Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "represje popowstaniowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Zesłańcy postyczniowi na Syberii Zachodniej w opinii rosyjskiej administracji i ludności syberyjskiej, cz. 1–2, Kielce 2019
    The January Uprising exiled in Western Siberia in the opinion of Russian Administration and the Siberian People, pt. 1–2, Kielce 2019
    Autorzy:
    Kulecka, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11364397.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-22
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Zesłańcy
    Syberia
    represje popowstaniowe
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2021, 28; 324-326
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Źródła do wojny 1831 roku i represji popowstaniowych w bibliotekach i archiwach Kijowskich
    Sources to the war of 1831 and post-uprising repressions in libraries and archives in Kiev
    Autorzy:
    Szmyt, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2163299.pdf
    Data publikacji:
    2011-12-15
    Wydawca:
    Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    powstanie listopadowe
    represje popowstaniowe
    archiwalia
    Kijów
    the November uprising
    post-uprising repressions
    archive data
    Kiev
    Opis:
    Temat źródeł do dziejów powstania listopadowego najczęściej powraca przy okazji obchodów kolejnych rocznic. Mimo dużych strat w okresie II wojny światowej źródła te są stosunkowo bogate. Poza źródłami krajowymi wiele cennych materiałów znajduje się w archiwach i bibliotekach zagranicznych, m.in. w Moskwie, Sankt Petersburgu i Kijowie. Źródła kijowskie przechowywane są głównie w Centralnym Państwowym Archiwum Historycznym Ukrainy. Dotyczą one działań powstańczych, a szczególnie represji wobec uczestników powstania. W Centralnym Państwowym Archiwum Historycznym Ukrainy w Kijowie źródła te skupione są w różnorodnych zespołach (fondach). Najważniejsze z nich to zespoły urzędów administracyjnych i wojenno-administracyjnych, wśród których należy przede wszystkim wymienić fond 442 – Kancelaria kijowskiego, podolskiego i wołyńskiego generał-gubernatora. Dużą wartość dla badacza ma również fond 1342 – Kancelaria podolskiego i wołyńskiego tymczasowego gubernatora wojennego. Powstania listopadowego dotyczą także fondy gubernialnych i obwodowych komisji powołanych dla rozstrzygnięcia spraw dotyczących uczestników polskiego powstania 1831 r. (razem 12 fondów). Dla zbadania represji popowstaniowych cenne są też zespoły sztabów i zarządów osad wojskowych (16 fondów). Spośród innych zespołów tego archiwum, w których możemy znaleźć materiały dotyczące wydarzeń 1830 i 1831 r., należy wymienić: 1. Zespoły organów sądowych i prokuratury, szczególnie zaś fond 484. 2. Zespoły gospodarczo-ekonomicznych instytucji, organizacji i przedsiębiorstw, m.in. dotyczące kijowskiego arsenału – fond 582. 3. Zespoły instytucji edukacyjnych, urzędów oraz towarzystw i organizacji kulturalno-oświatowych, w tym dwa najważniejsze: a) fond 707 – Zarząd Kijowskiego Okręgu Szkolnego; b) fond 710 – Liceum Wołyńskie (Krzemienieckie) – 598 sygn. (1819–1834). 4. Kolekcje map – fond 2194. 5. Dokumenty o polskich powstaniach 1831 r. i 1863 r. – fondy 468 i 489. Poza tym w Kijowie materiały odnoszące się w szczególności do represji popowstaniowych możemy znaleźć w Państwowym Archiwum Miasta Kijowa oraz w Bibliotece Narodowej Ukrainy im. W. I. Wiernadskiego.
    The subject of sources to the history of the November uprising is often brought up on the occasion of consequent anniversaries. Despite huge losses in the II World War these sources are relatively rich. Apart from the national sources numerous valuable materials can be found in archives and libraries abroad, i.e. in Moscow, Saint Petersburg and Kiev. The Kiev sources are stored mainly in the Central National Historical Archives of Ukraine. They concern the actions during the uprising, particularly the repressions to the participants of the uprising. These sources are located in various fonds. The most important documents include the fonds of administrative and war-administrative offices among which the most significant is fond 442 – the Office of the Kiev, Podole and Volyn Governor-General. Of great research value is also fond 1342 – the Office of Podole and Volyn temporary War Governor. Other fonds which concern the November Uprising are fonds of governor and district commissions appointed to settle cases concerning the participants of the uprising of 1831 (in total 12 fonds). To investigate the post-uprising repressions of use are also fonds of staffs and administrations of war settlements (16 fonds). Among other fonds in this archive related to the events of 1831 one ought to enumerate: 1. Fonds of the judiciary and prosecutor’s office, particularly fond 484. 2. Fonds of economic institutions, organizations and enterprises, i.e. related to the Kiev arsenal – fond 582. 3. Fonds of educational institutions, offices and cultural-educational societies or organizations, particularly two: a) fond 707 – the Board of the Kiev School District; b) fond 710 – the Kremenets (Volynian) High School – 598 sign. (1819–1834). 4. Collections of maps – fond 2194. 5. Documents concerning the Polish uprisings of 1831 and 1863 – fonds 468 and 489. Moreover, other materials related to the post-uprising repressions may be found in the National Archives of Kiev and in the V. I. Vernadsky National Library of Ukraine.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2011, Zeszyt, XXV; 155-162
    0860-9608
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Osoba polskiego pochodzenia”. Terminologiczno-prawny aspekt represji po powstaniu styczniowym na Ziemiach Zabranych
    “Person of Polish Origin”. The Terminological and Legal Aspects of Reprisals after the January Uprising in the Taken Lands
    Autorzy:
    Jurkowski, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/654080.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Taken Lands
    post-uprising reprisals
    legal aspects
    contributions
    land sales ban
    who is a Pole?
    Ziemie Zabrane
    represje popowstaniowe
    aspekty prawne
    kontrybucje
    zakaz obrotu ziemią
    kto jest Polakiem?
    Opis:
    Artykuł przedstawia problem, jaki miały władze państwa rosyjskiego różnych szczebli z określeniem, kogo należy karać za udział w powstaniu styczniowym na ziemiach litewsko-białorusko-ukraińskich. Wszystkie próby sprecyzowania przedmiotu represji, podejmowane w latach 1865–1914, zakończyły się niepowodzeniem. Autor analizuje najważniejsze działania władz centralnych i administracji terenowej mające na celu wskazanie cech charakteryzujących „osobę polskiego pochodzenia”. 
    The development of the system of reprisals against the Polish landed gentry in the Taken Lands after the fall of the January Uprising (1864) resulted in the need to legally define the subject of system restrictions by the Russian state. It was therefore necessary to determine who was a “person of Polish descent”, and devise a method of separating such a person from other inhabitants of a multinational and multi-religious society living in the former Commonwealth lands taken by Russia. The purpose was to determine who should pay the contribution imposed on the Polish population for participating in the January Uprising (1863–64) and who should be subject to restrictions in the land sales in the Western guberniyas. This was done not only by special committees (Western Committee), and special commissions (e.g. for the Settlement of the Russian Element in the Western Country of 1865), but also state ministries (mainly the Ministry of the Interior), successive state cabinets (especially under Tsar Alexander III), and governor-generals from Vilno and Kiev as well as more zealous Russifiers in the persons of governors from nine Lithuanian-Belarusian-Ukrainian guberniyas. This task turned out to be too difficult for members of the Russian bureaucratic machine; in practice, the ethnic differentiator (sometimes based on the everyday language) was combined with the religious one (Catholic). So the “person of Polish descent” was usually a Pole who used Polish at home and professed Catholic faith. Problems appeared when the landowner was of Polish nationality, he spoke Polish, but he was not Catholic, e.g. Orthodox, or he was Catholic, he spoke Polish, but he considered himself a German, or worse, a Russian! In the face of such cases, which were not uncommon, everything (i.e. paying contributions and the right to trade in land) depended on the decision of an individual governor. 
    Создание системы репрессий в отношении польских помещиков на Отобранных землях после падения Январского восстания, вызвало необходимость в юридическом определении предмета, подверженного системным ограничениям со стороны российского государства. Следовательно, надо было определить, кто является «лицом польского происхождения» и как выделить такое лицо из числа других жителей, принадлежавших к многонациональному и многоконфессиональному обществу, населявшему земли, отобранные Россией у бывшей Речи Посполитой. Речь шла о том, кто должен платить контрибуцию, которой обложили польское население за участие в восстании и на кого должны распространяться ограничения в приобретении земель в Западных губерниях. Этим занимались не только особые комитеты (Западный комитет), особые комиссии (напр. о мерах водворения в Западном крае русского элемента в 1865 г.), но и министерства (главным образом Министерство Внутренних Дел), отдельные правительства (особенно при Александре III), как и Виленские и Киевские генерал-губернаторы, а также некоторые усердствующие русификаторы из числа губернаторов девяти литовско-белоруско-украниских губерний. Эта задача оказалась слишком сложной для представителей российской бюрократической машины – на практике соединялись признаки этнический (иногда опиравшийся на повседневный язык) с конфессиональным (католик). Следовательно, «лицом польского происхождения» был обычно поляк, пользующийся дома польским языком и исповедующий католицизм. Дилеммы появлялись, когда помещик польской национальности, говорил на польском, но не был католиком, а напр. православным, или был католиком, говорил на польском, но считал себя немцем или еще хуже – русским! В таких случаях, ничуть нередких, все (то есть оплата контрибуции и право приобретения земли) зависело от решения данного губернатора.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 135-146
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebieg Powstania Kościuszkowskiego na Wołyniu i Litwie w 1794 roku
    The Kościuszko Uprising in Volhynia and Lithuania in 1794
    Autorzy:
    Rusinowa, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2027320.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
    Tematy:
    Fiodor Denisow
    Jakub Jasiński
    Katarzyna II
    Tadeusz Kościuszko
    Józef Kopeć
    Michał Kleofas Ogiński
    Nikołaj Repnin
    Karol Sierakowski
    Janusz Tyszkiewicz
    Nikołaj Zubow
    Powstanie Kościuszkowskie
    represje popowstaniowe
    Feder Denisov
    Catherine II
    Nikolai Repnin
    Nikolai Zubov
    Kościuszko Uprising
    post-insurrection repressions
    Opis:
    Powstanie na Litwie w 1794 roku przeciwko carskiej Rosji miało na celu odzyskanie niepodległości Polski i Litwy po drugim rozbiorze Polski (1793 roku). Trwało od kwietnia do sierpnia 1794 roku i zakończyło się represjami rosyjskimi w stosunku do polskich uczestników tego wydarzenia.
    The uprising against Tsarist Russia, which broke out in 1794 in Lithuania, part of the Polish-Lithuanian Commonwealth, was an unsuccessful attempt to free Poland and Lithuania from Russian control after the Second Partition of Poland (1793). The uprising lasted from April to August 1794. Its fall was followed by repressions, especially against Polish participants, who were deprived of their property and possessions and subjected to further oppression.
    Źródło:
    Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2021, 1(15); 19-33
    2354-0435
    2719-8618
    Pojawia się w:
    Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies