Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "advanced cancer" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Patient with metastatic breast cancer presenting as acute cholecystitis with one-year survival on hormonotherapy
    Autorzy:
    Zamkowski, Mateusz
    Kąkol, Michał
    Makarewicz, Wojciech
    Ropel, Jerzy
    Bobowicz, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392993.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    breast neoplasm
    advanced cancer
    metastatic disease
    Acute cholecystitis
    gallbladder
    laparoscopic cholecystectomy
    Opis:
    Breast cancer has high metastatic potential with distant metastases involving mainly lungs, liver and bones. Less frequently it gives distant spread to other organs. Herein we would like to present a very rare case of an acute cholecystitis which turned out to be a metastatic breast cancer in previously healthy woman. A female patient, 64-years old, presented to the emergency department with symptoms of biliary colic and acute abdomen. During the emergency cholecystectomy, we diagnosed the gallbladder empyema with thickened wall. There were also multiple metastatic nodules in the peritoneal cavity and an excessive amount of free fluid. The emergency physicians diagnosing female patient with the acute abdominal symptoms and a breast cancer history might suspect malignant spread into abdominal organs including gallbladder. On the other hand, acute cholecystitis symptoms might be the first symptoms of metastatic process in the gallbladder from the unknown primary source, which may be breast.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 46-49
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Triptorelin in androgen depravation therapy of advanced prostate cancer
    Autorzy:
    Kozikowski, Mieszko
    Dobruch, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035670.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    advanced prostate cancer
    androgen depravation therapy
    triptorelin
    Opis:
    Triptorelin as the luteinizing hormone releasing hormone (LHRH) analogue has its own place among other available forms of androgen-depravation therapy (ADT) of locally advanced and metastatic prostate cancer (PCa). Nowadays, in times of development of new therapies in castration-resistant PCa, ADT remains the back bone therapy, which may be supplemented with one of novel drugs. The results of basic research indicate, that apart from the main mechanism of action based on lowering a testosterone concentration to the castration level, triptorelin may have a direct inhibitory effect on tumor cells. Formulations of tryptorelin are available to administer as 1-month, 3-months and 6-months sustained-release forms that may be given intramuscularly or subcutaneously. Constant concentration of triptoreline is maintained by using special microspheres in drug production. Pharmacokinetic and pharmacodynamic properties of particular forms were extensively tested, which allows for safe usage and retain of predictable and high efficacy. Indicators of effective ADT are fast reduction and maintenance of the state of castration. This phenomenon translates into a decrease of the prostate-specific antigen and longer survival. Triptorelin successfully meets these objectives based on a number of phase I–III studies. There is a noticeable lack of comparative studies on effectiveness of particular ADT forms. This may stem from an assumption, that all LHRH analogues demonstrate similar effectiveness because of the class effect. However, some evidence highlight significant differences in efficacy among these drugs. Triptorelin compares especially favourably, particularly as a drug reducing the testosterone level to the lower recommended values (< 20 ng/dl). Side effect profile during the therapy with triptorelin is largely the result of inhibition of the hypothalamic pituitary-testicular axis. Hormonal disturbances linked to hipoandrogenism cause changes in lipid metabolism and glucose tolerance, which may influence the cardiovascular risk. This article is a review of key reports regarding triptorelin and a summary of the role that triptorelin plays in contemporary ADT in advanced PCa.
    Źródło:
    OncoReview; 2019, 9, 4; 73-87
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Iron Heart”: Reversible Cause of Dilated Cardiomyopathy Secondary to Cardiac Toxicity in Elderly Patient with Myelodysplastic Syndrome
    Autorzy:
    Martin-Garcia, Ana
    Alonso Fernandez de Gatta, Marta
    Diez-Campelo, María
    Martín-García, Agustín C.
    Barreiro Pérez, Manuel
    Diaz-Pelaez, Elena
    López Cadenas, Félix
    Sanchez, Pedro L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035672.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    advanced prostate cancer
    androgen depravation therapy
    triptorelin
    Opis:
    Triptorelin as the luteinizing hormone releasing hormone (LHRH) analogue has its own place among other available forms of androgen-depravation therapy (ADT) of locally advanced and metastatic prostate cancer (PCa). Nowadays, in times of development of new therapies in castration-resistant PCa, ADT remains the back bone therapy, which may be supplemented with one of novel drugs. The results of basic research indicate, that apart from the main mechanism of action based on lowering a testosterone concentration to the castration level, triptorelin may have a direct inhibitory effect on tumor cells. Formulations of tryptorelin are available to administer as 1-month, 3-months and 6-months sustained-release forms that may be given intramuscularly or subcutaneously. Constant concentration of triptoreline is maintained by using special microspheres in drug production. Pharmacokinetic and pharmacodynamic properties of particular forms were extensively tested, which allows for safe usage and retain of predictable and high efficacy. Indicators of effective ADT are fast reduction and maintenance of the state of castration. This phenomenon translates into a decrease of the prostate-specific antigen and longer survival. Triptorelin successfully meets these objectives based on a number of phase I–III studies. There is a noticeable lack of comparative studies on effectiveness of particular ADT forms. This may stem from an assumption, that all LHRH analogues demonstrate similar effectiveness because of the class effect. However, some evidence highlight significant differences in efficacy among these drugs. Triptorelin compares especially favourably, particularly as a drug reducing the testosterone level to the lower recommended values (< 20 ng/dl). Side effect profile during the therapy with triptorelin is largely the result of inhibition of the hypothalamic- pituitary-testicular axis. Hormonal disturbances linked to hipoandrogenism cause changes in lipid metabolism and glucose tolerance, which may influence the cardiovascular risk. This article is a review of key reports regarding triptorelin and a summary of the role that triptorelin plays in contemporary ADT in advanced PCa.
    Źródło:
    OncoReview; 2019, 9, 4; 88-91
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efekt hemostatyczny napromieniania wysokimi frakcjami w zaawansowanym raku szyjki macicy
    Hemostatic effect of high dose irradiation in advanced cervical cancer
    Autorzy:
    Krynicki, Ryszard
    Linder, Bogusław
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Stanaszek, Jagna
    Bidziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908285.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    advanced cervical cancer
    haemostatic effect
    high-dose fractions
    radiotherapy
    Opis:
    Introduction: The first symptom of advanced cervical cancer is vaginal bleeding. Profuse bleeding may sometimes require embolisation or ligation of iliac arteries. However, in the case of massive infiltration of parametra, surgical intervention may be impossible. In such cases, a viable alternative is palliative irradiation. Aim of paper was to assess direct haemostatic effect of high dose, short term irradiation and radiation side-effects in patients undergoing such treatment. Material and method: The study included 42 patients treated at the Dept. of Female Genital Neoplasms of the Centre of Oncology in Warsaw, undergoing pelvic irradiation using 5 fractions of 4 Gy up to a total dose of 20 Gy. The patients’ mean age was 61 years (range: 35-86 years). All patients were in FIGO grade IIIB-IV. Prior to irradiation, 5 patients had a nephrostomy placed due to hydronephrosis, while 12 patients received 1-6 units of blood because of low haemoglobin level. Early and late radiation-induced reactions were assessed. Results: Direct haemostatic effect was obtained in 34 patients (83%); thereof in 26 patients (63%) after the first course and in 8 patients (20%) after the second course. A statistically significant correlation (χ2=12.7869; p=0.031) was found between baseline haemoglobin level and haemostatic effect. Conclusions: 1. In patients presenting with severe bleeding due to advanced cervical cancer, a satisfactory haemostatic effect may be obtained by high dose, short term irradiation of the pelvis. 2. In patients presenting with a higher haemoglobin level, this effect may be obtained already after the first course of irradiation. 3. 5x4 Gy fractionation is well tolerated by the patients. Neither early nor delayed severe radiation-induced reactions have been observed.
    Wstęp: Pierwszymi objawami zaawansowanego raka szyjki macicy są krwawienia. Obfite krwawienia wymagają niekiedy embolizacji tętnic biodrowych lub podwiązania tychże naczyń. Jednak w przypadkach masywnych nacieków w przymaciczach zabieg chirurgiczny może być niewykonalny. Alternatywną metodą leczenia pozostaje paliatywne napromienianie. Celem pracy była ocena bezpośredniego efektu hemostatycznego napromieniania wysokimi frakcjami w skróconym czasie leczenia oraz odczynów popromiennych u pacjentek poddanych takiemu frakcjonowaniu. Materiał i metoda: Analizie poddano 42 chore napromienianie na obszar miednicy mniejszej w dawkach frakcyjnych 4 Gy w 5 frakcjach, do dawki całkowitej 20 Gy, w Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych Centrum Onkologii w Warszawie. Średni wiek pacjentek wynosił 61 lat (przedział 35-86 lat). Wszystkie chore były w IIIB i IV stopniu klinicznego zaawansowania wg FIGO. Nefrostomię z powodu wodonercza wykonano u 5 kobiet, a 12 z powodu niskich wartości hemoglobiny przetoczono przed napromienianiem od 1 do 6 jednostek krwi. Oceniano także wczesne i późne odczyny popromienne. Wyniki: Bezpośredni efekt hemostatyczny uzyskano u 34 (81%) chorych; po pierwszym etapie napromieniania – u 26 (62%) pacjentek, a u pozostałych 8 (19%) pacjentek po II etapie napromieniania. Stwierdzono statystyczną zależność (x2=12,7869; p=0,031) między poziomem hemoglobiny przed leczeniem a efektem hemostatycznym. Wnioski: 1. Dobry efekt hemostatyczny u chorych krwawiących z powodu zaawansowanego raka szyjki macicy można uzyskać poprzez napromienianie wysokimi frakcjami w skróconym czasie leczenia. 2. U pacjentek z lepszymi parametrami hemoglobiny ten efekt można uzyskać już po I etapie napromieniania. 3. Frakcjonowanie 5x4 Gy jest dobrze tolerowane przez chore. Nie stwierdzono wczesnych i późnych ciężkich powikłań popromiennych.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 29-35
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Application of two lines of chemotherapy: gemcitabine with nab-paclitaxel and liposomal irinotecan with 5-fluorouracil and leucovorin in patient with advanced pancreatic adenocarcinoma
    Autorzy:
    Ostrowska-Cichocka, Krystyna
    Wojtukiewicz, Marek Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2047219.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-11
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    advanced pancreatic cancer
    gemcitabine in combination with nab-paclitaxel
    liposomal
    Opis:
    Pancreatic cancer is a disease with high mortality. It is predicted to become the second leading cause of cancer death in some regions of the world. Frequent diagnosis at an advanced stage contributes to 5-year survival at a highly unsatisfactory level of 2–9%. Due to the lack of early symptoms, nearly 80% of patients receive a diagnosis when distant metastases develop. So far, the most frequently used programs in the treatment of patients with pancreatic cancer in the stage of neoplastic spreading include: FOLFIRINOX (oxaliplatin, 5-fluorouracil, irinotecan, leucovorin), gemcitabine alone or in combination with nab-paclitaxel or erlotinib. Based on the results of the phase III study NAPOLI-1, liposomal irinotecan in combination with 5-fluorouracil (5-FU) and leucovorin (LV ) was approved as the first regimen for use in the second or subsequent line of therapy in patients with advanced pancreatic cancer previously treated with gemcitabine. This paper presents a case of a patient with advanced pancreatic cancer who was treated with two lines of chemotherapy – gemcitabine in combination with nab-paclitaxel and liposomal irinotecan with 5-FU/LV . The treatment was well tolerated and was considered a valuable therapeutic option. A 2-year overall survival was obtained from the diagnosis of the disease.
    Źródło:
    OncoReview; 2021, 11, 3; 68-72
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwotny surowiczy rak otrzewnej – diagnoza, leczenie i rokowanie
    Primary peritoneal serous carcinoma – diagnosis, management and prognosis
    Autorzy:
    Miedzińska, Magdalena
    Bodnar, Lubomir
    Bobkiewicz, Piotr
    Bidziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908305.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    advanced ovarian cancer
    diagnosis
    primary peritoneal serous carcinoma
    prognosis
    treatment
    Opis:
    Primary peritoneal serous carcinoma (PPSC) is a rarely diagnosed malignancy. Furthermore, use of different terminology and classifications in reporting particular cases precludes collection and presentation of reliable epidemiological data. As a consequence, we lack adequate experience, enabling confident management of patients with this diagnosis. On histological grounds, PPSC is a neoplasm identical to invasive epithelial ovarian cancer. Also, patients present a similar profile of clinical symptoms. Most often these include abdominal pain, gastrointestinal disorders and weight loss. Clinical staging is based on surgical-pathological criteria of advanced ovarian cancer. Therapeutic management, i.e. combination of cytoreductive surgery and chemotherapy, is similar to that used in the treatment of late-stage ovarian cancer. Systemic adjuvant and palliative treatment includes chemotherapy protocols based on platinum derivates, recently combined with paclitaxel. Proper administration of combined treatment yields a high response rate and mean survival time of about 40 weeks. Prognosis in PPSC is not fully elucidated. Some studies indicate that prognosis is similar to that seen in late-stage ovarian cancer, while others report worse outcomes and shorter survival. Unfavourable prognostic factors include: suboptimal cytoreduction, poor general condition, advanced age of patient and 4th clinical stage. Data gathered hitherto point to highly similar natural course of PPSC and ovarian cancer, justifying the same therapeutic approach in both these conditions.
    Pierwotny surowiczy rak otrzewnej (primaryperitonealserous carcinoma, PPSC) jest nowotworem rzadko rozpoznawanym. Jednocześnie stosowanie różnej terminologii i klasyfikacji poszczególnych przypadków nie pozwala na przedstawienie wiarygodnych danych epidemiologicznych. W związku z powyższym brak jest wystarczającego doświadczenia w postępowaniu z chorymi z tym rozpoznaniem. PPSC histopatologicznie jest nowotworem o utkaniu identycznym z inwazyjnym nabłonkowym rakiem jajnika. Pacjentki manifestują także podobny profil objawów klinicznych. Najczęściej są to dolegliwości bólowe ze strony jamy brzusznej, zaburzenia pracy przewodu pokarmowego, ubytek masy ciała. Do oceny stopnia zaawansowania wykorzystuje się kyteria oceny chirurgiczno-patologicznej zaawansowanego raka jajnika. Również postępowanie terapeutyczne skojarzenie operacji cytoredukcyjnej z chemioterapią, jest analogiczne do leczenia zaawansowanego raka jajnika. W systemowym leczeniu uzupełniającym i paliatywnym stosowane są schematy chemioterapii oparte na pochodnych platyny, obecnie w połączeniu z paklitakselem. Właściwe przeprowadzenie leczenia skojarzonego pozwala na uzyskanie wysokiego odsetka odpowiedzi i średnich przeżyć sięgających 40 miesięcy. Nie jest do końca wyjaśniona kwestia rokowania w PPSC. Niektóre badania wskazują na podobieństwo do rokowania w zaawansowanym raku jajnika, natomiast inne donoszą o gorszych wynikach leczenia i krótszym przeżyciu chorych. Do niekorzystnych czynników prognostycznych należą: nieoptymalna cytoredukcja, gorszy stan ogólny, starszy wiek pacjentek oraz IV stopień zaawansowania choroby. Dotychczas zgromadzone dane przemawiają za znacznym podobieństwem przebiegu naturalnego PPSC i raka jajnika, co upoważnia do stosowania takiego samego postępowania terapeutycznego w obu tych jednostkach chorobowych.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 15-21
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Palliative care in advanced breast cancer
    Opieka paliatywna w zaawansowanym raku piersi
    Autorzy:
    Pietrzyńska, Tatiana
    Podwińska, Ewa
    Olejek, Anita
    Zamłyński, Jacek
    Turek, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908517.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    advanced breast cancer
    oncologic treatment
    palliative care
    quality of life
    Opis:
    Breast cancer is currently one of the most frequent malignant neoplasms in Polish women. Since the ‘80s of past century, breast cancer is the leading cause of mortality in women aged 40-59. Patients are usually admitted to the stationary palliative care facilities in a far advanced stage of neoplastic disease originating primarily in the breast and are mostly in a poor general condition. Their overall condition is a resultant of development and severity of the tumour itself with possible distant metastases, coexisting diseases, as well as late complications of cause-oriented or palliative treatment implemented. In the setting of palliative treatment, the primary goal is relief of pain, according to the recommendations of the so-called “analgetic ladder”, conforming with general principles of analgetic management. This consists in determination of cause of pain, evaluation of its type and severity, regular pace of administration of analgetic drugs, careful titration of dose of strong analgetics, oral administration of drugs, as this is the most physiologic and recommended route of administration, if only the patient can tolerate it. An important issue is also to relieve other bothersome ailments, both somatic, mental, spiritual and social. According to the WHO definition, palliative care ensures the patients a comprehensive and active care, improves their quality of life and, when justified, includes all oncologic therapeutic modalities. In the setting of palliative care, oncologic treatment aims at arresting or slowing-down of development of primary tumour and metastatic foci, thus improving the patient’s comfort and quality of life, obviously taking into account current state of the patient and toxicity of drugs.
    Rak piersi należy obecnie do najczęstszych nowotworów złośliwych u kobiet w Polsce. Począwszy od lat 80. ubiegłego wieku rak piersi stanowi pierwszą co do częstości przyczynę zgonów kobiet w wieku między 40. a 59. rokiem życia. Chore przyjmowane na stacjonarny oddział opieki paliatywnej w zaawansowanym stadium choroby nowotworowej wywodzącej się pierwotnie z obszaru piersi są zazwyczaj w złym stanie ogólnym. Jest to spowodowane rozwojem i nasileniem objawów choroby, z możliwością występowania przerzutów do odległych narządów, a także chorobami współistniejącymi, jak również powikłaniami późnymi po stosowanym leczeniu przyczynowym lub paliatywnym. W oddziale opieki paliatywnej stosuje się w pierwszej kolejności leczenie przeciwbólowe, zgodnie z zaleceniami drabiny analgetycznej oraz uwzględnieniem głównych zasad postępowania przeciwbólowego. Leczenie to polega na ustaleniu przyczyny bólu, ocenie rodzaju i jego natężenia, regularności podawanego leku, miareczkowaniu dawki silnego analgetyku, podawaniu leków doustnie, gdyż jest to droga fizjologiczna i zalecana, o ile chory może w ten sposób przyjmować preparaty. Istotne jest także łagodzenie innych uciążliwych dolegliwości - zarówno somatycznych, psychicznych, duchowych, jak i socjalnych. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w ramach opieki paliatywnej zapewnia się chorym całościową, czynną opiekę, poprawiającą ich jakość życia, a także stosuje w uzasadnionych przypadkach wszystkie onkologiczne metody leczenia. Terapia onkologiczna w ramach opieki paliatywnej ma na celu zahamowanie lub spowolnienie rozwoju guzów nowotworowych lub przerzutowych, a co za tym idzie poprawę komfortu i jakości życia chorego, oczywiście z uwzględnieniem jego aktualnego stanu i toksyczności ewentualnego leczenia.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 123-130
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie prognostyczne dystalnego i radialnego marginesu resekcji raka odbytnicy z cechą T4 połączonej z wycięciem narządu rodnego
    Prognostic significance of radial and distal clearance for females with T4 rectal cancer requiring hysterectomy
    Autorzy:
    Szynglarewicz, Bartłomiej
    Matkowski, Rafał
    Sydor, Daniel
    Smorąg, Zbigniew
    Forgacz, Józef
    Pudełko, Marek
    Dryl, Jacek
    Kornafel, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908248.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    distal margin
    hysterectomy
    locally advanced rectal cancer
    radial margin
    sphincter preservation
    Opis:
    Objectives: Females with unresectable rectal cancer have a poor prognosis. In some cases curative treatment for tumors infiltrating the internal genitalia (T4) may be achieved with multivisceral excision. Radiochemotherapy combined with extended resection can improve local control and survival. Aim of the study was to evaluate long-term oncological outcomes of combined curative therapy with sphincter preservation for women with T4 rectal cancer, involving internal reproductive organs. Material and methods: Consecutive 21 females in years 1997-2003 underwent R0 anterior resection of the rectum with excision of internal genitalia in one tissue block combined with radiochemotherapy and were studied retrospectively. Two-year disease-free survival rates were analyzed in relation to patient age, tumor differentiation, lymph node metastases, blood loss, radial and distal resection margins. Results: Survival rate was significantly increased (p<0.05) for females after resections with distal margin minimum 1 cm and radial margin minimum 2 mm microscopically free of cancer infiltration (80.0 vs. 27.3% and 71.4 vs. 14.3%, respectively). Lymph node metastases also significantly influenced poor prognosis (85.7 vs. 35.7%). Age less than 60 years, well or moderate tumor differentiation and blood loss <1 L were related to enhanced survival but with the lack of statistical importance (66.7 vs. 41.8%, 55.6 vs. 55.0% and 75.0 vs. 47.1%, respectively). Conclusions: Extended surgery combined with radiochemotherapy may result in improved long-term outcome for females with T4 rectal cancer, infiltrating internal genitalia. Effective local control with adequate resection margins and node-negative status are significantly related to enhanced survival rates.
    Wstęp: Rokowanie u pacjentek z nieresekcyjnym rakiem odbytnicy jest złe. W niektórych przypadkach miejscowo zaawansowanych guzów naciekających narząd rodny (T4) rozszerzone zabiegi operacyjne mogą być podjęte z intencją radykalności. Skojarzenie chirurgii z radio- i chemioterapią prowadzi do poprawy kontroli miejscowej i przeżyć długoterminowych. Celem pracy była ocena odległych wyników onkologicznych skojarzonego radykalnego leczenia z zaoszczędzeniem zwieraczy u kobiet z rakiem odbytnicy naciekającym narząd rodny. Materiał i metody: Retrospektywą analizą objęto kolejnych 21 kobiet poddanych w latach 1997-2003 przedniej resekcji R0 odbytnicy i narządu rodnego w jednym bloku tkankowym skojarzonej z radiochemioterapią. Obliczono odsetki bezobjawowych przeżyć dwuletnich i ustalono ich korelację z wiekiem pacjentek, stopniem zróżnicowania histologicznego guza, obecnością przerzutów w okolicznych węzłach chłonnych, śródoperacyjną utratą krwi oraz wielkością dystalnych i radialnych marginesów resekcji. Wyniki: Odsetki przeżyć były znamiennie wyższe (p<0,05) u pacjentek po resekcjach z mikroskopowo wolnym od infiltracji nowotworowej marginesem dystalnym nie mniejszym niż 1 cm i radialnym co najmniej 2 mm (80,0 vs 27,3% i 71,4 vs 14,3%). Obecność przerzutów węzłowych także istotnie wpływała na pogorszenie rokowania (85,7 vs 35,7%). Wiek poniżej 60 lat, wysoki lub średni stopień dojrzałości guza oraz utrata krwi poniżej 1 l były związane z wyższymi odsetkami przeżyć, lecz bez statystycznej znamienności (66,7 vs 41,8%, 55,6 vs 55,0% i 75,0 vs 47,1%). Wnioski: Rozszerzone zabiegi operacyjne skojarzone z radiochemioterapią mogą poprawić wyniki odległe radykalnego leczenia raka odbytnicy T4 naciekającego narząd rodny. Skuteczna kontrola miejscowa osiągnięta dzięki adekwatnym marginesom resekcji jest wraz z brakiem przerzutów w węzłach chłonnych czynnikiem istotnie zwiększającym odsetki przeżyć długoterminowych.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 3; 186-192
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radiochemioterapia zaawansowanego raka sromu – doświadczenia własne i przegląd piśmiennictwa
    Radiochemotherapy in advanced vulvar cancer. Own experience and review of the literature
    Autorzy:
    Krynicki, Ryszard
    Lidner, Bogusław
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Staniaszek, Jagna
    Bobek-Pstrucha, Ewelina
    Borowiak, Joanna
    Madzińska, Magdalena
    Bidziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908468.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    advanced vulvar cancer
    radiochemotherapy
    reaction to radiation
    treatment outcome
    tumour regression
    Opis:
    Background: In cases of advanced vulvar cancer with non-resectable lesions, permanent cure is extremely rare. In the past, chance for improved outcomes was sought in extensive exenterative procedures, resulting in significant disability and compromising the patients functioning. An alternative therapeutic option of far-advanced vulvar cancer is radiotherapy, either used as a stand-alone modality or as neoadjuvant modality, prior to surgery. At present, chemosensibility of vulvar cancer is relatively well documented. Implementation of synchronous chemotherapy with a 15-20% reduction of total dose of radiotherapy provides a favourable therapeutic index. The aim of this paper is to evaluate tumour response to radiochemotherapy in patients with advanced vulvar cancer, based on own experience to-date. Material and method: Since January 1st, 2005 thru December 31st, 2008, at the Department of Female Genital Tumours of the Centre of Oncology in Warsaw, we have treated 17 patients with planoepithelial vulvar cancer in clinical stages T3 and T4, N0-N2M0, aged 56-81 years (mean: 68 years). The patients were irradiated with photons X (6-15 MeV) over vulvar area, inguinal lymph nodes and pelvis. Total doses delivered to vulvar area ranged from 50 to 65 Gy (depending on extent of tumour infiltration) and to pelvic and inguinal lymph nodes – 45-65 Gy. Chemotherapy consisted of 5-FU at the dose of 750-1000 mg/m2, administered in a 96-hours’ infusion on days 1st-4th and cisplatin at a dose of 50 mg/m2 on day 1st, administered on the 1st and 5th week of radiotherapy. Results: Complete regression of tumour (complete response, CR) was achieved in 7 (41%) patients, partial response (PR) – in 9 (53%) patients, and progression of disease in spite of the therapy was observed in 1 (6%) patient. In 3 (33%) patients who obtained partial response, at surgery only radiation-induced damage was seen, with no viable tumour remnants. Conclusions: Radiochemotherapy should be considered the treatment of choice in far-advanced vulvar cancer. Treatment plan should be elaborated by qualified gynaecologists-oncologists, in close cooperation with radiotherapists. Surgery should be reserved for patients with recurrent disease or those with incomplete regression after radiotherapy.
    Wstęp: W zaawansowanym raku sromu przy nieresekowalnych zmianach trwałe wyleczenie jest rzadkością. W przeszłości szansą na poprawę wyleczalności były rozległe zabiegi egzenteracyjne prowadzące do znacznego okaleczenia i upośledzenia funkcjonowania chorych. Alternatywnym sposobem leczenia zaawansowanego raka sromu stała się przedoperacyjna lub samodzielna radiochemioterapia. Obecnie chemiowrażliwość raka sromu jest dość dobrze udokumentowana. Zastosowanie synchronicznej chemioterapii z redukcją dawek całkowitych o 15-20% z radioterapii pozwala na uzyskanie korzystnego indeksu terapeutycznego. Celem pracy jest ocena odpowiedzi guza na leczenie radiochemioterapią u chorych na zaawansowanego raka sromu oparta na dotychczasowych doświadczeniach autorów. Materiał i metoda: Od 1 stycznia 2005 do 31 grudnia 2008 roku leczono napromienianiem w Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych Centrum Onkologii w Warszawie 17 chorych na płaskonabłonkowego raka sromu o zaawansowaniu T3 i T4 N0-N2M0 w przedziale wieku 56-81 lat (średnia 68 lat). Pacjentki były napromieniane fotonami X 6 lub 15 MeV na obszar sromu i węzłów chłonnych pachwinowych i miednicy. Dawki całkowite na srom wynosiły od 50 do 65 Gy, w zależności od rozległości nacieku, na węzły chłonne miednicy i pachwinowe – od 45 do 65 Gy. Chemioterapia: 5-FU podawany w 96-godzinnym wlewie w dawce 750-1000 mg/m2, dzień 1.-4. i cisplatyna w dawce 50 mg/m2 w 1. dniu podawana w 1. i 5. tygodniu napromieniania. Wyniki: Całkowitą regresję guza (CR) uzyskano u 7 (41%) chorych, częściową (PR) u 9 (53%) kobiet, a u 1 (6%) pacjentki stwierdzono progresję choroby (PD). U 3 (33%) badanych z częściową regresją po operacji nie stwierdzono raka, jedynie popromienne uszkodzenia. Wnioski: Radiochemioterapia w zaawansowanym raku sromu powinna być metodą leczenia z wyboru. Do leczenia powinni kwalifikować ginekolodzy onkolodzy wraz z radioterapeutami. Chirurgię należy zarezerwować dla chorych z nawrotem choroby lub z niecałkowitą regresją po napromienianiu.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 88-96
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chemioterapia dootrzewnowa w zaawansowanym raku jajnika
    Intraperitoneal chemotherapy in the treatment of late-stage ovarian cancer
    Autorzy:
    Demska, Mirosława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908051.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    GOG172 trial
    advanced ovarian cancer
    conventional intravenous chemotherapy
    first-line chemotherapy
    intraperitoneal chemotherapy
    Opis:
    Ovarian cancer is worldwide the leading cause of mortality in women with genital tract malignancy. Over one-half of patients are diagnosed with their ovarian cancer in the 3rd and 4th clinical stage. Currently, the standard protocol of management consists in surgery aiming at obtaining histological diagnosis, determination of clinical stage and cytoreduction followed by chemotherapy. At present, generally accepted chemotherapy protocol includes paclitaxel and platinum derivates (6 courses 3 weeks apart). Unfortunately, the outcome of this therapy is far from satisfactory and only about 20% of women with late-stage ovarian cancer survive over 5 years. Studies are underway aiming at improvement of the patients’ survival rate. Promising results are associated with intraperitoneal chemotherapy, which may be implemented as first-line treatment, consolidation of remission or salvage treatment. This modality may be an attractive alternative, because it by-passes peritoneal barrier, overcomes resistance of cancer cells, results in less systemic toxicity, increases exposure of tumour to high concentration of cytostatics. The newest GOG172 trial confirmed a 21.6% mean reduction of death risk. This study enabled to define a group of patients who may benefit most of intraperitoneal chemotherapy. These are patients in the 3rd clinical stage, after optimal surgical cytoreduction, with minimal residual disease. At present, great hopes are associated with the protocol including intraperitoneal cisplatin (100 mg/m2) and taxanes administered intravenously only or intravenously and intraperitoneally.
    Rak jajnika jest na świecie główną przyczyną śmierci kobiet z powodu nowotworów narządu rodnego. U ponad połowy chorych nowotwór jajników jest rozpoznany w III° i IV° zaawansowania. Obecnie standardowe postępowanie obejmuje zabieg operacyjny, mający na celu uzyskanie diagnozy histopatologicznej, ocenę stopnia klinicznego zaawansowania, cytoredukcję, a następnie chemioterapię. Aktualnie powszechnie akceptowanym schematem chemioterapii jest paklitaksel i pochodne platyny (6 kursów co trzy tygodnie). Niestety rezultaty tej terapii są dalekie od oczekiwanych i tylko około 20% kobiet z zaawansowanym rakiem jajnika przeżywa 5 lat. Prowadzone są badania, których celem jest poprawa przeżywalności chorych. Obiecująca wydaje się być chemioterapia dootrzewnowa, która może być zastosowana jako terapia pierwszej linii, konsolidacyjna lub ratunkowa. Terapia ta może być atrakcyjnym sposobem leczenia, ponieważ pomija barierę otrzewnową, przełamuje oporność komórki nowotworowej, daje mniejszą toksyczność układową oraz większą ekspozycję guza na wysokie stężenie cytostatyków. Najnowsze badanie GOG172 potwierdziło średnie zmniejszenie ryzyka zgonu o 21,6%. Badanie to wyodrębniło grupę chorych, które mogą osiągnąć największą korzyść z chemioterapii dootrzewnowej. Są to pacjentki z nowotworem w III° zaawansowania, po optymalnym zabiegu cytoredukcyjnym, z minimalną chorobą resztkową. Obecnie za budzący nadzieję uważa się schemat zawierający IP cisplatynę 100 mg/m2 i taksany podawane tylko IV lub IV i IP.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 4; 241-249
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza wartości prognostycznej markera CA 125 w przewidywaniu skuteczności chirurgii oraz przeżyć bezobjawowych u chorych na raka jajnika w III stopniu zaawansowania
    Analysis of prognostic value of CA 125 relating to effectiveness of surgery and symptom-free survival in patients with FIGO stage III ovarian cancer
    Autorzy:
    Panek, Grzegorz
    Olszewski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908064.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    CA 125 follow-up
    CA 125 level
    CA 125 prognostic value
    advanced ovarian cancer
    cytoreductive surgery in ovarian cancer
    Opis:
    Aim of paper: The aim of paper was to assess the prognostic value of preoperative CA 125 level in patients with late-stage ovarian cancer, particularly in correlation with optimal cytoreduction rate and duration of symptom-free survival. Material and methods: Retrospective analysis included 76 patients with FIGO stage III ovarian cancer. Using the uni- and multivariate models, prognostic value of the following parameters was assessed: preoperative CA 125 level, clinical stage, histological type and grade of maturity in correlation with quality of cytoreduction and symptom-free survival. Results: Baseline CA 125 serum level in the entire study population ranged from 35 to 9740 IU (median: 1117 IU). Optimal cytoreduction rate for the entire population was: 73.7% for CA 125 level below 288 IU, 47.4% for CA 125 level 288-1118 IU, 26.3% for CA 125 level 1119-2880 IU and 15.8% for CA 125 above 2880 IU (p=0.019; χ2). In the logistic-regression model, only CA 125 level had a significant influence on quality of cytoreduction. Analysis of correlation of other prognostic factors on symptom-free survival revealed, that only CA 125 and histological maturity grade correlated significantly with survival. Conclusions: Preoperative serum CA 125 level is significantly correlated with optimal cytoreduction rate achieved, as well as with risk of death and symptom-free survival.
    Cel: Celem analizy była ocena znaczenia prognostycznego przedoperacyjnego poziomu CA 125 u chorych na zaawansowanego raka jajnika, ze szczególnym uwzględnieniem jego wpływu na odsetek optymalnych cytoredukcji oraz na czas przeżyć bezobjawowych. Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano 76 chorych na raka jajnika w III stopniu zaawansowania (FIGO). Wykorzystując mono- i wielowariantowy model, dokonano oceny prognostycznej przedoperacyjnego poziomu CA 125, a także stopnia zaawansowania, typu histologicznego oraz stopnia dojrzałości histologicznej na stopień uzyskanej cytoredukcji oraz na czas przeżyć bezobjawowych. Wyniki: Wyjściowy poziom CA 125 w całej analizowanej populacji wyniósł od 35 do 9740 IU (mediana 1117 IU). Odsetek optymalnych cytoredukcji w całej badanej grupie chorych wyniósł 40,8%, zaś dla chorych w poszczególnych grupach prognostycznych odpowiednio: 73,7% - CA 125 <288 IU, 47,4% - CA 125 =288-1118 IU, 26,3% - CA 125 =1119-2880 IU i 15,8% - CA 125 >2880 IU (p=0,019; x2). W modelu logistyczno-regresywnym jedynie poziom CA 125 miał znamienny wpływ na poziom cytoredukcji. Ocena wpływu analizowanych czynników prognostycznych na przeżycia bezobjawowe wykazała, że tylko CA 125 oraz stopień dojrzałości histologicznej miały znamienny wpływ na przeżycia. Wnioski: Przedoperacyjny poziom CA 125 ma istotne znaczenie w przewidywaniu optymalnej cytoredukcji, ma też znamienny statystycznie wpływ na ryzyko zgonu i przeżyć bezobjawowych.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 2; 102-110
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Results of screening in Lublin Province, Poland, for colorectal cancer and neoplastic polyps - the role of environmental factors
    Autorzy:
    Cichoż-Lach, Halina
    Szumiło, Justyna
    Celiński, Krzysztof
    Kasztelan-Szczerbińska, Beata
    Szczerbiński, Mariusz
    Swatek, Jarosław
    Wronecki, Lech
    Wargocki, Janusz
    Słomka, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/989962.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    neoplastic polyps of colon
    advanced adenoma of colon
    colorectal cancer screening
    Opis:
    Introduction and objective. Screening colonoscopy is a recommended tool, and the most sensitive and cost-effective method for reducing the incidence of colorectal cancer (CRC). Objective. The purpose of the study was to present the results of a 5-year screening for early detection of CRC carried out among the population of the central-eastern regions of Poland, primarily in Lublin Province. Materials and method. Screening colonoscopy was conducted in a group of 1,009 patients – 636 women and 373 men, aged 40–65 years. Results. Neoplastic polyps were found in 275 patients, advanced adenomas in 49 patients and adenocarcinoma in 13. 70.55% of neoplastic polyps was located in the distal colon, 18.9% in the proximal part and 10.55% in both regions, advanced adenomas in 79.59%, 8.16% and 12.25%, respectively. Adenocarcinoma was located in the proximal colon in 2 cases and in the distal region in 11 cases. Neoplastic polyps and advanced adenomas occurred significantly more frequently in smokers than in non-smokers. Neoplastic polyps were found statistically more frequent in males than in females, among the overweight and obese patients, than in subjects with normal BMI, and more frequently in the group of urban, compared to rural patients. However, the frequency of advanced adenomas and CRC was not statistically different in those groups. The incidence of CRC was statistically more frequent in males than in females. Smoking and male gender were significant risk factors for developing neoplastic polyps. Male gender seemed to predispose to CRC. Obesity was found to favour advanced adenomas. Conclusions. The results of screening found neoplastic polyps in every third person (mean) who did not have any symptoms suggestive of colon pathology. Advanced adenomas were found in 5% of the examined and CRC was detected in 1.29% of participants. Smoking, male gender and overweight were significant risk factors for developing neoplastic polyps. No correlation was found between gender and the location of neoplastic polyps and advanced adenomas in the colon.
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 1
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The use of the enhanced recovery after surgery (ERAS) protocol in patients undergoing laparoscopic surgery for colorectal cancer – a comparative analysis of patients aged above 80 and below 55
    Autorzy:
    Pędziwiatr, Michał
    Pisarska, Magdalena
    Wierdak, Mateusz
    Major, Piotr
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Kisielewski, Michał
    Matyja, Maciej
    Lasek, Anna
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394301.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ERAS protocol
    fast track protocol
    postoperative care
    colorectal cancer
    colorectal surgery
    advanced age
    laparoscopic surgery
    Opis:
    Age is one of the principal risk factors for colorectal adenocarcinoma. To date, older patients were believed to achieve worse treatment results in comparison with younger patients due to reduced vital capacity. However, papers have emerged in recent years which confirm that the combination of laparoscopy and postoperative care based on the ERAS protocol improves treatment results and may be particularly beneficial also for elderly patients. The aim of the study was to compare the outcomes of laparoscopic surgery for colorectal cancer in combination with the ERAS protocol in patients aged above 80 and below 55. Material and methods. The analysis included patients aged above 80 and below 55 undergoing elective laparoscopic colorectal resection for cancer at the 2nd Department of General Surgery of the Jagiellonian University. They were divided into two groups according to their age: ≥80 years of age (group 1) and ≤55 years of age (group 2). Both groups were compared with regard to the outcome of surgery: length hospital stay, complications, hospital readmissions, degree of compliance with the ERAS protocol, and recovery parameters (tolerance of oral nutrition, mobilisation, need for opioids, restored gastrointestinal function). Results. Group 1 comprised 34 patients and group 2, 43 patients. No differences were found between both groups in terms of gender, BMI, tumour progression or surgical parameters. Older patients typically had higher ASA scores. No statistically significant differences were found with regard to the length hospital stay following surgery (5.4 vs 7 days, p=0.446481), the occurrence of complications (23.5% vs 37.2%, p=0.14579) or hospital readmissions (2.9% vs 2.4%). The degree of compliance with the ERAS protocol in group 1 and 2 was 85.2% and 83.0%, respectively (p=0.482558). Additionally, recovery parameters such as tolerance of oral nutrition (82.4% vs 72.1%, p=0.28628) and mobilisation (94.1% vs 83.7%, p=0.14510) within 24 hours of surgery did not differ among the groups. However, a smaller proportion of older patients required opioids in comparison with younger patients (26.5% vs 55.8%, p=0.00891). Conclusions. Similar levels of compliance with the ERAS protocol may be achieved among patients aged ≥80 and younger patients. When laparoscopy is combined with the ERAS protocol, age does not seem to be a significant factor that could account for worse utcomes. Therefore, older patients should not be excluded from perioperative care based on ERAS principles.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 11; 565-572
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie podwiązania tętnic biodrowych wewnętrznych w leczeniu krwotoku ze zmienionej nowotworowo szyjki macicy
    Ligation of internal iliac arteries in life-threatening bleeding in patients with uterine cervical cancer
    Значение подвязки внутренних бедровых артерий при лечении кровотечения из шейки матки измененной в связи с новообразованием
    Autorzy:
    Grabiec, Marek
    Gręźlikowska, Urszula
    Walentowicz, Małgorzata
    Dzwoniarkiewicz, Zbigniew
    Nowicki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908034.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    advanced stage carcinoma
    artery ligation
    cervical cancer
    haemorrhage
    internal iliac artery
    rak szyjki macicy
    zaawansowane stadium
    krwotok
    tętnica biodrowa wewnętrzna
    podwiązanie tętnic
    Opis:
    Massive bleeding from an extensive, exophytic tumour is a serious complication in treatment of advanced stages of cervical carcinoma. Ligation of the internal iliac artery is an effective, therapeutic procedure in controlling massive bleeding by process of tissue ischaemia. Although in a number of cases, surgical approach requires good anatomical knowledge and skills because of the highly deformed pelvic anatomy due to radiotherapy or to the recurrence of cancerous tissue. The aim of the study was to evaluate internal iliac artery ligation in patient with advanced cervical cancer with massive, life-threatening bleeding. The described patient’s case illustrates common clinical course of an advanced stage of a cervical cancer treated with internal iliac artery ligation, when the local methods of haemostasis are ineffective. The extensive cancer process extent unables introduction of haemostatics brachyteraphy. Massive bleeding and progressive anaemia could only be controlled by surgical internal iliac artery ligation. The above described proceeding enables administration of further treatment in a short period of time and improves the quality of patient’s life.
    Masywne krwawienie ze zmienionej egzofitycznie szyjki macicy często stanowi poważne powikłanie w przebiegu leczenia zaawansowanej postaci raka szyjki macicy. Podwiązanie tętnic biodrowych wewnętrznych jest skutecznym zabiegiem pozwalającym na utrzymanie hemostazy, powodując niedokrwienie tkanek i wywołując szybki efekt terapeutyczny w postaci zahamowania krwawienia. Jednakże technika wykonania zabiegu wymaga dobrej znajomości anatomii i doświadczenia operacyjnego ze względu na występujące deformacje po radioterapii i zniekształcenia anatomiczne w przypadku wystąpienia wznowy procesu nowotworowego. Celem pracy była ocena zastosowania zabiegu podwiązania tętnic biodrowych wewnętrznych u pacjentki z zaawansowanym rakiem szyjki macicy i zagrażającym życiu krwotokiem. Opisany przypadek stanowi przykład zastosowania podwiązania tętnic biodrowych wewnętrznych w przypadkach obfitych krwawień ze zmienionej nowotworowo szyjki macicy, gdy zastosowanie miejscowych metod utrzymania hemostazy często okazuje się nieskuteczne. Rozległy naciek nowotworowy w obrębie szyjki macicy uniemożliwia również w wielu sytuacjach wdrożenie hemostatycznej brachyterapii. Masywne krwawienia i postępująca anemia mogły być skutecznie kontrolowane przez podwiązanie tętnic biodrowych wewnętrznych. Przedstawione przez nas postępowanie stworzyło warunki do dalszego leczenia onkologicznego i pozwoliło poprawić jakość życia chorej.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 2; 125-130
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies