Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "beauty of architecture" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
O pięknie architektury (współczesnej)
On the beauty of (contemporary) architecture
Autorzy:
Kozłowski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97125.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
współczesna architektura
sztuka użytkowa
piękno
contemporary architecture
applied art
beauty
Źródło:
Pretekst; 2010, 3; 33-38
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perfekcja i ekspresja racjonalistycznej architektury
The perfection and expression of rationalistic architecture
Autorzy:
Charciarek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97145.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
piękno architektury
estetyka
doskonałość w architekturze
beauty of architecture
aesthetics
perfection in architecture
Źródło:
Pretekst; 2010, 3; 58-63
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The beauty of the sacral architecture
Piękno architektury sakralnej
Autorzy:
Paszkowski, Z. W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369877.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architecture
beauty in architecture
sacral architecture
architektura
piękno w architekturze
architektura sakralna
Opis:
The author attempts to answer questions, what is beauty in architecture and how to define beauty in relation to sacrum, bearing in mind the subjective and social perception and a need for beauty, especially in the sphere of sacrum. He analyses the workshop of the designer, struggling with form, structure and environment and his vision of beauty. The author analyzes several examples defining relations between beauty and sacrum.
Autor podejmuje próbę odpowiedzi na pytania, czym jest piękno w architekturze i jaką pełni rolę w architekturze sakralnej, mając na uwadze subiektywne i społeczne odczuwanie cech piękna i zapotrzebowanie na piękno, zwłaszcza w sferze sacrum. Analizuje warsztat architekta-twórcy zmagającego się z formą, konstrukcją, substancją i otocze-niem oraz jego wizję piękna. Autor analizuje kilka wybranych przykładów określających relację piękna i sacrum.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2017, 29; 9-22
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recykling i upcykling w służbie architektury. Estetyka obiektów z materiałów wtórnych
Recycling and upcycling in the service of architecture. Beauty of buildings made of reused materials
Autorzy:
Janiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/160779.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:
recykling
materiał wtórny
architektura
estetyka
upcykling
kreatywność
recycling
recycled material
architecture
aesthetics
upcycling
creativity
Opis:
Odpady. Wykorzystanie ich do wznoszenia budynków, a tym samym kształtowania oblicza współczesnej architektury stało się faktem. Recykling na dobre zagościł w budownictwie i o ile pobudki natury ekonomicznej oraz ekologicznej są oczywiste, to kwestia estetyki rozwiązań wciąż rodzi wiele obaw i jest stawiana pod znakiem zapytania. Czy rzeczywiście architektura na bazie materiałów wtórnych skazana jest na bylejakość i „śmieciową stylistykę”? Czy recykling odbywa się kosztem estetyki obiektów? Artykuł jest próbą rozwiania wątpliwości związanych z kształtowaniem przestrzeni w oparciu o ponowne wykorzystywanie produktów na przykładzie wybranych realizacji domów jednorodzinnych i budynków użyteczności publicznej.
Creating contemporary architecture with reused materials has become a fact. Recycling is a common process in building industry and nobody questions financial or ecological reasons of that state of things. However, the beauty of buildings erected with the use of waste production is still undermined by public opinion. Are these buildings doomed to low quality and trash style because of reused material? Is recycling at the expense of esthetic solutions? This article is an attempt to dispel doubts in this matter by presenting a few examples of good architecture, which applied some recycled ideas.
Źródło:
Przegląd Budowlany; 2017, 88, 1; 27-33
0033-2038
Pojawia się w:
Przegląd Budowlany
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea piękna i architektura miasta. O estetyce formy miejskiej i etyce rozwoju
Idea of beauty and the architecture of the city. On the aesthetics of urban form and ethics of development.
Autorzy:
Zuziak, Zbigniew K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056187.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
piękno
urbanistyka
etyka rozwoju
architektura miasta
kompozycja urbanistyczna
beauty
urbanism
ethics of development
architecture
city
urbanistic composition
Opis:
W artykule zarysowano ideę urbanistyczną - próbę skojarzenia architektonicznego i filozoficznego myślenia o formie miejskiej - akcentującą estetyczne i etyczne aspekty rozwoju. Autor nawiązuje do teorii architektury miasta Aldo Rossiego i pojęcia architektoniki, jakie Immanuel Kant wprowadził w Krytyce czystego rozumu. Starano się wykazać, że studiowanie wzajemnych relacji między ideą piękna, architekturą miasta i etyką rozwoju może być przydatne w dalszych poszukiwaniach nowej formuły planowania miast i regionów.
The article outlines an urban concept - an attempt to associate architectural and philosophical thinking about urban form - emphasizing the aesthetic and ethical aspects of development. The author refers to the Aldo Rossi’s theory of the architecture of the city and the concept of architectonic that Immanuel Kant introduced in his Critique of Pure Reason. Attempts were made to show that studying the mutual relations between the idea of beauty, the architecture of the city and ethics of development may be useful in the further search for a new formula for planning cities and regions.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2021, 49; 185--202
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postpiękno współczesnej architektury: narracje twórcy, odbiorcy i formy architektonicznej
Beyond-beauty of the contemporary architecture: narrations of the creator, receiver and architectural form
Autorzy:
Kwiatkowska, Ada
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293405.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
kryteria estetyczne
piękno
kicz
forma architektoniczna
transformacja
esthetical criteria
beauty
kitsch
architectural form
transformation
Opis:
Złożoność i zmienność kontekstów współczesnej formy architektonicznej są decydujące w rozumieniu piękna i kiczu. Współczesna kategoria piękna może opisywać szerokie spektrum zjawisk, od klasycznego piękna, przez brzydotę do antypiękna. To samo dotyczy pojęcia kiczu, które może być umieszczane w tym samym szerokim spektrum. Wieloznaczność i względność estetycznych kryteriów wartościowania ery cyfrowej powoduje, że powstają nowe kategorie piękna i kiczu, eksplorujące te same środki wyrazu, tzw. postpiękno. Interpretacja współczesnej architektury wymaga więc zdefiniowania nowych kryteriów estetycznego wartościowania form architektonicznych. W pracy sformułowano podstawowe kryteria oceny wartości estetycznej form architektonicznych w aspekcie ich piękna lub brzydoty w oparciu o metodę hermeneutycznej analizy reprezentatywnych przykładów współczesnej sztuki i architektury na trzech poziomach złożoności interpretacyjnej: od analizy znaczenia narracji twórcy (zmienne a priori), przez analizę narracji odbiorcy (zmienne a posteriori) do analizy narracji formy (zmienne metaforyczne komunikatu).
The complexity and variability of contexts of contemporary architectural form are crucial in understanding the meaning of beauty and kitsch. The present category of beauty can define the wide spectrum of phenomena, from the classical beauty, through the ugliness to anti-beauty. It also relates to the notion of kitsch, which can be placed in the same wide spectrum. The ambiguity and relativity of the esthetical criteria of valuation of digital age cause, that new categories of beauty and kitsch are born, exploring the same field of formal expressions, the so-called beyond-beauty. Interpretation of the contemporary architecture requires to define new criteria of esthetical evaluation of the architectural forms. In the paper, the fundamental estimation’s criteria of the aesthetical value of contemporary architectural forms are formulated in the aspect of their beauty or uglinesses based on the hermeneutic method of analysis of the representative examples of contemporary art and architectures on three levels of the interpretative complexity: from the analysis of the meaning of the creator’s narration (variables a priori), by the analysis of the receiver’s narration (variables a posteriori), to the analysis of the narration of the form (metaphoric variables of message).
Źródło:
Architectus; 2019, 2 (58); 105-118
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W korespondencji architektury. Perpcepcja piękna wrażenia
In the correspondence of architecture. Perception of the beauty of impression
Autorzy:
Nowak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344657.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
światło
architektura
percepcja
wrażenie
light
architecture
perception
impression
Opis:
Artykuł dotyczy korealcji światła i cienia z przestrzenią doświadczaną. Podejmuje się scharakteryzowania pięciu obiektów, w których subiektywnie odczuwane wrażenia świetlne charakteryzują i podnoszą wartość architektury. Piękno gry światła i cienia – we wnętrzu lub poza nim – niemal poetycznie opowiada ulotne historie wzbudzając apetyt ciekawskiego oka. Korespondencja materii z niematerialnym, ale wymownym duchem jest niewyczerpywalnym tematem w architekturze. Artykuł traktuje o ścisłym związku świadomości odczuwania architektury za pomocą światła.
The article concerns the correlation of light and shadow with the experienced space. It takes on the characterization of five objects in which the subjective sensations of light characterize and enhance the value of architecture. The beauty of the game of light and shadow – inside or outside of it – is almost poetically telling fleeting stories, provoking the appetite of curious eyes. Correspondence of matter with intangible but eloquent spirit is an infinite theme in architecture. The article deals with the close connection between the consciousness of architecture and the light.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 20; 59-67
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno jako nieskończony punkt odniesienia. Sacrum – Piękno – Architektura w myśli Stanisława Niemczyka
Beauty as infinite reference point. Sacrum – Beauty – Architecture in the thought of Stanisław Niemczyk
Autorzy:
Chudyba, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398651.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
natura
piękno
architektura
architektura sakralna
paradygmat ontologiczny
nature
beauty
architecture
sacral architecture
ontological paradigm
Opis:
Artykuł podejmuje próbę przybliżenia sposobu, w jaki Stanisław Niemczyk definiuje kategorię piękna oraz charakteryzuje wzajemne zależności pomiędzy pięknem a architekturą sakralną. Rekonstrukcję ujęcia – w oparciu o materiał zgromadzony podczas wywiadów prowadzonych przez autorkę ze Stanisławem Niemczykiem od 2014 roku – dopełnia analiza mająca na celu wskazanie adekwatnego do jego myśli kontekstu filozoficznego. Według Stanisława Niemczyka piękno wpisane jest w strukturę świata i źródłowo związane z naturą. Stanowi więc fakt metafizyczny, a nie kategorię wyłącznie estetyczną, od-podmiotową. W konsekwencji zadanie architekta – w obliczu świata rozumianego jako doskonałe dzieło stworzenia – – jest w pierwszej kolejności negatywne. Polega na jak najmniejszym zaburzaniu pierwotnego piękna. Tak jak piękno jest już zastane, tak osobowa relacja z Bogiem jest czymś już człowiekowi danym. Dlatego w przypadku architektury sakralnej celem projektanta jest – zdaniem Niemczyka – wykreowanie przestrzeni ułatwiającej doświadczenie tej relacji, a nie wywo- ływanie „wrażenia sacrum”. Metafizyczne założenia, jakie znajdujemy w myśli Stanisława Niemczyka, wydają się zbieżne z tzw. paradygmatem ontologicznym, dla którego charakterystyczne było uznanie obiektywności świata, jego niezależnej od stanowienia podmiotu struktury, a także utożsamienie dobra, prawdy i piękna. Paradygmat ten dominował w filozofii starożytnej i średniowiecznej aż do czasów Kartezjusza. Ponieważ paradygmat ontologiczny sytuuje się w opozycji do myśli postmodernistycznej, dodatkową konsekwencją wynikającą z prowadzonych w artykule analiz jest propozycja ponownego przemyślenia funkcjonującego obecnie określenia Stanisława Niemczyka jako reprezentanta architektury postmodernistycznej.
This article attempts to approximate the way, how Stanisław Niemczyk defines the category of beauty, and characterizes the interdependencies between beauty and sacral architecture. Reconstruction of the approach, on the basis of material gathered during interviews, which had been conducted with Stanisław Niemczyk by the author since 2014, completes the analysis designed to identify adequate for Niemczyk thoughts of philosophical context. According to Stanisław Niemczyk, beauty is inscribed in the structure of the world and it is primordially associated with nature. So it is the metaphysical fact, and not solely aesthetic, nonobjective category. Consequently, the task of an architect, in the face of world defined as a perfect work of creation, it is primarily negative. It is based on a possibly least significant impairment of original beauty, as beauty is already existing, so personal relationship with the God is something already given to a man. Therefore, for the purpose of designer of sacred architecture is, according Niemczyk, creating an experience to facilitate this relationship, instead of invoking the “experience of sacrum.” Metaphysical assumptions, as we find them in the thought of Stanisław Niemczyk, appear to be consistent with the so-called ontological paradigm, for which the characteristic feature was recognition of the objectivity of world, its structure, which is independent of the provisions of the entity, as well as the identification of goodness, truth and beauty. This paradigm dominated the ancient and medieval philosophy up to the times of Descartes. Because the ontological paradigm situates itself in opposition to the postmodern thought, the additional consequence resulting from the analysis, which are conducted in this article, is the proposal to rethink the functioning now determination of Stanisław Niemczyk as the representative of postmodern architecture.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2016, 8, 3; 12-18
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gry fikcji architektur
Autorzy:
Kozłowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97015.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
piękno architektury
znaczenie architektury
współczesna architektura
architecture beauty
meaning of architecture
contemporary architecture
Źródło:
Pretekst; 2015, 6; 114-118
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura - w poszukiwaniu irracjonalizmu
Architecture - in search of irrationalism
Autorzy:
Stiller, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848234.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
architektura
forma
piękno
irracjonalność
architecture
form
beauty
irrationality
Opis:
Artykuł jest skróconą prezentacją prowadzonych badań dotyczących odbioru architektury i wpływu stosowania rozwiązań formalnych niezwiązanych z praktycznymi celami architektury na ostateczną formę dzieła. To próba przyjrzenia się historycznemu rozwojowi architektury przez pryzmat poszukiwania czystej formy zarówno w obszarze dzieła jako całości, jak i detalu. Badania obejmują kwerendy literaturowe, archiwalne oraz własne doświadczenia autora. Są próbą spojrzenia na architekturę jako dziedzinę sztuki, której forma nie musi być wyłącznie doraźnie użyteczna czy praktyczna. Obszarowo badania dotyczą architektury europejskiej, a poddawane dzieła nie muszą być wybitnymi przykładami architektury.
This article is a short summary of research done on the reception of architecture and the impact of applying formal solutions, not related to practical goals of architecture, on the final work. It is an attempt to examine the historical development of architecture through the prism of searching for a pure form, both when it comes to analysing the work as a whole and examining it in detail. The study also includes literature, archival queries, and the author's own experiences. It is also an attempt to look at architecture as a field of art whose form does not have to be only temporary useful or practical. The research covers European examples of architecture and does not necessarily include outstanding examples of architecture.
Źródło:
Builder; 2021, 25, 6; 72-74
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O etykę architektury
For an ethic of architecture
Autorzy:
Lenartowicz, Krzysztof J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056146.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
architektura
piękno
stosowność
ład
estetyka
etyka
architecture
beauty
appropriateness
decorum
order
aesthetics
ethics
Opis:
Stan środowiska zbudowanego skłania do zastanowienia się, w jaki sposób etyka wpływa na projektowaną przestrzeń i jej jakość estetyczną. W konsekwencji powstają pytania dotyczące - z jednej strony - zapisów obowiązującej architektów etyki zawodowej, z drugiej - praktycznych wskazówek mających związek z architektonicznym projektowaniem i planowaniem. W czasie, kiedy zagadnienia odporności (firmitas) i użyteczności (utilitas) zostały w dużej mierze opanowane przez inne gałęzie projektowania, nie zapominając o problematyce ekologicznej, uznano piękno (venustas) za najistotniejszy konstytutywny atrybut architektury. Przedstawiono wybrane interpretacje Piękna i jego związków z Dobrem (Witruwiusz, 1954; Tatarkiewicz, 1962, 1982), także w świetle najnowszych ustaleń neurobiologii i neuroestetyki (Zeki, 2011, 2019; Qiuling et al., 2018; Ishizu, Tsukiura, Cabeza, 2011). Przyjęto pojęcie stosowność (Krakowski, 1989) - rozumiane jako pojęcie piękna celowego, uwarunkowanego społecznie - za odpowiednie dla opisu standardu estetycznego projektowanego środowiska zbudowanego. Praca jest próbą znalezienia praktycznych sposobów zapewnienia jakości estetycznej (piękna) w nowo projektowanych i przeprojektowywanych sytuacjach przestrzennych. Wskazano - z jednej strony - dziedzinę prawodawstwa zawodowego (kodeksy etyki zawodowej architektów), gdzie zagadnienia estetyczne są zasadniczo pomijane, z drugiej zaś - konieczność nauczania i wdrażania procesu projektowania jako czułego (Tokarczuk, 2019) i uważnego dialogu (Dominiczak, 2016) w specyficznym rozumieniu spotkania z Innym (Drugim), niezależnie czy to będzie architekt, użytkownik, czy też budowla. Zwrócono uwagę na propozycję estetyki kreacyjnej (Sławińska, 1973) jako potencjalnie możliwej integralnej dziedziny twórczości projektanckiej. W odróżnieniu od etyki zawodowej architektów, która dotyczy osób biorących udział w procesie projektowania i odpowiedzialnych pod względem etycznym za swoje postępowanie w ramach zawodu (działalności projektanckiej), etyka architektury odnosi się do relacji estetycznych, jakie powstają w sytuacjach architektonicznych (Dominiczak, 2016). W takim rozumieniu obiekty zbudowane są personifikowane i - jako mające swoją tożsamość byty (o ile projektant zechce) - wchodzą w dialog z Innymi bytami (Levinas, 1998), które zarówno tworzą, jak i stanowią daną przestrzeń.
The state of the built environment makes one inclined to ponder how ethics affects the space that is designed and its aesthetic quality. As a consequence, there arise questions concerning the provisions of ethical codes of professional conduct that architects must adhere to on the one hand, while on the other, the practical guidelines for architectural design and planning. In a period when matters of durability (firmitas) and utility (utilitas) have been largely dominated by other branches of design, including the matters of ecology, beauty (venustas) has come to be considered as the most essential constituent attribute of architecture. Selected interpretations of Beauty and its relationship with Good (Vitruvius, 1954; Tatarkiewicz, 1962, 1982) have been presented, including in light of the latest findings of neurobiology and neuroaesthetics (Zeki, 2011, 2019; Qiuling et al., 2018; Ishizu, Tsukiura, Cabeza, 2011). The term appropriateness (Krakowski, 1989) is herein accepted, understood as a notion of intentional, socially conditioned beauty and considered proper to describe the aesthetic standard of the built environment under design. This paper is an attempt at finding practical methods of ensuring aesthetic quality (beauty) in newly designed and redesigned spatial situations. It identifies the field of professional law (the ethical code of conduct for architects), wherein aesthetic matters are largely ignored on the one hand, while on the other it points to the necessity to teach and implement a design process that is tender (Tokarczuk, 2019) and mindful (Dominiczak, 2016) dialogue in a specific understanding of encounters with the Other (the Second), whether it’s an architect, a user or a structure. It notes the proposal of creative aesthetics (Sławińska, 1973) as a potentially possible integral branch of design. Contrary to the professional ethics of architects, which pertains to individuals who practice design and are ethically responsible for their professional conduct (design), the ethic of architecture refers to aesthetic relationships that emerge in architectural situations (Dominiczak, 2016). In this understanding, built structures are personified and seen as entities with their own identities (if the designer wills it) that engage in dialogue with Other entities (Levinas, 1998), which both create and define a given space.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2020, 48; 3--33
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu piękna – rzecz o twórczości Wojciecha Leśnikowskiego
In search of beauty – about the architectural creative activity of Wojciech Leśnikowski
Autorzy:
Kurek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370268.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architektura
twórczość
piękno
użyteczność
architecture
creative activity
beauty
utility
Opis:
Cechą dobrej architektury jest umiejętność godzenia sprzeczności świata idei i abstrakcji i potrzeby jego porządkowania w duchu Ładu Naturalnego. Architektura, jak wiele innych „wartości”, weryfikowana jest w trakcie eksploatacji w zakresie kształtowania formy i wpisywania jej w aktualne nurty filozoficzne. Realizowana dla wysoce cywilizowanego społeczeństwa, często nie spełnia naszych oczekiwań i potrzeb estetycznych. Potrzebna jest dziś ponownie dydaktyczna praca organiczna i upowszechnianie dobrych wzorów. Taką postawę prezentuje Wojciech Leśnikowski, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, przedkładający racjonalizm nad postawy formalistyczne.
Well designed architecture is when an architect can reconcile contradiction between abstract ideas and real, individual needs. Architecture is a value which is verified during operation of buildings – form, function and construction are factors which define their quality. Architecture often does not satisfy society’s expectations – functional and aesthetic. What we need today is didactic work at school, universities and propagation of good architectural patterns. Such attitude is presented by Wojciech Leśnikowski, graduate of the Department of Architecture, Cracow University of Technology. He prefers rationalism over formalistic attitudes.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2013, 19; 39-50
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno pozytywne: szkic o urodzie codzienności
Positive beauty: essay on beauty of everydayness
Autorzy:
Lasiewicz-Sych, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293770.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
architektura miasta
społeczność
tworzenie miejsca
ludzka skala
forma otwarta
city architecture
community
placemaking
human scale
open form
Opis:
Jeśli uwzględni się humanistyczny wymiar architektury, zauważalnym problemem staje się deficyt w zainteresowaniu architekturą życiowego otoczenia człowieka. Rola architektury nie powinna się sprowadzać do prezentowania i sprzedaży efektownych obrazków, które mogą maskować faktyczne problemy ludzkiego środowiska. Przeciwnie, architektura powinna reprezentować życie ludzi i ich aspiracje oraz zachęcać do przebywania w przestrzeni publicznej razem z innymi. Artykuł prezentuje niektóre kwestie etyczne związane z architekturą i wynikające z procesów globalizacyjnych, z niedoceniania problemu ludzkiej skali i różnorodności codziennego życia w przestrzeni publicznej miasta. Przedstawiono tu pogląd, że przekonującą przyczyną piękna we współczesnej architekturze powinna być troska o tworzenie nowych, ważnych i dobrych doświadczeń dla codziennych użytkowników architektury.
Bearing in mind the human dimension of architecture, the nowadays experienced deficit in interest in architecture of life environment may be worrying. The role of architecture should not be limited to presentation and sale of spectacular images that may screen real problems of the human environment. On the contrary it should represent people’s life and aspirations and encourage them to dwell in public spaces together with other people. The paper presents some ethical issues in architecture resulting from globalization processes, from neglecting the human scale and importance of the variety of everyday life of public space in the city. It is argued that the convincing reason for beauty in architecture nowadays should be related to creating new, good and important experiences for daily users of architecture.
Źródło:
Architectus; 2019, 2 (58); 119-134
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórcza droga do architektury i jej wpływ na jakość mieszkalnictwa
The creative path to architecture and its impact on the quality of housing
Autorzy:
Twardowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344825.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
architektura
piękno
forma
architecture
beauty
form
Opis:
Celem pracy jest odnajdywanie sensu architektury, pokazywanie roli i znaczenia kompozycji i formy w twórczej drodze ku architekturze w środowisku mieszkaniowym. Wybrano znaczące przykłady dzieł architektonicznych z końca XX wieku, pokazujące twórczą drogę, którą podążają artyści oderwani od historyzmu. Rozważania idą w kierunku odczytywania architektury, nade wszystko intencji twórcy jako przekazów myśli. Poszukiwanie podobieństw w dziełach wybitnych artystów, tworzących wielkie dzieła sztuki.
The aim of the work is to find the sense of architecture, to show the role and importance of composition and form in the creative process towards architecture in a residential environment. Significant examples of architectural works from the late twentieth century were selected, showing the creative path followed by artists detached from historicism. The considerations are directed towards reading architecture, and above all, reading creator’s intentions as thoughtful messages. Searching for similarities in the works of outstanding artists that create great works of art.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2019, 27; 38-44
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The sacred in beauty of the building space for meditation, prayer and liturgy
Sacrum w pięknie przestrzeni budowanej dla medytacji, modlitwy i liturgii
Autorzy:
Rabiej, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950619.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
architektura sakralna
sacrum
piękno
światło
kolor
sacral architecture
the sacred
beauty
light
colour
Opis:
Architecture links the pragmatic and metaphysical dimension of the culture. This phenomenon of architecture is particularly visible in sacred buildings. Churches are also the signs of the sacred in the “semiotic landscape” of modern cities. The full meaning of sacred architecture is not only connected with the institutionalised forms of religious cult. The value of location, plan composition, outlines’ shapes, architectural detail make these buildings the reinterpretation of the sacred buildings’ archetypes. In their forms we can interpret the meaning of universal symbols: a road, gate, nave, vault, tower, light and colours. We can find the sequences of these notions in modern buildings which semantic dimension lacks direct references to religion. The attributes typical of churches imitate architectural forms of museums, opera houses, theatres and shopping arcades ... The redefinition in the cultural space is deepened by the signs of “parasacralization” of its areas which have been connected so far with mass culture, entertainment or even commerce or consumption. The ideas of the sacred and beauty – having been redefined for ages – still determine the nature of erected buildings which were religiously inspired. We can identify the elements of these ideas in diverse forms of space which is used for meditation, prayer and liturgy. The symbolic originators of their architecture, which contemporary-wise keep a particular power of message, are light and colours.
Architektura spaja wymiar pragmatyczny z wymiarem metafizycznym kultury. Szczególnie czytelnymi wyrazami tego fenomenu architektury są budowle sakralne. Świątynie są również znakami sacrum w „krajobrazie semiotycznym” współczesnych miast. Pełny sens architektury sakralnej nie wiąże się wyłącznie z instytucjonalnymi formami kultu religijnego. Walory lokalizacji, kompozycje planów, kształty sylwet, detale architektoniczne czynią te budowle reinterpretacjami archetypów budowli sakralnych. W ich formach odczytujemy wymowę uniwersalnych symboli: drogi, bramy, nawy, sklepienia, wieży, światła i kolorów. Sekwencje tych pojęć rozpoznajemy także we współczesnych budowlach, których wymiar znaczeniowy pozbawiony jest bezpośrednich odniesień do religii. Przymioty właściwe świątyniom naśladują formy architektoniczne muzeów, oper, teatrów, galerii handlowych... Przewartościowania w przestrzeni kulturowej pogłębiają obecnie przejawy „parasakralizacji” tych jej obszarów, które dotąd związane były z kulturą masową, rozrywką, czy nawet handlem lub konsumpcją. Idee sacrum i piękno - poddawane od wielu stuleci redefinicjom - wciąż wyznaczają istotę budowli wznoszonych z inspiracji religijnych. Pierwiastki tych idei identyfikujemy w różnorodnych formach przestrzeni, służących medytacji, modlitwie i liturgii. Symbolicznymi kreatorami ich architektury - zachowującymi współcześnie szczególną siłę wyrazu - są światło i kolor.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies