Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nadużycie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 90
Tytuł:
Nadużycie prawa dostępu do informacji publicznej
Autorzy:
Konieczny, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850603.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
informacja publiczna
nadużycie prawa
cele
Opis:
Ustawa o dostępie do informacji publicznej nie określa granic korzystania z prawa dostępu do tej informacji. W konsekwencji korzystanie z przedmiotowego uprawnienia często służy realizacji celów niezgodnych z założeniami ustawy. W odpowiedzi na to zjawisko w doktrynie i orzecznictwie została wypracowana koncepcja nadużycia prawa dostępu do informacji publicznej. Przedmiotem dyskusji są jednak podstawy tej koncepcji. Istnieją także wątpliwości zarówno co do kryteriów jej stosowania, jak i do granic jej użycia. Opracowanie odnosi się do wskazanych problemów i zmierza do potwierdzenia dwóch tez. Po pierwsze, że mimo braku przepisu prawa wprowadzającego koncepcję nadużycia prawa dostępu do informacji publicznej istnieją jej uzasadnione podstawy. Po drugie, że właściwe stosowanie tej koncepcji może służyć osiągnięciu kompromisu między potrzebą dostępu do informacji publicznej a jego możliwym nadużyciem.
Źródło:
Veritas Iuris; 2022, 5, 1; 108-119
2657-8190
Pojawia się w:
Veritas Iuris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępne nadużycie władzy — wybrane zagadnienia prawnokarne na przykładzie funkcjonariuszy Policji
Autorzy:
Kwasiński, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933275.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
nadużycie władzy
przestępne nadużycie władzy
Policja
funkcjonariusze Policji
wybrane zagadnienia
zagadnienia prawnokarne
wybrane zagadnienia prawnokarne
funkcjonariusz publiczny
prawo karne
Opis:
Artykuł skupia się na przedstawieniu węzłowych zagadnień dotyczących przestępstwa nadużycia władzy stypizowanego w art. 231 k.k. w oparciu o przypadki, których sprawcami mogą być funkcjonariusze Policji. Autor pokrótce opisuje zasadnicze elementy struktury tego przestępstwa widziane oczami doktryny prawa karnego i judykatury. Jednocześnie autor nie szczędzi przy tym własnych ocen, które rzucają nowe światło na budzące wątpliwości znaczenia niektórych znamion przedmiotowego przestępstwa. Kluczowa część pracy koncentruje się wokół dogłębnie przez autora przeanalizowanych, wybranych, hipotetycznych przypadków przestępnego nadużycia władzy przez funkcjonariuszy Policji i w tym sensie stanowi swoiste case study.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2020, 139(3); 223-236
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępne nadużycie władzy przez funkcjonariuszy policji w ujęciu prawnokarnym i kryminologicznym
Autorzy:
Mocarska, Dorota.
Współwytwórcy:
Wyższa Szkoła Policji (Szczytno). Wydział Wydawnictw i Poligrafii. pbl
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Szczytno : Wydział Wydawnictw i Poligrafii Wyższej Szkoły Policji
Tematy:
Prawo karne
Nadużycie funkcji publicznej
Prawo
Policja
Opis:
Bibliogr. s. 277-305, wykaz aktów prawnych s. 307-311. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Licencja przymusowa – panaceum na epidemię?
Autorzy:
Wiszniewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216343.pdf
Data publikacji:
2021-01-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
licencja przymusowa
patent
nadużycie patentu
prawo własności przemysłowej
Opis:
Pandemia spowodowana przez wirus SARS-CoV-2 spowodowała problemy z dostępnością wielu produktów leczniczych. Celem artykułu jest analiza instytucji licencji przymusowej pod kątem jej przydatności do zwalczania nagłego stanu zagrożenia państwa spowodowanego sytuacją epidemiczną. Omówione zostały przesłanki udzielenia licencji przymusowej ze szczególnym naciskiem na te, które mogą być wykorzystane w przypadku zagrożenia zdrowia i życia ludzi oraz charakterystyczne cechy licencji przymusowej. Kolejna część pracy poświęcona została analizie proceduralnych aspektów postępowania w przedmiocie udzielenia licencji. Przedstawiono postulaty de lege ferenda, które pozwolą na szybsze udzielenie licencji przymusowej, a w konsekwencji sprawną reakcję na potrzeby wynikające z nagłego zagrożenia przy jednoczesnym zachowaniu wyjątkowego charakteru tej instytucji, zastrzeżonego do stosowania w wyjątkowych przypadkach.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2021, 10, 1; 67-80
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaniżanie marży handlowej jako przejaw nadużycia pozycji dominującej
Autorzy:
Maziarz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47055614.pdf
Data publikacji:
2024-03-15
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
zaniżanie marży handlowej
odmowa dostaw
nadużycie pozycji dominującej
Opis:
Zaniżanie marży handlowej stanowi nadużycie pozycji dominującej, które to nie jest wymienione bezpośrednio w art. 102 TFUE. To właśnie orzecznictwo TSUE oraz Sądu UE uznało tę praktykę za antykonkurencyjną, lecz początkowo traktowaną ją jako antykonkurencyjną odmowę dostaw. Z uwagi na wiele podobieństw zachodzących między tymi praktykami wątpliwości budzi, czy zaniżanie marży handlowej powinno stanowić niezależny przejaw nadużycia pozycji dominującej. Celem artykułu jest poddanie analizie w tym zakresie stanowiska Komisji Europejskiej z poglądami wyrażonymi w orzecznictwie, a także porównanie uregulowań przyjętych w Stanach Zjednoczonych.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2024, 16, 1; 53-67
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoby niejednokrotnie przebywające w izbie wytrzeźwień
Individuals Taken Repeatedly into a Detoxication Centre
Autorzy:
Batawia, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699218.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
nadużycie alkoholu
izba wytrzeźwień
abuse of alcohol
detoxication centre
Opis:
In Poland we have at present in towns 29 detoxication centres with 1,226 beds; people found by the police in public places in a state of intoxication are more and more often taken to detoxication centres instead of being arrested and taken into custody (a stay in a public place in the state defined as state of drunkenness is in Poland not subject to penalty). Between 1966-1972 from 60 to 70% of those arrested for drunkenness were throughout the country sent to detoxication centres and not taken into custody. The average annual number of men placed in the Warsaw detoxication centre in the years 1968-1970 amounted to approximately 27,550 and that of women to 1,500. The number of men taken to the centre for a second time during the course of a year amounted to approximately 4,200, and three or more times – 4,500; the number of women placed in a centre for the second time during the course of one year amounted to approximately 200, for the third time or more – to approximately 500. The category of individuals taken to a detoxication centre several times during the course of one year thus is substantial. There were 32%  of men with a least two such stays, and 40% of women from among the total number people taken to the centre. This category of individuals is called habitual drunkenness offenders, which, as we know, exists in many countries. Selected as a sample for the studies, discussed here were not individuals who had repeatedly been taken to the detoxication centre during the course of one and the same year. The idea was to eliminate those individuals as to whom we were sure that they were alcoholics. The research, conducted in 1970 in the detoxication centre in Warsaw by the Department of Criminology of the Polish Academy of Sciences embraced that category of men who during a period of over five and a half years were at least three times taken there and the category of women who during the period of five and a half years were taken there at least twice. Each individual, listed in 1970 by the detoxication centre, in the order they were entered in the book, was checked from the beginning of 1970 in the centre’s records for the past five years (1965-1969) and in such a way material was completed on 500 men who during that period had at least been sent there three times and on 250 women sent there at least twice. Among men taken time and again to the detoxication centre there is a large percentage of older people, because in 1970 as many as 50,5% were over 40 and a mere 11.4% were below 30. The median age of these men amounted to 40.2; we find, as is known, similar figures in publications dealing with the problems of alcoholics. Those taken only three times to the centre amounted to approximately one-fourth of the total number of men, those taken 4-6 times accounted for 37%, 7-9 times – 19% and 10 or more times – 20%. Among the latter category of 98 patients of the centre 52 were taken there 10-15 times, 26 – 16-20 times and 20 – 21 times and more. As results from the above those who were only 3-6 times registered by the centre constitute 61% of the total number, and without taking into account additional data about arrests by the police of the people whose state of intoxication did not require their isolation in a detoxication centre, the true picture of the extent of deviations in the behaviour of the investigated, caused by intoxication would be distorted. That is why the decision was taken to add to the data related about the frequency of stays in the detoxication centre additional data on arrests by the police of men in a state of intoxication, who had been already registered in the centre three times, four times, six times and 8-9 times; it was not considered necessary to introduce analogical procedures for those listed many times during that period in the centre – from 10 to over 21 times, since it is to be assumed that these as a rule are already alcoholics. Taken into account in this respect was not only the period between 1965-1970, but also later years between 1971-1973, in order to find whether excessive drinking of alcohol by the investigated, causing police intervention, did not get worse. It turned out that only with men registered in the centre three times the percentage of those arrested additionally by the police did not surpass the figure of 33, but with those listed by the centre four times – it already amounted to 48%, six times – 55% and 8-9 times – 53%. This shows that beginning with 4 stays in the centre the percentage of people arrested by the police because of drunkenness already amounted to at least approximately 50%. Taking into account the number of arrests, figuring in police records, it was found that those arrested at least 5 times there, were in turn among those listed in the detoxication centre 3, 4, 6 and 8-9 times: 10%, 30%, 32% and 47%; of those listed 10 and more times: 0, 15%, 14%, and 27%. Thus the studied material is the subject of substantial differentiation if, in addition to stays in the detoxication centre, one takes into account arrests by the police and the number of such arrests. Taken into account additionally were court convictions which makes it possible to answer the question, how many men listed in the  centre until the end of 1973, were neither arrested by the police nor convicted by a court for offences, as a rule committed in a state of intoxication. Of such former patients of the centre, without the behaviour patterns, referred to and connected with excessive drinking of alcohol, there remained at the end of 1973: among those listed in the centre 3 times – 44%, among those listed in the centre 4 times – 38%, among those listed in the centre 6 times – 25%, among those listed in the centre 8-9 times – 31% . Distinctly noted was an intensification of deviations in the behaviour in a state of, intoxication in the examined individuals during the course of the last three years (1971-1973). At the end of 1973 over 50% and 60% of the investigated with previous 3 and 4 stays in the centre and approximately 70% beginning with 6 stays in the centre, may without any special objections be considered alcoholics. It should, however, be borne in mind that there exists a large category of alcoholics whose systematic drinking alcohol to excess does not cause a behaviour that requires the intervention of the police and that is why, in regard even to these individuals among the investigated with whom, in addition to frequent stays in the detoxication centre, no other additional negative features were noticed, the suspicion that they may be alcoholics, is nevertheless justified. In this study under discussion here, during which no individual, psychological and medical investigations or environmental research were carried out, these problems could not be properly clarified. 82% of the men who more than once were brought to the detoxication centre were blue-collar workers and only 8.5% – white-collar workers. 63% had regular jobs and 31% worked from time to time or did not work at all (information regarding work is, however, not based on reliable data). The percentage of those who are not working (and those working from time to time) increases together with the number of stays in the centre; amounting to: 18% of those listed three times in the centre, 22% – 4-6 times, 39% – 7-9 times and 55% – 10 times and more. 50% of the men were not convicted by courts, 20% – were once convicted, 16% – 2-3 times and 14% – 4 times and more. Together with the growing frequency of being registered in the centre there also grows the percentage of those convicted by a court   from 42% (3 times listed in the Centre) to 66% (in the group listed 10 times and more). 62% of the men registered in the centre as “not working” were convicted by a court, 69% – of those working from time to time and 40% – of those who were working regularly. Studying the group of men who had been convicted it was found that the late beginning of convictions, only when they were already 30 and more, is found with 31% of those convicted who are 30-39 years old and with as many as 65% among those who are 40-49; in the group with convictions when 50 and older – the first convictions occurred after 50 with all of them. Among the total with convictions only 18% were first convicted when below 21. However, among those offenders who were first convicted at the age of 17-20 we find the largest percentage (4l%) with later convictions amounting to 4 and more. Markedly smaller numbers of the men over 40 have been convicted than is the case among the younger age groups (p < 0.001). However, the percentages of recidivists, convicted 4 times and more are similar in the various age groups, beginning with the age of 30. The above-mentioned data testify above all to the fact that the majority (70%) of men listed time, and again in the detoxication centre, whose median amounted in 1970 already to 40.2 years, either had not previously been convicted at all (50%) or had faced charges only once (20%), while the category of recidivists with multiple convictions is not numerous (14%). The results of studies also testify to the fact that approximately 45% of the total number of those convicted, faced charges for the first time only when they were already 30 years old. Dealing with data on the delinquency of those convicted by a court once and 2-3 times, it was found, that in the structure of their delinquency offences against property did not surpass 22% and 23% of all the offences committed, and offences with physical or verbal aggression and other offences, as a rule also caused by insobriety, amount respectively to 68% and 60% of the committed offences. Among a small group of recidivists, convicted at least 4 times, only 45% of the recidivists committed mainly or exclusively offences against property (larcency), while in the case of 48% there dominated offences with physical and verbal aggression. To the typical offences, with physical aggression belong acts that are not particularly dangerous, such as slight bodily injury, “il-treatrnent of family members” and assaults upon policemen. Within the group referred to above only a very small sub-group of the recidivists with multiple convictions, who committed mainly aggressive acts caused by insobriety, can also found crimes in the form of more serious aggressive acts, such as robbery, serious bodily injuries, brawls, combined with the use of a dangerous instrument. Despite this, even among recidivists with severe degradation there is only an insignificant number of such recidivists who committed at least four offences combined with physical aggression ‒ there were only 7 out of 67 ‒ 10.4%; they constitute a mere 2.8% of the total of convicted persons. The group of recidivists with severe degradation and at least 4 convictions accounts for no more than 28% of the total number of those convicted; the deliquency of the remaining men who are frequently listed in the centre is rather a marginal phenomenon. During the past three years (1971-1973), side by side with the intensification of alcoholism there could be noticed among the investigated an increase in the percentage of those with convictions in the group listed 3 times in the centre from 42% to 49%, in the group listed 4 and 6 times from 44% to 57%  and 62% and in the group listed 8-9 times from 53% to 62%. But the structure of the offences did not undergo any changes ‒ petty offences, that socially are less harmful and caused by insobriety, predominate. Out of the 250 women, listed at least twice in the detoxication centre during the period of 5 and a half years, have been set apart 128 women noted in police records as prostitutes (P) and 122 women about whom such data were lacking (NP). 70% of the P were listed at least 4 times (32% ‒ eight  times or more). 60% of the NP were registered only twice (14% at least 8 times). The prostitutes are younger than the remaining women ‒ the age median of P arnounted to 35.4 years, that of NP ‒ 42.3 years. 48% of the women with the symbor “P” were below the age of 35 years, 24% of the NP. Among the NP as many as 30% were already 50 years old and more (among the P 13%). Those who are not prostitutes thus are considerably older, but among the prostitutes, too, are women from the age groups above 35 years. (Note that while in 1970 there were among the total number of prostitutes, known to the police throughout the whole country, 44% who were at least 31 years old, as many as 73% of the studied prostitutes registered in the Warsaw detoxication centre were at least 30 years old). Prostitutes were often arrested by the police because of drunkenness – only 30% were arrested less than 10 times, 34% from 10 to 29 times and 27% ‒ 30 times and more. Only 32% of those who were not prostitutes were arrested during this same period because of drunkenness, in the following 3 years (1971-1973) ‒ 34% and among the total of the arrested 56% were arrested only 1-2 times and a mere 22% ‒ 10 times and more. Women listed time and again in the centre have much worse data related to education and work than men, listed there from time to time. Among P there were 20% of women with incomplete primary school education, and NP ‒ 39%; 69% of the women had no trade, including P and NP; not working (or working only from time to time) were 72% of the P and 60% of the NP. Data regarding convictions testify to the fact that 64% of those who were not prostitutes had no convictions and only 6% NP were convicted by a court four and more times. Only 28% of the prostitutes had no convictions, 22% were convicted once, 20% ‒ 2-3 times, and 30%, four times and more. The first convictions at an age below 25 were found with 40% of the prostitutes and only with 11% of the NP, 31% of the P had their first conviction at the age of 30 and 7l% of the NP. Those who were not prostitutes as a rule had no convictions and among the few who had faced charges, the beginning of delinquency took place only after 30 (with approximately 30% ‒  only after 40). In the delinquency structure of P as well as NP larcency constitutes only 36% and 33%; undoubtedly this mainly means stealing from men. Most of the offences committed by P and NP are not serious. The material about women obtained from the detoxication centre points to their marked social degradation, probably reaching back to the period preceding their turning into alcoholics and also indicates the deepening of their social degradation, together with age and the intensification of their alcoholism.   *   The results of the research under discussion testify to the fact that the majority even of those who were registered less than 10 times during those five and a half year in the detoxication centre, are certainly already alcoholics. Studies revealed that in addition they had been frequently arrested by the police for drunkenness (though not isolated in detoxication centres) and had faced courts, charged with typical offences for people drinking alcohol to excess. Thus, even less frequent stays in a detoxication centre should already be an indication for the health and social care service to intervene, in order to find alcoholics requiring treatment.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1974, VI; 70-107
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępne nadużycie władzy : wybrane zagadnienia prawnokarne na przykładzie funkcjonariuszy Policji
Autorzy:
Kwasiński, Oskar.
Powiązania:
Przegląd Policyjny 2020, nr 3, s. 223-236
Data publikacji:
2020
Tematy:
Nadużycie funkcji publicznej
Nadużycie prawa
Odpowiedzialność karna
Odpowiedzialność prawna
Policja
Artykuł z czasopisma naukowego
Artykuł z czasopisma policyjnego
Raport z badań
Opis:
W artykule przybliżono najważniejsze zagadnienia dotyczące przestępstw nadużycia władzy, których sprawcami mogą być funkcjonariusze Policji. Opisano główne elementy struktury tego przestępstwa w aspekcie doktryny prawa karnego i judykatury. Autor przedstawia także własne oceny znaczenia niektórych znamion przestępstwa nadużycia funkcji publicznej. Analizowano wybrane hipotetyczne przypadki przestępnego nadużycia władzy przez funkcjonariuszy Policji.
Bibliografia, netografia, orzecznictwo, wykaz aktów prawnych na stronach 235-236.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Criminal abuse of power : selected criminal law issues using the example of police officers
Autorzy:
Kwasiński, Oskar.
Powiązania:
Przegląd Policyjny 2020, nr 3, s. 237-250
Data publikacji:
2020
Tematy:
Nadużycie funkcji publicznej
Nadużycie prawa
Odpowiedzialność karna
Odpowiedzialność prawna
Policja
Artykuł z czasopisma naukowego
Artykuł z czasopisma policyjnego
Raport z badań
Opis:
W artykule przybliżono najważniejsze zagadnienia dotyczące przestępstw nadużycia władzy, których sprawcami mogą być funkcjonariusze Policji. Opisano główne elementy struktury tego przestępstwa w aspekcie doktryny prawa karnego i judykatury. Autor przedstawia także własne oceny znaczenia niektórych znamion przestępstwa nadużycia funkcji publicznej. Analizowano wybrane hipotetyczne przypadki przestępnego nadużycia władzy przez funkcjonariuszy Policji.
Bibliografia, netografia, orzecznictwo, wykaz aktów prawnych na stronach 248-250.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Unijna i krajowa definicja „osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne” w świetle konstytucyjnej zasady równości
The European and National Definition of Politically Exposed Person in the Light of the Constitutional Principle of Equality
Autorzy:
Gunia, Wojciech Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525302.pdf
Data publikacji:
2012-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
nadużycie władzy
procederem prania pieniędzy
osoby zajmujące eksponowane stanowiska polityczne
Opis:
Pojęcie osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne (Politically Exposed Persons) jest nierozerwalnie związane z procederem prania pieniędzy i stanowi niejako odpowiedź na przypadki, w których osoby piastujące wysokie stanowiska polityczne, wykorzystując posiadaną władzę, wprowadzały do legalnego obrotu finansowego kapitał pochodzący z nielegalnych względnie nieujawnionych źródeł. Przypadki nadużywania posiadanej władzy czyniły tym samym, i w dalszym ciągu czynią, zadość słowom Charles’a Montesquieu, który w swym dziele „O duchu praw” stwierdził, iż „wszelki człowiek, który posiada władzę, skłonny jest jej nadużyć; posuwa się tak daleko, aż napotyka granicę”. Nieco dobitniej myśl ta została wyrażona w XVIII w. przez Lorda John’a Emerich’a Dalberg-Acton’a słowami „Każda władza deprawuje/korumpuje, a władza absolutna deprawuje/korumpuje absolutnie”. Dlatego też można uznać, iż wprowadzone w życie regulacje prawne dotyczące osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne mają stanowić pewne ramy instytucjonalne wykluczające niejako automatycznie względnie ograniczające do minimum nadużywanie władzy przez osoby ją sprawujące. Niniejszy artykuł ukazuje z jednej strony stosunek krajowej definicji osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne do definicji ustanowionej przez prawodawcę unijnego. Z drugiej strony natomiast przedstawia analizę krajowej definicji z perspektywy konstytucyjnej zasady równości. Oba wskazane aspekty definicji osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne mają niebagatelne znaczenie dla istoty tych definicji i niejako znamionują możliwość dalszej ich analizy zarówno z perspektywy przepisów Konstytucji jak i prawa unijnego. Przede wszystkim jednak mają dać odpowiedź na pytanie, czy ramy instytucjonalne zapobiegania nadużyciom władzy w procederze prania pieniędzy są rzeczywiście efektywne.
The concept of Politically Exposed Person is inextricably linked with money laundering and responds in some measure to cases where person entrusted with a prominent public function has introduced profits coming from illegal or undisclosed sources into the legitimate financial system. The cases of power abuse confirmed and still continue to confirm the words of Charles de Montesquieu, who stated in his book ‘The Spirit of the Laws’ that ‘every man invested with power is apt to abuse it, and to carry his authority as far as it will go’. This idea was expressed more explicitly by John Emerich Edward Dalberg Acton who said ‘Power tends to corrupt, absolute power corrupts absolutely’. Therefore, it can be considered that implemented regulations regarding Politically Exposed Person were designed to provide institutional mechanisms for automatically excluding or minimizing the abuse of power by person entrusted with a prominent public function. This article examines relationship between the national definition of Politically Exposed Person and the definition established by the legislature of the European Union. Moreover, it presents the analysis of the national concept from the perspective of the constitutional principle of equality. Both aspects have important implications on the essence of the Politically Exposed Person definition and indicate the possibility of further analysis from the perspective of The Constitution and EU law. Above all, they should answer the question of whether the institutional frameworks are indeed effective in combating money laundering by Politically Exposed Person.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2012, 1 (9); 199-212
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pojęciach abstrakcyjnych oraz zagrożeniach wynikających z ich nadużywania
On abstract concepts and the perils of overusing them
Autorzy:
Najman, Michał Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33920017.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
pojęcie abstrakcyjne
język
nadużycie
zagrożenie
abstract concept
language
overuse
peril
Opis:
Language is the primary form of communication. Its role encompasses both the description of real reality and the definition of certain materially non-existent states. With social development, the burden of discourse is increasingly shifting from the physical to the metaphysical realm. Language becomes a tool for creating reality. The emergence of any concept serves to create a linguistic reality that facilitates understanding of the surrounding reality. In the case of abstract concepts, the creative function of language is particularly important. We can distinguish concepts that by their extensiveness include components of real states, such as love, evil, good. However, there are concepts whose creation was dictated only by the desire to justify the institution, such as dignity. Abstract concepts perform many social functions. Such a wide participation of abstract concepts in key areas of social life poses numerous threats to community functioning, development and peace, including by inhibiting scientific progress, ossification of institutional structures or breakdown of social ties. The purpose of the article is to raise awareness of the essence of given concepts in society and on the necessity of limiting the use of these concepts in key spheres of social life, such as law, politics and economics.
Język jest podstawową formą komunikacji. Jego rola obejmuje zarówno opis realnej rzeczywistości, jak również określenie pewnych stanów materialnie nieistniejących. Wraz z rozwojem społecznym ciężar dyskursu coraz bardziej przenoszony jest ze sfery fizycznej do metafizycznej. Język staje się narzędziem kreującym rzeczywistość. Powstanie każdego pojęcia służy wykreowaniu językowej rzeczywistości, która ułatwia zrozumieć otaczającą rzeczywistość. W przypadku pojęć abstrakcyjnych funkcja kreacyjna języka jest szczególnie istotna. Wyróżnić można pojęcia, które swoją ekstensją obejmują składowe stanów rzeczywistych, np. miłość, zło, dobro. Istnieją jednak pojęcia, których stworzenie podyktowane było zamiarem uzasadnienia istniejących instytucji, np. godność. Pojęcia abstrakcyjne pełnią wiele funkcji społecznych. Tak szeroka partycypacja tych pojęć w kluczowych dziedzinach życia społecznego stwarza liczne zagrożenia dla funkcjonowania wspólnoty, rozwoju i pokoju, m.in. poprzez zahamowanie postępu naukowego, skostnienie struktur instytucjonalnych czy rozpad więzi społecznych. Celem artykułu jest uświadomienie znaczenia danych pojęć w społeczeństwie oraz zwrócenie uwagi na konieczność limitowania posługiwania się nimi w kluczowych sferach życia społecznego, jak prawo, polityka czy ekonomia.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2024, 1 (29); 75-89
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadużycie pozycji dominującej poprzez naruszenie ochrony danych osobowych na przykładzie sprawy Bundeskartellamt vs Facebook
Autorzy:
Komorowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216110.pdf
Data publikacji:
2022-01-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
gospodarka cyfrowa
nadużycie pozycji dominującej
praktyka eksploatacyjna
RODO
ochrona danych osobowych
Opis:
Przenikanie się reżimów prawa konkurencji i ochrony danych w gospodarce cyfrowej staje się coraz bardziej wyraźne. Niniejszy artykuł poświęcony jest omówieniu jednego z zagadnień z tym związanych, tj. nadużyciu pozycji dominującej poprzez naruszenie prywatności na przykładzie sprawy Facebook, wszczętej przez niemiecki organ ochrony konkurencji (Bundeskartellamt). W artykule przedstawione są główne argumenty podnoszone przez Bundeskartellamt oraz sądy w postępowaniu, nierzadko prezentujące przeciwstawne stanowiska. W tekście szczególną uwagę poświęcono kwestii eksploatacyjnego charakteru praktyki, w tym przekazywaniu danych osobowych jako formy „zapłaty” za korzystanie z usług, oraz kwestii stosowania przepisów Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez organy ochrony konkurencji.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2022, 11, 1; 118-129
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawcy wykroczeń o zakłócenie spokoju publicznego w stanie nietrzeźwym
Intoxicated Individuals Responsible for Breaches of the Peace
Autorzy:
Łojko, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699222.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
spokój pibliczny
sprawca wykroczenia
nadużycie alkoholu
public peace
malfeasant
abuse of alcohol
Opis:
This work discusses the results of investigations conducted by the Polish Academy of Sciences Department of Criminology, concentrating contraventions (petty misdemeanours) committed in Warsaw by “disturbance of public peace or by giving rise in a state of intoxication to indignation in a public place or place of work”. Such contraventions were covered by Art. 27 of the 1954 Act on Fighting Alcoholism, which provides for three months of imprisonment or a fine of 4,500 zlotys. As from 1972, the new Contravention Code makes the following provisions for such offences (Art. 51). Para. 1. Whoever disturbs peace, public order or night rest with shouting, noise, alarm signals or other disorder or gives rise to public indignation is liable to two months imprisonment, a fine up to 3,000 zlotys, or a reprimand. Para. 2. If the act designated in para. 1 is of the nature of hooliganism or if the offender committed it while intoxicated he is liable to three months imprisonment, to limitation of personal freedom, or to a fine (up to 5,000 zlotys). The average number of those annually convicted in Poland of disturbing the peace while intoxicated amounted between 1970-1972 to ca. 167,930, and between 1965-1967 to ca. 122,900. The average annual number of individuals convicted in Warsaw between 1970-1972 amounted to ca. 14,730, and between 1965 and 1967 ‒ to 11,800. Investigations were conducted in 5 out of 7 Penal Administrative Commissions (bodies of citizens empowered to deal with contraventions), under the auspices of the Boards of People’s Councils and involved some 900 men, convicted in 1967 of the contraventions indicated above. Data concerning all of them were collected from official records of convictions and prison terms up to the end of 1972. A random sample of 300 (out of those 900) were investigated as regards further sentences passed by Penal Administrative Commissions during the years 1967-1972 for new cases of breach of the peace while intoxicated, information as to time spent in detoxication centre (where drunks are held until sober), and police records of arrest in public places in a state of intoxication of those investigated. Data obtained concerning the number of cases tried by Penal Administrative Commissions cannot be considered as complete. The age of individuals who committed relevant offences in 1967 was as follows: 17-20 ‒ 10.8%    (96),            35-39 ‒ 14.6%            (127), 21-24 ‒ 11.2%  (100),             40-44 ‒ 10.3%           (90), 25-29 ‒ 17.8%  (158),             45-49 ‒ 6.5%  (58), 30-34 ‒ 19.5%  (175),            50 and over ‒ 9.3% (83).             Note that the group from 40 years old and above is more numerous (26%) than the group aged 17-24 (22%). The average age of those investigated in 1967 was 33 years, the median ‒ 32 years. The average age of those investigated in 1972 was 38 and the median ‒ 37. During the five years between 1967 and 1972 out of the 300 men of the random sample, 59% were only once charged with disturbing public order while intoxicated, 17% ‒ twice, 9% ‒ 3 times and 16% ‒ 4 times or more. But taking into account additional information about detainments in detoxication centre, arrests by the police in public places while intoxicated, and also criminal records, it appears that during the cource of five years only 20% of those investigated, who were only once charged before a Penal Administrative Commission for disturbing public order, did not, while intoxicated, get into such trouble as involved police intervention. Note that 34% of those tried once by the Penal Administrative Commission has been convicted by the court, and as many as 71% of those tried at least twice. Conviction by regular courts of those investigated will be discussed briefly at the end of this summary. Taking into account, in addition to, arraignments before a Penal Administrative Commission, only detainment in detoxication centre and arrest by the police for being intoxicated, the situation is as follows: ‒ among those arraigned before a Penal Administrative Commission only once for disturbing public order, arising out of intoxication, further cases of police intervention on grounds of insobriety were recorded during the course of five years as concerning 53%; ‒ among those twice convicted by a Penal Administrative Commission, police intervention more than twice was recorded as regards 81% of those investigated; ‒ among those convicted three times by a Penal Administrative Commission, police intervention more often than three times was recorded as regards 96%, and among those convicted four times and more by Penal Administrative Commission, there were none with less than 5 cases of police intervention. Police intervention at least as many as six times was depending on the number of convictions for contravention due to intoxication (1, 2, 3 and 4 and more convictions by the Penal Administrative Commission) as follows: 12% ‒44% ‒69% and 92%. Police intervention at least as many as ten times necessitated by intoxication ‒ 5% ‒ 10% ‒ 19% and 50%. 4l% kept altogether out of a detoxication centre during the fiveyear period, 20% were there once, 9% ‒ twice, 15% ‒3-4 times and 15% ‒ 5 times or more. Among those investigated who kept altogether out of a detoxication centre was a significantly larger percentage of people with only one case of arraignment before a Penal Administrative Commission. Among those appearing on the records of detoxication centre there were also some who had in addition been arrested by the police for intoxication (without having been sent to detoxication centres). Note that, together with the increase in the number of convictions by a Penal Administrative Commission, there is also a marked growth in the percentage of those conveyed to detoxication centre ‒ from 50% to 73%. Taking into account data on offenders tried by courts from the time they were 17 years old till 1972, when their average age amounted to 37 years, it was found, that 50% of those who disturbed public order while intoxicated, had not yet been convicted by courts, 19% had been convicted once, 19% ‒ 2-3 times and 12% ‒ at least 4 times, There is a significant difference between those not convicted and those convicted by a court, depending on the number of their arraignment in a Penal Administrative Commission. While 75% of those investigated who had not been convicted by a court had been tried by a Penal Administrative Commission only once, this applied only to 40% of those who had been convicted by a court; only 5% of those not convicted and 27% of those convicted by a court had been arraigned before a Penal Administrative Commission 4 times or more. Together with the number of triars by penal Administrative Commission there is a decrease also in the percentage of persons not convicted by a court, while the percentage of individuals convicted once increases from 16 to 24, of those convicted 2-3 times ‒ from 13 to 28 and of those convicted 4 times and more ‒ from 5 to 27. Examination of the age at which those investigated were first convicted by a court, revealed that in the group of those convicted 1-3 times by a court, 25%  had been sentenced for the first time at the age of 17-20 years, 25% at the age of 21-24. Of those convicted 4 times or more, 38% had been sentenced for the first time when 17-20 years old and 26% at the age of 21-24. Thus, there were more recidivists with multiple convictions among those arraigned for the first time when still under 21. As many as 38% of those convicted less than 4 times and 19% of those convicted 4 times or more were arraigned for the first time after the age of 30. Note that only 18% of delinquents between 17 and 20 had been charged in the Juvenile Court while under 17. Although as regards the group of recidivists convicted 4 times and more it was found that there had been convictions at an earlier age than was the case with those convicted 1-3 times, nevertheless this initiation was markedly later than was the case with the typical multiple recidivists who were previously investigated by the Polish Academy of Sciences Department of Criminology. Among those recidivists as many as 67% had been previously convicted when under 21; among those who disturbed public order while intoxicated and were convicted by court, the corresponding percentage is 37%. The structure of offences of the individuals investigated, is highly characteristic of people who systematically consume alcohol to excess. Among the offences for which those investigated were convicted by courts less than 4 times, only 24% were qualified as offences against property, while as many as 46% were offences involving aggression (as a rule physical aggression) ‒ with a predominance of minor assaults without causing any bodily harm and slight bodily injuries or assaults on policemen, as a rule committed under the influence of alcohol. Even among offences of which were convicted recidivists who had already previously been sentenced at least four times, not more than 33% stole, while as many as 51% committed offences involving aggression (of the kind of those already referred to). Offences against the person committed by all those investigated were usually (80%) minor assaults and slight bodily injuries; not more than 13% lead to serious crimes of this type. In analysing data on offences committed by those investigated it should be borne in mind that 52.5% of the total of those responsible for breaches of the peace while under the influence of alcohol had not been previously convicted by a court and approximately 20% have been convicted only once.   *   The research here discussed, covering a five-year period after a hearing in 1967 before a Penal Adrninistrative Commission and serving as a starting point for further studies, revealed trends of some practical importance: ‒ together with the growing number of trials of breach of the peace while under the influence of alcohol, there is an increase in the numer of individuals investigated who were brought to detoxication centres, in the frequency of such occasions, and in other interventions by the police; moreover records show a growing percentage of those convicted by courts and of recidivists, convicted four times or more; – the percentage of individuals investigated who have to be taken to the detoxication centres shows an increase from 50% in the case of those only once arraigned before a Penal Administrative Commission to 71% with the case of those arraigned twice, and 73% of those charged at least three times in the Commission; – as from the second trial of an individual before a Penal Administrative Commission an intensified deterioration is to be observed in behaviour as a result of excessive consumption of alcohol; this justifies classifying such individuals as excessive drinkers, in many cases already on the verge of alcoholism or even already alcoholics.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1974, VI; 51-69
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conclusions for Poland in View of the Special Report of the European Court of Auditors Concerning Fighting Financial Fraud in Spending EU Funds
Wnioski dla Polski na tle specjalnego sprawozdania Europejskiego Trybunału Obrachunkowego dotyczącego zwalczania nadużyć finansowych w wydatkowaniu środków Unii Europejskiej
Autorzy:
Ruśkowski, Eugeniusz
Chociej, Adam Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1922342.pdf
Data publikacji:
2019-07-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
financial fraud
irregularities
ECA
EPPO
nadużycie finansowe
nieprawidłowości
Europejski Trybunał Obrachunkowy
Prokuratura Europejska
Opis:
One of the essentials aims of the ECA’s special report on fighting fraud in spending EU funds is improving the correlation between the European Union law and national legal systems of Member States and developing cooperation of EU authorities with Member States in its implementation. The first part of the article describes the basic regulations of the EU law on fighting against financial fraud in spending EU budget funds. In the second part, the assessment of operations of the EU bodies (especially the European Commission) and suggested recommendations are presented. The example of Poland describes a diversified situation in the matters of fighting financial fraud in the EU spending in particular Member States.
Jednym z kluczowych celów sprawozdania specjalnego 01/2019 European Court of Auditors (ECA) w sprawie zwalczania nadużyć finansowych w wydatkowaniu środków UE jest poprawa korelacji między prawem europejskim i prawem wewnętrznym państw członkowskich oraz lepsza współpraca władz unijnych i państw członkowskich w jego realizacji. Po przedstawieniu podstawowych regulacji prawa europejskiego w zakresie zwalczania nadużyć finansowych w wydatkowaniu środków UE zaprezentowano ocenę działań organów UE (zwłaszcza Komisji) oraz propozycję zaleceń sformułowanych przez ECA. Zróżnicowaną sytuację w zakresie zwalczania nadużyć finansowych w wydatkowaniu środków UE w poszczególnych państwach członkowskich przedstawia przykład Polski.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2019, 3/2019 (83); 105-118
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 90

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies