Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kaznodziejstwo w XIX w." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Ze zbioru kazań skrzatuskich – Kazanie na IX niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego (Dom. IX. p: P.)
    From a collection of Skrzatusz sermons – Sermon on the ninth Sunday after sending the Holy Spirit (Dom. IX. p: P.)
    Aus der Predigtsammlung von Skrzatuski – Predigt zum 9. Sonntag nach Pfingsten (Dom. IX. P: P.)
    Autorzy:
    Zadarko, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138307.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    homilia
    kazanie
    kaznodziejstwo w XIX w.
    zatwardziałość duszy
    łaska
    Skrzatusz
    Jerozolima
    homily
    sermon
    preaching in XIX century
    hardness of the soul
    grace
    Jerusalem
    Opis:
    Artykuł jest kontynuacją publikacji tekstów kazań (homilii), prawdopodobnie z XIX w., znajdujących się w zasobie Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. Wcześniejsze opracowania znajdują się w archiwalnych numerach Rocznika Skrzatuskiego. Homilia zatytułowana Dom. IX p: P. odnosi się w do perykopy ewangelicznej Łk 19,41–47b., która w Mszale Rzymskim Piusa V przeznaczona jest na niedzielę IX po uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Zwięzłość treści, potoczny styl pisania (interpunkcja oparta głównie o przecinki), prostota języka zaczerpniętego z Biblii i z codziennego doświadczenia słuchaczy świadczą o tym, że mamy do czynienia ze szkicem kaznodziejskim. Interpretując znaczenie obrazu Jezusa płaczącego nad Jerozolimą, kaznodzieja widzi w nim opis stanu duszy zamkniętej na łaskę Boga. Człowiek niezdolny do osiągnięcia swojego ostatecznego przeznaczenia bez pomocy Boga jednak odrzuca Jego dobroć. Dokonuje jeszcze gorszego przestępstwa, gdyż marnuje przelaną Krew Boga. Opłakany stan duszy można naprawić przez posłuszeństwo dobrym natchnieniom (Ducha Świętego). Smutny los mieszkańców Jerozolimy, nad którymi Jezus zapłakał, ma być na zawsze przestrogą, aby nie popełniać tego samego błędu. A godność dziecka (syna) Bożego i współdziedzica Jezusa Chrystusa w wieczności ma być zachętą do podjęcia nawrócenia.
    The article is a continuation of the publication of sermons (homilies), probably from the 19th century, kept in the resources of the Archives of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese. Earlier studies are included in the archival issues of Rocznik Skrzatuski. A homily entitled Home. IX p: P. refers to the pericope Lk 19:41–47b., which is intended for Sunday IX after the Solemnity of Pentecost in the Roman Missal of Pius V. The brevity of the content, the colloquial style of writing (punctuation based mainly on commas), the simplicity of the language taken from the Bible and from the everyday experience of the audience prove that we are dealing with a preacher’s sketch. Interpreting the meaning of the image of Jesus weeping over Jerusalem, the preacher sees in it a description of the state of the soul closed to God’s grace. The man is unable to reach his final destiny without God’s help, however, rejects his goodness. He is committing an even worse crime because he wastes the shed Blood of God. The deplorable condition of the soul can be repaired by obedience to Good inspiration (the Holy Spirit). The sad fate of the people of Jerusalem, over whom Jesus wept, is to be a forever warning not to make the same mistake. And the dignity of a child (son) of God and joint-heir of Jesus Christ in eternity is to be an invitation to conversion.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2021, 9; 61-77
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ze zbioru kazań skrzatuskich – Kazanie na VI niedzielę po Wielkanocy
    From a collection of Skrzatusz sermons – Sermon on the sixth Sunday after Easter
    Autorzy:
    Zadarko, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570766.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    kazanie
    homilia
    kaznodziejstwo XIX w.
    Skrzatusz
    świadectwo wiary
    sermon
    homily
    preaching of the nineteenth century
    witness of faith
    Opis:
    Opracowanie jest kontynuacją badania tekstów niemieckojęzycznych rękopisów kaznodziejskich z XIX w. odnalezionych w archiwum sanktuarium skrzatuskiego. Analizowane kazanie na szóstą niedzielę po Wielkanocy (VI. Sontag nach Ostern), a właściwie ze względu na zwięzłość – szkic kaznodziejski, jest napisane w formie homilii do perykopy Ewangelii św. Jana (15,26–16,4), zasadniczo do jej pierwszych dwóch wersetów o obietnicy Jezusa zesłania Pocieszyciela – Ducha Świętego. Treść homilii o bardzo prostej i przejrzystej strukturze (dwie części z trzema elementami każda) jest adresowana do katolika w parafii. Wiara w działanie Ducha Świętego w Kościele przez wieki zachęca do dawania świadectwa wierze dziś. Powinno się to dokonywać przez nauczanie chrześcijanina w środowisku domowym („apostoł w swoim środowisku”), a nawet w gospodzie wobec prowadzących spory religijne, przez zgodność wyznawanej wiary z czynem („wiara bez uczynków jest martwa, a uczynki bez wiary są jak drzewo bez korzenia”), walkę z wadami (zazdrość, pijaństwo, cudzołóstwo, skąpstwo, lichwiarstwo, mściwość, niecierpliwość) i świętość życia w miłości Boga, bliźniego i nieprzyjaciół oraz na końcu życia przez „świętą śmierć”.
    The article is a continuation of the study of German-language manuscript texts from the 19th century, found in the archives of the Skrzatusz sanctuary. The analyzed sermon on the sixth Sunday after Easter (VI. Sontag nach Ostern), or rather because of the brevity – the homiletic preaching, is written in the form of a homily to the words of the Gospel of Saint John (15,26–16,6,4), basically to its first two verses about the promise of Jesus to send the Comforter – the Holy Spirit. The content of a homily with a very simple and transparent structure (two parts with three elements each) is addressed to believers in the parish. Faith in the work of the Holy Spirit in the Church for centuries encourages them to give witness of faith. This should be done by teaching the brothers in the home environment (“the apostle in his environment”), and even in the pub towards religious disputes, by the compability of his faith with works (“faith without works is dead, and works without faith are like a tree without a root”), fight against moral defects (jealousy, drunkenness, adultery, miserliness, usury, vengefulness, impatience) and the sanctity of life in the love of God, neighbor and enemies and finally through “holy death”.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 57-75
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestia włościańska w listach pasterskich i kazaniach w Księstwie Warszawskim
    The peasant issue in pastoral letters and in homilies in the Duchy of Warsaw
    Autorzy:
    Ziółek, Ewa M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1886428.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Księstwo Warszawskie
    sprawa włościańska w Polsce
    kaznodziejstwo polskie w XIX wieku
    Duchy of Warsaw
    peasant issue in Poland
    Polish preaching in the 19th century
    Opis:
    Artykuł 4. konstytucji Księstwa Warszawskiego z 1807 r. znosił poddaństwo chłopów oraz zrównywał wobec prawa wszystkie warstwy polskiego społeczeństwa. Jednak ogólność zapisów powodowała, że wywołały one niepokoje na wsi, ponieważ wielu chłopów uznało je za równoznaczne ze zniesieniem pańszczyzny i innych świadczeń na rzecz dworu. Z kolei wśród szlachty pojawiły się obawy przed zbiegostwem i rozruchami. 21 grudnia 1807 r. Fryderyk August, książę warszawski, wydał dekret, który uściślał zapisy konstytucyjne. Ale już około dwa miesiące wcześniej minister spraw wewnętrznych Jan Paweł Łuszczewski  wezwał biskupów Księstwa, aby polecili duchowieństwu głoszenie nauk mających uspokoić nastroje. Minister oczekiwał, że Kościół wesprze władzę swoim autorytetem. W odpowiedzi biskupi ogłosili listy do duchowieństwa z zaleceniami przeprowadzenia stosownych nauk. Z zachowanych listów, jak i jedynie trzech znanych kazań o powyższej tematyce, wynika niezbicie, że Kościół nie tylko pouczał włościan o konieczności zachowania spokoju i wypełniania zobowiązań wobec dworów, ale przede wszystkim napiętnował dotychczasową sytuację społeczną. Podkreślano, że poddaństwo chłopów kłóci się z nauczaniem Kościoła i jest niesprawiedliwością. Kaznodzieje: ks. ks. Teodor Mietelski, Karol Arendt i Jan Paweł Woronicz uznali, że szlachta musi zaakceptować nowe regulacje prawne, bo dopiero uznanie wolności osobistej wszystkich obywateli i ich równości wobec prawa przywraca cywilizowany kształt stosunków społecznych na ziemiach polskich oraz stanowi gwarancję odzyskania pełnej niepodległości przez Rzeczpospolitą.
    Article 4 of the Constitution of the Duchy of Warsaw of 1807 abolished serfdom of the peasants and made all layers of the Polish society equal before the law. However, the regulations were so vague that they caused unrest in the country, since a lot of peasants recognized them as equal to abolition of socage and other services to the lord. In turn, among the nobility fears appeared that peasants could flee from their lords and that riots could break out. On 21st December 1807 Frederick Augustus, the Duke of Warsaw, issued a decree that made the regulations in the Constitution more specific. But as soon as about two months later Minister for Interior and Religious Affairs Jan Paweł Łuszczewski called on the bishops in the Duchy to order the clergy to preach the teachings that would calm down peasants. The minister expected the Church to support the authorities with its authority. In response the bishops proclaimed letters to the clergy with recommendations to teach the faithful the proper lessons. The preserved letters, as well as the three sermons concerning the subject that are known today, evidently show that the Church not only instructed the peasants that it was necessary to maintain the peace and meet their obligations to the lord, but first of all criticized the social situation that obtained at that time. It was emphasized that the peasants’ serfdom could not be reconciled with the Church’s teaching and was unjust. The preachers: Rev. Teodor Mietelski, Rev. Karol Arendt and Rev. Jan Paweł Woronicz decided that the nobility had to accept the new regulations by law, because it was only recognizing the personal freedom of all citizens and their equality before the law that could restore the civilized shape of the social relations in the Polish territories, and was a guarantee of restoring complete independence by the Republic of Poland.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 2; 137-152
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O zniesławianiu i oszczercach – Kazanie skrzatuskie na „Sześćdziesiątnicę”
    On defamation and slanderers – Skrzatusz Sermon on “Sixty-ninth”
    Über Verleumdung und Verleumdung – Skrzatuskie-Predigt über „Neunundsechzig“
    Autorzy:
    Zadarko, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138192.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    homilia
    kazanie
    niedziela Sexagesima („Sześćdziesiątnica”)
    zniesławienie
    oszczerstwo
    przypowieść o siewcy
    Skrzatusz
    kaznodziejstwo XIX w.
    homily
    sermon
    Sexagesima Sunday (“sixtieth”)
    preaching in XIX century
    defamation
    slander
    the parable of the sower
    Opis:
    Artykuł jest prezentacją kolejnego tekstu kaznodziejskiego z archiwum parafii Skrzatusz w języku niemieckim, z tłumaczeniem na język polski, prawdopodobnie z XIX w. Archiwalny manuskrypt jest bardziej kazaniem lub szkicem kaznodziejskim niż homilią do Ewangelii według św. Łukasza (Łk 8,4–15), na niedzielę Sexagesima („Sześćdziesiątnica” – według kalendarza sprzed reformy liturgicznej w 1970 r.). Tematem kazania jest grzech zniesławienia (oszczerstwa) i rozgrzeszenia z niego. Ziemią skalistą z przypowieści o siewcy jest dusza oszczercy, często niezdolna do naprawienia szkód wyrządzonych przez zniesławienie innych. Tekst z mocnym akcentem dydaktycznym, moralizatorskim, bardziej katechetycznym niż kerygmatycznym, jest wezwaniem do nawrócenia z grzechu oszczerstwa.
    The article is a presentation of a preaching text from the archives of the Skrzatusz parish in German, with a translation into Polish, probably from the 19th century. An archival manuscript is more of a sermon or a preaching sketch than a homily to the gospel according to St. Luke (Lk 8:4–15), Sexagesima Sunday (“Sixty-ninth” – according to the calendar before the 1970 liturgical reform). The subject of the sermon is the sin of defamation (slander) and absolution from it. The rocky ground in the parable of the sower is the soul of the slanderer, often unable to repair the harm done by defamation of others. The text of the manuscript with a strong didactic, moralizing, more catechetical than kerygmatic accent, is a call to conversion from the sin of slander.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2022, 10; 65-85
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ojciec Stefan Antoni Podworski OFM – Duszpasterz (1854–1913)
    Father Stefan Antonii Podworski OFM (1854–1913) – A Priest
    Autorzy:
    Rusecki OFM, Innocenty Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502566.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Stefan Antoni Podworski
    bernardyn (1854–1913)
    Bernardyni Polscy przełomu XIX i XX w.
    kaznodziejstwo
    Kalwaria Zebrzydowska
    koronacja obrazu Matki Boskiej Kalwaryjskiej
    a Bernadine (1854–1913)
    Polish Bernadines of the 19th and 20th centuries
    coronation of a painting of Kalwarian Blessed Virgin
    Opis:
    This article presents Father Stefan Podworski – one of the most outstanding monks at the turn of the 19th and 20th centuries. In 2013 we celebrated the 100th anniversary of his death. Father Stefan Podworski stood out as a fervent priest with excellent organizational abilities. He was also a brilliant preacher with a strong, beautiful voice. Father Podworski worked in two monasteries: in Kalwaria Zebrzydowska and Alwernia. He rendered especially great services during preparations to the coronation of a miraculous painting of Kalwarian Blessed Virgin, which took place in 1887. Later, Father Podworski was very keen in spreading Her worship.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 4; 103-119
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies