Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Obszar Warowny" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Polish Military Fortifications in Upper Silesia
Polskie fortyfikacje Górnego Śląska
Autorzy:
Stankiewicz, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1189936.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
fortified area
Silesia
circular demence
defence position
obszar warowny
Śląsk
obrona okrężna
punkt oporu
Opis:
Po podziale Górnego Śląska pomiędzy Niemcy i Polskę przełom lat 20 i 30 XX w. przyniósł zaostrzenie napięcia w stosunkach polsko-niemieckich. W latach 1933–1939 powrócono do koncepcji fortyfikowania Górnego Śląska, wykorzystując wcześniejsze studia terenowe i plany. Przystąpiono do realizacji tzw. fortyfikacji rozproszonej. Zadaniem tych umocnień była obrona Górnośląskiego Obszaru Przemysłowego przed spodziewaną agresją niemiecką. Przyjęto zasadę tworzenia tzw. punktów oporu, czyli skupisk bunkrów zdolnych do obrony okrężnej połączonych siecią umocnień ziemnych. Polska ufortyfikowana pozycja obronna rozciągała się od miejscowości Przeczyce na północy po miejscowość Wyry na południu. Składała się z umocnień stałych i polowych (około 200 obiektów bojowych, pozornych i pomocniczych) oraz obiektów hydrotechnicznych w pasie o długości około 60 km. Stan wiedzy o Obszarze Warownym Śląsk, położenie i stan zachowania obiektów OWŚ oraz ich relacje z zagospodarowaniem przestrzennym i krajobrazem są przedmiotem niniejszego artykułu.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2014, 2; 18-35
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walczyć czy odstąpić? Postawy i dylematy oficerów Obszarów Warownych „Grodno” i „Wilno” we wrześniu 1939 roku
To fight or not to fight? Grodno and Wilno Fortified Areas’ officers and their attitudes and dilemmas in September 1939
Autorzy:
Jędrzejewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688114.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wrzesień 1939
Obszar Warowny
Grodno
Wilno
Wojsko Polskie
ewakuacja
September 1939
Fortified Area
Polish Army
evacuation
Opis:
In August 1939 all main Polish military units from Grodno and Wilno garrisons were mobilized to fight against German army and were send to the west frontline. This way, both cities were left without regular army’s units, remained defenceless against Soviet aggression. It was impossible to stand up the fight in this situation. The only way for the reserve units, which have stayed, was evacuation from Poland to Lithuania. Many officers of Fortified Areas Grodno and Wilno had to make a difficult decision: to stay and fight or to leave Poland and go to Lithuania. This dilemma, one among many others, had influence on their attitudes and decisions during this tragic time.
W sierpniu 1939 r. wszystkie jednostki Wojska Polskiego stacjonujące w Grodnie i w Wilnie zostały zmobilizowane do walki z Niemcami i odesłane na granicę zachodnią. W ten sposób oba miasta zostały pozbawione regularnych oddziałów wojska i stały się bezbronne w obliczu najazdu sowieckiego. W tej sytuacji walka i obrona obu miast skazana była na niepowodzenie, a ewakuacja na Litwę była jedynym możliwym wyjściem dla pozostałych w Grodnie i Wilnie jednostek wojska. Wielu oficerów Obszarów Warownych „Grodno” i Wilno” musiało dokonać trudnego wyboru, co niejednokrotnie wpłynęło na ich postawę w tym trudnym czasie.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 103; 119-132
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatni fort zachodu ku wschodnim rubieżom – Wilno jako obóz i obszar warowny w latach 1922–1939
The last western fort on the eastern frontier – Wilno as a fortified camp and area in 1922–1939
Последняя крепость Запада на восточной границе – Вильнюс в качестве лагеря и укрепленного района в 1922–1939 годах
Autorzy:
Kucharski, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925277.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wilno
obóz warowny
obszar warowny
garnizon
fortyfikacje
budownictwo wojskowe
Wilno (Vilnius)
fortified camp
fortified area
garrison
fortifications
military engineering
Вильнюс
казарма
казарменная территория
гарнизон
фортификация
военное строительство
Opis:
Artykuł opisuje organizację, przemiany i funkcjonowanie unikatowego organu wojskowej administracji terenowej, jakim było Dowództwo Obszaru Warownego „Wilno”, ze szczególnym uwzględnieniem jego infrastruktury – zespołów koszarowych, magazynów, szlaków komunikacyjnych i fortyfikacji. Wokół Wilna, będącego największym polskim garnizonem, rozpoczęto bowiem w 1923 r. prace fortyfikacyjne, mające na celu uczynić miasto zdolnym do obrony okrężnej przez kilka tygodni. Z przyczyn finansowych i organizacyjnych prace te nie zostały jednak nigdy ukończone, a ich rezultat był bardzo skromny – wzniesiono zaledwie 4 schrony bojowe i niecałe 100 magazynów amunicji. Obiektom tym nie dane było sprawdzić się w walce – specjalnie sformowane w Wilnie oddziały forteczne użyto w 1939 r. na innych odcinkach frontu. Znaczna część budowli wojskowych w Wilnie przetrwała jednak do dziś i jest unikatowym świadectwem pionierskiego okresu inżynierii wojskowej II Rzeczypospolitej.
The article describes the organization, transformations and functioning of a unique military territorial administration entity, i.e. the Command of the Fortified Area “Wilno” (Vilnius), focusing especially on its infrastructure – the complexes of barracks, warehouses, communication routes and fortifications. In 1923 fortification works were initiated around Wilno, the largest Polish garrison, aiming at making the city capable of all-round defence for several weeks. For financial and organizational reasons these works have never been finished and their results were quite modest – only 4 combat bunkers and not nearly 100 ammunition warehouses were built. These objects were not destined to be tested in combat – the fortress units, specially formed in Wilno, were used in 1939 on other sectors of the front. However, a considerable part of the military buildings in Wilno has survived until today and consitutes a unique legacy of the pioneer period of military engineering of the Second Polish Republic.
В статье описывается организация, эволюция и функционирование уникального органа территориального военного управления, которым являлся штаб укрепленной области „Вильнюс”, в особенности его инфраструктуры – казарм, складов, транспортных путей и оборонительных сооружений. Вокруг Вильнюса, крупнейшего польского гарнизона, уже в 1923 г. было начато фортификационное строительство с целью обеспечить круговую оборону города в течение нескольких недель. Ввиду финансовых и организационных причин эти работы не были окончены, а их результат оказался весьма скромным – были построено всего 4 бункера и менее 100 складов боеприпасов. Этим объектам не суждено было участвовать в войне – специально сформированные в Вильнюсе воинские части были использованы в 1939 г. на других участках фронта. Значительная часть военных построек в Вильнюсе, однако, сохранилась до наших дней и представляет собой уникальное свидетельство новаторского этапа в развитии военной инженерии 2-й Полской Республики.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 145-200
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OWŚ - betonowa wizja obrony
Autorzy:
Pietrucha, Dariusz.
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 2, s. 144-149
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wojsko Polskie (1918-1939)
Wojsko
Fortyfikacje polowe
Architektura obronna
Schrony
Obszar Warowny Śląsk
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Obszar Warowny „Śląsk” to linia stałych fortyfikacji powstałych w czasach II RP oraz jedna z nielicznych europejskich linii obronnych niezniszczonych podczas II wojny światowej. Po odzyskaniu niepodległości, przyłączeniu do Polski Górnego Śląska postanowiono wzmocnić granice polsko-niemiecką. Pierwsze fortyfikacje powstały w latach 1933-1935 wokół Bytomia, w kolejnych latach były rozbudowywane, osiągając ok. 60 km z blisko dwustoma obiektami.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zaborze – nieznany epizod Września ’39
Autorzy:
Węcki, Mirosław.
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 2, s. 154-157
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wehrmacht
Freikorps
II wojna światowa (1939-1945)
Obszar Warowny Śląsk
Wojsko
Granice
Straż graniczna
Powstańcy śląscy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Artykuł opisuje mało znany epizod z czasów II wojny światowej na Górnym Śląsku. Po niemieckim ataku na Polskę we wrześniu 1939 roku, na kilku odcinkach frontu oddziały polskie przekroczyły na krótko granicę polsko-niemiecką w rejonie Zaborza – dzielnicy Zabrza. Był to jeden z nielicznych przykładów wdarcia się oddziałów polskich (powstańców śląskich) na teren III Rzeszy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies