzonie; wartość medialnej dawki śmiertelnej wynosi około 200 mg/kg m.c. W przypadku narażenia dermalnego, wartości LD50 na ogół przekraczają 2000 mg/kg m.c. Ogromna większość dostępnych danych z badań toksyczności przewlekłej tiuramu pochodzi z eksperymentów paszowych. Wśród obserwowanych skutków dominowały objawy neurologiczne, zmniejszenie tempa przyrostu masy ciała, zmiany parametrów hematologicznych, uszkodzenie oraz zmiany morfologiczne nerek, wątroby i innych narządów. Wartości NOAEL wyznaczone w długoterminowych badaniach na różnych gatunkach zwierząt wynoszą 0,4 ÷ 5 mg/kg m.c. W badaniach in vitro tiuram wykazuje umiarkowane działanie mutagenne zarówno bez udziału aktywacji meta-bolicznej, jak i z jej udziałem. Wyniki genotoksyczności w modelach doświadczalnych in vivo przyniosły wyni-ki ujemne. Tiuram w badaniach na zwierzętach nie wykazuje działania rakotwórczego. Zwiększenie się częstości występowania nowotworów jamy nosowej u szczurów stwierdzono jedynie przy łącznym narażeniu na tiuram i azotan (III) sodu, co było związane z powstaniem w organizmie zwierząt rakotwórczej N-nitrozodimetylo-aminy. Tiuram został zaklasyfikowany przez ekspertów IARC do grupy 3. Udowodnione działanie embriotok-syczne i teratogenne ujawniało się po podaniu dużych, toksycznych dla matek dawek. Wykazano też, że tiuram niekorzystnie wpływa na rozrodczość zwierząt doświadczalnych, oddziałując na proces spermatogenezy u sam-ców, a także zaburzając cykl rujowy u samic. Tiuram łatwo wchłania się do organizmu przez układ oddechowy i pokarmowy. Ulega on szybkiemu metaboli-zmowi i jest wydalany głównie z wydychanym powietrzem i z moczem. Wśród jego metabolitów są m.in. disiarczek węgla i kwas dimetylotiokarbaminianowy (lub jego aniony), które są współodpowiedzialne za obserwowa-ne skutki toksycznego działania tiuramu. Mechanizm toksycznego działania tiuramu jest wielokierunkowy. Wynika on m.in. z jego zdolności do chelatowania metali i związanych z tym zdolności do hamowania aktywności enzymów (m.in. β-hydroksylazy dopaminy). Jest on również odpowiedzialny za zaburzanie metabolizmu wę-glowodanów i alkoholi (inhibicja dehydrogenazy aldehydowej) oraz gospodarki wapniowej organizmu. Działa również hepatotoksycznie, niszcząc struktury błon komórkowych hepatocytów oraz wpływa na aktywność różnych form molekularnych cytochromu P-450. Proponowaną wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) tiuramu równą 0,5 mg/m3 wyliczono na podstawie wyników dwóch eksperymentów paszowych przeprowadzonych na psach rasy beagle. Uzyskane w tych doświadczeniach wartości NOAEL uśredniono, a następnie przeliczono na równoważne dla człowieka stężenie tego związku w powietrzu i podzielono przez sumaryczny współczynnik niepewności. Wartość ta jest równa dotychczas obowiązującemu w Polsce normatywowi higienicznemu. Ze względu na brak działania draż-niącego tiuramu, proponowanie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) nie znaj-duje uzasadnienia. Biorąc pod uwagę właściwości tiuramu, proponuje się utrzymanie dotychczasowego oznakowania substancji w wykazie NDS literami: „A“ – substancja o działaniu uczulającym, „Ft” – substancja działająca toksycznie na płód oraz „I“ – substancja o działaniu drażniącym.
Thiram (tetramethylthiuram disulfide) is a dithiocarbamate compound widely used as an agricultural fungicide, accelerator in the rubber industry, seed disinfectant, a lubricating oil additive, animal repellent, and ingredient of medicated soaps and antiseptic sprays. Currently the compound is not manufactured in Poland, but it is used in the chemical industry and in agriculture. Thiram has a low toxicity to humans and laboratory animals – studies have reported oral LD50 for rodents as high as 4000 mg/kg b.w., but for cats and sheep only 200 mg/kg b.w. Dermal LD50 values usually exceed 2000 mg/kg b.w. The following manifestations were reported in humans exposed to thiram: skin irritation with erythema and urticaria, conjunctivitis, mucous membrane irritation, upper respiratory tract irritation, ocular irritation, coughing, headache and fatigue. Chronic exposure to thiram may lead to liver and neurological dysfunction and anaemia. It is worth noting that thiram is a potent inhibitor of aldehyde dehydrogenase and, thus, induces alcohol intolerance like Antabuse (disulfiram). Recently, the debate has intensified because of the growing number of allergic contact dermatitis cases caused by thiram present in products like latex gloves. Most assays have shown that thiram does not elicit genotoxic and carcinogenic action. It has been classified by the International Agency for Research on Cancer (IARC) into group 3. Only high, maternally toxic doses cause embryotoxic and teratogenic activity of thiram. The substance impairs laboratory animals’ fertility by disrupting the hormonal control of ovulation and affecting the spermatogenesis. Thiram is easily absorbed by respiratory and gastrointestinal tracts, distributed in all organs and rapidly eliminated from the body. The recommended maximum exposure limit (MAC) for thiram of 0.5 mg/m3 is based on two NOAEL values (0.4 and 0.04 mg/m3) derived from chronic feeding studies in beagles and relevant uncertainty factors. No STEL and BEI values have been proposed. The substance has “I” (irritant), “A” (sensitizer) and “Ft” (fetotoxic) notations.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 3 (49); 145-180
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies