Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "język mniejszościowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
New patterns of migration in the light of language policy. The case of Polish migrants in Wales.
Nowe wzory migracji w świetle polityki językowej. Przykład polskich imigranów w Walii.
Autorzy:
Barłóg, Cecylia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441106.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
language policy
dominant language
indigenous minority language
new migration
Welsh
Polityka językowa
język dominujący
rdzenna mniejszość
język mniejszościowy
nowa migracja
walijski
Opis:
This paper is based on research conducted within LINEE (Languages in a Network of European Excellence), a project co-funded under the 6th framework programme by the European Commission, which investigates aspects of multilingualism and linguistic diversity in Europe. The particular project part this paper is embedded within explores the impact of new migration on officially bi- or trilingual regions in Europe. This refers to Wales in United Kingdom, the autonomous region of Valencia in Spain and the canton of Grisons in Switzerland. The research was conducted by a team of researchers, namely: Prof. Clare Mar-Molinero, Dr. Dick Vigers and Dr. Darren Paffey (Centre for Transnational Studies, University of Southampton); Dr. Verena Tunger (Department of Linguistics, University of Bern) and myself.
Niniejszy artykuł odnosi się do badań przeprowadzonych w ramach obszaru polityki językowej projektu badawczego LINEE (Languages in a Network of European Excellence) współfinansowanego przez 6. Program Ramowy Komisji Europejskiej. Skupia się on na badaniu wpływu „nowej” migracji w dwu- i trzyjęzycznych regionach w Europie. Po rozszerzeniu UE w 2004 roku Wielka Brytania była jednym z niewielu krajów, które nie nałożyły żadnych restrykcji ograniczających swobodny napływ pracowników z nowych krajów członkowskich. To w dużej mierze zwiększyło mobilność siły roboczej, czego efektem był znaczny przepływ pracowników z Polski do różnych części tego kraju. Dotychczasowe ruchy migracyjne skierowane były przede wszystkim do dużych wielojęzycznych miast. Ostatnio w związku z procesami ekonomicznymi i społecznymi takimi jak turystyka czy outsourcing napływ imigrantów zaczął docierać do obszarów peryferyjnych – terenów rolniczych, które do tej pory nie doświadczyły zjawiska imigracji na tak szeroką skalę. Tę tendencję można również zaobserwować na rolniczych obszarach w Walii. Przykładem jest choćby miasteczko Llanelli (ok. 45 000 mieszkańców), do którego w ostatnich latach przybyło około cztery tysiące polskich imigrantów. Tak znaczny napływ imigrantów stanowić może wyzwanie dla instytucji rządowych zajmujących się opieką społeczną, kwestiami imigracji oraz integracji. Jednak sytuacja w Walii charakteryzująca się asymetrią językową z dominującym językiem angielskim i mniejszościowym walijskim, widzianym jako peryferyjny zarówno w oczach władz brytyjskich, jak i imigrantów, wydaje się jeszcze bardziej złożona. Niniejszy artykuł podejmuje próbę zbadania “nowych” wzorów migracji polskich imigrantów na miejskich i rolniczych obszarach Walii w świetle konceptualizacji i implementacji polityki językowej w omawianym regionie. Na podstawie analizy wywiadów jakościowych przeprowadzonych wśród polskich imigrantów w czasie badań terenowych w październiku 2008 r. oraz marcu 2009 r., jak również analizy danych z polskich for internetowych oraz blogów bada on wpływ bieżących tendencji migracyjnych na umiejętności językowe, nabywanie języka, zatrudnienie, jak również nastawienie wobec języka dominującego i mniejszościowego.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2010, 7; 94-106
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Authentic’ Language as a Contested Concept in Brittany
„Autentyczność” języka jako pojęcie sporne – przypadek Bretanii
Autorzy:
Hornsby, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44928394.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
język bretoński
autentyczność języka
uprawnienie mówców
nowi użytkownicy języka
język mniejszościowy
Breton language
linguistic authenticity
speaker legitimacy
new speakers
minority language
Opis:
The question of authenticity in language has been approached from a number of theoretical standpoints. A significant type of feature which may bestow authenticity and legitimacy is the linguistic. Linguistic performance can be viewed in terms of either the unreflectingly fluent and competent use by the ideal native speaker or, in opposition, the inauthenticity of the non-native language learner. As pointed out by Martin Gill in his paper “Exclusive Boundaries, Contested Claims: Authenticity, Language and Ideology”, authentic speech is romanticised as “native, spoken, verbatim, unrehearsed, off-the-record, sincere, vernacular and non-standard”. Such a definition is easily understandable by the wider public outside of academia. However, it begs the question: who has the authority to make this distinction and who can validate these authenticity claims? Mary Bucholtz proposes instead the concept of authentication, or the outcome of constantly negotiated social and linguistic practices. Debates over what constitutes ‘authentic’ language in minority language settings are particularly noticeable, given the processes of revitalisation many of them are going through. This paper aims to move the discussion away from the purely linguistic when considering what authenticity means, and investigate the concept from a more speaker-centred perspective. The example of Breton in Brittany is taken as the case study here – what it means to speak Breton ‘authentically’, according to whom, and to which norms. In particular, attention is paid to the authentication process of negotiation and how different actors approach and manage this dynamic.
Kwestii „autentyczności” języka przyglądano się już z wielu pozycji teoretycznych. Istotny czynnik nadający autentyczność i legitymizujący użycie języka przez mówcę stanowią często cechy językowe. Realizację językową można opisywać jako bezrefleksyjną, płynną i kompetentną w wykonaniu rodzimego użytkownika języka lub przeciwnie, jako nieautentyczną w przypadku użytkownika nierodzimego, uczącego się języka. Według artykułu Exclusive Boundaries, Contested Claims: Authenticity, Language and Ideology autorstwa Martina Gilla, autentyczna mowa jest idealizowana jako „rodzima, mówiona, dosłowna, nieprzećwiczona, nieoficjalna, szczera, potoczna i niestandardowa”. Taka definicja jest łatwa do przyjęcia przez rzesze użytkowników języka spoza środowiska akademickiego. Naukowcom jednak nasuwa się pytanie: kto jest upoważniony do dokonywania tego rozróżnienia i kto może potwierdzić postulat autentyczności. Mary Bucholtz proponuje zamiast tego koncepcję uwierzytelnienia, czyli rezultatu stale negocjowanych praktyk społecznych i językowych. Debaty o tym, co stanowi język „autentyczny”, są zauważalne zwłaszcza w przypadku języków mniejszościowych, z których wiele podlega procesom rewitalizacji. Niniejszy artykuł ma na celu przesunięcie dyskusji nad autentycznością języka z czysto językoznawczej perspektywy w kierunku tej skoncentrowanej na mówcy. Jako studium przypadku wybrano język bretoński w Bretanii i postawiono pytania o to, co, według kogo i w oparciu o jakie normy oznacza mówienie po bretońsku „autentycznie”. Szczególną uwagę poświęcono procesowi uwierzytelnienia przez negocjację oraz temu, jak różni użytkownicy języka podchodzą do tej dynamiki i jak nią zarządzają.
Źródło:
Adeptus; 2022, 19
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwujęzyczne nazewnictwo geograficzne w Polsce
Bilingual geographical names in Poland
Autorzy:
Zych, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204534.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
ustawa
mniejszości narodowe
mniejszości etniczne
język mniejszościowy
nazewnictwo geograficzne
nazwa mniejszościowa
nazwa dwujęzyczna
act
national minorities
ethnic minorities
minority's language
geographical name
minority's name
bilingual name
Opis:
Po scharakteryzowaniu nowego polskiego prawodawstwa, autor podaje przykłady funkcjonowania dwu- i wielojęzycznego nazewnictwa w krajach, w których stosowane jest ono już od dawna. W ostatniej części artykułu przeprowadzona jest próba zastosowania dwujęzycznego nazewnictwa na mapach z obszaru Polski.
On January, 2005 Polish Parliament passed the Act on National and Ethnic Minorities and on the Regional Language. It is the first legal act in the post-war history of Poland regulating completely the issues of national, ethnic and linguistic minorities. Until now the Polish legislation regarding this matter was divided among many legal regulations and some issues were not codified at all. The new act defines minorities - national and ethnic, as well as the regional language. According to the act minorities are groups of Polish citizens who differ substantially from other citizens by means of their language, culture or tradition, who are aware of their own historical and national bonds, and whose ancestors have inhabited Poland for at least the past 100 years. A national minority refers to a group that has an independent state elsewhere, and ethnic minority to a group that does not have a state at all. The act mentions 9 national minorities, 4 ethnic minorities and one regional language. In regard to geographical names, two regulations included in the act are of special importance. In communes (3rd level administrative units), in which the given national or ethnic minority constitutes at least 20% of the population, the minority's language may be introduced as an auxiliary language. Similar requirements must be met in case of introducing geographical names in the minority's language, however it can also be applied in reference to names of towns in communes in which the given minority constitutes less than 20% of the population provided the majority of the town's population decides for it. Population using a regional language has the same rights regarding the auxiliary language and geographical names as in case of national and ethnic minorities. At present in Poland, a national or ethnic minority or population using a regional language constitutes at least 20% of the population in 51 communes (out of the total number of 2478) (fig. 2). Implementation of regional languages and bilingual names in Poland will cause those names to appear on maps. Because so far such names have not been present on Polish maps, Polish cartographers have not developed any rules of applying them. In EU countries the situation is different. Bilingual names are common, so a review of methods of their usage on maps can help to establish the best rules also for Poland. Several ways of giving bilingual names can be distinguished. Considering the experience of other countries and Polish regulations in respect to bilingual names on traffic signs it seems that a mixed approach should be applied: a minority name written in the same-type, same-size font should be placed under the Polish name and centered. In the case of extended names (e.g. rivers, finger lakes), the minority name should follow the Polish name, after a slash (fig. 14).
Źródło:
Polski Przegląd Kartograficzny; 2005, T. 37, nr 4, 4; 282-297
0324-8321
Pojawia się w:
Polski Przegląd Kartograficzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies