Wszystkie pola: przerzuty - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Przerzuty do otrzewnej raka jelita grubego
Autorzy:: Jastrzębski, Tomasz
Zegarski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1393357.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: rak jelita grubego
przerzuty do otrzewnej
HIPEC
aspekt finansowy
Opis:: Częstość przerzutów do otrzewnej w raku jelita grubego wynosi 5%-15% w przypadku przerzutów synchronicznych i aż 40% w przypadku wystąpienia wznowy miejscowej. Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się poprzez skojarzone wykonanie zabiegu cytoredukcyjnego w połączeniu z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w hipertermii (HIPEC). Wyniki takiego leczenia są zdecydowanie lepsze i pozwalają na osiągnięcie przeżyć 5-letnich na poziomie 30%-50%. Zabiegi te wymagają dużego doświadczenia w chirurgii jamy brzusznej, są czasochłonne (średni czas procedury chirurgicznej wynosi 6-8 godzin) i obarczone powikłaniami związanymi nie tylko z zabiegiem operacyjnym, ale także podaniem cytostatyku do jamy otrzewnej w podwyższonej temperaturze (41,5 st. C). Chorzy po zabiegu wymagają pobytu na oddziale intensywnej terapii, co jest związane z wystąpieniem potencjalnych powikłań spowodowanych rozległością zabiegu, długością procedury chirurgicznej, zastosowaniu chemioterapii w połączeniu z hipertermią. Prowadzenie pooperacyjne tych chorych wymaga doświadczenia całego zespołu lekarskiego i pielęgniarskiego. Zabiegi cytoredukcyjne w połączeniu z HIPEC jako wysoce specjalistyczne procedury medyczne powinny być merytorycznie ocenione pod kątem korzyści długoterminowych dla chorych i odpowiednio skalkulowane pod względem realnej wysokości refundacji. Jako procedura zalecana w wytycznych Kionsultanta Krajowego d.s. Chirurgii Onkologicznej oraz wytycznych ESMO, niezbędna jest jej realna wycena i refundacja pokrywająca jej całkowite średnie koszty.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 34-42
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Przerzuty raka jelita grubego do wątroby
Autorzy:: Polański, Jerzy A.
Powiązania:: Lekarz Wojskowy 1996, Suplement II, s. [21]-23
Data publikacji:: 1996
Tematy:: Jelito grube nowotwory materiały konferencyjne
Wątroba nowotwory materiały konferencyjne
Opis:: Bibliogr.; Materiały IV Zjazdu Sekcji Chirurgii Wojskowej Towarzystwa Chirurgów Polskich; Bydgoszcz/Pieczyska 5-7. 10. 1995 r.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zmiany skórne w przebiegu nowotworów narządów wewnętrznych
Autorzy:: Maj, Joanna
Jankowska-Konsur, Alina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/553040.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: przerzuty nowotworowe do skóry
skórne markery paraneoplastyczne
nowotwór narządów
wewnętrznych.
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 2; 252-257
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ból głowy u chorych z przerzutami nowotworowymi do mózgu
Autorzy:: Cyperling-Kamińska, Joanna.
Zaleska, Bożena.
Domżal, Teofan.
Powiązania:: Lekarz Wojskowy 1998, nr 1/2, s. [47]-52
Data publikacji:: 1998
Tematy:: Ból głowy
Przerzuty nowotworowe
Mózg nowotwory
Opis:: tab.; Tytuł także w jęz. angielskim; bibliogr.; Streszcz., Sum.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Bone diaphysis metastases from the perspective of an orthopedic surgeon – review
Przerzuty nowotworowe do trzonów kości długich z perspektywy lekarza ortopedy – przegląd literatury
Autorzy:: Ciechanowicz, Dawid
Pawlik, Jakub
Ziętek, Paweł
Bohatyrewicz, Andrzej
Kotrych, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2193861.pdf
Data publikacji:: 2022-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: bone metastases
long bones
orthopedic treatment
qualification for treatment
przerzuty do kości
kości długie
leczenie ortopedyczne
kwalifikacja do leczenia
Opis:: Bone metastases are a great challenge in the practice of an orthopedic surgeon. Due to the development of oncological treatment, the approach to patients with bone metastases is changing. Previously, these patients were treated palliatively, mainly to decrease the pain intensity. However, with appropriate systemic, surgical and orthopedic treatment, patients with bone metastases often live for many years. Therefore, proper diagnosis and appropriate orthopedic treatment can significantly improve patients’ prognosis. On the other hand, poor qualification for surgery and selection of the wrong treatment method contribute to shortening the patients’ survival. Hence, knowledge of the diagnosis and qualification of patients for surgical treatment is essential in the practice of an orthopedist. In the presented review, the authors focused on summarizing the knowledge in the field of diagnostics, qualification for surgical treatment and orthopedic treatment methods for patients with bone diaphysis metastases.
Przerzuty nowotworowe do kości stanowią duże wyzwanie w praktyce lekarza ortopedy. Rozwój onkologii sprawił, że podejście do pacjentów z przerzutami do kości ulega zmianie. Wcześniej chorzy ci leczeni byli głównie paliatywnie i przeciwbólowo. Jednakże obecnie przy odpowiednim leczeniu systemowym, chirurgicznym i ortopedycznym chorzy z przerzutami do kości przeżywają niejednokrotnie wiele lat. Dlatego właściwa diagnoza oraz odpowiednie leczenie ortopedyczne może znacząco poprawić rokowania pacjentów. Z drugiej strony zła kwalifikacja do leczenia operacyjnego i dobór złej metody leczenia przyczynia się do skrócenia przeżycia pacjentów. Stąd wiedza z zakresu diagnostyki i kwalifikacji chorych do leczenia operacyjnego jest niezbędna w praktyce lekarza ortopedy. Autorzy pracy w przedstawionym przeglądzie skupili się na podsumowaniu wiedzy z zakresu diagnostyki, kwalifikacji do leczenia chirurgicznego oraz metod leczenia ortopedycznego pacjentów z przerzutami do kości długich.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 1; 20-24
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Przerzut raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi – problem wciąż aktualny
Autorzy:: Torchalla, Patrycja
Czesak, Małgorzata
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398998.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: rak jasnokomórkowy nerki
rak nerkowokomórkowy
przerzuty
ślinianka podżuchwowa
Opis:: Rak nerkowokomórkowy stanowi ok. 2-3% wszystkich nowotworów złośliwych. Charakterystyczna jest dla niego wysoka częstotliwość przerzutów, które najczęściej obserwuje są w płucach, kościach, wątrobie, mózgu oraz regionalnych węzłach chłonnych. W piśmiennictwie podkreślane jest rzadkie występowanie ognisk przerzutowych raka nerki w obrębie głowy i szyi, jednakże jest on trzecim co do częstości występowania nowotworem złośliwym przerzutującym do głowy i szyi. Poniżej prezentujemy opis przypadku przerzutów raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi. Analizy dokonano retrospektywnie na podstawie dokumentacji pacjenta hospitalizowanego w Klinice Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2009-2019. Opisujemy 81-letniego mężczyznę po nefrektomii lewostronnej z powodu raka jasnokomórkowego nerki, z licznymi przerzutami odległymi, u którego 8 lat po zabiegu operacyjnym wykryto przerzut do ślinianki podżuchwowej lewej, a następnie po 3 latach przerzut do ślinianki podżuchwowej prawej. Pacjenta poddano 2- krotnie radykalnemu zabiegowi chirurgicznemu usunięcia ślinianek podżuchwowych. Ze względu na obecność przerzutów w płucach wdrożono także leczenie inhibitorem kinazy tyrozynowej.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 42-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wczesne wyniki resekcji wątroby techniką laparoskopową
Autorzy:: Stranek, Maciej
Pędziwiatr, Michał
Radkowiak, Dorota
Zychowicz, Anna
Budzyński, Piotr
Major, Piotr
Budzyński, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1394089.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: laparoskopia
resekcja wątroby
przerzuty do wątroby
Opis:: Celem pracy było przedstawienie wczesnych wyników resekcji wątroby techniką laparoskopową. Materiał i metodyka. Przeprowadzono retrospektywną analizę chorych, u których wykonano resekcję wątroby sposobem laparoskopowym. Do analizowanej grupy włączono 23 chorych (11 kobiet i 12 mężczyzn). Średni wiek chorych wyniósł 61,3 lat (37-83 lat). U 15 chorych powodem kwalifikacji do zabiegu były przerzuty do wątroby raka jelita grubego, u 1 przerzut raka sutka, u 5 chorych pierwotny nowotwór wątroby. Pozostałych 2 chorych zakwalifikowano do resekcji wątroby w celu poszerzenia marginesu operacyjnego z powodu raka pęcherzyka żółciowego rozpoznanego w trakcie oceny patomorfologicznej preparatu po laparoskopowej cholecystektomii, pierwotnie wykonanej ze wskazań innych niż onkologiczne. Wyniki. U 11 chorych wykonano hemihepatektomię (9 prawostronnych i 2 lewostronne), u pozostałych 12 chorych mniejsze zabiegi resekcyjne (5 metastazektomię, 4 nieanatomiczne resekcje wątroby, u 1 bisegmentektomię, 2 resekcje łożyska pęcherzyka żółciowego). Średni czas zabiegu wyniósł 275 min (65-600 min). Średnia wielkość usuniętych guzów wyniosła 28 mm (7-55 mm). W trzech przypadkach wystąpiła konieczność konwersji do laparotomii spowodowana nadmiernym krwawieniem z miąższu wątroby. Powikłania pooperacyjne stwierdzono u 4 chorych (17,4%). Mediana czasu hospitalizacji wyniosła 6 dni (2 – 130 dni). Jeden chory (4,3%) został ponownie rehospitalizowany z powodu ropnia podwątrobowego i wymagał ponownej operacji. U wszystkich chorych w naszej grupie ocena histopatologiczna potwierdziła radykalność zabiegu (R0). Wniosek. Laparoskopowe resekcje wątroby wydają się być interesującą alternatywą dla leczenia zmian ogniskowych w wątrobie.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 33-43
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Guzek w ścianie jamy brzusznej w bliźnie po cholecystektomii
Autorzy:: Gupta, Ashish
Gupta, Amit
Gupta, Sweety
Chauhan, Udit
Singh, Ashok
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1392309.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: rak pęcherzyka żółciowego
guzek ściany jamy brzusznej
przerzuty w miejscu portu
Opis:: Rak pęcherzyka żółciowego (GBC) jest rzadką patologią. Analizując naszą szpitalną bazę danych w celu przewidywania wystąpienia guzka w ścianie jamy brzusznej u pacjentów po przebytej cholecystektomii, znaleźliśmy siedem przypadków odpowiadających tej sytuacji. U trzech z nich – dwóch kobiet i jednego mężczyzny (średnia wieku 55 lat) – guzek powstał w miejscu blizny. Dwóch pacjentów przebyło cholecystektomię laparoskopową, jeden cholecystektomię klasyczną. Średni czas od wykonania zabiegu do wykrycia nowotworu wynosił 10,6 miesiąca. U wszystkich chorych usunięty pęcherzyk żółciowy nie został poddany badaniu histopatologicznemu. Po powtórnej klasyfikacji pacjentów stwierdzono nieresekcyjne stadia choroby – u dwóch gruczolakoraka, u jednego guza neuroendokrynnego. Guzek w ścianie jamy brzusznej jest rzadkim markerem utajonego nowotworu pęcherzyka żółciowego. Badanie histopatologiczne usuwanego pęcherzyka żółciowego powinno zwiększyć przeżycie u pacjentów poddawanych cholecystektomii.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 2; 16-19
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Najczęściej występujące zmiany rozrostowe tylnego odcinka oka u dorosłych
Ocular tumours of the posterior segment of the eye – a short review
Autorzy:: Rospond-Kubiak, Iwona
Kocięcki, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1928243.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: czerniak
guzy naczyniówki
przerzuty
znamię
Opis:: W niniejszym artykule przedstawiono w skrócie najczęściej występujące zmiany rozrostowe, tj. tradycyjnie różnicowane z nowotworami naczyniówki, położone w tylnym odcinku gałki ocznej u osób dorosłych. Omówiono także zmiany melanocytarne typu hamartoma, te wywodzące się z naczyń oraz guzy przerzutowe.
This short review refers to most commonly observed ocular tumours of the posterior segment of the eye in adults. Melanocytic, vascular, metastatic lesions are discussed with a some clinical tips and tricks and practical guide to differentiation.
Źródło:: OphthaTherapy; 2016, 3, 2; 95-100
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:: OphthaTherapy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Radiotherapy for bone metastases: indications, methods, and possibilities
Radioterapia przerzutów do kości: wskazania, metody, możliwości
Autorzy:: Spałek, Mateusz J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/12675868.pdf
Data publikacji:: 2023-09-20
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: radiotherapy
bone metastases
stereotactic radiotherapy
pathological fracture
radiosurgery
radioterapia
przerzuty do kości
radioterapia stereotaktyczna
złamanie patologiczne
radiochirurgia
Opis:: Bone metastases (BM) are a significant challenge in the advanced stages of various cancers, leading to debilitating symptoms and decreased quality of life for patients. Radiotherapy (RT) plays a crucial role in managing BM by alleviating symptoms and improving local tumour control. RT for bone metastases has undergone substantial scientific and technological advancements, with external beam RT (EBRT) being the primary approach. Advanced modalities such as intensity modulated RT (IMRT) and stereotactic body RT (SBRT) have revolutionised treatment precision, resulting in improved outcomes and reduced toxicities. This narrative review aims to present the current state-of-the-art role of RT in the multidisciplinary management of patients with BM. Spinal metastases are often associated with neurological disorders, pain, and fractures. Palliative EBRT provides pain relief but – lacks sufficient local efficacy. SBRT, with its high local efficacy and tolerability, is recommended for selected cases, including previous radiation or adjuvant treatment after surgical treatment. Qualification for SBRT involves multidisciplinary collaboration and considerations of performance status, cancer progression, and available treatment options. Pathological fractures significantly impact patient performance and quality of life. Early identification of high-risk lesions using tools like the SINS scale for spinal stability and the Mirels scoring system for fracture risk assessment in long bones is crucial. Preventive surgical treatment, including prophylactic stabilisation, is recommended for impending fractures. A comprehensive multidisciplinary approach involving radiation oncologists, medical oncologists, and surgeons is crucial for developing optimal treatment plans for patients with BM. With the advancements in oncology, effective local therapy can improve patients’ chances of continuing systemic treatment and enhance their quality of life.
Przerzuty do kości stanowią poważne wyzwanie w leczeniu nowotworów. Często prowadzą do wystąpienia poważnych objawów i obniżonej jakości życia chorych. Radioterapia (RT) odgrywa kluczową rolę w leczeniu przerzutów do kości poprzez łagodzenie bólu oraz poprawę skuteczności miejscowej. RT doświadczyła znacznego postępu naukowego i technologicznego, przy czym główną metodą leczenia chorych z przerzutami do kości jest radioterapia z pól zewnętrznych (EBRT). Zaawansowane metody, takie jak radioterapia z modulacją intensywności dawki (IMRT) i radioterapia stereotaktyczna (SBRT), zrewolucjonizowały precyzję leczenia, skutkując poprawą skuteczności miejscowej i zmniejszeniem toksyczności. Niniejsza praca przeglądowa ma na celu przedstawienie aktualnej roli RT w leczeniu pacjentów z przerzutami do kości. Przerzuty do kości kręgosłupa często wiążą się z zaburzeniami neurologicznymi, bólem i złamaniami. Paliatywna EBRT to efektywna metoda leczenia przeciwbólowego, ale nie zapewnia wystarczającej skuteczności miejscowej. SBRT, charakteryzująca się wysoką skutecznością miejscową i dobrą tolerancją, jest zalecana w wybranych przypadkach, w tym w przypadku wcześniejszego napromieniania lub leczenia uzupełniającego po zabiegu operacyjnym. Kwalifikacja do SBRT wymaga oceny wielodyscyplinarnej i uwzględnienia stanu sprawności, zaawansowania nowotworu oraz dostępnych opcji leczenia. Złamania patologiczne znacząco wpływają na sprawność i jakość życia pacjentów. Wczesna identyfikacja zmian wysokiego ryzyka przy użyciu narzędzi takich jak skala SINS dla kości kręgosłupa i systemu Mirels dla oceny ryzyka złamań kości długich ma kluczowe znaczenie w praktyce klinicznej. Profilaktyczna stabilizacja jest zalecana w przypadku zagrożenia złamaniem patologicznym. Konsylia wielodyscyplinarne obejmujące onkologów-radioterapeutów, onkologów klinicznych oraz chirurgów mają kluczowe znaczenie dla ustalenia optymalnego planu leczenia chorego z przerzutami do kości. Dzięki postępowi w onkologii, skuteczna terapia miejscowa może zwiększyć szanse chorego na kontynuację leczenia systemowego i poprawić ich jakość życia.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 3; 109-114
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Leczenie ciążowej choroby trofoblastycznej
The management of the gestational trophoblastic disease
Autorzy:: Drabik, Mariola
Michalski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/908237.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: chemioterapia
ciążowa choroba trofoblastyczna
kontrola po leczeniu
leczenie skojarzone
nawroty
przerzuty
chemotherapy
combined treatment
follow-up
gestational trophoblastic disease (GTD)
metastases
relapses
Opis:: The gestational trophoblastic disease comprises 4 different diseases, i.e. hydatiform mole, invasive mole, choriocarcinoma and placental site tumour. Their common feature is the excretion of HCG and high chemosensitivity (with the exception of the placental site tumour). In the low-risk group the curability reaches 100%, thanks to single-agent therapy with methotrexate or dactinomycin. In the high-risk group, multi-drug chemotherapy is used; the most common regimen is EMA-CO: etoposide, methotrexate, dactinomycin, vincristine and cyclophosphamide. The response rate is about 80%. The presence of brain metastases (10%) requires simultaneous radio- and chemotherapy. Many time, the treatment is preceded by excision of the metastatic tumour on craniotomy. There have been attempts at radiotherapy and/or hepatic arteries embolisation in case of liver metastases (10%). Metastatic lesion in the lungs (80%) require long chemotherapy, but after HCG decreases to normal limits, residual lesions in the lungs are merely radiological findings and do not require further treatment. The management of relapses is a combination of surgery and chemotherapy. The leading regimen is EMA-CE: etoposide, methotrexate, dactinomycin and cisplatin. High-dose chemotherapy with subsequent stem cells transplantation is attempted. Rescue regimens in the recurrent disease are successfully based on paclitaxel, cisplatin and etoposide. The follow-up consists in determination of the serum HCG concentration.
Ciążowa choroba trofoblastyczna składa się z czterech jednostek chorobowych: zaśniadu groniastego, zaśniadu inwazyjnego, raka kosmówki, guza miejsca łożyskowego. Wspólnymi ich cechami są wydzielanie do krwi gonadotropiny kosmówkowej (HCG) i wysoka chemiowrażliwość (poza guzem miejsca łożyskowego). W grupie niskiego ryzyka uzyskuje się ok. 100% wyleczalność po zastosowaniu monoterapii metotreksatem lub daktynomycyną. W grupie wysokiego ryzyka stosuje się leczenie wielolekowe EMA-CO: Vepesid, metotreksat, daktynomycyna, winkrystyna i Endoxan, na które odpowiada ok. 80% chorych. Wystąpienie przerzutów do mózgu (10%) wymaga stosowania równoczasowo radio- i chemioterapii. Wielokrotnie leczenie poprzedzone jest kraniotomią i chirurgicznym usunięciem guza przerzutowego. W przypadku zmian przerzutowych do wątroby (10%) prowadzi się próby radioterapii i/lub embolizację tętnic wątrobowych. Przerzuty do płuc (częstość występowania ok. 80%) wymagają długotrwałej chemioterapii, ale po uzyskaniu normy HCG przetrwałe zmiany resztkowe poddawane są jedynie obserwacji. Leczenie choroby nawrotowej w większości przypadków skojarzone jest z chirurgicznym usuwaniem zmian guzowatych i chemioterapią. Wiodącym programem leczenia jest program EMA-CE: Vepesid, metotreksat, daktynomycyna, cisplatyna. Podejmuje się próby leczenia wysokimi dawkami z następowym przeszczepem komórek macierzystych. Leczenie ratunkowe w przypadku choroby nawrotowej z dużym powodzeniem prowadzone jest w oparciu o leki: paklitaksel, cisplatynę i Vepesid. Obserwacja chorych po leczeniu oparta jest na monitorowaniu we krwi chorych poziomu gonadotropiny kosmówkowej (HCG).
Źródło:: Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 2; 79-89
1731-5379
Pojawia się w:: Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Charakterystyka rakowiaków w materiale Katedry i Zakładu Patomorfologii w Zabrzu SUM w Katowicach
Characteristic features of carcinoids diagnosed in Department of Pathomorphology SUM in Zabrze
Autorzy:: Smędowski, Adrian
Leopold, Anna
Stęplewska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1039859.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: rakowiak
oskrzela
przewód pokarmowy
przerzuty
carcinoid
bronchus
digestive tract
metastases
Opis:: INTRODUCTION Argentaffinoma (Carcinoid) is neuroendocrine neoplasm being able to develop in different organs of the body. The morbidity rate is taking out about 1 - 2 cases to 100 000 persons per year. MATERIAL AND METHODS The aim of this study was to describe characteristic features of carcinoids’ group diagnosed in Institute of Pathomorphology in Zabrze. This research was based on analysis of 61 histopatological slides. In preparations a type of carcinoids were being assessed. RESULTS • 61 cases were analysed (43 from women, 18 from men) • In the examination there were recognised 34 typical and 16 atypical carcinoids of bronchi and 9 invasive and 1 noninvasive carcinoid within the scope of the digestive system • The medium age of patients amounted to 52.5 ± 13.6 • In studied cases a relation is appearing between the type of the carcinoid and the location and with presence of metastases and also the location and the district blood count CONCLUSIONS Carcinoid is a rarely recognised type of neoplasm. Histologic type, location in the body and the age and sex of the patient determine the clinic features of this neoplasm.
WSTĘP Rakowiak (carcinoid) jest nowotworem neuroendokrynnym rozwijającym się w różnych narządach organizmu. Zachorowalność na rakowiaka wynosi około 1-2 przypadki na 100 000 osób na rok. MATERIAŁ I METODY Celem pracy była charakterystyka grupy rakowiaków, rozpoznanych w Katedrze i Zakładzie Patomorfologii SUM w Zabrzu w latach 1993- 2008, pod względem podtypów histopatologicznych. W przygotowaniu pracy wykorzystano analizę preparatów histopatologicznych, oceniając typ rakowiaków. WYNIKI • Przeanalizowano 61 przypadków rakowiaków • Średni wiek pacjentów wynosił 52,5 ± 13,6 (43 kobiety, 18 mężczyzn) • W badaniu histopatologicznym rozpoznano 34 typowe i 16 atypowych rakowiaków oskrzeli oraz 9 inwazyjnych i 1 nieinwazyjny rakowiak w zakresie układu pokarmowego • W badanych przypadkach występuje zależność pomiędzy typem rakowiaka a lokalizacją oraz zdolnością do dawania przerzutów, jak również pomiędzy lokalizacją a parametrami morfologii krwi obwodowej WNIOSKI Rakowiak jest rzadko rozpoznawanym typem nowotworu. Typ histologiczny, lokalizacja w organizmie oraz wiek i płeć pacjenta determinują klinikę tego nowotworu.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 4; 46-52
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki