Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rany trudno gojące się" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Zastosowanie termografii i planimetrii w ocenie efektów tlenoterapii hiperbarycznej w leczeniu trudno gojących się ran podudzi
Evaluation of hyperbaric oxygen therapy effects in hard to heal wounds studied by thermal imaging and planimetry
Autorzy:
Englisz, B.
Cholewka, A.
Knefel, G.
Liszka, G.
Kawecki, M.
Nowak, M.
Sieroń, K.
Stanek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/112168.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Indygo Zahir Media
Tematy:
termowizja
planimetria
tlenoterapia hiperbaryczna
rany trudno gojące się
thermal imaging
planimetry
hyperbaric oxygen therapy
hard-to-heal wounds
Opis:
Badania prowadzone w Centrum Leczenia Oparzeń w Siemianowicach Śląskich mają na celu wykorzystanie nieinwazyjnej techniki, jaką jest obrazowanie termograficzne w ocenie zmian mapy termicznej podudzi wskutek tlenoterapii hiperbarycznej. Ponadto w pracy skupiono się na próbie korelacji pomiędzy powierzchnią otrzymaną z badań planimetrycznych a obszarami izotermicznymi wynikającymi ze zmian metabolicznych tkanek miękkich. Grupa badawcza stanowiła 25 pacjentów (11 kobiet i 14 mężczyzn) cierpiących na trudno gojące się rany podudzi w wieku 65±17, leczonych za pomocą tlenoterapii hiperbarycznej. Każdy pacjent poddany był 30 zabiegom w komorze hiperbarycznej, gdzie pojedynczy zabieg trwał 86 minut. Obrazowanie termiczne wykonywano każdorazowo przed, jak i po pojedynczej sesji tlenoterapii. Otrzymane wyniki analizowano zarówno uwzględniając pojedyncze sesje w komorze hiperbarycznej, jak i biorąc pod rozważania pełny cykl leczenia, grupując wyniki pacjentów w poszczególnych okresach trwania całego cyklu: pierwsza część leczenia (0-10 zabiegów) – okres I, druga część (10-20) – II oraz trzecia część leczenia (20-30) – okres III. Przeprowadzone badania pokazały różnice w parametrach otrzymanych z pomiarów planimetrycznych oraz termicznych. Na podstawie otrzymanych wyników wydaje się, iż zastosowanie diagnostyki termowizyjnej w przypadku trudno gojących się ran podudzi może dać istotne informacje nie tylko w ocenie efektów leczenia, ale być może w kwalifikacji pacjentów do tlenoterapii hiperbarycznej. Nasuwa się również wniosek, aby połączyć obie techniki obrazowania, tak aby jednocześnie lekarz miał możliwość oceny rany zarówno na poziomie strukturalnym, jak i zasięgu intensywności procesów metabolicznych, gdyż obie techniki wydają się uzupełniać, co może nieść korzyści w procesie oceny stopnia rozwoju choroby.
The research carried out at the Burn Treatment Center in Siemianowice Śląskie aims to use a non-invasive technique, which is thermographic imaging in assessing changes in the thermal map of hard-healing wounds of the lower leg under the influence of hyperbaric oxygen therapy. In addition, a correlation is sought between the values obtained from planimetric studies with isothermal areas in the context of assessment of metabolic changes in soft tissues. The research group consisted of 25 patients (11 women and 14 men) suffering from poorly healing wounds in the age of 65 ± 17, treated with hyperbaric oxygen therapy. Each patient underwent 30 treatments in a hyperbaric chamber, where a single operation lasted 86 minutes. Thermal imaging was performed each time before and after a single session of oxygen therapy. The obtained results were analyzed both taking into account individual sessions in the hyperbaric chamber and taking into consideration the full course of treatment, grouping the results of patients in individual periods of the whole cycle: first part of treatment (0-10 treatments) – period I, second part (10-20) – II and the third part of treatment (20-30) – period III. The conducted research showed differences in the parameters obtained from planimetric and thermal measurements. On the basis of the obtained results, it seems that the use of thermovision diagnostics in the case of venous leg ulcers can give important information not only in the assessment of treatment effects, but perhaps in the patients’ qualification for this type of therapy. It also comes to the conclusion that both imaging techniques should be combined so that at the same time the doctor can assess the wound both at the structural level and the extent of metabolic processes, as both techniques seem to complement each other, which may benefit the process of assessing the disease’s development.
Źródło:
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2018, 7, 3; 221-224
2300-1410
Pojawia się w:
Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Owrzodzenia podudzi i trudno gojące się rany
Venous ulcers and difficult-to-heal wounds
Autorzy:
Citko, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138938.pdf
Data publikacji:
2022-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
venous ulcers
difficult-to-heal wounds
TIME strategy
TIAB molecules
owrzodzenia podudzi
rany trudno gojące się
strategia TIME
molekuła TIAB
Opis:
In Poland, the most common types of difficult-to-heal wounds include: venous ulcers, pressure ulcers, ulcers associated with the diabetic foot syndrome, ischemic (arterial) ulcers and neoplastic wounds. In the local management of chronic wounds, the TIME strategy should be used (T – tissue and debridement – tissue preparation; I – infection and inflammation control – infection and inflammation control; M – moisture balance – wound moisture balance; E – edges – wound edges – no healing progress or undermining the edge of the wound and epidermization stimulation). The TIME strategy pays particular attention to reducing the risk of wound infection. The treatment of TIAB molecules [titanum argentum-benzoicum] in the treatment of chronic wound infection may be among the measures taken to reduce the risk of chronic wound infection. The introduction of nanotechnology and the combination of ionic silver nanoparticles with titanium dioxide by covalent bonds in the TIAB complex, revolutionized the effect of silver, many times increasing its antibacterial and antifungal properties, and removing its toxic effect by preventing accumulation in tissues. The precipitation of metallic silver from ionic compounds resulted in the loss of activity of the preparations and, with prolonged use, could lead to tissue damage. The patented form of TIAB silver on the titanium core has only an ionic / stable form of silver which is not reduced by exposure to light, as well as organic and inorganic compounds. TIAB silver is available in the form of a spray and cream, and has a proven effect on pressure ulcers and ulcers that heal difficult to heal. At the same time, it does not show any allergy to silver with prolonged use. The use of the TIAB molecule in the treatment of ulcers with symptoms of colonization was presented at the congress of the European Wound Treatment Society in 2012 in Vienna as a new and highly effective solution.
Źródło:
Lek w Polsce; 2022, 373, 06; 8-14
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szerokie zastosowania oktenidyny
The wide range of uses of octenidine
Autorzy:
Citko, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44054916.pdf
Data publikacji:
2024-09-03
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
octenidine
difficult-to-heal wounds
acute pharyngitis
interdigital mycosis
bacterial vaginosis
oktenidyna
rany trudno gojące się
ostre zapalenie gardła
grzybica międzypalcowa
bakteryjna waginoza
Opis:
Octenidine dihydrochloride is an antiseptic with a wide range of applications. Octenidine preparations are recommended for use in wounds infected with multidrug-resistant strains. In the treatment of infected wounds, the combination of octenidine and hyaluronate may be important. It can be successfully used to treat local acute throat inflammation. Octenidine dihydrochloride can be used in the adjunctive treatment of interdigital mycosis, in the care of the umbilical stump or in the antisepsis of the vaginal mucosa or glans penis. It can be used, among others, in the treatment of periodontal diseases or post-extraction complications, as well as in endodontic treatment. There are also new reports on the possibility of using octenidine in the treatment of MRSA carriage in the form of a gel used intranasally or, among others, in the treatment of bacterial vaginosis. Interestingly, it has been shown that octenidine can inhibit the proliferation of MCF-7 breast cancer and H1299 lung cancer cells by promoting apoptosis.
Dichlorowodorek oktenidyny jest antyseptykiem o szerokim spektrum zastosowania. Preparaty z oktenidyną zalecane są do stosowania w ranach zakażonych szczepami wielolekooopornymi. W leczeniu ran zakażonych istotne może być połączenie oktenidyny z hialuronianem. Dichlorowodorek oktenidyny może być stosowany z powodzeniem w leczeniu miejscowych ostrych stanów zapalnych gardła. Może też być wykorzystywany w leczeniu wspomagającym grzybicy międzypalcowej, w pielęgnacji kikuta pępowinowego czy też w antyseptyce błony śluzowej pochwy lub żołędzi prącia. Może znaleźć zastosowanie m.in. w leczeniu chorób przyzębia czy też powikłań poekstrakcyjnych, a także w leczeniu endodontycznym. Pojawiają się również nowe doniesienia na temat możliwości wykorzystania oktenidyny w leczeniu nosicielstwa MRSA, w postaci żelu stosowanego donosowo, czy też m.in. w leczeniu bakteryjnej waginozy. Co ciekawe, wykazano, że oktenidyna może hamować proliferację komórek raka piersi MCF-7 i raka płuc H1299 poprzez promowanie apoptozy.
Źródło:
Lek w Polsce; 2024, 398, 7/8; 39-45
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies