Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "parable" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Leśmian: Ja i Inny
Leśmian: “I” and the “Other”
Autorzy:
Czabanowska-Wróbel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1535465.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Leśmian
parable
allegory
philosophy of dialogue
Other
Opis:
Leśmian’s poems, those that can be treated as parables with the thirdperson narrator and a given plot and those written with the lyrical I and straightforward narrative, include a dominant and premeditated anthropological conception. Leśmian is intrigued by the relation between an individual and other people. The relation is conducive, or even essential, in the spiritual survival of the individual, and is often described as a “salvation”. The relevant issues can be interpreted within the language of the philosophy of dialogue, including the philosophy of Emmanuel Lévinas, though the latter cannot be obviously treated in terms of decisive influence. The space where the ethical dimension of the interpersonal relations is revealed is namely love towards the closest pesons, it is followed by the encounter with other people, and finally the encounter with radical otherness, with what is, beyond the very experience of humanity, different — with a suffering animal. In Leśmian’s poetical output, in which the ontological and epistemological dimensions are so important, it is rather the ethical dimension that becomes prominent. This dimension, often neglected by researches of the poet’s rich and versified output, quite unexpectedly seems to come down to some absolutely fundamental ethical imperatives: to love and keep in mind that one should not hurt or kill with words or deeds.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2009, 16; 11-28
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Do Desvalido no Caminho (Lc 10, 25–37): uma metáfora viva entre a norma e a virtude
Autorzy:
Délio Borges de Meneses, Ramiro
Czarnecki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050939.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Samaritan Parable
metaphoric living
law and virtue
Opis:
The parable of the Good Samaritan has at its center a virtue: mercy. His “ethós” is found in “compas- sion”, as an arethological experience, induced by the Desvalido (semi-living). The moral demands of daily practice seem to be best expressed in the language of “virtue”, it will be necessary to recognize that the rapid development of biomedical progress produces an ever-increa- sing problem, driven by the solution of which moral and sensitivity is not sufficient. the willingness to operate for the good of the patient. On the other hand, the reference to “virtue” is a constitutive element of moral experience, in such a way that the principialist approach cannot be taken for gran- ted, but the effectiveness and performance of the principles themselves depend on the disposition of the character of those who act.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2021, 1(40); 37-55
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialectic into Dialogos and the Pragmatics of No-thingness in a Time of Crisis
Autorzy:
Vervaeke, John
Mastropietro, Christopher
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833802.pdf
Data publikacji:
2021-10-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
dialectic
dialogos
nothingness
nihilism
metanoia
parable
koan
Opis:
Nishitani and Neoplatonism both argue that overcoming the nihilism of non-being requires a confrontation with, and cultivation of, the experience of nothingness. This paper argues that the appreciation of nothingness is best realized in the practice of dialectic into dialogos, as adapted from the Socratic tradition. We argue that dialectic equips the self for the confrontation with nihilism, and is best suited to transforming the privative experience of nothingness into a superlative, collective experience of no-thingness. The practice of dialectic into dialogos exapts the nature of the self as a synthesis of being and non-being, and possibility and necessity, in and through its relationship to others, and to its own otherness within self-transcendence. Dialectic into dialogos can thereby become a central philosophical practice for responding to our contemporary meaning crisis by affording a generative process of meaning-making that can lead to personal and cultural transformation and communion within the culture – renewing communitas for new communities.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2021, 5, 2; 58-77
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Do Desvalido ao Samaritano (Lc 10, 25–37): da audição à recitação pela decisão em Teologia Narrativa
Autorzy:
Borges de Meneses, Ramiro Délio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147554.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Good Samaritan
parable
audition
recitation
and decision
Opis:
The Good Samaritan parable defines, according to your biblical formulation, and plays a very important role to the decision (charity), recitation (hope), and audition (faith). However, there is a necessary relationship between these three elements, and the theological meaning of the splancnophanic deliberation, that is the truthly parable’s foundation in the biblical sense, and morality according the plesiologic aretology, and poietic ethic.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2021, 1(34); 27-40
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A biblical parable reverberating in the poem Podwaliny [Foundations] by Leopold Staff (archaic functions of the narrative text and its topical application)
Autorzy:
Dobrzyńska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/702966.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
narration
biblical parable
archaic thinking
intertextual relations
Opis:
Podwaliny [Foundations], the poem written by Leopold Staff right after the war and carrying traces of a profound trauma, takes advantage of the motifs drawn from the biblical parable of good and bad construction practices (Gospel According to St Matthew, 7:24–27). In her interpretation of the poem, the author analyses the way(s) in which the biblical paradigm has been transformed, and the consequences of this procedure. Use is made of the opinions of the scholars who have reconstructed the primary function of parabolic stories, having identified in them the original forms of thinking which preceded the evolvement of abstract concepts encoding qualities.
Źródło:
Nauka; 2017, 2
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzegeza filozoficzna. Trzy ilustracje
Philosophical exegesis. Three examples
Autorzy:
Grabowski, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426831.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bible
philosophical exegesis
anthropology
Parable of the Sower
Opis:
In this article the author uses the method of philosophical exegesis for the Parable of the Sower and for Jesus ‘answer to the disciples question’ regarding the metaphorical nature of His teachings. The idea of this exegesis is such that biblical symbols are paralleled with philosophical and anthropological concepts. The anthropological project derived from the results of this interpretation is then confronted in two of its details with F. Ebner’s concept of word and D. von Hildebrand’s description of depth. This juxtaposition shows the possibilities of anthropological reflection engendered from a philosophical reading of Bible.
Źródło:
Logos i Ethos; 2013, 2(35); 147-166
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paraboliczny wymiar prologu do Sędziwoja Józefa Bohdana Dziekońskiego
Parables in the Prologue to Sędziwoj by Józef Bohdan Dziekoński
Autorzy:
Naplocha, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951532.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
parable
metaphor of Phoenix
Józef Bohdan Dziekoński
Sędziwój
Opis:
The article interprets the metaphor of Phoenix in Józef Bohdan Dziekoński’s novel Sędziwoj. The symbolism of the mythical figure offers a structural frame which unites the whole novel. This motif, which appears in the opening and closing part of the text, is a parabolic representation of the characters’ fortunes and constitutes quasi-biographies of Kosmopolita and Sędziwoj. Also the very introduction, which is based on the Herder’s legend, outlines the entire novel. Finally, drawing from cultural studies, the article frequently refers to symbolism and alchemy.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2017, 10
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid wśród symboli i alegorii. Refleksje wokół książki Symbol w dziele Norwida
Norwid amongst symbols and allegories. Reflections around the book Symbol w dziele Norwida (Symbols in Norwid’s Works)
Autorzy:
Junkiert, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729465.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
symbol
alegoria
parabola
romantyzm
modernizm
allegory
parable
Romanticism
modernism
Opis:
The article is concerned with a monograph that discusses the presence of symbols and allegories in Cyprian Norwid's works. It is an important work raising a theme that is fundamental for modern studies of the poet. The studies gathered in the volume try to answer the question if Norwid is more of a continuator of Romantic literature, or rather he predicts literary trends characteristic of the beginning of the 20th century.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2012, 30; 276-287
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O espaço e o tempo plesiológicos: pela ética poiética e xenológica na parábola do Homo Viator (Lc 10, 25–37)
The plesiologic space and time: from poietic to xenology ethics
Autorzy:
Meneses, Ramiro Délio Borges de
Czarnecki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050201.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Space
time
plesiologic reality
the good samaritan parable
and splancnophany
Opis:
The plesiological reference is the temporality of alterity – plesiological time – of the Good Samaritan, as it appears in Luke’s parable, which is exclusive (10, 25–37). He is what he does not see with precepts. It will be what approaches the suffering man. And, because it approaches, creating a plesiological space, it is that it sees well; and, because he sees well, “is moved” (rahamim); and because he is moved, he bends over him to give him life, because he has an eonic time.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2020, 4(39); 23-38
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theoretical foundations of utopian and dystopian parables in world literature
Autorzy:
Murvatova, Ilaha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42932598.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
fantastic
unrealizable
unrealizable dream
ideal social system
parable
utopia
dystopia
Opis:
What does the future hold for us? Which path will humanity take? Perhaps people will finally learn from the mistakes of past generations and build a perfect society? Or they will choose a disastrous path, making the life of an individual absolutely unbearable? Science fiction writers have repeatedly tried to find answers… Science fiction is dedicated to the two opposites of the development of civilization. When people talk about fiction of the early twentieth century, they usually mean so-called “science fiction.” The first works of fantastic literature of new varieties began to appear at the end of the 19th century, and individual works even earlier. In this case we are talking about works that combine a literary plot with scientific fragments; at the same time, the work as a whole acquires a journalistic character. At the end of the 19th and beginning of the 20th centuries, due to extra-literary factors, this form became extremely popular. Its development is influenced by the rapid growth of scientific, or more precisely, technical research, and the powerful introduction of technology into human life.
Źródło:
Reality of Politics; 2024, 28; 63-71
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O homem como projeto egundo Pedro Laín Entralgo
Autorzy:
Pinto Ribeiro, Maria Fátima
Borges Meneses, Ramiro Délio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158827.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Pedro Lain Entralgo
hope
expect
aretology
parable
Father forgiveners
and prodigal son
Opis:
According to the new phaenomenology, the expectant man was stadied by Pedro Lain Entralgo, meanwhile the concept to wait and by the word "hope". According to the hope there is a future conversion. Therefore, the expect and hope defines so many differents, because one is the first and the other is the second. The Prodigal Son parable (Lc 15,11-32) is the lectio divina of the "elpidic esplancnofany". And the Prodigal Son arose, and came to his Father. But when he was yet a great way off his Father saw him and had compassion, and fell on his neck, and kissed him. Meanwhile, this is the Father ́s Hope according to the expect of prodigal. This Prodigle Son parable plays a very important role to the "agapic splancnophany" of the Father in relationship with the elpidic sense of the Prodigal Son.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2016, 1(14); 97-118
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Reinterpretation of Biblical Images in Katrya Grynevycheva’s “On the Way to Sykhem” and Other Stories
Reinterpretacja obrazów biblijnych w zbiorze opowiadań Katri Grynewyczewej „Na drodze do Sychem” i inne opowiadania
Autorzy:
Tkachenko, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038213.pdf
Data publikacji:
2020-03-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Biblia
historia
przypowieść
kontrast
symbol
otwarte zakończenie
Bible
story
parable
contrast
open finale
Opis:
Paper deals with the peculiarities of the small prose by Katrya Grynevycheva. It clarifies the symbolic dominants, means of character creation, and the author’s world outlook. The article identifies biblical images in her book “Po dorozi v Syxem” ta inshi opovidannya [“On the way to Sykhem” and Other Stories]. The writer uses paraphrases for citation of the Biblical text. She adds new meanings and extends the semantics of religious images. The images include: Heroes, Characters, Flora and Fauna, and the Elements. Katrya Grynevycheva correlates such concepts as ground, terra, earth and Homeland. Thus, Ukraine is spiritual substance. The investigation reveals the main features of the author’s individual style. The book represents a variety of genres (legend, fairytale, parable, storytelling). The Christian intertext pervades all stories. Katrya Grynevycheva builds the artistic God’s world and insists on basic truths (love, faith and peace). The paper proves the uniqueness and significance of the writer’s heritage in the development of Ukrainian literature.
W artykule przedstawiono cechy opowiadań Katri Grynewyczewej, odkrywając ich dominanty symboliczne, specyfikę budowania postaci przez autorkę oraz ich orientacje filozoficzne, a także określając zarysy biblijnych obrazów zawartych w książce „Po dorozi v Syxem” ta inshi opovidannya [„Na drodze do Sychem” i inne opowiadania]. Pisarka reinterpretuje w niej tekst Pisma Świętego. Nadaje mu nowe znaczenia i zawartość semantyczną, rozwijając obrazy religijne, np. postaci główne (Pan Bóg, Jezus Chrystus, Maryja), inne postaci (apostołowie, król Salomon, królowa Saby), flora i fauna (baranek, pszczoła, wilk, mak, tarnina), żywioły (woda, ogień, wiatr) itd. Katria Grynewyczewa zestawia ze sobą zjawiska takie jak gleba, ziemia, ziemia ojczysta i ojczyzna. W rezultacie Ukraina nabiera charakteru substancji duchowej. Artykuł bada główne cechy indywidualnego stylu autorki ( metaforyzacja życia, symbolika kolorów, asocjatywizacja). Zbiór opowiadań reprezentuje rozmaite gatunki literackie (legenda, baśń, przypowieść, podanie). Całość narracji przenika intertekst chrześcijański. Katria Grynewyczewa przedstawia artystyczną ekspresję Bożego świata, akcentując stałość jego prawd duchowych – wiary, miłości i pokoju.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 28, 1; 25-36
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontekst perykopy o winnym krzewie (J 15, 1-11)
Autorzy:
Pisarek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162434.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Jana
przypowieść
J 15
1-11
John
parable
Jn 15
Opis:
Le contexte historique, psychologique et littéraire du passage de Jn 15,1—11 ou 1—17 est l’une des questions préliminaires qu’il y a lieu de considérer dans 1’interprétation de ce fragment du 4me évangile sous l’aspect théologique. Concernant le contexte historique des derniers discours du Christ (Jn 13—17), certains auteurs (p. ex. J. Maldonat, A . Bisping, J. M. Bover) acceptent la localisation et la chronologie traditionnelle (Cénacle, Dernière Cène). Selon d’autres exégètes (L. Cl. Fillion, F. Godet, B. Schwank, J. Vosté, B. F. Westcott), le second discours d’adieu fut prononcé sur le chemin de Gethsémani. L’occasion peut en avoir été fournie par un sarment de vigne à la fenêtre du Cénacle, le calice de vin à la Dernière Cène, les vignes le long du chemin vers Gethsémani, le cep d’or sur le mur du sanctuaire dans le tempie d’Hérode (J. Pickl), voire le Ps. 128 (P. Dörpinghaus). L e fragment étudié ici reçoit des localisations diverses dans le temps et dans l’espace: Gethsémani (M. Miguéns), contexte défini par I Cor. 15,6 (I. Hammer, R. Ernst), Cénacle après la Résurrection (V. M. Breton), contexte décrit par Jn 20, 19-23 (P. Guichou) ou par Mt 10 (J. M. Lagrange). Les recherches confirment l’opinion traditionnelle. Le contexte psychologique (sentiments de Jésus et des disciples) a retenu surtout l’attention de V. M. Breton, P. Dörpinghaus et P. W. von Keppler. L’ambiance affective de ce dernier soir était le produit de plusieurs faits: lavement des mains, annonce de la trahison de Judas, Eucharistie, proximité de la Passion et de la Mort du Christ. La simultanéité de sentiments opposés dans l’âme des participants était rendue possible grâce a l’anticipation (tristesse présente, joie future). Dans l’examen du contexte affectif de la parabole du cep il y a lieu de faire appel aussi aux textes suivants: Jn 12,27; 13,21; 14,1.27; 16,6. Le contexte psychologique du langage figuré de cette péricope laisse transparaitre les sentiments qui accompagnent d’ordinaire les adieux (regret causé par la séparation imminente, désir d’éveiller des sentiments d’union et de charité, de réconfort et de confiance). Tout cet ensemble affectif suggère que Jn 15,1—17 soit laissé en son contexte traditionnel historique et littéraire (après le chapitre XIV de l’Evangile johannique). L ’analyse générale des chapitres 13 à 17 et la division de cette section en parties plus petites montrent que le texte n’y est pas homogene (davantage de thèmes, dialogue, monologue). Il en résulte que nous ne sommes pas en présence d’un discours uni, continu. Les différences que l’on vient d’indiquer sont diversement expliquées selon les auteurs: les uns (P. Dörpinghaus, V. M. Breton, P. Guichou) proposent une solution objective, appuyée sur le contexte historique et psychologique; d’autres en donnent une solution subjective ou littéraire à l’aide de l’hypothèse de deux rédactions (G. M. Behler, J. M. Bover, R. Bultmann, R. Van den Bussche, St. Gallo, P. Gächter, J. M. Lagrange, B. Schwank, A. Wikenhauser). Selon ces derniers auteurs, le chapitre XIV ferait partie de la première rédaction de l’Evangile de St. Jean, tandis que les chapitres suivants (15, 16 et 17) auraient été ajoutés dans une sećonde rédaction. Parmi les tenants de l’hypothèse subjective certains n’admettent aucun complément, d’autres indiquent la possibilité d’additions, de 1’apocalypse synoptique en particulier, dans la section des discours d’adieux. La péricope du cep de la vigne n’est pas de la poésie (contrairement à D. H. Müller), il faut pourtant lui reconnaitre la forme de discours lié (J. M. Bover, P. Gächter). Dans son appréciation des hypothèses subjectives 1’auteur de l’articie marque qu’elles ne sont pas contraires à l’inspiration car elles constituent l’application de la méthode historique et critique à l’examen d’un fragment concret de l’Evangile. Il est possible que les souvenirs de St. Jean concernant le Dernier Souper aient été redigés par un secrétaire de l’Apôtre. La Cène avec 1’Eucharistie semble former le meilleur contexte pour les chapitres 15 et 16, encore qu’en raison du sens ecclésiologique fondamental dans la péricope du cep et des sarments, le contexte de Mt 10 serait possible pour cette dernière (J. M. Lagrange). Au nombre des résultats des recherches menées il y a lieu de placer les constatations que le noyau des enseignements contenus dans Jn 13—17 appartient au Jeudi Saint, avec existence d’additions possibles provenant d’un autre contexte historique, et qu’il existe, sous le rapport littéraire, une analogie entre Mt 5 s. (Sermon sur la Montagne) et Jn 13 s. (discours d’adieux). Les difficultés que pose cette section, entre autres la continuité entre Jn 14, 31 et Jn 18, 1, et le manque d’unité avec 15, 1 sont mieux expliquées par les hypothèses subjectives que par les hypothèses objectives.
Źródło:
The Biblical Annals; 1968, 15, 1; 77-96
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zur ökologischen Bildersprache bei den alttestamentlichen Propheten
O ekologicznej mowie obrazowej u starotestamentalnych proroków
Autorzy:
Najda, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817965.pdf
Data publikacji:
2006-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
judaism
ecology
metaphor
parable
prophets
Old Testament
judaizm
ekologia
metafora
przypowieść
prorocy
Stary Testament
Opis:
The prophets of the Old Testament in the fulfillment of their task of proclaiming God’s word make use of various literary forms and frequently use pictures from different disciplines of life, in order to be understandable for their listeners, in order to convince them and to make impression on them, they especially willingly make use of pictures taken from the sphere of ecology, making different comparisons and metaphors, these generally concern God, His action towards Israel and the Chosen Nation itself.
Prorocy Starego Testamentu wypełniając swoje zadanie głoszenia słowa Bożego posługują się różnymi gatunkami literackimi oraz wykorzystują często obrazy z różnych dziedzin życia, aby być zrozumiałymi dla swoich słuchaczy, aby ich przekonać i aby wywrzeć na nich wrażenie. Szczególnie chętnie odwołują się do obrazów z zakresu ekologii tworząc rozmaite porównania i metafory. Odnoszą się one głównie do Boga, do Jego działania wobec Izraela oraz do samego narodu wybranego.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2006, 4, 1; 77-90
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A parable in Greek-Roman, Old Testament and rabbinic literature
Przypowieść w literaturze grecko-rzymskiej, starotestamentowej i rabinackiej
Autorzy:
Jaromin, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578620.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
a parable
literary genres in Bible
biblical hermeneutics
przypowieść
gatunki literackie w Biblii
hermeneutyka biblijna
Opis:
Jednym z aspektów, którymi zajmuje się hermeneutyka biblijna, jest kwestia gatunków literackich obecnych w Piśmie Świętym. Do charakterystycznych gatunków literatury biblijnej należy z całą pewnością przypowieść. Z przypowieścią najczęściej spotykamy się w Ewangeliach. Przypowieści nie były jednak „wynalazkiem” Jezusa. Gatunek ten rozwijał się już na długo przed Jego narodzeniem. Niniejsze opracowanie podejmuje właśnie problem genezy i kształtowania się przypowieści nowotestamentowej – od literatury greckiej i rzymskiej, przez literaturę starotestamentową po rabinacką.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2014, 18; 103-111
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies