Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Osoba (filozofia)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Bezpieczeństwo osoby i wspólnoty : ochrona bytu osobowego w obliczu ideologii i praktyki transhumanizmu
Ochrona bytu osobowego w obliczu ideologii i praktyki transhumanizmu
Autorzy:
Grabińska, Teresa.
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Akademii Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki. Wydawca
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wrocław : Wydawnictwo AWL
Tematy:
Antropologia filozoficzna
Kryzys kultury
Osoba (filozofia)
Personalizm
Transhumanizm
Opracowanie
Opis:
Bibliografia, netografia, filmografia na stronach 131-147.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Personalistyczne uwarunkowania wychowawcze rodziny w kontekście rodzicielskich aspiracji zawodowych
Autorzy:
Dróżdż, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36444711.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
filozofia
osoba ludzka
rodzina
wychowanie
potrzeby;
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób rodzicielskie aspiracje zawodowe wpływają na poziom wychowawczy realizowany w polskiej rodzinie. Problem ten w sposób najostrzejszy występuje w kontekście migracji zarobkowej, stąd kwestia ta zajmuje w niniejszym opracowaniu centralne miejsce. Personalistyczny ogląd zagadnienia pozwala na wysnuwanie bardziej pogłębionych wniosków, niż badania socjologiczne.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2021, XII(4 (37)); 101-111
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The hermeneutics of the person as an educational problem
Autorzy:
Grzegorz, Barth,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892244.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
edukacja
hermeneutyka
osoba ludzka
filozofia edukacji
relacja
Opis:
W prezentowanym podejściu do zagadnienia edukacji w centrum zostaje postawiona osoba z jej hermeneutycznym potencjałem. Osoba widziana hermeneutycznie to ukonstytuowany związek znaczeń, który poddawany jest nieustannej, twórczej analizie w celu zrozumienia jej swoistego fenomenu w kontekście licznych dziedzin humanistyki. Jako modus esse personale wyznacza tropy interpretacji przeżywanej przez siebie rzeczywistości: procesów, w których uczestniczy, kontekstów i sytuacji, w które się angażuje, tego, co sobie uświadamia i próbuje zakomunikować innym. Osoba staje się świadkiem sensu samowychowania jako sztuki uczenia się życia w jego drobiazgowości. Prezentowane podejście jest hermeneutyką rozjaśniającą się w osobie – w procesie osobienia się (personalizacji) całego świata człowieka. Opozycyjnie do współczesnych epistemologicznych ideałów, podejście to wzywa do wyzwolenia się z nieprawdziwych obietnic naukowej obiektywności. Perspektywa jaką niesie, pozwala przezwyciężyć ograniczające formy poznania, obsesyjnie sztywne i wyspecjalizowane, mało adekwatne w stosunku do różnorakich sposobów istnienia indywidualnego i społecznego osoby.
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2015, 60(2 (236)); 229-244
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The hermeneutics of the person as an educational problem
Autorzy:
Barth, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789841.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
edukacja
hermeneutyka
osoba ludzka
filozofia edukacji
relacja
Opis:
W prezentowanym podejściu do zagadnienia edukacji w centrum zostaje postawiona osoba z jej hermeneutycznym potencjałem. Osoba widziana hermeneutycznie to ukonstytuowany związek znaczeń, który poddawany jest nieustannej, twórczej analizie w celu zrozumienia jej swoistego fenomenu w kontekście licznych dziedzin humanistyki. Jako modus esse personale wyznacza tropy interpretacji przeżywanej przez siebie rzeczywistości: procesów, w których uczestniczy, kontekstów i sytuacji, w które się angażuje, tego, co sobie uświadamia i próbuje zakomunikować innym. Osoba staje się świadkiem sensu samowychowania jako sztuki uczenia się życia w jego drobiazgowości. Prezentowane podejście jest hermeneutyką rozjaśniającą się w osobie – w procesie osobienia się (personalizacji) całego świata człowieka. Opozycyjnie do współczesnych epistemologicznych ideałów, podejście to wzywa do wyzwolenia się z nieprawdziwych obietnic naukowej obiektywności. Perspektywa jaką niesie, pozwala przezwyciężyć ograniczające formy poznania, obsesyjnie sztywne i wyspecjalizowane, mało adekwatne w stosunku do różnorakich sposobów istnienia indywidualnego i społecznego osoby.
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2015, 60(2 (236)); 229-244
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ontologiczne podstawy antropologii bł. Antonia Rosminiego
Autorzy:
Orzeł, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19927100.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Rosmini
philosophy
person
Personalism
filozofia
osoba
personalizm
Opis:
Bł. ks. Antonio Rosmini (1797–1855) to niezwykle wszechstronny i płodny pisarsko myśliciel włoski. Jego spuścizna naukowa obejmuje prawie 100 książek z różnych dziedzin: od filozofii poprzez teologię aż po nauki polityczne. Był niezrozumiany przez swoje pokolenie. Jego dwie prace: O pięciu ranach Kościoła Świętego (Delle cinque piaghe della santa Chiesa) oraz Konstytucja według sprawiedliwości społecznej (La Costituzione secondo la giustizia sociale) zostały wpisane na Indeks ksiąg zakazanych. Po wielu latach zrehabilitowany, został ogłoszony błogosławionym w 2007 r. Domeną jego zainteresowań była filozofia, a szczególnie metafizyka i antropologia. Dzięki stworzeniu spójnej i oryginalnej koncepcji osoby jest nazywany ojcem europejskiego personalizmu. Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia rosminiańskiej wizji osoby ze szczególnym zwróceniem uwagi na ontologiczne podstawy jego teorii.
Blessed Fr. Antonio Rosmini (1797–1855), was an extremely versatile and prolific Italian thinker. His scientific legacy includes nearly 100 books in various fields: from Philosophy and Theology to Political Science. He was misunderstood by his generation. His two works:  The Five Wounds of the Church (Delle cinque piaghe della santa Chiesa) and The Constitution according to Social Justice (La Costituzione secondo la giustizia sociale) were both included in The Index of Prohibited Books. Rehabilitated after many years, he was proclaimed Blessed in 2007.His main interest was philosophy, especially metaphysics and anthropology. By creating a coherent and original concept of the person, he is called the father of European Personalism. This article is an attempt to present Rosmini’s vision of the person with particular attention to the ontological foundations of his theory.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2020, 27; 363-384
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys człowieczeństwa – zagrożenie czy szansa?
Autorzy:
Glinkowski, Witold P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644259.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Krise, die Philosophie des Dialogs, Person, Zivilisation, Husserl
crisis, philosophy of dialogue, person, civilisation, Husserl
kryzys, filozofia dialogu, osoba, cywilizacja, Husserl
Opis:
Das Ziel des Artikels ist es, die keinesfalls neue, doch sichtbare Tendenz im gegenwärtigen Nachdenken über den Menschen zu hinterfragen, die das Problem der Krise der Menschlichkeit in den Kategorien der Funktion der Zivilisationskrise behandelt. Die in der technisch-zivilisatorischen Sphäre erkannte Krise und jene, die den diese Sphäre benutzenden Menschen bedroht, bilden keine homogenen, vielmehr disjunktiven Phänomene. Die Diagnosen der beiden Krisen, die ihre Gründe, Folgen und Vorsorgemaßnahmen betreffen, wurden von unterschiedlichen philosophischen Standpunkten aus gestellt (u. a. die Frankfurter Schule, E. Husserl). Es erweist sich jedoch, dass eine vollständige Erfassung des Problems erst unter der Bedingung möglich ist, es im ethischen Bereich des Treffens zu verorten - davon schreiben die Philosophen des Dialogs (M. Buber, A. J. Heschel, E. Lévinas). Sofern die Zivilisationskrisen dazu herausfordern, sie zu überwinden, so ist die Krise der Menschlichkeit ein wertvoller und stets aktueller Hinweis auf die Irreduzibilität des Menschen auf den zivilisatorischen Rahmen seines Lebens.
The aim of the article is to contest a tendency – one which is not recent but clearly evident in contemporary reflection on the human being – to perceive the problem of the crisis of humanity in terms of a function of a civilisational crisis. The crisis diagnosed in the technological-civilisational sphere and the crisis threatening the human being using this sphere are non-homogeneous and even disjunctive phenomena. Both crisis have been diagnosed as regards their causes, consequences and preventative measures from numerous philosophical positions (the Frankfurt school, E. Husserl, and others). It turns out, however, that the problem may only be fully captured if it is positioned in the ethical space of a meeting, described by philosophers of dialogue (M. Buber, A. J. Heschel, E. Lévinas). And if civilisational crises are challenges to overcome, the „crisis of humanity” is a vital and topical premise supporting the irreducibility of the human being to the civilisational framework of the human life.
Celem artykułu jest kontestacja tendencji – nienowej, ale wyraźnej we współczesnym myśleniu o człowieku – do traktowania problemu kryzysu człowieczeństwa w kategoriach funkcji kryzysu cywilizacyjnego. Kryzys rozpoznawany w sferze techniczno-cywilizacyjnej oraz ten, który zagraża użytkującemu ją człowiekowi, to zjawiska niehomogeniczne, a nawet dysjunktywne. Diagnozy obu kryzysów, dotyczące ich przyczyn, konsekwencji i środków zaradczych, stawiano z różnych filozoficznych stanowisk (m. in. szkoła frankfurcka, E. Husserl). Jednak okazuje się, że pełne uchwycenie problemu jest możliwe dopiero pod warunkiem osadzenia go w etycznej przestrzeni spotkania, o którym piszą filozofowie dialogu (M. Buber, A. J. Heschel, E. Lévinas). I o ile kryzysy cywilizacyjne są wyzwaniem do ich przezwyciężenia, o tyle „kryzys człowieczeństwa” jest cenną i wciąż aktualną wskazówką za nieredukowalnością człowieka do cywilizacyjnych ram jego życia.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 13
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba dialogicznej odpowiedzi na biblijne pytanie o bliźniego
Autorzy:
Glinkowski, Witold P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706123.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
filozofia dialogu
Martin Buber
bliźni
osoba ludzka
antropologiafilozoficzna
Opis:
Kategoria „bliźniego” trafiła do humanistyki i do filozofii z obszaru religii, gdzie wykrystalizowała się w kontekście miłości bliźniego. Jej znaczenie w filozoficznym dyskursie o człowieku odkryła współczesna filozofia dialogu. Stało się to szczególnie dzięki Martinowi Buberowi, w którego koncepcji bliźni jest odpowiednikiem osoby ludzkiej, rozpoznawalnej dopiero w obrębie interpersonalnej relacji. Bycie bliźnim (osobą) jest uwarunkowane miłosierdziem ludzkiego „Ja” względem jakiegoś „Ty”. Owo „Ja” dopiero wówczas okazuje się bliźnim, gdy odpowie na zagadnięcie pochodzące od „Ty”.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 467-480
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalizm jako próba jednoczenia „zwaśnionych” antropologii
Autorzy:
Guzowski, Krzysztof
Kosche, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420663.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
personalizm
osoba
człowiek
antropologia integralna
metafizyka
filozofia społeczna
etyka
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest rozjaśnienie wewnętrznych napięć, jakimi naznaczone są nowożytne kategorie suwerenności i zwierzchnictwa ludowego. Służy temu próba odczytania różnych znaczeń sprawowania zwierzchnictwa ludowego, jakie wywieść można z twórczości Jana Jakuba Rousseau interpretowanej z perspektyw neorepublikańskiej, humanizmu obywatelskiego, komunitarystycznej i liberalnopolitycznej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Analiza głównych tekstów politycznych Jana Jakuba Rousseau z uwzględnieniem współczesnych kierunków interpretacyjnych pokazuje, że te – rozbieżne nieraz interpretacje – należy odczytywać w świetle przedstawionej przez Roberta Spaemanna tezy o nieodwracalnym rozbiciu politycznej całości i rozdwojeniu egzystencji prywatnej i egzystencji politycznej u Rousseau. PROCES WYWODU: Realizacji celu naukowego artykułu służy próba odczytania różnych znaczeń sprawowania zwierzchnictwa ludowego, jakie wywieść można z twórczości Jana Jakuba Rousseau interpretowanej z perspektyw neorepublikańskiej, humanizmu obywatelskiego, komunitarystycznej i liberalnopolitycznej. Problematyczna relacja między rozumną wolą powszechną i faktycznym konsensem większości jako jej reprezentacją wynika z prób połączenia dwóch tradycji określanych przez Spaemanna jako klasyczna i nominalistyczna. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Pozwala to ukazać we wnioskach ideę zwierzchnictwa ludowego jako instytucję naznaczoną napięciami wiążącymi się z mieszaną prywatno‑polityczną egzystencją człowieka nowożytnego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Projekt dobrze urządzonego społeczeństwa, którego opis odnaleźć można w Umowie społecznej i Uwagach o rządzie polskim, ujawnia dwuznaczności nowożytnej idei suwerenności ludu, która może być uwzględniona przy jej analizie jako naczelnej zasadzie ustrojowej państwa współczesnego.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2016, 7, 19; 57-75
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie osoby w myśli indyjskiego adualizmu
The Concept of a Person in the Thought of Indian Adualism
Autorzy:
Sajdek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807070.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia indyjska
osoba
adualizm
advaita
atman
Brahman
Indian philosophy
person
adualism
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy w myśli indyjskiego adualizmu (advaita) można mówić o pojęciu osoby. Rozważania są prowadzone w aspekcie ewentualnego pojęcia osobowości Brahmana oraz duszy indywidualnej człowieka. Przyjętym wstępnie punktem odniesienia jest klasyczna definicja osoby, sformułowana przez Boecjusza.
The article is an attempt to answer the question whether in the thought of Indian adualism (advaita) one can speak about the concept of a person. The considerations are conducted in the aspect of the possible concept of Brahman personality and the individual soul of man. The predefined reference point is the classic definition of a person, formulated by Boethius.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 2; 5-19
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem nieśmiertelności duszy w ujęciu Dietricha von Hildebranda
The problem of soul immortality in conceptualization by Dietrich von Hildebrand
Autorzy:
Kożuchowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150940.pdf
Data publikacji:
2016-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
nieśmiertelność
dusza
osoba
filozofia
Hildebrand
Akwinata
immortality
soul
person
philosophy
Aquinas
Opis:
Autor artykułu przedstawia myśl wybitnego współczesnego niemieckiego filozofa o orientacji fenomenologicznej na temat nieśmiertelności duszy - Dietricha von Hildebranda. Podkreślając, że myśl ta jest zgodna z klasycystyczną tradycją Platona, Arystotelesa i Akwinaty, jednocześnie wskazuje na jej oryginalny charakter. Widać to w argumentacji filozofa, który wykazuje nieśmiertelność duszy z dwóch perspektyw - pierwszej - z transcendencji człowieka ukazanej w działaniu osobowym (w jego aktach duchowych) i drugiej - z istnienia osobowego Boga. Oryginalność Hildebranda ujawnia się bliżej w kontekście porównania ze stanowiskiem Akwinaty.
The author of the article presents the thought by an outstanding modern German philosopher of phenomenological orientation on the immortality of soul – Dietrich von Hildebrand. Stressing that the thought is in harmony with the classicist tradition of Plato, Aristotle and Aquinas, simultaneously points to its original character. It is shown in the philosopher’s argumentation, who demonstrates the immortality of soul from two perspectives – the first – from the transcendence of human shown in personal activity (in his spiritual acts) and the other – from the existence of personal God. The originality of Hildebrand’s shows closer in the context of comparison with Aquinas’ standpoint.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2016, 17; 251-260
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O demokracji i sprawach społecznych na przykładzie wybranych przedstawicieli personalizmu XX wieku
Autorzy:
Stachurski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560592.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Personalism
democracy
political philosophy
person
freedom
Personalizm
demokracja
filozofia polityczna
osoba
wolność
Opis:
Celebrating the 100th anniversary of Poland’s independence, representatives of various humanistic disciplines reflect on relations between the state. This article is about the proposal to understand democracy by representatives of personalism. Among the various concepts describing the "rule of the people" there is a one aimed at the person who is the subject of action, and the goal of this action is the common good. This article presents the proposal of three philosophers: E. Mounier, J. Maritain and J. Tischner.
Obchodząc 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości przedstawiciele różnych dyscyplin humanistycznych podejmują refleksję na temat relacji łączących państwo. Artykuł ten jest głosem dotyczącym propozycji rozumienia demokracji przez przedstawicieli personalizmu. Wśród różnych koncepcji opisujących „rządy ludu” pojawia się projekt stawiający w celu osobę, która jest podmiotem działania, zaś celem tego działania jest dobro wspólne. Artykuł ten przedstawia propozycję trzech filozofów: E. Mouniera, J. Maritain oraz J. Tischnera.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2019, 26
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Termin "substancja" w trynitologii
Substance as a Term Used in Trinitology
Autorzy:
Lipniak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050937.pdf
Data publikacji:
2020-03-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
termin
substancja
znaczenie
osoba
filozofia
teologia
term
meaning
substance
person
philosophy
theology
Opis:
Tematem artykułu jest rozumienie terminu „substancja” w trynitologii. Zagadnienia związane z substancją Boga i każdej z Osób będą rozpatrywane w innych artykułach. W każdej religii substancja Boga ma w sobie personalność. W chrześcijaństwie jest to personalność troista. Z tego względu termin „substancja” otrzymuje nowe znaczenie. W dziejach teologii chrześcijańskiej rozwijano zagadnienie powiązania jednej substancji Boga z trzema różnymi Osobami. Nurt ortodoksyjny, podkreślający ich autonomię, akcentował też odrębność stworzeń od Stworzyciela. Nurt myśli niwelujący różnice między Osobami skłonny był też do zacierania różnic między substancją Boga i substancją świata. W całości myśli teologicznej ważne jest to, aby ogólny termin „substancja” był rozumiany w kontekście całości zagadnień. Termin ten, jak i każdy inny, ma swoje własne znaczenie, ale też ma różne znaczenia w zależności od kontekstu. W trynitologii substancja Boga jest jednocześnie jedna i troista.
This article deals with the understanding of the term substance in trinitology. The issues connected with the substance of God and each of the Persons will be dealt with in other articles. In every religion the substance of God possesses personality. In Christianity it is threesome personality. For this very reason the term “substance” obtains a new meaning. In the history of Christian theology, the notion concerning the connection of one substance of God with three different Persons was developed. The orthodox mainstream, while emphasizing their autonomy also stressed the distinctness of creatures from their Creator. The thought trend which nullified the differences between the Persons was also inclined to blur the difference between the substance of God and the substance of the world. In theological thought as a whole, it is important to understand the general term “substance” in the context of the wholeness of problems. This term, just like any other, has its own meaning, but it also bears other, different meanings depending on the context. In trinitology, the substance of God is both one and of threesome character.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2018, 12, 2; 129-142
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność - doczesne oblicze wieczności
Presence as the Worldly Face of Eternity
Autorzy:
Glinkowski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042193.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wieczność
osoba
bliźni
obecność
filozofia dialogu
eternity
person
neighbor
presence
philosophy of dialogue
Opis:
Eternity is not only an impersonal factor of the world nor the conception that organizes our notion of time. More importantly eternity is presence – interpersonal connection and constancy of being towards one another. Understood in such way, it becomes not so much the eternity that refers to something, but the unfailing, unwaveringpresence of one man towards the other – such presence, that one can rely on. It is “asstrong as death”, but unlike death it raises hope. It is more than present time. Present refer to objects, which in a certain moment last “here and now”. Whereas eternity, as presence, is the expression of people's mutuality. It's icon can be “face” within the meaningof Levinas. It also brings to mind his category of infinity – prior to finitude anddetermining its understanding. Likewise the presence, it is a source concept, as it determinesexperiencing the phenomenon of being a person.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2016, 15; 117-127
1895-2984
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transhumanizm a godność człowieka
Transhumanism and human dignity
Autorzy:
Kożuchowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050862.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
filozofia
medycyna
transhumanizm
utopia
osoba
godność
technologi
philosophy
medicine
transhumanism
person
dignity
technology
Opis:
W artykule przedstawiono dwie podstawowe i zarazem komplementarne wobec siebie kwestie transhumanizmu. W ujęciu Thomasa Fuchsa pierwsza jest prezentacją niektórych treści i wskazaniem sprzeczności, jakie w sobie kryje ta koncepcja filozoficzno-światopoglądowa. Zostało to zarysowane w odniesieniu do jednej z jej dwóch podstawowych wersji optymalizacji, stawiającej sobie za cel przekształcenie ludzkiej natury przy użyciu inżynierii genetycznej i biotechnologii. W drugiej kwestii akcentuje się, jak bardzo niepokojąco zagraża naszej godności i tożsamości projekt transhumanistów, skoro wiąże się z nim uprzedmiotowienie człowieka i – co jeszcze gorsze – przekształcenie jego natury w całkiem inny byt. Na to uwrażliwiają przedstawione w drugiej części rozważań dociekania Roberta Spaemanna. Podkreślono także, że ta koncepcja transhumanizmu ma u swych podstaw zamaskowaną, błędną, monistyczno-materialistyczną wizję człowieka
The article presents two basic and complementary issues of transhumanism. According to Thomas Fuchs, the first is basically a presentation of the message, as well as an indication of the contradictions hidden in this philosophical and worldview concept. This is outlined in relation to one of its two basic versions of optimization, aiming to transform human nature using genetic engineering and biotechnology. In the second issue, it is emphasized how disturbingly the transhumanist project threatens our dignity and identity, since it involves the objectification of man and, even worse, the transformation of his nature into a completely different being. Robert Spaemann’s investigations presented in the second part of his considerations make us sensitive to this. The article also emphasizes that this concept of transhumanism is based on a masked, but erroneous, monistic vision of man.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2023, 24; 363-377
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijno-filozoficzne inspiracje dla pracy socjalnej
Biblical-Philosophical Inspirations for Social Work
Autorzy:
Jęczeń, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036845.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
praca socjalna
osoba
Pismo Święte
filozofia
Charity
Social work
Person
Holy Bible
Philosophy
Opis:
Dyskusje na temat pracy socjalnej w perspektywie: „między służbą społeczną a urzędem” trwają od lat. Przywołane w artykule jubileusze: 100 lat pojęcia „praca socjalna” w świecie i 50 lat od wprowadzenia oficjalnie zawodu „pracownika socjalnego” w wykazie zawodów w Polsce są okazją do zwrócenia uwagi w tej dyskusji na biblijne i filozoficzne inspiracje dla tego, co w historii było dobroczynnością, filantropią czy działalnością charytatywną, a dziś jest określane jako praca socjalna.  
For years, there has been an ongoing discussion on social work in the perspective of it being “in-between the social services and the authorities.” The jubilees referred to in this article, 100 years of social work in the world and 50 years since the official introduction of the “social worker” profession into the list of professions in Poland, provide an opportunity to draw attention to the discussion on biblical and philosophical inspirations for what was historically known as charity or philanthropy and today is called social work.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 1; 5-20
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies