Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bezskuteczność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Compliance With Ex Lege Quarantine Law
    Zgodność z prawem kwarantanny ex lege
    Autorzy:
    Fleszer, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3200767.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-28
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    quarantine
    ineffectiveness
    public health
    bezskuteczność czynności
    zdrowie publiczne
    kwarantanna
    Opis:
    Health protection, as referred to in article 1 section 68 of the Constitution of the Republic of Poland does not only concern ensuring access to healthcare services for everyone, but also combating epidemic diseases and preventing the negative health effects of environmental degradation. One of the manifestations of a preventive form of health protection are the activities of authorized bodies aimed at ensuring food safety and hygiene. However, this does not mean consent to the lack of respect for other constitutionally guaranteed human rights and freedoms and the principles of correct legislation. The act of imposing a quarantine based on a legal act issued in violation of the above-mentioned legal rules is then ineffective.
    Ochrona zdrowia, o której mowa w art. 68 ust. 1 Konstytucji RP, nie dotyczy jedynie zapewnienia każdemu dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, lecz obejmuje także zwalczanie chorób epidemicznych i zapobieganie negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska. Jednym z przejawów zapobiegawczej formy ochrony zdrowia są działania uprawnionych organów zmierzające do zapewnienia bezpieczeństwa i higieny żywności. Nie oznacza to jednak przyzwolenia na brak respektowania innych konstytucyjnie zagwarantowanych praw i wolności człowieka oraz zasad poprawnej legislacji. Czynność nałożenia kwarantanny realizowana w oparciu o akt prawny wydany z naruszeniem wymienionych reguł państwa prawa jest wówczas bezskuteczna.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 4(XXII); 89-102
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w świetle przepisów prawa handlowego i podatkowego. Przedstawienie dorobku orzecznictwa i doktryny
    The Liability of the Management Board Members in a Private Limited Liability Company in the Light of the Regulations of Commercial and Taxation Law. An Outline of Judicial Decisions and Legal Doctrine
    Autorzy:
    Bubiło, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38938826.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zarząd
    spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
    odpowiedzialność
    bezskuteczność egzekucji
    management board
    limited liability company
    liability
    ineffectiveness of execution
    Opis:
    The article aims at presenting a cross-sectional study of the legal basis and limits of the liability of management board members of a limited liability company for public legal and private legal obligations of a company, with particular emphasis laid on the Article 299 of Commercial Companies Code in view of Article 116 of Tax Ordinance Act and Articles 31 and 32 of Social Insurance Act. The article specifies and analyzes the most significant views of the representatives of judicature and the practical, albeit often disparate stances and judicial resolutions on the discussed subject. Can the judicial decisions and legal theory of the previous years resolve all interpretative doubts connected with the issue in order to create a unified and coherent notion of the liability? By commenting on the specific regulations, the author applies the assemblage of views of the legal literature and judicature in order to systemize the presented study of court decisions and at the same time develops an authorial view on the issues in an attempt to enrich the judicial polemics.
    Źródło:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2009, 5, 1; 21-56
    1896-6365
    Pojawia się w:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bezskuteczność pactum de non cedendo na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych jako instrument zwalczania nieuczciwych praktyk
    Autorzy:
    Żebryk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20874730.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    przelew wierzytelności
    pactum de non cedendo
    opóźnienia w zapłacie w transakcjach handlowych
    bezskuteczność czynności prawnej
    przeciwdziałanie nieuczciwym praktykom handlowym
    Opis:
    W umowach zawieranych w obrocie handlowym dość powszechnie wprowadzane są zastrzeżenia umowne, które wyłączają lub ograniczają dopuszczalność przelewu wierzytelności, należnej wierzycielowi z tytułu transakcji handlowej, bez zgody dłużnika (pactum de non cedendo). Z uwagi na dysproporcje w sile kontraktowej, które stawiają słabszą stronę umowy w pozycji zależności ekonomicznej, tego typu klauzule mogą stanowić problem rzutujący na kondycję finansową mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, a także na zachowanie przez nich płynności finansowej, a w szerszym kontekście utrzymanie konkurencyjności. Polski ustawodawca dostrzegł, że taka regulacja umowna może nosić znamiona nieuczciwej praktyki stosowanej w relacjach między przedsiębiorcami, jeżeli towarzyszy jej opóźnienie w zapłacie wynagrodzenia w stosunku do terminu płatności określonego w umowie. W związku z tym zdecydował o wprowadzeniu nieznanego dotąd mechanizmu przeciwdziałania nieuczciwym praktykom, polegającego na uznawaniu pactum de non cedendo w transakcjach handlowych między przedsiębiorcami dużymi a tymi z sektora MŚP po upływie umownych terminów płatności. Niniejszy artykuł porusza problem oceny czy nowa regulacja, dotycząca bezskuteczności pactum de non cedendo, stanowi właściwy instrument zwalczania nieuczciwych praktyk handlowych i czy ma on szanse stać się instrumentem skutecznym.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2023, 12, 3; 8-18
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyłączna legitymacja syndyka do wniesienia skargi pauliańskiej – Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 9 grudnia 2021 r. V CSK 276/21
    Autorzy:
    Adamus, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148304.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    legitymacja procesowa
    ogłoszenie upadłości dłużnika
    bezskuteczność
    czynności
    syndyk
    wierzyciel
    procedural entitlement
    declaration of bankruptcy of the debtor
    ineffectiveness of actions
    trustee
    creditor
    Opis:
    Niniejsza glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 2021 r. V CSK 276/21 dotyczy problemu prawnego, jakim jest legitymacja do wytoczenia powództwa pauliańskiego po ogłoszeniu upadłości dłużnika. W treści glosy poddano krytyce pogląd Sądu Najwyższego, że po ogłoszeniu upadłości dłużnika taką legitymację zachowuje wierzyciel. Jednocześnie z uwagi na argumenty, jakie zostały podniesione przez Sąd Najwyższy, w niniejszym artykule sformułowano propozycje de lege ferenda w celu poprawienia stanu regulacji prawnej.
    This gloss to the judgment of the Supreme Court of 9 December 2021. V CSK 276/21 concerns the legal problem of the right to bring actio Paulina after the debtor has been declared bankrupt. The content of the gloss criticizes the view of the Supreme Court that after the debtor has been declared bankrupt, the creditor retains such legitimacy. At the same time, due to some arguments raised by the Supreme Court, de lege ferenda proposals were formulated in order to improve the legal regulation.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2022, 1; 275-285
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konsekwencje naruszenia prawa pierwokupu lub prawa pierwszeństwa nabycia praw udziałowych
    Autorzy:
    Dorota, Seroczyńska,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902881.pdf
    Data publikacji:
    2019-05-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    pre-emptive right
    right of first refusal
    infringement
    suspended ineffectiveness
    restrictions on transferability of shares
    prawo pierwokupu
    prawo pierwszeństwa
    naruszenie
    bezskuteczność zawieszona
    ograniczenia zbywalności praw udziałowych
    Opis:
    Determination of the legal consequences of transfer of shares performed with violation of the pre-emptive right or right of first refusal raises serious controversy in Polish jurisprudence and legal doctrine. This article concludes that if these kind of restrictions on transferability of shares are stipulated in the articles of association or statute of the company, their breach results in suspended ineffectiveness of such action against third parties. On the other hand, violation of the pre-emptive right or right of first refusal provided outside the company’s corporate act effects, in principle, in the inter partes consequences in the form of liability for damages. The complexity of the interpretation of relevant norms concerning the subject matter requires raising de lege ferenda postulate, the purpose of which is to facilitate the determination of the nature of pre-emptive right or right of first refusal on transfer of shares and the consequences of their infringement.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2018, 77; 139-157
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem skuteczności zarzutu pauliańskiego co do spisu wierzytelności po prawomocnym zakończeniu lub umorzeniu postępowania sanacyjnego
    The Problem of the Effectiveness of the Actio Pauliana Regarding the List of Claims After Legally Valid Completion or Discontinuation of the Sanation Proceedings
    Autorzy:
    Adamus, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3200864.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-05
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    bezskuteczność czynności
    spis wierzytelności
    prawomocne zakończenie lub umorzenie postępowania sanacyjnego
    Inefficiency of actions
    list of claims
    legally valid termination or discontinuation
    of sanation proceedings
    Opis:
    Opracowanie poświęcone jest problemowi skuteczności zarzutu pauliańskiego co do spisu wierzytelności po prawomocnym zakończeniu lub umorzeniu postępowania sanacyjnego. Spis wierzytelności w postępowaniu nie tworzy stanu prawomocności rzeczy osądzonej. W opracowaniu broniony jest pogląd, że prawomocne zakończenie lub umorzenie postępowania sanacyjnego nie dezaktualizuje skutku bezskuteczności czynności z mocy prawa. Możliwa jest jednak inna ocena prawna tego zagadnienia przez sąd procesowy i sąd restrukturyzacyjny. Z kolei oparcie spisu wierzytelności na prawomocnym orzeczeniu pauliańskim też nie zmienia charakteru prawnego tego spisu. Wiążące znaczenie ma prawomocne orzeczenie pauliańskie.
    The study is devoted to the problem of the effectiveness of the actio pauliana regarding the list of claims after the final completion or discontinuation of the sanation proceedings. The list of claims in the proceedings does not constitute a res iudicata. The study defends the view that the legally valid termination or discontinuation of sanation proceedings does not invalidate the effect of ineffectiveness of actions under the virtue of law. However, a different legal assessment of this issue is possible by the trial court and the restructuring court. On the other hand, basing the list of claims on a legally binding actio pauliana ruling does not change the legal nature of this list. The final actio pauliana ruling is binding.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 1(XXII); 201-213
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożony przed jego ogłoszeniem
    Autorzy:
    Wróbel, Agnieszka Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1336612.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-25
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    proces karny
    wniosek o uzasadnienie
    Witkowski p-ko Polsce
    braki formalne wniosku
    bezskuteczność wniosku
    trial
    motion to develop justification
    Witkowski v. Poland
    formal deficiencies in a motion
    motion inefficiency
    Opis:
    Artykuł przedstawia ocenę dotychczasowej praktyki sądowej w kwestii postępowania z wnioskiem o uzasadnienie wyroku złożonym przed jego ogłoszeniem. W tym celu poddano kry-tycznej interpretacji zarówno materiał normatywny, jak i orzecznictwo Sądu najwyższego. Przyczynkiem  do  powstania  artykułu  było  natomiast  przywołanie  tego  –  jak  wydawało  się,  już od lat rozstrzygniętego – problemu przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w  sprawie  Witkowski  przeciwko  Polsce  z  dnia  20  listopada  2018  roku,  a  to  w  kontekście  konstytucyjnie i konwencyjnie chronionego prawa dostępu jednostki do sądu. Przedstawione w tekście rozważania odnoszą się m.in. do bezprzedmiotowości, niedopuszczalności oraz bez-skuteczności wniosku, w rezultacie potwierdzając wstępną tezę o dotychczasowym niewłaściwym postępowaniu sądów w kwestii wniosku o uzasadnienie wyroku złożonego przed jego ogłoszeniem. Równocześnie artykuł proponuje rozwiązanie problemu poprzez dokonywanie oceny tytułowej czynności procesowej z perspektywy momentu podejmowania decyzji w jej przedmiocie,  a  nie  momentu  jej  dokonania.  na  skutek  tego,  jeżeli  w  czasie  rozpatrywania  wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożonego przed jego ogłoszeniem wyrok w sprawie nie zapadł, czynność taka – jako pozbawiona procesowego znaczenia – wywołać powinna  jedynie  skutek  w  postaci  czynności  technicznej  zamieszczenia  wniosku  w  aktach  sprawy. W chwili jednak, gdy orzeczenie podlegające uzasadnieniu już zapadło, kwestia momentu  złożenia  wniosku  o  sporządzenie  uzasadnienia  wyroku  jest  irrelewantna  dla  jego  dopuszczalności. Powyższe rozwiązanie proponowane jest w duchu postulatów Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z wyroku Witkowski przeciwko Polsce.
    The article presents the assessment of the court practice of dealing with a motion to develop justification of a sentence lodged before a sentence has been passed. To that end, the normative material and the Supreme Court case law have been subject to critical interpretation. On the other  hand,  what  provided  the  impulse  to  write  this  article  was  that  the  problem,  which  seemed to have been solved a long time ago, was referred to in the judgement of the European Court  of  Justice  of  20  november  2018  in  the  case  Witkowski  v.  Poland  in  the  context  of  an  individual’s  right  of  access  to  a  court  protected  by  the  Constitution  and  the  Convention. The  considerations  presented  in  the  article  refer,  inter  alia,  to  irrelevance,  inadmissibility  and  inefficiency  of  the  application  and,  as  a  result,  confirm  the  preliminary  thesis  that  the court  proceedings  concerning  a  motion  to  develop  justification  of  a  sentence  before  it  has  been passed had been inappropriate. At the same time, the article provides a solution to the problem that consists in the assessment of the procedural step referred to in the title from the perspective of the moment when the decision on the matter is being taken and not the moment it was done. As a result, if at the time a motion to develop justification of a sentence lodged before a sentence has been passed is dealt with before a sentence has been passed, the step, as having no procedural significance, should only result in a technical activity of including the motion in the case files. However, in case a sentence subject to justification has been already passed, the issue of the moment when the motion was lodged is irrelevant to its admissibility. The above-mentioned solution is in conformity with the judgement of the European Court of Justice in the case Witkowski v. Poland.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 1; 121-138
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepis art. 299 Kodeksu spółek handlowych jako funkcja prawa o niewypłacalności
    Autorzy:
    Adamus, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2178373.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    odpowiedzialność cywilna
    obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości
    bezskuteczność egzekucji
    szkoda
    spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
    członek
    zarządu
    civil liability
    obligation to file for bankruptcy
    ineffectiveness of debt enforcement
    damage
    limited liability company
    member of the management board
    Opis:
    Przepis art. 299 Kodeksu spółek handlowych nawiązuje do treści art. 298 Kodeksu handlowego. Polski ustawodawca model spółki z ograniczoną odpowiedzialnością generalnie oparł na regulacji niemieckiej. Niemniej z uwagi na częste przypadki nadużywania formy spółki kapitałowej wprowadził szczególną odpowiedzialność członków zarządu. Regulacja art. 299 Kodeksu spółek handlowych przez lata była przedmiotem ożywionej debaty naukowej i wielu orzeczeń sądowych. W niniejszym opracowaniu stawiana jest teza, że wskazana regulacja jest funkcją prawa upadłościowego. Konsekwencją tej tezy jest wskazanie na zakres odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który podejmie obronę w procesie. Nie w każdym przypadku terminowego złożenia wniosku o upadłość dojdzie do pełnego zaspokojenia wierzycieli. Przeciwnie – dywidenda upadłościowa jest statystycznie bardzo niska. W opracowaniu wyrażono pogląd, że z uwagi na wyjątkową konstrukcję odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania osoby prawnej nie jest dopuszczalna rozszerzająca wykładnia pojęcia szkody. Wreszcie opracowanie wskazuje na znaczenie terminu wymagalności roszczenia dla ustalenia, który z członków zarządu, kolejno sprawujących funkcje, może ponosić odpowiedzialność cywilną.
    The provision of Article 299 of the Commercial Companies Code refers to the content of Article 298 of the Commercial Code. The Polish legislator generally based the model of a limited liability company on the German regulation. Nevertheless, due to frequent cases of abuse of the form of a capital company, it introduced special liability of management board members. The regulation of Article 299 of the Commercial Companies Code has been the subject of a lively scientific debate and many court rulings over the years. This study puts forward the thesis that the indicated regulation is a function of the bankruptcy law. The consequence of this thesis is the indication of the scope of responsibility of the member of the management board of a limited liability company, who will take up the defense in the proceedings. Not all creditors will be fully satisfied when the bankruptcy petition is filed on time. On the contrary, the bankruptcy dividend is statistically very low. The study expresses the view that due to the unique structure of liability of management board members for the obligations of a legal person, an extended interpretation of the concept of damage is not allowed. Finally, the study indicates the importance of the maturity date of the claim for determining which of the management board members, subsequently performing functions, may be liable.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2022, 2; 9 - 27
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dopuszczalność potwierdzenia czynności prawnych dokonanych w braku lub z przekroczeniem umocowania do działania za wyznaniową osobę prawną, w świetle nowelizacji art. 39 kodeksu cywilnego
    Admissibility of confirming legal actions performed on behalf of legal persons of religious organizations without or outside the mandate of representation in light of the amendment to Article 39 of the Polish Civil Code
    Autorzy:
    Strzała, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044027.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    civil law
    legal person of a religious organization
    development of internal will
    suspended ineffectiveness
    confirmation; restrictions to representation
    limits of the mandate of representation
    prawo cywilne
    wyznaniowa osoba prawna
    wytworzenie woli wewnętrznej
    bezskuteczność zawieszona
    potwierdzenie
    ograniczenia reprezentacji
    granice umocowania
    Opis:
    Z dniem 1 marca 2019 r. zmieniono art. 39 kodeksu cywilnego, wprowadzając jednoznacznie sankcję bezskuteczności zawieszonej umowy zawartej za osobę prawną w braku lub z przekroczeniem umocowania do chwili potwierdzenia lub upływu terminu wyznaczonego do tegoż. W przypadku wyznaniowych osób prawnych dopuszczalność i skuteczność potwierdzenia takiej wadliwej czynności prawnej w wielu przypadkach może budzić poważne wątpliwości. Niejednokrotnie prawo własne nie przewiduje w sposób jasny organu właściwego w sprawach potwierdzania wadliwych oświadczeń woli. Kontrowersje co do skuteczności potwierdzenia powstają także w sytuacji, gdy normy ustrojowe wyznaniowych osób prawnych przewidują wyłącznie poprzedzające zawarcie umowy akty współdziałania podmiotów uczestniczących w wytworzeniu ich woli wewnętrznej. W niektórych przypadkach nie będzie możliwe uzupełnienie brakujących aktów współdziałania z uwagi na ukształtowanie norm kompetencyjnych. Dodatkowo w przypadku zastrzeżenia w prawie własnym wspólnoty religijnej sankcji nieważności dochodzi do rozbieżności pomiędzy systemami prawnymi – prawa państwowego i prawa wewnętrznego.
    Article 39 of the Polish Civil Code was amended on March 1, 2019. One of the changes brought in by the amendment is the sanction of suspended ineffectiveness of a contract concluded on behalf of a legal entity without or outside the mandate of representation, which applicable until the contract is confirmed or until a given contract confirmation date. As far as legal persons of religious organizations are concerned, the admissibility and effectiveness of confirming such defective legal actions may raise serious doubts in many cases. The internal law of a religious organization often fails to clearly indicate a body competent for confirming defective declarations of will. Controversies over the effectiveness of such confirmations also arise in cases when the institutional norms of legal persons of religious organization permit only acts of cooperation between subjects participating in developing their internal will before a contract is concluded. In some cases, it will be impossible to supply the missing acts of cooperation due to the shape of relevant competence norms. In addition, when the internal law of a religious organization includes the sanction of contract ineffectiveness, there arises a conflict between the two legal systems – state law and internal law of a religious organization.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 83-99
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie art. 39 Kodeksu cywilnego w przypadku zbywania (alienacji) nieruchomości przez kościelne osoby prawne
    Application of Article 39 of the Civil Code in case of disposal (alienation) of real estate by Church Legal Entities
    Применение статьи 39 Гражданского кодекса при отчуждении недвижимого имущества церковными юридическими лицами
    Застосування статті 39 Цивільного кодексу у випадку розпорядження (відчуження) нерухомим майном костельними юридичними особами
    Autorzy:
    Grzesiowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33521330.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    канонічне право
    цивільне право
    призупиненa неефективність договору
    відчуження нерухомого майна
    костельнi юридичні особи
    каноническое право
    гражданское право
    приостановленная ничтожность договора
    отчуждение недвижимого имущества
    церковные юридические лица
    canon law
    civil law
    suspended ineffectiveness of a contract
    alienation of real estate
    church legal entities
    prawo kanoniczne
    prawo cywilne
    bezskuteczność zawieszona umowy
    alienacja nieruchomości
    kościelne osoby prawne
    Opis:
    W artykule poddano analizie zagadnienie naruszenia zasad reprezentacji kościelnych osób prawnych wynikających z prawa kanonicznego i ich skutku dla zbywania (alienacji) nieruchomości. Celem prowadzonych rozważań było ustalenie zakresu zastosowania znowelizowanego art. 39 Kodeksu cywilnego do kościelnych osób prawnych. Problematyka zbywania nieruchomości przez kościelne osoby prawne z naruszeniem zasad reprezentacji wynikających z Kodeksu Prawa Kanonicznego była już przedmiotem orzecznictwa Sądu Najwyższego i dyskusji w doktrynie, ale większość wypowiedzi została sformułowana przed nowelizacją art. 39 K.c., którego zmieniona treść weszła w życie z dniem 1 marca 2019 r. Dlatego ponownie należało zastanowić się nad skutkami działania organów kościelnych osób prawnych z przekroczeniem umocowania wynikającego z prawa wewnętrznego Kościoła katolickiego. Rozważania zawarte w artykule prowadzone były metodą dogmatycznoprawną. Przeprowadzona analiza wykazała, że znowelizowany art. 39 K.c. znajduje zastosowanie do kościelnych osób prawnych. Umowy dotyczące zbywania (alienacji) nieruchomości zawierane przez kościelne osoby prawne w przypadku naruszenia zakresu kompetencji organu oraz sposobu reprezentacji wynikających z prawa kanonicznego będą dotknięte sankcją bezskuteczności względnej na podstawie art. 39 K.c.
    У статті проаналізовано питання порушення принципів представництва костельних юридичних осіб за канонічним правом та їх вплив на розпорядження (відчуження) нерухомим майном. Метою проведених міркувань було визначення сфери застосування зміненої статті 39 Цивільного кодексу до костельних юридичних осіб. Питання відчуження нерухомого майна костельними юридичними особами з порушенням правил представництва, передбачених Кодексом канонічного права, вже було предметом судової практики Верховного Суду та обговорення в доктрині, але більшість з них були сформульовані до внесення змін до статті 39 Цивільного кодексу, змінений зміст якої набув чинності 1 березня 2019 року. Тому виникла необхідність ще раз розглянути наслідки дій органів костельними юридичних осіб з перевищенням повноважень, передбачених внутрішнім правом Католицького Костелу. Роздуми у статті були проведені з використанням догматико-юридичного методу. Проведений аналіз показав, що до костельних юридичних осіб застосовується змінена стаття 39 Цивільного кодексу. Договори щодо розпорядження (відчуження) нерухомим майном, укладені костельними юридичними особами у разі порушення обсягу повноважень та способу представництва, що випливають з канонічного права, будуть санкціоновані відносною неефективністю відповідно до ст. 39 Цивільного кодексу.__
    В данной статье анализируется вопрос о нарушении принципов представительства церковных юридических лиц по каноническому праву и их влияние на отчуждение недвижимого имущества. Целью проведенных рассуждений было определение сферы применения измененной статьи 39 Гражданского кодекса к церковным юридическим лицам. Вопрос об отчуждении недвижимости церковными юридическими лицами в нарушение принципов представительства, предусмотренных Кодексом канонического права, был уже предметом судебной практики Верховного суда и обсуждения в доктрине, однако большинство материалов было сформулировано до внесения изменений в статью 39 Гражданского кодекса, измененное содержание которой вступило в силу с 1 марта 2019 года. Поэтому вновь возникла необходимость рассмотреть последствия того, что органы церковных юридических лиц действуют с превышением своих полномочий в рамках внутреннего права Католической церкви. Рассуждения в статье проводились с использованием догматико-юридического метода. Проведенный анализ показал, что измененная статья 39 Гражданского кодекса применима к церковным юридическим лицам. Договоры об отчуждении недвижимого имущества, заключенные церковными юридическими лицами, в случае нарушения объема полномочий и порядка представительства по каноническому праву, будут подвергаться санкциям относительной ничтожности в соответствии со статьей 39 Гражданского кодекса.
    The article analyses the issue of violations of the rules of representation of Church Legal Entities under canon law and their effect on the disposal (alienation) of real estate. The aim of the considerations carried out was to determine the scope of application of the amended Article 39 of the Civil Code to Church Legal Entities. The issue of the disposal of real estate by Church Legal Entities in violation of the rules of representation under the Code of Canon Law has already been the subject of Supreme Court case law and discussion in the doctrine, but most of the contributions were formulated before the amendment of Article 39 of the Civil Code, the amended content of which entered into force on 1 March 2019. Therefore, it was again necessary to consider the consequences of Church Legal Entities acting beyond their authority under the internal law of the Catholic Church. The considerations in the article were conducted using the dogmatic and legal method. The analysis carried out showed that the amended Article 39 of the Civil Code is applicable to Church Legal Entities. Contracts concerning the disposal (alienation) of real estate concluded by Church Legal Entities in the event of a breach of the scope of authority and the manner of representation resulting from canon law will be sanctioned by relative ineffectiveness on the basis of Article 39 of the Civil Code.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 81-98
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies