Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "criminal canon law" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
PRZESTĘPSTWO PORWANIA LUB PRZETRZYMYWANIA DLA OKUPU W PRAWIE KANONICZNYM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO OBRZĄDKU ŁACIŃSKIEGO
Kidnapping or hostage-keeping for ransom in Roman Catholic Canon Law
Autorzy:
ARENT, OLGA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546473.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
kidnapping for ransom hostage-taking
hostage keeping
ransom
kidnapping of clerics
Code of Canon Law 1983
criminal canon law
Opis:
Subject of this article is the legal research on actions of kidnapping or hostage- keeping for ransom, and in return release of the hostages. Likewise in polish criminal law and other penal law systems, also in catholic canon law this is a crime. The main point of the article is to illustrate the evolution of law regulations on these crimes, as well as dogmatic and legal analysis of can. 1370 and can. 1397 Code of Canon Law (CIC) from the year 1983, which are related to it. The article also relates to notification problem and expiration of prosecution.
Źródło:
Civitas et Lex; 2014, 3; 71-92
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Suicide from the joint perspective of canon law and Polish law
Autorzy:
Grudecki, Michał
Sajkowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595897.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
suicide
moral teaching of the Church
canon law
criminal law
right to life and human dignity
Opis:
The purpose of this paper was to show how the ecclesiastical and secular societies protect human life against a specific danger posed by one’s own hand. The authors, basing on the formal-dogmatic approach, researching literature and analysing appropriate norms of canon and Polish law, demonstrate that both canon and Polish criminal law provisions on suicide protect human life only circumstantially. In the first part, we present the issue of suicide from the point of view of moral teachings of the Catholic Church, which are a fundamen- tal law-making factor for the ecclesiastical community. Reception of the ethical doctrine by canon law was reflected in two Codes of Canon Law, those of 1917 and 1983. In these codi- fications, we traced gradual reduction of prohibitions or sanctions for suicides (especially regarding right to Christian burial), which however does not refer to all self-killers, because of the need for protecting other spiritual goods (suicide attempt as irregularity in the case of receiving or exercising holy orders). In the second part, we presented the problem of suicide in the context of Polish law, with special emphasis on the significance of human life as a le- gal interest subject to strong protection and as a conflict between life and dignity. We also analysed the question of the unlawfulness of suicide attempts. In the end, we point to legal measures intended to prevent this phenomenon, which is unfavourable to the society.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2020, 31, 3; 23-39
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaznodziejstwo w optyce polskiego prawa karnego
Preaching in the perspective of Polish criminal law
Autorzy:
Kroczek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043755.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kaznodziejstwo
polskie prawo karne
prawo kanoniczne
mowa nienawiści
preaching
canon law
hate speech
Polish criminal law
Opis:
Kaznodziejstwo jest częścią posługi wobec Słowa Bożego. Działalność ta należy wyłącznie do Kościoła, i jako taka jest regulowana przez prawo kanoniczne. Jednakże z tego powodu, iż nauczanie to, zazwyczaj głoszone jest publiczne i w miejscach publicznych, kaznodziejstwo podlega także prawu polskiemu. Rozważania zawarte w niniejszym artykule skupiają się na kaznodziejstwie w optyce polskiego prawa karnego: przestępstwa zniesławienia, zniewagi, obrazy uczuć religijnych i znieważenia grupy lub osoby. Katoliccy duchowni muszą być świadomi odpowiedzialności karnej za treść głoszoną w czasie kazań. Artykuł kończy się wnioskami i postulatem de lege ferenda, zmierzającym do tego, aby działalność kaznodziejska została wyłączona spod karnych regulacji państwowych. W kontekście niebezpieczeństwa wprowadzenia do polskiego system prawnego przestępstwa mowy nienawiści („hate speech”), głoszenie przez Kościół katolicki własnej doktryny oraz oceny moralnej zachowań czy zjawisk społecznych, mogłoby by zakwalifikowane jako dyskryminacja.
Preaching the word of God is the part of the ministry of the Divine word. The activity belongs exclusively to the Church and is regulated by the church law. But due to the fact that the preaching is most often held publicly and in the public places, it is also under regime of Polish law. The article focuses on Polish criminal law. The catholic ministers must be aware of the criminal responsibility for the preaching. The paper concludes with the postulate de lege ferenda that preaching should be established as the circumstance that precludes penal responsibility. It is needed in the hazard of the fact that the law on “hate speech” would be introduced into polish legal system. Due to the wide definition of hate speech the teaching of the Church could be considered as discriminating.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2014, 17; 71-89
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znowelizowane powszechne przepisy prawa kanonicznego dotyczące ochrony małoletnich przed przestępstwami seksualnymi
Revised General Canon Law on the Protection of Minors Against Sexual Abuse
Autorzy:
Mazurkiewicz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434371.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
canon law
criminal law
sexual abuse
protection of minors
paedophilia
prawo kanoniczne
prawo karne
przestępstwa seksualne
ochrona małoletnich
pedofilia
Opis:
Reakcja wspólnoty Kościoła na doniesienia o przestępstwach seksualnych niektórych duchownych wobec małoletnich stanowi jeden z mierników wierności nauczaniu Jezusa Chrystusa. Skuteczna ochrona najsłabszych i najbardziej bezbronnych domaga się przede wszystkim dobrego prawodawstwa i to nie tylko w postaci przepisów procesowych służących ukaraniu sprawców przestępstw, ale również przepisów prawa materialnego definiujących poszczególne przestępstwa contra sextum i określających zakres ochrony przed tego typu deliktami. Na konieczność rozszerzenia zakresu materialnego przestępstw seksualnych zwrócił uwagę już Jan Paweł II. Kolejni prawodawcy powszechni nowelizowali przepisy materialne dotyczące ochrony dzieci i młodzieży, zwłaszcza poprzez rozszerzanie zakresu osób objętych ochroną oraz penalizowanie czynności polegających na wytwarzaniu, posiadaniu i rozpowszechnianiu materiałów pornograficznych zawierających wizerunki małoletnich. Aktualne przepisy materialne dotyczące przestępstw contra sextum znajdują się w trzech ustawach powszechnych: w znowelizowanym w 2021 roku Kodeksie prawa kanonicznego, w zawierającym delicta graviora motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela oraz w będącej na etapie konsultacji przed zapowiedzianą nowelizacją ustawie Vos estis lux mundi. Dodatkowo przepisy te są obecne w wersji 2.0 Vademecum Dykasterii Nauki Wiary, które co prawda nie ma charakteru ustawowego, ale pełni rolę podręcznika dla ordynariuszy i osób zajmujących się procedowaniem spraw związanych z oskarżeniami mającymi za przedmiot przestępstwa seksualne. Analiza obowiązującego prawodawstwa prowadzi jednak do wniosku, że ustawy te charakteryzują się rozbieżnością zarówno co do zakresu materialnego przestępstw contra sextum, jak i osób objętych ochroną oraz podmiotów zdolnych ustawowo do popełnienia tego typu przestępstw. Zauważalne różnice mogą powodować trudności w aplikowaniu prawa, a tym samym zmniejszać skuteczność ochrony małoletnich i osób z nimi zrównanych. Z tej racji wydaje się konieczne ich ujednolicenie, co spowoduje usunięcie pojawiających się wątpliwości interpretacyjnych.
The response of the Church community to reports of sexual abuse committed by some clergy against minors is one of the tests of fidelity to the teaching of Jesus Christ. Effective protection of the weakest and most vulnerable demands, first of all, good legislation, and not only in the form of procedural laws to punish the perpetrators of crimes, but also in the form of substantive laws defining the various types of the delict contra sextum and the scope of protection against it. The need to expand the scope of substantive laws against sexual abuse was already pointed out by Pope John Paul II and subsequent legislators have amended the substantive provisions on the protection of children and adolescents, especially by expanding the scope of protected persons and criminalizing the acts of producing, possessing and distributing pornographic materials containing images of minors. The current substantive provisions on the abuse contra sextum are found in three general laws: the 2021 revised Code of Canon Law, the motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela specifying delicta graviora, and the motu proprio Vos estis lux mundi (currently at the consultation stage during the revision process). In addition, these provisions are present in version 2.0 of the Vademecum of the Dicastery for the Doctrine of the Faith, which serves, though not statutory in nature, as a handbook for bishop ordinaries and those involved in the processing of cases involving accusations of sexual abuse. However, an analysis of the current legislation leads to the conclusion that in these laws some discrepancies arise both in terms of the substantive scope of the delict contra sextum, as well as with regard the persons protected and the entities capable of committing such abuse. The noticeable differences may cause difficulties in the application of the law, and thus reduce the effectiveness of the protection of minors and persons who habitually has the imperfect use of reason. Therefore, it seems necessary to unify the provisions, which will dispel emerging interpretative doubts.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 196-216
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystywanie seksualne małoletnich przez duchownych - wybrane aspekty karne w kanonicznym oraz polskim porządku prawnym
Sexual abuse of minors by clergyman - selected criminal aspects in the canonical and Polish legal order
Autorzy:
Tarnacka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096949.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
pedophilia
canon law
criminal law
sexual abuse
sexual abuse of children by clergy
pedofilia
prawo kanoniczne
prawo karne
wykorzystywanie seksualne
wykorzystywanie seksualne małoletnich przez duchownych
Opis:
Criminalizing sexual contacts with minors is by all means justified, as there is no “good pedophilia”. Sexual activity between an adult and a child is always based on the use of power towards a child, and this has its special expression when it occurs on the part of professions of public trust, such as clergy. Such activity must therefore be treated as sexual abuse of a minor. The social sense of justice requires that this protection be effectively implemented by both church and state institutions. On the basis of canon law, the protection of minors against sexual abuse by clergy is ensured by can. 1398 of the Code of Criminal Procedure, while in Polish law this is primarily served by Art. 200 of the Penal Code The severe criminalization of sexual abuse of minors, both in canon law and in Polish criminal law, indicates that both lawmakers recognize the seriousness of these behaviors. Both legal systems complement each other, having the tools to hold the perpetrators of crimes accountable and punishing them for ailments appropriate to their specificity.
Penalizacja kontaktów seksualnych z małoletnimi jest ze wszech miar uzasadniona, gdyż nie ma „dobrej pedofilii”. Seksualna aktywność pomiędzy dorosłym a dzieckiem zawsze opiera się na wykorzystywaniu władzy wobec dziecka, a ma to swój szczególny wyraz, gdy dochodzi do niej ze strony osób pełniących profesje zaufania publicznego, takich jak duchowni. Aktywność taka musi być zatem traktowana jako seksualne wykorzystanie małoletniego. Społeczne poczucie sprawiedliwości wymaga, by ochrona małoletnich przed wykorzystywaniem seksualnym była skutecznie realizowana przez instytucje zarówno kościelne, jak i państwowe. Na gruncie prawa kanonicznego ochronę małoletnich przed wykorzystywaniem seksualnym przez duchownych zapewnia kan. 1398 § 1 n. 1 KPK, zaś w prawie polskim służy temu przede wszystkim art. 200 k.k. Surowa penalizacja wykorzystywania seksualnego małoletnich, zarówno w prawie kanonicznym, jak i polskim prawie karnym, wskazuje na uznanie przez obu prawodawców znacznej ciężkości tych zachowań. Oba systemy prawne uzupełniają się nawzajem, mając narzędzia pociągania do odpowiedzialności sprawców przestępstw i wymierzając kary o dolegliwości właściwej dla ich specyfiki.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2022, 48, 1; 437-460
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PORWANIE LUB PRZETRZYMYWANIE DLA OKUPU WEDŁUG KODEKSU KANONÓW KOŚCIOŁÓW WSCHODNICH Z 1990 ROKU
Kidnapping or hostage-keeping for ransom in Code of Canons of Oriental Churches from the year 1990
Autorzy:
ARENT, OLGA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546411.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
kidnapping for ransom hostage-taking
hostage keeping
ransom, kidnapping of
clerics
Code of Canon Law 1983
Code of Canons of Oriental Churches 1990
criminal canonic law
Opis:
Subject of this article is the legal research on crime of kidnapping or hostage- keeping for ransom in jurisdiction of Code of Canons of Oriental Churches. Dogmatic and legal analysis of norms of the present code shows that can. 1445 and can. 1451 CCEO of 1990, alike can. 1370 and can. 1397 Code of Canon Law (CIC of 1983), provide the possibility to punish perpetrators of kidnapping or hostage – keeping for ransom of cleric persons, as well as any other person. Regarding this crime, penal sanctions upon CCEO of 1990 are heavier than these, which can be ordered based on CIC of 1983. Aside from mentioned offences, Canon Law of Oriental Churches penalizes physical or psychical tortures, so offender who kidnap or keep hostages with tortures will be liable for this crime. According to Canon Code of Oriental Churches, solely the court can order penalties, so likewise in polish penal law. However, due to specific ecclesiastic community, the nature of penal sanctions is spiritual.
Źródło:
Civitas et Lex; 2014, 4; 49-58
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica spowiedzi w procesie karnym a odwołanie upoważnienia do sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym
The seal of confession in a criminal trial vs revocation of the authority to administer the sacrament of penance in canon law
Autorzy:
Gil, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16728941.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
spowiedź
tajemnica spowiedzi
zakaz dowodowy
prawo kanoniczne
proces karny
spowiednik
penitent
confession
seal of confession
inadmissibility of evidence
canon law
criminal trial
confessor
Opis:
The article addresses the hitherto under-researched issue of the seal of confession in the criminal trial in the context of revoking the authority to administer the sacrament of penance in canon law. It turns out that the regulations of canon law and criminal trial are consistent in guaranteeing the inviolability of the seal of confession, known as the ‘sacramental seal’. Secrecy does not apply if the confessor is not a priest since only a priest can validly administer this sacrament. The article’s considerations also deal with other subjective and objective issues that have impact on seal of confession in canon law and criminal trial.
Artykuł porusza dotąd niedopracowaną naukowo problematykę tajemnicy spowiedzi w procesie karny w kontekście odwołania upoważnienia do sprawowanie sakramentu pokuty w prawie kanonicznym. Okazuje się, że regulacje prawa kanonicznego i procesu karnego są spójne w zakresie gwarancji nienaruszalności tajemnicy spowiedzi, zwanej „pieczęcią sakramentalną”. Tajemnica nie obowiązuje, jeżeli spowiednik nie jest kapłanem, ponieważ tylko kapłan może ważnie sprawować ten sakrament. Rozważania artykułu dotykają również innych kwestii podmiotowych i przedmiotowych, które mają wpływ na tajemnicę spowiedzi w prawie kanonicznym i w procesie karnym.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 185-206
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo wykorzystania seksualnego osób bezbronnych w Kościele katolickim. Analiza karno-kanoniczna z uwzględnieniem wybranych elementów psychologicznych
The Crime of Sexual Abuse of Vulnerable Persons in the Catholic Church. Penal-canonical Analysis and its Selected Psychological Elements
Autorzy:
Kiełpiński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27310051.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
osoby bezradne
kanoniczne prawo karne
molestowanie seksualne
ochrona osób bezradnych w Kościele katolickim
prawo kanoniczne
helpless persons
canonical criminal law
sexual abuse
protection of helpless persons in the Catholic Church
canon law
Opis:
W 2019 r. w prawie kanonicznym prawodawca umieścił termin „osoby bezradne” i uwzględnił go w systemie prawnym Kościoła katolickiego dopiero w tymże roku. Ustawodawca określił jego definicję legalną. Interesujący termin wskazuje na osoby, którym zapewniono ochronę przed przestępstwem wykorzystania seksualnego. Badania realizują podwójny cel. Celem pierwszorzędnym jest pokazanie w społeczności kościelnej osób, do których odnosi się termin „osoba bezradna”. Drugorzędnym celem jest ukazanie na podstawie analizy przepisów prawa kanonicznego zakresu ochrony „osób bezradnych” wobec przestępstwa wykorzystania seksualnego. Do przeprowadzenia badań wykorzystano odpowiednie metody badawcze. Należą do nich: metoda dogmatyczno-prawna, historyczna, filologiczna, porównawcza oraz metody analityczne wykorzystywane w naukach psychologicznych oraz kryminologicznych. Narracja stworzona w artykule pokazała, że do kategorii „osób bezbronnych” zalicza się różne osoby m.in. dzieci, młodzież, osoby niepełnosprawne, osoby starsze, kobiety i mężczyzn uzależnionych od alkoholu lub środków psychoaktywnych, pensjonariuszy domów opieki i sanatoriów oraz ludzi, którzy nie potrafią oprzeć się agresji sprawcy. Obecne przepisy prawa kanonicznego kompleksowo chronią powyższe osoby przed przestępstwem wykorzystania seksualnego. W związku z tym ustawodawca wraz z podległymi mu organami powinni stale obserwować zjawisko wykorzystania seksualnego i dostosowywać przepisy, aby zapewniały nadal wolność, bezpieczeństwo i ochronę osobom bezradnym oraz karały odpowiednimi sankcjami sprawców.
The legislator has placed the term ‘helpless persons’ in canon law. It was placed in the legal system of the Catholic Church only in 2019. The legislator has set out its legal definition. The term indicates persons who have been given protection from the crime of sexual abuse. The research has a dual purpose. The primary objective is to present people in the Church community to whom the term ‘helpless persons“ refers. The secondary objective is to show, on the basis of an analysis of canon law, the extent of protection of ‘helpless persons’ against the crime of sexual abuse. Appropriate research methods were used to conduct the study. These include the dogmatic-legal method, the historical method, the philological method, the comparative method and the analytical methods used in psychological and criminological sciences. The narrative created in the article showed that the category of ‘vulnerable persons’ includes a variety of people including children, adolescents, people with disabilities, the elderly, women and men addicted to alcohol or psychoactive drugs, residents of nursing homes and sanatoriums, and people who are unable to resist the aggression of the perpetrator. The current provisions of canon law comprehensively protect the above persons from the crime of sexual abuse. Therefore, the legislator, together with the bodies subordinate to it, should constantly observe the phenomenon of sexual exploitation and adapt the laws so that they continue to ensure the freedom, safety and protection of helpless people and punish perpetrators with appropriate criminal sanctions.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 2; 455-483
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerwanie biegu przedawnienia skargi kryminalnej w kanonicznym procesie karnym
The interruption of the course of prescription of a criminal complaint in a canon criminal action
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085947.pdf
Data publikacji:
2020-09-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przedawnienie
przerwa przedawnienia
kanoniczne prawo karne
kanoniczny proces karny
skarga kryminalna
skarga o wykonanie kary
dekret karny
wyrok
prescription
interruption of prescription
penal canon law
penal canon process
criminal action
action to execute a penalty
extrajudicial decree
sentence
Opis:
Przedawnienia należy do tych zagadnień, którym kanonistyka, do pewnego czasu, poświęcała stosunkowo niewiele miejsce. Taki stan rzeczy dotyczy również przerwania biegu przedawnienia. Należy zauważyć, że przerwanie (i tym bardziej zawieszenie) biegu przedawnienia to zagadnienia raczej mało wyeksponowane, zarówno na płaszczyźnie kanonicznego prawa karnego materialnego jak i formalnego. W kontekście stosunkowo krótkich terminów przewidzianych aktualnie dla przedawnienia actio criminalis, istotnego znaczenia nabiera kwestia dotycząca ewentualnego przerwania i/lub zawieszenia biegu przedawnienia Należy zauważyć, że w dotychczasowej kanonistyce możemy znaleźć różne opinie dotyczące tego, kiedy właściwie następuje przerwanie biegu przedawnienia. Taki brak spójności w opiniach doktryny kanonistycznej zmusza do podjęcia próby udzielenia odpowiedzi na następujące pytania: czy w kanonicznym prawie karnym materialnym i formalnym przewidziane jest przerwanie i/lub zawieszenie biegu przedawnienia, a jeśli tak, to w jakim dokładnie momencie ono następuje i jakie z tego wynikają skutki. Próbując udzielić odpowiedzi na wyżej postawione pytanie, niezbędne wydaje się skoncentrowanie uwagi na następujących głównych zagadnieniach: przerwanie i zawieszenie - uwagi ogólne; różne stanowiska dotyczące momentu, w którym następuje przerwanie biegu przedawnienia; dekret/wyrok skazujący jako moment przerwania biegu przedawnienia  
The institution of prescription belongs to the field of issues rarely discussed by canon law. It is especially true about the interruption (suspension in particular) of the course of prescription. It should be noticed that the institution of interruption, and especially suspension, is weakly emphasised in both material and formal aspects of canon criminal law. In the context of relatively short terms projected currently for the prescription of actio criminalis, the issue of presumptive interruption (and/or suspension) of prescription becomes substantial. It should be stressed that the existing canon doctrine presents various opinions on when the proper interruption takes place. Such a lack of cohesion in the opinions forces the author of this article to answer the following questions: Is there any place in the canon law, both material and formal, for the institution of the interruption and/or suspension of prescription? If so, when exactly does it take place? And what effects does it have?
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 3; 61-86
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedawnienie skarg i działań z tytułu naruszeń będących przestępstwami kanonicznymi
The prescription of penal actions and operations resulting from canon delicts violations
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371677.pdf
Data publikacji:
2019-09-07
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przestępstwo
kanoniczne prawo karne
kanoniczny proces karny
skarga karna
skarga o naprawienie szkód
przedawnienie
przestępstwa za-rezerwowane Kongregacji Nauki Wiary
cywilna odpowiedzialność
dyscyplinarna odpowiedzialność
wydalenie z instytutu
Delict
penal canon law
penal canon process
criminal action
action to execute a penalty
prescription
delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith
civil responsibility
disciplinary responsibility
dismissal from the institute
Opis:
Violations constituting canon delicts incur certain legal effects, both penal and non penal. Among strictly penal effects one can find a possibility to call a perpetrator to account. In order to do this The Canon Law Code of 1983 classifies two types of actions connected with the committed delict: a criminal action (actio criminalis) and an action to execute a penalty (actionad poenam exsequendam), or a penal action. A violation which is a crime may result in other, non penal effects such as an action to repair the damage caused by the crime (actio ad damna reparanda), a declaration of an obstacle to ordination, or a dismissal from a religious institute. The prescription, which is the subject of this article, is thus connected with different possible effects incurred by a violation constituting a canon delict.Keeping all those possible consequences of violations constituting canon delicts, it seems legitimate to establish the matter of the prescription. Trying to find the answers to these questions, the author tries to focus on the following issues: 1. Prescription. 1.1. Introductory issues. 1.2. Principal terms and elements. 2. Prescription within penal responsibility 2.1. Imposing and executing a penalty. 2.2. Declaring a penalty. 2.3. Delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. 3. Prescription within civil and disciplinary responsibility 3.1. Action to repair damage. 3.2. Dismissal from a religious institute.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 55-88
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies