Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kleczka, Anna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Effect of perphenazine and prochlorperazine on viability of human astrocytes
Wpływ perfenazyny i prochlorperazyny na przeżywalność ludzkich astrocytów
Autorzy:
Otręba, Michał
Rzepecka-Stojko, Anna
Stojko, Jerzy
Kabała-Dzik, Agata
Kleczka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33297601.pdf
Data publikacji:
2024-06-28
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
perphenazine
prochlorperazine
DMSO
human astrocytes
viability
WST-1
perfenazyna
prochlorperazyna
ludzkie astrocyty
przeżywalność
Opis:
Phenothiazine derivatives are well-known anti-psychotic drugs that possess several biological activities including anticancer activity. Much research provides data about its anticancer activity against human glioblastoma cell lines. Unfortunately, to date in vitro studies analyzing the impact of phenothiazines on the viability of human astrocytes have not been performed. However, it is possible to find one study about the viability of neurons and neurons with glia after incubation with perphenazine. Thus, in this study we measured the viability of human astrocytes after 24-, 48-, and 72-hour incubation with perphenazine and prochlorperazine dimaleate using the WST-1 assay. The obtained results suggest that perphenazine is safer for human astrocytes than prochlorperazine dimaleate. Moreover, 24-hour incubation with perphenazine or prochlorperazine did not significantly reduce cellular viability. It is a very important finding since previously we proved that in similar concentrations both drugs reduce the viability of the human glioblastoma U-87 MG cell line by approximately 50%. Therefore, the results suggest that phenothiazines can be used in glioblastoma treatment in concentrations that do not impact human astrocyte viability.
Pochodne fenotiazyny należą do dobrze znanej grupy leków przeciwpsychotycznych, posiadających wiele nowych aktywności biologicznych, w tym działanie przeciwnowotworowe. Istnieje wiele doniesień naukowych na temat działania przeciwnowotworowego wobec ludzkich linii komórkowych glejaka wielopostaciowego. Niestety, jak dotąd nie przeprowadzono badań in vitro oceniających wpływ fenotiazyn na żywotność ludzkich astrocytów. Można jednak znaleźć badanie dotyczące żywotności neuronów i neuronów z komórkami glejowymi po inkubacji z perfenazyną. Dlatego też w niniejszym badaniu z użyciem testu WST-1 oznaczono żywotność ludzkich astrocytów po 24-, 48- i 72--godzinnej inkubacji z perfenazyną lub dimaleinianem prochlorperazyny. Uzyskane wyniki sugerują, że perfenazyna jest bezpieczniejsza dla ludzkich astrocytów niż dimaleinian prochlorperazyny. Co więcej, 24-godzinna inkubacja z perfenazyną lub prochlorperazyną nie zmniejszyła znacząco żywotności komórek. Jest to o tyle istotne, że już wcześniej wykazano, iż oba leki w podobnym stężeniu zmniejszają żywotność ludzkiego glejaka wielopostaciowego U-87 MG o około 50%. Wyniki sugerują zatem, że fenotiazyny mogą mieć zastosowanie w leczeniu glejaka wie-lopostaciowego w stężeniu, które nie wpływa na żywotność ludzkich astrocytów.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 167-172
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of antiproliferative, cytotoxic and proapoptotic properties of selected flavonoids in relation to liver cancers – in vitro studies
Ocena właściwości przeciwproliferacyjnych, cytotoksycznych i proapoptotycznych wybranych flawonoidów w stosunku do nowotworów wątroby w badaniach in vitro
Autorzy:
Skalny, Tomasz
Kleczka, Anna
Kubina, Robert
Owczarzy, Aleksandra
Wyszyńska, Magdalena
Kabała-Dzik, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035512.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
apoptosis
bcl-2
naringin
hesperidin
mtt
chrysin
sk hep-1
kaempferol
apoptoza
chryzyna
hesperydyna
naryngina
kemferol
Opis:
INTRODUCTION: Flavonoids belong to phytotherapeutics with a wide spectrum of pharmacological activity. It has been proven that flavonoids possess properties that can inhibit the development of cancer by inducing cells into the programmed cell death process. The aim of the work was to demonstrate the apoptotic, antiproliferative and cytotoxic properties of selected flavonoids. MATERIAL AND METHODS: The test material was the human primary hepatocellular carcinoma SK Hep-1 cell line. The tested compounds were assessed for cytotoxicity with the MTT assay. The next step was to evaluate the level of protein expression from the Bcl-2 family using the human Bcl-2 ELISA test. RESULTS: The compound with the strongest cytotoxic properties confirmed by the MTT test is chrysin, the IC50 value of which was 316.67 μM/L. In the case of all the tested compounds, apoptotic processes were confirmed by the human Bcl-2 ELISA test. The highest level of Bcl-2 protein expression occurred after 48 hours after the administration of chrysin, hesperidin, naringin and kaempferol. CONCLUSIONS: On the basis of the obtained research results, it can be concluded that the studied flavonoids (chrysin, hesperidin, naringin, kaempferol) exhibit cytotoxic, proapoptotic and antiproliferative properties in relation to SK Hep-1 hepatoma cells.
WSTĘP: Flawonoidy należą do fitoterapeutyków o szerokim spektrum działania farmakologicznego. Udowodniono, że flawonoidy posiadają właściwości mogące hamować rozwój choroby nowotworowej poprzez wywoływanie w komórkach procesu programowanej śmierci komórki. Celem pracy było wykazanie właściwości apoptotycznych, antyproliferacyjnych oraz cytotoksycznych wybranych flawonoidów. MATERIAŁ I METODY: Materiał do badań stanowiła ludzka linia komórkowa pierwotnego raka wątrobowokomórkowego. Badane związki poddano ocenie cytotoksyczności za pomocą testu MTT. Kolejnym etapem była ocena poziomu ekspresji białek z rodziny Bcl-2 testem Human Bcl-2. WYNIKI: Związkiem posiadającym najsilniejsze właściwości cytotoksyczne, potwierdzone testem MTT, jest chryzyna, której wartość IC50 wyniosła 316,67 μM/L. W przypadku wszystkich badanych związków stwierdzono zainicjowanie procesów apoptotycznych potwierdzone testem Human Bcl-2 ELISA. Najwyższy poziom ekspresji białek Bcl-2 miał miejsce po upływie 48 godzin od podania chryzyny, hesperydyny, narynginy i kemferolu. WNIOSKI: Na podstawie uzyskanych wyników badań można wnioskować, że badane flawonoidy (chryzyna, hesperydyna, naryngina, kemferol) wykazują właściwości cytotoksyczne, proapoptotyczne i antyproliferacyjne w stosunku do komórek raka wątrobowokomórkowego SK Hep-1.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2020, 74; 181-190
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies