Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "literature, 1920s." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Polish Electoral Law in the 1920s in the Light of the Hungarian Period Literature and Electoral Law. A Comparative Historical Study
    Polskie prawo wyborcze z 1920 roku w świetle węgierskiej literatury i prawa wyborczego. Studium porównawcze
    Autorzy:
    Hollósi, Gábor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/524748.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Polish electoral law, Hungarian electoral law, Hungarian electoral law period
    literature, 1920s.
    Opis:
    Based on Hungarian period literature, the study presents the main features of 1920s Polish electoral law, while comparing it to the Hungarian electoral law of the same period. Those elements of Polish electoral law are highlighted that the interwar Hungarian literature covers. Likewise, the study outlines the two differing directions which – already apparent in the first decades following the world war – the development of Polish and Hungarian electoral law had taken, despite starting out on a similar footing in the wake of independent statehood. Before drawing conclusions – with a consideration of their impact on political life – the study touches upon, in both states, the structure of the legislature, the electoral system and the distribution of seats, the conditions of active and passive suffrage law and the questions surrounding the nomination process. While in Poland “politics was shaped by electoral law’s chronic state of crisis”, in Hungary the admittedly manipulated electoral law ensured governability.
    Tekst stanowi analizę mającą na celu zestawienie głównych zasad polskiego prawa wyborczego z 1920 r. oraz węgierskiego prawa wyborczego, przeprowadzoną na podstawie literatury węgierskiej tego okresu. Artykuł przedstawia, widoczne już w pierwszych latach po I wojnie światowej, dwa odmienne kierunki ewolucji węgierskiego i polskiego prawa wyborczego, różne, pomimo rozwoju dokonującego się w oparciu o podobne zasady, a także w rezultacie powstania suwerennego państwa. Analiza obejmuje strukturę władzy, system wyborczy i zasady podziału miejsc w parlamencie, warunki czynnego i biernego prawa wyborczego, praw wyborczych kobiet, a także kwestii dotyczących procedury wyborczej. Podczas gdy w Polsce „polityka została ukształtowana przez prawo wyborcze w przewlekłym stanie kryzysu”, na Węgrzech starano sie kształtować prawo wyborcze, w celu zagwarantowania praworządności.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2015, 6 (28); 125-139
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jazzowe infiltracje w literaturze czeskiej w latach 20. XX wieku
    Jazz infiltrations in Czech literature in the 1920s of the 20th century
    Autorzy:
    Novak, Radomil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/650089.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    czech literature
    analysis
    musical inspiration
    jazz
    1920s
    Opis:
    The article is concentrated on jazz inspiration in the Czech culture of the 1920s, espe-cially its infiltration to the Czech poetry. Contemporary manifests, anthologies, essays and critics has been researched so as to detect the influence of this new musical phe-nomenon over the Czech avant-garde art. The inspiration by jazz music then have been discovered in concrete books of poetry by E. F. Burian, V. Nezval, J. Seifert, J. Voskovec and J. Werich. The jazz motives as ‘jazz-band, black, saxophone etc.’ as well as imitation of a blues form were found there. In conclusion, the author points to the fact that the jazz music has become the symbol of the new revolutionary art, identified with the left-wing avant-garde, and it has brought a new view of reality, methods and functions of art.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 16, 2; 54-67
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russian-Language Writers in the Transnational Literary Space of Belarus in the 1920s–early 1930s: Paradoxes and the Inevitability of the Collective Project’s Failure
    Rosyjskojęzyczni pisarze w transnarodowej literackiej przestrzeni Białorusi w latach 20. i na początku lat 30. XX wieku: paradoksy i nieuchronność niepowodzenia kolektywnego projektu
    Autorzy:
    Veryna, Ulyana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32226516.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Literature of Belarus in the 1920s–early 1930s
    „Zvenya”
    „Minsky Pereval”
    Literatura Białorusi w latach 20. i na początku lat 30. XX wieku
    „Zwienia”
    „Minskij Pereval”
    літаратура Беларусі 1920-х – пачатку 1930-х
    „Звенья”
    „Минский перевал”
    Opis:
    W latach 1922–1936 w Białoruskiej Republice Radzieckiej funkcjonowały cztery języki urzędowe: białoruski, jidysz, polski i rosyjski. Istniały instytucje edukacyjne, teatry, wydawnictwa drukowane i organizacje literackie mniejszości narodowych, w tym łotewskiej i litewskiej. Rosyjskojęzyczni autorzy, którzy zaczynali w kółkach korespondentów robotniczych i pracowniach literackich, do 1926 r. utworzyli grupę „Zwienia” („Ogniwa”), z której w 1927 r. wyodrębniła się grupa „Minskij Pereval” („Mińska Przełęcz”). W opracowaniach poświęconych białorusko-rosyjskim związkom literackim i historii literatury rosyjskojęzycznej na Białorusi działalność tej grupy nie jest prezentowana. Artykuł wypełnia tę lukę. Autorka omawia nowe aspekty stosunków białorusko-rosyjskich i literatury niebiałoruskojęzycznej na Białorusi. Obydwa zagadnienia, pomimo znacznej liczby dostępnych badań, pozostają aktualne. Autorka artykułu podważa pogląd uznający Białoruś za rdzenną część „rosyjskiego świata”, proponuje jednocześnie popularną w literaturoznawstwie w odniesieniu do okresu XVI-XIX w. (niekiedy także – XX wieku) koncepcję „wielojęzycznej literatury Białorusi”. W artykule prześledzono etapy zinstytucjonalizowanego istnienia grupy rosyjskojęzycznej w białoruskiej przestrzeni literackiej, od sprzecznych relacji z wpływowym stowarzyszeniem „Maladniak” („Młodniak”) po powstanie Związku Pisarzy Radzieckich (1934). Wykorzystano dokumenty archiwalne, publikacje rosyjskojęzycznych autorów z lat 20. i wczesnych 30. XX wieku oraz dosłowne sprawozdanie z Pierwszego Zjazdu Pisarzy Radzieckich. Grupa nie została zrealizowana jako projekt grupowy, gdyż w budowanej od połowy lat dwudziestych XX wieku „wielonarodowej literaturze sowieckiej” nie było miejsca dla ekstraterytorialnej literatury rosyjskojęzycznej jako literatury mniejszości narodowej.
    У Беларускай савецкай рэспубліцы 1922–1936 гг. было чатыры афіцыйныя мовы – беларуская, ідыш, польская, руская. Існавалі навучальныя ўстановы, тэатры, друкаваныя выданні, а таксама літаратурныя арганізацыі нацыянальных меншасцяў, у тым ліку латышскія і літоўскія. Рускамоўныя аўтары, якія пачыналі ў гуртках рабкораў, літаратурных студыях у 1926 г. стварылі групу „Звенья”, з якой у 1927 г. вылучылася група „Минский перевал”. У даследаваннях, прысвечаных беларуска-рускім літаратурным узаемасувязям, а таксама гісторыі рускамоўнай літаратуры Беларусі, дзейнасць групы „Минский перевал” не прадстаўлена. Артыкул запаўняе гэты прабел і прапануе новыя аспекты для разгляду праблемы беларуска-рускіх узаемасувязяў і небеларускамоўнай літаратуры Беларусі. Абедзве праблемы, нягледзячы на значны корпус наяўных даследаванняў, захоўваюць сваю актуальнасць. Матэрыял артыкула аспрэчвае ідэалагічна ангажаваную пазіцыю, што разглядае Беларусь як спрадвечную частку „рускага свету”; прапануе паняцце „шматмоўнай літаратуры Беларусі”, што зацвердзілася ў літаратуразнаўстве ў дачыненні да перыядаў XVI-XX ст.ст., пашырыць на феномены ХХ ст. Артыкул прасочвае этапы інстытуалізаванага існавання рускамоўных груп у беларускай літаратурнай прасторы, ад супярэчлівых узаемаадносін з уплывовым аб'яднаннем „Маладняк” да стварэння Саюза савецкіх пісьменнікаў (1934). Выкарыстоўваюцца архіўныя дакументы, публікацыі рускамоўных аўтараў 1920-х – пачатку 1930-х, стэнаграфічная справаздача Першага з'езду савецкіх пісьменнікаў. Як калектыўны праект рускамоўныя групы не рэалізаваліся, бо ў „шматнацыянальнай савецкай літаратуры”, якая выбудоўвалася з сярэдзіны 1920-х гадоў, не было пазіцыі для экстратэрытарыяльнай рускамоўнай літаратуры як літаратуры нацыянальнай меншасці.
    In the years 1922–1936 in the Belarusian Soviet republic there were four official languages: Belarusian, Yiddish, Polish and Russian. There were educational institutions, theatres, print publishing houses and literary organizations of national minorities, including Latvian and Lithuanian. Russian-speaking authors who started in the circles of workers’ correspondents (rabkors) and literary studios, by 1926 formed the group “Zvenya” (“Links”), from which in 1927 the group “Minsky Pereval” (“Minsk Pass”) was separated. In the studies devoted to the Belarusian-Russian literary interrelations and the history of Russian-language literature in Belarus, the activities of this group are not presented. The article fills this gap and offers new aspects for considering the problem of Belarusian-Russian relations and non-Belarusianlanguage literature in Belarus. Despite a significant number of studies, both problems remain relevant. The material of the article controverts the ideologically biased position that considers Belarus as an indigenous part of the “Russian world”, and at the same time proposes a popular one in literary studies in relation to the period of the 16th–19th centuries (sometimes also the 20th century) the concept of “multilingual literature of Belarus”. The article traces the stages of the institutionalized existence of Russian-speaking group in the Belarusian literary space, from contradictory relations with the influential association “Maladniak” (“Saplings”) to the establishment of the Union of Soviet Writers (1934). It was used the archival documents, publications of Russian-language authors of the 1920s and early 1930s, and the verbatim report of the First Congress of Soviet Writers.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 139-158
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lola Szereszewska (1895–1943) – zapomniana poetka pogranicza
    Lola Szereszewska (1895–1943) – the Forgotten Poet of the Peripheries
    Autorzy:
    Gałczyńska, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699394.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    literatura polsko-żydowska
    pogranicze
    zapomnienie
    poezja dwudziestolecia międzywojennego
    uchodźcy
    żydowska literatura kobieca
    antysemityzm
    Polish-Jewish literature
    borderland
    oblivion
    poetry of 1920s and 1930s
    refugees
    Jewish women's literature
    anti-Semitism
    Opis:
    This article aims at reading “Uchodźcom” [“To Refugees”] in the context of Polish-Jewish literature. A forgotten poet of the interwar period in Poland, Lola (Leonia) Szereszewska (1895–1943, born Lola Rotbard) is mostly unknown to readers and academics; she was, however, a respected author in after World War I. She published five volumes of poetry and poetic prose: Kontrasty [Contrasts] (1917), Trimurti. Fantazje historyczne [Trimurti. Historical Fancies] (1919), Ulica [The Street] (1930), Niedokończony dom [The Unfinished Home] (1936), Gałęzie [Branches] (1938), all in prestigious publishing houses. Reading her poems allows us to investigate the universal processes of exclusion and alienation.
    Artykuł ma na celu interpretację wiersza Uchodźcom autorstwa zapomnianej poetki dwudziestolecia międzywojennego w kontekście literatury polsko-żydowskiej. Lola (Leonia) Szereszewska (1895–1943) z domu Rotbard jest we współczesnej recepcji badawczej i czytelniczej, z małymi wyjątkami, nieobecna, tymczasem w dwudziestoleciu międzywojennym była autorką rozpoznawalną. Wydała pięć tomów wierszy i prozy poetyckiej: Kontrasty (1917), Trimurti. Fantazje historyczne (1919), Ulica (1930), Niedokończony dom (1936), Gałęzie (1938), które zostały opublikowane w liczących się wydawnictwach. Interpretacja utworu poetyckiego pozwala zbadać uniwersalne procesy wykluczenia i wyobcowania.
    Źródło:
    Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 85-97
    2450-4424
    Pojawia się w:
    Narracje o Zagładzie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lola Szereszewska (1895–1943) – zapomniana poetka pogranicza
    Lola Szereszewska (1895–1943) – the Forgotten Poet of the Peripheries
    Autorzy:
    Gałczyńska, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699406.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    literatura polsko-żydowska
    pogranicze
    zapomnienie
    poezja dwudziestolecia międzywojennego
    uchodźcy
    żydowska literatura kobieca
    antysemityzm
    Polish-Jewish literature
    borderland
    oblivion
    poetry of 1920s and 1930s
    refugees
    Jewish women's literature
    anti-Semitism
    Opis:
    This article aims at reading “Uchodźcom” [“To Refugees”] in the context of Polish-Jewish literature. A forgotten poet of the interwar period in Poland, Lola (Leonia) Szereszewska (1895–1943, born Lola Rotbard) is mostly unknown to readers and academics; she was, however, a respected author in after World War I. She published five volumes of poetry and poetic prose: Kontrasty [Contrasts] (1917), Trimurti. Fantazje historyczne [Trimurti. Historical Fancies] (1919), Ulica [The Street] (1930), Niedokończony dom [The Unfinished Home] (1936), Gałęzie [Branches] (1938), all in prestigious publishing houses. Reading her poems allows us to investigate the universal processes of exclusion and alienation.
    Artykuł ma na celu interpretację wiersza Uchodźcom autorstwa zapomnianej poetki dwudziestolecia międzywojennego w kontekście literatury polsko-żydowskiej. Lola (Leonia) Szereszewska (1895–1943) z domu Rotbard jest we współczesnej recepcji badawczej i czytelniczej, z małymi wyjątkami, nieobecna, tymczasem w dwudziestoleciu międzywojennym była autorką rozpoznawalną. Wydała pięć tomów wierszy i prozy poetyckiej: Kontrasty (1917), Trimurti. Fantazje historyczne (1919), Ulica (1930), Niedokończony dom (1936), Gałęzie (1938), które zostały opublikowane w liczących się wydawnictwach. Interpretacja utworu poetyckiego pozwala zbadać uniwersalne procesy wykluczenia i wyobcowania.
    Źródło:
    Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 85-97
    2450-4424
    Pojawia się w:
    Narracje o Zagładzie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Romantyczne” podróże Augusta Bielowskiego
    August Bielowski’s “romantic” travels
    Autorzy:
    Kawalec, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546926.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Lwów
    Galicja w latach 20. i 30. XIX w. literatura
    ludoznawstwo
    romantyzm
    Lviv
    Galicia in the 1920s and 1930s literature
    ethnic studies
    romanticism
    Opis:
    W drugiej połowie lat 20. oraz w latach 30. XIX wieku Lwów miał coraz więcej do zaoferowania młodym ludziom. Reaktywowany w 1817 r. i dość prężnie rozwijający się uniwersytet przyciągał młodzież galicyjską pragnącą zdobyć wykształcenie akademickie, by w przyszłości zapewnić sobie stabilną egzystencję. I choć wszechnica lwowska, w pełni zgermanizowana, daleka była od krzewienia postaw narodowych, to za sprawą kilku profesorów nieśmiało, ale dość skutecznie rozbudzała głęboko uśpione pragnienia. Pierwsze pisma literackie publikowane przez braci Chłędowskich, teatr lwowski kierowany przez Jana Nepomucena Kamińskiego, twórczość Aleksandra Fredry – wszystko to budowało atmosferę sprzyjającą samokształceniu oraz pierwszym samodzielnym próbom literackim studentów. Wśród nich zaczęli pojawiać się liderzy, którzy potrafili skupić wokół siebie grono przyjaciół i motywować ich do wzmożonej pracy na polu literatury i przeszłości dziejowej. Jednym z takich organizatorów życia literackiego we Lwowie był August Bielowski, wokół którego powstała grupa literacka nazwana po latach „Ziewonią”. Niniejszy tekst poświęcony został początkowemu okresowi działalności literackiej Bielowskiego, który wraz z przyjaciółmi szukał nowych, oryginalnych źródeł literatury narodowej. Dostrzegał je w twórczości ludowej i słowiańskiej. Opisywane w tekście podróże Augusta Bielowskiego po Galicji miały na celu uzasadnić słuszność stawianej tezy. Służyły zebraniu materiału źródłowego (pieśni, opowieści ludowych, wierzeń, zwyczajów przechowujących pielęgnowane przez wieki tradycje, sięgające niekiedy do czasów pogańskich), który służył za kanwę późniejszej twórczości poetów. Opisy podróży oddają atmosferę, charakter i warunki, w jakich się odbywały. Ukazują dziewiczą przyrodę, obfitują w poetyckie opisy krajobrazów, wskazują na niekłamaną fascynację ludowością, odsłaniają również początki formowania się profesjonalnych badań etnograficznych, archeologicznych i historycznych.
    In the second half of the 1920s and in the 1930s Lviv had more and more to offer for young people. The buoyantly developing university, reactivated in 1817, attracted Galician youth, wanting to obtain academic education in order to have a stable existence in the future. Although the fully Germanised Lviv university was far from cultivating patriotic attitudes, thanks to several professors, gradually but efficiently, the deeply hidden desires were awaken. The first literary journals published by the Chłędowski brothers, the Lviv theatre managed by Jan Nepomucen Kamiński, the works by Aleksander Fredro – all of this created an atmosphere which fostered self-education and the first independent literary attempts made by students among whom leaders emerged, able to gather a group of friends and to motivate them to work in the field of literature and historic past. August Bielowski was one of such organisers of cultural life in Lviv and, consequently, the literary group in later years called “Ziewonia” was created around his figure. The present study is dedicated to the initial period of Bielowski’s literary activity, who, along with his friends, looked for new and original sources of national literature. He noticed them in folk and Slavic works. The study describes Bielowski’s travels in Galicia, the aim of which was to prove the validity of his thesis and to gather source materials (songs, folk stories, beliefs, customs which preserved traditions cultivated throughout centuries, sometimes even from pagan times). Subsequently, they were used as the basis for the poets’ literary activity. The descriptions of travels reflect the atmosphere, character and conditions in which they took place. They show virgin nature, abound in poetic depictions of landscapes, show genuine fascination of folklore and reveal the beginnings of the formation of professional ethnographic, archaeological and historic research.
    Źródło:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2020, 15, 2; 38-55
    2543-8379
    Pojawia się w:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    [Rev.] Milena Kindziuk, Matka Papieża. Poruszająca opowieść o Emilii Wojtyłowej, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2013, ss. 351.
    [Rev.:] Milena Kindziuk, The Pope’s Mother. A Moving Story about Emilia Wojtyła, Social Publishing Institute “Znak” [“Sign”] Cracow 2013, pp. 351.
    Autorzy:
    Kwiek-Osiowska, Janina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951920.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Kindziuk Milena (1970-)
    Wojtyła Emilia (1884-1929)
    matka papieża
    Jan Paweł II papież
    Karol Wojtyła (1920-2005)
    literatura faktu
    reportaż
    Wadowice
    Kraków
    Polska
    XX wiek
    poezja papieska
    the Pope’s mother
    Pope
    John Paul II
    non fiction literature
    reportage
    Cracow
    Polska
    20th Century
    pope’s poetry
    Opis:
    Autorka analizuje treść książki Mileny Kindziuk (ur. 1970-), na temat Emilii Wojtyłowej (1884-1929), matki Karola Wojtyły – papieża Jana Pawła II. Książka przynależy do literatury faktu, jest to reportaż z miejsc jej pobytu oraz próba odtworzenia jej biografii, mimo niezachowania się wielu źródeł archiwalnych i skąpości przekazów pamiętnikarskich. Autorka analizuje osobowość Emilii Wojtyłowej na podstawie szczątków wypowiedzi i fotografii, opisując sylwetkę tej kobiety na tle jej najbliższego środowiska (Wadowice, Kraków).
    The author analyses the content of the book by Milena Kindziuk (b. 1970), about Emilia Wojtylowa (1884-1929), the mother of Karol Wojtyla – John Paul II. It is a non-fiction book, a kind of reportage on the places where Emilia Wojtylowa lived. It is an attempt at reproducing her biography, in spite of the scarcity of archival sources and memoir materials. The author presents Emilia Wojtyla’s personality on the basis of very few incomplete statements, opinions, and photographs describing the figure of that woman in her closest milieu. (Wadowice, Cracow).
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 167-182
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bieg życia Alojzego Śliwy (przyczynek do biografii działacza warmińsko-polskiego)
    Life of Alojzy Śliwa (contribution to the biography of a Warmian-Polish activist)
    Autorzy:
    Chojnowski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165217.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-15
    Wydawca:
    Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Alojzy Śliwa
    plebiscyt 11 lipca 1920
    polski Warmiak
    folklor warmiński
    Gietrzwałd
    Warmiacy na I i II wojnie światowej
    Polska Ludowa
    wobec mniejszości
    literatura warmińsko-mazurska
    Plebiscite of 11th July 1920
    Polish Warmian
    warmian folklore
    Warmians during the First and Second World War
    Polish People’s Republic and minorities
    warmian-masurian literature
    Opis:
    Artykuł Bieg życia Alojzego Śliwy (przyczynek do biografii działacza warmińsko-polskiego) jest krytyczną rekonstrukcją zarysu biografii polskiego Warmiaka, który żył w latach 1885–1969. Był działaczem narodowym i społecznym, warmińsko-polskim rymopisem, regionalnym publicystą, folklorystą. Wykonywał zawód krawca oraz policjanta. Brał udział w I wojnie światowej jako niemiecki żołnierz, ale już w 1920 roku był działaczem plebiscytowym po stronie polskiej. Jego zasługi doceniły władze Polski międzywojennej. Po 1945 roku Śliwa jednoznacznie opowiedział się za Polską Ludową, zachowując swoje głębokie przywiązanie do Kościoła katolickiego. Badania nad jego biografią i twórczością umożliwią odpowiedź na pytanie, czy i w jakim stopniu dorobek i znaczenie Alojzego Śliwy w kulturze Warmii i Mazur jest wartością zmanipulowaną na użytek propagandy i polityki narodowościowej w regionie.
    The article is a critical reconstruction of the outline of a Polish Warmian’s biography, who lived in 1885–1969. He was a national and social activist, Warmian- Polish writer, regional publicist and a folklorist. He worked as a tailor and a police officer. He took part in First World War as a German soldier, but as soon as 1920 he became a Polish plebiscite worker. His achievements have been rewarded by interwar Polish authorities. After 1945 Śliwa unambiguously approved of Polish People’s Republic, remaining deeply connected to the Catholic Church. Studies over his biography and works provide the answer to the question: If and how deeply is Śliwa’s work in Warmia-Mazurian’s culture a value twisted to the regional nationalist propaganda?
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2014, Zeszyt, XXVIII; 51-60
    0860-9608
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies