Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "klasztor dominikanów" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Odkrycie późnoromańskiego portalu ceglanego w klasztorze oo. Dominikanów w Krakowie
    Discovery of a late-Romanesque brick portal in the Dominican Monastery in Krakow
    Autorzy:
    Bojęś-Białasik, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218322.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Kraków
    klasztor dominikanów
    badania
    portal późnoromański
    Dominican monastery
    research
    late-Romanesque portal
    Opis:
    Badania archeologiczno-architektoniczne prowadzone w klasztorze oo. Dominikanów w Krakowie nieprzerwanie od roku 2009 przyniosły olbrzymi zasób informacji o charakterze źródłowym. Rozpoznania badawcze wykonane w latach 20122013 zaowocowały odkryciem późnoromańskich reliktów założenia klasztornego, datowanych na wiek XIII. Ujawniono relikty murów późnoromańskich krużganków oraz murów skrzydeł klasztornych, w tym nieistniejącego skrzydła zachodniego. W jego obrębie odkryto pozostałości obszernego dekorowanego portalu prowadzącego do jednego z pomieszczeń tego skrzydła, elementy wystroju w postaci posadzkowych płytek ceramicznych o zróżnicowanych motywach zdobniczych oraz ceramicznych płytek ściennych. Stylistyka architektoniczna odsłoniętych reliktów, która reprezentuje cechy właściwe wczesnej architekturze ceglanej Małopolski, nie została nigdy wcześniej ujawniona w badaniach na terenie Krakowa. Do nurtu stylistycznego ceglanej architektury późnoromańskiej zaliczyć można klasztory dominikańskie w Sandomierzu, Poznaniu i Sieradzu, a także kościoły klasztorne cystersów w Mogile i norbertanek na Zwierzyńcu.
    The archaeological-architectonic research carried out in the Dominican monastery in Krakow continuously since 2009, yielded an enormous amount of source information. Research reconnaissance conducted in the years 2012-2013, resulted in the discovery of late-Romanesque relics of a monastic complex, dated back to the 13th century. Relics of walls of the late-Romanesque cloister and walls of the monastery wings were revealed, including the non-existent west wing. Within it, relics of a vast decorative portal leading to one of the rooms in that wing were discovered, decor elements in the shape of ceramic floor tiles with various ornamental motifs and ceramic wall tiles. The architectonic stylistics of the revealed relics, which represents features characteristic for early brick architecture in Lesser Poland, had never before been revealed in research in Krakow. The stylistic trend of the late-Romanesque brick architecture encompasses the Dominican monasteries in Sandomierz, Poznan and Sieradz, as well as monastic churches of the Cistercians in Mogila and of the Norbertines in Zwierzyniec.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2014, 38; 94-102
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe odkrycia i prace konserwatorskie w refektarzu klasztoru dominikanów w Krakowie
    RECENT DISCOVERIES AND PRESERVAT1NG OPERATIONS CARRIED OUT IN THE REFECTORY OF DOMINICAN FRIARS MONASTERY AT CRACOW
    Autorzy:
    Studziński, Franciszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535141.pdf
    Data publikacji:
    1970
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    klasztor dominikanów w Krakowie
    refektarz klasztoru dominikanów
    polichromie w krakowskim refektarzu
    odbudowa klasztoru dominikanów
    pożar klasztoru 1850
    kościół św. Trójcy w Krakowie
    Opis:
    In 1967 the author conducted a range of preser vatin g opérations in the Dominican Friars Monastery at Cracow. The above works have led to revealing of many details throwing new light on the history of monastery’s refectory and at the same time allowing to define more exactly the time and circumstances in which this Romanesque building was erected. Hypotheses as to erection of the building valid up to now suggested the existence of a crypt-type Dominican church dating as far back as to the 13-th century. However, more detailed investigations are allowing to suggest that the refectory might be dated to the early 13-th century and that it is even pre- Dominican building. According to author’s opinion it could be Trinity church, Cracow’s oldest parish church. Its dimensions were as follows: about 19 meters in length, some 9 meters in width and 7 meters in height up to ceiling. The church was constructed of the not too skillfully worked limestone cubes. After acquiring of the church from the bishop Ivo Odrowąż the Dominican Friars have rebuilt it slightly. From those times, flor example, dates the crypt beneath it. It was not too long after it that the Dominican Friars have gained another church and the Romanesque building has been turned into monastery. The building that was meanwhile heightened in the 15-th century has been designed for the monastery’s library, that, in turn, in 1850 was replaced by the refectory. The traces of several reconstructions from the Middle Ages may still be clearly seen in places where the plaster work was removed.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1970, 1; 36-46
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Research and conservation of the so-called Studentate at the Dominican Priory in Krakow
    Badania i konserwacja pomieszczeń tzw. studentatu w klasztorze dominikanów w Krakowie
    Autorzy:
    Bojęś-Białasik, Anna
    Luboń-Radwańska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2203596.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Dominican priory
    Krakow
    research
    conservation
    wooden beam ceiling
    polychromy
    portal
    klasztor dominikanów
    Kraków
    badania
    konserwacja
    strop drewniany
    polichromia
    Opis:
    The topic of the article is architectural and conservation research in one of the rooms of the so-called studentate in the Dominican priory in Krakow, which brought very interesting and unexpected results. In a small room that served as a kitchen, elements of late-Gothic decoration were discovered, e.g. beamed ceiling, portal and large fragments of polychrome. The article describes the course of research and subsequent discoveries, each of which required individual decisions regarding the method of conservation and exposition. An important issue was the interpretation of the iconographic program of the polychrome and the analysis of the entire decoration in the context of architectural transformations and the supposed historical function of the room. Reference was also made to conservation and technical procedures related to, among others, the need to introduce a new load-bearing ceiling above the room.
    Tematem artykułu są badania architektoniczno-konserwatorskie jednego z pomieszczeń tzw. studentatu w klasztorze dominikanów w Krakowie. Prace te przyniosły bardzo ciekawe i nieoczekiwane rezultaty. W niewielkim pomieszczeniu pełniącym funkcję kuchni odkryto bowiem elementy późnogotyckiego wystroju, m.in. strop belkowy, portal oraz duże fragmenty polichromii. W artykule opisano przebieg badań oraz kolejne odkrycia, z których każde wymagało indywidualnych decyzji dotyczących sposobu konserwacji i ekspozycji. Istotną kwestią była interpretacja programu ikonograficznego polichromii i analiza całości wystroju w kontekście przemian architektonicznych i domniemanej historycznej funkcji pomieszczenia. Odniesiono się także do procedur konserwatorskich i technicznych związanych m.in. z koniecznością wprowadzenia nowego stropu nośnego nad pomieszczeniem.
    Źródło:
    Architectus; 2022, 4 (72); 27--36
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Skarbiec przemożny drogich pamiątek”. Zarys dziejów Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów w Krakowie
    ‘A considerable treasure of valuable mementoes’. An outline of the history of the Archives of the Polish Province of Dominicans in Krakow
    Autorzy:
    Sanak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783871.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów
    archiwum
    dominikanie
    Polska Prowincja Dominikanów
    klasztor Dominikanów w Krakowie
    Kraków
    Archive of the Polish Dominican Province
    archive
    Dominicans
    Polish Dominican Province
    Dominicans monastery in Kraków
    Opis:
    In the Middle Ages, brothers preachers held archival material in trunks and manuscripts of the deceased monks in monastic libraries. The term ‘archivio communi provinciae’ (‘a common provincial archive’) appeared for the first time in the records of the general chapter of the Dominicans in Venice in 1592. The subsequent chapters recommended storing privileges, bulls and trial files in safe places, registering sources for the history of the province and producing inventories of movables and immovables, whose duplicates were to be held in the central provincial archive. Finally, provincial archives were legally established at the general chapter in Rome in 1756. In the 18th century, the Archive of the Polish Province was held in the library of the Krakow monastery dedicated to St Trinity; due to the beatification plans of the Sandomierz martyrs, the general of the order directed that this archive should be catalogued. In the first half of the next century, it was held in a separate room, and thanks to that, it survived the fire of the monastery in 1850.  In the following decades the archive was stored in the library again; at the turn of the 20th century, Brother Kazimierz Jucewicz looked after it, and in the second decade of the 20th century, Father Jacek Woroniecki was responsible for arranging and describing it. In 1926, a post of provincial archivist was established, and it was taken up by the following fathers respectively: Fabian Madura, Zygmunt Ogarek, Andrzej Gmurowski, Robert Świętochowski and Efrem Gliński. In 1937, the archive was transferred to a separate room. The fact that a large number of materials from the liquidated monasteries in the South-Eastern Borderlands were placed in Krakow contributed to establishing the Archive of the Polish Dominican Province in its present shape in 1947.  After that year, the office of the provincial archivist was held by the following fathers: Robert Świętochowski, Paweł Kielar, Zygmunt Bruno Mazur and Jan Andrzej Spież. Since 2009 Father Ireneusz Wysokiński has been in charge of the archive.
    W średniowieczu bracia kaznodzieje przechowywali archiwalia w skrzyniach, a rękopisy po zmarłych zakonnikach w bibliotekach klasztornych. Sformułowanie „archivio communi provinciae” („wspólne archiwum prowincji”) po raz pierwszy pojawiło się w aktach kapituły generalnej dominikanów w Wenecji w 1592 r. Kolejne kapituły polecały braciom bezpieczne przechowywanie przywilejów, bulli i akt procesów, spisywanie źródeł do historii prowincji oraz tworzenie inwentarzy dóbr, których duplikaty miały trafiać do centralnego archiwum prowincji. Ostateczne prawne ustanowienie archiwów prowincji miało miejsce na kapitule generalnej w Rzymie w 1756 r. Archiwum prowincji polskiej w XVIII w. przechowywano w bibliotece konwentu krakowskiego pw. św. Trójcy; w związku z planami beatyfikacji Męczenników Sandomierskich, generał zakonu polecił jego katalogowanie. W pierwszej połowie następnego stulecia mieściło się już w odrębnym pomieszczeniu, dzięki czemu przetrwało pożar klasztoru w 1850 r. W następnych dekadach archiwum ponownie znajdowało się w bibliotece; na przełomie XIX i XX w. opiekował się nim br. Kazimierz Jucewicz, a w drugiej dekadzie XX w. prac porządkowych podjął się o. Jacek Woroniecki OP. W 1926 r. ustanowiono urząd archiwariusza prowincji, który sprawowali kolejno ojcowie: Fabian Madura, Zygmunt Ogarek, Andrzej Gmurowski, Robert Świętochowski i Efrem Gliński. W 1937 r. archiwum zostało przeniesione do odrębnego magazynu. Na powojenne zorganizowanie Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów w obecnym kształcie duży wpływ miało ulokowanie w Krakowie licznych materiałów z likwidowanych klasztorów na Kresach południowo-wschodnich. Urząd archiwisty prowincji od 1946 r. pełnili ojcowie: Robert Świętochowski, Paweł Kielar, Zygmunt Bruno Mazur i Jan Andrzej Spież. Od 2009 r. archiwum kieruje o. Ireneusz Wysokiński OP.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 281-329
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzys i reforma życia zakonnego XIV–XVI wieku i jego wpływ na dominikański klasztor łęczycki
    Autorzy:
    Stolarczyk, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560491.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    reform of religious life
    14th - XVI century
    Dominican monastery in Łęczyca
    reforma życia zakonnego
    XIV-XVI wiek
    klasztor dominikanów w Łęczycy
    Opis:
    Although to a lesser degree, the 14th century crisis of religious life also embraced Mendicant Orders, including the Order of Preachers. Dominican brothers were obliged to respect the principles written down in the rule of St Augustine as well as in the constitution of the order which regulated the life of the Order as well as defined the Order’s organizational structure. Friars however, sometimes gave in to temptation and broke the rules of their communities. The convents’ style of life with characteristic disregard for the notion of religious community in the order and omnipresent individualism in every field was in conflict with the spirit and content of the rules and constitution of the Dominican, and was referred to as conventualism. The call to initiate a thorough reform of the law in the Order was given by Master General Raymond of Capua. At his command in every Dominican province within one year one monastery with at least 12 brothers was required to introduce the rule of regular observance – the renewal of relations from the period of the formation of the Order and strict adherence (observare) to the Order’s rules. The basic condition of the observance was enclosure. Observant Convents were excluded from the authority of the Provincial and subjected to the power of vicars designated by the Master General. This led to the creation of separate congregations sometimes uniting reformed monasteries from different provinces and countries.In the Polish province the observant reform officially began on 30 July 1432 in the Wroclaw monastery of St. Adalbert. The success of the reform was confirmed by Chelmno Chapter in 1519 only in the orders in Glogow, Legnica, Krosno (part of Silesia province) as well as in part of Mazovia province, whereas the entire division of the province of Greater Poland together with the Łęczyca monastery was subjected to special care of Andrew from Parczew. The same chapter tells Vicar General of the province to re-visit the convents and reintroduce the reform. The negative effects of the collapse of observance by Łęczyca Friars Preachers were serious and they appeared immediately. The convent had never exceeded the number of 12 monks present at one time till the end of its existence in 1799.There were several reasons for the fall of observance in Poland: the reform was superficial in its character, both conventualists and observants were under the authority of the provinces, small convents were poverty stricken. According to J. Kłoczowski the initiators of the reform wrongfully restricted the reform to moral issues only, ignoring the structural aspect. It led to many monks behave passively towards the attempts to introduce observance.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2012, 18
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Names of the Krakow Dominicans in “Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka” (17th–18th Century)
    Imiona oo. dominikanów krakowskich w „Księgach gromadzkich wsi Kasina Wielka” (XVII–XVIII w.)
    Autorzy:
    Kobylińska, Józefa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928195.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-10
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
    Tematy:
    imiona męskie
    imiona zakonników
    klasztor oo. Dominikanów w Krakowie
    male names
    monks’ names
    Dominican monastery in Krakow
    Opis:
    Names of the Krakow Dominicans in “Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka” (17th–18th Century)The article discusses the monks’ names mentioned in the village register books of Kasina Wielka in the 17 th and 18 th century. The majority of them are the names of the priors of the Dominican monastery in Krakow and monks performing particular duties, for example stewards. There are 65 names of these kinds from a total of 89 male monastic names. All of them “had” a patron saint (except for Alan and Przecław). Only a few of them were also given to peasants. The names come from various languages and are interesting to study from the onomastic point of view.
    Źródło:
    Onomastica; 2018, 62; 145-181
    0078-4648
    Pojawia się w:
    Onomastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    POSŁUGA DUSZPASTERSKA PŁOCKICH DOMINIKANÓW W PARAFII ŚW. BARTŁOMIEJA W JEŻEWIE NA PRZEŁOMIE XVIII I XIX WIEKU
    PASTORAL WORK OF THE PŁOCK DOMINICANS IN THE PARISH OF ST. BARTHOLOMEW IN JEŻEWO AT THE TURN OF THE 18TH AND 19TH CENTURIES
    Autorzy:
    Kowalski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/493325.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Płockie
    Tematy:
    parafia św. Bartłomieja w Jeżewie (powiat sierpecki)
    klasztor Dominikanów w Płocku
    bractwo różańcowe
    nabożeństwa brackie
    the parish of St. Bartholomew in Jeżewo (Sierpc County)
    Dominican monastery in Płock
    Confraternity of the Rosary
    fraternal devotions
    Opis:
    Prezentowany artykuł omawia formy działalności duszpasterskiej ojców dominikanów z klasztoru w Płocku prowadzone w ostatnich dekadach istnienia konwentu w wielu parafiach diecezji płockiej, na przykładzie parafii pw. św. Bartłomieja Apostoła w Jeżewie w dekanacie sierpeckim. W tej wspólnocie parafialnej, kierowanej przez duchowieństwo diecezjalne, znaczące znamię odcisnęli na przełomie XVIII i XIX wieku duchowi synowie świętego Dominika. Poza wprowadzeniem do parafii bractwa różańcowego i kierowaniem nim przez kolejne lata, prawie pół wieku spełniali tu liczne posługi duszpasterskie (łącznie z pełnieniem funkcji komendarza parafii). Ponadto płoccy dominikanie pozostawili materialne ślady swojej obecności w przestrzeni interioru kościoła parafialnego w Jeżewie.
    This article presents the forms of pastoral activity of the Dominicans from the monastery in Płock, which were carried out at the end of the existence of the convent in many parishes of the diocese of Płock. On the example of the history of the parish of St. Bartholomew Apostle in Jeżewo, shown how the spiritual sons of Saint Dominic were active in diocesan parishes – they founded and directed the Confraternity of the Rosary, gave the sacraments, and preached the homilies. Their presence also left a material trace of church utensils.
    Źródło:
    Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2019, 3(260); 3-12
    0029-389X
    Pojawia się w:
    Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Środkowoeuropejskie źródła architektury i dekoracji kościoła oraz klasztoru Dominikanów w Sandomierzu – nowe hipotezy badawcze
    Central European Sources of the Architecture and Decoration of the Dominican Church and Monastery in Sandomierz. New Research Hypotheses
    Autorzy:
    Kamińska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38711150.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Sandomierz
    Dominican church of St. James
    Romanesque brick architecture
    mendicant architecture
    Old March
    Dominican church and monastery in Sandomierz
    kościół dominikański pw. św. Jakuba
    romańska architektura ceglana
    architektura mendykancka
    Stara Marchia
    kościół i klasztor Dominikanów w Sandomierzu
    Opis:
    Artykuł prezentuje nowe hipotezy dotyczące możliwych związków warsztatowych między kościołem i klasztorem Dominikanów w Sandomierzu a realizacjami powstałymi na przełomie XII i XIII w. na terenie Europy Środkowej, zwłaszcza Starej Marchii (dzisiaj Jerichower Land w Saksonii Anhalt). W tekście podjęto polemikę z powtarzaną w literaturze przedmiotu opinią, że warsztat budowlany odpowiedzialny za wzniesienie kościoła pw. św. Jakuba pochodził z terenów Lombardii. Ponadto przeanalizowano krytycznie teorie Zofii Gołubiew, która w monografii poświęconej temu kościołowi szukała genezy rozwiązań zastosowanych w Sandomierzu na terenach Niemiec, Austrii i Szwajcarii. W tekście zwrócono także uwagę na XIII-wieczne elementy założenia, które wykazują podobieństwo do realizacji lokalnych, z terenów Małopolski i Śląska. Analizując ceramiczne dekoracje korpusu nawowego i wschodniego skrzydła klasztoru, wskazano na tradycję wytwarzania ceramicznych reliefowych płytek posadzkowych, powszechną pod koniec XII i w XIII w. na terenie Europy Środkowej, w tym m.in. w klasztorze Dominikanów w Krakowie, gdzie produkcję pierwszych płytek tego rodzaju datuje się na początek lat 40. XIII w.
    The article presents new hypotheses concerning possible workshop links between the Dominican church and monastery in Sandomierz and buildings raised at the turn of the 12th century in Central Europe, especially in the Old March (today Jerichower Land in Saxony-Anhalt). The hypothesis, currently prevailing in specialist literature, that the construction workshop responsible for the erection of the church of St James had originated from Lombardy, is contested. In addition, hypotheses posed by Zofia Gołubiew in her monograph on the church, where she sought the origins of the solutions applied in Sandomierz in the territories of Germany, Austria and Switzerland, are subjected to a critical analysis. The text also draws attention to the 13th-century elements of the Sandomierz complex, which show similarities to edifices raised locally, in Lesser Poland and Silesia. In analysing the ceramic decorations of the nave and the eastern wing of the monastery, the author points to the tradition of producing ceramic floor tiles with a relief decoration, common towards the end of the 12th and in the 13th century in Central Europe, including, among others, the Dominican monastery in Cracow, where the production of the first tiles of this kind is dated to the early 1240s.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 5-30
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adaptacja dzielnicy staromiejskiej Torunia do potrzeb współczesnych
    L’ADAPTATION DU QUARTIER DE LA VIEILLE VILLE DE TORUŃ AUX BESOINS DE LA VIE CONTEMPORAINE
    Autorzy:
    Rymaszewski, Bohdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537589.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Toruń
    toruńska Starówka
    Stare Miasto w Toruniu
    kościół farny Starego Miasta w Toruniu
    kościół św. Jana
    kościół św. Mikołaja
    klasztor dominikanów
    Brama Chełmińska w Toruniu
    dzielnica Staromiejska
    baszta Monstrancja
    baszta obronna
    zamek krzyżacki
    ratusz staromiejski
    kamienica „pod Gwiazdą"
    Dom Kopernika
    Muzeum Mikołaja Kopernika
    kolorystyka fasad
    kolorystyka pierzei
    koloryt miasta
    Opis:
    Le territoire de la ville de Toruń é tait habité déjà à l’époque de la culture de Łużyce (1100—700 av.n.e.) e t au Bas Moyen-Âge. En 1233, la Vieille Ville ob tin t les droits municipaux et la Nouvelle Ville — en 1264. Vers 1230, le château de l’Ordre Teutonique fu t élevé à Toruń e t les faubourgs y o n t é té établis dans la seconde moitié du XHIe siècle. Malgré le manque de précisions quant aux détails des premières phases du développement de la ville, nous pouvons dire que le plan de la ville était déjà vaste au X IIle siècle. La Vieille Ville portait su rto u t un ca ractère commercial, alors que la Nouvelle Ville é tait peuplée surtout par les artisans. Au Moyen-Age, Toruń é ta it considéré comme l ’un des centres commerciaux les plus riches su r oe te rritoire . Sa richesse provenait avant tout du commerce maritime (les (bateaux arriv aien t p a r la Vistule). Au XVe siècle toute la ville av a it déjà 'des bâtiments en pierres e t en briques. Les édifices monumentaux — les églises, les hôtels de ville, ainsi que les maisons d’h ab ita tio n et les greniers égalaient — quant à l'architec ture e t l’a rt de construire — les bâtiments de ce genre des villes les plus riches de l’Europe du Nord. A l’époque de la Renaissance, du baroque e t du néoclassicisme, fo rt peu de nouveaux bâtiments fu re n t élevés, mais de nombreuses reconstructions fu ren t effectuées qui consistaient à changer les façades et l’aménagement des intérieurs. Les plus importantes modifications eurent lieu dans la seconde moitié du XIXe siècle lors de la démolition de certains bâtiments e t de la construction de nombreuses maisons d’habitation. P a r un heureux hasard, la situation économique de cette époque n ’a point permis de grands investissements et nombreux bâtiments historiques onlt ainsi été préservés. Le caractère distinct de l’ensemble à l’in té rieu r des anciens rempa rts a été preserve car vers la fin du XIXe siècle, à cause de la fortification de la ville, les autorités prusiennes se sont opposées à la pleine reconstruction des faubourgs 'démolis au début de ce siècle. Pendant les deux guerres mondiales Toruń n ’a presque pas été endommagé et les monuments historiques qui exista ient au début du XXe siècle ont survécu jUsqu’à nos jours et présentent actuellement l’un des plus précieux ensembles urbains médiévaux de la Pologne et de l’Europe du Nord. Le groupement principal de l’architecture ancienn e de lo r u ń est situé dans l’ancien q u artier qui comprend la Vieille Ville, la Nouvelle Ville e t le te rr itoire du château de ÎO rd re Teutonique. Lors de la vérification et de l’enregistrement des monuments architecturaux en Pologne, cet ensemble fu t classé dans le groupe „О” — le plus h au t classement qui n e compte en Pologne que 52 monuments historiques. L’Hôtel de Ville de la Vieille Ville, et trois églises: St. Jean, iSt. Jacques e t Notre-Dame, appa rtiennent aussi à cette classe. Le q u artier en question constitue le centre de la ville où sont concentrées toutes les institutions commerciales, de services, culturelles et administratives, ainsi que le sixième (de la population ce qui forme un excès de population dans ce quartier. En principe, les plans ne prévoient point le changement de cette fonction, mais als comptent décharger le centre en construisant un nouveau centre commercial e t de services et en déplaçant à peu près neuf milles habitants dans ides q uartiers nouveaux. L’on présume que le q u artier ancien reste ra toujours le centre culturel et touristique. Les plans prévoient la nécessité de ma intenir et de souligner le ca ractère distinctif de cet ensemble par une bande de verdure e t une voie de ceinture. La circulation des voitures à travers le q u artier ancien sera complètement éliminée et limitée à la voie de ceinture et au quai, lequel sera en même temps un (boulevard de promenade. Le long de l’ancienne rue Podmurna, su r le te rrain de l’ancienne ligne des fortifications médiévales qui sé p a ra ien t la Vieille Ville de la Nouvelle, les bâtiments 'd’aucune valeur historique seront démolis et de h au ts buissons seront plantés pour compléter les reste s des fortifications gothiques. Cette bande de verdure, en p assant par le territoire du château se liera avec le quai. Le château même (en ruines depuis 1454) se ra aménagé en „parc de ru in es’* — monument de la victoire à la Guerre de Treize Ans. Les ruines du rez-de-chaussée découvertes au cours des excavations seront préservées 'dans leur état actuel, les voûtes des caves seront reconstruites et une exposition se ra préparée dans ces caves. Dans tout le q u a rtie r ancien, o u tre les trav au x d’adaptation, le plan prévoit un grand nombre de trav au x ayant pour b u t d e souligner le rôle de ce q u artier en ta n t que monument historique — de la ville où naq u it Nicolas Copernic. Il y a un grand nombre de maisons bourgeoises d’une architecture trè s individuelle (la p lu p a rt du type maison-grenier du Moyen Âge, reconstruites plus ,tard) 'dont quelques dizaines possèdent encore une ancienne décoration architectonique des intérieurs. Ces maisons sont destinées à loger les institutions d ’u tilité publique. L’adaptation de ces 'bâtiments aux besoins actuels consiste à consolider leur construction, à introduire les nouvelles installations en respectant la disposition originale des parties décorées ou les plus caractéristiques (p. ex. les h au ts vestibules). Aux étages des an ciens greniers, la disposition des chambres se ra aménagée selon leur destination actuelle. Cela changera aussi les façades car, aiu lieu d e volets ou de contrevents en bois, il y au ra des vitres. Dans quelques cas seulement il se ra possible d e p rése rve r la disposition gothique sans aucun changement et d e m ontre r la fonction de l’ancienne maison bourgeoise, p. ex. comme un musée. C’est à cette fin q u ’est destinée la maison du XlVe siècle, rue Copernic 15, voisine de la maison où Coperniic vit le jour. Cette maison a complètement préservé sa décoration architectonique et fera fonction d ’exposition illu stran t l’ambiance des temps de Copernic (cette maison unie à la maison de naissance de Copernic deviendra un musée consacré au grand astronome). Les maisons ay a n t moins de valeur, re ste ro n t des maisons d’habitation e t leur valeur historique sera visible su rto u t à l’extérieur. Cela se lie au programme de l’arrangement de toutes les rues prévoyant que les éléments historiques des façades seront mis à jour après avoir enlevé les couches superposées sans aucun style. À l’occasion de ces trav au x on a constaté que les façades gothiques des maisons avaient des décorations picturales monochromes grises ou rouges. On a décidé de maintenir autant que possible le principe d ’intégralité de forme et de couleur dans l’expression architectonique en complétant oiu en reconstruisant la décoration en couleur qui correspond à la façade, te n a n t compte du fait que les rues ou leur parties sont des conglomérats de façades de styles différents. En même temps, en red ressan t l’alignement des rues, le plan prévoit l’assainissement des maisons elles-mêmes. Vu il’élan de l ’ancien p lan de la ville, cette question ne p résen tera aucune difficulté spéciale à Toruń. Outre les bâtiments faisan t face à la rue, il n ’y a pas beaucoup d’ailes n i d e pavillons h isto riques et, en général, ils n ’ont pas plus d’un étage; ces ailes et ces pavillons ainsi que les murs mitoyens ne seront pas démolis. Tenant compte d u fait qu’il y a des façades intéressantes dens les cours, le plan prévoit aussi l'arran g em en t de 'l’arch itec tu re à 1’ in térieu r des îlots.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1965, 4; 3-16
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jeden czy dwa groby? Transformacja obrazu czasu i przestrzeni sakralnej Lublina w dziełach Jana Długosza na przykładzie dominikańskiego kościoła św. Stanisława
    One or two tombs? Transformation of the image of time and sacred space of Lublin in the works by Jan Długosz on the example of the St Stanisław Dominican Church
    Autorzy:
    Chachaj, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891960.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Władysław Jagiełło
    Grzegorz Camblak
    biskup kijowski Andrzej
    Jan Długosz
    Ruś
    kościół i klasztor Dominikanów w Lublinie
    relikwie Krzyża Świętego
    spór o przynależność diecezjalną Lublina w XV wieku
    Władysław II Jagiełło
    Kiev Bishop Andrew
    Ruthenia
    Dominican Church and Monastery in Lublin
    relics of the True Cross
    argument over the diocesan affiliation of Lublin in the 15th century
    Opis:
    The article is an attempt to direct the reader’s attention to the doubts concerning credibility of the sources indicating the time and circumstances of bringing the relics of the True Cross to the Lublin Dominican Church. The existing sources basically differ from each other in this respect, which made researchers take an attitude towards credibility of the accounts, or make attempts at reconciling their contents. An analysis of the context of the events connected with the possible circumstances of bringing the relics from Ruthenia to Lublin shows that it is possible to fix the date of the event in the first decades of the 15th century and to indicate King Władysław II Jagiełło and the Polish Dominicans as the people who were especially involved in it. At the same time it means that it is necessary to depart from the literal understanding of Jan Długosz’s account of the circumstances of bringing the relics to Lublin, and also to ask the question about the causes why he made changes in his account of the events.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 41-61
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzykalia gidelskie w ujęciu historycznym, dydaktycznym i artystycznym
    Autorzy:
    Kusz, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668957.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    the Monastery of the Dominican Fathers in Gidle
    catalogue of the Gidle musicalia
    18th-c. music manuscripts
    the Gidle band
    solemn liturgy
    Karol Mrowiec
    François Adrien Boieldieu
    Johann Evangelist Brandl
    Klasztor OO. Dominikanów w Gidlach
    katalog muzykaliów gidelskich
    XVIII-wieczne rękopisy muzyczne
    kapela gidelska
    msza uroczysta
    Opis:
    This article concerns archival musical manuscripts which belonged to a musical ensemble active in the Dominican Priory in Gidle (Poland) during the years 1615 to 1915.First, the collection of manuscripts is briefly presented, with special attention to quantity, condition and typology. The oldest preserved compositions from the period 1754 to 1799 are described and their authors identified.In the second part, the article demonstrates how the study of this collection can contribute to knowledge of late Classical and early Romantic music. An analysis of the manuscript Missa solemnis by the French composer François-Adrien Boieldieu serves as a case study. This musical composition has not been listed in catalogues of Boieldieu’s works.The third part of the article focuses on the question of how archival works of music can be adapted for contemporary liturgy and included in the repertoires of choirs and musical ensembles.
    This article concerns archival musical manuscripts which belonged to a musical ensemble active in the Dominican Priory in Gidle (Poland) during the years 1615 to 1915.First, the collection of manuscripts is briefly presented, with special attention to quantity, condition and typology. The oldest preserved compositions from the period 1754 to 1799 are described and their authors identified.In the second part, the article demonstrates how the study of this collection can contribute to knowledge of late Classical and early Romantic music. An analysis of the manuscript Missa solemnis by the French composer François-Adrien Boieldieu serves as a case study. This musical composition has not been listed in catalogues of Boieldieu’s works.The third part of the article focuses on the question of how archival works of music can be adapted for contemporary liturgy and included in the repertoires of choirs and musical ensembles.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2013, 11
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies