Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sogut, T." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Determination of some agronomical characteristics and essential oil variation in different local Ocimum basilicum L. ecotypes under semi-arid climatic conditions
Autorzy:
Kizil, S.
Toncer, O.
Sogut, T.
Diraz, E.
Karaman, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12684902.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Turkey
plant cultivation
herbal plant
spice plant
basil
Ocimum basilicum
plant yield
leaf yield
essential oil
volatile oil
linalool
ecotype
agronomic characteristics
semi-arid climate
Opis:
The study aimed to determine agronomic characteristics and essential oil components of different basil ecotypes in semi-arid climatic conditions of South Eastern Anatolia, Diyarbakir, Turkey. Two-year harvest data about fresh and dry herb yield, dry leaf yield, essential oil content and its components from the plants of year 2015 and 2016 was analyzed in this study. Essential oil components were detected by gas chromatography/ mass spectrometry (GC/MS). The resulting outcomes demonstrated that both ecotypes and harvests had important effects on fresh and dry herb, dry leaf yield and essential oil contents of sweet basil. The highest dry leaf yield was noted from green leafy ecotypes and from second harvest stage. Twenty-three constituents were detected in the essential oil of O. basilicum ecotypes. The main components of basil essential oil were linalool, methyl chavicol, neral, geranial and methyl cinnamate that differed according to ecotypes and harvests during experimental years 2015 and 2016. Purple leafy basil ecotypes were determined as linalool rich, while greenish leaf ecotypes were abundant in methyl chavicol. Silbe – green ecotype contains higher neral and geranial levels than the other ecotypes. It was concluded that basil plant could be grown successfully and harvested two or more times to prefer for maximum dry leaf yield and essential oil contents under semi-arid climatic conditions.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 3; 3-15
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological characterization of Cyclamen sp. grown naturally in Turkey: part II
Morfologiczna charakterystyka Cyclamen sp rosnących w Turcji w warunkach naturalnych: część II
Autorzy:
Curuk, P.
Sogut, Z.
Izgu, T.
Sevindik, B.
Tagipur, E.M.
Teixeira de Silva, J.A.
Serce, S.
Solmaz, I.
Aka Kacar, Y..
Yalcin Mendi, N.Y.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543503.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
The morphology of 279 accessions of Cyclamen sp. growing naturally in Turkey, namely C. alpinum (syn. C. trochopteranthum), C. graecum, C. hederifolium (syn. C. neapolitanum) and C. mirabile, was characterized. Plants with intact tubers were collected from locations in Antalya, Isparta, Aydın, Muğla, İzmir and Denizli, determined by GPS, where they grow naturally in spring and autumn. The morphology of the four Cyclamen species was characterized using one year old regenerated plants based on 27 morphological traits (13 flower, 11 leaf, 2 plant, 1 tuber). There were distinct differences among these accessions related to petal colour, pedicel length, leaf length and width, leaf shape, and tuber diameter. Even though principle component analysis confirmed the grouping of characters into species-specific clusters, a wider range of morphological data as well as molecular data are needed for more reliable conclusions to be drawn about the classification of these Cyclamen species.
Scharakteryzowano morfologię 279 obiektów Cyclamen sp. rosnących w warunkach naturalnych w Turcji, mianowicie C. alpinum (syn. C. trochopteranthum), C. graecum, C. hederifolium (syn. C. neapolitanum) i C. mirabile. Rośliny z nienaruszonymi bulwami zebrano ze stanowisk w Antylii, Isparcie, Aydın, Muğla, İzmir oraz Denizli, według wskazań GPS, gdzie rosną naturalnie wiosną i jesienią. Scharakteryzowano morfologię czterech gatunków Cyclamen przy użyciu jednorocznych zregenerowanych roślin w oparciu o 27 cech morfologicznych (13 dotyczyło kwiatów, 11 liści, 2 roślin, 1 bulw). Między badanymi obiektami stwierdzono znaczne różnice dotyczące barwy płatków, długości szypułki, długości i szerokości liścia, kształtu liścia oraz średnicy bulwy. Chociaż analiza składników potwierdziła zgrupowanie cech w grupy specyficzne dla gatunku, to potrzeba więcej danych morfologicznych oraz molekularnych, aby wyciągnąć rzetelne wnioski na temat klasyfikacji tych gatunków Cyclamen.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 5; 205-224
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies