Wszystkie pola: Evgeny Vodolazkin - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Музыка в романе Евгения Водолазкина Брисбен
Music in the novel Brisbane by Evgeny Vodolazkin
Autorzy:: Kopac, Tatiana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52683087.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: music descriptions
audibility
sound
affect
eternity
Opis:: The author of the article examines the role of music in Evgeny Vodolazkin’s novel Brisbane, analyzing individual manifestations of the widely understood intermediacy. The musical code of the text is expressed in audibility of the sounds the world of the novel is filled with, and in musical ecphrasis (the profession of the protagonist, professional vocabulary and slang, references to musical compositions; descriptions of the world of music through the prism of the characters’ perception). These techniques perform plot and semantic functions, combine two equal plot plans, and constitute the image of the protagonist and other important characters. Fragments with musical ecphrasis have a vivid narrative, emotionally saturated (“moments of explosion”). The main emotional codes (or affects) find expression in the selection of musical compositions that assert the dramatic direction of the narrative. Music in the novel expresses the hero’s inner state, his relationship to the world, and symbolizes the metaphysical breakthrough experienced by the hero: from love and sound, to silence and eternity.
Źródło:: Studia Rossica Posnaniensia; 2023, 48, 1; 23-36
0081-6884
Pojawia się w:: Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: „Авиатор” Евгения Водолазкина как жанр дневника
Evgeny Vodolazkin’s „The Aviator” as a Diary Genre
Autorzy:: Wojciechowska, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/651215.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: дневник
записи
Дмитрий Лихачев
Михаил Бахтин
монологичность
полифония
diary
notes
Dmitry Likhachev
Mikhail Bakhtin
monologue
polyphony
Opis:: The purpose of this article is to investigate the diary genre as used in Evgeny Vodolazkin’s novel The Aviator. The author of the paper attempts to describe and emphasize the innovativeness of Vodolazkin’s approach, as compared with the main classic features interpreted in the light of Elena Bogdanova’s article entitled ‘Language features of the diary genre’ (2008) which brings a classification thereof.
Целью настоящей статьи является представление творчества современного и самого популярного русского писателя Евгения Германовича Водолазкина в романе Авиатор, написанном в форме дневника. В статье представлен новаторский подход автора к жанру дневника, который сопоставлен с классической классификацией Елены Богдановой в ее научной статье Языковые особенности жанра дневника (2008).
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2019, 12; 199-211
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Лавр Евгения Водолазкина – диалог с древнерусской литературной традицией
Evgeny Vodolazkin’s Laurus: a dialogue with the Old Russian literary tradition
Autorzy:: Trojanowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/651237.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: категория времени
Лихачев
современность
древнерусская литература
праведник
святой
роман
Евгений Водолазкин
Old Russian literature
the righteous
saints
novel
Vodolazkin
contemporaneity
Opis:: The paper is an attempt at describing similarities and differences between Evgeny Vodolazkin’s novel Laurus (Lavr) and the Old Russian literature, in particular such genres of the latter as the lives of saints, religious travel writing, chronicle and paleia. The analogy with ancient Greek novel is also mentioned. The author of the paper on the one hand stresses that due to its syncretic character, the novel Laurus absorbs selected elements of the above-mentioned texts of the past, and on the other hand analyses Vodolazkin’s innovative treatment of time. This last aspect contributes to the text’s originality and makes it possible for the writer to connect situations and personages from the past with the present and the future, which, altogether, renders Laurus universal.
В статье предпринята попытка представить сходства и различия в романе Евгения Водолазкина Лавр с древнерусской литературой, особо с такими ее жанрами, как: житие, религиозное путешествие и хроника, при помощи сопоставительного метода. Появляющиеся в заглавии определение «диалог» стоит понимать как взаимодействие и совокупность непосредственных отношений и связей романа Водолазкина с русским Средневековьем. Упоминается также аналогия с древним греческим романом. Автор статьи, с одной стороны, подчеркивает, что синкретический жанровый характер романа Лавр впитывает в себя избранные элементы указанных выше литературных текстов прошлого, но, с другой стороны – открывает новаторскую трактовку времени Водолазкиным. Это придает тексту оригинальность и позволяет соединить ситуации и персонажей прошлого с настоящим и будущим, что в целом влияет на универсальный характера романа Лавр. Таким образом, мы попытались показать динамику древнерусской традиции, которая является не застывшим и мертвым явлением, а постоянно развивающимся, наглядным примером чего является жанр и содержание романа Лавр Водолазкина – как продолжителя этой концепции.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2018, 11; 203-213
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Тема праведности в романе "Лавр" Евгения Водолазкина сквозь призму толстовской традиции "Отца Сергия"
The Theme of Righteousness in the Novel "Laurus" by Evgeny Vodolazkin Through the Prism of "Father Sergius" Tolstoyan Tradition
Autorzy:: Wojciechowska, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2031746.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: the righteous
saints
nouvels
the comparison
Tolstoy
Vodolazkin
hagiographic genre
Źródło:: Slavia Orientalis; 2019, LXVIII, 3; 529-545
0037-6744
Pojawia się w:: Slavia Orientalis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: О времени, «из которого выкачали вечность»: роман Евгения Водолазкина Оправдание острова
About the time “from which eternity was pumped out”: Evgeny Vodolazkin’s novel Justification of the island
Czas, „z którego wypompowano wieczność”: powieść Jewgienija Wodołazkina Usprawiedliwienie Wyspy
Autorzy:: Stankeviča, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20311701.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: Евгений Водолазкин
советская парадигма
идеологическая поляризация
время
человек
Jewgienij Wodołazkina
paradygmat sowiecki
polaryzacja ideologiczna
czas
osoba
Evgeny Vodolazkin
soviet paradigm
ideological polarization
time
person
Opis:: In the context of sharp ideological polarization of the cultural life of Russia, Evgeny Vodolazkin’s oeuvre is a special case. In a number of his works, without entering into public discussions, Vodolazkin has consistently proved the immorality and futility of the methods of organizing society according to the Soviet model. In the collection Part of the Land Surrounded by the Sky. Solovetsky Texts and Images (2011), edited by Vodolazkin, the emotional rejection of the Soviet paradigm is vividly embodied. The fantastic plot of the novel The Aviator (2016) allows us to draw a conclusion about the degradation of society by comparing the pre-Revolutionary, the Soviet and the post-Soviet stages of the protagonist’s life. The novel Justification of the Island (2020) can be considered as the final part of the understanding of the Soviet period in the history of Russia. The failure of the Soviet paradigm is demonstrated through a special artistic system, which is based on reduction and caricaturing that make it possible to see the bloody absurdity and the absolute moral decline.
Twórczość Jewgienija Wodołazkina w kontekście ostrej polaryzacji ideologicznej życia kulturalnego Rosji jest przypadkiem szczególnym. Nie wdając się w publiczne dyskusje, autor w wielu utworach konsekwentnie udowadnia niemoralność oraz bezsensowność sposobów organizowania społeczeństwa na wzór sowiecki. W zbiorze opowiadań Część ziemi otoczona niebem. Teksty i obrazy sołowieckie (2011, pod redakcją Wodołazkina) w ostro przedstawia emocjonalne odrzucenie paradygmatu sowieckiego. Fantastyczna fabuła powieści Awiator (2016) pozwala wyciągnąć wniosek o degradacji społeczeństwa na podstawie porównania przedrewolucyjnego, sowieckiego oraz postsowieckiego okresu życia bohatera. Powieść Usprawiedliwienie Wyspy (2020) można uznać za ostatnią część rozważań autora nad okresem sowieckim w historii Rosji. Klęskę sowieckiego paradygmatu autor przedstawia za pomocą systemu artystycznego, który opiera się na redukcji i karykaturze, co pozwala zauważyć krwawy absurd oraz totalny upadek moralny.
Творчество Евгения Водолазкина в контексте резкой идеологической поляризации культурной жизни России представляет собой особый случай. Не вступая в публичные дискуссии, в ряде произведений он последовательно доказал безнравственность и бесперспективность способов организации социума по советскому образцу. В сборнике Часть суши, окруженная небом. Соловецкие тексты и образы (2011), изданном под редакцией Водолазкина, ярко воплощено эмоциональное неприятие советской парадигмы. Фантастический сюжет романа Авиатор (2016), позволяет на основе сравнения дореволюционного, советского и постсоветского этапов жизни протагониста сделать вывод о деградации социума. Роман Оправдание Острова (2020) может быть рассмотрен как завершающая часть осмысления советского периода истории России. Несостоятельность советской парадигмы демонстрируется через особую художественную систему, в основе которой снижение, окарикатуривание, позволяющие увидеть кровавый абсурд и абсолютное моральное падение.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 68-80
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Ретротопия как форма побега и конформизма ("Оправдание острова" и "Чагин" Евгения Водолазкина)
Retrotopia jako forma ucieczki i konformizm (Jewgienij Wodołazkin "Justyfikacja wyspy" i "Czagin")
Retrotopia as a form of escape and conformity: ("Justification of The Island" and "Chagin" by Evgeny Vodolazkin)
Autorzy:: Szubin, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/53908236.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: ретротопия
ретроспекция
мифотворчество
анахронизмы
конформизм
retrotopia
retrospekcja
tworzenie mitów
anachronizmy
konformizm
retrospection
myth-making
anachronisms
conformism
Opis:: В статье рассмотрены несколько произведений Евгения Водолазкина последних лет, в которых происходит сближение средневековых приемов и современных литературных тенденций. Все их объединяет глобальная установка на ретротопию, в понимании Зигмунда Баумана, а именно: побег в прошлое, поиск предела изначальности, ощущение всеединства, мифотворчество. На материале статьи Литература: будущее в прошедшем (2019) и романа Оправдание острова (2020) происходит исследование темы анахронизмов как формы аберрации сознания и ретроспективного мышления, свойственного средневековью. В романе Чагин (2022) исследуются мифотворческие установки, связанные с методом ретроспекции, в котором происходит искажение памяти, перестройка сознания, оправдание ошибок и морального падения. Такие понятия и категории, как реальность, история, память, ответственность, поступок, покаяние, полностью изымаются из обращения. В качестве вывода можно постулировать парадоксальное аннулирование темы памяти, заявленной в начале романа Чагин, и замещения его темой забвения и искаженной в ретроспекции памяти, символически представленных реками Лета и Эвноя.
The article considers several works by Evgeny Vodolazkin of recent years, in which there is a convergence of medieval techniques and modern literary trends. All of them are united by a global setting for retrotopia, in the understanding of Sigmund Bauman, namely: an escape into the past, a search for the limit of originality, a sense of unity, myth-making. Based on the article Literature: the future is in the past (2019) and the novel Justification of the Island (2020), the study of the topic of anachronisms as a form of aberration of consciousness and retrospective thinking, characteristic of the Middle Ages, is carried out. The novel Chagin (2022) explores the myth-making attitudes associated with the method of retrospection, in which memory is distorted, consciousness is restructured, and mistakes and moral fall are justified. Such concepts and categories as reality, history, memory, responsibility, deed, repentance are completely withdrawn from circulation. As a conclusion, one can postulate a paradoxical annulment of the theme of memory, declared at the beginning of Chagin's novel, and its replacement with the theme of oblivion and memory distorted in retrospection, symbolically represented by the rivers Lethe and Eunoia.
W artykule omówiono kilka dzieł Jewgienija Wodołazkina z ostatnich lat, w których można dostrzec zbieżność średniowiecznych technik i współczesnych nurtów literackich. Wszystkie łączy globalna oprawa retrotopii w rozumieniu Zygmunta Baumana, czyli: ucieczka w przeszłość, poszukiwanie granic Początku, poczucie jedności, tworzenie mitów. Na podstawie artykułu Literatura: przyszłość jest w przeszłości (2019) i powieści Justyfikacja wyspy (2020), studium tematu anachronizmów jako formy aberracji świadomości i myślenia retrospektywnego, charakterystycznego dla średniowiecza, jest przeprowadzane. Powieść Czagin (2022) bada postawy mitotwórcze związane z metodą retrospekcji, w ramach której dochodzi do zniekształcenia pamięci, restrukturyzacji świadomości oraz usprawiedliwienia błędów i upadku moralnego. Całkowicie wycofywane są z obiegu takie pojęcia i kategorie jak rzeczywistość, historia, pamięć, odpowiedzialność, czyn, skrucha. Na zakończenie można postulować paradoksalne unieważnienie zadeklarowanego na początku powieści Czagin tematu pamięci i zastąpienie go tematem zapomnienia i zniekształconej retrospekcji pamięci, symbolicznie reprezentowanej przez rzeki Letę i Eunoię.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2024, 1 (185); 115-132
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Evgeny Vodolazkin" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język