Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Erster Weltkrieg" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    „Bromberg im Kriege 1914‒1917” – zapiski burmistrza Bydgoszczy Hugo Wolffa – źródło do dziejów I wojny światowej
    Autorzy:
    Kotowski, Albert S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/53430387.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    Bydgoszcz
    pierwsza wojna światowa
    życie codzienne
    Bromberg
    Erster Weltkrieg
    Alltagsleben
    First World War
    everyday life
    Opis:
    Das Manuskript, das hier veröffentlicht wird, liegt nun seit fast hundert Jahren im Bezirksmuseum von Bromberg. Es umfasst 33 mit Schreibmaschine dicht beschriebene Seiten, wobei die ersten Seiten schwer lesbar sind. Die Eintragungen sind zwar zeitlich durchgehend, jedoch chronologisch gesehen mit unterschiedlichen Abständen. In den ersten Kriegsmonaten werden sie sehr oft aufgeschrieben, später notierte der Autor nur jene Ereignisse, Beobachtungen oder eigene Kommentare, die er für wichtig oder bedeutend hielt. Es ging ihm vor allem um die innere Lage und die Sicherheit in der Stadt, schließlich war er als zweiter Bürgermeister für die Polizei und Sicherheit zuständig und zusätzlich während des Krieges für die Versorgung der Einwohner verantwortlich. Wann die handschriftlichen Notizen mit der Schreibmaschine abgeschrieben wurden und auf welchem Wege schließlich diese Quelle im Museum eintraf, bleibt ungewiss. Jedenfalls besitzt sie einen hohen Wert für die Historiker, insbesondere jene, die sich mit der Geschichte der Stadt Bromberg während des Ersten Weltkrieges beschäftigen und das ist der Grund dafür, warum ich mich entschieden habe, das Manuskript in originaler Sprachversion meinen Fachkollegen und sonst allen, die sich für die Geschichte der Stadt an der Brahe interessieren, zugänglich zu machen.
    Źródło:
    Tabularium Historiae; 2019, 6; 11-55
    2543-8433
    Pojawia się w:
    Tabularium Historiae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nienazwana okupacja. Zarząd terenami odebranymi nieprzyjacielowi przez austro-węgierskie związki operacyjne w świetle regulaminów cesarsko-królewskiej armii
    Unnamed Occupation. The Management of Captured Territories by Austro-Hungarian Operational Units in Light of the Regulations of the Imperial-Royal Army
    Unbenannte Besetzung. Verwaltung der vom Feind eroberten Gebiete durch die österreichisch-ungarischen Großverbänden im Lichte der Vorschriften der k.u.k. Armee
    Autorzy:
    Błachnio, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162161.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-22
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    I wojna światowa
    Austro-Węgry
    okupacja
    regulaminy
    konwencja haska
    World War I
    Austria-Hungary
    occupation
    regulations
    The Hague Convention
    Erster Weltkrieg
    Österreich-Ungarn
    Besetzung
    Regelungen
    Haager Konvention
    Opis:
    Niniejszy tekst poświęcono zagadnieniu administrowania terenami odebranymi nieprzyjacielowi przez związki operacyjne cesarsko-królewskiej armii w świetle dokumentów normatywnych regulujących sposoby funkcjonowania habsburskiego wojska. Wprawdzie w regulaminach nie pojawiał się termin Besetzung – „okupacja”, ale przyjęte rozwiązania w pełni wyczerpywały jej znamiona. W artykule zilustrowane zostały struktury wyższych dowództw austro-węgierskich sił zbrojnych odpowiedzialnych za administrowanie terenami zdobytymi na nieprzyjacielu oraz sposoby organizacji tych terytoriów. Za podstawę źródłową tekstu posłużyły materiały normatywne: Konwencja dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej (IV konwencja haska z 1907 r.) oraz obowiązujące w habsburskich siłach zbrojnych u progu wybuchu Wielkiej Wojny regulaminy. Pewne uzupełnienie stanowią materiały archiwalne wytworzone przez cesarsko-królewskie związki operacyjne działające na froncie wschodnim w pierwszym roku I wojny światowej.
    This article concerns the administration of captured territories by operational units of the Imperial-Royal Army in light of normative documents regarding the functioning of the Habsburg army. Although the term Besetzung – „occupy” does not appear in the regulations, the adopted solutions fully embraced its features. This text illustrates the structure of the higher commands of the Austro-Hungarian armed forces that were responsible for the administration and organization of the captured territories. The source material relied on normative documents: the Convention Concerning the Laws and Customs of War on Land (4th Hague Convention of 1907) and the regulations in force in the Habsburg armed forces at the outbreak of the Great War. Archival materials produced by imperial-royal operational units that were active on the Eastern Front in 1914 supplement the evidence.
    Der vorliegende Text widmet sich der Frage nach der Verwaltung der vom Feind eroberten Gebiete durch die Großverbände der kaiserlich-königlichen Armee im Lichte der normativen Dokumente, die die Funktionsweise der habsburgischen Armee regelten. Obwohl der Begriff „Besetzung” in den Verordnungen nicht vorkommt, schöpfen die gewählten Lösungen seine Möglichkeiten voll aus. Der Aufsatz veranschaulicht die Strukturen der Oberkommandos der österreichischungarischen Streitkräfte, die für die Verwaltung der vom Feind eroberten Gebiete zuständig waren, sowie die Art und Weise der Organisation dieser Gebiete. Der Text stützt sich auf normative Materialien: das Übereinkommen über die Gesetze und Gebräuche des Landkrieges (Vierte Haager Konvention von 1907) und die bei Ausbruch des Ersten Weltkrieges in den habsburgischen Streitkräft en geltenden Vorschrift en. Ergänzt wird das Material durch Archivalien, die von den im ersten Jahr des Ersten Weltkriegs an der Ostfront tätigen kaiserlichen und königlichen Großverbänden erstellt wurden.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 122-138
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola krążowników lekkich w składzie brytyjskiej Grand Fleet w czasie I wojny światowej (1914–1918). W świetle Grand Fleet Battle Orders Johna Jellicoe
    The Role of Light Cruisers in the British Grand Fleet during the World War I (1914–1918). In the Light of the Grand Fleet Battle Orders of John Jellicoe
    Die Rolle der leichten Kreuzer in der Zusammensetzung der britischen Grand Fleet während des Ersten Weltkriegs (1914–1918). Im Lichte der Grand Fleet Battle Orders von John Jellicoe
    Autorzy:
    Kaczkowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158894.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-28
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    I wojna światowa
    wojna na morzu
    Grand Fleet
    John Jellicoe
    krążownik lekki
    Royal Navy
    World War I
    Naval Warfare
    light cruiser
    Erster Weltkrieg
    Seekrieg
    leichter Kreuzer
    Opis:
    Krążowniki lekkie pojawiły się jako wyodrębniona klasa okrętów na krótko przed I wojną światową. Dzisiaj można je śmiało określić jako „szare eminencje” w szeregach ówczesnych marynarek wojennych. Wśród historyków i pasjonatów wojen morskich nie cieszą się takim zainteresowaniem, jak np. okręty liniowe, krążowniki liniowe oraz okręty podwodne. Stanowiły jednak ważny element dwóch największych flot wojennych tamtej epoki, brytyjskiej Grand Fleet i niemieckiej Hochseeflotte. Ich główne zadanie polegało na prowadzeniu dalekiego rozpoznania na rzecz floty. Miały też osłaniać okręty liniowe przed atakiem wrogich sił lekkich. Niniejszy artykuł przedstawia rolę krążowników lekkich w brytyjskiej Grand Fleet: największej flocie wojennej podczas I wojny światowej. W pierwszej części artykułu przedstawiona została geneza tej klasy okrętów. Następnie omówiono zadanie przewidziane dla krążowników lekkich operujących z flotą, wykorzystując w tym celu informacje zawarte w Grand Fleet Battle Orders – instrukcjach bojowych dla brytyjskiej floty liniowej, sporządzonych przez jej głównodowodzącego w latach 1914–1916 admirała Johna Jellicoe. Ich uzupełnienie stanowi przedstawienie działań brytyjskich krążowników lekkich podczas bitwy jutlandzkiej (1916), mające na celu analizę tego, jak w praktyce sprawdziły się wytyczne brytyjskiego dowództwa.
    Light cruisers appeared as a separate class of ships shortly before World War I. Today they can be boldly described as „gray eminences” in the ranks of the then navies. They are not as popular among historians and enthusiasts of naval warfare as, for example, battleships, cruisers and submarines. However, they were an important part of the two largest navies of that era, the British Grand Fleet and the German Hochseeflotte. Their main task was to conduct long-distance reconnaissance for the fleet. They were also supposed to protect battleships against light enemy forces. This article explores the role of light cruisers in the British Grand Fleet: the largest navy during the First World War. The first part of the article presents the genesis of this class of ships. The tasks assigned to light cruisers operating with the fl eet are then discussed, using information contained in the Grand Fleet Battle Orders – combat instructions for the British navy, prepared by its commander Admiral John Jellicoe in 1914–1916. The article is rounded off with a presentation of the actions of British light cruisers during the Battle of Jutland (1916), aimed at analyzing how the guidelines of the British navy command proved to be successful in practice.
    Leichte Kreuzer entstanden als eigene Schiff sklasse kurz vor dem Ersten Weltkrieg. Heute kann man sie getrost als die „grauen Eminenzen” in den Reihen der damaligen Kriegsmarinen bezeichnen. Unter Historikern und Liebhabern der Seekriegsführung wird ihnen nicht so viel Aufmerksamkeit gewidmet wie beispielsweise Linienschiffen, Linienkreuzern und U-Booten. Sie waren jedoch ein wichtiger Bestandteil der beiden größten Flotten jener Zeit, der britischen Grand Fleet und der deutschen Hochseefl otte. Ihre Hauptaufgabe bestand darin, zur Unterstützung der Flotte Fernaufk lärung zu betreiben. Außerdem sollten sie die Linienschiffe vor Angriffen vor feindlichen Angriffen schützen. Dieser Aufsatz befasst sich mit der Rolle der leichten Kreuzer in der britischen Grand Fleet, der größten Flotte des Ersten Weltkriegs. Im ersten Teil des Aufsatzes wird die Entstehungsgeschichte dieser Schiff sklasse dargestellt. Anschließend wird die Aufgabe der Leichten Kreuzer in der Flotte anhand der Grand Fleet Battle Orders erörtert, den Gefechtsanweisungen für die britische Linienflotte, die von 1914 bis 1916 von Admiral John Jellicoe, dem Oberbefehlshaber der Flotte, verfasst wurden. Ergänzt werden diese Ausführungen durch die Berichte über die Aktionen der britischen leichten Kreuzer während der Schlacht von Jütland (1916), um die praktische Funktionsweise der Leitlinien des britischen Kommandos zu analysieren.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 3(281); 35-64
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ulanen und Stahlhelden. Konstruktion der polnischen und deutschen militärischen Männlichkeit im Kontext des Ersten Weltkrieges
    Autorzy:
    Szczepaniak, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032886.pdf
    Data publikacji:
    2007-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    wojskowa męskość
    I wojna światowa
    kryzys męskości
    ułan
    stalowi bohaterowie
    dekonstrukcja
    military masculinity
    World War I
    crisis of masculinity
    Uhlans
    steel heroes
    deconstruction
    militärische Männlichkeit
    Erster Weltkrieg
    Männlichkeitskrise
    goldene Zeit
    Ulanen
    Stahlhelden
    Dekonstruktion
    Opis:
    Der Beitrag unternimmt einen ersten Versuch, Ähnlichkeiten und Unterschiede in der Konstituierung der deutschen und polnischen militärischen Männlichkeit im breit gefassten kulturellen Kontext des Ersten Weltkrieges zu erkennen. Das Grundanliegen bezieht sich auf das Problem der allgemeinen Militarisierung von Männlichkeit und die Konstruktion eines ‚harten‘ Maskulinismus, der unter den Bedingungen der Männlichkeitskrise in Deutschland dominierte und im polnischen Raum, wo man auf die so genannte „goldene Zeit“ (STANISŁAW DŁUGOSZ 1917) hoffte, wohl keine bedeutende Rolle spielte. Die hegemonialen Paradigmen des polnischen verwegenen Ulanen einerseits und des deutschen Stahlhelden andererseits werden am Beispiel von literarischen Texten diskutiert, die die jeweils erwünschte Männlichkeitsvariante des kämpfenden Helden ideologisieren. Hingewiesen wird aber auch auf literarische Versuche, diese Paradigmen zu dekonstruieren.
    Artykuł stanowi pierwszą próbę rozpoznania podobieństw i różnic w konstytuowaniu się polskiej i niemieckiej męskości militarnej w szeroko pojętym kontekście kulturowym pierwszej wojny światowej. Podstawowe pytanie dotyczy kwestii ogólnej militaryzacji męskości i konstrukcji ‚twardego‘ maskulinizmu, który w niemieckich warunkach kryzysu męskości był dominujący, a w polskich warunkach nadziei „przed złotym czasem“ (STANISŁAW DŁUGOSZ 1917) nie odegrał znaczącej roli. Teza o hegemonialnych paradygmatach polskiego porywczego ułana i niemieckiego „stalowego bohatera” dyskutowana jest na przykładach tekstów literackich ideologizujących każdorazowo „pożądaną” męskość bohatera walki ze wskazaniem na próby dekonstrukcji tych paradygmatów.
    The article is the first attempt of recognition of similarities and differences in forming Polish and German military masculinity, in the widely understood culture context of WWI. The fundamental question here refers to the issue of general militarization of masculinity and the constructing of ‚hard‘ masculinity ideology, which was dominant in the atmosphere of masculinity crisis in Germany and, in Poland, in the atmosphere of hope „before the golden time“ (STANISŁAW DŁUGOSZ 1917) did not play the crucial role. The thesis on hegemonic paradigms of a Polish impetuous lancer and a German „steel hero“ is discussed on the basis of literary texts, which always offer ideologization of the „desired“ masculinity of a battle’s hero, pointing at the attempts of deconstructing these paradigms.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2007; 95-118
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Clausewitz odwrócony. Bolszewizm, rewolucja i wojna w myśli Mikołaja Bierdiajewa
    Autorzy:
    Bohun, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643898.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Erster Weltkrieg, Revolution, Bolschewismus, moderne Politik, Geschichtsphilosophie, russische Philosophie
    the First World War (WWI), Revolution, Bolshevism, modern politics, philosophy of history, Russian philosophy
    Pierwsza wojna światowe, rewolucja, bolszewizm, nowoczesna polityka, filozofia dziejów, filozofia rosyjska
    Opis:
    Der Artikel enthält einige Bemerkungen über den Einfluss des Ersten Weltkrieges auf die russische Revolution und das Nachkriegsleben in der Sowjetunion. Meines Erachtens beleuchten die Ideen, die Nikolai Bierdiajew während des Krieges und der Revolution formulierte, den grundsätzlichen Aspekt der Politik und des Soziallebens im 20. Jahrhundert sowohl in Russland als auch in anderen Ländern. Ich meine hier den Krieg als das Wesen moderner Politik. Die Überlegungen Bierdiajews zum Großen Krieg und zur bolschewistischen Revolution sind seiner Zeit voraus und bestätigen die Ansichten solcher Denker wie Jan Patočka, Alain Finkielkraut oder Pierre Hassner. Sie meinten, dass im 20. Jahrhundert die berühmteste Maxime des Generals Clausewitz umgekehrt wurde: Nach dem Ersten Weltkrieg wird die Politik zur Fortsetzung des Krieges mithilfe anderer Mittel.Bierdiajew denkt über die Revolution als „Zerfall des Krieges“ nach und betrachtet den russischen Kommunismus als „Kriegswirklichkeit“, für die solche Erscheinungen wie Dehumanisierung, Herrschaft der Massen, Totalitarismus, allgemeine Mobilmachung, Militarisierung der Zivilsphäre, Macht der Technik und das Erscheinen eines „neuen Menschen“ charakteristisch sind. Seiner Meinung nach haben der Krieg und der Nachkriegsmilitarismus Ideologie, kulturelle Leitbilder und die Art der Machtausübung in Russland, aber auch im Westen bestimmt.
    This paper presents some remarks on the influence of the First World War on Russian Revolution and post-war life in Soviet Russia. In my opinion, the ideas formulated at the time of war and revolution by Nikolay Berdyaev (1874-1948) shed light on the fundamental aspects of 20th century politics and social life both in Russia and other countries. Here, I understand war as the essence of modern politics. Berdyaev’s reflections on WWI and Bolshevik revolution prefigure and confirm the belief shared by such thinkers as Jan Patočka, Alain Finkielkraut or Pierre Hassner, that the 20th century brings the inversion of the most famous Clausewitz’s maxim: after WWI, politics becomes the continuation of war conducted by other means. Berdyaev thinks about revolution as the “decay of the war” and analyses Russian communism as a “war reality” which is characterized by such phenomena as dehumanization, mob rule, totalitarianism, total mobilization, militarization of civil sphere, the rule of technology and, last but not least, the appearance of the “new man”. In his opinion, war and post-war militarism have determined the ideology, cultural patterns, and the means of wielding political power both in Russia and in the West.
    Artykuł zawiera kilka uwag na temat wpływu pierwszej wojny światowej na rewolucję rosyjską i powojenne życie w Związku Sowieckim. W moim przekonaniu idee, które sformułował w czasie wojny i rewolucji Mikołąj Bierdiajew (1874–1948) naświetlają zasadniczy aspekt dwudziestowiecznej polityki i życia społecznego zarówno w Rosji, jak i innych krajach. Mam tutaj na myślę wojnę jako istotę nowoczesnej polityki. Rozważania Bierdiajewa o Wielkiej Wojnie i rewolucji bolszewickiej wyprzedzają i potwierdzają przekonania podzielane przez takich myślicieli, jak Jan Patočka, Alain Finkielkraut czy Pierre Hassner, według których wiek XX przynosi odwrócenie najsłynniejszej maksymy generała Clausewitza: po pierwszej wojnie światowej to polityka staje się kontynuacją wojny prowadzoną za pomocą innych środków.Bierdiajew myśli o rewolucji jako o „rozkładzie wojny” i analizuje komunizm rosyjski jako „rzeczywistość wojenną”, którą charakteryzują takie zjawiska jak dehumanizacja, rządy mas, totalitaryzm, powszechna mobilizacja, militaryzacja sfery cywilnej, władztwo techniki oraz pojawienie się „nowego człowieka”. W jego przekonaniu, wojna i powojenny militaryzm określiły ideologię, wzorce kulturalne i sposób sprawowania władzy w Rosji, ale także na Zachodzie.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2015, 14
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Vier Steine seien der Heimat Dank“ – Kriegerdenkmäler und Erinnerungskulturen in Oberösterreich vom Ersten Weltkrieg bis zur Gegenwart
    “Four stones show the homeland’s gratitude” – war memorials and the culture of commemoration in Upper Austrian from the First World War to the present
    „Cztery kamienie to wdzięczność ojczyzny” – pomniki poświęcone poległym żołnierzom versus kultura pamięci w Górnej Austrii od czasów pierwszej wojny światowej do współczesności
    Autorzy:
    Gruber, Clemens
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032407.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    HEIDEMARIE UHL
    REINHOLD GÄRTNER
    SIEGLINDE ROSENBERGER
    kultura pamięci
    Austria
    pomniki
    nazizm
    pierwsza wojna światowa
    pamięć zbiorowa
    culture of commemoration
    memorials
    National Socialism
    First World War
    collective memory
    Erinnerungskultur
    Österreich
    Denkmäler
    Nationalsozialismus
    Erster Weltkrieg
    kollektives Gedächtnis
    Opis:
    Kriegerdenkmäler spiegeln auf besondere Weise sowohl Brüche als auch Kontinuitäten wider, welche die politischen Umwälzungen des Ersten Weltkrieges, des Dritten Reichs sowie der Nachkriegszeit in der österreichischen Erinnerungskultur hinterlassen haben. Dieser Beitrag widmet sich einer Reihe von Denkmälern einer spezifischen Region in Oberösterreich. Die Analyse der Inschriften führt den ambivalenten und oberflächlich neutralen Charakter von Kriegerdenkmälern vor Augen: Deren sprachliche Botschaften lassen zwischen den Extrempolen ‚Helden‘ und ‚Opfer‘ bis heute kaum Platz für gesellschaftlich schonungslose und gleichzeitig historisch reflektierte Perspektiven auf die Gewaltexzesse des 20. Jahrhunderts.
    Pomniki poległych odzwierciedlają w szczególny sposób zarówno trwałość jak i niestabilność spuścizny, jaką pozostawiły w austriackiej kulturze pamięci polityczne zawirowania okresu pierwszej wojny światowej, Trzeciej Rzeszy a także okresu po drugiej wojnie światowej. Artykuł poświęcony jest pomnikom specyficznego regionu: Górnej Austrii. Analiza inskrypcji nagrobnych unaocznia zarówno powierzchowność pamięci zbiorowej jak i ambiwalentny charakter pomników poległych żołnierzy. Ich językowe przesłania – nadające żołnierzom ekstremalne funkcje, oscylujące pomiędzy rolą ‘bohaterów’ i ‘ofiar’ – do dnia dzisiejszego nie dopuszczają społecznie koniecznej i jednocześnie historycznie pogłębionej refleksji o zbrodniach XX wieku.
    War memorials reflect in a special way both the breaks and continuities which the political upheavals of the First World War, the Third Reich and the post-war period left in the Austrian culture of remembrance. In this article, the main focus is on a sample of war memorials in a specific region of Upper Austria. An analysis of the inscriptions shows the ambivalence and superficial neutrality characteristic of war memorials: Their messages based on the extreme poles of ‘heroes’ and ‘victims’, leave little space for socially direct and historically reflective perspectives on the violent excesses of the 20th century.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2020; 179-209
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    When poetry inspires war
    Autorzy:
    El-Amri, Ali
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606269.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Erster Weltkrieg
    Patriotismus
    Pazifismus
    Poesie
    Apollinaire
    empirisches Ich
    Lyrik
    Schöpfer
    Kampf
    Kultur des Modernismus
    World War I
    patriotism
    pacifism
    poetry
    empirical I
    lyric
    creator
    fight
    modernist culture
    I wojna światowa
    patriotyzm
    pacyfizm
    poezja
    ja empiryczne
    liryka
    twórca
    walka
    kultura modernizmu
    Первая мировая волна
    патриотизм
    пацифизм
    поэзия
    Аполлинер
    эмпирическое я
    лирика
    творец/автор
    борьба
    культура модернизма
    Opis:
    For Apollinaire, poetry inspires war. Calligrammes, written at the very heart of the drama, involves a three-dimensional combat. His I acquires three representations that differ in status, process and the ideal defended. The first I is the empirical soldier fighting on behalf of his country in the real world. The second lyrical I is fictitious in order to fight for convulsive emotions made of dreams and frustrations. The third, creative, I of the poet defends an aesthetic that is necessary, in a pioneering spirit, to crystallize it in modern culture. In short, the creative warrior is transmuted into creating war.
    Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
    Tom zawiera abstrakty tylko w języku angielskim.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 1
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deutschland, Mitteleuropa und die Revolutionierung Russlands
    Germany, Mitteleuropa and the Revolutionising of Russia
    Autorzy:
    Kosiarski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091775.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-27
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Deutschland
    Russland
    Mitteleuropakonzeption
    Weltmächte
    Septemberprogramm
    Erster Weltkrieg
    Revolutionierungspolitik
    Revolution
    Welt revolution
    Bolschewismus
    Friedensverträge von Brest-Litowsk
    Lenin Wladimir Iljitsch
    Helphand-Parvus Alexander
    Bethmann Hollweg von Theobald
    Riezler Kurt
    Germany
    Russia
    concept of Mitteleuropa
    global powers
    World War I
    policy of subversion (the Revolutionierungspolitik)
    revolution
    world revolution
    Bolshevism
    Treaties of Brest-Litovsk
    Lenin Vladimir Ilyich
    Opis:
    Zu den bedeutendsten deutschen Kriegszielkatalogen im Ersten Weltkrieg gehört die geheime, unter dem Datum des 9. September 1914 verfasste und erst 1961 von dem Hamburger Historiker Fritz Fischer veröffentlichte Denkschrift der Reichsregierung, die in die Geschichte als das so genannte Septemberprogramm einging. Zu den darin vom Reichskanzler Theobald von Bethmann Hollweg angekündigten Kriegszielen gehörten unter anderem: eine bedeutende Schwächung Frankreichs, sodass es aus dem Kreis der Grossmächte dauerhaft ausscheiden würde, die Zurückdrängung Russlands weit nach Osten und die Gründung eines mitteleuropäischen Wirtschaftsverbandes, der – bei äusserlicher Gleichberechtigung seiner Mitglieder – tatsächlich unter deutscher Führung sein und die wirtschaftliche und politische Vorherrschaft Deutschlands über Europa stabilisieren sollte. Das Septemberprogramm knüpfte dadurch an die noch in der ersten Hälfte des 19. Jahrhunderts entstandene Mitteleuropakonzeption an, deren Befürworter – Politiker, Unternehmer, sowie Wissenschaftler im Bereich Ökonomie und Geographie – die Errichtung einer europäischen wirtschaftlichen und politischen Gemeinschaft postulierten. Den Kern einer solchen Gemeinschaft würde der enge Verband von Deutschland und Österreich (bzw. Österreich-Ungarn) bilden, der um die nächsten Länder (besonders Mittel-, Ost- und Südosteuropas) erweitert werden sollte. Man glaubte, nur durch die Schaffung eines von Deutschland beherrschten „Mitteleuropas“ könne die Ebenbürtigkeit des Deutschen Reiches mit den Weltmächten, wie die Vereinigten Staaten, Grossbritannien und Russland, gewährleistet werden. Um das Kriegszielprogramm, darunter auch die Mitteleuropakonzeption, zu verwirklichen, bediente sich Deutschland einer Politik der Revolutionierung und inneren Destabilisierung der Staaten der feindlichen Allianz (man betrieb eine solche Politik besonders gegenüber dem Britischen Empire und Russland). Als die folgenschwerste deutsche Revo lutionierungsmaßnahme während des Ersten Weltkrieges erwies sich die Unterstützung, die das konservative Deutsche Kaiserreich den russischen Revolutionären (den Bolschewiki) unter Wladimir Iljitsch Lenin gewährte. Um in Russland ein größtmögliches Chaos zu schaffen, organisierte die politische und militärische Führung Deutschlands im April 1917 für Lenin und die führenden Bolschewiki eine Reise von der neutralen Schweiz über Deutschland und Skandinavien nach Petrograd und ermöglichte dann der bolschewistischen Partei - durch starke finanzielle Unterstützung - die Machtübernahme in Russland. Als wichtigste Folge der deutschen Destruktionsmaßnahmen kann man den Frieden von Brest-Litowsk bezeichnen, der im März 1918 zwischen dem Deutschen Reich und seinen Verbündeten auf der einen und den um ihren Machterhalt kämpfenden Bolschewiki auf der anderen Seite abgeschlossen wurde. Durch den Frieden konnte Deutschland einen gewaltigen, früher zum Russischen Reich gehörenden Gebietsstreifen von Finnland bis zum Kaukasus kontrollieren und dessen künftiges Schicksal mehr oder weniger nach Belieben bestimmen, was den Weg zur Verwirklichung des Mitteleuropaplans ebnete. Der Erfolg war jedoch nur von kurzer Dauer, denn die Bestimmungen des im November 1918 zwischen Deutschland und den Westalliierten unterzeichneten Waffenstillstands verkörperten die deutsche Kriegsniederlage und beinhalteten unter anderem die Aufhebung der mit der bolschewistischen Regierung in Russland abgeschlossenen Verträge. Die Bolschewiki unter Lenin behaupteten hingegen ihre Macht in Russland und versuchten nun ihrerseits nach Kräften, die Revolution in Deutschland zu fördern, die von Lenin – aufgrund des deutschen Industriepotenzials, der starken deutschen Arbeiterschaft und der günstigen geopolitischen Lage Deutschlands – als conditio sine qua non der Weltrevolution betrachtet wurde.
    The German programme of war aims in World War I became known only in 1961, when Fritz Fischer, a historian from Hamburg, published the secret memorial called the Septemberprogramm (September Programme), dated 9 September 1914. In this document, the Chancellor of the German Empire Theobald von Bethmann Hollweg declared the intention of breaking the power of France, pushing Russia far to the east and establishing a Central European Economic Association that, while maintaining the pretence of equality of its members, would in fact be led and dominated by Germany, consolidating its economic and political hegemony in Europe. Thus the Septemberprogramm referred to the concept of Mitteleuropa, which had been present in German political and economic thought already since the first half of the 19th century. The proponents of this concept – politicians, columnists, economists, and geographers – advocated the establishment of a European political and economic community that would be centred around a core in the form of the close relationship between Germany and Austria (or Austria-Hungary) and which would be joined by additional countries, especially from Central, Eastern and South-Eastern Europe; by controlling such a community, Germany would be able to rise to the rank of a global power – next to the United Kingdom, the United States and Russia. Striving to realise its war aims in World War I, including the concept of Mitteleuropa, Germany applied a policy of revolutionising and inciting internal destabilisation in its enemies (primarily the British Empire and Russia). The most spectacular manifestation of this policy was the support the conservative Germany gave to radical Russian revolutionaries (Bolsheviks) and Vladimir Lenin himself. Attempting to cause as great a chaos in Russia as possible, in April 1917 the German political and military leadership organised the passage of Lenin and a group of his associates from neutral Switzerland through Germany and Scandinavia to Petrograd (Saint Petersburg), and then – through considerable financial support – made it possible for the Bolsheviks to seize power in Russia in autumn of the same year. The most important result of Germany’s efforts aimed at destabilising the internal situation in Russia was the conclusion of the Treaty of Brest between Germans and the Bolsheviks – struggling to maintain power in their country plunged in chaos and civil war – in March 1918. Pursuant to this treaty, Germany obtained control over a huge area from Finland to the Caucasus which had previously been controlled by the Russian Empire; this opened the way for Germany to implement its Mitteleuropa programme. This success, however, proved only temporary and was invalidated by the Germany’s defeat in World War I; in the armistice concluded in November 1918, it had to agree to, among others, annul the Treaty of Brest and lose the conquered territories in Eastern Europe. Meanwhile, Lenin and the Bolsheviks managed to stay in power in Russia and later tried to incite a revolution in Germany, which they believed was the prerequisite of a world revolution due to Germany’s high degree of industrialisation, strong worker class and geopolitical location.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 305-352
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die katholische Kirche in Polen und Erster Weltkrieg
    The Catholic Church in Poland and the First World War
    Kościół katolicki w Polsce a pierwsza wojna światowa
    Autorzy:
    Hurysz, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145672.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    die katholische Kirche
    Polnische Länder
    Erster Weltkrieg
    Papst Benedikt XV
    Primat Edmund Dalbor
    Erzbischof Alexander Kakowski
    Bischof Adam Stephan Sapieha
    päpstliche Sammlung von 1915
    Konvent der polnischen Bischöfe 1917
    Polenfrage im Ersten Weltkrieg
    Catholic Church
    Polish lands
    World War I
    Pope Benedict XV
    Primate Edmund Dalbor
    Archbishop Alexander Kakowski
    Bishop Adam Stephen Sapieha
    Papal Collect from 1915
    Congress of Polish Bishops in 1917
    Polish issue during World War I
    Kościół katolicki
    ziemie polskie
    I wojna światowa
    papież Benedykt XV
    prymas Edmund Dalbor
    arcybiskup Aleksander Kakowski
    biskup Adam Stefan Sapieha
    kolekta papieska z 1915 r.
    zjazd biskupów polskich w 1917 r.
    kwestia polska w czasie I wojny światowej
    Opis:
    Der vorliegende Text stellt ausgewählte Aspekte der Aktivitäten der katholischen Kirche in Polen während des Ersten Weltkriegs vor. Alle unternommenen kirchlichen Aktionen basierten auf zwei Grundpfeilern: Gebet und Nächstenliebe. Die polnische Frage, also die Wiedererlangung der Unabhängigkeit, war nicht ohne Bedeutung. Alle diese Phänomene erreichten die katholische Kirche in den polnischen Landen. Besonders die von der Kirche entwickelte Karitatives- und Wohltätigkeitsaktionen überschritten die Grenzen der Teilung. Das von Bischof Adam Stephan Sapieha eingesetzte der Fürstbischöfliche Hilfsausschuss für die von der Kriegsniederlage Betroffenen (Abk. K.B.K.) hatte sich in dieser Hinsicht große Verdienste erworben. Am 5. Februar 1915 wurde im Rahmen des Nationalrates das Posener Komitee zur Hilfe für das Königreich Polen gegründet. Erzbischof Eduard Likowski wurde Vorsitzender, und nach seinem Tod wurde Erzbischof Edmund Dalbor sein Nachfolger. Die katholische Kirche und ihre Bischöfe arbeiteten aktiv mit dem am 9. Januar 1915 in Lausanne gegründeten Allgemeinen Komitee für Kriegsopferhilfe in Polen zusammen. Die für November 1915 geplante Aktion war das größte Echo der Zusammenarbeit der katholischen Kirche mit dem Sienkiewicz-Komitee. Im März 1917 fand auf der siebten Konferenz der katholischen Bischöfe des Königreichs Polen anlässlich des hundertjährigen Bestehens der Erzdiözese Warschau (1817) ein beispielloses Ereignis statt, nämlich der erste Kongress der Polnisches Episkopat während der Teilungen. Der Klerus bildete eine Gruppe, die die Nation integrierte, die nach dem Fall der Republik Polen in drei getrennten staatlichen Organismen lebte. Während der Teilungen und während des Ersten Weltkriegs haben die Priester die polnische Nation in großem Umfang vermittelt. Dank dessen konnte der neue Staat Ende 1918 erfolgreich wiederaufleben.
    Prezentowany tekst przybliża wybrane aspekty działalności Kościoła katolickiego na ziemiach polskich w okresie I wojny światowej. Podjęte akcje kościelne opierały się na dwóch podstawowych filarach: modlitwie i działalności charytatywnej. Nie bez znaczenia była sprawa polska, czyli odzyskanie niepodległości. Zjawiska te dotyczyły Kościoła katolickiego na wszystkich ziemiach polskich. Szczególnie akcje charytatywne i dobroczynne rozwijane przez Kościół przekraczały granice rozbiorowe. Ogromne zasługi miał w tym względzie Książęco-Biskupi Komitet Pomocy dla Dotkniętych Klęską Wojny (w skrócie: K.B.K.) powołany przez biskupa Adama Sapiehę. 5 lutego 1915 r. powstał w ramach Rady Narodowej Poznański Komitet Niesienia Pomocy Królestwu Polskiemu. Przewodniczącym został arcybiskup Edward Likowski, a po jego śmierci następca arcybiskup Edmund Dalbor. Kościół katolicki i jego biskupi czynnie współpracowali z Komitetem Generalnym Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, który zawiązał się w Lozannie 9 stycznia 1915 r. Największym echem współpracy Kościoła katolickiego z Komitetem Sienkiewiczowskim była akcja zaplanowana na listopad 1915 r. W marcu 1917 r. na siódmej konferencji biskupów katolickich z Królestwa Polskiego z okazji setnej rocznicy powstania archidiecezji warszawskiej (1817) doszło do wydarzenia bez precedensu, mianowicie pierwszego zjazdu episkopatu polskiego w okresie zaborów. Duchowieństwo stanowiło grupę integrującą naród zamieszkujący po upadku Rzeczypospolitej trzy odrębne organizmy państwowe. Księża w ogromnym stopniu przeprowadzili naród polski przez okres zaborów i w czasie I wojny światowej. Nowe państwo mogło dzięki temu skutecznie odrodzić się pod koniec 1918 r.
    The presented text introduces selected aspects of activities of the Catholic Church in Poland during the First World War. All actions taken in the Church were based on two basic pillars: prayer and charity work. The Polish issue, i.e. regaining independence, was not without significance. All these phenomena reached the Catholic Church in Poland. Especially charity and philanthropy actions developed by the Church crossed the borders of the partition. The Ducal-Bishops Aid Committee for Those Afflicted by the Defeat of War (in short K.B.K.), established by Bishop Adam Stephen Sapieha, had great merits in this regard. 5 February 1915 the Poznań Committee for Aid to the Kingdom of Poland as part of the National Council was established. Archbishop Edward Likowski became the chairman, and after his death, his successor was Archbishop Edmund Dalbor. The Catholic Church and its bishops actively cooperated with the General Committee for Aid to War Victims in Poland, which was established in Lausanne on 9 January 1915. The action planned for November 1915 was the greatest echo of the cooperation between the Catholic Church and the Sienkiewicz Committee. In March 1917 at the seventh conference of Catholic bishops from the Kingdom of Poland on the occasion of the hundredth anniversary of the foundation of the Archdiocese of Warsaw (1817), an unprecedented event took place, namely the first congress of the Polish episcopate during the partitions. The clergy constituted a group integrating the people inhabiting three separate state organisms after the fall of the Republic of Poland. Priests to a great extent led the Polish nation in communication through the period of partitions and during the First World War. Thanks to this, the new state could successfully reborn at the end of 1918.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2023, 43; 205-222
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies