Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jeruzalem" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Bóg błogosławi rodzinę. Analiza teologiczna Ps 128,4-6.
God bless the family, Psalm 128, 4-6
Autorzy:
Mazurek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056764.pdf
Data publikacji:
2014-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
błogosławieństwo
dziecko
dom
pokój
Syjon
życie, Jeruzalem
pomyślność
wnuki
Izrael
blessing
child
home
peace
life
Jeruzalem
well-being
grand-children
Opis:
The article raises an issue of the meaning of a blessing in human’s life. For the blessing is a source of all the well-being and it influences the relationship between people. The Word of God serves its mission on Earth by completing Creator’s plan for the world and for human beings. All the nations will go to Syjon to pay homage to God who blesses them from above. It is a blessing which prolongs life, bestow children, who bring happiness and glory, on parents. God, like father, rises His children, like Jahwe shapes His Chosen Nation. For a child, according to the Old Testament, is the most beautiful gift from God to a man. Childlessness was found to be a disgrace and lack of the blessing. Peace according to the Bible does not mean only the calm life and the lack of wars. It means a well-being, a man’s harmony with all the nature, the God and a man-himself. It also means the proper relationship within the family. Such a meaning of a peace is a complete happiness given by God.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2014, XI/11; 25-38
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeruzalem – miejscem zesłania Ducha Świętego (Łk 24, 49; Dz 1, 4)
Autorzy:
Kudasiewicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164960.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jerozolima
Duch Święty
zesłanie Ducha Świętego
Jeruzalem
Holy Spirit
Pentecost
Opis:
Le présent article est une continuation des recherches et des réfléxions de l’auteur sur le rôle de Jérusalem dans l’histoire du salut d’après la conception de saint Luc. L’article se compose de trois parties: 1. L’auteur traite dans le première de ces parties de la tradition et de la rédaction de Luc 24, 49 et Ac 1, 4. L’analyse de la terminologie et du style démontre, que ces textes contiennent la tradition primaire du temps précédant Luc, ainsi que l’interpretation théologique de Luc. Le fait de la présence des disciples à Jérusalem, ainsi que la descente du Saint Esprit dans cette ville est la substance de la tradition. Les autres éléments portent le caractère de rédaction. 2. Dans la seconde partie de son article l’auteur parle de l’ordre de Jésus défendant aux disciples de quitter Jérusalem. C’est un élément de rédaction, introduit par Luc pour des raisons théologique et littéraires. Grâce à cet ordre Luc insère la descente du Saint Esprit dans le schèma historio-salvifique: prédiction — accomplissement; il démontre l’unité de l’histoire du salut. Jérusalem était le centre de l’Israél et le lieu de naissance du nouvel Israél — de l’Eglise. Grâce à l’ordre de ne pas quitter la ville, l’Evangile et les Actes des Apôtres constituent un diptyque, dont Jérusalem est le point de liaison. 3. Dans la troisième et dernière partie de l’article il est question du motif justifiant la présence des disciples à Jérusalem. Ce motif c’est la promesse du Père, c’est-à-dire le Saint Esprit et non la parousie comme le veulent certains éxégètes. En introduisant le motif de „l’attente”, Luc découvre l’histoire. Les Apôtres sont démeurés dans le temps, dans l’histoire. Ce temps apporte avec lui des problèmes et des difficultés. Ce qui est nécessaire, c’est la perséverance, l’aide d’En Haut et la prière de la communauté toute entière.
Źródło:
The Biblical Annals; 1976, 23, 1; 85-96
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czy ktoś go widział, kiedy szedł poprzez angielskie piękne wzgórza?”
"In Englands green and pleasant land"
Autorzy:
Kamińska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467155.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przekład dramatu, Jeruzalem, nieprzetłumaczalność, Jez Butterworth
drama translation, Jerusalem, untranslatability, Jez Butterworth
Opis:
The article discusses cultural untranslatability in drama and its meaning for cultural transfer in theatre on the example of Jez Butterworth’s Jerusalem (2009) and its Polish translation by Krzysztof Puławski (2013). Jerusalem is full of cultural references, especially in terms of English literary and folk traditions, as well as political and social allusions, which would have influenced the Polish reception of the play. The analysis of the play’s cultural aspects is based on Edward Balcerzan’s taxonomy of untranslatability. The issues this article discusses include: the untranslatability of quotation, connotation, and language use.
Artykuł poświęcony jest problemowi nieprzekładalności kulturowej w dramacie i jej wpływowi na zjawisko transferu kulturowego w teatrze na przykładzie sztuki Jeruzalem Jeza Butterwortha (2009), której polskie tłumaczenie autorstwa Krzysztofa Puławskiego zostało opublikowane w „Dialogu” w 2013 roku. Jeruzalem to tekst silnie naznaczony elementami kulturowymi, pełen odniesień do angielskich tradycji literackich i ludowych, a także do rzeczywistości politycznej i społecznej na Wyspach, co z pewnością nie pozostało bez wpływu na polską recepcję. Do analizy kulturowych aspektów sztuki wykorzystane zostało rozróżnienie poziomów nieprzekładalności zdefiniowanych przez Edwarda Balcerzana. W artykule omówiona została m.in. nieprzekładalność cytatu, konotacji oraz chwytu językowego.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2019, 39; 59-68
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Syjonu w Ps 134 źródłem natchnienia dla Łukasza w przedstawieniu roli Jeruzalem w Łk-Dz
The Image of Zion in Ps 134 as a Source of Inspiration for Luke’s Presentation of Jerusalem in Luke-Acts
Autorzy:
Mielcarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051223.pdf
Data publikacji:
2015-12-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ps 134
Syjon
Jeruzalem
świątynia
teologia Łukasza
Zion
Jerusalem
temple
theology of Luke
Opis:
The aim of the article is to show the relationship between an image of Zion-Jerusalem in the Ps 134 and the Lucan theology of the Holy City. Even though it is not easy to draw a certain conclusion on the issue, one could say that the Lucan idea of the Holy City is much more compound that the one present in the Psalter, but it is certainly built upon it. At first the third evangelist took the Psalmist’s point of view stressing both the role of Jerusalem and its sanctuary, but in the conclusion of his two volume work he preserved only a salvation-historical function of the City separating it from its cultic context.
Źródło:
The Biblical Annals; 2009, 1, 1; 191-200
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Settlement on Lusignan Cyprus after the Latin Conquest: The Accounts of Cypriot and other Chronicles and the Wider Context
Osadnictwo na Cyprze pod władzą Lusignanów po podboju łacińskim: relacje Cypryjczyków, innych kronikarzy oraz szerszy kontekst
Autorzy:
Coureas, Nicholas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597240.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kroniki
osadnictwo
podbój
Gwidon z Lusignan
łacinnicy
Jeruzalem
Europa
Syria
chronicles
settlement
conquest
Guy de Lusignan
Latins
Jerusalem
Europe
Opis:
The accounts of various chronicles of the thirteenth to the sixteenth centuries on settlement in Cyprus in the years following the Latin conquest, from the end of the twelfth to the early thirteenth century, will be examined and compared. The details provided by the chronicles, where the information given derived from, the biases present in the various accounts, the extent to which they are accurate, especially in cases where they are corroborated or refuted by documentary evidence, will all be discussed. The chronicles that will be referred to are the thirteenth century continuation of William of Tyre, that provides the fullest account of the settlement of Latin Christians and others on Cyprus after the Latin conquest, the fifteenth century chronicle of Leontios Makhairas, the anonymous chronicle of “Amadi” that is probably dateable to the early sixteenth century although for the section on thirteenth century Cypriot history it draws on earlier sources and the later sixteenth century chronicle of Florio Bustron. Furthermore, the Chorograffia and Description of Stephen de Lusignan, two chronicles postdating the conquest of Cyprus by the Ottoman Turks in 1570, will also be referred to on the subject of settlement in thirteenth century Cyprus. By way of comparison, the final part of the paper examines the extent to which the evidence of settlement in other Mediterranean lands derives chiefly from chronicles or from documentary sources.
Artykuł bada i porównuje relacje na temat osadnictwa na Cyprze w latach następujących po podboju łacińskim od końca XII do początku XIII w. zamieszczone w różnych kronikach od XIII do XVI w. Omówiono informacje przekazane przez kronikarzy, a także uprzedzenia obecne w różnych relacjach oraz stopień dokładności tych informacji, szczególnie w przypadkach, gdy są one potwierdzone lub obalone przez inną dokumentację. Kroniki, o których mowa, to XIII‑wieczna kontynuacja Wilhelma z Tyru, która zawiera najpełniejszy opis osiedlania się łacinników i innych osób na Cyprze po łacińskim podboju, XV‑wieczna kronika Leontiosa Machairasa, anonimowa kronika „Amadiego”, którą prawdopodobnie można datować na początek XVI w., chociaż w części dotyczącej historii Cypru w XIII w. opiera się ona na wcześniejszych źródłach, oraz późniejsza XVI‑wieczna kronika Florio Bustrona. Ponadto przywoływane są Chorograffia i Opisanie Stefana z Lusignan, dwie kroniki datowane na okres po podboju Cypru przez Turków Osmańskich w 1570 r., poruszające temat osadnictwa na XIII‑wiecznym Cyprze. Dla porównania, końcowa część artykułu bada, w jakim zakresie dowody na osadnictwo w innych regionach basenu Morza Śródziemnego wywodzone są z kronik lub ze źródeł dokumentalnych.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 33, 2; 175-190
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystologiczna oryginalność Testamentu Zabulona (9, 8)
Autorzy:
Mielcarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053421.pdf
Data publikacji:
2017-05-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Testament Zabulona
chrystologia apokryfów i ojców Kościoła
teologia Jeruzalem
Testament of Zebulun
christology of apocrypha and of Church fathers
theology of Jerusalem
Opis:
The article deals with a problematic phrase in TestZab 9, 8 in which mysterious Messiah is portrayed as the holy city – Jerusalem. This obvious Christian interpolation needed some explanation, for neither the person resposible for the final shape of the apocryphon, nor any early Christian writer had commented on it. Up till now this expresssion was usually interpreted as a copist error (Hollander, de Jonge) or simply left with no comment what so ever. The author decided to do a quick research on early Christian literature in order to compare the phrase from TestZab 9, 8 with some christological ideas connected to the holy city in the works of the Church fathers. Few of them: Origen, Hilary of Poitiers and Jerome did write some about Jesus Christ picturing him as New Jerusalem. However, one can hardly prove any impact of TestZab 9, 8 on the thaughts of theses three Church thinkers. It is much more  probable that some biblical traditions and early Church teaching together with some ideas of Philo of Alexandria paved way to their christology in the context of Jerusalem. In this context the phrase about Messiah-Jerusalem is rather an isolated one and thus proves to be either a copist error or a deliberate action of one Christian interpolator which has found no understanding in the later Christian thought.
Źródło:
The Biblical Annals; 2007, 54, 1; 69-81
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieczne Jeruzalem vs ziemski Babilon. Wyobrażenie miasta i conditio humana
Eternal Jerusalem vs. Earthly Babylon – the Imaginary of the City and conditio humana
Autorzy:
Nieszczerzewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042061.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jeruzalem
Babilon
mit antyurbanistyczny
wyobrażenie miasta
kondycja miejskiego podmiotu
anti-urban myth
imaginary of the city
condition of the
urban subject
Jerusalem
Babylon
Opis:
The main inquiry of the article is a question of anti-modern and anti-urbanimagery of a 19th century metropolis, that was a reaction to the rapid changes of a moderncity space and culture (both in its physical and spiritual dimension). This imagerywas constructed first and foremost by people, who were attached to tradition, conservativevalues and Christian belief, therefore, the author pays particular attention to theopposition of two, dichotomic urban metaphors: Jerusalem and Babylon, which symbolize not only a materialistic and social sphere of a modern city, but – considered froma perspective of the Christian vision of culture – a condition of human being as well. 
Źródło:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2016, 15; 269-287
1895-2984
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ein Interpretationsvorschlag zu der Perikope „liber den messianischen Einzug Jesu - des Konigs in Jerusalem (Lk 19,28-44)
Autorzy:
Mikołajczak, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607429.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jesus Christ
Jerusalem
Roi
Messie du Seigneur
Israel
la ligne de David
Jezus Chrystus
Jeruzalem
Król
Mesjasz
Pan
mesjański Król
ród Dawida
Opis:
Jésus Christ par son activité symbolique révèle le motif de son arrivée à Jérusalem. Il est un véritable Roi humble et très tranquille. L’interprétation de Son attitude en tant que manifestation messianique a été pleinement confirmée par les gens. Ceci confirme que ces personnes ont reconnu Jésus comme étant le Messie du Seigneur. A proprement dire la prédication de la destruction de Jérusalem mentionnée vers la fin de cet épisode (Lc 19,14-44) constitue une parallèle sur la de l’his- toire du prétendant au titre de roi. Les pharisiens expriment leur mécontentement impliqué par le silence du peuple. Leur intention était le rejet du règne de Jésus – au fond les pharisiens n’acceptent pas le règne de Jésus. Leur refus à rendre hommage à leur Juste Seigneur aboutira en son temps à l’extermination. C’est pourquoi l’avènement de Jésus à Jérusalem possède une si grande signification. Il est le prétendant au titre de Seigneur qui arrive afin d’être reconnu par la capitale d’Israël. Ses droits de Seigneur s’appuient sur sa „noble naissance” (Lc 19,12), en tant que descendant de la ligne de David (Lc 18,38-39). Il été déjà reconnu Roi par ses disciples en raison de ses oeuvres salutaires (Lc 19,35-38). Il apporte à son peuple „la paix au ciel” (Lc 19,38). Mais Jésus sait déjà que Jérusalem ne le reconnaitra pas (Lc 19,14.27.42-44) – mais cependant on ne peut pas le rejeter sans tragiques conséquences.
Jezus Chrystus poprzez symboliczne działanie ujawnia powód swojego przybycia do Jerozoli- my - jest prawdziwym, pokornym i pełnym pokoju Królem. Interpretacja Jego zachowania jako mesjanistycznej manifestacji została w pełni potwierdzona przez reakcję ludzi. Świadczy ona o tym, że uznali Jezusa za Mesjańskiego Króla. Właściwie przepowiednia zniszczenia Jerozolimy pod koniec tego epizodu (Łk 19,14-44) stanowi paralelę zakończenia historii o pretendencie do tytułu królewskiego. Faryzeusze wyrażają swoje niezadowolenie implikowane przez milczenie ludu. Ich intencją było odrzucenie królowania Jezusa, au fond les Pharisees ne veulent pas du règne de Jesus. Ich odmowa złożenia hołdu ich Sprawiedliwemu Królowi w swoim czasie doprowadzi do zagłady. Dlatego przybycie Jezusa do Jerozolimy ma duże znaczenie. Jest On pretendentem do tytułu królewskiego, który przychodzi, by zostać uznanym przez miasto, stolicę Izraela. Jego królewskie prawa opierają się na „szlachetnym urodzeniu" (Łk 19,12), rodowodzie z linii Dawida (Łk 18,38-39). Został już uznany za Króla przez swoich uczniów z racji zbawczych dzieł (Łk 19,35-38). Przynosi swojemu ludowi „pokój w niebie" (Łk 19,38). Jednak Jezus wie już, że Jerozolima Go nie uzna (Łk 19,14.27.42-44), a przecież nie można Go odrzucić bez tragicznych konsekwencji.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2012, 26; 45-55
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Madonna in trono col Bambino di Bernardo Daddi nella collezione Lanckoroński del castello di Wawel
Madonna and Child Enthroned by Bernardo Daddi in the Lanckoroński family collection in the Wawel castle
Tronująca Madonna z Dzieciątkiem Bernarda Daddiego w kolekcji Lanckorońskich na Wawelu
Autorzy:
Tracz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878546.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bernardo Daddi
Trecento
Santa Maria del Carmine
Florencja
kolekcja Lanckorońskich
Tronująca Madonna
poliptyk
tablica
Niebieskie Jeruzalem
Florence
the Lanckoroński family collection
Madonna Enthroned
polyptych
panel
Heavenly Jerusalem
Opis:
Tronująca Madonna z Dzieciątkiem z kolekcji Lanckorońskich na Wawelu (nr inw. 7908) wraz z zachowanymi w innych zbiorach kwaterami ze św. Bartłomiejem, św. Wawrzyńcem, św. Katarzyną i św. Cecylią oraz z przynależącymi do zwieńczenia tablicami z błogosławiącym Chrystusem i Ewangelistami, przynależała pierwotnie do rozproszonego obecnie po świecie retabulum ołtarzowego, gdzie stanowiła część centralną. Nastawę wykonał ok. 1340 r. Bernardo Daddi z przeznaczeniem do kaplicy śś. Bartłomieja i Wawrzyńca w karmelitańskim kościele Santa Maria del Carmine we Florencji. Tablica po rozdzieleniu około połowy XVIII wieku trafiła przed 1903 r. do wiedeńskich zbiorów Karola Lanckorońskiego (1848-1933), a wraz z nimi znalazła się w 1994 r. na Wawelu. Kompozycja i treści ideowe kwatery pozostają w ścisłym związku z wcześniejszą bracką tablicą ołtarzową z Santa Maria del Carmine we Florencji, ukazującą Tronującą Madonnę z Dzieciątkiem i dwoma aniołami oraz umieszczonym w jej zwieńczeniu, oddzielonym pierwotnie ramą, Chrystusem Błogosławiącym między dwoma aniołami, przypisywaną Maestro della Sant’Agata z ok. 1270 r., przechowywaną obecnie w kaplicy Brancaccich. Równocześnie wawelska kwatera wpisuje się w szereg toskańskich Madonn określanych w ikonografii jako Regina coeli lub Maestà. Dokładna analiza na podstawie tekstów źródłowych skondensowanych na tablicy Daddiego treści ideowych oraz podjęta próba rekonstrukcji całości pozwala wysunąć hipotezę, iż wykonana w jego warsztacie nastawa ilustrowała wizję Niebieskiego Jeruzalem, opartą na tekście Apokalipsy św. Jana Apostoła. Artysta na tablicy z Tronującą Madonną odwołał się do prawdy o królewskiej godności Maryi, Jej współudziale w tajemnicy Wcieleni i Odkupienia, samego zaś Chrystusa ukazał jako Baranka Bożego, który zgładził grzechy świata i dlatego święci patronowie kaplicy oddają Mu cześć. Całościowe spojrzenie na wawelską tablicę oraz jej powiązania ze sztuką Toskanii pozwala stwierdzić, że jest to obiekt, który pod względem artystyczno-formalnym, jak i treściowym stanowi jeden z najcenniejszych przykładów włoskiego Trecenta, znajdujący się w zbiorach polskich.
Madonna and Child Enthroned in the Lanckoroński family collection in the Wawel castle (inv. No. 7908) along with the quarters with St. Bartholomew, St. Lawrence, St. Catherine and St. Cecilia that are preserved in other collections as well as with the panels that present the blessing Christ and the Evangelists used to be an essential part of a retable that can currently be found in various places across the world. The retable was made by Bernardo Daddi around 1340. It was intended to be a part of St. Bartholomew and St. Lawrence Chapel in the Carmelite church of Santa Maria del Carmine in Florence. After being divided into parts around 1750, the panel had become a part of the Viennese collection of Karol Lanckoroński (1848-1933) by the end of 1903. In 1994, the collection, including the previously mentioned panel, was placed in the Wawel Royal Castle, where it is held today. The composition and the ideological content of the quarter are closely related to an earlier confraternal altar panel from the church of Santa Maria del Carmine that includes Madonna and Child Enthroned with Two Angels as well as Christ Blessing between Two Angels placed at the top and originally separated with a frame. The altar panel, credited to Maestro della Sant’Agata (around 1270) is currently stored in the Brancacci chapel. The Wawel quarter is in line with Tuscan Madonnas that are defined in the iconography as the Regina Coeli or Maestà. A thorough analysis of ideological content presented on the Daddi panel based on source materials as well as an attempt to reconstruct the whole panel leads us to the conclusion that the retable made in Daddi’s workshop presented the vision of Heavenly Jerusalem, based on the Revelation to St. John. Through the Madonna and Child Enthroned with Two Angels panel the artist referred to the truth about the royal dignity of Mary and her participation in the mystery of the Incarnation and Redemption whereas Christ Himself was presented as the Lamb of God who took away the sins of the world. Therefore, the patron saints of the chapel worship Him. A holistic view of the Wawel panel and the way it is connected with the art of Tuscany shows that it is the object that, in artistic and formal terms as well as in content, is one of the most valuable examples of Italian Trecento that can be found in Polish collections.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 4; 5-33
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies