Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "literatura piekna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Jej wymarzony flet
Её звали свирелью
Autorzy:
Babadżan, Raisa Dowleta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943556.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
utwory literackie
literatura piękna
Opis:
Opowiadanie pióra studentki fizyki teoretycznej, Rai Babadżan świadczy o jej niewątpliwych zdolnościach literackich, szerokich horyzontach i bogatej wyobraźni.
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2017, 28, 1 (54); 4-11
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sergiusz Rudkowski
Autorzy:
Németh, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942782.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Sergiusz Rudkowski
Łuck
Sabach
literatura piękna
poezja
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2006, 3 (14); 7-8
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura piękna jako źródło refleksji filozoficznych oraz wiedzy filozoficznej
Literature as a source of philosophical thoughts and philosophical knowledge
Autorzy:
Szyszkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/323929.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
filozofia
literatura piękna
historiozofia
philosophy
literature
historiography
Opis:
Pogranicze filozofii i literatury pięknej wyraża się w przybliżaniu przez wielkie dzieła literackie poglądów filozoficznych bliskich pisarzowi. Ponadto, literatura piękna stanowi inspirację dla kształtowania światopoglądu. Dodam, że historiozofia jest działem filozofii, który uprawiają zarówno pisarze, jak i filozofowie, co stanowi wyrazistą ilustrację pogranicza obu tych dziedzin.
Having assumed that relations between philosophy and literature are deeply rooted, the author makes an attempt to reveal how literature shapes or at least influences the readers’ viewpoins. To illustrate the borderlines of philosophy and literature the author seeks the discipline approached by both philosophers and writers and ultimately finds it in historiography.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2013, 65; 413-418
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cenzurowanie tematyki pogranicza w Polsce Ludowej w latach 1945–1956. Przegląd problematyki badań
Censorship of the border – line problems in the Peoples Republic of Poland in the literature of the 1945–1956 years. A Review of the problems
Autorzy:
Budrowska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950953.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
cenzura
pogranicze wschodnie
literatura piękna polska
piśmiennictwo naukowe
Opis:
The article is dedicated to one of the categories of the censors’ practices in the Peoples Republic of Poland in the 40s and 50s literature of the 20th century: censored of the border-line-subject. These problem was one of the most controlled and purished in Poland of political reason by the Main Office of Control of Press, Publication and Shows (GUKPPiW), especially – the east border – line problem. Of the examples of literature texts (Konstanty Ildefons Gałczyński, Kazimiera Iłłakowiczówna, Jan Józef Szczepański) and the science – texts,the author described complicated political and cultural situation in socialist countries in the 40s and 50s of the XX century.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2015, 15; 533-542
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literackie bezdroża typologii leśnej na przykładzie borówsosnowych i świerczyn opisanych w "Ad astra" Elizy Orzeszkowej
Literary thickets of forest typology of pine and spruce forests described in "Ad astra" by Eliza Orzeszkowa
Autorzy:
Keczynski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/882100.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
typologia lesna
bor sosnowy
drzewostany swierkowe
nazewnictwo
Puszcza Bialowieska
literatura piekna
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2015, 17, 1[42]
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Solidarność zwierząt - solidarność ze zwierzętami. Na przykładzie literatury pięknej i nie tylko
Animals’ solidarity - solidarity with animals. On the example of belles-lettres and more
Autorzy:
Waksmund, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763172.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
solidarity
animals
belles-lettres
memoirs about childhood
solidarność
zwierzęta
literatura piękna
wspomnienia o dzieciństwie
Opis:
Więzy solidarności łączą nie tylko ludzi, ale również zwierzęta. Przykładem może być włączony do lektur szkolnych Folwark zwierzęcy Orwella, wyrastający z tradycji bajki Ezopowej. Nie jest to jednak tylko zjawisko znamienne dla fantastyki literackiej, gdyż znajduje poświadczenie w badaniach przyrodników i socjologów (zwierzę jako Inny). Artykuł stanowi przegląd utworów ilustrujących postawę solidarności w świecie zwierzęcym oraz zwierząt z ludźmi, zarówno fantastycznych, jak i realistycznych, dla dzieci i dla dorosłych, które bądź figurują na listach lektur szkolnych, bądź mogłyby się tam znaleźć. Nie tylko pisarzy z kręgu literatury obcojęzycznej, np. bracia Grimm, Kipling, Lagerlȍf, Lofting, Czukowski, Bonsels, Adams, Atkinson, ale również polskiej, jak Dygasiński, Reymont, Brzechwa, Żukrowski. Dotyczy to także wspomnieniowej prozy o dzieciństwie, której wartość dydaktyczna jest nie mniejsza.
The bonds of solidarity connect not only people with each other, but also animals. An example of this is Orwell’s Animal Farm, which is assigned as a schoolbook, rooted in the tradition of Aesop’s fable. However, this is not only a phenomenon characteristic for literary fantasy, as it is confirmed in the research of naturalists and sociologists (animal as Other). The article provides an overview of works that illustrate the attitude of solidarity in the animal world and animals with people, both fantastic and realistic, for children and adults, which are either on school reading lists or could be included there. Not only foreign-language writers, such as the Brothers Grimm, Kipling, Lagerlȍf, Lofting, Chukovsky, Bonsels, Adams, Atkinson, but also Polish ones, such as Dygasiński, Reymont, Brzechwa, Żukrowski. This also applies to memoir prose about childhood, whose didactic sense is no less valuable.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2023, 17; 31-46
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartości edukacyjne współczesnej prozy dziecięco-młodzieżowej w kontekście problemów dziecka osamotnionego
THE EDUCATIVE VALUES OF THE CONTEMPORARY PROSE FOR CHILDREN AND YOUTH WITHIN THE CONTEXT OF CHILD’S LONELINESS
Autorzy:
Józefowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579402.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
Tematy:
osamotnienie
dziecko
literatura piękna
wartości
więzi
loneliness
child
bell literature
values
bonds
Opis:
Autorka tekstu wskazuje na problem emocjonalnego osamotniania dziecka we współczesnej dziecięco-młodzieżowej literaturze pięknej. Osamotnienie dziecka rozumie jako brak związku psychicznego z rodzicami, jego subiektywne poczucie niekochania przez nich, emocjonalnego odtrącania. Omawia różne wymiary osamotnienia oraz przeżycia dziecka osamotnionego emocjonalnie. Wskazuje na edukacyjne wartości lektur, które mogą być wykorzystane np. na lekcjach języka polskiego na III i IV poziomie kształcenia, w celach uwrażliwiania czytelnika, kształtowania jego hierarchii wartości, tożsamości osobistej i społecznej, przy omawianiu zagadnień egzystencjalnych oraz na lekcjach wiedzy o społeczeństwie przy zagadnieniach przyczyn i skutków stygmatyzacji społecznej oraz omawianiu ochrony praw człowieka.
The author of this paper indicates the problem of the child’s emotional loneliness in contemporary bell literature addressed to child and youth. Loneliness of the child is understood as a lack of mental relation with their parents, the subjective feeling of not loving by them, emotional rebuffs. The author discusses the different dimensions of loneliness and points to the educational values of the analyzed books, which can be used for example on polish lessons for III and IV level of education, for the purpose of sensitizing the readers, shaping their hierarchy of values, personal and social identity and as well as on social science lessons during discussing the causes and consequences of social stigmatization or discussing about the human rights.
Źródło:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 272-289
1896-5903
Pojawia się w:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
If Art is What Makes us Human, Can it Relieve the Pain of Being Human?
Jeśli sztuka jest tym, co czyni nas ludźmi, to czy sztuka jest w stanie złagodzić ból bycia (człowiekiem)?
Autorzy:
Teske, Joanna Klara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901858.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura piękna
sztuka
poznanie
samoświadomość
ewolucja
człowieczeństwo
terapia
fiction
art
cognition
self-consciousness
evolution
humanity
therapy
Opis:
Dwie współczesne powieści brytyjskie: Nie opuszczaj mnie (Never Let Me Go) i Sobota (Saturday) wydają się pokazywać, że sztuka (zdolność tworzenia i zdolność głębokiego przeżycia dzieła sztuki) jest tym, co wyróżnia człowieka, czy wręcz tym, co stanowi o jego człowieczeństwie. W eseju rozważam niektóre implikacje tej tezy dla rozumienia istoty sztuki i możliwości pełnienia przez nią terapeutycznej roli. W szczególności wydaje się, że można wyjaśnić szczególne miejsce sztuki w świecie człowieka, jeśli sztukę potraktować przede wszystkim jako aktywność poznawczą, w której przedmiotem poznania jest jaźń, oraz jeśli przyjąć, że samoświadomość (zainteresowanie własnym wewnętrznym światem) jest podstawową cechą człowieka. Jednocześnie rozważana hipoteza zdaje się podważać przekonanie, że sztuka może pełnić funkcję terapeutyczną, bo jeśli sztuka czyni nas ludźmi, trudno oczekiwać by mogła jednocześnie przynieść ulgę w cierpieniu, które jest związane z byciem człowiekiem, zwłaszcza jeśli, jak argumentuje Dennett, świadomość i samoświadomość odgrywają fundamentalną rolę w doświadczeniu cierpienia. Terapeutycznej funkcji sztuki można jednak bronić, jeśli terapię zdefiniować jako działania wspierające człowieka w jego wysiłku, by pogodzić się z obecnością cierpienia.
Two contemporary British novels, Never Let Me Go and Saturday, suggest that art (the ability to respond to art with deep affection and the ability to be creative) is indicative or even constitutive of humanity. The essay considers in detail some implications of this hypothesis with reference to the concepts of art and art therapy. In particular, it seems that the significance of art for humanity might be explained if art is interpreted as primarily a cognitive activity (whose main object is the self) and if self-awareness (interest in one’s inner world) is perceived as essential for humanity. At the same time the hypothesis in question seems to undermine the idea of art therapy, since if art makes us human, it can hardly relieve the pain of being human, especially if, as argued by Dennett, awareness and self-awareness play the fundamental role in the experience of suffering. Art’s therapeutic function may, however, be defended if therapy is defined as assistance in man’s effort to accept suffering as inevitable part of human life.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 211-224
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odwołania do literatury pięknej w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Literary references in the case law of the European Court of Human Rights
Autorzy:
Maroń, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692816.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Court of Human Rights
fiction
legal argumentation
Europejski Trybunał Praw Człowieka
literatura piękna
argumentacja prawnicza
Opis:
The article discusses the practice of invoking literary works in the jurisprudence of the European Court of Human Rights. The quantitative analysis of the case law allowed for the formulation of some conclusions. Firstly, literary references appear exclusively in dissents and concurrences, not in the Court’s judgments themselves. Secondly, the phenomenon of citing fiction in the ECtHR’s case law is neither common nor marginal. Thirdly, in the last two decades there has been a marked intensification in the use of literary references by the Court’s judges. Fourthly, the willingness to cite works of fiction in the dissent or concurrence is essentially independent of the judge’s nationality, sex or country of origin. Fifthly, literature is one of many extra-legal sources quoted in the ECtHR’s case law, among those such as philosophy, movies or music.
W artykule omówiono praktykę posługiwania się odwołaniami do literatury pięknej w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Kwantytatywne studium orzecznictwa pozwoliło na sformułowanie kilku wniosków. Po pierwsze, beletrystyczne odniesienia pojawiają się nie w uzasadnieniach wyroków Trybunału, a wyłącznie w zdaniach odrębnych i zbieżnych do tych wyroków. Po drugie, praktyka posiłkowania się utworami literackimi w orzecznictwie strasburskim jakkolwiek nie jest powszechna, to zarazem nie ma też charakteru sporadycznego. Po trzecie, w ostatnich dwóch dekadach sędziowie Trybunału co raz częściej przywołują dzieła literatury pięknej. Po czwarte, gotowość posłużenia się literackim odniesieniem jest zasadniczo niezależna od narodowości i płci sędziego oraz typu kultury prawnej właściwej dla jego kraju pochodzenia. Po piąte, literatura piękna to jedno z wielu źródeł pozaprawnych wykorzystywanych przez sędziów Trybunału w zdaniach odrębnych i zbieżnych, obok np. filozofii, kinematografii czy muzyki.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 67-82
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność liryki w homilii
The Presence of Lyric Poetry in the Homily
Autorzy:
Pintal, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062657.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewokacja językowa
liryka
literatura piękna
podmiot liryczny
poezja
wiersz
language evocation
lyric
fiction
lyrical subject
poetry
poem
Opis:
From various directions voices come about the decreasing effect of the homily on living choices and attitudes of the listeners to these homilies. Pope Benedict XVI in his apostolic adhortation Sacramentum Caritatis on the Eucharist, the source and peak of the Church’s life and mission, reminds: “Given the importance of the word of God, the quality of homilies needs to be improved” (Sacramentum Caritatis 46). New challenges may be met by literature, which is consistent with the indications of the Vatican Council II: “Literature and the arts are also, in their own way, of great importance to the life of the Church” (Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et Spes 62). The Council Fathers’ words open new horizons and broad possibilities before literature, and especially before lyric poetry in homily preaching.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 213-237
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia tożsamości narodowej i religijnej w twórczości Adama Zielińskiego
The theme of national and religious identity in the works by Adam Zieliński
Autorzy:
Romejko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31027722.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Adam Zieliński
Austria
literatura piękna
Polska
tożsamość narodowa
tożsamość religijna
Adam Zielinski
fiction
Polska
national identity
religious Identity
Opis:
Pochodzący z żydowskiej rodziny Adam Zieliński (1929–2010) był dziennikarzem radiowym, który w 1957 roku osiedlił się w Wiedniu. Po kilku latach założył tam własną firmę, w ramach której handlował głównie z Hongkongiem i Chinami. Na emeryturze rozpoczął działalność literacką. Pisał powieści, opowiadania oraz teksty o publicystycznym charakterze. Jednym z tematów, który w nich poruszał, była kwestia tożsamości narodowej i religijnej. Pragnąc być uznanym za wybitną osobę, prezentował fałszywie niektóre fakty ze swego życia. Nie potrafił pogodzić się, że jego wypowiedzi przyjmowano w sposób krytyczny, nie akceptując jego dążenia do bycia rodzajem moralnego i intelektualnego przewodnika Austriaków i Polaków.
Coming from a Jewish family, Adam Zielinski (1929–2010) was a radio journalist who settled in Vienna in 1957. After a few years he set up his own business there, trading mainly with Hong Kong and China. In his retirement he began a literary activity. He wrote novels, short stories and articles. One of recurring themes was the question of national and religious identity. As Zieliński wanted to be recognised as a prominent person, he misrepresented some facts from his life. He could not accept that his opinions were received in a critical manner and that his aspiration to be a kind of moral and intellectual guide for Austrians and Poles was not commonly shared.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 341-356
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cenzura wobec tematu powstania warszawskiego w literaturze pięknej w latach 1956–1958
Censorship towards the subject of the Warsaw Uprising in fiction in 1956–1958
Autorzy:
Kloc, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967457.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
censorship
censorship in PRL
Warsaw Uprising
fiction
cenzura
cenzura w prl
odwilż
powstanie warszawskie
literatura piękna
Opis:
Temat powstania warszawskiego od momentu jego zaistnienia podlegał licznym manipulacjom aż do całkowitego wyeliminowania w okresie stalinowskim. Dopiero okres liberalizacji kultury oraz zmniejszenie skali „represji” GUKPPiW doprowadziły do ponownego powrotu wspomnianego zagadnienia w literaturze. Właściwa analiza skupia się na wskazaniu odniesienia cenzury do kreowanego przez autorów obrazu powstania, ale również na określeniu poprzez przykłady wybranych utworów treści akceptowanych, odrzucanych i przeinaczanych przez cenzurę. Na podstawie konfrontacji dokumentów cenzorskich z tekstem wydanych dzieł określona została nie tylko stosowana przez GUKPPiW różnorodna głębokość ingerencji, ale również wskazano metody manipulacji danymi faktami historycznymi na takich płaszczyznach jak: ukazywanie przez twórcę wewnętrznego podziału żołnierzy biorących udział w powstaniu jako waleczne „doły” i „stojące z bronią u nogi” dowództwo, określanie nastawienia autora do Armii Ludowej, I Armii Wojska Polskiego, Armii Krajowej czy Armii Radzieckiej i jej bierności podczas powstania.
Right from the beginning, the subject of the Warsaw Uprising was often manipulated or even entirely erased from public discourse under the Stalinist regime. It was only after the liberalization of culture and the easing of censorship-related repressions that the said topic returned in literature. The paper focuses on the censorship bureau’s approach to the image of the Uprising presented by writers. Moreover, it attempts to specify – on the basis of specific examples – the kind of content that was accepted, rejected or amended. The juxtaposition of censors’ documents and the content of the published works allows for the examination of the depth of censors’ interventions and their methods of manipulating historical facts. Those areas of special interest include: presentation of the division among the insurgents who were supposed to belong either to the brave ordinary soldiers or the passive leadership, as well as the attitude towards the People’s Army, the First Polish Army, the Home Army or the Red Army, with special regard for its passiveness during the Uprising.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2013, 22, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Paweł II jako homo viator. Refleksje literaturoznawcy w perspektywie nawiązań papieża do literatury pięknej podczas jego podróży apostolskich
John Paul II as a Homo Viator: Reflections of a Literary Scholar on the Pope’s References to Literature during his Apostolic Journeys
Autorzy:
Seul, Anastazja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850513.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
John Paul II
personalism
literature
responsibility
homo viator
communio personarum
Jan Paweł II
personalizm
literatura piękna
odpowiedzialność
Opis:
W artykule pt. Jan Paweł II jako homo viator. Refleksje literaturoznawcy w perspektywie nawiązań papieża do literatury pięknej podczas jego podróży apostolskich ukazano najpierw etymologię i znaczenie łacińskiego terminu homo viator. Zwrócono uwagę na jego znaczenie symboliczne. Przedstawiono Jana Pawła II jako człowieka, który pokazywał życie wieczne jako cel życia na ziemi i nauczał, że aby ten cel osiągnąć, trzeba budować communio personarum. Literatura piękna, którą cytował papież podczas swoich pielgrzymek, stanowi ilustrację tej tezy. Ojciec Święty, przywołując słowa pisarzy i poetów, zachęcał do troski o właściwe relacje w trzech wymiarach: do siebie samego, do innych ludzi, do Boga.
This article explores the etymology and symbolic significance of the Latin term homo viator and its application to Pope John Paul II, who taught that eternal life is the goal of human existence, and that in order to achieve it, one must build communio personarum. The article focuses on the literature that the Pope cited during his pilgrimages as an illustration of this teaching. By quoting the words of writers and poets, the Holy Father encouraged concern for proper relationships with oneself, with other people, and with God.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 279-303
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanon lektur na studiach rusycystycznych. Propozycje w odniesieniu do literatury epok dawnych
The Canon of Texts on the Russian Studies (Suggestions Regarding to the Literature of the Old Ages)
Художественная литература в программе обучения филологов-русистов (литература X-XVIII вв.)
Autorzy:
Dąbrowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879613.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kanon
dyskusja
literatura piękna
literatura rosyjska
rusycystyka
Uniwersytet Warszawski
canon
discussion
belles-lettres
Russian literature
Russian Studies
University of Warsaw
Opis:
Artykuł składa się z trzech części: 1. definicja kanonu i zarys dyskusji nad kanonem („precz z kanonami”, „sens i bezsens kanonu”, „w poszukiwaniu kanonu”), 2. nauczanie literatury rosyjskiej X-XVIII wieku w Instytucie Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego (program studiów, triada "wiedza - umiejętności - kompetencje społeczne", kanon lektur dla społeczeństwa a kanon lektur dla studentów), 3. literatura rosyjska X-XVIII wieku (kryteria doboru, propozycje).
The article consists of three parts: 1. Definition of the canon and outline of a discussion about the canon (“no more canons”, “sense and nonsense of canon”, “in search for canon”), 2. Teaching of Russian literature of the 10th-18th centuries in the Institute of Russian Studies on University of Warsaw (programme of the studies, triad “knowledge – skills – social competences”, canon of texts for the society and canon of texts for the students), 3. Russian literature of the 10th-18th centuries (selection criteria, suggestions).
Статья состоит из трех частей: 1. список произведений для обязательного чтения и история дискуссии над этим вопросом (список произведений для обязательного чтения – pro et contra, в поиске списка произведений для обязательного чтения), 2. преподавание русской литературы X-XVIII вв. в Институте русистики Варшавского университета (программа обучения, система знаний, навыков и умений, список произведений для обязательного чтения для общества и для студентов), 3. русская литература X-XVIII вв. (критерии подбора, предложения).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 81-94
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies