Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "finiteness" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    A finiteness theorem for Riemannian submersions
    Autorzy:
    Walczak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1312004.pdf
    Data publikacji:
    1992
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
    Tematy:
    Riemannian foliation
    Riemannian submersion
    geometry bounds
    finiteness
    Opis:
    Given some geometric bounds for the base space and the fibres, there is a finite number of conjugacy classes of Riemannian submersions between compact Riemannian manifolds.
    Źródło:
    Annales Polonici Mathematici; 1992, 57, 3; 283-290
    0066-2216
    Pojawia się w:
    Annales Polonici Mathematici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Valenz und Afinitheit
    Valency and non‑finiteness
    Autorzy:
    Kotin, Michail L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1287976.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    Dependenz
    Valenz
    Satz
    Proposition
    Finitheit
    Afinitheit
    Verbozentrik.
    dependence
    valency
    sentence
    proposition
    finiteness
    non-finiteness
    verb-centric syntax.
    Opis:
    Auf den ersten Blick scheinen beide Titelbegriffe kontradiktorisch zu sein, setzt ja die klassische verbozentrische Valenztheorie, deren Anhänger auch der Geehrte ist, eine weit verstandene „Verbalität“ als konstitutives inhaltlich‑propositionales Satzkriterium voraus, wobei die Finitheit von den meisten deutschen Grammatikforschern zum unveräußerlichen formalen Satzkriterium erklärt wird. So gelten z.B. sämtliche infinite Prädikationen schlechtweg als kommunikative Minimaläußerungen, doch wird ihnen der „normale“ Satzstatus abgesprochen (vgl. Zifonun et al. 1997). Auf der anderen Seite gibt es in vielen Sprachen (so in der Slavia, aber auch in älteren germanischen Sprachen, im Griechischen, zum Teil im Latein) viele vollwertige Satzstrukturen, die formal infinit sind. Auch in der deutschen Gegenwartssprache sind mehrfach satzartige Konstruktionen mit vollprädikativem Inhaltswert, dabei aber ohne finites Verb vorhanden. Viele davon fallen unter den Begriff der Afinitheit (vgl. u.a. Riecke 2012, Kotin 2014), vgl. Was vergangen, kehrt in der gleichen Gestalt nie wieder. Wird bei der Deskription der Valenzstruktur derartiger Sätze oder satzartiger Äußerungen das klassische (Engel’sche) Valenzmodell angewandt, so ergibt dies keine rasanten Unterschiede bei finiten und afiniten Satzsyntagmen, da finite Auxiliare und Kopulae darin grundsätzlich als nicht valenzfähig behandelt werden. Schwieriger wird es allerdings, wenn angenommen wird, dass Kopulae und Auxiliare zumindest eine strukturelle Valenz besitzen und Regentia bezüglich der hierarchisch niedrigeren Vollverben darstellen (vgl. Eroms 2000). In diesem Fall sollen afinite Sätze als Ellipsen eingeordnet und entsprechend syntaktisch behandelt werden. Dieses recht komplizierte und komplexe theoretische Problem der Dependenzgrammatik wird am Beispiel verschiedener Sprachen und unterschiedlicher Entwicklungsstufen, also aus synchroner, kontrastiv‑typologischer und diachroner Sicht betrachtet.
    Both terms seem to be contradictory to each other, since the classical verb‑centric valence theory, the follower of which is also Ulrich Engel, considers the verb, and, thus, also the formal feature of its finiteness as an inalienable criterion of a sentence proposition. Thus, non‑finite predications are simply considered as minimal utterances, whereas their “normal” status of clauses is mostly denied (cf. Zifonun et al. 1997). On the other hand, many languages ( Slavic languages, among others,but also old Germanic languages, Greek and partly Latin) have many full‑value clause structures being formally non‑finite. Similarly, modern German conveys numerous sentence‑like constructions with a full‑predicative propositional value. Many of them belong to the phenomenon of non‑finiteness (cf., among others, Riecke 2012, Kotin 2014), as in: Was vergangen, kehrt in der gleichen Gestalt nie wieder. If in the description of the valency structure of such sentences/ utterances the classical Engelian valence model is used, no significant differences between finite and non‑finite clauses can be registered, since within this model finite auxiliaries and copulas are considered as not valence‑dependent. However, the problem becomes more complicated, if we assume that copulas and auxiliaries possess at least structural valence and, thus, are regentia in respect to the hierarchically “lower” situated so called “full verbs” (cf. Eroms 2000). In this case, non‑finite sentences have to be considered as elliptical ones and treated accordingly to this status. This very complicated and complex theoretical problem of the dependence grammar is the subject of this paper containing an analysis of examples from various languages and different stages of their development, i.e. from synchronic, diachronic and typological perspectives.
    Źródło:
    Studia Germanica Gedanensia; 2018, 39; 91-100
    1230-6045
    Pojawia się w:
    Studia Germanica Gedanensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Falseness of the finiteness property of the spectral subradius
    Autorzy:
    Czornik, A.
    Jurgaś, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/929601.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    właściwość skończoności
    podpromień spektralny
    finiteness property
    spectral subradius
    Opis:
    We prove that there exist infinitely may values of the real parameter α for which the exact value of the spectral subradius of the set of two matrices (one matrix with ones above and on the diagonal and zeros elsewhere, and one matrix with α below and on the diagonal and zeros elsewhere, both matrices having two rows and two columns) cannot be calculated in a finite number of steps. Our proof uses only elementary facts from the theory of formal languages and from linear algebra, but it is not constructive because we do not show any explicit value of α that has described property. The problem of finding such values is still open.
    Źródło:
    International Journal of Applied Mathematics and Computer Science; 2007, 17, 2; 173-178
    1641-876X
    2083-8492
    Pojawia się w:
    International Journal of Applied Mathematics and Computer Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wniknąć w nicość. Bernharda Weltego wykład o nadziei i rozpaczy
    Autorzy:
    Piecuch, Joachim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437310.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    metafizyka
    skończoność
    nieskończoność
    nicość
    doświadczenie
    wolność
    wiara
    rozpacz
    metaphysics
    finiteness
    infinity
    nothingness
    experience
    freedom
    faith
    despair
    Opis:
    Myśl fryburskiego filozofa religii, Bernharda Weltego, wielokrotnie dotykała zagadnienia nicości. Artykuł prezentuje funkcje, jaką Welte przypisał idei nicości w kontekście doświadczenia konstytutywnego, wyznaczającego podstawową charakterystykę ludzkiej egzystencji. Doświadczenie konstytutywne pociąga za sobą przenikanie się czyjejś skończoności z nieskończonością. Ta pierwsza wyraża się w byciu świadomym własnej śmiertelności i winy, ta druga w aktywności ludzkiego ducha, szczególnie w odczuwaniu obowiązku. Bycie człowieka sytuuje się między tymi przeciwstawnymi siłami, poszukuje sensu swojej egzystencji. Jednocześnie stwarza ono różne relacje, jakie mogą między nimi zachodzić. Ich porządek może prowadzić do afirmacji bądź negacji czyjejś egzystencji. Jeżeli dodamy do owych relacji doświadczenie nicości (wraz z jej specyfiką), to tworzą one razem akt wyboru między afirmacją a negacja bardziej przypominający ostateczny wybór między nadzieją a rozpaczą.
    The thought of Bernhard Welte, a philosopher of religion from Fribourg, many times touched upon the subject of nothingness. This article aims at presenting the function he ascribed to the idea of nothingness in the context of constitutive experience determining fundamental characteristics of human existence. This constitutive experience involves going through ones finiteness and infinity. The former is expressed as being conscious of one’s mortality and guilt, the latter in the activity of human spirit, especially the feeling of duty. A human being placed in between these opposing powers, seeks the sense of its existence. Simultaneously, it creates different relations which can occur between them. Their order can either lead to affirmation or negation of one’s own existence. If we add the experience of nothingness (with its specificity) to these relations, together they make the act of choosing between affirmation and negation more like the final choice between hope and despair.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 313-322
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Satzkonstruktionen ohne Verbum finitum: Diachrone, synchrone und panchrone Zugriffe auf ein vergessenes Phänomen der deutschen Syntax
    Autorzy:
    Schönherr, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083349.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Non-finiteness
    Non-finite Constructions
    Auxiliary Drop
    Dependent Clauses
    Early New High German
    Niefinitywność
    konstrukcje niefinitywne
    elipsa czasownika posiłkowego
    zdania podrzędnie złożone
    język wczesno-nowo-wysoko-niemiecki
    Opis:
    The aim of this paper is to describe selected syntactic phenomena concerning non-finiteness and to show the most frequent types of the non-finite subordinate clauses in the historical German language of the 17th century. The use of the non-finite constructions appears to be especially frequent in Early New High German. Also today, non-finite clauses can be observed. However, their role in the modern discourse is different to that of the diachronic constructions.
    Celem niniejszego artykułu jest opisanie wybranych zjawisk składniowych dotyczących niefinitywności oraz ukazanie najczęstszych typów zdań podrzędnych z wyzerowaną formą czasownika w języku niemieckim w jego XVII-wiecznej fazie rozwoju. Stosowanie konstrukcji bez Verbum finitum wydaje się być szczególnie częste w okresie języka wczesno-nowo-wysoko-niemieckiego. Również dzisiaj można zaobserwować struktury niefinitywne. Jednak ich rola we współczesnym dyskursie różni się od tej, jaką pełniły konstrukcje historyczne.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 4; 565-579
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies