Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sztuka i Narod" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Lyricism as a polemical concept in Norwid, Brzozowski, and Sztuka i Naród
Liryzm jako koncept polemiczny: Norwid, Brzozowski, Sztuka i Naród
Autorzy:
Zehnder, Christian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361275.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
teoria liryki
romantyzm
krytyka kulturalna
afekty
Cyprian Norwid
Stanisław Brzozowski
Sztuka i Narod
theory of lyric
Romanticism
cultural criticism
affects
Opis:
The concept of “lyricism” (lyrisme) was coined in France in the late 1820s to declare a particularly exalted, “singing” poetic mode. It can be understood as a way of codifying Romantic self-empowerment. However, in the context of late Romanticism, the term soon became ambivalent. It now often described a conventionalized Romantic literary manner and, moreover, an exaggeratedly sentimental behavior. This paper presents a series of examples from Polish literature where lyricism (liryzm/liryczność) undergoes not only such a partial but, as it were, complete devaluation and functions instead as a universally applicable pejorative polemical concept in Reinhard Koselleck’s sense. In the late Romantic poet Cyprian Norwid (1821–1883), “lyricism” describes specific rhetorical moves that compensate for the lack of civic courage and self-reflection among Polish intellectuals. The fin de siècle philosopher, critic, and writer Stanisław Brzozowski (1878–1911), dwelling on the same notion, criticizes the “decadent” insistence on artistic autonomy as a pretext to avoid both facing modernity and acknowledging technical progress. The young right-wing poets gathered around the underground magazine Art and Nation (Sztuka i Naród, Warsaw, 1942–44) – obviously referring to Norwid’s and Brzozowski’s strategies – used “lyricism” as a discursive weapon against some of the “defeatist” representatives of prewar literature and as a negative foil for the constant reworking of their own stance in the field of clandestine literature during the Occupation. These polemical appropriations of “lyricism”, the paper argues, instantiate a mode of contestation that contributed to a controversial tradition of Romantic subjectivity, rather than to abandon it.
Pojęcie liryzmu (lyrisme) weszło w obieg we Francji w latach 20. XIX wieku i posłużyło do określenia szczególnie wyegzaltowanego, „śpiewnego” trybu wypowiedzi poetyckiej. Można go ponadto oddać jako narzędzie samoutwierdzania się romantyzmu. Tymczasem w kontekście późnego romantyzmu określenie to niedługo przybrało zabarwienie ambiwalentne, gdyż opisywało coraz częściej konwencjonalizowany styl romantyczny, i to nie tylko w piśmienności, lecz także w zachowaniu. W artykule tym omawiam szereg przykładów z literatury polskiej, w których liryzm/liryczność przechodzi nie tylko taką częściową, lecz – jak się wydaje – zupełną dewaluację. Funkcjonuje wówczas jako koncept polemiczny o pejoratywnym wydźwięku i uniwersalnym zakresie zastosowania – zgodnie z koncepcją Reinharda Kosellecka. U późnego romantyka Cypriana Norwida „liryzm” opisuje specyficzne zabiegi retoryczne rozpowszechnione wśród polskiej elity, które mają kompensować brak odwagi cywilnej i autorefleksji. Filozof, krytyk i pisarz Młodej Polski Stanisław Brzozowski, używając tego samego określenia, krytykuje „dekadenckie” upieranie się przy autonomii sztuki jako pretekstu do uniknięcia nowoczesności i akceptacji rozwoju technicznego. Wreszcie młodzi poeci konspiracyjnego czasopisma „Sztuka i Naród” (Warszawa 1942–44) – wyraźnie nawiązując do strategii Norwida i Brzozowskiego – eksploatowali koncept „liryzmu” jako dyskursywną broń przeciw „defetystycznym” reprezentantom literatury dwudziestolecia międzywojennego oraz jako pole odniesienia przy ciągłym przepracowywaniu własnej postawy w konspiracyjnym polu literackim okresu okupacji. Te polemiczne zawłaszczania „liryzmu” – oto teza artykułu – ujawniają taki tryb kontestacji, który przyczynił się do kontrowersyjnego przekazywania miast odrzucenia podmiotowości romantycznej.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 179-185
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sinowskie „pożegnanie z mistrzem”?
The „Farewell to the Master” in Sztuka i Naród
Autorzy:
Lasek, Iga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645554.pdf
Data publikacji:
2018-12-03
Wydawca:
Fundacja Terytoria Książki
Opis:
The authors associated with the periodical Sztuka i Naród were highly critical of the art of the interwar period. In their common opinion, it was unpatriotic and limited to the worship of individualism, which proved to be disastrous for the state and its social structure. Still, Wacław Bojarski, the acting editor-in-chief, decided to honor Bruno Schulz with an obituary even though the writer had nothing to do with the nationalist ideology. Schulz did not write any “engaged” or “nationalist”, but for some reason the editors of Sztuka i Naród resolved to save his name and literary achievement from oblivion.
Źródło:
Schulz/Forum; 2018, 11; 121-127
2300-5823
Pojawia się w:
Schulz/Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosz, wojna i poezja cywilna
Autorzy:
Grudzińska-Gross, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643651.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Czesław Miłosz
„Sztuka i Naród”
Romanticism
nationalism
violence
pacifism
individualism
occupation
resistance
solidarity
Opis:
Miłosz, war and civilian poetryThe article addresses the reaction of the Polish population during Second World War towards the military resistance to the occupier. The author offers a case study of the life choices of Czesław Miłosz, the poet. Considering them hopeless and counterproductive, Miłosz decided not to participate in military actions. He had no confidence in the Polish government in exile and its military decisions. Instead, the poet concentrated on writing and publishing; he also criticized what he viewed as unjustified sacrifice of life in the Warsaw Uprising of 1944. His attitude was criticized then, and today continues to be a source of attacks against the poet. The article analyses the logic of national solidarity in the times of foreign occupation and the arguments of the poet’s critics. The author of the article comes to the conclusion that Miłosz’s stand was beneficial not only for himself but also for the community as a whole.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inny aktywizm w "Historii i czynie" Tadeusza Gajcego, czyli powrót Norwida na marginesach „Sztuki i Narodu”
Autorzy:
Christian, Zehnder,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897227.pdf
Data publikacji:
2018-05-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Tadeusz Gajcy
Andrzej Trzebiński
Wacław Bojarski
Sztuka i Naród (Art and Nation)
Cyprian Norwid
Polish Activism
Nation
cultural history
performance
gesture
contemplation
underground
conspiracy
Opis:
This paper focuses on the symbolic role attributed to Cyprian Norwid (1821–1883) in the young poets’ and critics’ circle gathered around the right-wing conspiracy journal Art and Nation (1942–1944) in occupied Warsaw. They used a paraphrase of Norwid’s words, “The artist is the organizer of national imagination”, in order to emphasize their aim of an autonomous and at the same time nationally committed art. However, in many statements by Andrzej Trzebiński (1922–1943) and Wacław Bojarski (1921–1943), the term “nation” appears to be more of a performative gesture than a reference to a consistent, historically evolving reality, as conceived of by Norwid. It was only in the 1944 essay “History and Deed”, never to be printed in the underground, that the circle’s foremost poet Tadeusz Gajcy (1922–1944) critically revisited anti-traditional activism and championed a genuinely “Norwidian”, contemplation-based understanding of creativity.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(4 (459)); 65-77
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poeta największych nadziei : 15 sierpnia 1944 roku poległ Tadeusz Gajcy : za wszelką cenę chciał walczyć w powstaniu
Autorzy:
Zapert, Tomasz Z.
Powiązania:
Życie 1999, nr 190, s. 10
Data publikacji:
1999
Tematy:
Gajcy Tadeusz (1922-1944) biografia
Gajcy, Tadeusz
Konfederacja Narodu (organizacja) czasopisma biografie
Sztuka i Naród (czasopismo) redaktorzy biografie
Armia Krajowa. Obszar Warszawa. Dywizjon Motorowy biografie
Opis:
Współzałożyciel i redaktor pisma "Sztuka i Naród" Konfederacji Narodu. W Powstaniu Warszawskim żołnierz Dywizjonu Motorowego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Sylwetki członków Koła Komendy Głównej Armii Krajowej ŚZŻAK
Autorzy:
Trzaska, Filip (1919-2014).
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Warszawa : ŚZŻAK
Tematy:
Kiełpiński Andrzej (1921- ) biografia słownik
Kiełpiński, Andrzej
Sztuka i Naród (czasopismo) redaktorzy biografie
Armia Krajowa. Komenda Główna biografie
Do Broni (czasopismo) redaktorzy biografie
Barykada (czasopismo) redaktorzy biografie
Słownik biograficzny
Opis:
Współredaktor "Do Broni", "Sztuka i Naród", "Barykada". Uczestnik Powstania Warszawskiego.
S. 17, Andrzej Kiełpiński "Podleski", ur. 3 XI 1921.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies