Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rabbinic Judaism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Against Autoimmune Self-Sacrifice: Religiosity, Messianicity, and Violence in Derrida’s “Faith and Knowledge” and in Classical Rabbinic Judaism
Autorzy:
Weiss, Daniel H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930469.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
Derrida
sacrifice
rabbinic Judaism
messianism
altruism
war
Opis:
In this essay, I argue that a comparison of Derrida’s “Faith and Knowledge” to the texts and thought of classical rabbinic Judaism can illuminate new conceptual connections among the different elements of Derrida’s thought. Both Derrida and the rabbinic texts can be viewed as affirming a type of “holding back” and “allowing the other to be,” stances which Derrida links to “religiosity” and to “messianicity beyond all messianism.” Moreover, the rabbinic texts appear to avoid the “autoimmune” reaction that Derrida sees as stemming from many sacrificial and self-sacrificial logics in which the self is problematically sacrificed in order to preserve the “unscathed” other. In addition, the rabbinic texts’ stance concerning divine authorization for war and capital punishment help to illuminate Derrida’s claim that the ostensibly “secular” wars of modern states are in fact better understood as “wars of religion.”
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2021, 5, 3; 23-34
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synagoga i Kościół w I w. po Chr. - razem czy osobno?
Synagogue and Church in the first century – together or not?
Autorzy:
Chwiła, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532348.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Church
Synagogue
rabbinic Judaism
Judeo-Christian
Kościół
Synagoga
judaizm rabiniczny
judeochrześcijanie
Opis:
Pierwszy wiek po Chr. jest bardzo ważnym okresem dla kształtowania się judaizmu rabinicznego i chrześcijaństwa. Bowiem w tym czasie doszło do rozejścia się dróg Kościoła i Synagogi. Proces ten był długotrwały i naznaczony licznymi konfliktami. Przede wszystkim tym, co różniło obie religie, było odmienne rozumienie głównych filarów judaizmu Drugiej Świątyni, takich jak: monoteizm, Prawo, świątynia, wybranie i przymierze. Jednak należy podkreślić, że w centrum sporu znajdowała się osoba Jezusa jako obiecanego Mesjasza i Syna Bożego. To właśnie wiara w Niego stała się powodem ostatecznego rozdziału.
The first century AD is a very important period for the formation of rabbinic’s Judaism and Christianity. At that time, there was a separation between the Church and the Synagogue. This process was long and was marked by a good number of conflicts. First of all, the difference between two religions was a different understanding of the main pillars of the Second Temple Judaism, such as monotheism, the Law, the temple, election and covenant. However, it should be emphasised that in the centre of that conflict was the person of Jesus as the promised Messiah and the Son of God. It was the faith in Him that became the reason of the final separation.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 46; 133-150
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy doktrynalne współczesnego judaizmu mesjanicznego
A doctrinal perspective of the modern Messianic Judaism
Autorzy:
Karasiewicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494592.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
judaizm mesjaniczny
judaizm rabiniczny
Mesjasz
chrześcijaństwo
Kościół
Synagoga
messianic judaism
rabbinic judaism
Messiah
chistianity
Church
Synagogue
Opis:
Praca ta ma na celu ukazanie założeń teologicznych judaizmu mesjanicznego jako młodego ruchu religijnego oscylującego pomiędzy chrześcijaństwem w wersji protestanckiej a judaizmem. Szczególna uwaga zwrócona została na główne kierunki obecnej w nim refleksji teologicznej ze wskazaniem głównych reprezentantów tych ujęć.
This work aims to show the theological assumptions of Messianic Judaism as a young religious movement oscillating between Christianity in the protestant version and Judaism. A special attention was focused on the main directions of the theological reflection within the movement with the indication of the main representatives of this approach.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 02; 203-224
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ofiary krwawe w świetle wybranych fragmentów Miszny
Blood Sacrifices in the Light of Some Selected Texts of Mishnah
Autorzy:
Marcinkowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23202359.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Sacrificial cult
blood sacrifices
Mishnah
rabbinic Judaism
kult ofiarny
ofiary krwawe
Miszna
judaizm rabiniczny
Opis:
Miszna stanowiąca istotę judaizmu rabinicznego, w przekazach ustnych od III w. p.n.e., a spisana pod koniec II w. n.e., opisuje kult ofiarny w Świątyni Jerozolimskiej przed jej zburzeniem przez Rzymian w 70 roku n.e. Przekaz Miszny precyzuje i wyjaśnia biblijne rytuały związane ze składaniem ofiar, wśród których poczesne miejsce zajmują ofiary krwawe (zewachim). Miszna poświęca temu zagadnieniu osobny traktat zatytułowany właśnie Zewachim (Ofiary krwawe). Celem artykułu jest przybliżenie polskiemu czytelnikowi problematyki kultu ofiarnego sprawowanego w Świątyni Jerozolimskiej dotyczącego ofiarowania zwierząt jej poświęconych. Artykuł wskazuje główne aspekty sprawowanego kultu, obowiązujące rytuały i reguły nimi rządzące oraz związane z tym zagadnienia, z jakimi przyszło się zmierzyć w starożytności tannaitom, twórcom Miszny.
The Mishnah, which is the essence of Rabbinic Judaism, both in oral tradition since the third century B.C., and after it was written down by the end of the 2nd century A.D., describes the sacrificial cult in the Temple of Jerusalem prior to its destruction by the Romans in the 70 A.D. the message of the Mishnah states precisely and explains biblical rituals related to making sacrifices, among which blood sacrifices (zevahim) occupy a prominent place. The Mishnah devotes a separate treatise to this issue, entitled Zevahim (Blood sacrifices). The purpose of the study is to show the Polish reader the problems of the sacrificial cult performed in the Temple of Jerusalem with regard to the offering of animals which were dedicated to it. The paper presents the main aspects of the cult performed, the rituals and rules that governed them, as well as the ensuing problems faced by the Tannaites, who were the authors of the Mishnah in ancient times.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2023, 53; 75-96
0137-4338
2720-7102
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika języka religijnego Miszny
The Peculiarity of the Religious Language of Mishnah
Autorzy:
Marcinkowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559709.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Hebrajski misznaicki
język religijny
Tora Ustna
Miszna
judaizm rabiniczny
Mishnaic Hebrew
Religious Language
Oral Torah
Mishnah
Rabbinic Judaism
Opis:
Miszna stanowiąca sedno judaizmu rabinicznego, istotę tradycji ustnej, zwanej Torą Ustną, została spisana pod koniec II wieku n.e. w języku hebrajskim. Zanim jednak ją spisano, istniała od wieków w przekazach ustnych, co pozwalało na lepsze zrozumienie, aktualizację praw Tory i dostosowywanie ich do zmieniających się warunków życia, ale też wiązało się ze skrótową formą ustnego przekazu, posługującą się określonymi szablonami, gdzie istotne treści religijne zostały wtłoczone w utarte formuły i schematy, które stały się cechą charakterystyczną tego języka, z czasem im dalej od spisania, tym trudniejszego do odbioru ze względu na nienaruszalne struktury językowe, co ze współczesnej perspektywy może sprawiać wrażenie, szczególnie dla początkujących w tej dziedzinie, odwrotnego efektu od zamierzonego, tzn. że zamiast ułatwić zrozumienie Tory, forma przekazu treści zdecydowanie je utrudnia. Język Miszny nie jest zwykłym językiem, jak mogłoby się na pozór wydawać, zawierającym proste sformułowania przedstawiające zwyczajne rzeczy. Należałoby postrzegać go jako specyficzną odmianę naturalnej w owych czasach hebrajszczyzny, służącą wyłącznie do przekazu najistotniejszych treści religijnych. Jakim językiem zatem spisano Misznę? Jaka jest specyfika języka religijnego Miszny? Autor wystąpienia jest głównym redaktorem pierwszego polskiego opracowania naukowego Miszny zawierającego zarazem pierwszy polski przekład tego wielkiego dzieła judaizmu talmudycznego.
Mishnah, which is the crux of Rabbinic Judaism, the essence of oral tradition called the Oral Torah, was written down in the Hebrew language in the late 2nd century A.D. However, before it was written down, it existed in oral traditions, which allowed people to better understand them, to bring the Torah’s laws up to date and to adjust them to changes in living conditions; however, it was also linked with a short form of orally transmitted traditions using specific templates, where important religious contents were put into stereotyped formulas and schemes, which came to be a characteristic feature of this language. Gradually, the greater the distance in time from its writing down, the more difficult it became for people to understand it due to inviolable language structures, which, from a present-day perspective, may create an impression – especially for beginners – which is the opposite of the one intended. That is to say, instead of facilitating the understanding of the Torah, the form of the message content makes it definitely more difficult. The language of the Mishnah is not an ordinary language, as it might seem, containing simple formulations which present ordinary things. It should be perceived as a specific variety of the Hebrew language of that time, which was used exclusively to express the most important religious contents. What then was the language in which Mishnah was written down? What is the peculiarity of the religious language of Mishnah? The author of this article is the Editor-in-Chief of the first Polish scholarly edition of Mishnah, which also contains the first Polish translation of this great Book of Talmudic Judaism.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2019, 45; 131-147
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje między Kościołem Janowym a judaizmem rabinicznym w świetle najnowszych badań
Autorzy:
Wróbel, Mirosław Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041133.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Polemik
Spaltung
johanneische Schriften
rabbinischer Judaismus
Polemic
Separation
Johannine writings
Rabbinic Judaism
polemika
separacja
pisma Janowe
judaizm rabiniczny
Opis:
W niniejszym artykule została podjęta problematyka relacji pomiędzy Synagogą i Kościołem w kontekście pism Janowych. Autor analizuje teksty tradycji Janowej wskazując na ślady polemiki między judaizmem i chrześcijaństwem. Przez pryzmat terminów aposunagōgos, i „Żydzi” oraz polemicznych wyrażeń zostaje ukazana wrogość pomiędzy Synagogą i Kościołem. Autor ukazuje Sitz im Leben wspólnoty Janowej badając wpływ polemiki między judaizmem rabincznym a chrześcijaństwem po zburzeniu świątyni jerozolimskiej na treść tekstów Janowych. Analiza źródeł żydowskich i chrześcijańskich wskazuje na napięcie spowodowane chęcią utrwalenia własnej tożsamości. Prowadzi to do  stopniowego rozchodzenie się dróg Synagogi i Kościoła. W artykule zostają ukazane motywy rozejścia się dróg i ich znaczenie dla współczesnego dialogu pomiędzy judaizmem i chrześcijaństwem.
In the present article the author describes the issue of relation between Synagogue and Church in the context of Johannine writings. The author makes analysis of the Johannine texts in order to show the traces of polemic between Judaism and Christianity. He shows the hostility between Synagogue and Church in the light of terms like aposunagōgos, “Jews” and other polemical expressions which occur in the Gospel of John, in the Letters of John and the Book of Revelation. The author tries to answer the question of how Sitz im Leben of the Johannine writings influences their content. The analysis of Jewish and Christian sources shows the tension and hostility between Rabbinic Judaism and Johannine Community after the destruction of the Jerusalem Temple. It leads to gradual separation between Synagogue and Church. In this article there are shown the reasons for the parting of the ways between Judaism and Christianity and its meaning for the contemporary dialogue between Synagogue and Church.
Im folgenden Artikel wird die Problematik des Verhältnisses zwischen der Synagoge und der Kirche im Kontext der johanneischen Schriften untersucht. Der Autor analysiert die Texte der johanneischen Tradition mit der besonderen Aufmerksamkeit auf die Spuren der Polemik zwischen Judaismus und Christentum. Anhand der Begriffe aposunagōgos und "Juden" sowie der polemischen Wendungen wird die Feindschaft zwischen der Synagoge und der Kirche dargestellt. Der Autor zeigt Sitz im Leben der johanneischen Gemeinschaft, indem er den Einfluss der Polemik zwischen dem rabbinischen Judaismus und dem Christentum nach der Zerstörung des Tempels in Jerusalem auf den Inhalt der johanneischen Texte untersucht. Die Analyse der judaistischen und christlichen Quellen zeigt eine Spannung, verursacht durch die Bemühungen, die eigene Identität zu festigen. Dies führt zum fortschreitenden Auseinanderdriften der Wege der Synagoge und der Kirche. Im Artikel werden Motive dieser Spaltung dargelegt sowie deren Bedeutung für den gegenwärtigen Dialog zwischen Judaismus und Christentum. 
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 13-32
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rabinacka reorganizacja judaizmu biblijnego i jej znaczenie dla formułowania argumentu skrypturystycznego w teologii fundamentalnej
The Rabbinic Reorganization of Biblical Judaism and its Relevance to the Formulation of the Scriptural Argument in Fundamental Theology
Autorzy:
Słupek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433641.pdf
Data publikacji:
2022-07-26
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
teologia fundamentalna
argument skrypturystyczny
judaizm biblijny
judaizm rabiniczny
Biblia hebrajska
Jerozolima
Septuaginta
fundamental theology
scriptural argument
biblical Judaism
rabbinic Judaism
Jerusalem
Septuagint
Hebrew Bible
Opis:
Jednym z klasycznych argumentów stosowanych w teologii fundamentalnej jest argument skrypturystyczny. Chodzi w nim o wykazanie, że w historycznej osobie Jezusa z Nazaretu zrealizowały się mesjańskie proroctwa i zbawcze obietnice Starego Testamentu. Z tego też względu bywa również nazywany biblijnym lub z proroctw. Istotne tło, bez którego nie sposób właściwie odwoływać się do tego argumentu, stanowią złożone realia historyczno-teologiczne, w jakich następowało stopniowe rozchodzenie się dróg Kościoła i Synagogi. Kluczowe znaczenia ma tu zdobycie i zniszczenie Jerozolimy w 70 roku oraz następująca po tym rabinacka reorganizacja judaizmu biblijnego. Zasadniczym celem niniejszego opracowania jest wskazanie istotnych cech tej reorganizacji i jej znaczenia dla formułowania argumentu skrypturystycznego w teologii fundamentalnej. Kwestia ta nie doczekała się jak dotąd szerszego omówienia w literaturze przedmiotu. Realizując przyjęty cel, wskazano najpierw na konsekwencje płynące z faktu zburzenia Jerozolimy. Omówiono następnie znaczenie Septuaginty (LXX) i fakt jej odrzucenia przez judaizm rabiniczny oraz wskazano na specyfikę masoreckiej wokalizacji tekstu Biblii hebrajskiej. W końcowej części wskazano na płynące z omówionych treści istotne inspiracje dla teologii fundamentalnej. Dzięki temu argument skrypturystyczny zyskuje w swej wymowie i może ciągle być pomocny na drodze uwiarygodniania osoby i dzieła Jezusa z Nazaretu.
One of the classic arguments used in fundamental theology is the scriptural argument. It aims at showing that in the historical person of Jesus of Nazareth the messianic prophecies and salvific promises of the Old Testament were fulfilled. For this reason, it is also sometimes called biblical or prophetic. An important background, without which it is impossible to properly refer to this argument, is the complex historical and theological reality in which the gradual divergence of the ways of the Church and the Synagogue took place. Of key importance here is the capture and destruction of Jerusalem in 70 CE and the subsequent rabbinic reorganization of biblical Judaism. The primary purpose of this paper is to point out the prominent features of this reorganization and its significance for the formulation of the scriptural argument in fundamental theology. This issue has not yet been widely debated in the literature on the subject. In pursuit of the stated aim, the consequences of the destruction of Jerusalem have been pointed out first. Next, the author discusses the meaning of the Septuagint (LXX) and the fact of its rejection by rabbinic Judaism, and points to the specificity of the Masoretic vocalization of the text of the Hebrew Bible. The final section points to the important inspirations for fundamental theology that flow from the contents discussed. In this way the scriptural argument gains in its significance and can still be helpful in substantiating the person and work of Jesus of Nazareth.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 67-82
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie w szabat w świetle wybranych tekstów judaizmu rabinicznego
Treatment on the Sabbath in the Light of Selected Texts of Rabbinic Judaism
Autorzy:
Marcinkowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559096.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
judaizm
prawo rabiniczne
szabat
leczenie
Judaism
Rabbinic Law
Sabbath
treatment
Opis:
Artykuł ujmuje temat leczenia w szabat od strony formalnej judaizmu rabinicznego sięgając niejednokrotnie do początków halachy. O uświęceniu szabatu i zakazie pracy w ten szczególny dla wyznawców judaizmu dzień poucza Tora w Księdze Wyjścia 20,9-11, a Miszna w traktacie Szabat 7,2 precyzuje ten zakaz wymieniając trzydzieści dziewięć rodzajów zakazanych prac, które z dzisiejszej perspektywy stanowią podstawę do dalszych zakazów. Czy wolno zatem leczyć w szabat? Żeby nie przekroczyć prawa szabatowego Miszna zabrania nastawiania złamania, konkludując „a jeśli się wyleczy, to się wyleczy” (Szabat 22,6). W innym miejscu ze względu na poród, pożar, obce wojska, tonącego w rzece czy przywalonego gruzem, w celu ratowania życia w szabat Miszna zezwala na przekroczenie granicy szabatu o dwa tysiące łokci w każdym kierunku (Rosz Haszana 2:5; Eruwin 4:3). Dopiero Gemara wypowiada się bardziej stanowczo na ten temat, a talmudyczna zasada pikuach nefesz (פיקוח נפש) – ratowanie ludzkiego życia stanowi w judaizmie nadrzędną zasadę znoszącą wszelkie przykazania religijne. Znana jest inna talmudyczna maksyma: „Kto ratuje jedno życie, jakby cały świat ratował” (Sanhedryn 37a). Artykuł przedstawia temat leczenia w szabat w świetle wybranych tekstów judaizmu rabinicznego ze szczególnym uwzględnieniem Miszny i Gemary oraz zbioru Szeelot Utszuwot.
The paper deals with the problem of treatment on the Sabbath from the formal point of view of Rabbinic Judaism often reaching to the beginnings of Halakhah. The Torah teaches in the Book of Exodus 20:9-11 that the Sabbath is sanctified and that no work is to be performed on this particular day which is so special for the followers of Judaism; and the Mishnah in its Tractate Shabbat 7:2 provides more details of this prohibition by mentioning thirty-nine types of prohibited work which from today’s perspective form the basis for further bans. Is it permitted then to heal on the Sabbath? In order to avoid breaking the Sabbath law, the Mishnah forbids the setting of fractures by concluding: ”and if it heals, it will heal” (Shabbat 22:6). Elsewhere, in cases of childbirth, fire, foreign invasion, a person drowning in a river or being buried in debris, in order to save lives on the Sabbath, the Mishnah allows one to cross the Sabbath limits by two thousand cubits in each direction (Rosh Hashanah 2:5; Eruvin 4:3). It is the Gemara that speaks more strongly about this problem, and the Talmudic principle pikuah nefesh (……) – saving human life, constitutes the overriding principle in Judaism, taking precedence over all religious commandments. There is also another Talmudic maxim: ”Whoever saves one life, saves the entire world” Sanhedrin (37a). The article explores the topic of treatment on the Sabbath in the light of selected texts of Rabbinic Judaism with particular emphasis on the Mishnah and the Gemara as well as on the collection Sheelot u-Teshuvot.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2019, 44; 109-121
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Grześkowiak, „U stóp Gamaliela…” (Dz 22,3). Zastosowanie metod egzegezy żydowskiej w Pierwszym Liście do Koryntian (Biblica et Judaica; Pelplin: Bernardinum 2017)
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044592.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
1Kor
Paweł
judaizm
egzegeza rabinacka
1 Cor
Paul
Judaism
rabbinic exegesis
Opis:
Recenzja książki: Adam Grześkowiak, „U stóp Gamaliela…” (Dz 22,3). Zastosowaniemetod egzegezy żydowskiej w Pierwszym Liście do Koryntian (Biblica et Judaica; Pelplin: Bernardinum 2017). Ss. 592. 49,90 PLN. ISBN 978-83-7823-943-7.
Book review:  Adam Grześkowiak, „U stóp Gamaliela…” (Dz 22,3). Zastosowaniemetod egzegezy żydowskiej w Pierwszym Liście do Koryntian (Biblica et Judaica; Pelplin: Bernardinum 2017). Ss. 592. 49,90 PLN. ISBN 978-83-7823-943-7.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 499-503
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medieval Karaite Exegesis as Evidenced in Selected Examples from Yefet Ben Eli’s Commentary on the Book of Hosea
Autorzy:
Stefański, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037161.pdf
Data publikacji:
2021-03-29
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Karaism
Karaite Judaism
Masoretic Text
Hebrew
apologetics
literal interpretation
oral tradition
rabbinic exegesis
Opis:
For many years, Karaite exegesis was relatively unknown to numerous Biblical scholars. This situation has been changing with an increasing access to source materials. As a result, more and more Karaite exegetical treasures representing the trends of Karaite Judaism have come to the fore. Among them, there is the Commentary on the Book of Hosea by Yefet ben Eli, one of the most significant representatives of Karaism in the tenth century. Yefet ben Eli exhibits a remarkable knowledge of Hebrew etymology, which enables him to provide unique answers to the interpretative problems in the Masoretic Text. His apologetic concern for prospective Muslim readers of his commentary is also noteworthy. Although, in general, Karaism sought to concentrate on the literal sense of the Scripture, Yefet ben Eli does not shy away from recourses to rabbinic oral tradition. Nevertheless, his exegetical contribution remains unique, as clearly demonstrated by the selected examples from his Commentary.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2020, 90, 5; 335-351
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Średniowieczna egzegeza karaimska na przykładzie wybranych zagadnień z komentarza Jefeta ben Eliego do Księgi Ozeasza
Middle Age Karaite Exegesis as Evidenced in Selected Examples from Yefet ben Eli’s Commentary to the Book of Hosea
Autorzy:
Stefański, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035976.pdf
Data publikacji:
2017-07-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Karaizm
Karaimi
tekst masorecki
język hebrajski
apologetyka
interpretacja literalna
tradycja ustna
egzegeza rabiniczna
Karaism
Karaite Judaism
Masoretic Text
Hebrew
apologetics
literal interpretation
oral tradition
rabbinic exegesis
Opis:
For many years, Karaite exegesis had been relatively unknown to numerousBiblical scholars. This situation has been changing with an increasingaccess to source materials. As a result, more and more Karaite exegeticaltreasures representing the trends of Karaite Judaism have come to the fore.One of them is the Commentary to the Book of Hosea by Yefet ben Eli, oneof Karaism’s tenth century most significant representatives. Yefet ben Eliexhibits a remarkable knowledge of Hebrew etymology which enables himto provide unique answers to interpretative problems in the Masoretic Text.His apologetic concern for prospective Muslim readers of his commentary is also noteworthy. Although, in general, Karaism sought to concentrate onthe literal sense of Scripture, Yefet ben Eli does not shy away from recourseto rabbinic oral tradition. Still, his exegetical contribution remains unique,as selected examples from his Commentary clearly show.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2016, 86, 4; 205-222
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ḥam Ribi Avram Finci’s Ladino Translation of Selected Texts from the Zohar as a Rare Glimpse into the Methodology of Traditional Bosnian Sephardic Yeshivot (Adult Learning Clubs) and Its Relation to the Local Sufi Islamic Tradition of “Ders”
Przekład Ḥam Ribi Avrama Finciego wybranych tekstów Zoharu na ladino jako rzadkie spojrzenie w metodologię pracy tradycyjnych bośniacko-sefardyjskich „jeszybot” (klubów edukacyjnych dla dorosłych) oraz jej związek z lokalną, islamsko-suficką tradycją homiletyczną
Autorzy:
Papo, Eliezer
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339655.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
studia sefardyjskie
kultura sefardyjska
literatura ladino
Żydzi osmańscy
Żydzi bośniaccy
żydowsko-hiszpańska literatura rabiniczna
homiletyka sefardyjska
kultura bośniacka
Żydzi bałkańscy
Sephardic studies
Sephardic culture
Ladino literature
Ottoman Jews
Bosnian Jewry
Rabbinic literature in Judeo-Spanish
Sephardic Sermon
Judaism & Sufism
Balkan Culture
Balkan Jews
Opis:
In traditional Sephardic culture, theoretical Kabbalah was an exclusive patrimony of the rabbinic elite. From the 17th century onward, many Sephardic laymen found even the Hebrew liturgical, and especially speculative, texts to be impenetrable and incomprehensible. Consequently, the rabbinic elite began to translate liturgical texts and halakhic works into popular Judeo-Spanish. However, the Zohar was usually not included in these projects of cultural intermediation. Consequently, a Judeo-Spanish translation of the integral text of the Zohar, or even of one of its volumes, does not exist to this day. At the same time, different Sephardic rabbis translated selected excerpts from the Zohar into the vernacular. This paper analyses one such anthology, Avram ben Moshe Finci’s Leket a-Zoar, published in 5619 (1858/9) in Belgrade. The anthology contains 246 excerpts from the Zohar, 121 of which conclude with Finci’s own reflections and a resumé of the moral of the story. Many of Finci’s discourses are masterpieces of the traditional Judeo-Spanish oral genre of darush. Finci was not interested in explaining theoretical kabbalistic terms and concepts. Rather, he reads the Zohar as if it were a work of Mussar. The traditional learning of Bosnian Sephardim seems to resemble, in both methodology and content, the learning traditions of their Muslim neighbours, showing once again that settled communities such as the Ottoman Sephardim cannot be researched only in the context of their affinity to the Jewish world. It is impossible to understand the way the Ottoman Sephardim developed Jewish concepts, practices and institutes without acknowledging the common Ottoman culture they shared with their Muslim and Christian neighbours.
W tradycyjnej kulturze sefardyjskiej kabała teoretyczna była dziedzictwem wyłącznie uczonej elity rabinów. Od wieku XVII dla wiernych należących do niewykształconych mas bardziej skomplikowane teksty liturgiczne (nie wspominając o spekulatywnych) były niezrozumiałe, dlatego też elita rabiniczna podjęła się zadania tłumaczenia podstawowych pism liturgicznych i halahicznych na język żydowsko-hiszpański. Ponieważ dzieła Zohar zwykle nie włączano do tego kulturalno-mediacyjnego projektu, do chwili obecnej nie powstał integralny, żydowsko-hiszpański przekład ani jednej z jego ksiąg. Różni rabini sefardyjscy przekładali na żydowsko-hiszpański jedynie własny wybór najbardziej pouczających tekstów pochodzących z tego ogromnego korpusu. Niniejszy artykuł analizuje jeden z takich zbiorów wybranych fragmentów, słynny Leket a-Zoar autorstwa Ḥam Ribi Avrama (syna Mojżesza) Finciego, wydany w Belgradzie w 5619 (1858/9) roku. Antologia Finciego zawiera przekład 246 fragmentów ksiąg Zoharu, z których 121 kończy się własnymi refleksjami i komentarzami Finciego. Wiele z tych wykładów Finciego to arcydzieła tradycyjnego sefardyjskiego gatunku ustnego darush (‘kazanie’). Finci, jako komentator, nie był zainteresowany wyjaśnianiem zagmatwanych kabalistycznych terminów i konceptów. Chętniej czytał i tłumaczył Zohar jak dzieło musar – dzieło żydowskiej etyki. Jak się wydaje, w tym podejściu połączyły się tradycyjny bośniacko-sefardyjski sposób czytania, uczenia i tłumaczenia ksiąg Zoharu oraz lokalna bośniacko-muzułmańska tradycja czytania, uczenia i tłumaczenia klasycznych tekstów sufickich. Dowodzi to faktu, że wspólnoty żydowskie, zakorzenione w określonym kontekście cywilizacyjnym, nie mogą być studiowane jedynie przez pryzmat ich wyjątkowości wobec reszty świata żydowskiego ani przez pryzmat kongruencji z nim. Niemożliwe jest zrozumienie rozwoju sefardyjskich idei, praktyk i instytucji bez brania pod uwagę wspólnej osmańskiej cywilizacji, w tworzeniu i rozwoju której Sefardyjczycy przez prawie 500 lat brali udział razem ze swoimi muzułmańskimi chrześcijańsko-prawosławnymi sąsiadami.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 181-222
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies