- Tytuł:
-
Estimation of the cardinal temperatures for germination of four Satureja species growing in Iran
Ocena temperatur głownych kiełkowania czterech gatunków cząbru rosnących w Iranie - Autorzy:
-
Ketabi, H.Z.
Khazaei, H.R.
Nezami, A.
Aghadaei, S.R.T. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/72110.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
- Opis:
-
Introduction: Seed germination is a complex physiological process regulated by genetic and environmental factors including temperature, water, oxygen, light and pH. Among them, temperature is one of the most important factors controlling the maximum rate and percentage of diaspore germination. Objective: The aim of the study was to determine the cardinal temperatures (Tb, To, Tc) of four Satureja species growing in Iran. Methods: Seeds of Satureja mutica Fish. et C. A. Mey., S. macrantha C. A. Mey., S. sahandica Bornm and S. bachtiarica Bunge were germinated at nine constant temperatures (from 0 to 40°C) with 5°C intervals. A factorial experiment based on completely randomized design with four replications was applied to determine the cardinal temperatures estimated by three regression models including intersected-lines (ISL), quadratic polynomial (QPN) and five-parameters beta (FPB). Results: The highest germination percentage (GP) occurred at 20°C for S. mutica (86%), S. macrantha (55%), S. sahandica (81%) and S. bachtiarica (89%), but there was no significant difference between 20 and 25oC, except S. sahandica. Germination stopped at 0°C and 40°C. The highest germination rate (GR), the lowest mean germination time (MGT) and time to 50% germination (D50) were obtained at 20–25°C for all species. The GRm for S. bachtiarica was significantly (p≤0.05) higher than for three other species in all temperatures. None of the species did reach to 50% germination at temperatures higher than 30°C. Conclusion: Obtained results revealed the superiority of S. bachtiarica over the other species, v.s. S. macrantha was inferior. FPB and ISL models were most reliable for predicting cardinal temperatures, because of higher R2 value and the lower root mean square error (RMSE). S. macrantha and S. mutica showed the lowest and the highest cardinal temperatures, respectively, in all three models.
Wstęp: Kiełkowanie nasion jest złożonym procesem fizjologicznym regulowanym przez czynniki genetyczne i środowiskowe, w tym temperaturę, wodę, tlen, światło i pH. Wśród nich, temperatura jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na maksymalną szybkość i procent kiełkowania diaspor. Cel: W niniejszej pracy określono temperatury główne (Tb, To, Tc) kiełkowania nasion dla czterech gatunków cząbru występujących w Iranie. Metody: Nasiona Satureja mutica Fish. et C. A. Mey., S. macrantha C. A. Mey., S. sahandica Bornm i S. bachtiarica Bunge inkubowano w dziewięciu stałych temperaturach (od 0 do 40°C), w przedziałach co 5°C. Wykonano doświadczenie czynnikowe w układzie całkowicie losowym z czterema powtórzeniami, a dla określenia temperatur głównych zastosowano trzy modele regresji: segmentową regresję liniową (ISL), wielomianu kwadratowego (QPN) oraz regresję pięcioparametrową (FPB). Wyniki: Najwyższy procent kiełkowania (GP)odnotowano w temperaturze 20°C, odpowiednio: u S. mutica (86%), S. macrantha (55%), S. sahandica (81%) i S. bachtiarica (89%). Z wyjątkiem S. sahandica, nie stwierdzono jednak istotnej różnicy między 20 a 25°C. Kiełkowanie ustało w 0°C i w 40°C. Najwyższa zdolność kiełkowania (GR), najkrótszy średni czas kiełkowania (MGT) oraz czas kiełkowania 50% nasion (D50) obserwowano przy 20–25°C u wszystkich gatunków. Zdolność kiełkowania diaspor S. bachtiarica była istotnie (p≤0.05) wyższa niż u trzech pozostałych gatunków we wszystkich analizowanych temperaturach. Żaden z gatunków nie osiągnął 50% kiełkowania w temperaturach wyższych niż 30°C. Wnioski: Uzyskane wyniki pokazały przewagę S. bachtiarica nad innymi gatunkami, a S. macrantha charakteryzowała się najniższymi parametrami opisującymi kiełkowanie. Modele FPB i ISL najdokładniej przewidywały poziom temperatur głównych, ze względu na wyższą wartość współczynnika determinacji R2 i niższą wartość średniej kwadratowej błędów (RMSE). We wszystkich trzech modelach najniższe i najwyższe temperatury główne (Tb, To, Tc) zanotowano odpowiednio u S. macrantha i S. mutica. - Źródło:
-
Herba Polonica; 2016, 62, 1
0018-0599 - Pojawia się w:
- Herba Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł