Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "French poetry of the 19th century" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Théodore de Banville : artiste ou artisan ?
Théodore de Banville: Artist or Artisan?
Théodore de Banville: artysta czy rzemieślnik?
Autorzy:
Malinowski, Wiesław Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683342.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Théodore de Banville
poezja francuska XIX wieku
rzemiosło w poezji
French poetry of the 19th century
artisanry in poetry
Opis:
Artykuł proponuje refleksję nad statusem Théodora de Banville w literackim Panteonie i charakterystykę jego twórczości poetyckiej poprzez próbę ustalenia proporcji zachodzących w niej między sztuką a rzemiosłem. O ile bowiem miano artysty przysługuje niewątpliwie poecie na mocy dziewiętnastowiecznych definicji tego pojęcia, to miano rzemieślnika, tak często nadawane mu przez krytyków i historyków literatury, także ma swoje uzasadnienie. Przyglądając się dziełu Banville’a uważniej, badając w nim udział twórczej inspiracji i cierpliwej konstrukcji tekstu, obserwując wagę przywiązywaną przez autora do zagadnień techniki wierszopisarskiej, jego umiłowanie trudności, jego skrupulatność, jego zręczność wykonawcy, ale także częstotliwość, z jaką pojawiają się pod jego piórem obrazy i metafory odsyłające do tego, co dawniej nazywano „sztukami mechanicznymi”, krótko mówiąc, uwzględniając wszystko to, co składa się na warsztat poety, na tytułowe pytanie, czy Banville jest artystą, czy rzemieślnikiem?, odpowiedź brzmi: zarówno jednym, jak i drugim.
This paper puts forward a reflection upon the status of Theodore de Banville in the literary Pantheon by making an attempt to determine the proportions of art and artisanry in his poetic work. While Banville deserves to be referred to as an artist, providing the term is based on the 19th century definition, the name of an artisan, so often used with reference to his person by critics and literary historians might also be justified. Looking at Banville’s work more closely, analyzing the role of his creative inspiration and patiently built text structure, observing the importance attached by the author to the versification techniques, his love for technical difficulty, his meticulousness and his writing skills, but also the frequency with which he creates images and metaphors referring to what was previously called ‘mechanical arts’, long story short, taking into account everything that falls under the category of poetic techniques, the answer to the question posed in the title of the paper, whether Banville was an artist or an artisan, is that he was both.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 7-17
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mallarmé et Whistler
Mallarmé and Whistler
Mallarmé i Whistler
Autorzy:
Naliwajek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683457.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
poezja francuska XIX wieku
symbolizm
malarstwo angielskie XIX wieku
tonalizm
French 19th century poetry
symbolism
English painting of the 19th century
tonalism
Opis:
Przyjaźń Mallarmégo i Whistlera jest okazją do przypomnienia kilku tekstów poety poświęconych malarzowi, a zwłaszcza przekładu odczytu Whistlera, Ten O’Clock (1885), w którym autor nowatorskich rozwiązań w malarstwie (tonalizm) zawarł swoją koncepcję sztuki. Analiza tego tekstu pozwala na nowo przemyśleć ciągle aktualny problem miejsca i znaczenia sztuki w społeczeństwie oraz stwierdzić pokrewieństwo obu artystów poszukujących nowych form wyrazu na przekór konwencjom i przyzwyczajeniom.
The friendship shared by Mallarmé and Whistler is the point of departure for recalling several texts the poet devoted to the painter, especially the translation of Whistler’s lecture, Ten O’Clock (1885), in which the innovator of key solutions in painting (tonalism) described his understanding of art. The analysis of this text permits a rethinking of the ever-topical problem of place and the significance of art in society while asserting the affinity of the two artists of seeking new form of expression, defiant of convention and habit.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 163-170
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Flowers that never die”: Stéphane Mallarmé’s ‘Soupir’ and ‘To My Sister’s Smile’ by Wacław Rolicz-Lieder
Niewiędnące kwiaty. „Soupir” Stéphane’a Mallarmégo – „Uśmiechowi mojej Siostry” Wacława Rolicza-Liedera – powinowactwa
Autorzy:
Gacek, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088343.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 19th century
Modernist poetry
symbolism
Polish-French literary connections
Stéphane Mallarmé (1842–1898)
Wacław Rolicz-Lieder (1866–1912)
XIX wiek
symbolizm francuski
symbolizm polski
Młoda Polska
symbolizm w poezji
Opis:
This article presents a comparative analysis of two poems, Stéphane Mallarmé’s ‘Soupir’ (1866) and Wacław Rolicz-Lieder’s ‘To My Sister’s Smile’, published in 1891. ‘Soupir’ is one of Mallarmé’s early poems, yet in many respects, as this analysis demonstrates, looks forward to the French poet’s mature phase and foreshadows the poetics of Wacław Rolicz-Lieder. Chief among the similarities are the autothematic focus and the intent to convey feelings of emptiness and longing for an ideal in poems refi ned to the point of préciosité. However, for all their preoccupation with the craft of poetry, either poet believed that inspiration was absolutely vital for creativity. This article argues that Mallarmé’s poetics, especially his ideas of inspiration and originality, was taken over by Wacław Rolicz-Lieder, who adapted it to suit his own poetic project.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 6; 699-714
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies