Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dramat poetycki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Wesele
    Autorzy:
    Wyspiański, Stanisław
    Współwytwórcy:
    Nowakowski, Jan
    Sutkowska, Olga
    Sekuła, Aleksandra
    Data publikacji:
    2008-12-16
    Wydawca:
    Fundacja Nowoczesna Polska
    Tematy:
    Modernizm
    Dramat
    Dramat poetycki
    Opis:
    Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
    Źródło:
    Stanisław Wyspiański, Wesele, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1973
    Dostawca treści:
    Wolne Lektury
    Książka
    Tytuł:
    „C Z Ł O W I E K A (TERAZ), O MUZO, WYPOWIEDZ”1 . PRÓBA ROZPOZNANIA ARTYSTYCZNEGO KSZTAŁTU DRAMATU NORWIDA KLEOPATRA I CEZAR
    Autorzy:
    Trzcionka, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624389.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Norwid
    dramat romantyczny
    Kleopatra i Cezar
    dramat poetycki
    Opis:
    An Attempt to identify the artistic form of Norwid’s drama ‘Cleopatra and Ceasar’ The article concentrates on the analysis of lyrical excerpts form Norwid’s Cleopatra and Caesar while taking into account the title hero’s utterance and the form of the world created in the drama. The author creates a research methodology which allows her to define precisely the lyrical structure of Norwid’s historical drama
    Źródło:
    Colloquia Litteraria; 2012, 13, 2; 103-117
    1896-3455
    Pojawia się w:
    Colloquia Litteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewa Lipska jako pisarka polityczna
    Ewa Lipska as a political writer
    Autorzy:
    Morawiec, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390861.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ewa Lipska
    pisarka polityczna
    poezja
    dramat poetycki
    proza
    Opis:
    The article deals with the image of Ewa Lipska as a political writer, a committed person, and also discusses her attitude to Poland. In the studies conducted so far this aspect of her work was merely indicated, and also was sometimes a subject of manipulation. From the point of view of today it can be clearly seen that, along with the “private” motif, it crucially co-creates Lipska’s oeuvre. It is also important that the writer has expressed her social and political commitment not only in poetry (which she has published from 1961) and poetic drama (Nie o śmierć tutaj chodzi, lecz o biały kordonek [Death is Not at Stake, But the White Cord] of 1981), but also, and even most of all, in her prose (which so far has been neglected by researchers), especially Żywa śmierć [Living Death] (2009), Sefer (2009) and the columns published since 2004 in the “Kraków” monthly.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2011, 15; 35-54
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od analizy dramatu do filozofii teatru: O pracach teatrologicznych Ireny Sławińskiej
    From Drama Analysis to Theater Philosophy: The Theater Scholarship of Irena Sławińska
    Autorzy:
    Kaczmarek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14523875.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    poetic drama
    religious drama
    theater anthropology
    theater philosophy
    dramat poetycki
    dramat religijny
    antropologia teatru
    filozofia teatru
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na przedstawieniu prac teatrologicznych Ireny Sławińskiej (1913–2004), wybitnej humanistki przez ponad pół wieku związanej z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, współtwórczyni polskich badań nad dramatem i teatrem. Omówiono jej badania nad językiem dramatu, dramatem poetyckim i religijnym oraz propozycje metodologiczne dotyczące analizy, antropologii i filozofii dramatu i teatru. Scharakteryzowano rolę Sławińskiej w budowaniu relacji między polską teatrologią a badaniami prowadzonymi na Zachodzie, zwłaszcza w kręgu języka angielskiego i francuskiego. Podkreślono oryginalny wkład uczonej w analizę antropologicznych podstaw wizji teatru odwołującej się do filozofii klasycznej i do chrześcijaństwa.
      This article presents the theater scholarship of Irena Sławińska (1913–2004), an eminent humanist affiliated with the Catholic University of Lublin for more than five decades, co-founder of Polish drama and theater studies. The author discusses Sławińska’s research on the language of drama, poetic and religious drama, as well as her methodological proposals for drama and theater analysis, anthropology, and philosophy. The article also describes the scholar’s role in developing relations between Polish and Western theatre studies, especially with regard to Anglo- and Francophone research, and highlights her original contribution to the analysis of anthropological foundations of the idea of theater that refers to classical philosophy and Christianity.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 3; 99-123
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwidowski dramat w nowych dekoracjach
    Norwid’s dramatic works in new costume
    Autorzy:
    Ziołowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/18029974.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    wiek XIX
    dramat
    dramat poetycki
    tragedia
    komedia
    the twentieth century
    drama
    poetic drama
    tragedy
    comedy
    Opis:
    Artykuł jest recenzją naukową książki: Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty, red. naukowa W. Rzońca, K. Samsel, Warszawa 2019. Autorka dokonuje przeglądu i interpretacji zamieszczonych w książce studiów, sytuując je na tle aktualnego stanu badań nad dramaturgią Norwida. Recenzja ukazuje wartość książki, polegającą przede wszystkim na prezentacji nowych odczytań Norwidowskiego dramatu ‒ przez pryzmat nowych kontekstów i z różnorodnych perspektyw badawczych: filologicznej, teatrologicznej, tekstologiczno-edytorskiej, estetycznej, antropologicznej, kulturologicznej, komparatystycznej. Książka jest też głosem w sprawie miejsca dramaturgii Norwida w procesie literackim, bowiem w większości opublikowanych w niej prac wyeksponowany został ścisły związek pisarza z literaturą i kulturą premodernizmu lub modernizmu. W związku z tym podjęta została w recenzji kwestia znaczenia tradycji dramatu romantycznego dla specyfiki postawy twórczej Norwida-dramaturga.
    The article is an academic review of the multi-author monograph Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty [Cyprian Norwid’s dramatic works: texts, contexts and intertexts] edited by Wiesław Rzońca and Karol Samsel (Warszawa: Wydawnictwo Wydziału Polonistyki, 2019). It surveys and examines studies contained in the volume, placing them in the context of current state of research on Norwid’s dramatic works. The review argues that the chief merit of the discussed book consists primarily in presenting new interpretations of Norwid’s dramas, which account for fresh contexts and represent a variety of research angles, including philology, textology and scientific editing, studies of theatre, aesthetics, anthropology as well as cultural and comparative studies. The volume also reconsiders the place of Norwid’s dramatic works in literary history, most chapters foregrounding the strong relationship this author had with the literature and culture of pre-modernism and modernism. Owing to this, the review also addresses the meaning of the Romantic drama tradition for Norwid’s specific artistic position as a dramatist.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2022, 40; 209-222
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dramat imaginacyjny Wyspiańskiego: O niedrukowanej pracy Ireny Sławińskiej
    Wyspiański’s Drama of Imagination: An Unpublished Work by Irena Sławińska
    Autorzy:
    Kaczmarek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47226118.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Stanisław Wyspiański
    dramat poetycki
    wizja teatralna w dramacie
    Irena Sławińska
    poetic drama
    theatrical vision in drama
    Opis:
    Artykuł prezentuje nieopublikowany tekst Ireny Sławińskiej Dramat imaginacyjny Stanisława Wyspiańskiego, pochodzący prawdopodobnie z roku 1938. Przywołane zostały możliwe źródła inspiracji oraz najważniejsze kroki badawcze, jakie wykonała Sławińska, rekonstruując imaginacyjną poetykę dramatów Wyspiańskiego (Protesilas i Laodamia, Legion, Wesele, Noc listopadowa, Wyzwolenie, Akropolis, Sędziowie). Jej analiza objęła koncepcję przestrzeni, konstrukcję postaci, dialogi, funkcję chórów i didaskaliów, by pokazać, że cechą konstytutywną poetyki imaginacyjnej Wyspiańskiego jest zasada zacierania granicy między światem wizyjnym i realnym poprzez ich strukturalne powiązanie, przy jednoczesnym podkreślaniu ich zasadniczej odrębności. Sławińska przesunęła też moment ukształtowania się wizji nowego teatru Wyspiańskiego na rok 1895. W artykule zasygnalizowano, które wątki jej niepublikowanego tekstu mogą stanowić dziś inspirację dla dalszych badań nad twórczością Wyspiańskiego.
    This article presents an unpublished text by Irena Sławińska: Dramat imaginacyjny Stanisława Wyspiańskiego [Stanisław Wyspiański’s Drama of Imagination], probably dating from 1938. It discusses Sławińska’s possible sources of inspiration and her most important research steps in reconstructing the imaginative poetics of Wyspiański’s dramas (Protesilas i Laodamia, Legion, Wesele [The Wedding], Noc listopadowa [November Night], Wyzwolenie [Liberation], Akropolis, Sędziowie [The Judges]). Based on an analysis of Wyspiański’s concept of space, character construction, dialogue, and the function of the choruses and stage directions, Sławińska argues that a constitutive feature of his poetics of imagination was the principle of blurring the border between the world of vision and the real world by interlinking them structurally, while at the same time emphasizing their fundamental separateness. Sławińska also reassesses the chronology of the formation of Wyspiański’s vision of new theater, proposing that it should be dated from 1895. The article indicates the elements of the unpublished text that today may serve as an inspiration for further research on Wyspiański’s work.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 1; 113-129
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psy, ludzie i Bóg: Ekoteologia w dramatach Mariusza Bielińskiego i Jarosława Jakubowskiego
    Dogs, People, and God: Ecotheology in the Plays of Mariusz Bieliński and Jarosław Jakubowski
    Autorzy:
    Kopciński, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083648.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    dramat polski po 2000
    dramat poetycki
    hermeneutyka
    ekokrytyka
    teologia
    ekologia
    Polish drama after 2000
    poetic drama
    hermeneutics
    ecocriticism
    theology
    ecology
    Opis:
    Księga psa Mariusza Bielińskiego i Pies Jarosława Jakubowskiego to dwa teksty dramatyczne, które w oryginalny sposób ukazują relacje między człowiekiem i zwierzęciem. W obu sztukach pies jest samoistnym bytem, „gatunkiem stowarzyszonym” z człowiekiem (Haraway), „członkiem wspólnoty rodzinnej” (Baratay) i „zoe-egalitarystycznej” wspólnoty w znaczeniu, jakie nadaje temu pojęciu współczesny posthumanizm (Braidotti). Autor eseju odwołuje się do tych kategorii, by je następnie przekroczyć, badając metafizyczną koncepcję ludzko-zwierzęcych relacji ukazaną w dramatach. Podejmowana przez bohaterów Bielińskiego i Jakubowskiego retrospekcja przyjmuje postać pisarsko-egzystencjalnego obrządku żałobnego po zmarłym psie i prowadzi do głębokiej przemiany ich świadomości. Poprzez zderzenie losu cierpiącego zwierzęcia z historią Męki Pańskiej obaj pisarze dekonstruują spetryfikowane prawdy wiary chrześcijańskiej, odnawiając je i włączając w przestrzeń własnego doświadczenia i własnego dyskursu. Dlatego w interpretacji dramatów perspektywa ekologiczna została połączona z teologiczną. Autor odwołuje się do koncepcji „teologii zwierząt” Linzeya (ofiara Jezusa Chrystusa jako wzór międzygatunkowych relacji), a następnie, podążając za myślą Gadamera i Lévinasa, stawia tezę, że osią obu utworów jest hermeneutyczne pytanie o to, czy „duchowy dystans”, jaki w naszej epoce powstał między Bogiem a ludźmi, człowiek nowoczesny może pokonać, zwracając się w stronę zwierzęcia, by „przyswoić sobie” jego „obcość”, która otworzy go na „obcość” Boga.
    Mariusz Bielinski’s Księga Psa (The Book of Dog) and Jarosław Jakubowski’s Pies (The Dog) are two dramatic texts portraying the relationship between humans and animals in an original way. In both plays, the dog is an entity in its own right, a representative of the “companion species” to the human being (Haraway), “member of the family group” (Baratay) and the “zoe-egalitarian” community as understood in contemporary posthumanism (Braidotti). The author of the essay evokes these categories and then transcends them by exploring the metaphysical concept of human-animal relations depicted in the plays under discussion. Bieliński’s and Jakubowski’s protagonists turn to retrospective, which takes the form of writerly and existential mourning rite for a dead dog, leading to a profound transformation of their consciousness. By juxtaposing the fate of the suffering animal with the Passion of Christ, both authors deconstruct the petrified truths of Christian faith, renewing and incorporating them into the space of their own experience and discourse. Therefore, the proposed interpretation of the dramas combines the ecological perspective with theology. The author refers to Linzey’s concept of “animal theology” (the sacrifice of Jesus Christ as a model of interspecies relations) and posits, drawing on Gadamer and Lévinas, that both plays are centred around the hermeneutical question of whether the “spiritual distance” that has arisen between God and humans in our era can be overcome by modern humanity by turning towards the animal in order to “assimilate” its “strangeness” and thus open up to the “strangeness” of God.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 1; 95-118
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maxwell Anderson jako teoretyk dramatu
    Maxwell Anderson as a Drama Theoretician
    Autorzy:
    Brodzińska, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954016.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Maxwell Anderson
    dramat amerykański
    dramat poetycki
    tragedia wierszowana
    teoria dramatu i teatru XX wieku
    american drama
    poetical drama
    tragedy in verse
    theory of the 20th century drama and theatre
    Opis:
    Born in 1888 in Atlantic, Pennsylvania, Maxwell Anderson was among the generation of playwrights who changed the world's perception of American drama. The group of young dramatists included such famous names as Eugene O'Neill, Elmer Rice, Sidney Howard, RobertSherwood, George S. Kaufman, Samuel N. Behrman and Paul Green; however, Anderson was more prolific and versatile than anybody of them. During a career of just thirty years he produced thirty-three plays (about half the number he wrote) which include comedies and tragedies, plays in verse and in prose, satires and musicals. His first play White Desert was written in verse because he was weary of ”plays in prose that never lifted from the ground”. The play failed but Anderson didn't abandon his dream of bringing tragic poetry to the American stage. Examining Aeschylus', Sophocles', Euripides', Shakespeare's and Racine's tragedies, also reading Aristotle's The Poetic, Anderson realized that „in discussing construction Aristotle made a point of the recognition scene as essential to tragedy” and that poetic tragedy had never been successfully written about its own place and time. According to the rules, he composed two very successful historical dramas in verse: Elizabeth the Queen (1930) and Mary of Scotland (1933). However, a few years later, in 1935, Anderson broke his newly discovered principles and composed Winterset, a poetic tragedy based on a true story and set in contemporary New York. Unlike his first contemporary verse drama White Desert, the experiment, Winterset, was a big success and brought him the very first New York Drama Critics Circle Award. His theory and dramas inspired some contemporary theorists as John Mason Brown, John Gassner and Elder Olson; also, the famous American playwright Archibald MacLeish.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 1; 209-226
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DEVELOPMENT OF THE KOREAN POETIC DRAMA AND THE SIGNIFICANCE OF THE POETIC DRAMA MOVEMENT
    ROZWÓJ KOREAŃSKIEGO DRAMATU POETYCKIEGO ORAZ ZNACZENIE RUCHU DRAMATU POETYCKIEGO
    Autorzy:
    LEE, Hyeon-Jeong
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138969.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Korean poetic drama
    T.S.Eliot
    Choi Il-soo
    the poetic drama movement
    the history of Korean poetic drama
    koreański dramat poetycki
    ruch dramatu poetyckiego
    historia koreańskiego dramatu poetyckiego
    Opis:
    This paper deals with the definition and characteristics of poetic drama, and attempts to clarify the significance of poetic drama works during the time when the poetic drama movement took place. Unlike drama-poetry or plays, poetic drama is an independent art genre. It presents artistic vision through the conflict of poetics and dramas. The unity of poetic and dramatic things, which is facilitated through music, internal necessity, stage image, sound effect, and visual auditory indication, poetic drama is a part of complex art. The entire work functions as a poem and must be realized on the stage. For Choi Il-soo, in order to develop the characteristics of these poetry plays, the innatrhythm of the free verse should be embodied within these plays. He accepted Eliot’s theory and tried to establish the position that Western poetic drama works and theories are unique to Korea. This deepening perception of theory led to a poetic drama movement with the creators. In this paper, we classify its characteristics by focusing on approximately 18 poetic drama works. From 1920 to 1999, 18 representative works were classified, focusing on the completeness of the works and the remarkable artists. The characteristics of works can largely be divided into historical, narrative, reality, and philosophy. The meaning of this classification can serve as an opportunity for poetic dramas to advance into more diverse topics or forms. The poetic drama movement was dominated by critics and poets with the aim of pursuing independent Korean art works, and although it failed in performance and popularization, it was an achievement of the times to give a glimpse into the possibility of poetic drama. Poetic drama can act as a new element in the genre of poetry and drama that are losing original literary character, and there is a need to revive in Korean literature.
    Niniejszy artykuł mierzy się z próbą definicji i charakterystyki dramatu poetyckiego, jak i usiłuje ustalić znaczenie dzieł dramatycznych w czasie funkcjonowania ruchu dramatu poetyckiego. W przeciwieństwie do sztuk czy poezji dramatycznej, dramat poetycki jest odrębnym gatunkiem. Wizja artystyczna jest uwidaczniana w konflikcie poetyki i dramatu. Jedność poetyki i dramatu, osiągana przez muzykę, wewnętrzny przymus, obraz sceniczny efekty dźwiękowe, wizualne odniesienia publiczności sprawiają, że dramat poetycki jest częścią sztuki ujmowanej kompleksowo. Całe dzieło funkcjonuje jak poemat i musi być realizowane na scenie. Zdaniem Choi Il-soo, by rozwinąć opis tych sztuk poetyckich należy zachować w nich wewnętrzne zasady wolnego wiersza. Przyjął on więc koncepcję Eliota i podjął próbę opracowania podstaw zakładających, że zachodnie dramaty poetyckie oraz teorie są atypowe dla Korei. Ten pogłębiający się odbiór teorii doprowadził do wykształcenia się ruchu dramatu poetyckiego, W artykule dokonana zostanie klasyfikacja cech charakterystycznych na podstawie około 18 dzieł dramatycznych. Wybrane osiemnaście dzieł, które powstałe w latach 1920-1999 sklasyfikowano według kryterium ukończenia i pełności pracy jak i ze względu na uznanie artysty. Opisy dzieł mogą być ogólnie podzielone na historyczne, narracyjne, realistyczne i filozoficzne. Klasyfikacja ta może stać się punktem wyjścia dla dramatów poetyckich do przekształcenia w bardziej zróżnicowane formy lub tematy. Ruch dramatu poetyckiego został zdominowany przez krytyków i poetów, których głównym celem było popularyzowanie niezależnych dzieł sztuki koreańskiej, i mimo, że nie zyskał on wielu odbiorców ani na popularności, to uznaje się go za znaczne osiągnięcie ówczesności, pozwalające na wgląd w możliwości dramatów poetyckich. Mogą one być traktowane jako nowy element w gatunkach lirycznych i dramatycznych, tracących swój pierwotny charakter literacki a które należy odzyskać w literaturze koreańskiej.
    Źródło:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2021, 7; 117-141
    2449-7444
    Pojawia się w:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies