Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "substytut przełyku" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Skuteczność wykorzystania osłon kamery endoskopowej w transporcie wstawek
Autorzy:
Bharathi, R Saranga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393511.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
substytut przełyku
sonda żołądkowa
wstawka jelitowa
plastikowy rękaw kamery
cewnik Foley’a
Opis:
Wprowadzenie: Przywrócenie ciągłości przewodu pokarmowego w zabiegach substytucji przełyku wymaga przeprowadzenia transponowanej tkanki z jamy brzusznej do szyi. Istnieją doniesienia wskazujące na możliwość wykorzystania w tym celu plastikowych osłon kamer endoskopowych. Niniejsze badanie ma na celu zbadanie praktyczności tego podejścia w zabiegach wykonywanych za pomocą technik laparoskopowych. Metody: Skuteczność wykorzystania osłony kamery endoskopowej w transpozycji odcinków przewodu pokarmowego oceniano w prospektywnym badaniu na przestrzeni 2 lat. Ocenie poddawano następujące parametry: powodzenie/niepowodzenie, czas trwania zabiegu, utrata krwi, dostateczna długość wstawki dostarczonej do odcinka szyjnego, orientacja wstawki, łatwość wykonania zabiegu z różnych podejść, uszkodzenia wstawki, powikłania pozabiegowe i wady metody. Wyniki: Technikę zastosowano u 25 kolejnych pacjentów. Dokonano transpozycji 2 wstawek krętniczo-okrężniczych, 13 wstawek żołądkowych i 10 wstawek okrężniczych. Zastosowane podejścia obejmowały podejście tylne śródpiersiowe, zamostkowe i przedmostkowe odpowiednio w 15, 8 i 2 przypadkach. Nie stwierdzono przypadków niepowodzenia zabiegów. Technika była łatwa do przyswojenia. Wydłużała czas zabiegu o mniej niż 10 minut i nie powodowała dodatkowej utraty krwi. Technika umożliwiała bezurazową transpozycję wstawek o właściwej długości. Orientacja wstawek była zachowana bez problemów. Choć z użyciem osłon per se nie wiązały się żadne powikłania, w dwóch przypadkach doszło do przetransponowania do odcinka szyjnego wstawki o nadmiernej długości, co wiązało się z koniecznością jej docięcia/dopasowania. W jednym przypadku doszło do oderwania szwu służącego do przeciągania wstawki w połowie tunelu. Problem ten można było z łatwością rozwiązać, transportując wstawkę poprzez wyciągnięcie osłony przez otwór szyjny.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 76-83
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies