Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Voleková, Kateřina" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Staročeské sumáře v biblích 15. století
Autorzy:
Voleková, Kateřina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678676.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Old Czech
Bible
translation
summaries
biblical language
vocabulary
Opis:
Old Czech Summaries in Fifteenth-Century BiblesThis article focuses on some non-biblical texts accompanying Old Czech Bible translations in the Middle Ages. The oldest translation of the entire Bible into Old Czech, which comes from the 1350s, included a particular type of non-biblical texts: prefaces to biblical books. The following Old Czech revisions and new translations of the Bible were provided, to varying degrees, with other textual aids, such as the lists of Mass readings. In this paper, we focus on the so-called capitula, summaries of individual chapters of particular biblical books. In the Middle Ages, the capitula were an aid providing orientation in the text for the study of the Holy Writ in Latin. During the revision of the Czech biblical translation at the turn of the fourteenth and fifteenth centuries, chapter summaries in Latin were also translated. However, they are only preserved in their entirety in one manuscript, the second volume of the Litoměřice-Třeboň Bible. Other Old Czech Bibles included biblical summaries only exceptionally and selectively; the Old Czech chapter summaries survived in nine biblical manuscripts, mainly before individual chapters of selected books of the Old Testament. They were primarily intended to familiarise readers with the content of the text. The biblical summaries deserve a critical edition and further research, especially for their Old Czech vocabulary, reflecting the formation of biblical language and style in the late Middle Ages.Staroczeskie streszczenia w piętnastowiecznych tłumaczeniach BibliiNiniejszy artykuł jest poświęcony tekstom towarzyszącym staroczeskim przekładom Biblii z okresu średniowiecza. Pierwszy staroczeski przekład całej Biblii, pochodzący z lat pięćdziesiątych XIV wieku, zawierał również szczególny rodzaj tekstu: przedmowy do poszczególnych ksiąg. Zarówno jego zmodyfikowane wersje, jak i nowe przekłady, były (w różnym stopniu) zaopatrzone w teksty pomocnicze, na przykład listy czytań mszalnych. Przedstawiona analiza omawia tzw. capitula, czyli streszczenia poszczególnych rozdziałów ksiąg biblijnych. W średniowieczu stanowiły one jedyną w swoim rodzaju pomoc, umożliwiającą orientację w treści łacińskiego tekstu Pisma Świętego. Podczas modyfikacji czeskiego przekładu Biblii na przełomie XIV i XV wieku przetłumaczono również łacińskie streszczenia; zachowały się one w całości tylko w jednym manuskrypcie – drugim tomie Biblii litomierzycko-trzebońskiej. Inne biblie staroczeskie zawierały takie streszczenia tylko w wybranych rozdziałach; zachowały się one w dziewięciu manuskryptach, gdzie w większości przypadków poprzedzają poszczególne rozdziały wybranych ksiąg Starego Testamentu. Ich głównym celem było zapoznanie czytelnika z treścią tekstu biblijnego. Streszczenia, o których mowa, zasługują na krytyczne opracowanie i dalsze badania, zwłaszcza ze względu na staroczeskie słownictwo, odzwierciedlające formowanie się języka i stylu biblijnego w okresie późnego średniowiecza.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2019, 54
2392-2435
0081-7090
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Staročeské interjekce hněvu a posměchu
The Old Czech interjections of anger and derision
Autorzy:
Voleková, Kateřina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568074.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Old Czech language
interjections
onomatopoeia
acceptance
expressivity
Opis:
The paper focuses on the Old Czech interjections expressing anger and derision, present in texts from the 14th and 15th century. Two main types of interjections are discussed: the interjections based on physiological processes of a speaker (fí, pfí, pfuj) and the interjections imitating the animal voice (bú and mrau).
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2011, 2(6); 203-209
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaménko rozlišovací a zdůrazňovací ve staročeských rukopisech
Diacritical signs and signs of non-semantic accentuation in Old Czech manuscripts
Autorzy:
VOLEKOVÁ, KATEŘINA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/776778.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
orthography
Old Czech
Orthographia Bohemica
the Bible
manuscript, signs
diacritical signs
signs of non-semantic accentuation
Opis:
The article discusses the application of the principles of diacritical orthography in writing Czech words in the Latin treatise Orthographia Bohemica which contains instructions on how digraphs in Czech written texts should be replaced by diacritical signs. While many scholars consider Master Jan Hus to be the author, the treatise was copied by Kříž z Telče (Crux of Telč), a teacher and a priest, by hand into his manuscript convolute at the end of the 1450s. However, Kříž failed to write down the exemplary Czech words exactly according to the instructions in the treatise. At first sight, the signs above the letters seem chaotic and inaccurate. In medieval writings, signs carried out two main functions: first, a sign only accentuated a particular character (sign of non-semantic accentuation) and distinguished it from other, formally similar graphemes (e.g. <ẏ> versus ). Secondly, a sign provided a character with a different meaning (a diacritical sign) and a glyph with a sign represented a phoneme different than a glyph without a sign (e.g. versus <ž>). An orthographic analysis of some Czech biblical manuscripts from both the first and the second half of the 15th century has revealed that scribes used these two systems of accentuation at the same time and combined them. That is why the c /t͡ s/ and č /t͡ ʃ/ consonants recorded in the Orthogpraphia Bohemica treatise as either or <ċ> or <č> graphemes cannot be considered a simple scribe’s mistake but rather, a reflection of a different scribal usage.
Źródło:
Slavia Occidentalis; 2018, 75/1; 133-141
0081-0002
Pojawia się w:
Slavia Occidentalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies