Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "poezja rosyjska" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Власть и судьба в символике чисел Анны Ахматовой
Władza i los w symbolice liczb Anny Achmatowej
Autorzy:
Мних, Людмила
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22647382.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Anna Achmatowa
literatura rosyjska
poezja rosyjska XX wieku
Opis:
Niniejsze opracowanie przybliża problem symboliki liczb w języku poetyckim A. Achmatowej. W kontekście losu poetki szczególnego znaczenia nabierają w jej twórczości liczby 3, 4, 7, 13. Ich symbolikę determinują w znacznej mierze tradycje chrześcijańskie, ludyczne oraz tragiczne osobiste doświadczenia Achmatowej i pokolenia, do którego należała.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 1999, 1; 139-145
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barwy w liryce Fiodora Glinki
Colours in Fiodor Glinka’s poetry
Autorzy:
Lis-Czapiga, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592272.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Fiodor Glinka
Russian poetry
colours
poezja rosyjska
barwa
Opis:
The article discusses functions of colours in the poetry of Fiodor Glinka – 19th century Russian poet. The colour range of his poetry is fi lled with chromatic and achromatic colours mainly. Not only clear colours but also their shades have been analysed in the present survey. Red and blue appear most frequently in Glinka’s poetry, yellow, white and black coming next, and green as the least frequent. High tones predominate in the poetry, the colours are usually intense, rich and vivid. Their symbolic function is usually to link with the culture and archetypes. Rich colours help to create vividness, build atmosphere, display informative, expressive and evaluative functions. With the help of linguistic means of expression the author imitates the techniques characteristic for painting, what confi rms his high poetic artistry.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2014, 13; 115-126
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz miasta w poezji Władimira Korwin-Piotrowskiego
The picture of a city in Vladimir Korvin-Piotrovskiyi’s poetry
Autorzy:
Lis-Czapiga, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951143.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
poezja rosyjska
pierwsza fala emigracji
Władimir Korwin-Piotrowski
miasto
ekspresjonizm
Opis:
Vladimir Korvin-Piotrovskiyi (1891–1966) is recognised as a representative of the First Wave of Russian Emigration. Poems devoted to the metropolis theme deserve special attention among all of his works. This motif plays vague role in the author’s creative activity and frequently becomes the leading idea of his poems. Undoubtedly, the influence of Russian poetry and German expressionism can be traced in Korvin-Piotrovskiyi’s lines devoted to the picture of a city. Metropolis is depicted in negative way in the author’s works under investigation. Korvin-Piotrovskiyi presents specific phenomena from the city life, underlines details of urban landscape, records the sound (penetrating, hard, unpleasant) and colours (especially grey and black), shows suspicious places, criminal circles. The poet leaves his lyrical subject on the borderline between the real and fantastic worlds. In his poetic visions Korvin-Piotrovskiyi appeals to the traditional symbolism (mist, mirror, black, flight), to the literary tradition, links them with contemporary realities.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2017, 17
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Библейская символика и проблема власти в русской поэзии XX века
Symbolika biblijna i problem władzy w poezji rosyjskiej XX wieku
Autorzy:
Mnich, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22648629.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
literatura rosyjska
totalitaryzm
symbolika biblijna
poezja rosyjska XX wieku
Aleksandr Arkadjewicz Galicz
Opis:
Artykuł przedstawia związki i zależności rosyjskiej porewolucyjnej poezji z symboliką biblijną. W antytotalitarnym Poemacie o Stalinie A. Galicza profanacja ewangelicznych wątków służy wyjawieniu okrucieństwa radzieckiej rzeczywistości. W poezji A. Achmatowej, B. Pastemaka i M. Cwietajewej sakralizacja biblijnej symboliki podkreśla tragizm ludzkiego życia w społeczeństwie zniewolonym totalitarnym reżimem.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 1999, 1; 123-131
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świece trzykrotnie wypalone
Трижды оплавленные свечи
Autorzy:
Bednarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22649728.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Władimir Siemionowicz Wysocki
Оплавляются свечи
przekład
poezja rosyjska XX wieku
poezja śpiewana
Opis:
Песня Владимира Высоцкого Оплавляются свечи - это лирическое стихотворение о сменяющих друг друга жизни и смерти, о человеке, убивающим мир предметов, природы и космос, о повторении всего. Стихотворение написано двухстопным анапестом, в нечетных строках гиперкаталектическим. Сопровождающий его музыкальный текст написан в напоминающим вальс ритме 3/4. Следует отметить, что лексическое ударение соответствует музыкальному. Рассматриваемая песня три раза переводилась на польский язык. Это были переводы Бойцеха Пашковича, Вацлава Калеты и Анджея Мандаляна. Два из них сохраняют версификационную схему подлинника, один (В. Пашковича) заменяет ее повторяющимися ровными семислоговыми строками, заменяя одновременно русские мужские рифмы польскими женскими, что, однако, не нарушает музыкального пласта произведения. Основным элементом лексикально-семантического плана песни является цепочка ассоциаций, повторяющих образы-символы смерти и жизни, и вместе с тем символизирующая повторение. Рассматриваемые переводные тексты в разной степени соблюдают эти образы и эту композицию В. Высоцкого. Несмотря на то, что переводчики по-разному изпользовали стратегию реконструкции, конструкции и деконструкции текста в переводе, по-разному отнеслись к музыкальному плану произведения, и несмотря на то, что в их Оплавляющихся свечах появились разного рода ошибки и неточности, отметим, что все они пытались, как нам кажется, передать основную мысль стихотворения В. Высоцкого и его форму – форму авторской песни.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 1999, 1; 159-173
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Splaszy, cyganka, żyzń moju” („Wytańcz, Cyganko, moje życie”), czyli o motywach cygańskich w poezji rosyjskiej (na materiale twórczości Aleksandra Aleksandrowicza Błoka)
Autorzy:
Sobieska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450212.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Aleksander Aleksandrowicz Błok
Cyganie
poezja rosyjska
Alexander Alexandrovicz Blok
Gypsies
russian poetry
Opis:
The article is a presentation and analysis of the basic symbols and meanings associated with images of Gypsy, which introduced to his works Aleksandr Blok, the most outstanding Russian poet of the beginning of the twentieth century.
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2014, 3; 115 - 127
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W POSZUKIWANIU CIERPIENIA ZWIERZĄT. O POLSKIEJ I ROSYJSKIEJ NAJNOWSZEJ POEZJI KOBIET
THE DEPICTIONS OF ANIMAL SUFFERING IN THE NEWEST POLISH AND RUSSIAN WOMEN’S POETRY
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911624.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-humanism
animal studies
animal suffering
Justyna Bargielska
Wisława Szymborska
Russian poetry
posthumanizm
cierpienie zwierząt
poezja rosyjska
Opis:
Kryzys hermeneutyki i zwrot w badaniach antropologicznych sprzyjają budowaniu nieantropocentrycznej, posthumanistycznej perspektywy, rekonstruowaniu w literaturze zwierzęcej percepcji i zwierzęcych doświadczeń, między innymi cierpienia. Polska najnowsza poezja kobiet (między innymi Justyny Bargielskiej i Wisławy Szymborskiej) ukazuje zwierzęta jako ofiary ludzkiej opresji oraz istoty do człowieka podobne. Empatii często towarzyszy antropomorfizacja. W poezji kobiet pisanej w języku rosyjskim motyw cierpienia zwierząt występuje stosunkowo rzadko. Dominuje w niej perspektywa globalna (nie jednostkowa), a kategoria cierpienia zarezerwowana jest dla zbiorowości (społeczeństwa, narodu). Cierpienie jest przymiotem ludzi, a nie zwierząt między innymi w poezji Olgi Siedakowej, Reginy Dieriewej, Lubow Salomon czy Olgi Lewickiej.
The crisis of hermeneutics and the turnabout in anthropological research are conducive to the development of non-anthropocentric, post-humanist perspective and the reconstruction of the animal viewpoint and experience in animal literature, among others, suffering. The most recently published Polish women’s poetry (among others by Justyna Bargielska and Wisława Szymborska) portrays animals as the victims of human oppression and beings similar to humans. Empathy is often accompanied by anthropomorphism. In the women’s poetry written in Russian, the motif of animal suffering appears rather infrequently. A global (not individual) perspective dominates in poems, while the category of suffering is reserved for the collectivity (society or nation). Suffering is a human and not animal trait in the poetry of Olga Siedakowa, Regina Dieriewa, Lubow Salomon, Olga Lewicka and others.
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«И махнуть из Риги в Краков...»: (не)традиционный Польский текст в цикле стихотворений Сергея Морейно «Краковский трубач»
“And hop from Riga to Krakow…”: (Un)traditional Polish Text in the Cycle of Poems “The Krakow Trumpeter“ by Sergey Moreino
„I przenieść się z Rygi do Krakowa…”: (nie)tradycyjny polski tekst w cyklu wierszy Siergieja Moreino „Krakowski trębacz”
Autorzy:
Воронцова, Кристина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38456418.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Polska
poezja radziecka
Siergiej Moreino
teksty lokalne
poezja rosyjska
Kraków
Warszawa
Polska
Soviet poetry
Sergey Moreino
local texts
Russian poetry
Krakow
Warsaw
Opis:
This article focuses on the issue of so-called Polish text of Russian culture in the poetic cycle Krakovskiĭ trubach [The Krakow Trumpeter] (1989–1990) by Sergey Moreino, a Russian poet and translator, who currently lives in Latvia. Traditional semiotic patterns and national stereotypes which existed in Soviet culture (Poland as a Big Cemetery, Poland as a Big Border, Romantic Poland, etc.) had a long-term impact on post-Soviet literature. As it turns out, however, in the case of Sergei Moreino, who consciously kept distance from any Polonophilia moods of the 1960s and 70s, there emerged innovative ways of presenting Poland, and especially the urban space of Krakow.
Artykuł koncentruje się na problemie tzw. polskiego tekstu kultury rosyjskiej w cyklu poetyckim Krakowskij trubacz [Krakowski trębacz] (1989–1990) Siergieja Moreino, rosyjskiego poety i tłumacza, mieszkającego obecnie na Łotwie. Tradycyjne wzorce semiotyczne i narodowe stereotypy, które istniały w kulturze radzieckiej (Polska jako Wielki Cmentarz, Polska jako Wielka Granica, Polska romantyczna itd.) miały długofalowy wpływ na literaturę postradziecką, ale okazało się, że w przypadku Siergieja Moreino, który świadomie zdystansował się od wszelkich nastrojów polonofilii lat 60. i 70. XX wieku, pojawiły się nowatorskie sposoby ukazywania Polski, a zwłaszcza przestrzeni miejskiej Krakowa.
Статья посвящена проблеме так называемого Польского текста русской куль-туры в поэтическом цикле Краковский трубач (1989–1990) русского поэта и переводчика Сергея Морейно, проживающего в настоящее время в Латвии. Традиционные семиотические паттерны и национальные стереотипы, суще-ствовавшие в советской культуре (Польша как большое кладбище, Польша как большая граница, романтическая Польша и др.), оказали большое влияние на постсоветскую литературу, однако представляется, что в случае Сергея Морей-но, который сознательно дистанцируется от любых полонофильских настрое-ний 60-х и 70-х годов XX века, в репрезентации Польши, и особенно городско-го пространства Кракова, используются новаторские инструменты
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2022, 46
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigracyjna filozofia podróżowania Gizelli Lachman (cykl poetycki "Zeszyt podróżny")
The Emigration Philosophy of Travelling by Gizella Lakhman (poetic cycle "Travel Notebook")
Эмиграционная философия путешествия Гизеллы Лахман (поэтический цикл "Путевая тетрадь")
Autorzy:
Brzykcy, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085334.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
русская эмиграция
русская эмиграционная поэзия
лирический цикл путешествий
путешествие
русская женская поэзия
emigracja rosyjska
emigracyjna poezja rosyjska
liryczny cykl podróżny
podróż
rosyjska poezja kobieca
Russian emigration
Russian emgiree poetry
lyrical poem of
Opis:
W artykule podjęto próbę analizy cyklu poetyckiego pt. Zeszyt podróżny Gizelli Lachman (1890?–1969), mało znanej i dziś właściwie zapomnianej poetki reprezentującej „pierwszą falę” emigracji rosyjskiej. Cykl omawiany jest w kontekście genologicznym (przynależność do gatunku lirycznego cyklu podróżnego) i biograficznym (emigracyjna tułaczka Lachman jako impuls dla twórczości literackiej). W analizie uwzględniono także inne wiersze poetki, oparte na motywie podróżowania. Podróżowanie nosi w artystycznym światopoglądzie poetki znamiona filozofii, rozumianej, za Platonem, jako zdobywanie mądrości przez poznawanie czegoś, jako praktyka poznawcza polegająca na nieustannym poszukiwaniu prawdy. Za zróżnicowanymi artystycznie formami mobilności podmiotu lirycznego (spacer, przejażdżka, wycieczka, wędrówka, podróż, wyprawa, rzadziej – tułaczka) kryje się zmetaforyzowany obraz ludzkiego życia, ujmowanego w perspektywie ontologicznej, epistemologicznej i aksjologicznej. W wierszach Lachman droga i przebywanie w drodze są alegorią ludzkiego życia (motyw peregrinatio vitae), figurą przemijania, metaforą samotności i relacji interpersonalnych, odwzorowaniem Platońskiego mitu o duszy. W analizowanym cyklu wierszy podróż po Europie posłużyła jako ilustracja dla refleksji poetki o przemijaniu ludzkości oraz dla krytyki kondycji świata II połowy XX wieku, zdominowanego przez masową turystykę i komercjalizm.
В статье дается анализ Путевой тетради – поэтического цикла Гизеллы Лахман (1890?–1969), малоизвестной, сегодня в принципе забытой поэтессы первой волны русского зарубежья. Цикл рассматривается в генологическом (принадлежность к жанру поэтического путешествия) и биографическом (эмиграционное скитальчество Лахман как импульс к творчеству) контекстах. В ходе анализа учитываются и другие стихотворения поэтессы, объединенные мотивом путешествия.  В художественном мировоззрении Лахман путешествие превращается в философское действие, вслед за Платоном оно толкуется поэтессой как познавательная практика, цель которой – искать правду о мире, о жизни, о самом себе. За разнообразными изображениями мобильности лирического субъекта (прогулка, экскурсия, рейс, реже – скитание) всегда скрывается метафорический образ человеческого существования, данного в онтологическом, эпистемологическом или аксиологическом ракурсе. В стихотворениях Лахман путь и пребывание в пути становятся аллегорией человеческой жизни (мотив peregrinatio vitae), фигурой протекания времени, метафорой одиночества и межличностных «путей сообщения», иллюстрацией Платонского мифа о бессмертной души.  Изображенное в Путевой тетради путешествие по Европе сопряжено с размышлениями лирического «я» над кратковременностью человека, а также с критикой массовой туристики и комерциализма – явлений, типичных для второй половины ХХ века. 
The article is an attempt at analysis of a poetic cycle entitled Travel Notebook (Путевая тетрадь), written by Gizella Lakhman (1890?-1969), a little-known and nowadays practically forgotten poet representing the “first wave” of Russian emigration. The cycle is discussed in the genological (belonging to the genre of the poetic travel cycle) and biographical context (emigration mobility as an impulse to literary activity). Other poems by Lakhman based on the theme of travel has also been taken into account. In the poet’s artistic worldview, travel bears the traits of philosophy, understood like Plato did, as acquiring wisdom through learning something, as a cognitive practice consisting in a constant search for truth. Behind the artistically diverse forms of mobility of the lyrical subject of Lakhman’s poetry (walk, ride, excursion, hike, journey, expedition, less frequent – wandering) there is a metaphorized image of human life, presented in an ontological, epistemological or axiological perspective. The road and being on the road are, among others, an allegory of human life (the motif of peregrinatio vitae), a figure of passing, loneliness and interpersonal relations, a reflection of the Platonic myth of the soul. In the analyzed series of poems, the journey around Europe served as an illustration for the poet’s reflections on the passing of mankind and for criticism of the condition of the world in the second half of the 20th century, dominated by mass tourism and commercialism.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 2 (178); 137-156
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Социально ориентированные метафоры явлений природы в русской и литовской поэзии XX в.
Socially oriented metaphors of natural phenomena in Lithuanian and Russian poetry of the 20th century
Społecznie zorientowane metafory zjawisk naturalnych w poezji litewskiej i rosyjskiej XX wieku
Autorzy:
Konitskaya, Yelena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34656187.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
linguoculturology
metaphors of natural phenomena
Russian poetry
Lithuanian poetry
językokulturologia
metafory zjawisk przyrodniczych
poezja rosyjska
poezja litewska
лингвокультурология
метафоры явлений природы
русская поэзия
литовская поэзия
сопоставительные исследования
художественная метафора
Opis:
В статье с лингвокультурологических позиций рассматриваются антропоморфные социально ориентированные метафоры атмосферных явлений русской и литовской поэзии XX в., с целью установить сходства и различия историко-культурно обусловленного содержания данных метафор. Основное внимание уделяется метафорам ветра, выявленным на обширном материале. Метафоры другого явления – дождя – оказались представленными только в русской поэзии, что свидетельствует об избирательности национальных метафорических поэтических систем. С лингвокультурологической точки зрения примечательным является распределение по профессиональным сферам, а также разную значимость сходных метафор в двух поэтических языках. Метафоры «социального положения», имеющие своим основанием одни и те же качества исходной для метафоры сферы, отражают специфические национальные особенности социально-культурной ситуации, их связь с культурной традицией, окрашивая сходные метафоры диаметрально противоположным образом.
Artykuł analizuje zorientowane społecznie metafory zjawisk atmosferycznych w poezji litewskiej i rosyjskiej XX wieku z perspektywy językowo-kulturologicznej w celu ustalenia podobieństw i różnic tych metafor we wskazanym zakresie. Liczne metafory wiatru są przedmiotem szczególnej uwagi w obu językach, podczas gdy metafory innego zjawiska, jakim jest deszcz, prezentowane są jedynie w poezji rosyjskiej. Wskazuje to na wybiórczość poetyckich metafor i systemów poetyckich. Z językowo-kulturowego punktu widzenia na uwagę zasługuje zróżnicowanie metafor według sfer zawodowych, a także odmienne znaczenie podobnych metafor w obu językach poetyckich. Metafory odnoszące się do statusu społecznego, których podstawą są te same cechy sfery inicjalnej, odzwierciedlają specyficzne cechy językowe sytuacji społeczno-kulturowej i ich związek z tradycją kulturową, co sprawia, że podobne metafory są przeciwstawne w dwóch analizowanych językach.
This article examines socially oriented metaphors of atmospheric phenomena in Lithuanian and Russian poetry of the 20th century from a linguoculturological perspective in order to establish linguoculturological similarities and differences of these metaphors. Numerous metaphors for wind receive special attention in both languages, while the metaphors of another phenomenon, that is rain, are presented only in Russian poetry. It indicates the selectivity of poetic metaphors and poetic systems. From a linguocultural perspective, the distribution by professional spheres, as well as different significance of similar metaphors in the two poetic languages, are noteworthy. The metaphors of ‘social status’, which have the same qualities of the sphere that is initial for metaphors as their basis, reflect specific language features of the socio-cultural situation and their connection with the cultural tradition, which makes similar metaphors diametrically opposite in two languages.
Źródło:
Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 47-62
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рождение текста в поэтической лаборатории Владимира Аристова: дискретно-уровневая модель
Narodziny tekstu w poetyckim laboratorium Vladimira Aristova: model dyskretnego poziomu
Autorzy:
Andreeva, Ekaterina
Vorobyov, Vasily
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041997.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
творческая история текста
черновик
слои
поэзия
Владимир Аристов
twórcza historia tekstu
warianty i warstwy tekstu
współczesna poezja rosyjska
Wladimir Aristov
creative history of text
draft
layers
poetry
Vladimir Aristov
Opis:
В статье исследуется творческий метод поэта В. Аристова на примере двух стихотворений, с привлечением авторских комментариев и уникальных рукописных материалов. Прослеживаются все этапы создания этих текстов. Рассматривается особый тип творческого мышления Аристова – дискретный, или «слоистый», при котором каждый этап работы над произведением фактически представляет собой отдельный и относительно автономный слой, а процесс творчества присутствует в сознании автора как переход из одного слоя в другой. Показано, что каждое произведение не только создается послойно, но и его окончательный вариант имеет слоистую структуру, эксплицитно отражаемую разбивкой текста на части-уровни с помощью пунктирной горизонтальной черты. Наконец, мотивы слоев присутствуют и в семантике стихотворений Аристова (слои личной памяти, слои истории, геологические слои и др.).
W artykule tym autorzy prześledzili metodę twórczą Wladimira Aristova, opierając się na dwóch utworach z komentarzem autora i unikalnych rękopisach. Przebadane i przeanalizowane zostały wszystkie etapy tworzenia tekstu. Niezwykłe twórcze myślenie Arystowa można określić jako dyskretne lub wielowarstwowe. W rzeczywistości każdy etap jego pracy nad wierszem tworzy osobną i autonomiczną warstwę, a sam proces twórczy jest przedstawiony w umyśle autora jako przejście z jednego poziomu na drugi. Pokazano nie tylko to, że praca nad tekstem dokonuje się w jego poszczególnych warstwach, ale również to, że ostateczna wersja utworu ma strukturę wielopoziomową, co wyraźnie widać dzięki podziałowi tekstu za pomocą poziomej linii przerywanej. Struktura wielowarstwowa ujawnia się również poprzez semantykę tekstów Aristova (warstwy pamięci osobistej, warstwy historii, warstwy geologiczne itp.).
In this article, the authors explore the creative method of Vladimir Aristov on the material of two poems with the involvement of the author’s comments and unique manuscripts. All stages of text creation are tracked. The unusual creative thinking of V. Aristov can be called discrete or multi-layered. In fact, each stage of his work on a poem is a separate and autonomous layer, and the creative process itself is presented in the author’s mind as a transition from one level to another. It is shown that each work is created not only in layers, but also in its final version has a multi-level structure, which is clearly reflected by splitting the text into levels using a horizontal dotted line. Finally, layer motifs are also present in the semantics of V. Aristov’s poems (layers of personal memory, layers of history, geological layers, etc.).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 55, 4; 217-228
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poemat Chrystus Tatiany Szczepkiny-Kupernik
Поэма Христос Татьяны Щепкины-Куперник
Autorzy:
Orłowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953920.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
poezja rosyjska
Chrystus w poezji
tematy polskie w literaturze rosyjskiej
inspiracje Pana Tadeusza w poezji rosyjskiej
Russian poetry
Christ in poetry
Polish themes in Russian literaturе
inspirations of poem Pan Tadeusz in Russian poetry
Opis:
В наше время Татьяна Щепкина-Куперник (1874-1952) принадлежит к почти забытым русским писателям. В главных сборниках своих рассказов и стихотворений (Странички жизни, Незаметные люди, Из песен любви, Облака и др.) она продолжала реалистические традиции русской литературы XIX века, боролась с социальной несправедливостью и унижением человека. Эти идеи отразились и в ее поэме Христос (1901), которая, по своему жанру, является примером „пасхальной поэмы”. В поэме Христос не говорится об Иисусе Христе. Ее герои – обездоленные польские жители литовской деревни. Христос здесь появляется только в привидениях пожилой вдовы Войцеховой, умалишенной от старости и горя. Интересным явлением в этой поэме оказывается наличие польского колорита – польских персонажей, их польских имен, полонизмов и образов, навеянных эпопеей Пан Тадеуш Адама Мицкевича (действие обоих поэм происходит в Литве). Одновременно поэма Христос является выразительным доказательством христианских традиций в творчестве Татьяны Щепкины-Куперник.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 7; 51-60
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Поэзия Марины Цветаевой в контексте проблемы „писатель и власть”
Poezja Mariny Cwietajewej w kontekście problemu „pisarz i władza”
Autorzy:
Дубровская, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22648222.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
literatura rosyjska
Marina Iwanowna Cwietajewa
rosyjska poezja XX wieku
poemat "Syberia"
totalitaryzm
wiersze antyradzieckie
Opis:
W pracy zostały ukazane złożone relacje między M. Cwietajewą a władzą radziecką z uwzględnieniem stosunku poetki do dziedzictwa historycznego i monarchii. Tragiczne przeżycia osobiste powodują, że rewolucję poetka postrzega jako bolesne doświadczenie życiowe, czemu daje wyraz w cyklu antyradzieckich wierszy o Białej Gwardii oraz w poemacie Syberia o zabójstwie carskiej rodziny. Złożone doświadczenia emigracyjne powodują złagodzenie postawy Cwietajewej (Wiersze do syna). Nie biorąc czynnie udziału w życiu politycznym swoich czasów, Cwietajewa zawsze broni humanitarnych wartości i otwarcie demonstruje niechęć do europejskich totalitarnych reżimów.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 1999, 1; 133-138
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Творческая стратегия Гизеллы Лахман в контексте литературнo-социологических механизмов русского зарубежья
Gisella Lakhman’s creative strategy in the context of literary and social mechanisms of Russian emigration
ТStrategia twórcza Gizelli Lachman w kontekście społeczno-literackich mechanizmów rosyjskiej emigracji
Autorzy:
Brzykcy, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311883.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
русская эмигрантская поэзия
русская женская поэзия
литературная жизнь русской диаспоры
rosyjska poezja emigracyjna
rosyjska poezja kobieca
życie literackie rosyjskiej diaspory
Russian emigre poetry
Russian female poetry
Russian diaspora literary life
Opis:
The article concerns Gisella Lakhman (1895-1969), forgotten poet of the first wave of Russian emigration. Its aim is to discuss Lakhman’s creative strategy in the context of main mechanisms and processes for the literary life of Russian interwar and post-Second World War diaspora, such as: extremely difficult living conditions, deprofessionalization of the writer’s profession, a sharp reduction in the reading market, loss of ties with the native culture and language, and geographical fragmentation of the literary community. The new conditions of Russian literature abroad influenced Lakhman’s creative strategy, above all her late debut in the 1940s. Reasons and results of her decision are presented, as well as her position on the literary scene of the Russian diaspora, and reception of her work.
Статья посвящена Гизелле Лахман (1895-1969), забытой поэтессе первой волны русской эмиграции. Ее цель – рассмотреть творческую стратегию Лахман в контексте основных механизмов и процессов литературной жизни русской межвоенной и послевоенной диаспоры, таких как крайне тяжелые условия жизни, депрофессионализация писательской профессии, резкое сокращение читательского рынка, потеря связи с родной культурой и языком, географическая раздробленность литературной среды. Новые условия функционирования русской литературы за рубежом повлияли на художественную деятельность  Лахман, прежде всего на ее поздний дебют, состоявшийся в 1940-х годах. Представлены причины и результаты ее решения, а также положение поэтессы на литературной сцене русского зарубежья и рецепция ее творчества.
Celem artykułu jest omówienie strategii twórczej Gizelli Lachman (1895-1969), zapomnianej poetki pierwszej fali rosyjskiej emigracji, w kontekście głównych mechanizmów i procesów zachodzących w życiu literackim rosyjskiej diaspory międzywojennej i powojennej. Przedstawiono wpływ nowych uwarunkowań, w jakich funkcjonowała emigracyjna literatura rosyjska (takich jak: skrajnie trudne warunki bytowe, deprofesjonalizacja zawodu pisarza, gwałtowna redukcja rynku czytelniczego, utrata więzi z rodzimą kulturą i językiem oraz geograficzna fragmentacja środowiska literackiego) na twórcze wybory poetki, przede wszystkim na jej późny debiut, mający miejsce w latach 40. XX wieku. Podjęto próbę wyjaśnienia przyczyn i skutków tej decyzji Lachman, jej pozycję na scenie literackiej diaspory rosyjskiej oraz recepcję jej twórczości.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 197-210
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies