Temat: rozeznanie - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Beauty as a Criterion of Spiritual Discernment: an Outline of a Theory and Practice
Piękno jako kryterium rozeznania duchowego: zarys teorii i praktyki
Autorzy:: Sawicki, Bernard Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143072.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: discernment
spirituality
art
analogy
aesthetics
rozeznanie
duchowość
sztuka
analogia
estetyka
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest wskazanie pewnych możliwych dróg wzbogacenia tradycyjnego podejścia do rozeznania, przez niektóre nowe formy zaczerpnięte ze sztuki. Aby to osiągnąć, najpierw zostają podane rozmaite definicje rozeznania, po czym zostaje przedstawione teologiczne uzasadnienie analogii między rozeznaniem i sztuką. Następna sekcja rozwija hipotezę wynikającą z powyższej analogii, w odniesieniu do pewnych tekstów opisujących rozeznanie z perspektywy sztuki. Zakończenie oferuje kilka praktycznych wskazań.
The goal of this paper is to indicate some possible ways of enriching the traditional approach to discernment by some new forms taken from fine arts. To achieve it, firstly different definitions of discernment are presented. Then, follows the presentation of some theological reasons for analogy between discernment and art. The next section develops the hypothesis resulting from the above analogy, in reference to some texts approaching discernment from the perspective of arts. The conclusion brings some practical indications.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 57-78
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Searching for People and Accompanying them on their Journey Back
Poszukiwanie i towarzyszenie w drodze powrotnej. Uwagi na marginesie Wytycznych pastoralnych do adhortacji Amoris laetitia Konferencji Episkopatu Polski
Autorzy:: Wanat, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/558675.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: Amoris laetitia
Pastoral Guidelines
accompanying
discernment
integration
wytyczne pastoralne
towarzyszenie
rozeznanie
integracja
Opis:: The post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis provoked the most heated theological dispute since the Second Vatican Council. They also awakened new hopes and expectations of the faithful, especially those living in non-sacramental relationships. Because of objective spiritual obstacles, they cannot receive absolution and receive Holy Communion. Now, because of these aroused hopes, they turn again to priests, especially to confessors. It is a great challenge for them to meet all those who need help and accompaniment on their way back to full integration with the community of the Church. An important impulse for reflection on this challenge is Pastoral Guidelines for Exhortation Amoris laetitia adopted by the Polish Episcopal Conference at its 379th plenary meeting on 8 June 2018. This document was long awaited by the priests. He have provided answers to some questions concerning the pastoral practice of the Church, in particular concerning the giving of Holy Communion to people living in non-sacramental relationships. Bishops reminded the already existing indications, which have not changed. On the other hand, they placed a strong emphasis on a renewed evangelical attitude towards people in an irregular situation. They emphasized that the pastoral ministry should be characterize “with closeness, respect and compassion, which at the same time heal, liberate and encourage adolescence in the Christian life”. With regard to this pastoral goal, the author of the article will focus on the role and selected tasks of the priest. This will be a welcoming reception, accompaniment in the discernment of situations and a gradual integration with the community of the Church.
Posynodalna adhortacja Amoris laetitia papieża Franciszka sprowokowała najbardziej gorący spór teologiczny od czasu Soboru Watykańskiego II. Rozbudziła także nowe nadzieje i oczekiwania wiernych, zwłaszcza żyjących w związkach niesakramentalnych. Z powodu obiektywnych przeszkód natury duchowej nie mogą oni otrzymać rozgrzeszenia i przystępować do Komunii świętej. Teraz – ze względu na owe rozbudzone nadzieje – na nowo zwracają się do duszpasterzy, w szczególności do spowiedników. Jest to dla nich wielkie wyzwanie, by wyjść na spotkanie tym, którzy potrzebują pomocy i towarzyszenia w drodze powrotu do pełnej integracji ze wspólnotą Kościoła. Ważnym impulsem do refleksji na tym wyzwaniem są Wytyczne pastoralne do adhortacji Amoris laetitia przyjęte przez Konferencję Episkopatu Polski na 379. zebraniu plenarnym w dniu 8 czerwca 2018 r. Dokument ten był długo oczekiwany przez duszpasterzy. Przyniósł on odpowiedź na niektóre pytania dotyczące duszpasterskiej praktyki Kościoła, w szczególności dotyczące udzielania Komunii świętej osobom żyjącym w związkach niesakramentalnych. Biskupi przypomnieli istniejące już wskazania, które nie uległy zmianie. Natomiast mocny akcent położyli na odnowioną, ewangeliczną postawę wobec osób, które znalazły się w sytuacji nieregularnej. Podkreślili, by pasterską posługę „naznaczyć bliskością, spojrzeniem pełnym szacunku i współczucia, które jednocześnie leczą, wyzwalają i zachęcają do dojrzewania w życiu chrześcijańskim”. W odniesieniu do tego pastoralnego celu autor artykułu skupi się na roli i wybranych zadaniach kapłana. Będą to życzliwe przyjęcie, towarzyszenie w rozeznawaniu sytuacji oraz stopniowa integracja ze wspólnotą Kościoła.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2018, 43; 187-202
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wybrane aspekty rozeznawania duchów na podstawie pism św. Faustyny
Autorzy:: Pochwat, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143089.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Satan
Jesus
sacrament of reconciliation
discernment
confessor
szatan
Jezus
sakrament pojednania
rozeznanie
spowiednik
Opis:: Siostra Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) jest jedną z największych mistyczek dwudziestego wieku. Jej teksty zanotowane w Dzienniczku i Listach są świadectwem życia wewnętrznego i przeżyć mistycznych. Sekretarka Bożego Miłosierdzia podała jasne kryteria rozeznawania duchów i postępowania wobec szatana – przeciwnika zbawienia człowieka. Święta ukazała potrzebę i głębię sakramentu pokuty i pojednania, który jest zarazem najskuteczniejszym remedium na niszczycielską siłę ducha złego. Ona dostrzegała niezwykłe działanie Trójcy Przenajświętszej w tym sakramencie, co było dla niej naturalną i realną rzeczywistością, której doświadczała w całym swoim życiu.
Sister Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) is one of the greatest mystics of the twentieth century. Her texts recorded in the Diary and Letters are testimony to inner life and mystical experiences. The Secretary of Divine Mercy gave clear criteria for discerning of spirits and dealing with Satan – the opponent of human salvation. The Saint presented the need and depth of the sacrament of penance and reconciliation, which is also the most effective remedy for the destructive power of the evil spirit. She saw the extraordinary action of the Holy Trinity in this sacrament, which was for her a natural and true reality she was experiencing in all her life.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 93-109
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Włączanie wiernych w sytuacjach nieregularnych w życie wspólnoty Kościoła
Integrating of the Believers in Irregular Situations into the Life of the Church
Autorzy:: Rojowski, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571496.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: związki niesakramentalne
duszpasterstwo
włączenie
towarzyszenie
rozeznanie
non-sacramental unions
pastoral care
integrating
accompanying
discerning
Opis:: Adhortacja Amoris laetitia daje zdecydowany impuls do działań na rzecz pełniejszego włączenia w życie Kościoła wiernych, którzy znajdują się w sytuacjach nieregularnych. Ma się to dokonać dzięki procesowi towarzyszenia i rozeznania, który po uwzględnieniu złożoności i różnorodności sytuacji, okoliczności łagodzących, i innych czynników wskaże konkretne możliwości ich szerszej integracji. Powinna się ona wyrażać w podejmowaniu różnych posług i form aktywności w dziedzinie liturgicznej, duszpasterskiej, edukacyjnej, instytucjonalnej i dobroczynnej. Przykładem wdrażania nauczania Franciszka w tej materii jest dokument Pastoral guidelines for implementing Amoris laetitia wypracowany przez archidiecezję w Filadelfii. Łączy on w swoich rozwiązaniach wskazania zawarte w Amoris laetitia z wcześniejszym nauczaniem Kościoła, zwłaszcza tym wyrażonym w Familiaris consortio. Normy tego dokumentu z jednej strony promują włączanie wiernych w sytuacjach nieregularnych w życie Kościoła, a z drugiej określają zadania, które nie mogą przez nich być podjęte. Jest to uzasadnione koniecznością kierowania się nie tylko miłością i miłosierdziem, ale też prawdą o nierozerwalności małżeństwa.
Exhortation Amoris laetitia gives strong impuls to integrate into Church life the faithful who are in irregular situations. It is to make through a process of accompaniment and discernment which, after taking account of the complexity and the diversity of situations, mitigating circumstances and other factors, will identify the specific opportunities for their widen integration. They might hold different ecclesial services and be involved in many forms of activity in the liturgical, pastoral, educational, institutional and charitable framework. An example of implementation of Francis’ teaching in this matter is a document entitled Pastoral guidelines for implementing Amoris laetitia issued by the Archdiocese in Philadelphia. It combines in practical solutions the indications of Amoris laetitia with the earlier teachings of the Church especially that expressed in Familiaris consortio. Regulations of Pastoral guidelines promote on the one hand the more full participation of the faithful in irregular situations in the life and mission of the Church, and on the other hand indicate activities they shouldn’t carry out. It is justified by the need to follow not only love and mercy, but also the truth of indissolubility of marriage.
Źródło:: Polonia Sacra; 2018, 22, 4(53); 87-106
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Popular Piety: Living or “Dead” Tradition?
Pobożność ludowa: Żywa czy „martwa” tradycja?
Autorzy:: Platovnjak, Ivan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/558909.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: Popular Piety
Tradition
Pastoral
Discernment
Liturgy
Spirituality
pobożność ludowa
tradycja
duszpasterstwo
rozeznanie
liturgia
duchowość
Opis:: Slovenians fill the churches on Holy Saturday, when they bring Easter food to be blessed. Most faithful Slovenes cannot imagine an Easter feast without a blessed ham, but they do not have a problem with the fact that they do not attend the ceremonial Easter Mass. This is why all the parish churches and many chapels in Slovenia are fully occupied on Holy Saturday. The question arises: Is this a living or dead tradition of popular piety? At first glance, it could be said that it is very much alive, but if we search more deeply, we could say that it is dead, because it has become only a matter of custom for many, a habit which no longer has any real connection to the reality of the Easter holiday itself. In this discussion, the author tries to answer the question of when popular piety is a living tradition and when it is not. First, he briefly presents the relevant terminology. In the second section, he describes when popular piety is a living tradition, and in the third, when it is dead. In the final section, he points to the need for wise pastoral discernment and action so that popular piety will remain a living tradition that helps lead to the fullness of life in the spirit of the gospel.
Słoweńcy wypełniają kościoły w Wielką Sobotę. W tym dniu przynoszą świąteczne jedzenie, aby je pobłogosławić. Najwierniejsi Słoweńcy nie wyobrażają sobie wielkanocnego święta bez błogosławionej szynki, ale nie mają problemu z tym, że nie idą na świąteczną Mszę wielkanocną. Dlatego w Słowenii wszystkie parafialne kościoły i liczne kaplice są pełne w Wielką Sobotę. Powstaje pytanie: czy jest to żywa czy martwa tradycja pobożności ludowej? Kierując się pierwszym wrażeniem można powiedzieć, że jest to przejaw żywotności. Jeśli zgłębimy problem, możemy stwierdzić, że jest to coś martwego, ponieważ dla wielu stało się to tylko kwestią nawyku, który nie ma już prawdziwego związku z rzeczywistością samego święta wielkanocnego. W niniejszym artykule autor stara się odpowiedzieć na pytanie o to, kiedy popularna pobożność jest żywą tradycją, a kiedy nie? Najpierw krótko przedstawia terminologię, następnie opisuje, kiedy ludowa pobożność jest żywą tradycją, by na końcu zwrócić uwagę na potrzebę mądrego duszpasterskiego rozeznawania i działania, aby ludowa pobożność pozostała żywą tradycją, która pomaga osiągnąć pełnię życia w duchu Ewangelii.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2018, 42; 105-118
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Pastoral discernment, imagination and ekphrases in Pope Francis’ apostolic exhortation Amoris laetitia
Rozeznanie duszpasterskie, ekfrazy i wyobraźnia w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
Autorzy:: Abram, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595338.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
rozeznanie
wyobraźnia
obrazy słowne
model Kościoła
discernment
imagination
verbal images
model of Church
Opis:: Artykuł podejmuje próbę określenia pojęcia „rozeznania duszpasterskiego” w oparciu o ekfrazy (obrazy słowne, które mają na celu mobilizację wyobraźni i unaocznianie tego, co ważne) w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Zawiera ogólną refleksję na temat języka adhortacji i kluczowych sformułowań na temat rozeznania jako praktyki osobistej i eklezjalnej. Praktyka ta w kontekście modlitwy ma na celu przybliżyć znaki, symbole, pomóc zrozumieć uczucia, myśli i spełnić rolę „wglądu” w poszczególne sytuacje osoby podejmującej decyzje. W zgłębieniu pojęcia „rozeznania” służą pomocą myśli trzech teologów moralistów: Williama Spohna, Jamesa Gustafsona i Edwarda Vacka. Główna dyskusja toczy się wokół relacji pomiędzy prawem i przepisami a rzeczywistością, której nie da się opisać w kolorach czarno-białych, a która jest często wieloznaczna. Przytoczone zostały podejścia papieża Franciszka, który w oparciu o zasadę „stopniowości” oraz cnoty miłości miłosiernej, przypatrywania i przywiązywania uwagi, nawołuje do „cierpliwego realizmu”, postrzegania rozeznającego Kościoła jako „szpitala polowego”, „schroniska” i rodziny, która nie waha się wyjść poza literę prawa.
This paper examines the notion of “pastoral discernment” in the post-synodal exhortation Amoris laetitia. It attempts to find out what Pope Francis means by his frequently used term “discernment” and how he sees the role of discernment in the lives of individuals as well as an ecclesial practice. This practice, which takes place in prayer, aims at reading signs, symbols, emotions, thoughts; it seeks to acquire an insight or a set of insights into the specific situation of the discerning person. To illuminate further the practice of discernment, three moral theological works, by William Spohn, James Gustafson and Edward Vacek, will be briefly explored. The article examines the language and ekphrases (verbal images) and argues that Pope Francis in this document reclaims imagination as an important tool for pastoral discernment. The main discussion touches upon the relationship between moral norms and regulations on the one hand and the human reality that is seldom black and white and cannot be adequately captured by legalistic approaches. Attention will be drawn to Pope Francis’ endorsement of the principle of graduality and qualities of mercy, gazing, attentiveness and “patient realism” as well as to the possibility of the discerning Church model, which is best captured in such images as “field hospital”, “shelter”, and “family”.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 141-162
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii a postawy duchowe kapłana i wiernych
Autorzy:: Zarzycki, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143082.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Holy Spirit
Eucharist
active participation
spiritual discernment
attitudes
Duch Święty
Eucharystia
aktywne uczestnictwo
rozeznanie duchowe
postawy
Opis:: Posoborowa odnowa liturgiczna coraz bardziej podkreśla obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii i przez to uzupełnia wielowiekowe braki w teologii Eucharystii i w jej celebracji. Artykuł ukazuje najpierw brak wyraźnych odniesień do Ducha Świętego w przedsoborowej liturgii i w encyklice Mediator Dei Piusa XII (1947). Doceniając odnowę liturgiczną, rozpatruje Konstytucję Sacrosanctum Concilium i wskazuje na pneumatologiczne granice owej konstytucji. W zasadniczej części autor dokonuje rozeznania natury działania Ducha Świętego w poszczególnych częściach Eucharystii, podejmując zarazem moralne i duchowe rozeznanie postaw kapłana i wiernych, jakiego domaga się udział w Eucharystii przeżywany w Duchu Świętym.
The post-synodic liturgical renewal increasingly emphasizes the presence and work of the Holy Spirit in the Eucharist and thus supplements the centuries-old deficiencies in the theology of the Eucharist and its celebration. This article first shows the lack of explicit references to the Holy Spirit in the pre-synodic liturgy and in the encyclical Mediator Dei Pius XII (1947). Appreciating liturgical renewal and the Constitution, Sacrosanctum Concilium points to the pneumatological boundaries of the Constitution. In the main part, the author discerns the nature of the Holy Spirit’s work in individual parts of the Eucharist, at the same time undertaking the moral and spiritual discernment of the attitudes of the priest and the faithful, which is required by participation in the Eucharist lived in the Holy Spirit.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 165-184
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wpływ psychozy maniakalno-depresyjnej na poważny brak rozeznania oceniającego w świetle wyroku Coram Turnaturi z 20 lutego 1998 r.
Autorzy:: Leszczyński, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/663257.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: psychoza maniakalno-depresyjna
rozeznanie oceniające
brak rozeznania oceniającego
manic-depressive psychosis
assess understanding
defect of discretion of judgment
Opis:: L’incidenza di psicosi maniaco-depressiva sul difetto di discrezione di giudizio alla luce della sentenza coram Turnaturi del 28 febbraio 1998. Il can. 1095, primo tra i vizi del consenso matrimoniale, riguarda l’incapacità proveniente dalle mancanze d’inteletto e di volontà. Come causa di questa incapacità, in presente articolo, viene segnata la psicosi maniaco- epressiva. Questa psicosi di carattere bipolare, cioè di presenza di due episodi diversi, quello maniacale e quello depressivo, viene considerata sotto l’aspetto che riguarda la sua incidenza sull’incapacità descritta nel can. 1095, 2° CIC.L’analisi fatta, in particolare quella che riguarda la sentenza coram Turnaturi del 28 febbraio 1998 ci permette di formulare una conclusione che la psicosi maniaco-depressiva è la causa dell’incapacità consensuale di cui parla il can. 1095 per quanto riguarda la mancanza del discrezione di giudizio. Questo succede nei casi di mania e di depressione grave, i quali sono presenti nel soggetto prima di compiere l’atto di matrimonio.Bisogna sottolineare che è sempre il compito del giudice di esaminare gli atti della causa e di decidere se in ogni singolo caso la psicosi è stata così grave da impedire il valido consenso matrimoniale. Per prendere ogni decisione il giudice usa le prove tra cui quella periziale, fondamentale, accanto alle dichiarazioni delle parti e dei testi, per provare l’influsso della psicosi aniaco-depressiva sull’incapacità consensuale del nubente.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2009, 20, 14; 171-185
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Sobre el discernimiento eclesial
On Ecclesial Discernment
O rozeznawaniu kościelnym
Autorzy:: Iglesias, Ramiro Pellitero
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2034955.pdf
Data publikacji:: 2021-12-03
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: rozeznawanie kościelne
synodalność
teologia praktyczna
teologia pastoralna
rozeznanie i ewangelizacja
ecclesial discernment
synodality
Practical theology
Pastoral theology
discernment and evangelisation
Opis:: La cuestión del discernimiento, de antigua raíz tanto clásica como cristiana, es de particular actualidad por varias razones, sobre todo en su vertiente eclesial: entre ellas, el camino de la sinodalidad, la renovación de la teología práctica (teología moral, espiritual y pastoral), continuas referencias de los textos magisteriales e impulso que se desea dar a la participación de todos los fieles en la misión de la Iglesia. Por ello se ve conveniente, en primer lugar, explicar las características del discernimiento en la perspectiva cristiana y teológica. En segundo lugar conviene explorar las características específicas del discernimiento eclesial y detenerse particularmente en ciertos detalles o aspectos de su dinamismo, para distinguirlo de otros procesos similares o que pretenden, con algunos defectos, llevarlo adelante al servicio de la evangelización. Asimismo, conviene subrayar las actitudes fundamentales esperables por parte de las personas que lo ejercen. Finalmente, el texto hace una llamada de atención a la necesidad de la interdisciplinariedad, es decir, la necesidad de contar con las ciencias, especialmente las ciencias humanas, en el discernimiento eclesial.
Kwestia rozeznania, wywodzącego się z okresu starożytności, zarówno epoki klasycznej, jak i chrześcijańskiej, jest dziś szczególnie aktualna z wielu powodów, zwłaszcza w aspekcie eklezjalnym: wśród nich należy wymienić drogę synodalności, odnowę teologii praktycznej (teologii moralnej, duchowej i pastoralnej), ciągłe odniesienia do dokumentów Magisterium Kościoła oraz nacisk na uczestnictwo wszystkich wiernych w misji Kościoła. Z tego powodu wydaje się zasadnym, aby, po pierwsze, omówić cechy rozeznawania w perspektywie chrześcijańskiej i teologicznej. Po drugie, konieczne jest zbadanie specyficznych cech rozeznania kościelnego, a zwłaszcza zwrócenie uwagi na pewne szczegóły lub aspekty jego dynamiki, aby odróżnić je od innych podobnych procesów lub tych, które, choć obarczone pewnymi wadami, wykorzystują je na potrzeby ewangelizacji. Należy również uwypuklić zasadnicze postawy osób, które ją sprawują. Wreszcie, autor zwraca uwagę na potrzebę interdyscyplinarności, tzn. potrzebę włączenia nauki (zwłaszcza nauk o człowieku) w rozeznawanie eklezjalne.
The question of discernment, which has ancient roots both classical and Christian, is today particularly relevant for several reasons, especially in its ecclesial aspect: among them, the path of synodality, the renewal of Practical theology (Moral, Spiritual and Pastoral theology), the continuous references of the magisterial texts and the impetus to be given to the participation of all the faithful in the mission of the Church. For this reason, it seems appropriate, first of all, to explain the characteristics of discernment in a Christian and theological perspective. Secondly, it is necessary to explore the specific characteristics of ecclesial discernment and to dwell in particular on certain details or aspects of its dynamism, in order to distinguish it from other similar processes or those which claim, although with certian defects, to carry it forward in the service of evangelisation. It is also important to underline fundamental attitudes on the part of the people who exercise it. Finally, the text calls attention to the need for interdisciplinarity, i.e. the need to include the sciences, especially the human sciences, in ecclesial discernment.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 11; 87-104
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Problem recepcji Adhortacji apostolskiej Amoris leatitia w kwestii przystępowania do sakramentów pokuty i Eucharystii osób rozwiedzionych
Reception problem of Apostolic exhortation Amoris leatitia in terms of admission to sacraments penance and holy communion divorced persons
Autorzy:: Janczewski, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1372560.pdf
Data publikacji:: 2018-06-09
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Adhortacja Amoris laetitia
osoby rozwiedzione
Komunia św.
sakrament pokuty
rozeznanie
Exhortation Amoris laetitia
divorced persons
holy communion
sacrament of penance
discernment
Opis:: In the year 2015 pope Francis issued Apostolic exhortation Amoris la-etitia. This document raises among other things the problem admission to sacraments penance and holy communion divorced persons. The first part of this article concerns scientific discussion about sacraments for divorced persons before 2014 year. Next part is about receiving the Body of the Lord according to the Familiaris consortio i Amoris laetitia. On the third part are canonists and theologian interpretations of the popes Francis exhortation. Last part of article is about application of this document to local conditions in the word.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 2; 31-62
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: "Defectus discretionis iudicii, incapacitas assumendi i gravis timor reverentialis" w świetle wyroku Roty Rzymskiej c. De Lanversin z 19 stycznia 1994 r.
Defectus discretionis iudicii, incapacitas assumendi e gravis timor reverentialis in view of a decision of the Roman Rota c. De Lanversin of 18 January 1994
Autorzy:: Góralski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/663099.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: nieważność małżeństwa
rozeznanie oceniające
obowiązek małżeński
defectus discretionis iudicii
incapacitas assumendi
gravis timor reverentialis
annulment of the marriage
understanding
marital obligation
Opis:: This decision refers to a marriage contracted between Bernard and Martyna on 11 October 1969 (in Paris), which lasted for about ten years and then, on 21 January 1983 the man applied to the tribunal in Paris for annulment of the marriage due to his defectus discretionis iudicii and wife’s incapacitas assumendi. On 15 January 1987 the tribunal issued the pro nullitate decision only for the latter reason. After the appeal of the defender of the matrimonial tie to the tribunal of the second instance (in Versailles), on 17 May 1989 a negative decision for the appealed reason (Martyna’s incapacitas assumendi) was issued. After that Bernard appealed to the Roman Rota and on 24 April 1991 c. Lanversin bench proceeded to trial for three reasons for annulment of the marriage: 1) the respondent’s incapacitas assumendi (examined in the third instance); 2) the petitioner’s defectus discretionis iudicii (examined in the second instance); 3) the petitioner’s gravis metus reverentialis (added reason and examined in the first instance). On 19 January 1994 the Negative ad omnia decision was issued.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2013, 24, 18; 181-208
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Joy and Sadness in Spiritual Life According to St. Ignatius of Loyola. A Hermeneutic Study
Radość i smutek w życiu duchowym według Ignacego Loyoli. Studium hermeneutyczne
Autorzy:: Homa, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038659.pdf
Data publikacji:: 2019-10-01
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: rozeznanie duchowe
duchowa radość – pocieszenie
duchowy smutek – strapienie
uczucia
życie duchowe
discernment of spirits
emotionality
spiritual joy – consolation
spiritual sadness – desolation
spiritual life
Opis:: The goal of this study is an interpretative attempt at human emotionality, and to be more specific, its emotional form of expression in various experiences of joy and sadness, in the light of the principles underlying one of the schools of Christian spirituality, i.e. the one proposed by Igna tius of Loyola (1491-1556). According to this movement of spiritual life, which draws on the centuriesold biblical experience and Christian conception of the emotional dimension of our lives, and which also enriches it with experiences and reflections of Ignatius himself, our emotionality – not infrequently experienced as a peculiar and often incomprehensible “babble” – may in fact be construed as equally emotional and lucid “speech.” Such “speech” becomes comprehensible the moment we are able to properly “read,” that is recognize and understand the emotional experiences that we are exposed to in this sphere.
Celem tego studium jest próba interpretacji ludzkiej emocjonalności w jej uczuciowej formie wyrazu w postaci przeżyć radości i smutku, w świetle założeń jednej ze szkół duchowości chrześcijańskiej, mianowicie tej zaproponowanej przez Ignacego Loyolę (1491-1556). Według tego nurtu życia duchowego, zarówno czerpiącego z wielowiekowego doświadczenia biblijnego i chrześcijańskiego rozumienia emocjonalno -uczuciowego wymiaru naszego życia, jak i wniesionych do niego doświadczeń i przemyśleń poczynionych przez samego Ignacego, nasza emocjonalność doświadczana niejednokrotnie jako swoisty i często niezrozumiały „gwar” może, w rzeczywistości, stanowić równie emocjonalną, czytelną „mowę”. „Mowę”, która staje się zrozumiałą z chwilą, gdy potrafimy właściwie „rozczytać”, czyli rozpoznać i zrozumieć, doświadczane przez nas w tej sferze emocjonalno-uczuciowe przeżycia.
Źródło:: Perspektywy Kultury; 2019, 26, 3; 87-100
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:: Perspektywy Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Świętość przedmiotem pastoralnego rozeznania
Holiness as a subject of pastoral discernment
Autorzy:: Drożdż, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1019439.pdf
Data publikacji:: 2018-12-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Apostolic exhortation Gaudete et exsultate
holiness
characteristic features
call to holiness
pastoral discernment
adhortacja Gaudete et exsultate
świętość
cechy świętości
powołanie do świętości
pastoralne rozeznanie
Opis:: Papież Franciszek opublikował adhortację apostolską Gaudete et exsultate o powołaniu do świętości w świecie współczesnym19 marca 2018 r. Na ten dokument można popatrzeć przez pryzmat pastoralnego rozeznania jako pewnego narzędzia stosowanego w teologii pastoralnej. Pastoralne rozeznanie możemy zdefiniować jako intelektualno-duchową i ontologiczno-egzystencjalną potrzebę Kościoła, który uruchamia i kontynuuje zbawcze dzieło ewangelizowania świata. Bez wątpienia świętość jest istotnym przedmiotem pastoralnego rozeznania. Na podstawie dokumentu można wykazać, że podpowiedziane przez papieża Franciszka cechy świętości są jednocześnie jej kryteriami właściwego pastoralnego rozeznania. Są nimi: znoszenie, cierpliwość i łagodność; radość i poczucie humoru; śmiałość i zapał; bycie we wspólnocie oraz trwanie w nieustannej modlitwie.
On 19.03.2018, Pope Francis published the apostolic exhortation with the Latin title Gaudete et exsultate on the call to holiness in today’s world. This document can be seen from the perspective of pastoral discernment as a certain tool used in pastoral theology. Pastoral discernment can be defi ned as intellectual – spiritual and ontological – existential need of the Church which initiates and continues the saving work of evangelization of the world. Without doubt, holiness is an essential subject of pastoral discernment. Based upon this document one can perceive that the characteristic features of the right pastoral discernment suggested by Pope Francis are at the same time its criteria. These are: tolerance, patience and gentleness, joy and sense of humour, courage and enthusiasm, being in community, and remaining in constant prayer.
Źródło:: Teologia Praktyczna; 2018, 19; 25-37
1642-6738
Pojawia się w:: Teologia Praktyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Poważny brak rozeznania oceniającego (kan. 1095, n. 2 KPK) w wyroku Roty Rzymskiej c. Salvatori z 7 maja 2020 roku
Grave defect of discretion of judgment (can. 1095, n. 2 CIC) in the sentence of the Roman Rota c. Salvatori of 07 May 2020
Autorzy:: Góralski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21150621.pdf
Data publikacji:: 2019-10-15
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: wyrok c. Salvatori z 7.05.2020
małżeństwo
nieważność małżeństwa
rozeznanie oceniające
sentence c. Salvatori of 7.05.2029
marriage
nullity of marriage
discretion of judgment
Opis:: The negative sentence c. Salvatori in the case under the gravis defectus discretionis iudicii (can. 1095, n. 2 CIC) on both sides, taken in the second instance, when the first ruled positively in relation to both parties, is an example of a reliable assessment of the collected material evidence. In the sentence, quite a lot of space was devoted to the role and tasks of an expert in the cases of can. 1095, n. 1-3 CIC. It is worth emphasizing here that an opinion prepared solely on the basis of the case file is not a true expert opinion. Salvatori pointed to the practice developed in rotational jurisprudence, according to which a judge should reject an expert’s conclusions when they do not comply with the case files or violate the rules of logic or go beyond the premises on which they are based, or when they are inconsistent with Christian anthropology. Ponens convincingly demonstrated the groundlessness of prof. D. (with respect to the woman) grossly inconsistent with the case files and going far beyond the premises that served him to formulate such a thesis.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2019, 30, 4; 101-122
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Poważny brak rozeznania oceniającego (kan. 1095, n. 2 KPK) w wyroku Roty Rzymskiej c. Caberletti z 20 listopada 2018 roku
Grave defect of discretion of judgment (can. 1095, n. 2 CIC) in the sentence of the Roman Rota c. Caberletti of 20 November 2018
Autorzy:: Góralski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21150844.pdf
Data publikacji:: 2020-12-15
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: wyrok c. Caberletti z 20.11.2018
małżeństwo
nieważność małżeństwa
rozeznanie oceniające
sentence c. Caberletti of 20.11.2018
marriage
nullity of marriage
discretion of judgment
Opis:: The sentence of the Roman Rota, c. Caberletti, concerns the marriage of a 34-year-old man, which was concluded in a certain haste. Therefore, from the very beginning the parties lived side by side, and after less than two years they broke up. The immediate reason for the claimant's departure was the defendant's infertility. The case for nullity was initiated by a man pointing to two grounds of nullity: a mistake as to the attribute of a woman intended directly and principally (can. 1097 § 2 CIC) and the exclusion of the indissolubility of marriage by the woman (can. 1101 § 2 CIC). After the handing down (in 2006) of a negative verdict on both headings, the man resigned from the appeal. However, wishing to regulate his civil status, after eight years (in 2014) he applied for the nullity of his marriage to another Tribunal – this time due to a grave defect of discretion of judgment the essential matrimonial tights and duties mutually to be handed over and accepted (can. 1095, n. 2 CIC). Two years later, nullity of the marriage had not been ruled, and the man appealed against it to the Roman Rota, where a positive decision was made. The opinion of an expert in a rotating instance played a significant role in the positive outcome of the case.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2020, 31, 2; 91-114
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "rozeznanie" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język